ΑΠΟΨΙΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ -Ε- ΤΟΥ ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ
Λαμβάνοντας υπ' όψιν τήν τελευταίαν φράσιν τού "ΠΕΡΙ ΤΟΥ -Ε- ΤΟΥ ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ" άρθρου τού Επαμ. Παντελεμίδη, (ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ ΑΕΙΓΝΗΤΟΣ τεύχος 3, σελίς 5), οτι δηλαδή "υπάρχουν καί άλλες απόψεις-επίπεδα περί ερμηνείας τού Δελφικού -Ε-", θά προσπαθήσω να δώσω μία ακόμη άποψιν.
Τό Ε ευρίσκετο είς τήν κορυφήν. Κάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ καί κάτω δεξιά τό ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ. Αμέσως διακρίνεται έν ισοσκελές τρίγωνον. Καί ευρισκόμενον εις τόν Ναόν τού Απόλλωνος, δέν θά μπορούσε παρά νά είναι ο Απολλώνιος Τρίπους (η μία εκ τών Τετρακτυΐων), εις διαφορετικήν όμως έκφανσιν. Ήτοι:
1....Τό ΩΡΑΙΟΝ=ΩΑΡΙΟΝ (αναγραμματιζόμενον) ή ΩΑ-ΡΕΟΝ.
Η ροή-τροφοδτησις μέσω τών Συμπαντικών Ωών, ωαρίων-ψυχών από τόν δεύτερον κόσμον, τόν Λεπτοφυή, τόν κόσμο τού Αδη. Η επαναγέννησις, η ορθή χρήσις τών ωρών πρός απόκτησιν μαθητείας. Ώρα=ώ Ρά=ώ Ήλιε (τό "ΡΑ" είναι Ελληνική λέξις), η επιθυμία ανυψώσεως (ΩΟΝ, πληθυντικός ΩΑ=κάθοδος,εν.ωαρίων, αντιστρεφόμενον=ΑΩ= άνυψούμε, ανέρχομαι) πρός τόν Ήλιον Απόλλωνα. Τό πρώτιστον καθήκον κάθε πραγματικού ανθρώπου (= ο άνω θρώσκων).
2....Τό ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ=Γνώρισε τόν εαυτό σου.
Γνώσισε τόν πραγματικόν σου διδάσκαλον πού είναι η ψυχή σου -καί όχι τό σώμα σου- η οποία έπειτα από τήν μα-θητείαν της εις τόν Λεπτοφυήν κόσμον, επανήλθε όπως πληρώση τά Μακαρικά (Καρμικά) της χρέη, νά επανορθώση καί να μεταδώση εις τούς συνανθρώπους της, μέσω τής ερεύνης, τής διαρκούς μαθητείας καί τής ανα-γνώσεως = Ξανά γνώσεως. Η ψυχή (ψύχω = φυσώ = κινούμαι = τρέχω = θέω), είναι η πραγματική δασκάλα, δίδα-σκάλα=δίδει τήν σκάλαν πρός τήν ανύψωσιν. Μόνον γνωρίζοντας τήν ψυχή μας, τό εσωτερικόν μας φώς (Σοφός = Σόν φάος = τό δικό σου εσωτερικόν φώς) δυνάμεθα νά λάβωμεν μέρος εις τό Συμπαντικόν σχέδιον τής ολοκληρώσεως.
3....Το ΑΛΗΘΕΣ=Α-ΛΗΘΗ, τό χωρίς λήθην, τό μή υποκείμενον εις τήν λήθην.
Παρενθετικώς αναφέρω τήν ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΝ, τήν μητέραν όλων τών Μ(υ)ουσών. Θά πρέπη δηλ. νά καταβάλονται προσπάθειαι, ώστε νά δυνάμεθα νά φέρωμε μαζί μας -κατά τήν επαναγέννησίν μας- όσον τό δυνατόν περισσοτέρας γνώσεις από τόν Λεπτοφυήν κόσμον. Εκείνος ο οποίος θά ξεχάση, θά υποπέση δηλ. εις λήθην, θά αφανισθή, εκ τού φυσικού πεδίου κατά πρώτον, (φυσικόν παράδειγμα η σημερινή άγνοια, έστω, τής ιστορίας μας, μέ τραγικόν αποτέλεσμα τό πού βαδίζομε ώς έθνος).
Εκείνος ο οποίος δέν θά ζή ηθικώς καί αρμονικώς, θά ξαναπέση -εις τήν καλυτέραν περίπτωσιν- εις τήν βιοθάλασσαν τών επαναγεννητικών βιοκύκλων. Επειδή όμως, από εκεί έχει έλθη πρίν καί ο σκοπός είναι νά μήν ξαναπέση, θά πρέπη νά κάνη ορθήν χρήσιν (πάν μέτρον άριστον) τών δώρων (Δ-ωρών) πού έλαβε, τών γνώσεών του, νά βιώνει τάς διδασκαλίας πού έχει πάρει καί νά μεταδίδη ΜΟΝΟΝ εις εκείνους οι οποίοι είναι έτοιμοι νά λάβουν. Τούς δέ υπολοίπους, οφείλει νά προσπαθή νά τούς διαμορφώση (βλ. αρχαία Ελληνικά Μυστήρια).
4....Τό ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ = τίποτε παραπάνω, τίποτε τό υπερβολικόν.
