Είναι δυνατή η επαναφορά των εξατομικευμένων εγώ μας σε αληθινές Ελληνίδες και αληθινούς Έλληνες;
Συχνά μεν γράφω γιά την επιτακτική ανάγκη της εκ του μη όντος επαναπλάσεως μίας πραγματικά ελληνικής ‘πολιτικής’ κοινωνίας. Είναι δε η πολιτική τούτη κοινωνία καταφανής στα γραπτά της ελληνικής σκέψης όπως, π.χ., στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη.
Η διάλεξη του καθηγητή του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσηςτου Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Βασίλη Καραποστόλη, με τίτλο: «Η σύγχρονη κοινωνία και ο εγωκεντρικός άνθρωπος», αναλυτικά παρουσιάζει ένα ίσως από τα μέγιστα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε ο ελληνικός μας κόσμος και πολιτισμός, στην συλλογική μας προσπάθεια να αναπλάσουμε εκ του μη όντος την ποθουμένη ελληνική πολιτική κοινωνία, μέσα στην μεταμοντέρνα μας προσωρινότητα [1]. Όντως είναι μάλλον ατυχής η οποία αναφορά σε μία μηχανιστική άποψη των δυναμικών συτημάτων μέσα στα και γύρω από τα οποία τα εγώ μας είναι, μιάς και όλες και όλοι μας ήδη έχουμε αρχίσει επισταμένα να παρατηρούμε τα φυσικά φαινόμενα των πολυπλόκων, προσαρμοστικών, αυτο-οργανωμένων συστημάτων (ΠΠΑΟΣ) ή τωνcomplex, adaptive, self-organizing systems (CASOS).
