31 Οκτωβρίου 2009

Ο Αριστοτέλης, ο Λούθηρος, και η Βούλα του Αντίχριστου

Την Άνοιξη του 1517 ο Λούθηρος γράφει σε ένα φίλο του στην Erfurt :
«Η θεολογία μας, και εκείνη του Αγ. Αυγουστίνου, προχωρούν και, με τη βοήθεια του Θεού, θα επικρατήσουν στο Πανεπιστήμιο. Ο Αριστοτέλης βαθμιαία εκθρονίζεται και η τελική πτώση του ίσως είναι θέμα χρόνου. ...Κανείς δεν πηγαίνει σε κάποιο μάθημα, εκτός και αν ο καθηγητής διδάσκει τη δική μας θεολογία, δηλαδή τη θεολογία της Βίβλου, του Αγ. Αυγουστίνου, ή κάποιου άλλου θεολόγου εκκλησιαστικής περιωπής. Είμαι αρκετά βέβαιος ότι η Εκκλησία δεν πρόκειται να αναμορφωθεί, παρά μόνον αν αφαιρέσει το νόμο των Κανόνων, τη σχολαστική θεολογία, τη φιλοσοφία και τη λογική, έτσι όπως διδάσκονται σήμερα, και τα αντικαταστήσει με κάτι άλλο.»

Ο Λούθηρος, στις 31 Οκτωβρίου 1517, θυροκολλά ο ίδιος τις περίφημες 95 Θέσεις του στην είσοδο της εκκλησίας του κάστρου της Wittenberg και ανακοινώνει πως είναι έτοιμος να τις υποστηρίξει δημόσια. Πάντως, σύμφωνα με τη σύγχρονη ιστορική έρευνα, η θυροκόλληση των Θέσεων αποτελεί μάλλον έναν από τους μύθους σχετικά με το Λούθηρο. Φαίνεται πως η αφήγηση του συγκεκριμένου περιστατικού οφείλεται στο Μελάγχθονα, τον ικανότερο και πιο έμπιστο από τους συνεργάτες του, που ανέφερε αυτό το συμβάν μόνο μετά το θάνατο του Λούθηρου, πιθανότατα για να δώσει έμφαση στην αντίδραση του τελευταίου. Το βέβαιον είναι πως ο Λούθηρος απέστειλε αντίγραφο των Θέσεων στον Albrecht (ο οποίος ενημέρωσε αμέσως τον Πάπα) και παράλληλα δημοσιοποίησε τις 95 Θέσεις του, αλλά μάλλον με διαφορετικό τρόπο. Οι Θέσεις ήταν γραμμένες στη Λατινική και καυτηρίαζαν τόσο τις καταχρήσεις στο ζήτημα των αφέσεων, όσο και τις γενικότερα εσφαλμένες δογματικές αρχές στις οποίες στηριζόταν η έκδοσή τους. Η 31 Οκτωβρίου 1517 σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της Μεταρρύθμισης.
Η Βούλα του Αντίχριστου
Στις 15 Ιουνίου 1520, ο Πάπας Λέων Ι' εκδίδει τη Βούλα "Exsurge Domine", με την οποία καταδικάζονται ως αιρετικές 41 από τις Θέσεις του Λούθηρου, ο ίδιος καλείται σε διάστημα 60 ημερών να αποκηρύξει δημόσια τις Θέσεις του και να επανέλθει στους κόλπους της Εκκλησίας, ενώ οι απανταχού πιστοί διατάσσονται να ρίξουν στη φωτιά όλα τα βιβλία του. Διαφορετικά, ο Λούθηρος και οι οπαδοί του θα αφορισθούν, θα συλληφθούν, και θα τιμωρηθούν ως αμετανόητοι αιρετικοί. Σε απάντηση, ο Λούθηρος γράφει το βιβλίο "Adversus execrabilem Antichristi bullam" (Εναντίον της βλάσφημης Βούλας του Αντίχριστου).
Ο Λούθηρος κλήθηκε σε απολογία ενώπιον της Δίαιτας (Βουλής) της πόλης Βορμς, στη Γερμανία, τον Απρίλιο του 1521.
Η απολογία του τελείωσε με τα εξής λόγια:
Εάν δε με πείσουν, με επιχειρήματα από την Αγία Γραφή ή με αδιάσειστη λογική, δεν μπορώ να αναιρέσω τις θέσεις μου, γιατί δεν πιστεύω στο αλάθητο του πάπα, ούτε στο αλάθητο των συνόδων, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι πολλές φορές και οι πάπες και οι σύνοδοι έχουν σφάλει και έχουν πέσει σε αντιφάσεις. Εγώ έχω πειστεί από τα βιβλικά επιχειρήματα που έχω ήδη αναφέρει, και είμαι απόλυτα ενωμένος με το λόγο του Θεού. Δεν μπορώ και δε θέλω να ανακαλέσω τίποτα, γιατί δεν είναι ορθό, και αντίθετα είναι επικίνδυνο να πράττει κανείς αντίθετα με τη φωνή της συνείδησής του. Ο Θεός ας με βοηθήσει.

