"Ανάσταση" Ιησού, σμύρνα και Ηρόδοτος!

Όλοι γνωρίζουμε ότι αφού κατέβασαν τον Ιησού απ' τον σταυρό τον περιποιήθηκαν με 100 λίτρα Αλόης και Σμύρνας.

Ότι η Αλόη είναι πανάρχαιο ιαματικό και αντισηπτικό φάρμακο που επουλώνει γρηγορότερα απ' οτιδήποτε πληγές, το γνωρίζουμε ήδη πολύ καλά.... Για την Σμύρνα όμως δεν γνωρίζαμε αν είχε την ιδία φήμη.

Να λοιπόν ένα απόσπασμα απ' τον Ηρόδοτο που μας το διευκρινίζει:

«ο οπλίτης Πυθέας εκείνη τη μέρα στη μάχη έδειξε μοναδική παλικαριά. Την ώρα που οι (Πέρσες) εχθροί κυρίευαν το καράβι πολεμούσε με πείσμα, ώσπου κατακρεουργήθηκε όλο του το σώμα. Κι έτσι που έπεσε αλλά ανάσαινε γιατί δεν πέθανε ακόμα, οι Πέρσες θεώρησαν πρωταρχικό του καθήκον να τον κρατήσουν στη ζωή, πασχίζοντας να του γιατρέψουν
τις πληγές με σμύρνα και τυλίγοντας τον με ύφασμα κίτρινου λιναριού.., τον πήραν και τον έδειχναν γεμάτοι θαυμασμό σ' όλο το στράτευμα και του πρόσφεραν κάθε περιποίηση».

Ηρόδοτος 7 (Πολύμνια) 181

Προσέξτε τα αντίστοιχα εδάφια στην περίπτωση του Ιησού:

«Ήλθε δε και ο Νικόδημος, όστις είχεν ελθεί προς τον Ιησούν διά νυκτός κατ' αρχάς, φέρων μίγμα σμύρνης και αλόης έως εκατόν λίτρας. Έλαβον λοιπόν το σώμα του Ιησού και έδεσαν αυτό με σάβανα μετά των αρωμάτων, (σμύρνης και αλόης) καθώς είναι συνήθεια εις τους Ιουδαίους να ενταφιάζωσιν»

Ιωάννης 19.39.

Το πραγματικό κείμενο όμως δεν αναφέρει τίποτε για σάβανα αλλά για «οθόνια».

Όταν τελικά μπήκαν στον άδειο τάφο του Ιησού και διαπίστωσαν ότι το σώμα του λείπει, δυο ευαγγελιστές αναφέρουν ότι οι μαθητές του δεν είδαν πουθενά την αρχική σινδόνα που αγόρασαν για να τυλίξουν ως σάβανο το σώμα του Ιησού (Μάρκος 15.46 και Λουκάς 23.53) αλλά κάνουν λόγο για «οθόνια». (Ιωάννης 20.5-6 και Λουκάς 24.12).

Τι είναι όμως τα οθόνια; «Οθόνια είναι τεμάχια λινού υφάσματος προς θεραπευτική χρήση, επίδεση, ή τοποθέτηση επιθεμάτων». Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη.

Το ίδιο το κείμενο λοιπόν, με την προσεκτική επιλογή των λέξεων του, υπαινίσσεται πως δεν πρόκειται για ενταφιασμό νεκρού, αλλά για περιποίηση τραυμάτων ζωντανού ανθρώπου.

Ο Ιησούς λοιπόν μετά από το κατάλληλο "όξος" που ήπιε στο σταυρό, όταν φώναξε «διψώ» (Ιωάννης 19.28) βρίσκεται σε ληθαργικό κόμμα, και ο "γιατρός" Νικόδημος τυλίγει το ταλαιπωρημένο σώμα του Ιησού, όχι συνολικά σε ένα οθόνιο, (δηλαδή με μια φαρδιά σίνδονα που θα χρησίμευε για σάβανο), αλλά τυλίγει όλα τα μελή του σώματος του Ιησού επιδένοντάς τα προσεκτικά με λωρίδες (οθόνια) της αρχικής ή άλλης σινδόνης (οθόνης).

Δηλαδή, τύλιξαν τα μελή του Ιησού με επιδέσμους αλειμμένους όχι με οποιαδήποτε "αρώματα", κατά της σήψης, αλλά βουτηγμένους στους πλέον θεραπευτικούς και επουλωτικούς τραυμάτων χυμούς βότανων, όπως είναι η σμύρνα και η αλόη!

Απ' τις προσεκτικά λοιπόν επιλεγμένες λέξεις του κειμένου προκύπτει, πως ο Ιησούς δήχθηκε τις κατάλληλες περιποιήσεις για την ανάνηψή του και όχι την περιτύλιξή του για τον ενταφιασμό του! Ακριβώς ότι έκαναν στο νεαρό Έλληνα ήρωα οι Πέρσες στο απόσπασμα του Ηρόδοτου που είδαμε παραπάνω!

Θυμηθείτε επίσης, ότι 100 λίτρα Σμύρνας και Αλόης, δεν τα βρίσκει κανείς τελευταία στιγμή! Άρα το να βρεθούν πάραυτα στα χεριά τους τα πασίγνωστα και πανάκριβα αυτά ιαματικά υγρά, ήταν ολοφάνερο αποτέλεσμα επιμελούς προετοιμασίας για την επιχειρούμενη, και τελικά επιτυχή ανάνηψη.

Περισσότερα διαβάστε στο Θέατρο της σωτηρίας και στον υπότιτλο: Ανάνηψη και όχι ανάσταση το μυστικό του τάφου.

Μ. Καλόπουλος