Εκτός από τήν απλήν ερμηνείαν του, πού δέν χρειάζεται ανάλυσιν, υπάρχει καί η άλλη ερμηνεία, αυτή τών Δελφών (πάντοτε κατ' εμέ). Νά μήν κάνη κάποιος -ο οποίος δέν θά έχη υποπέση εις λήθην- τίποτε παραπάνω από όσα πρέπει διά νά αφυπνίση τούς συνανθρώπους του. Εκείνος ο οποίος θά είναι ετοιμος νά λάβη θά τό πράξη, διά όποιον δέν είναι, δέν χρειάζεται αποκάλυψις γνώσεων. Διότι,εις τήν "καλυτέραν" περίπτωσιν θά χλεύαση, εις δέ τήν χειροτέραν θά κάνη κακήν χρήσιν (βλ. σημερινόν κόσμον καί τό πώς χρησιμοποιείται η τεχνολογία).
5....Τό ΑΓΑΘΟΝ= Τό ΑΓΑΝ ΘΕΙΟΝ, τό υπεράνω του θείου.
Υπάρχουν επτά Κοσμικά πεδία: 1)Ορυκτόν , 2) Φυτικόν, 3) Ζωικόν 4) Ανθρώπινον, 5) Αγγελικόν, 6) Ημιθεϊκόν, 7) Θεϊκόν. Η ψυχή οφείλει έπειτα από τό πέρας της εις κάθε κύκλον, νά ανελθη πρός τόν επόμενον. Ώς άνθρωποι ευρισκόμεθα εις τό 4ον πεδίον. Υπολείπονται άλλα τρία. Μόνον μέ τήν εφαρμογήν τών όσων προηγουμένων ελέχθησαν, δύναται νά καταστή δυνατή η αρχή τής σπειροειδούς ανελίξεως. Καί ο σκοπός είναι ένας. Τό 7ον πεδίον, τό Θεϊκόν, καί έπειτα η ταύτισις (διότι, εξ όσων γνωρίζω, μόνον τούτη είναι δυνατή) μέ τό ΑΓΑΝ ΘΕΙΟΝ ή τό ΟΝΤΩΣ ΟΝ τού Θείου Πλάτωνος. Καί τούτο είναι δυνατόν μόνο μέ τήν πέμπτην -Ε- μύησιν.
6....Τό Ε=η πέμπτη μύησις (μία από τάς εκφάνσεις του).
Αι μυήσεις δίδονται μόνον από ανώτερα όντα, μέ τούς Αγγέλους ώς διαμέσους αυτών καί τής ψυχής (βλ. δαιμόνιον Σωκράτους). Ελπίζω νά μήν γίνη παρανόησις καί φαντασθή κανείς οτι, όντα από ανώτερους κόσμους παραδίδουν μαθήματα τύπου φροντστηρίου διαμέσου τών Αγγέλων. Δυστυχώς, διά τήν ώραν, σχετικώς μέ τό -Ε- τίποτε περισσότερον δέν μπορεί νά λεχθή.
Ώς σύνολον εκ τών ανωτέρω: Γνώθι σαυτόν=φρόντισε νά λάβης τήν Ε μύησιν. Ο άνθρωπος πρέπει νά χρησιμοποιή ορθά τόν χρόνον του (χρόνος = Χ ροή νοός), νά γνωρίση τόν πραγματικόν του διδάσκαλον -τήν ψυχή του- τόν ανώτερον νοητικόν του εαυτόν -καί νά απαρνηθή τόν κατωδιαφραγματικόν του- νά προσπαθή μέ διαρκή έρευνα, μελέτη, ανάγνωσιν νά μήν ξεχάση, νά κάνη ορθήν χρήσιν τών όσων θά λάβη, νά τά μεταδώση εκεί πού πρέπει , νά ετοιμασθη διά τό επόμενον Κοσμικον πεδίον μέ σκοπόν, έπειτα από τό πέρασμα από τόν Λεπτοφυήν Κόσμον νά μεταβή εις τόν Πύρινον, τόν Κόσμον του Ε και περαιτέρω, ή τόν Κόσμον του Θείου. Σκοπεύοντας πρός το ΑΓΑΝ ΘΕΙΟΝ.
Σχετικώς μέ τό ΕΙ.
Αρχίζοντας, παρενθετικώς αναφέρω ότι, ο Θεός μας ο ΑΠΟΛΛΩΝ δέν είναι ο αρνητής τών πολλών (μέ τό Α αφαιρετικόν), αλλά μέ τό Α προσθετικόν είναι τό Α τών Πολλών, η αρχή τών Πολλών . Και ο νοών νοείτω.
Ως πρός τήν εξήγησιν του ΕΙ, τήν έχει ήδη δώση πληρέστατα ο ΕΝΩΔΩΝ: ΕΙ=ΑΕΙ. Κατά έν μέρος καί εν περιλήψει , αναφέρει ο γνήσιος αυτός ερευνητής:
Τό ΕΙ=ΑΕΙ συνδομεί τήν αρχήν, τήν μέσην καί τό τέλος τής μίας εκφάνσεως τής Τετρακτυϊας. Η παρεμβολή τού ΣΤ (ώς 6ου στοιχείου) δηλοί τήν ζωδιακήν αντιστοιχίαν τής ψυχής, τήν αρχήν του τέλους τής χρονομετρίας καί τήν αφετηρίαν τής ΑΕΙκινησίας.
Η προσωπική μου άποψις περί τού εν Δελφοίς -Ε-, δέν κλείνει φυσικά τό θέμα (θά έλεγα ούτε τό ανοίγει, είναι άλλωστε ασύληπτον). Απλώς είναι είς ακόμη μικρός λίθος, εις τό όλον μέγα οικοδόμημα, ελπίζω χρήσιμος διά κάποιον άλλον ερευνητήν.
Γ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