Η μετάφραση της Βίβλου
Το σημαντικότερο έργο του είναι η μετάφραση στα Γερμανικά, της Καινής Διαθήκης, από την ελληνική-λατινική έκδοση του Έρασμου. (μετέφρασε σε 11 εβδομάδες την Καινή Διαθήκη από τα ελληνικά, όχι πια στα λατινικά, αλλά στα γερμανικά, στηριζόμενος και στη μετάφραση που είχε κάνει μερικά χρόνια νωρίτερα ο Έρασμος).
Λούθηρος (για τη μετάφραση στα Γερμανικά):
«Είναι αυτοί δόκτορες; Κι' εγώ είμαι. Είναι μορφωμένοι; Κι' εγώ είμαι. Είναι κήρυκες τού λόγου; Κι' εγώ είμαι. Είναι θεολόγοι; Κι' εγώ είμαι. Είναι φιλόσοφοι; Κι' εγώ είμαι. Είναι συγγραφείς βιβλίων; Κι’ εγώ είμαι. Και θα καυχηθώ περισσότερο: Μπορώ να μεταφράζω τους Ψαλμούς και τους Προφήτες, κάτι που αυτοί δεν μπορούν να κάνουν. Μπορώ να ερμηνεύω κάτι που αυτοί δεν μπορούν… κι’ αν όλοι οι παπικοί γάιδαροι μανιάζουν και παθιάζονται ...»

