Στη διάρκεια της εφηβείας του, ο Ιώσηπος ήταν ένθερμος μελετητής του Μωσαϊκού Νόμου. Ανέλυσε τρεις αιρέσεις του Ιουδαϊσμού, (ο πατέρας του Ιώσηπου ανήκε σε ιερατική οικογένεια. Η μητέρα του, ήταν απόγονος του Ασμοναίου αρχιερέα Ιωνάθαν ) τους Φαρισαίους, τους Σαδδουκαίους και τους Εσσαίους. Αποφάσισε να ζήσει τρία χρόνια κοντά σε έναν ερημίτη που ονομαζόταν Βάννος, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα ήταν Εσσαίος. Όμως σε ηλικία 19 χρονών, ο Ιώσηπος επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ και προσχώρησε στους Φαρισαίους.
Ο Ιώσηπος στη Ρώμη και στον πόλεμο
Ο Ιώσηπος πήγε στη Ρώμη το 64 μ.Χ. προκειμένου να μεσολαβήσει για μερικούς Ιουδαίους ιερείς τους οποίους ο ανθύπατος Φήλιξ της Ιουδαίας είχε στείλει στον Αυτοκράτορα Νέρωνα για να τους δικάσει. Ο Ιώσηπος ναυάγησε στη διάρκεια του ταξιδιού και μόλις και (υπό Θεού προνείας...) γλίτωσε το θάνατο. Διασώθηκαν μόνο 80 από τους 600 επιβάτες που ήταν στο πλοίο.
Στη διάρκεια της επίσκεψης του Ιώσηπου στη Ρώμη, ένας Ιουδαίος ηθοποιός τον σύστησε στη σύζυγο του Νέρωνα, την αυτοκράτειρα Ποππαία. Εκείνη έπαιξε βασικό ρόλο στην επιτυχία της αποστολής του. Το μεγαλείο της τον εντυπωσίασε.
Όταν ο Ιώσηπος επέστρεψε στην Ιουδαία, η ιδέα της εξέγερσης εναντίον της Ρώμης είχε ριζώσει στο μυαλό των Ιουδαίων. Αυτός προσπάθησε να καταδείξει στους συμπατριώτες του τη ματαιότητα του πολέμου εναντίον της Ρώμης. Καθώς δεν μπόρεσε να τους συγκρατήσει και πιθανώς επειδή φοβόταν ότι θα τον θεωρούσαν προδότη, δέχτηκε τη θέση του διοικητή των ιουδαϊκών στρατευμάτων στη Γαλιλαία.
ΙΟΥΔΑΙΑ-ΙΩΤΑΠΑΤΑ Το παράδοξο μιας μαζικής "αυτοκτονίας"
Ο Ιώσηπος επιστρέφει στην Ιουδαία, όπου και οργανώνει την Ιουδαϊκή αντίσταση στην Γαλιλαία, στο φρούριο της Ιωτάπατα. Ο Ιώσηπος
συγκέντρωσε και εκπαίδευσε τους άντρες του και εξασφάλισε προμήθειες προετοιμαζόμενος για τη μάχη εναντίον των ρωμαϊκών δυνάμεων, αλλά χωρίς αποτέλεσμαΟ Βεσπασιανός νίκησε τον στρατό του Ιώσηπου στο φρούριο Ιωτάπατα, κι άρχιζε να σκοτώνει τους επαναστάτες στην Γαλιλαία, αλλά ο ίδιος ο Ιώσηπος δεν βρισκόταν πουθενά. Είχε βρει μια τρύπα (στην φωρτογραφία η "τρύπα" από την Ιωτάπατα)όπου χώθηκε και κατέληξε σε ένα σπήλαιο με σαράντα ακόμη συντρόφους του. Οι σύντροφοι του Ιώσηπου πρότειναν, αφού ήταν αδύνατον να σωθούν, να σκοτωθούν ώστε να μην πέσουν στα χέρια των Ρωμαίων. Αφού μετά από πολλά επιχειρήματα ο Ιώσηπος, που δεν συμφωνούσε καθόλου με την ιδέα αυτή, δεν τους έπεισε να παραδοθούν στους Ρωμαίους, τους πρότεινε να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο μέχρι τον τελευταίο (ακριβώς το ίδιο θα συμβεί αργότερα και στην Μασάντα, από όπου οι ιστορικές μαρτυρίες στηρίζονται σε μία και μοναδική πηγή, τον Ιώσηπο), μια και η αυτοκτονία απαγορεύεται από τον νόμο του θεού. Εδώ η ερώτηση: Ο θεός του Ιώσηπου απαγορεύει την αυτοκτονία αλλά επιτρέπει τον φόνο μεταξύ συντρόφων; Λίγο απίστευτο. Ως εκ θαύματος όμως, "υπό τύχης είτε υπό Θεού προνείας"(πάλι εδώ ο θεός προνείας, φαίνεται ο Ιώσηπος τα πάει πολύ καλά μαζί του) λέει ο Ιώσηπος, σκοτώθηκαν οι τριανταοκτώ άνδρες κι έμεινε ο ίδιος με ένα (τον φίλο του) ακόμη για να τραβήξουν κλήρο. Αυτόν τον πείθει να παρατήσουν τον κλήρο και παραδοθούν στους Ρωμαίους. Μα τι αυτοκτονία είναι αυτή; Εδώ σκοτώθηκαν οι σύντροφοι μεταξύ τους! Εκτός φυσικά από τον Ιώσηπο και τον φίλο του...Εδώ η "θεία πρόνοια" ξέχασε τους άλλους τριανταοχτώ. Και η τέχνη της δολοφονίας σε συσκευασία αυτοκτονίας "δίνει και παίρνει"... Πάντως ο Ιώσηπος επιζεί, καταγράφει βιβλία. Γνωρίζουμε ποιος ήταν ο εκδότης των βιβλίων του Ιώσηπου; Φυσικά. Ο Επαφρόδιτος, ο δολοφόνος του Νέρωνα, συστρατιώτης του Σαούλ/Παύλου: Ο Σαούλ/ Παύλος τον αποκαλεί με τα καλύτερα λόγια: αδερφό, συνεργάτη και συστρατιώτη (Φιλιππησίους 2:25), καθώς τον Επαφρόδιτο τον είχε επιλέξει μαζί με τους άλλους 69 Αποστόλους ο Χριστός αυτοπροσώπως!
Πηγές:http://www.oodegr.com/oode/sygrafeis/iosipos1.htm,
Judaicum Delitzschianum Uta Bültermann, Münster
Σχετικό links: Άγιοι Απόστολοι 70
http://www.anthosorthodoxias.net/forum/viewtopic.php?t=706
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του Νέρωνα,ο Παύλος και ο Χριστός
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html
Η μεγαλύτερη συνωμοσία κατά του ελληνισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για ότι μας δίδεις