Σίγουρα,όταν η κατάντια των κατακτητών φτάνει σε τέτοιο σημείο κατρακύλας,εν έτει 2009,εν μέσω καταστροφών,εν μέσω θανάτων,εν μέσω γενικής ήττας τους(πλήρης εγκατάλειψη των δασών για εύκολη προσφορά στο βωμό των συμφερόντων),να ζητούν την..."προστασία" των πραγματικών κατόχων των δασών της Ελλάδας!Και βέβαια δεν "θα είναι" προστάτης των δασοπυροσβεστών,γιατί η δασοπυρόσβεση ανήκει στο Π.Σ.,εκτός κι αν μαγειρεύουν την "θριαμβευτική" επιστροφή της δασοπυρόσβεσης στη...Δασική Υπηρεσία!Κάτι που ονειρεύονται ορεγόμενοι τις μάσες εκατομμυρίων ευρώ,που έχουν χάσει τόσα χρόνια,από...υπερωρίες,νυκτερινά και εκτός έδρας!Δεν ξεχνιέται εύκολα το 1998,τότε που έβαζαν κάποιους δασικούς να καίνε την Ελλάδα ως εκδίκηση γιατί έχασαν τη μάσα!Μάλιστα τότε στην Ηλεία ένας συνελήφθη,ομολόγησε και εξέτισε εξαετή φυλάκιση!
Εγκρίθηκε το αίτημα της Δασικής Υπηρεσίας για να ορισθεί ο ιερομάρτυρας Κοσμάς ο Αιτωλός ως προστάτης των υπαλλήλων της, όπως μας ενημερώνει η Ιερά Σύνοδος. Αφού έσβησαν οι πυρκαγιές κι αφού ένας πιλότος αποδήμησε εις Κύριον, έρχεται και η εκκλησία και ορίζει τον άγιο προστάτη των δασοπυροσβεστών! Οχι ότι αν είχε οριστεί από πριν θα άλλαζε τίποτα. Θέλουμε, όμως κι άλλη απόδειξη ότι δεν έχουμε το Θεό μας ως χώρα;
«Έμαθα πως με τη χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού δεν είσθενε Έλληνες, δεν είσθενε ασεβείς αιρετικοί, άθεοι, αλλ’ είσθενε βαπτισμένοι εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και είσθενε τέκνα και θυγατέρες του Χριστού μας.» Τις ύβρεις αυτές κατά των Ελλήνων μπορείτε να τις βρείτε σε μια χαρακτηριστική διδαχή του Κοσμά του Αιτωλού (Α , 1, Ι. Μενούνου, σελ. 120).
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός έδρασε στον Ελληνικό χώρο υπό την καθοδήγηση των οικουμενικών πατριαρχών Σεραφείμ Β΄ (1757-1761) και Σωφρονίου Β΄ (1774-1780). Το κήρυγμά του δεν είχε καμμία σχέση με την Ελληνική Παράδοση, το αντίθετο μάλιστα, ονομάστηκε όμως από το ορθόδοξο κατεστημένο ως ο «μεγαλύτερος μετά την άλωση Έλληνας», «Πατέρας του Νεώτερου Ελληνισμού», «Πατροκοσμάς», «Μεγάλος Διδάχος», «Προφήτης του Γένους» κι ανακηρύχτηκε άγιος το 1961...
1998.Η δασοπυρόσβεση έχει δοθεί στο Π.Σ.Καλοκαίρι και οι φωτιές μαίνονται σε όλη την επικράτεια!Νομός Ηλείας.150 και παραπάνω πυρκαγιές ξεσπούν μέσα σε λίγες ώρες σε όλο το Νομό.Απ' άκρη σ' άκρη του Νομού διεσπαρμένες οι δυνάμεις.Έκτακτη ανάγκη.Συρρέουν ενισχύσεις από όλη την Ελλάδα.Ανάκλησις αδειών.Ο Διοικητής Π.Υ.Πύργου πάνω σε ένα πυρ/κό όχημα μεταβαίνει από πυρκαγιά σε πυρκαγιά.Στον Καϊάφα προλαβαίνει άμα τη ενάρξει και κατασβαίνει την πυρκαγιά,διασώζοντας όλο το τότε κάλλιστο δάσος.Ειδοποιεί τον τηλ/τή της Π.Υ.Πύργου:"Γράψε σήμα,εμπρηστική πυρκαγιά κατεσβέσθη,κλπ....","Σίγουρα εμπρησμός;","Ναι,και διασωθείσα περιουσία 500.000.000 δραχμών"...
Λίγο μετά,πάλι ο Διοικητής στον τηλ/τή:"Βρίσκομαι στην Ολυμπία.Πάρε τηλ/νο τον Αρχηγό και πες του ότι κινδυνεύει η Ολυμπία...","Εγώ να πάρω;","Ναι,και πες του ότι σε διέταξα,γιατί εγώ τώρα είμαι πάνω σε μια μπουλντόζα και ανοίγω ζώνη και δεν προλαβαίνω να τον πάρω...","και τι να του πω;","Πες του ότι θες,άντε γειά...εγώ είμαι εδώ και σβήνω..." Η ώρα περίπου μία μετά τα μεσάνυκτα.Ο τηλ/τής στο τηλ/νο του Αρχηγού:"Είμαι το κέντρο Πύργου και θέλω τον Αρχηγό","Είμαι ο Υπασπιστής,πες μου τι θες","Θέλω τον Αρχηγό","...κοιμάται,πες το σε μένα","έχω διαταγή του Διοικητή μου να μιλήσω προσωπικά με τον Αρχηγό","...περίμενε",...."Ορίστε,ποιός είναι;","Πυρ/στης.....από το Κέντρο Πύργου,με διαταγή του Διοικητή μου,σας ενημερώνω ότι έχουμε πάνω από 150 πυρκαγιές σε όλο το Νομό,με διεσπαρμένες δυνάμεις,αλλά αυτή τη στιγμή κινδυνεύει η Αρχαία Ολυμπία με ό,τι αυτό συνεπάγεται...","Μάλιστα,έχουμε επαρκείς δυνάμεις εκεί;","Όχι,γιατί όπως σας είπα,οι δυνάμεις είναι διεσπαρμένες...","Τι μπορούμε να κάνουμε,...παιδί μου;","εμένα ρωτάτε;","Ναι...","άμεση εγκατάλειψη όλων των πυρκαγιών,εκτός από λίγα οχήματα προς ασφάλιση ζωών,και σύμπτιξη όλων των δυνάμεων γύρω από την Ολυμπία.Γιατί Αρχηγέ μου,αν καεί ένα σπίτι ή μία αποθήκη η ζημιά θα είναι μηδαμινή,ενώ αν καεί έστω και ένα δένδρο στην Ολυμπία,αύριο το πρωί δεν θα είσαστε Αρχηγός και το χειρότερο θα καταστραφεί ο ιερότερος τόπος των Ελλήνων.","Σωστά,αλλά πως θα γίνει;","Δι' ασυρμάτου Αρχηγέ,αλλά θέλω κάλυψη","Την έχεις,διέταξε όλα τα οχήματα να μεταβούν εκεί..."