Η μετάφραση αυτή, την οποία αναθεώρησε και επιμελήθηκε ο Μελάγχθων, εκδόθηκε στα 1534 σε έναν τόμο μαζί με τη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης από θεολόγους του Πανεπιστημίου της Wittenberg, και αποτελεί μέχρι σήμερα (με ορισμένες γλωσσικές αναθεωρήσεις) την επίσημη Αγ. Γραφή της Γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας.
Αγαπάτε αλλήλους...
Στις 25 Δεκεμβρίου 1521, ο von Karlstadt κηρύττει από άμβωνος χωρίς άμφια αλλά με ενδυμασία χωρικού. Στις 31 Δεκεμβρίου, ομάδα πολιτών εισβάλλει βίαια σε μια εκκλησία κατά τη διάρκεια της λειτουργίας και αρχίζει να ψάλλει χλευαστικούς ύμνους σε βάρος της λατρείας. Τις περισσότερες από τις ταραχές αυτές (γνωστές ως "Ταραχές της Wittenberg") υποκινεί μια ομάδα ριζοσπαστών οπαδών της Μεταρρύθμισης, γνωστοί ως "Προφήτες της Zwickau", οι οποίοι κηρύττουν μια επίγεια Βασιλεία των Ουρανών, την κατάργηση των κοινωνικών τάξεων, και την κοινοκτημοσύνη.
Ο "Πόλεμος των Χωρικών".
Στην πόλη Stuehlingen της νοτιοδυτικής Γερμανίας ξεσπά εξέγερση των χωρικών με κύρια αιτήματα την κατάργηση της δουλοπαροικίας, την ελάφρυνση των φορολογικά εξοντωτικών μέτρων που ίσχυαν, και γενικά την αποτίναξη του αφόρητου καταδυναστευτικού ζυγού της άρχουσας τάξης των ευγενών αλλά και της Παπικής Εκκλησίας. Το κίνημα των χωρικών εξαπλώνεται ταχύτατα στη νότιο Γερμανία και στη συνέχεια και σε άλλες περιοχές, φθάνοντας μέχρι τη Θουριγγίαι βιαιοπραγίες εκ μέρους των στασιαστών κλιμακώνονται λαμβάνοντας ολοένα και περισσότερο απεχθείς μορφές, καθώς καταστρέφουν και ερημώνουν πύργους, μονές, εκκλησίες, ενώ σφάζουν ανελέητα οποιονδήποτε θεωρούν αντίπαλό τους. Ετσι ο Λούθηρος αναγκάζεται να γράψει ένα τετρασέλιδο φυλλάδιο με τίτλο "Κατά των ληστρικών και δολοφονικών ορδών των χωρικών" και απευθύνεται στους ευγενείς καλώντας τους να ασκήσουν τη νόμιμη εξουσία τους και να καταστείλουν πάση θυσία το κίνημα των χωρικών. Μετά από εκτεταμένες σφαγές και από τις δύο πλευρές, οι χωρικοί ηττώνται, ενώ οι ηγέτες τους συλλαμβάνονται και αποκεφαλίζονται στα τέλη Μαΐου του 1525.
Σημειωτέον ότι αυτός ο ενδοχριστιανικός πόλεμος υπήρξε ίσως ο χειρότερος πόλεμος στην Ευρώπη με 100.000 άμεσα θύματα χωρίς να υπολογίσουμε τους χιλιάδες τραυματίες που υπέκυψαν στα τραύματα τους, ενώ τους ανάπηρους πολέμου τους θανάτωναν κρεμώντας τους σε δένδρα καθώς τα φεουδάτα δεν μπορούσαν να τους συντηρήσουν.
Και στην Ελλάδα;
Αλλά και η βυζαντινή Ανατολή δεν ήταν απαλλαγμένη από αντίστοιχες συστηματικές εξοντώσεις «αιρετικών» ή «άθεων», συχνότερα όμως με εθνοφυλετικά και πολιτικά ελατήρια, όπως στα χρόνια του Νικηφόρου Φωκά και των Κομνηνών.
Στα τέλη του 11ου αιώνα καταδικάζονταν και αφορίζονταν «νεωτεριστές» φιλόσοφοι, όπως ο Ιωάννης Ιταλός, ενώ στα μέσα του 15ου αιώνα έδινε ο Γεώργιος Σχολάριος, μετέπειτα και με επιλογή του Μωάμεθ Β', Πατριάρχης Γεννάδιος, οδηγίες (= ... να αφαιρείτε τη ζωή στους όντως ασεβείς και πανούργους Ελληνιστές με φωτιά, με σίδηρο και με κάθε άλλο τρόπο ... ξυλοφόρτωνε, φυλάκιζε, στη συνέχει κόβε τη γλώσσα, μετά κόβε το χέρι και, αν παρ' όλα αυτά παραμένει ακόμα κακός, πέταξέ τον στο βυθό της θάλασσας.- από επιστολή του Σχολάριου προς τον κυβερνήτη της Πελοποννήσου, «Παλαιολόγια - Πελοποννησιακά» από τον Σ. Λάμπρου)- για τον τρόπο αντιμετώπισης όσων προτιμούσαν την αρχαιοελληνική φιλοσοφία από τη βυζαντινή θρησκοληψία!
Η „θρησκευτική ελευθερία“
Το 1555, υπογράφεται στη Δίαιτα της Augsburg η ομώνυμη συνθήκη, σύμφωνα με την οποία καθιερώνεται η αρχή "ejus regio, cujus religio", δηλαδή σε κάθε γερμανικό κράτος, η θρησκεία του ηγεμόνα είναι και το θρήσκευμα των πολιτών, ενώ όσοι αποτελούν θρησκευτική μειονότητα, έχουν το δικαίωμα να μεταναστεύσουν σε άλλο κράτος.
Η „θρησκευτική ελευθερία“ σε αυτή την μορφή θα περιμένει μέχρι και μετά τη Συνθήκη της Βεστφαλίας, μετά το τέλος του Τριακονταετούς Πολέμου, στα 1648 , μέχρι σήμερα.
Νίκος Σάμιος

Πηγές
http://www.gec.gr/history/luther.htm, http://sfrang.com/historia/parart070.htm#2

30 Οκτωβρίου 2009

Η ευσεβής Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ στο Πακιστάν


...η μουσουλμάνα Παναγίτσα... βοήθεια μας...

AMBER ALERT.Θανάση δεν σε ξεχάσαμε!Η ψηφοφορία συνεχίζεται στη σελίδα των Γιατρών του Κόσμου.



Πόση ερημιά...πόση ραστώνη...από όλους αυτούς τους
κροκόδειλους
των...πολιτικών κομμάτων...
Δάκρυα κροκοδείλια και τίποτε άλλο...










Θύμα απαγωγέων ο Ελληνας δάσκαλος των Kalash
(8951 υπογραφές)
Οι ΓτΚ αναλαμβάνουν εκστρατεία συλλογής υπογραφών για την άμεση απελευθέρωση του Θανάση Λερούνη.

Ο εκπαιδευτικός - Εθελοντής Θανάσης Λερούνης, πρόεδρος της Μ.Κ.Ο " Έλληνες Εθελοντές" έμενε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στις κοιλάδες των Καλλάσα στο Β.Δ Πακιστάν από το 1995 μέχρι σήμερα για την πραγματοποίηση έργων κοινής ωφελείας.
Τα ξημέρωματα της Τρίτης 8/09/2009, ομάδα πολυάριθμων ενόπλων, μασκοφόρων εισέβαλαν στο ΚΑΛΛΑΣΑΝΤΟΥΡ- το Πολιτιστικό Κέντρο των Καλλάσα, όπου διέμενε και μετά από μακελειό που κατέληξε στο θάνατο ενός αστυνομικού απήγαγαν το Θανάση Λερούνη στα βουνά του Αφγανιστάν.

