Τα σωτήρια ψεύδη στη Δημοκρατία...
.
... και τα μπλογκς.
Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
.
.
Οταν πριν 24 περίπου αιώνες ο Πλάτων, έθετε το ερώτημα: “Ποιος πρέπει να κυβερνάει την πολιτεία”; απαντούσε με το: “ Ο σοφός πρέπει να οδηγεί και να εξουσιάζει και ο αμαθής πρέπει να υπακούει”. Ο μεγαλύτερος ίσως των ελλήνων φιλοσόφων έχει κατηγορηθεί γι αυτές τις ελιτίστικες θέσεις του όσο λίγοι. Ο Πλάτων πίστευε ότι η γνώση και η αλήθεια, δηλαδή η αρετή (καλόν καγαθόν), είναι προνόμιο λίγων. Για τον Πλάτωνα, «η αρετή του κοινού ανθρώπου δεν βασίζεται στη γνώση αλλά σε μια διαδικασία συνήθειας» (ορθώς ειθίσθαι υπό των προσηκόντων εθών) και αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο να επιτευχθεί, έλεγε, «οι άνθρωποι που μπορούν να πιστέψουν στον Κάδμο και στα δόντια του δράκοντος θα πιστέψουν σε οτιδήποτε». Πίστευε, ότι για να κρατηθεί η κοινωνία σε συνοχή και για να διακυβερνηθεί σωστά θα έπρεπε να πεισθεί ο λαός ότι αγαθότης και ευτυχία συμβαδίζουν. Υποστήριζε ότι η πλειοψηφία των ανθρωπίνων όντων μπορεί να κρατηθεί σε μια ανεκτική ηθική υγεία μόνο «μέσα από μια προσεκτικά επιλεγμένη δίαιτα επωδών και μύθων», τα λεγόμενα «Σωτήρια Ψεύδη». Με τις σκέψεις αυτές, ο κατά τα άλλα μεγάλος φιλόσοφος, έθεσε τις βάσεις για αυτό που ζούμε μέχρι και σήμερα.
Eνα μικρό ποσοστό ανθρώπων που έζησε και ζει πέρα από κάθε έννοια ηθικής, να στηρίζει την ευδαιμονία του στο κοινωνικό ψέμα και στην αφέλεια των πολλών. Θα ήταν λοιπόν παράλογο να πιστέψει κάποιος ότι η δημοκρατία θα έθετε τέλος σε μια τόσο ισχυρή παράδοση. Σε μια κοινωνία όπου πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, δεν μπορούν να διακρίνουν τα υπέρ τους από τα κατά τους, η πολυδιαφημιζόμενη «ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία» καταντάει φάρσα.
Αυτό που ζει ολόκληρη η ανθρωπότητα εδώ και καιρό με την οικονομική κρίση και τον τρόπο επίλυσή της σε βάρος των πολλών αφελών δεν είναι τίποτα άλλο από την εφαρμογή των «Σωτηρίων Ψευδών» για να κρατηθεί η κοινωνική ειρήνη.
Eνα μικρό ποσοστό ανθρώπων που έζησε και ζει πέρα από κάθε έννοια ηθικής, να στηρίζει την ευδαιμονία του στο κοινωνικό ψέμα και στην αφέλεια των πολλών. Θα ήταν λοιπόν παράλογο να πιστέψει κάποιος ότι η δημοκρατία θα έθετε τέλος σε μια τόσο ισχυρή παράδοση. Σε μια κοινωνία όπου πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, δεν μπορούν να διακρίνουν τα υπέρ τους από τα κατά τους, η πολυδιαφημιζόμενη «ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία» καταντάει φάρσα.
Αυτό που ζει ολόκληρη η ανθρωπότητα εδώ και καιρό με την οικονομική κρίση και τον τρόπο επίλυσή της σε βάρος των πολλών αφελών δεν είναι τίποτα άλλο από την εφαρμογή των «Σωτηρίων Ψευδών» για να κρατηθεί η κοινωνική ειρήνη.