Ο...τηλ/τής μέσω ασυρμάτου:"Σιγή ιχθύος στον ασύρματο...σιγή ιχθύος...κατόπιν προφορικής διαταγής του Αρχηγού,οι επικεφαλείς των πυρκαγιών...να αφήσουν τα ελάχιστα οχήματα στους τομείς τους προς ασφάλεια και τα υπόλοιπα οχήματα να συμπτυχθούν περιμετρικά της Ολυμπίας...όλα τα οχήματα να αναφερθούν στο Κέντρο Πύργου για τις θέσεις που θα λάβουν...αδέλφια Πυροσβέστες...νυν υπέρ πάντων ο αγών...αι ημέτεραι δυνάμεις να αμυνθούν της ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ...αδέλφια Πυροσβέστες απόψε δίνουμε τον υπέρτατο αγώνα...για τη σωτηρία του κάλλιστου τόπου...γι' αυτά που μας άφησαν...σας ομιλεί το Κέντρο Πύργου...πρέπει να νικήσουμε...!!!"
Το ξημέρωμα μας βρήκε νικητές...!Η πυρκαγιά είχε νικηθεί,στα περίχωρα της Ολυμπίας...! Μετά από μήνες,σε επίσκεψή του ο Αρχηγός στην Π.Υ.Πύργου,είπε:"Αν είχαμε άλλους δέκα τηλ/τές σαν αυτόν,δεν θα προλάβαινε να ανάψει καμιά πυρκαγιά!...θα κοιμόμαστε ήσυχοι...!" Από τότε ο τηλ/τής έκανε μόνιμα υπηρεσία στο Κέντρο τα επόμενα χρόνια,και έχοντάς του δώσει το Γενικό Πρόσταγμα όλοι οι Διοικητές να κατευθύνει τις δυνάμεις,σε συνεργασία με τα πυροφυλάκια και τα περιπολικά,μόλις εκδηλωνόταν πυρκαγιά έστελνε όλα τα πλησιέστερα οχήματα και την χτυπούσαν στη ρίζα της.Πυρκαγιές...πολλές.Καμένες εκτάσεις;Αλλού πέντε,αλλού δέκα,αλλού δύο στρέμματα! Αυτή είναι η ιστορία ενός τηλ/τή...απλού Πυροσβέστη! Ένας Πυροσβέστης...
Μήπως ο εμφύλιος που ξέσπασε και ταλάνισε τον άμοιρο τούτο τόπο,μέχρι που παραλίγο να σβήσει το όνειρο της Ελευθερίας,είχε πραγματικά ξεσπάσει με ενέργειες του Πατριαρχείου; Μήπως ο εγκλεισμός στη φυλακή του Κολοκοτρώνη και των άλλων ηρώων,είχε αυτό τον σκοπό; Μήπως μας κρύβουν πολλά;
Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, ο οποίος τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία. Στάλθηκε στις παραδουνάβιες ηγεμονίες (Μολδαβία και Βλαχία), για να προπαρασκευάσει την Επανάσταση. Όταν ο Υψηλάντης αποφάσισε να ξεκινήσει ένοπλο αγώνα από τη Μολδοβλαχία, η Φιλική Εταιρία τον Ιανουάριο του 1821έστειλε τον Παπαφλέσσα στην Πελοπόννησο για να ξεσηκώσει κι εκεί τον λαό. Διόρισε Αρχιστράτηγο Πελοποννήσου τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και πρωτοστάτησε στην απελευθέρωση της Καλαμάτας στις 23 Μαρτίου1821. Διακρίθηκε για την ανδρεία του σε πολλές μάχες στην Πελοπόννησο και στην Αρκαδία, έχοντας ως ορμητήριο τη μονή της Ρεκίτσας κοντά στο ΔιρράχιΜια από της μάχες αυτές είναι και η μάχη στα Δερβενάκια όπου μαζί με τον Νικηταρά και τον Υψηλάντη είχαν οριστεί από τον Κολοκοτρώνη να κρατήσουν τ’Αγιονόρι. Στο τέλος της μάχης όταν μοιράστηκαν τα λάφυρα ο Παπαφλέσσας πήρε την πολύτιμη γούνα του Τοπάλ πασά την οποία από τότε δεν έβγαλε ποτέ μέχρι το τέλος της ζωής του.