Greek teacher, living in Kalash valleys, victim ofkidnapping.

Doctors of the World-Greece organization, is campaigning to collect signatures for the immediate release of Athanassios Lerounis. The teacher-volunteer Athanassios Lerounis, president of N.G.O Greek volunteers, remained for long periods of time at the Kalash valleys in NW Pakistan, since 1995, leading projects for the community’s greater good.

Early morning on Tuesday September 8th, a big group of armed masked men forced their way into Kalasha-dur, the Cultural Center of Kalash people where he was staying, and after a violent armed assault which resulted in the death of a policeman; they kidnapped Athanassios Lerounis in the mountains of Afghanistan

.

Η υπογραφή σας είναι σημαντική ( Your signature is important )
Τα πεδία με τον αστερίσκο (*) είναι υποχρεωτικά.
The fields marked with an asterisk (*) are mandatory

The real holly fire




Φως Ελληνικό, το πραγματικά "Aγιο Φως"
Δίχως να θέλουμε να υποβαθμίσουμε άλλους μεγάλους πολιτισμούς των πανάρχαιων χρόνων, οι Έλληνες αν και δανείστηκαν απο αυτούς πολλά πολιτιστικά στοιχεία, τα χρησιμοποίησαν ως υλικό που το δούλεψαν μέσα τους και το σφράγισαν με πνεύμα καθαρά ελληνικό. Δεν πρόκειται "για άγονη μίμηση, αλλά για ελεύθερη αναδημιουργία". Αλλά και θεούς –εκτός βέβαια από αυτούς που ανέκαθεν είχαν-οι Έλληνες πήραν χθόνιους, ανώνυμους και σκοτεινούς, από την ανατολή για να τους υψώσουν με τον καιρό στον Όλυμπο και να τους κάμουν επώνυμους, μουσική, έρωτα, και να τους φωτίσουν, τους έκαναν ολόλαμπρους.
Οι Έλληνες ανέβασαν τα σκοτάδια της ανατολής στον Όλυμπο, διέλυσαν το σκότος, έδωσαν φωτεινή ανάσα στο σύμπαν και την ανθρωπότητα. Συμβολικά, αυτό το άγιο ελληνικό φως το οποίο ενώπιον όλων χωρίς μυστικισμούς και τεχνουργήματα ανάβει στην Ολυμπία σέβεται και τιμά ολόκληρη η ανθρωπότητα μέχρι σήμερα, ανεξαρτήτως θρησκείας...
Αφιερωμένο σε αυτούς που μας επαινούν λέγοντας ότι το μπλοκ μας κρατάει το αθάνατο ολύμπιο πνεύμα ψηλά.

Μυστικά και απόκρυφα

Πως να βρίζεις γραπτώς τους πολιτικούς αντιπάλους χωρίς να σε παρεξηγεί κανείς.

Διαβάζουμε στην επιστολή του Arnold Schwarzenegger (φωτογραφία) καθέτως Fuck You… ( άντε και γ.... σου).

Το "φαινόμενο" Έλληνες. Οι φονείς των αυτοκρατοριών.

