ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ.ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ!!!!

Πάντα τα ράσα και οι πλούσιοι στο αφορολόγητο.Πάντα οι εργάτες,οι αγρότες και γενικά οι φτωχοί να ξεζουμίζονται!!!!

---------------------------------------------------------------------------

http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=10200&catid=97#10200
[Στις πόλεις υπήρχαν οι πλούσιοι,οι φτωχοί και οι μεσαίοι.
Η διαφορά πλουσίων και φτωχών ήταν τεραστία.Οι συγκλητικοί,οι ανώτατοι υπάλληλοι και οι ευνοηθέντες από την φορά των καιρών ζούσαν στα μέγαρα και στα εξοχικά τους μέσα σε φανταστική χλιδή.Λέγεται ότι ο μέγας δούκας Νοταράς,κατά την παραμονή της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως,κατείχε τόσο χρυσό και άργυρο,ώστε να μπορή να συγκροτήση,αν ήθελε,τον απαιτούμενο στρατό για την άμυνα και σωτηρία της πόλεως,(Τον θησαυρό του όμως δεν διέθεσε στον τελευταίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ',αλλά τον διεφύλαξε για να τον παραδώση-κατά Γ.Φρατζή-στον Τούρκο Σουλτάνο Μωάμεθ Β',όταν αυτός κυρίευσε την πόλη.)
Οι άνθρωποι διεχωρίζοντο σ'αυτούς που διατάσσουν,δηλαδή τους άρχοντες,και σ'εκείνους που δέχονται διαταγές.
"Είναι πάντα καλό ο άνθρωπος κατωτέρας βαθμίδος να κυβερνάται από άνθρωπο ανωτέρας βαθμίδος",τονίζει ο Βασίλειος Καισαρείας τον 4ο αιώνα και ο Γρηγόριος Αντίοχος τον 12ο αιώνα.Η ιθύνουσα τάξη των "δυνατών",περιλαμβάνει τους κληρικούς,τους πολιτικούς και στρατιωτικούς λειτουργούς και τους ανθρώπους που έχουν υπουργήματα και πόρους.
Απέναντι στην επιβλητική αυτή συγκέντρωση του πλούτου,ευρίσκετο το πλήθος των πτωχών.Οι πτωχοί στις πόλεις μόλις κατώρθωναν να εξοικονομήσουν τα προς το ζην,ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες και κυρίως από δωρεές ευσεβών ή ευαγών ιδρυμάτων.Ήσαν γνήσιοι απόγονοι του ρωμαϊκού όχλου και ησθάνοντο ικανοποίηση με τα παιχνίδια στον ιππόδρομο και στις επιδείξεις μίμων και θαυματουργών.Στους φτωχούς αυτούς περιλαμβάνεται και όλος ο πληθυσμός των πόλεων με τους τεχνίτες και τους εμπόρους.Στην ύπαιθρο ζούσαν οι γεωργοί,περιφρονημένοι από τους κατοίκους των πόλεων για την απαιδευσιά τους.
Όταν οι πλούσιοι αδικούσαν καταφώρως τους φτωχούς,οι ευσεβείς πτωχοί εδέχοντο την αδικία με υπομονή,συλλογιζόμενοι ότι όλα τα κακά τα επέτρεπε ο Θεός,"δια τας αμαρτίας ημών".
Μεταξύ των πτωχών και των πλουσίων ευρίσκοντο οι "μεσαίοι",που ήσαν και οι στυλοβάτες της αυτοκρατορίας.Αυτούς τους μεσαίους έπλητταν τα φορολογικά μέτρα,γιατί οι μεν πλούσιοι εγνώριαζαν πως να αποφύγουν την φορολογία(απαλλαγές,προνόμια κλπ)οι δε πτωχοί δεν είχαν εισοδήματα και περιουσίες για να φορολογηθούν.Την θέση των "μεσαίων" καταλαμβάνει ο άπιστος όχλος,που λιμοκτονούσε,δείγμα θλιβερό της νοσηρής εξελίξεως των πραγμάτων.Όταν το κράτος έπεσε στα χέρια των πλουσίων,οι μεσαίοι έμειναν ανυπεράσπιστοι,περιέπεσαν σε παρακμή και έσβησαν παρασύροντας στην καταστροφή ολόκληρη την αυτοκρατορία.

"Η απληστία του ισχυρού πλουσίου,ζώντος εν τρυφή και πλεονεξία,γειτονεύει με τον ασκητισμόν,της σωρείας εκείνης των νοσταλγών του αποκόσμου βίου,οι οποίοι συρρέουν εις τα μοναστήρια,παραιτούμενοι κάθε εγκοσμίου αγαθού και αφιερώνοντες ό,τι έχουν δια την σωτηρίαν της ψυχής των...Ενδιάμεσος κρίκος της αστικής τάξεως δεν κατορθώθη να μορφωθή εις το Βυζάντιον.Οι λεγόμενοι "μέσοι" δεν απέκτησαν ποτέ δύναμιν ούτε ανεγνωρίσθη η υπόστασίς των...".
"Τα φορολογικά βάρη εξακολουθεί να φέρη κυρίως η απομένουσα ελευθέρα μικρά ιδιοκτησία.Η Εκκλησία,τα ευαγή ιδρύματα,αι Μοναί και η σωρεία των δυνατών κοσμικού χαρακτήρος απελάμβανον τα αγαθά διαφόρων φορολογικών προνομίων και ατελειών μερικών ή γενικών των οποίων ο κύκλος οσημέραι ηυρύνετο.Οι δυνατοί σπανίως εδιώκοντο αποτελεσματικώς δια τα καθυστερούμενα...Η πράγματι ασυδοσία των πανισχύρων αυτών κοινωνικών στοιχείων,εκκλησιαστικών και κοσμικών,απέβη σχεδόν κανών,με δυσκολίαν δε κατώρθωναν συνετοί αυτοκρα΄τορες να επιβάλουν εκτέλεσιν των φορολογικών των υποχρεώσεων".]
(ΒΥΖΑΝΤΙΟ,ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ,Στ.Μιχόπουλου,εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ).