ΒΕΝΕΤΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ.Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΑ.ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ;;;

[Ουδεμία δε των στάσεων εκείνων απέβη τοσούτον εναγώνιος,μακρά κα αιματηρά,όσον η κατά το πέμπτον έτος της του Ιουστινιανού βασιλέως εκραγείσα,ήν πρόκειται να ιστορήσωμεν ενταύθα.Την στάσιν ταύτην υπεκίνησεπιθανώτατα πολιτική τις φατρία,ήτις ήθελε να αναβιβάση εις τον θρόνον ένα των ανεψιών του Αναστασίου.Είναι αληθές ότι συνήθως αποδίδεται εις τους μεταξύ Βενέτων και Πρασίνων διαπληκτισμούς' αλλ' οι διαπληκτισμοί ούτοι υπήρξαν απλή πρόφασις του κινήματος.
................
Εν τούτοις,επί του ιπποδρομικού αγώνος καθ' όσον συνέβη η προκειμένη στάσις,οι Βένετοι αναφαίνονται ομολογουμένως συμπολιτευόμενοι,οι δε Πράσινοι,αντιπολιτευόμενοι.Ώστε υπήρξε διαφορά τις περί τας σχέσεις αυτών προς την κυβέρνησιν του Ιουστινιανού' αλλ' η διαφορά αύτη προέκυπτεν,αν δεν απατώμεθα,ουχί εξ ιδιαζούσης τινός ευνοίας του βασιλέως προς τους Βενέτους,αλλ' εκ τούτου μάλλον ότι οι Πράσινοι συνετάχθησαν μετά της μερίδος,ήτις επεδίωκε την εις τον θρόνον ανάβασιν ενός των ανεψιών του Αναστασίου και ήτις κυρίως φαίνεται προκαλέσασα την στάσιν ταύτην.Ωφελήθη δε από όλας τας αφορμάς της δυσαρεσκείας όσαι υπήρχον κατά της κυβερνήσεως,και ιδίως από της κοινής αγανακτήσεως,ήτις επεκράτει ένεκα του θρησκευτικού διωγμού όν επεχείρησεν,ως θέλομεν ίδει,ο Ιουστινιανός ευθύς εξ αρχής της βασιλείας αυτού,και ένεκα των καταχρήσεων,των αδικιών και των καταπιέσεων ανωτάτων τινών του κράτους λειτουργών.
............................
Εν διαστήματι τεσσάρων ημερών η πρωτεύουσα έμεινεν εις την διάκρισιν των στασιαστών και του αγρίου όχλου όστις,ως συνήθως συμβαίνει εις παρομοίας περιστάσεις,παρεξετράπη εις μυρίας όσας κακουργίας,πυρπολών,λεηλατών και φονεύων.Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα μετά τινων συγκλητικών,του Βελισαρίου και άλλων τινών στρατηγών,διετέλουν κεκλεισμένοι και απρακτούντες εν τοις ανακτόροις.Δεν ετόλμων να μεταχειρισθώσι την βασιλικήν φρουράν,διότι έβλεπον αυτήν ουχί πρόθυμον να καταπολεμήση τους αντάρτας,και μετεκάλεσαν έτερά τινα τάγματα εκ των πέριξ πόλεων.
.............................]
"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Κ.Παπαρρηγόπουλου,βιβλίον ένατον,σελ.122.