. Συμμετείχε στην Α΄ και Β΄ Εθνοσυνέλευση. Κατά την διάρκεια του εμφύλιου πόλεμου υποστήριξε αυτούς που καταδίωξαν τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους πολεμιστές και διορίστηκε υπουργός εσωτερικών και αστυνομίας από την κυβέρνησηΚουντουριώτη. Όταν το 1825 ο Ιμπραήμ εισέβαλε στην Πελοπόννησο, πρώτος ο Παπαφλέσσας ζήτησε να ελευθερωθούν οι φυλακισμένοι πολεμιστές, αλλά δεν εισακούστηκε. Έτσι αναγκάστηκε να εκστρατεύσει ο ίδιος με 2000 άνδρες για να ανακόψει την προέλαση του Ιμπραήμ, και πήγε στο Μανιάκι της Μεσσηνίας. Στις 19 Μαΐου όταν φάνηκαν τα αιγυπτιακά στρατεύματα, πολλοί από τους άνδρες του Παπαφλέσσα διασκορπίστηκαν και έμεινε με 300 (ή κατά άλλους 600) πολεμιστές. Στις 20 Μαΐου, και αφού προδόθηκε εκ των έσω από τον Γ. Κορμά, βρήκε τον θάνατο προβάλλοντας απεγνωσμένη αντίσταση μαζί με τους λίγους άνδρες που του είχαν μείνει.
Οι κινήσεις του φαίνονται λίγο...περίεργες.Τι είχε ο χαρακτήρας του που τον έκανε να εγκαταλείψει την Πελοπόννησο;Από την Πελοπόννησο στη Ζάκυνθο και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη.Πως από απλός καλόγερος χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης και μάλιστα από τον ίδιο τον Πατριάρχη;Πως γνωρίστηκε με τον τέταρτο της ηγεσίας της Φιλικής Εταιρείας;Πως ξαφνικά κατάφερε να αποκτήσει τέτοια εμπιστοσύνη από τη Φιλική Εταιρεία;Με ποιά εχέγγυα του δόθηκαν τέτοιες εξουσίες,για προπαρασκευή της Επανάστασης;Πως είχε την ελευθερία κινήσεων στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και μετά στην Πελοπόννησο,με δεδομένη την αντεπαναστατική στάση και θέση του Πατριαρχείου;Πως απουσίαζε από την εκκλησία,που σίγουρα σε κάποια θα ήταν διορισμένος;Ποιός ήταν ακριβώς και τι δύναμη είχε να διορίσει αρχιστράτηγο στην Πελοπόννησο;Και γιατί αφού ο ίδιος και ο Κολοκοτρώνης,όπως και οι άλλοι ήρωες ήταν ορκισμένοι στη Φιλική Εταιρεία,τους πολέμησε γινόμενος επίορκος;Πως ένας ρασοφόρος έγινε υπουργός εσωτερικών και της αστυνομίας,κάτι που αντιβαίνει με το ράσο,χρησιμοποιώντας σπιούνους ειδικά στο έργο της αστυνομίας; Μήπως οι ερινύες στο τέλος τον έκαναν να πάει να σκοτωθεί ή μάλλον να αυτοκτονήσει;Γιατί ο τρόπος και η θέση που αποφάσισε να κάτσει να πολεμήσει τον Ιμπραήμ,μόνο γι' αυτό ήταν κατάλληλη. Ή μήπως άλλοι τον εξανάγκασαν στην απεγνωσμένη κίνηση;Τι σχέση έχει η προδοσία του Γ.Κορμά; Ερωτήματα που περιμένουν μελλοντικές απαντήσεις.
Και για τον Γρηγόριο Ε'
Γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα από φτωχούς γονείς. Το κοσμικό όνομά του ήταν Γεώργιος Αγγελόπουλος. Μετά τις βασικές σπουδές στο χωριό του, το 1756 πήγε στην Αθήνα για δύο χρόνια. Ένας θείος του, ο οποίος ήταν νεωκόρος σε ναό στη Σμύρνη, τον βοήθησε να σπουδάσει στο Γυμνάσιο της πόλης για πέντε χρόνια. Από την παιδική του ηλικία είχε σχέση με τη Μονή Φιλοσόφου της Αρκαδίας, μέσω της οποίας ενισχύθηκε ο έμφυτος ασκητισμός του. Έτσι, εκάρη μοναχός στις Στροφάδες και πήρε το όνομα Γρηγόριος. Αφού σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στην Πατμιάδα Σχολή, επέστρεψε στη Σμύρνη, όπου χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Προκόπιο, του οποίου έγινε και αρχιδιάκονος. Γρήγορα χειροτονήθηκε ιερέας και κατόπιν έγινε πρωτοσύγγελος.
Το 1785 ο Προκόπιος εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, οπότε ο Γρηγόριος χειροτονήθηκε επίσκοπος και τον διαδέχθηκε στη Μητρόπολη Σμύρνης. Από αυτή τη θέση ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα, η οποία τον έκανε ευρύτερα γνωστό. Έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο κήρυγμα και την κοινωνική δράση, ασχολούμενος ιδίως με την παιδεία του ποιμνίου του.
Τον Μάιο του 1797, μετά το θάνατο του Προκοπίου, ο Γρηγόριος εξελέγη διάδοχός του ως Γρηγόριος Ε΄. Η πατριαρχία του συνέπεσε με μια δύσκολη περίοδο και δεν ήταν καθόλου ανέφελη. Το 1798 εκθρονίστηκε και εξορίστηκε, οπότε αποσύρθηκε στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Στις 23 Σεπτεμβρίου1806 επανεξελέγη Πατριάρχης, αλλά το 1808 εκθρονίστηκε και πάλι, εξορίστηκε στην Πρίγκηπο και κατόπιν κατέφυγε εκ νέου στο Άγιο Όρος. Στις 15 Δεκεμβρίου1818 εξελέγη για τρίτη φορά Πατριάρχης και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη τον Ιανουάριο του 1819.
Κατά τη διάρκεια της τρίτης αυτής πατριαρχίας του ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ο Πατριάρχης, όπως και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και της Μικράς Ασίας, παρέμεινε πιστός στον Σουλτάνο και αρνήθηκε να συμμετάσχει στη Φιλική Εταιρεία. Τελικά αναθεμάτισε τους επαναστατημένους Έλληνες, αν και λέγεται ότι ακύρωσε μυστικά το ανάθεμα, φήμη η οποία προκάλεσε την οργή του Σουλτάνου.[1] Έτσι, μετά τη λειτουργία του Πάσχα (10 Απριλίου1821) συνελήφθη, κηρύχθηκε έκπτωτος και φυλακίστηκε. Το απόγευμα της ίδιας μέρας απαγχονίστηκε στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου, όπου παρέμεινε κρεμασμένος για τρεις ημέρες, εξευτελιζόμενος από τον όχλο. Κατόπιν, μια ομάδα Εβραίων αγόρασαν το πτώμα του, το περιέφεραν στους δρόμους και το έριξαν στον Κεράτιο κόλπο.
Τα σχετικά με τις σπουδές καταρρίπτουν το παραμύθι περί...κρυφού σχολείου! Η πραγματική αιτία της οργής του σουλτάνου και του απαγχονισμού του,είχε σχέση με την αδυναμία του Πατριαρχείου να ποδηγετήσει τους Έλληνες και να τους κρατήσει σκλάβους.Τα..."λέγεται" δεν αποδεικνύονται.Τη στιγμή μάλιστα που δεν είχε καμία σχέση με τη ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και τα όνειρα των Ελλήνων για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηλείας δέκα δικογραφίες που είχαν σχηματιστεί για εμπρησμούς και θανάτους από τις πυρκαγιές του 2007 βρίσκονται στον Ανακριτή για περαιτέρω μείζονα διερεύνηση του θέματος.
Αυτό ανέφερε χθες ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος κατά την διάρκεια της ενημέρωσης που έκανε στους εκπροσώπους του τύπου. Σε σχετική ερώτηση που υπεβλήθη ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών εκτιμά πως ο κύριος λόγος για τις πυρκαγιές είναι εμπρησμοί και ζητούν τιμωρία. Και αν μπορεί να τους διαβεβαιώσει ότι η Πολιτεία θα κάνει ότι περνάει από το χέρι της, προκειμένου να συλληφθούν οι εμπρηστές, αν υπάρχουν και ότι θα τιμωρηθούν ο κ Αντώναρος απάντησε:
« Όταν υπάρχουν τέτοια στοιχεία, αυτό έχει αποδειχθεί στο παρελθόν, όποιοι ευθύνονται οδηγούνται στη Δικαιοσύνη. Σας λέω μόνο το εξής, όπως με ενημερώνουν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης: Την 1η Ιουλίου φέτος, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηλείας, δέκα δικογραφίες που είχαν σχηματιστεί για εμπρησμούς και θανάτους βρίσκονται στον Ανακριτή Ηλείας για περαιτέρω μείζονα διερεύνηση του θέματος, όπως αναφέρεται με ακρίβεια. Από κει και πέρα, όπως αντιλαμβάνεστε, το θέμα ανάγεται στη σφαίρα αρμοδιότητας της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Σας το λέω αυτό για να σας δείξω ότι πριν από τις τελευταίες πυρκαγιές, είχε ολοκληρωθεί προφανώς μια έρευνα, η οποία έφτασε στο επόμενο στάδιο σχετικά με τις πυρκαγιές της Ηλείας. Η Δικαιοσύνη κινείται με τους δικούς της ρυθμούς.»
Η ζωή στον Αϊ-Στράτη για την Ελένη Κακαλή δεν έχει και πολλές επιλογές. «Το πρωί πήγαινα σχολείο, μετά διάβασμα και μετά ξανά σχολείο. Τα παιδιά της ηλικίας μου δεν έχουν και πολλά πράγματα να κάνουν στο νησί, παρά μόνο το διάβασμα. Δεν υπήρχε εξάλλου στο νησί άλλο παιδί στην ηλικία μου για να κάνουμε παρέα ή να μιλήσω και έτσι έμενα σπίτι», λέει.
Ήταν η μοναδική μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου στο νησί της τον Αϊ-Στράτη και η μοναδική υποψήφια στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Η Ελένη Κακαλή είναι κάτι σαν μικρός ήρωας για τους λιγοστούς συμπατριώτες της στο ακριτικό νησί αφού φέτος πέρασε μόνη της τον Γολγοθά των Εξετάσεων και κατάφερε να βγει νικήτρια. Θέλει να γίνει δημοσιογράφος ενώ έχει αποφασίσει ότι δεν θ΄ αφήσει καμία μεγαλούπολη να την πάρει μακριά από τον τόπο που αγαπά. Η Ελένη, όπως και η Έμυ Γναφάκη, καθαρίστρια εδώ και 18 χρόνια στη Νομαρχία Χανίων και πλέον φοιτήτρια, ανήκουν στους μεγάλους νικητές των φετινών γενικών εξετάσεων.
Στον Αϊ-Στράτη υπάρχει ένα καφενείο με έναν χώρο που λειτουργεί σαν καφετέρια για τους νέους. Αυτός είναι ο μόνος χώρος εξόδου για τους λιγοστούς νέους του νησιού. Πολλοί πηγαίνουν τα Σαββατοκύριακα στη Λήμνο με το καραβάκι που συνδέει τα δύο νησιά αν θέλουν να ζήσουν τη νυχτερινή ζωή σε μια μεγαλύτερη πόλη.
Η Ελένη όμως φέτος ήταν αφοσιωμένη στον στόχο της. Δεν είχε τη ........δυνατότητα να πηγαίνει σε φροντιστήρια, διάβαζε μόνη της και έτσι επιλογή της ήταν να μένει μόνο στο νησί. Η μητέρα της Πολυξένη και η μεγαλύτερη αδελφή της Μαρία ήταν οι άνθρωποι που είχε συνεχώς δίπλα της να τη στηρίζουν και να την εμψυχώνουν στην προσπάθειά της. «Μου έλεγαν ότι αν δεν τα καταφέρω μπορώ να προσπαθήσω ξανά, δεν θα χαθεί ο κόσμος», λέει χαρακτηριστικά.
Στο σχολείο ήταν η μοναδική μαθήτρια στη Γ΄ Λυκείου και αυτή η μοναχικότητα τής προσέφερε παράλληλα την πολυτέλεια να έχει έναν καθηγητή για κάθε μάθημα μόνο για εκείνη. «Ήταν σα να κάνω ιδιαίτερα. Αυτό όμως είχε και τα αρνητικά του. Δεν μπορείς να ζεις το σχολικό κλίμα όταν είσαι μόνη στην τάξη. Δεν έχεις κάποιον να μιλήσεις, να μοιραστείς την αγωνία των μαθημάτων. Ήταν άχαρο για μένα όλο αυτό και πολλές φορές ένιωθα αμήχανα όταν με ρωτούσε κάτι ο καθηγητής και δεν ήξερα ν΄ απαντήσω». Και για τους καθηγητές της όμως η Ελένη ήταν ένα στοίχημα που έπρεπε να κερδηθεί. «Ήμουν η μόνη υποψήφια και όλοι είχαν στηριχθεί σε μένα», λέει.
«ΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ.
Αυτό όμως είχε και τα αρνητικά του. Δεν μπορείς να ζήσεις το σχολικό κλίμα όταν είσαι μόνη στην τάξη»
«Μόλις τελειώσω τις σπουδές θα επιστρέψω στο νησί»
Η ΕΛΕΝΗ Κακαλή πέρασε στο Τμήμα Πληροφορικής και Μέσων Ενημέρωσης στο ΤΕΙ Πύργου και σύντομα θ΄ αναγκαστεί ν΄ αφήσει το νησί για τις σπουδές της. Λέει ότι θα επιστρέψει όταν τελειώσει τις σπουδές της για να δουλέψει και να προσπαθήσει όπως μπορεί να προβάλλει τον τόπο της, να γίνει η φωνή του ΑϊΣτράτη. «Είναι καλό να επιστρέφουν οι νέοι να ασχοληθούν με κάτι καινούργιο ώστε να βοηθήσουν τον Αϊ-Στράτη όχι μόνο να μην ερημώσει αλλά και να προβληθεί. Δεν συγκρίνω την ποιότητα ζωής που προσφέρει ο Αϊ-Στράτης με καμία Αθήνα και με καμία Πάτρα ή Πύργο. Οποιαδήποτε στιγμή νιώσεις εγκλωβισμένος πας στην παραλία, βλέπεις τη θάλασσα και φεύγουν όλα.
Στο νησί είναι όλα ήσυχα. Δεν υπάρχει αυτό στη μεγάλη πόλη».
Η αδελφή της έχει τις ίδιες απόψεις με την Ελένη και έκανε φέτος πράξη την υπόσχεσή της να γυρίσει στο νησί. Σπούδασε στην Πάτρα νηπιαγωγός και μόλις τέλειωσε τις σπουδές της γύρισε στον τόπο της, όπου παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της. Στόχος της είναι μάλιστα να ζητήσει διορισμό στο νησί. ΤΑ ΝΕΑ
Την παρουσία οργανωμένων πυρήνων της τουρκικής ΜΙΤ στο Αιγαίο (Ρόδο) και σε άλλες ευαίσθητες περιοχές φέρνει στο προσκήνιο η κυριακάτικη εφημερίδα "Το Παρόν" με ρεπορτάζ το οποίο κάνει λόγο για "δημιουργία ομάδων εντός της χώρας απο της τουρκικές μυστικές υπηρεσίες που μπορούν ανα πάσα στιγμή να προκαλέσουν καταστάσεις εσωτερικού αντιπερισπασμού" δηλαδή ένοπλης ανατρεπτικής δράσης απο οργανωμένους πυρήνες. Φυσικά η αλήθεια είναι ότι οι εν λόγω υπηρεσίες ουδέποτε περιορίστηκαν σε αμιγώς κατασκοπευτικές δραστηριότητες εντός της ελληνικής επικράτειας καθώς η δράση τους περιελάμβανε κάθε λογής "αγαθοεργίες" απο συστηματικούς εμπρησμούς μέχρι πάσης φύσεως δολιοφθορές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εν λόγω δράσης αποτελεί η (παλιά μέν, επίκαιρη δε) υπόθεση του λαθρεμπορικού Ivy-B την οποία αποκάλυψε αρχικά η εφημερίδα "Το Βήμα" στις 3 Ιουλίου 1983 και στην οποία αναφέρεται εκτενώς ο δημοσιογράφος Μάνος Ηλιάδης (βλ. "Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και η ΜΙΤ", σελ. 423). Το Ivy-B, ένα παλιό φορτηγό 334 τόνων με αγγλική σημαία (φωτό) ήταν ο πρωταγωνιστής σε αυτή την άγνωστη εν πολλοίς ιστορία, η οποία είναι ενδεικτική της μεθοδικότητας αλλά και μακρόχρονης ανατρεπτικής δράσης των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στην Θράκη καθότι μιλάμε για το 1983, δηλαδή 27 ολόκληρα χρόνια πριν από την Θράκη του προξενείου, του Μουσταφά Σαρνίτς και των λοιπών αστέρων του τουρκικού παρακράτους... Το εν λόγω σκάφος (το οποίο ειρήσθω εν παρόδω είχε εμπλακεί στο παρελθόν σε υποθέσεις λαθρεμπορίας όπλων για τους Ταμίλ) αρχικά εθεάθει να πλέει χωρίς φώτα πορείας ανοιχτά του Πόρου, γεγονός το οποίο κίνησε την περιέργεια του πληρώματος του περιπολικού σκάφους της τότε θαλάσσιας Οικονομικής Αστυνομίας το οποίο και διενήργησε έλεγχο επι του σκάφους. Ο έλεγχος απέδωσε περι του 2,5 τόνους όπλων, πυρομαχικών και έντυπου υλικού τα οποία όμως αποκάλυψαν ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για την δράση και τους σκοπούς των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Το φορτίο περιείχε συνολικά 90 τυφέκια G-3 χωρίς αριθμούς σειράς και 180 γεμιστήρες, 2 πυροβόλα MG-3 και 35.000 φυσίγγια των 7,62mm για τα προαναφερθέντα όπλα, 10 ημιαυτόματα πιστόλια με 3.200 φυσίγγια των 9mm, 200 πλάκες ΤΝΤ με 1000 μέτρα βραδύκαυστου φυτιλιού, πυροκροτητές και συστήματα ηλεκτρικής πυροδότησης καθώς και αριθμό φορητών ασυρμάτων. Το υλικό συνοδευόταν απο τουρκικά φυλλάδια για την χρήση των όπλων και λοιπό έντυπο υλικό για την διεξαγωγή ανορθόδοξων επιχειρήσεων, πάντα στην τουρκική. Προφανώς και δεν επρόκειτο για μια απλή υπόθεση λαθρεμπορίου όπλων. Πιθανολογείται ότι τελικός προορισμός του πλοίου ήταν κάποια ερημική τοποθεσία στην Αττική, όπου οι σύνδεσμοι τοπικοί σύνδεσμοι των Τούρκων θα φρόνιζαν για την προώθηση των όπλων στους τελικούς παραλήπτες στην Δυτική Θράκη. Όπως έγινε γνωστό τα όπλα προέρχονταν απο την τουρκική κρατική βιομηχανία όπλων ΜΚΕΚ και σύμφωνα με τα έγγραφα που παρουσίασε ο Ιρλανδός καπετάνιος το φορτίο είχε παραγγείλει η τουρκική κρατική Κτηματική Τράπεζα και είχε φορτωθεί στην Νικομήδεια, πλησίον στον (αυστηρότατα) φρουρούμενο ναυστάθμο του Τουρκικού Ναυτικού... Το ερώτημα που προβάλει μέσα από αυτή την ιστορία είναι ένα και πολύ απλό αν και τρομακτικό: Υπάρχουν σήμερα όπλα στη Θράκη, τα οποία έχουν μεταφερθεί από την ΜΙΤ; Φυσικά η ΜΙΤ ενδιαφερόταν και ενδιαφέρεται για την μεταφορά πολεμικού οπλισμού, ώστε στη συνέχεια αυτός να δοθεί μέσω των "ειδικών" σε γηγενείς μουσουλμάνους για να δημιουργηθούν έτσι οι κατάλληλοι "πυρήνες" που εάν ποτέ χρειαστεί (ή αποφασισθεί από την Άγκυρα) ένοπλη "διαμαρτυρία", αυτή να μπορέσει να υλοποιηθεί από τους εγκάθετους, τους πρακτορίσκους και τους μισθωμένους υπαλλήλους του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής... Η ιστορία αυτή έρχεται όμως να προσθέσει ένα ακόμη τρομακτικό στοιχείο, στα ήδη υπάρχοντα και να δικαιολογήσει τους φόβους των Ελληνικών αρχών για πιθανή απόπειρα δημιουργίας σοβαρών ένοπλων αναταραχών στην ευαίσθητη αυτή ακριτική περιοχή της χώρας μας, στη Θράκη. Το υλικό, το οποίο κατασχέθηκε, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο μετά από κατάλληλη εκπαίδευση. Αλλά για να σταλεί το στρατιωτικό αυτό υλικό, έπρεπε να είχε εξασφαλισθεί το ανθρώπινο δυναμικό που είχε κριθεί ικανό να παρακολουθήσει εντός της Ελλάδας τα εκπαιδευτικά αυτά στρατιωτικής φύσης "σχολεία" (εκτός και εάν είχε ήδη προηγηθεί εντός της Τουρκίας). Η φύση της εκπαίδευσης (εκ του οπλισμού) δείχνει πως είχε να κάνει με δολιοφθορές, ψυχολογικές επιχειρήσεις και γενικότερα με ανορθόδοξο πόλεμο - ανταρτοπόλεμο. Η ποσότητα των εκρηκτικών ΤΝΤ πρόδιδε στόχευση σε έργα υποδομής και επικοινωνιών (γέφυρες, δρόμοι, υδραγωγεία κ.α.). Ως εκ τούτου, η δραστηριότητα της ΜΙΤ στην Θράκη κρίνεται πως έχει ιστορικό υπόβαθρο και ίσως κάποιοι θα έπρεπε να ανησυχούν για τις σημερινές δραστηριότητες της εν λόγω υπηρεσίας πληροφοριών της Τουρκίας, η οποία δείχνει πως συνεχίζει να δημιουργεί ομάδες-πυρήνες που δεν έχουν ως μοναδικό στόχο την συλλογή πληροφοριών... Υπάρχει σήμερα οπλισμός στη Θράκη ή μήπως η μοναδική προσπάθεια για την μεταφορά τέτοιου στρατιωτικού υλικού σταμάτησε με την σύλληψη του λαθρεμπορικού Ivy-B; Πραγματικά, θα ήταν μεγάλη κουταμάρα να πιστεύει κανείς πως η ΜΙΤ σταμάτησε την συγκεκριμένη δραστηριότητά της, φοβούμενη πιθανή δεύτερη σύλληψη του πολεμικού υλικού ή των μεταφορέων του. Εξάλλου, τα σύνορα της Θράκης τόσο με την Τουρκία όσο και με την Βουλγαρία, έχει αποδειχθεί πως δεν έχουν την μέγιστη δυνατή -ποιοτικά- φύλαξη, δυστυχώς, οπότε...
Ευχαριστώ το Εν Κρυπτώ για τις σημαντικές πληροφορίες
Το εύκολο χρήμα είναι γνωστό πως το κυνηγάμε όλοι. Αλλά όταν το εύκολο χρήμα χρηματοδοτεί ανθελληνικές προπαγάνδες και γεμίζει τα ταμεία εκείνων που ονειρεύονται μία μικρότερη Ελλάδα, τότε το… «φαινόμενο» παίρνει άλλες διαστάσεις. Η περίπτωση που σήμερα καταγγέλλεται από το καλύτερο ιστολόγιο, TaXalia, δείχνει πως, δυστυχώς, δεν έχει γίνει κατανοητό σε ικανοποιητικό βαθμό το πρόβλημα που δημιουργεί το "κυνήγι του θησαυρού"... Φυσικά και γνωρίζουμε πως ένα πλήθος Ελλήνων επιχειρηματιών έχει δραστηριοποιηθεί στα γειτονικά Σκόπια (FYROΜ) σε μία απόπειρα επέκτασης των εταιρικών δραστηριοτήτων στα Βαλκάνια, με μικρότερο κόστος. Απόλυτα κατανοητό και εν πολλοίς επικροτείται η ενέργεια αυτή, όταν συμβάλει στην οικονομική εξάρτηση από την Ελλάδα και την εισροή κεφαλαίων στην χώρα μας. Κάλλιστο είναι το προσδοκώμενο αποτέλεσμα να φέρνει μόνο θετικά αποτελέσματα και αυτό είναι δυνατόν να επιτευχθεί εάν ο «ιός του υπερκέρδους» δεν κατακτήσει τον Έλληνα επιχειρηματία, που θα τολμήσει να συνδυάσει το επιχειρηματικό του δαιμόνιο με την εθνική προσφορά. Υπάρχουν, δυστυχώς, πολλά παραδείγματα εταιρειών, που έχουν υποπέσει στο λάθος να κατασκευάζουν προϊόντα στα Σκόπια και να τα εισάγουν στην Ελλάδα, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα εταιρικά κέρδη… Αυτές οι εταιρείες έχουν βρεθεί θύματα στο «κυνήγι» του εύκολου χρήματος και ταυτόχρονα βασικοί χρηματοδότες ενός δικτατορίσκου που η μόνη του ενασχόληση (και σε καθημερινή βάση) είναι να εφευρίσκει τρόπους παρενόχλησης της Ελλάδας ή ακόμη (εάν είναι δυνατόν) και ουσιαστικών πολιτικών και διπλωματικών «χτυπημάτων», αποσκοπώντας στην μείωση του κύρους της χώρας μας ή και την υφαρπαγή Ελληνικών εδαφών. Το πρόσφατο καταγγελθέν περιστατικό που δημοσιεύθηκε στο εγκυρότατο TaXalia, αποδεικνύει των γραφομένων το αληθές και δημιουργεί σωρεία σκέψεων για την πιθανή αντιμετώπιση των Ελλήνων καταναλωτών απέναντι σε εκείνους τους Έλληνες επιχειρηματίες που δεν σέβονται την χώρα στην οποία (υποτίθεται πως) έκαναν τα πρώτα τους επιτυχημένα επιχειρηματικά βήματα. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να παρεμβληθεί στο «επιχειρηματικό δαιμόνιο» αυτών των ανθρώπων, που αποφάσισαν να επενδύσουν εκτός Ελλάδας, με πολλούς κινδύνους αποτυχίας, κυρίως λόγω των εύθραυστων τοπικών οικονομιών αλλά και (όπως στην περίπτωση των Σκοπίων) της εχθρικής στάσης της τοπικής κοινωνίας. Θα μπορούσαν, όμως, οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες να πωλούν τα προϊόντα τους με άλλη ονομασία και σε άλλες χώρες, χωρίς να εκμεταλλεύονται το καλό όνομα που απέκτησαν στην Ελλάδα… Στον βωμό του κέρδους, πολλοί υποκλίνονται και «καταθέτουν τα πάντα» για να καταφέρουν να επιτύχουν (τον μοναδικό στόχο που έχουν θέσει), αγνοώντας πως την ίδια στιγμή όχι μόνο πως προσβάλλουν βάναυσα την χώρα καταγωγής τους, αλλά επιπλέον, στηρίζουν οικονομικά τις ανθελληνικές κινήσεις του Νίκολα Γκρούεφσκι και της παρεούλας του (να υπενθυμίσουμε πως οι επενδύσεις που προτιμάει να κάνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός της FYROM βρίσκονται εκτός Σκοπίων, στην Τσεχία, όπου χτίζει εργοστάσιο…). Πώς θα ένιωθαν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες εάν οι εργαζόμενοι σε αυτούς, αγόραζαν προϊόντα από τους ανταγωνιστές τους; Φυσικά και δεν τίθεται θέμα συναγωνισμού της Ελλάδας με την FYROM, αλλά τίθεται ένα θέμα σεβασμού το οποίο το έχει απωλέσει πλήρως η πολιτική ηγεσία του γειτονικού κρατιδίου, η οποία αρκείται στο να «αποδέχεται» την Ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα, προκειμένου να εισπράξει (από φόρους, πρόστιμα και άλλα πολλά που έχουν εφεύρει τα «Μακεδονοειδή» για να γεμίζουν τα ταμεία της κυβέρνησης Γκρούεφσκι). Πώς περιμένουν, αλήθεια, οι επιχειρηματίες, να αντιμετωπιστούν από τους Έλληνες καταναλωτές, οι οποίοι τυγχάνει να βρίσκονται και εκτός Ελλάδας; Είναι η ανοχή καλός σύμβουλος; Και αν ναι, γιατί δεν επιδεικνύουν και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες, την σχετική ανοχή και κατανόηση απέναντι στους Έλληνες καταναλωτές που τους έχουν στηρίξει οικονομικά στο παρελθόν, τους έχουν αναδείξει στον επιχειρηματικό κόσμο και απλά δεν επιθυμούν την ενδυνάμωση της φασιστικής παρεούλας του Γκρούεφσκι; Και εάν θέλουν, οι Έλληνες επιχειρηματίες να σέβονται και να τους σέβονται, τότε πολύ απλά μπορούν να μην αναγράφουν στα προϊόντα τους (που κατασκευάζονται στα Σκόπια) το ΜΚ, αλλά το FYROM που αποτελεί και το επίσημο όνομα του κρατιδίου… Η καλύτερη λύση, για ανθρώπους που επιθυμούν να είναι σύννομοι και όχι σύμφωνοι με τα οικονομικά και πολιτικά δεδομένα… Κωνσταντίνος
Ένας 31χρονος μόνιμος υπαξιωματικός βρήκε τραγικό θάνατο χθες το βράδυ κατά την διάρκεια στρατιωτικής άσκησης στο Σουφλί Έβρου. Άρμα μάχης Leopard-1A5, το οποίο έπειτα από ελιγμό ξέφυγε από την πορεία του και ανετράπη σε διασταύρωση επαρχιακού δρόμου ενώ επέστρεφε στο στρατόπεδο, εγκλωβίστηκε με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του 31χρονου επιλοχία, αρχηγού πληρώματος. Τα άλλα τρία μέλη του πληρώματος, τα οποία βρίσκονταν στο εσωτερικό κατάφεραν να βγουν χωρίς να υποστούν σοβαρούς τραυματισμούς. Για το δυστύχημα διενεργείται προανάκριση από το ΓΕΣ προκειμένου να εξακριβωθούν τα ακριβή αίτια.
Πώς εξ αιτίας τους παρατάθηκε έως σήμερα ο Βυζαντινός Μεσαίωνας και χάθηκε η ευκαιρία της πολιτιστικής μας επαναφοράς
Η κατάλυση της Bυζαντινής «αυτοκρατορίας» από τους Οθωμανούς δεν έγινε ξαφνικά με μια επιδρομή, που οδήγησε στην εκπόρθηση της πρωτεύουσάς της. Σχεδόν έναν αιώνα πριν την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1453, οι δύο κυρίαρχες εξουσιαστικές ομάδες τής, συρρικνωμένης σε κάποια ελλαδικά εδάφη, πρώην αυτοκρατορίας, δηλαδή οι μεγάλοι γαιοκτήμονες (φεουδάρχες) και ο κλήρος (Πατριαρχείο και μοναστήρια), είχαν αρχίσει να βολιδοσκοπούν τους Τούρκους και να παζαρεύουν προληπτικά τούς όρους παράδοσης τής επικράτειάς τους, στους διαφαινόμενους κατακτητές.
Όπως θα δούμε παρακάτω, ήδη σχεδόν έναν αιώνα πριν την τελική κατάληψη της Κωνσταντινούπολης έχουμε το πρώτο καλωσόρισμα των Οθωμανών από τα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Αλλά και οι τσιφλικάδες της ελλαδικής ενδοχώρας είχαν ήδη προχωρήσει ενωρίτατα σε συμφεροντολογικές συνεννοήσεις με τους επερχόμενους Οθωμανούς.
H Βυζαντινή Αυτοκρατορία ούτε Βυζαντινή ήταν, ούτε αυτοκρατορία, όταν καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς. Οι όροι «Βυζάντιο» και «Βυζαντινή Αυτοκρατορία» επινοήθηκαν τον ιη΄ αιώνα, προκειμένου να εμπεδώσουν τον δήθεν Ελληνικό χαρακτήρα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στα ιστορικά κείμενα του Μεσαίωνα η συγκεκριμένη αυτοκρατορία ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε Βυζαντινή ή Ελληνική (βλ. «Ούτε ένας Έλληνας Βυζαντινός αυτοκράτορας» και «Η αληθινή Ιστορία των Ελλήνων στο Βυζάντιο».)
Στο χάρτη φαίνεται, ότι η κατ' ευφημισμό της Ρωμιοσύνης, Βυζαντινή Αυτοκρατορία, το πρώτο μισό του ιε΄ αιώνα είχε περιορισθεί στην Κωνσταντινούπολη, σε μερικές τριγύρω πόλεις, σε ένα τμήμα της Πελοποννήσου και σε ορισμένα νησιά του Αιγίου, που δεν φαίνονται ευκρινώς στην κλίμακα του χάρτη. (Η Θεσσαλονίκη είχε ήδη καταληφθεί από το 1.430, ύστερα από προδοσία των καλόγερων της μονής Βλατάδων.)
Οι λόγοι προσέγγισης Βυζαντινής Εξουσίας και Οθωμανών
Οι λόγοι για τους οποίους οι δύο κυρίαρχες εξουσιαστικές ομάδες της αυτοκρατορίας επιδίωξαν πολύ νωρίς διαπραγματεύσεις με τους μελλοντικούς κατακτητές ήσαν δύο. συνέχεια...στην πηγή...
Οι συγγραφείς του παρόντος μπλοκ δεν είναι κομματικοί, δεν είναι ναζιστές ή οτιδήποτε άλλο, δεν δέχονται πλέον ηλίθιους και υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Είμεθα απλά Έλληνες χωρίς περαιτέρω χαρακτηρισμούς. Υβριστικά και δόλια σχόλια δούρειων ίππων δεν θα δημοσιεύονται καθώς το ποιόν των αναγνωστών μας αλλά και η δική μας αξιοπρέπεια δεν το επιτρέπουν.
Προσκυνητάρι για ευσεβείς πιστούς
Κάντε (με προσευχή) ευσεβή κλικ στην εικόνα
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Για κείνους που πέθαναν στις Θερμοπύλες, ένδοξη η τύχη, ωραίος ο θάνατος, βωμός ο τάφος, μνήμη παντοτινή αντί για θρήνος, κι η μοίρα τους αντικείμενο εγκωμίων. Σάβανο σαν κι αυτό μήτε η σαπίλα μήτε ο χρόνος ο πανδαμάτορας θα αμαυρώσει των γενναίων ανδρών. Και το μνήμα την καλή φήμη της Ελλάδας διάλεξε για ένοικό του. Μάρτυρας είναι ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, που μέγα στολίδι άφησε πίσω του την αρετή και δόξα αιώνια. (Σιμωνίδης, λυρικός ποιητής)
Παίδες Ελλήνων,σημερινοί... Έχετε τη δύναμη να αγωνιστείτε;;; Για τα παιδιά,τις γυναίκες, τους Πατρώους Θεούς και για τους τάφους των προγόνων που περιέχουν τα κόκκαλά τους;;;;;;; ΤΩΡΑ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ!!!!!!!