[...Δεν πέρασαν μερικά χρόνια από την οριστική "κονσερβοποίηση" του ελληνισμού και η Ευρώπη ξαναπαίρνει φωτιά. Νέοι φιλόδοξοι "αυτοκράτορες" θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο. Ο δρόμος όμως για την κατάκτηση "περνάει" και πάλι μέσα από την Ελλάδα. Ο "άξονας" πρέπει να περάσει από την Ελλάδα, για να φτάσει στα πετρέλαια. Πρέπει, με βάση την ελληνική λογική, να τους νικήσει και άρα να τους "ταπεινώσει". Πώς θα δεχθούν όμως την "ταπείνωση" αυτοί οι οποίοι κοιμούνται με τον Αχιλλέα και τον Μέγα Αλέξανδρο στο μυαλό τους; Πώς θα νικηθούν αυτοί οι οποίοι ντρέπονται για τη φτώχεια τους και γνωρίζουν ότι το μόνο που τους απομένει, για ν' "αποδείξουν" κάτι σημαντικό στην παγκόσμια κοινωνία, είναι ο ηρωισμός τους και η συγγένεια αίματος με τους διάσημους αρχαίους προγόνους τους;
Ο "άξονας" επιτίθεται και το "φαινόμενο" ενεργοποιείται. Μετά από αιώνες αλλάζει ο εχθρός του. Η "φωτιά" κολλάει στο "ξύλινο" σύστημα του φασισμού. Ο "άξονας" γίνεται εχθρός του ελληνικού λαού και όχι απλά εχθρός του υπό αγγλικό έλεγχο ελληνικού κράτους. Ο "άξονας" αποκτά εχθρό το "φαινόμενο" και όχι τη βαλκανική "Μπανανία" με το όνομα "Ελλάδα". Ο "άξονας" μπορεί να νικήσει εύκολα τον στρατό της "Μπανανίας", αλλά πλέον θα πρέπει να νικήσει και τον ελληνικό λαό. Αυτό είναι το πρόβλημα και είναι μεγάλο.
Ο ελληνικός λαός είπε "ΟΧΙ" και αυτό δεν άλλαζε. Είναι αιώνιο "ΟΧΙ". Συμφέρει δεν συμφέρει, δεν τους νοιάζει. Σωστό ή λάθος, δεν τους απασχολεί. Το είπαν και από εκεί και πέρα είναι θέμα υπερηφάνειας. Θα το υπερασπιστούν όσο και να τους κοστίσει. Θα "εκτεθούν" στα μάτια της παγκόσμιας κοινωνίας; Τι θα πουν οι ξένοι; Ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι "μπάσταρδοι", που δεν έχουν σχέση με τους αρχαίους ήρωες προγόνους τους; Το "φαινόμενο" αρχίζει πλέον κι ανεβάζει "θερμοκρασία". Τα μάτια "λάμπουν" και ένας λαός ολόκληρος βλέπει τον πόλεμο σαν "ευκαιρία" ανάδειξης και επανασύνδεσης με το "λαμπρό" παρελθόν.
Ο ελληνικός λαός είναι ο ΜΟΝΟΣ ΛΑΟΣ στον κόσμο που μέσα σε διάρκεια πέντε χρόνων ΝΙΚΗΣΕ με τον πιο απόλυτο τρόπο δύο "αυτοκρατορίες" και έγινε η αιτία της απόλυτης καταστροφής μιας τρίτης ακόμα μεγαλύτερης. Την ίδια στιγμή το αγγλοκρατούμενο ελληνικό κράτος των χαφιέδων έχασε καί τους δύο αυτούς πολέμους. Τι σημαίνει αυτό το φαινομενικά αντιφατικό; Πώς είναι δυνατόν ένας λαός να κερδίσει δύο πολέμους τη στιγμή που το κράτος του έχασε καί στους δύο;
Τον πόλεμο με τους Ιταλούς τον κέρδισε ο ελληνικός λαός μόνος του. Αυτός στήριξε τις λίγες μονάδες του τακτικού στρατού, που βρίσκονταν στα σύνορα. Ο λαός ήταν αυτός ο οποίος ανέλαβε τη διοικητική του μέριμνα. Έπλεκε, επιδιόρθωνε, μαγείρευε και κουβαλούσε ό,τι χρειαζόταν, για να πολεμάνε οι στρατιώτες. Ο λαός ανέλαβε τον εφοδιασμό του. Ο λαός ανέλαβε την περίθαλψή του. Ανήλικοι και γυναίκες κουβαλούσαν όπλα και πυρομαχικά εκεί όπου υπήρχε ανάγκη. Δεν σταμάτησε όμως μόνον σ' αυτά. Ο λαός μπήκε και στην ίδια τη μάχη. Αυτός ανέλαβε τις ειδικές "δυνάμεις" του. Υλοτόμοι έγιναν οι ιχνηλάτες του στρατού. Τσομπάνηδες έγιναν οι ‘καταδρομείς" του.
Ο λαός νίκησε τους Ιταλούς. Αυτός τους απώθησε από την Ελλάδα. Το ελληνικό κράτος εκείνον τον πόλεμο τον είχε χαμένο. Αυτό είναι κάτι το πρωτοφανές για τη σύγχρονη στρατιωτική ιστορία. Ηττήθηκε ένας πανίσχυρος στρατός από μεμονωμένες στρατιωτικές μονάδες και από έναν λαό. Δεν υπήρχε καν κεντρική διοίκηση. Δεν υπήρχε κεντρικό στρατηγείο. Οι αγγλόδουλοι της Αθήνας θεωρούσαν τον πόλεμο τόσο χαμένο, που δεν είχαν μπει στον κόπο οι στρατηγοί να πάνε στο μέτωπο για να ρίξουν έναν πυροβολισμό ή να δώσουν μια εντολή επίθεσης.
Το αρχιτρωκτικό, που παρίστανε...συνέχεια και ολόκληρο το άρθρο εδώ...

Διαδικτυακή Αλητεία ιουδαιοχριστιανών που το παίζουν Ελληναράδες


Διαδικτυακή Αλητεία ιουδαιοχριστιανών που το παίζουν Ελληναράδες 2.Προσοχή στiς Ελληνομαϊμούδες

Προφητεία «ημέρα της κρίσεως», εκ των Έλλην

Η προφητεία των Έλλην είναι εκ καταβολής κόσμου, και γίνεται από τους υιούς του Θεού ΖΕΥ. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν (Μυθολογία) θα δούμε πως «ημέρες κρίσεως» ήδη έχουν γίνει τρείς εκ αυτών.

Πριν 30.000 και άνω έτη, έγινε η μεγαλύτερη «ημέρα κρίσεως». Αργότερον δε, έγιναν άλλες δύο: μια εκ της νήσου «Ατλαντίδος» (Εβραϊκή Νήσος), όπου αφανίστηκε από τεράστια πυρηνική έκρηξη (γιατί ψάχνουν τη νήσο Ατλαντίς ; Μα για το χρυσό που είχε «στο project είναι και ο Τερενς Κουίκ»). Αποτέλεσμα της αυτής έκρηξης ήτο τα πάντα να αφανιστούν πάνω στη γη. Αργότερον έγιναν φοβερές εκρήξεις εκ δυο Ηφαιστίων και μεγάλοι Σεισμοί, με αποτέλεσμα όλα πάνω στη γη να καταστραφούν (οι αναφορές γίνονται περιληπτικώς, όσοι επιθυμούν μπορούν να αναζητήσουν αυτά, να ερευνήσουν).
Μέσα από το κύλισμα του χρόνου περνάμε στην εποχή «Χ» (Μηδέν), όπου τα πάντα μηδενίζουνε, (από ποιους άραγε?). Έτσι ο μετρητής του χρόνου ξεκινά από το «0» μηδέν, φτάνοντας στην γέννηση του Ιάσωνα (στην εβραϊκή γλώσσα Ιησού), όπου ο Ιάσωνας μιλώντας στην «Εκκλησία του Δήμου» προς Έλλην, τους υπενθυμίζει πως δεν πρέπει να αναπαύονται, αλλά να μεριμνούν, διότι έρχεται μεγάλη καταστροφή «ημέρα κρίσεως», όπου τα πάντα θα καταστραφούν.
Ορισμένοι έλλην μη θέλοντας να δεχτούν αυτό και αρνούμενοι εκ του φόβου τους απέφευγαν τον Ιάσωνα ή τον κατηγορούσαν. Άλλοι δε, θέλησαν ν
α μάθουν περισσότερα έτσι τον ακολουθούσαν στις ομιλίες του. Οι εβραίοι δε, ως βρώμικος και καχύποπτος φυλή, μαθαίνοντας αυτά έβαλαν Εβραίους να τον ακολουθούν (ως κατάσκοποι, «Μάρκος, Παύλος, Πέτρος, Ιούδας, Ματθαίος, κ.α.», όπου αργότερον οι εβραίοι τους θέτουν στις γραφές τους ως «μαθητές του Ιάσωνα». Οι Έλλην που ακολουθούσαν τον Ιάσωνα και φυσικά έμαθαν πότε έρχεται η «μέρα της κρίσεως», πήραν εντολή από τον Έλλην Ιάσωνα να μεταδώσουν σε όλο το γένος των Έλλην αυτά, ώστε να μεριμνούν. Οι Έλλην «Ανδρέας, Φίλλιπος, Ιωάννης, κ.α.» φοβερά εκδιωκόμενοι από εβραίους και ανθέλληνες (Έλλην εκ Αττικής), για να τους σκοτώσουν να μην αποκαλύψουν και μαρτυρήσουν τα περί «της ημέρας κρίσεως», κρυβόντουσαν σε σπηλιές σαν ζώα, μα οι εβραίοι και οι ανθέλληνες τους έβρισκαν και τους σκότωναν. Μένοντας ως τελευταίος ο Ιωάννης, μη μπορώντας και φοβούμενος να μην τον σκοτώσουν, θέλησε να γράψει αυτά τα οποία γνώριζε. Έγραψε αρκετά πριν τον βρουν οι εβραίοι και ανθέλληνες και τον σκοτώσουν.


Πηγή...

29 Οκτωβρίου 2009

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ και ΛΕΩΝΙΔΑΣ.Τα κεφάλια τους κρεμάστηκαν στον ίδιο τόπο.Γιατί πολέμησαν τους εισβολείς.


[...Ο Άρης ήταν ένας ταλαντούχος στρατιωτικός ηγέτης, αλλά παντελώς ατάλαντος πολιτικός ηγέτης. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των ηγετών; Ο καλός στρατιωτικός ηγέτης πολεμάει άριστα τους εχθρούς του. Ο καλός πολιτικός ηγέτης είναι αυτός ο οποίος γνωρίζει άριστα ποιοι είναι οι εχθροί του —ορατοί και αόρατοι—. Ο Άρης απέναντι σε ορατούς εχθρούς ήταν άριστος, όσο ισχυροί κι αν ήταν αυτοί. Δεν μπορούσε να καταλάβει ποιοι ήταν οι μη ορατοί εχθροί του. Εκεί έχασε το παιχνίδι.
Δεν κατάλαβε τον ρόλο των στελεχών του ΚΚΕ. Δεν κατάλαβε ότι και εκείνοι έπαιζαν παιχνίδια των ιμπεριαλιστών και ότι ήταν θέμα χρόνου να τον βγάλουν από τη "μέση". Θεώρησε ατυχώς ότι διαπνέονταν κι αυτοί από τα ίδια πατριωτικά αισθήματα με τον ίδιο. Νόμιζε ότι στο βουνό βγήκαν για τους ίδιους λόγους και εξαιτίας των ίδιων "ελατηρίων" μ' αυτόν. Αυτό ήταν το λάθος του. Δεν κατάλαβε ότι εκείνοι ήταν δούλοι των Σοβιετικών, απόλυτα όμοιοι με τους δοσίλογους δούλους των Γερμανών ή τους αστούς χαφιέδες των Εγγλέζων...]
Ολόκληρη η ανάλυση...
εδώ...




ΖΗΤΩ Ο ΑΡΗΣ...ΖΗΤΩ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ...ΖΗΤΩ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ...
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ.
ΘΑ ΖΕΙ Ο ΑΡΗΣ ΚΙ ΑΣ ΚΡΕΜΑΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ
ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΞΕΡΞΗΣ ΚΡΕΜΑΣΕ
ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ.
ΘΑ ΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΣΟ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΗ
ΡΕ ΣΚΟΥΛΙΚΙΑ ΠΡΟΔΟΤΕΣ...

ΓΙΑΤΙ Ο ΑΡΗΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...


Οι λιγότερο γνωστές Ελληνικές επαφές του φον Κανάρι κατά Ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940)


Ο φον Κανάρις, πολύ καλός γνώστης της ισπανικής, ταξιδεύει συχνά στην Ισπανία μεταξύ 1939 - 1940, κυρίως για τα εκεί δρώμενα. Όταν όμως ξέσπασε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος στις 28 Οκτωβρίου του 1940, η είδηση του οποίου έπεσε ως κεραυνός στο Γερμανικό Επιτελείο, που βέβαια γνώριζε πολλά στοιχεία του επικείμενου πολέμου, τους φόβους εκ των οποίων διοχέτευε προηγουμένως στους Έλληνες διπλωμάτες, αλλά που δεν περίμενε ποτέ την αιφνίδια και άνευ συνεννόησης με τον Χίτλερ επίθεση του Μουσολίνι, τόσο ο ίδιος ο Χίτλερ όσο και οι Ρίμπεντροπ και Κανάρις ρίχτηκαν στον αγώνα να σταματήσουν τον πόλεμο εκείνο, και ειδικότερα μετά τα μέσα του Νοεμβρίου. Γνωστή έμεινε στην Ιστορία η συνάντηση Χίτλερ - Μουσολίνι στη Φλωρεντία. Τότε ο Κανάρις σπεύδει στη Μαδρίτη προκειμένου να συναντήσει τον πρέσβη της Ουγγαρίας στρατηγό Ρούντολφ Αντόρκα με τον οποίο διατηρούσε φιλικές σχέσεις, από προηγούμενες συνεργασίες, και ο οποίος ήταν φίλος του εκεί Έλληνα πρέσβη Περικλή Αργυρόπουλου. Έτσι στις 17 Δεκεμβρίου ο Αντόρκα πληροφορεί τον Αργυρόπουλο για μια γερμανική πρόταση ανακωχής. Οι όροι που είχε θέσει ο Κανάρις στη πρόταση εκείνη ήταν μεταξύ άλλων ότι η Γερμανία θα βοηθούσε την άμεση κατάπαυση του πυρός, με παρεμβολή στρατιωτικής δύναμης μεταξύ των δύο αντιμαχομένων παρατάξεων, τη διατήρηση των εδαφών κατάληψης από τον ελληνικό στρατό, την εγγύηση του στάτους κβο και το απαραβίαστο των νέων συνόρων έναντι του μοναδικού όρου, της επαναφοράς της Ελλάδας στην "αυστηρή ουδετερότητα" και την εγκατάλειψη του ελληνικού εδάφους από τους Άγγλους.
Με βάση το βιβλίο «Η Ελλάδα και ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος», του Θανάση Σφήκα, Νοεμβ. 2000 ,
ISBN-960-8032-55-5, σελ. 356, ο πρέσβης της Ελλάδας Περικλής Αργυρόπουλος, έσπευσε αμέσως και τηλεγράφησε τη γερμανική πρόταση ανακωχής με ταυτόχρονη συμπληρωματική έκθεση (θετική εισήγηση) στην Αθήνα, στον Ιωάννη Μεταξά, την οποία, όμως, ο Μεταξάς απέρριψε, θεωρώντας ότι η συνεργασία του με την Γερμανία θα υποβοηθούσε τον διαμελισμό της Ελλάδας μετά από την, κατ' εκείνον, υπερίσχυση των Συμμάχων.

Τρεις ημέρες αμέσως μετά το τηλεγράφημα του Αργυρόπουλου, ο Ιωάννης Μεταξάς, όπως σημειώνει στο ημερολόγιό του, στις 20 Δεκεμβρίου, δέχθηκε την επίσκεψη του Γερμανού πρέσβη στην Αθήνα φον Έρμπαχ, όπου το πλέον βέβαιο της συνομιλίας εκείνης πρέπει να ήταν η επανεξέταση της γερμανικής πρότασης, του Κανάρις, περί ανακωχής, έτσι προσδιορίστηκε νέα συνάντηση για τις 28 Δεκεμβρίου. Βέβαια και ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ και ο Μεταξάς καθώς και όλο το Γενικό Επιτελείο, τότε, αντιλαμβάνονταν πως η εξέλιξη του πολέμου θ΄ ανάγκαζε την εμπλοκή της Γερμανίας προς βοήθεια της συμμάχου της Ιταλίας. Τη νέα λοιπόν συνάντηση φαίνεται πως δεν ήθελε να χάσει ο Κανάρις, (που μάλλον ο ίδιος την είχε επιζητήσει).

Στις 25 Δεκεμβρίου φθάνει στο αεροδρόμιο του Χασανίου, (μετέπειτα Ελληνικού), ένας "μυστηριώδης Ισπανός" με το όνομα Γκρατσία Πονιέρο τον οποίον και παρέλαβε, ένας δραστήριος ναυλομεσίτης του Πειραιά και προσωπικός του φίλος, ο Ανδρέας Καρπαθάκης, ο οποίος και τον φιλοξένησε στη βίλα του που διατηρούσε στη Φρεαττύδα, που ήδη φρουρούσαν ένοπλοι γερμανοί πράκτορες. Εκεί ο Γκρατσία Πονιέρο συναντήθηκε με τον στρατιωτικό ακόλουθο της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα συνταγματάρχη Κρίστιαν φον Κλεμ, καθώς και με τον Έλληνα στρατηγό Τέτση, εκπρόσωπο του Μεταξά και αρχηγό του Στρατιωτικού Οίκου του Βασιλέως. Εκείνη η συνάντηση παρέμεινε "ινκόγκνιτο", και τίποτα δεν δημοσιοποιήθηκε περί αυτής. Αυτή έγινε γνωστή μετά τον πόλεμο, από τα πρακτικά της συμμαχικής επιτροπής που ανέκρινε τον συνταγματάρχη φον Κλεμ, έτσι ο πόλεμος συνεχίστηκε.
Γεγονός πάντως είναι πως ο Ιωάννης Μεταξάς κάλεσε στη συνέχεια "υπουργικό συμβούλιο" και ανακοίνωσε σ΄ αυτό τη γερμανική πρόταση καθώς και τη μυστική συνάντηση που είχε παράλληλα με τον αμερικανό συνταγματάρχη
Ουίλιαμ Ντόνοβαν καθώς και την άποψη του Βασιλέως. Φαίνεται όμως πως οι υπουργοί δεν μπόρεσαν ν΄ αποφασίσουν, όπου εντυπωσιασμένοι από τη συνεχιζόμενη προέλαση του ελληνικού στρατού, σε συνδυασμό με τις αγγλικές επιτυχίες στη Κυρηναϊκή ερμήνευσαν την προσπάθεια του Κανάρις ως σύμπτωμα αδυναμίας των Ιταλών ή ακόμη και γερμανική προσπάθεια υπονόμευσης του ηθικού των Ελλήνων.

Από τη Βικιπαίδεια

Σχετικό θέμα:

Ένας άλλος „οδυσσειακός“ Κανάρης/Canaris


Ο Άρης,η Αντίσταση,η απελευθέρωση από τους Γερμανούς και η τελική επικράτηση των προδοτών και δοσιλόγων.

Το 80% του Ελληνικού λαού ήταν με το ΕΑΜ...Όλοι αυτοί οι Έλληνες δεν ήταν...κομμουνιστές.Γιατί αν ήταν,τότε το ΚΚΕ θα είχε γίνει κυβέρνηση από το 1930!









Τελικά επικράτησε,γιατί έτσι το ήθελαν οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι,το...5%...