Αυτό που ζούμε στη χώρα μας εδώ και καιρό, από τη μια τη διαπλοκή οικονομίας, πολιτικής, εκκλησίας, δικαιοσύνης και υποκόσμου και από την άλλη τον λαό να κάθεται και να κοιτά απαθής, μόνο με «Σωτήρια Ψεύδη» είναι εφικτό. Αναφορικά με το ότι οι πολλοί δεν πρέπει να ξέρουν όλη την αλήθεια αφού έτσι κι αλλιώς πρέπει να κυβερνούν οι ειδήμονες, ο Πλάτων ήταν τουλάχιστον ειλικρινής. Αν ρίξουμε μια ματιά στο πως λειτούργησε η δημοκρατία μέχρι σήμερα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, μόνο για αληθινή δημοκρατία δεν μπορούμε να μιλάμε.
Η ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας έχει απομυθοποιήσει σήμερα πολλά από τα σωτήρια ψεύδη. Ο τρόπος όμως που παρουσιάζει τα γεγονότα, αντί δηλαδή της ανάλυσης, η συναισθηματική προσέγγιση, έχει σαν αποτέλεσμα, ο σύγχρονος άνθρωπος να γίνεται ολοένα και πιο δύσπιστος και καχύποπτος όχι όμως και πιο σοφός ή πιο ενήμερος. Βλέπει παντού συνωμοσίες και μηχανορραφίες από ανθρώπους που κινούν τα νήματα από τα παρασκήνια. Ο αόρατος πρωταγωνιστής πίσω από τη σκηνή είναι επινόηση που γεννιέται από την αμηχανία του νου να συλλάβει την πραγματικότητα. Από την άλλη, τα ΜΜΕ δεν είναι πλέον αυτά που ήταν κατά το παρελθόν, όπου οι ιδιοκτήτες ήταν κυρίως άτομα παθιασμένα με την δημοσιογραφία και την ενημέρωση.
Η ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας έχει απομυθοποιήσει σήμερα πολλά από τα σωτήρια ψεύδη. Ο τρόπος όμως που παρουσιάζει τα γεγονότα, αντί δηλαδή της ανάλυσης, η συναισθηματική προσέγγιση, έχει σαν αποτέλεσμα, ο σύγχρονος άνθρωπος να γίνεται ολοένα και πιο δύσπιστος και καχύποπτος όχι όμως και πιο σοφός ή πιο ενήμερος. Βλέπει παντού συνωμοσίες και μηχανορραφίες από ανθρώπους που κινούν τα νήματα από τα παρασκήνια. Ο αόρατος πρωταγωνιστής πίσω από τη σκηνή είναι επινόηση που γεννιέται από την αμηχανία του νου να συλλάβει την πραγματικότητα. Από την άλλη, τα ΜΜΕ δεν είναι πλέον αυτά που ήταν κατά το παρελθόν, όπου οι ιδιοκτήτες ήταν κυρίως άτομα παθιασμένα με την δημοσιογραφία και την ενημέρωση.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα στα ΜΜΕ, είναι, άτομα και ομάδες συμφερόντων που διαχειρίζονται την πληροφόρηση με τέτοιο τρόπο, ώστε να κρύβουν τις πολιτικές αλληλεξαρτήσεις, τα πραγματικά συμφέροντα και τις ιδεολογικές αφετηρίες αυτής της δύναμής τους.
Μέσα λοιπόν, σε αυτό το κλίμα πολιτικής και κοινωνικής αθλιότητας που αρχίζει να φέρνει δυσοσμία, μόνο τα μπλογκς μπορούν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο, ώστε να κυριαρχήσει η αλήθεια πάνω στα «Σωτήρια Ψεύδη» της παραπληροφόρησης και της αποβλάκωσης. Προϋπόθεση, να απομονωθούν οι χυδαιολόγοι-υβριστές, που λειτουργούν σαν τους χούλιγκανς των γηπέδων, απομακρύνοντας πολλούς σχολιαστές και αρθρογράφους που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στην παρέα μας.
------------------------------------
(Αν υπάρχει "πλήρες post", πατήστε εδώ...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου