08 Ιουλίου 2009

Το ανίκητο σύστημα.

Nαι το ξέρω κι εγώ, όπως κι εσύ ότι το “σύστημα” είναι δυνατό. Και λοιπόν; Θα σκύβεις και θα προσκυνάς τους δυνατούς, για να σου δίνουν την ελεημοσύνη τους; Δούλους μας θέλουν δούλους!!
Να σου επιτρέπουν να ζείς και να σε συντηρούν (σαν φιλότιμοι νταβατζήδες), όσο ικανοποιείς τα δικά τους θελήματα! Όσο είσαι ένας φιλήσυχος υπηρέτης!
Ναι!!! Το “σύστημα” είναι δυνατό!
Και μάλιστα έχει καλές προτάσεις για τον εαυτούλη σου, τους δικούς σου, τη δουλίτσα σου, αρκεί ν’ ασχολείσαι μόνο μ’ αυτά και να μην μπλέκεσαι στα πόδια των ‘δυνατών”. Στο κάτω κάτω “εσύ θα σώσεις τον κόσμο;“, “άσε δεν κερδίζεις τίποτα”, “σκέψου τις επιπτώσεις”, “ωχ αδερφέ”, “κι επιτέλους καλά δεν περνάς;”, “κι αμαξάκι προβλέπεται και τα ποτάκια σου τα πίνεις και τόσες επιλογές σου προτείνουν η τηλεόραση και τα μπαράκια..”.
Η πρόταση του συστήματος είναι συγκεκριμένη: “Μην κάνεις τίποτα, γιατί θα χάσεις. Όσο είσαι μαζί μας, δικαιούσαι ένα κόκκαλο απ’ το φιλέτο”.Εσύ τι σκέφτεσαι για όλα αυτά;
Είσαι με το βόλεμα ή με τον αγώνα;
Είσαι με τις ιδέες τους ή με τις ιδέες σου;
Γεννήθηκες για νάσαι σκλάβος ή ελεύθερος;
Ζεις για νάσαι αποδεκτός ή αξιοπρεπής;
Το “σύστημα” ήταν πάντα δυνατό.
Αυτοί που το υπηρετούσαν πίστευαν πως είναι ανίκητο.
Όμως το τέλος κάθε “ανίκητου συστήματος” ΚΑΙ υπήρξε ΚΑΙ ήταν παταγώδες ΚΑΙ ξεκίνησε από κάποια ανυπόταχτα σοβαρά και υπερήφανα ΕΓΩ … ΕΣΥ;
Γ. Σ.
ΕΛΛΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου