17 Φεβρουαρίου 2010

Η Ελλάδα υποδουλώθηκε …επιτέλους!!!

Γράφει ο Observer

«Χωρίς εθνική κυριαρχία, το έργο της εθνικής αποδόμησης γίνεται απείρως ευκολότερο.»

Φαντάζομαι ότι σήμερα θα κάνουν πάρτι όλοι οι στρατιώτες της παγκοσμιοποίησης: Δήμου, Μανδραβέλης, Ρεπούση, Δραγώνα, Διαμαντοπούλου, Κουτσίκου, Πρετεντέρης… και γιατί όχι εξάλλου; Κόποι τόσων χρόνων έφεραν αποτέλεσμα!
Η Ελλάδα υποδουλώθηκε επιτέλους!!!
Άξιος ο μισθός σας, τον κερδίσατε επάξια τόσα χρόνια, μολύνοντας και καταστρέφοντας τον κοινωνικό ιστό, εισηγούμενοι – κύριε Κωστόπουλε- το λάιφ στάιλ , και μπολιάζοντας ταυτόχρονα τους άξεστους βαλκάνιους με την μανία της επίδειξης του γρήγορου πλουτισμού. Γλιστερών προθαλάμων, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη Λαμογιά.
Επιτέλους όλα είναι πιο εύκολα τώρα! Χωρίς εθνική κυριαρχία, το έργο της εθνικής αποδόμησης γίνεται απείρως ευκολότερο. Τι έχει σειρά τώρα; Η γλώσσα; Η Ιστορία; Η αλλοίωση του πληθυσμού; Η πολιτισμικότητα; Η Θράκη; Το Αιγαίο; Ο αέρας που αναπνέουμε; Τι ενοχλεί τους Δεσπότες σας; Ποια είναι η επόμενη αποστολή σας;
Από το στόμα σας και την πένα σας βγήκαν όλα αυτά τα χρόνια λόγια και λέξεις που κανείς ξένος, εχθρός και πολέμιος, του Ελληνικού τρόπου σκέψης και πνεύματος , δεν τόλμησε να ξεστομίσει η να γράψει.
Ναι αγαπητέ τεύτονα αρθρογράφε Marc Beise η Ελλάς απώλεσε την εθνική της κυριαρχία σήμερα, μόνο που δεν γίνεται αυτό για πρώτη φορά στην ιστορία της. Αυτή την φορά μόνο δεν ξέρει ποιος είναι ο εχθρός. Δεν είναι ούτε οι Ρωμαίοι, ούτε οι βυζαντινοί, ούτε οι Φράγκοι, ούτε οι τούρκοι. Αυτή την φορά ο εχθρός είναι μάλλον η μόλυνση, που την χτυπά στα κόκκαλα και στο νευρικό σύστημα. Που εξαπλώθηκε γρήγορα και σήμερα το 95 τοις 100 της χώρας νοσεί βαριά.
Αποσβολωμένοι οι έλληνες παρακολουθούν τις εξελίξεις και τα χειρότερα που έρχονται. Ο εκσυγχρονισμός, η διαφθορά, ο ευδαιμονισμός, η γκλαμουριά, ο ξέφρενος καταναλωτισμός, τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας για να εξυπηρετήσουν τα προηγούμενα, το ζοφερό μέλλον που αχνοφέγγει, τους μετάλλαξε από ενεργούς πολίτες σε λοβοτομημένους υπηκόους.
Αυτό το 95 τοις 100 είναι ο σημερινός εχθρός της χώρας. Δυστυχώς.
Μόνο που ο ιός αυτός είχε μια γεύση από τα παλιά. Είχε χρησιμοποιηθεί στο κορμί της Ελλάδας με άλλη μορφή και σαν αποτέλεσμα είχε από τότε και μέχρι σήμερα να βγει ο Άνθρωπος από το κέντρο του κόσμου, και την θέση του να πάρουν οι μαυροφορεμένες, σκελετωμένες σκεπτομορφές του χριστιανισμού.
Νεκρώθηκαν οι μνήμες, κόπηκε ο ομφάλιος λώρος, πάγωσε ο χρόνος!
Έκτοτε έφυγε ο Πολίτης και ήρθε ο Δούλος, με τον Αρχιμανδρίτη και το Ποίμνιο του.
Τι απογοήτευση αγαπητέ Τεύτονα!!! Δεν μας υποδούλωσες σήμερα, είμαστε υπο-δούλοι εδώ και εκατοντάδες χρόνια!
Παρ όλα αυτά είχε μείνει και κάποιο σπέρμα, όπως έλεγε και κάποιος «εθνικιστής» της εποχής, που ισχυριζόταν ότι … “φημί γαρ το μεν Ελληνικόν γένος αυτό αυτώ οικείον είναι και συγγενές, τω δε βαρβαρικώ οθνείον τε αλλότριον”. –[μετ.: “Οι Έλληνες μεταξύ τους είναι οικείοι και συγγενείς, ενώ με τους βαρβάρους είναι άσχετοι και ξένοι” - Πολιτεία 470γ].
Με την δεύτερη και ισχυρή δόση του εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποίησης επιχειρείται να πεταχτεί στο ανάθεμα ό,τι έχει μείνει από αυτό το σπέρμα και την λέξη Ελλάδα, Ελληνικό, Έλληνας, και Ελληνίδα.
«Αλλά μη ην δ εγώ εις ικανός γενόμενος, πόλιν έχων πειθόμενην, παντ επιτελέσαι τα νυν απιστούμενα». [μετ.: “Αρκεί όμως, είπα εγώ, να βγει ένας μόνον άξιος, που να έχει στα χέρια του μια πολιτεία πειθαρχημένη, και θα τα κατορθώσει όλα αυτά που τώρα φαίνονται απίστευτα.”].
Αυτή η πολιτεία είναι το 5 τοις 100.
Αυτή είναι η αναγκαία και ικανή συνθήκη, η κρίσιμη μάζα, για να σωθεί η Πατρίδα μας.
Θα μας βρείτε μπροστά σας Αγαπητοί, σας ξέρουμε έναν προς έναν, και θα μας μάθετε και εσείς με τα ονόματα μας έναν προς έναν. Ούτε μάσκες, ούτε νεοταξικές κουκούλες.
Πολλοί από εσάς δεν αντέχετε ούτε την αναγνώριση. Τρανή απόδειξη αυτός εδώ ο ιστότοπος που μόλις παρακολούθησε αυτούς που μας παρακολουθούν, στον πανικό σας, τον κλείσατε!!
Έχουμε πολλά να πούμε!

Πηγή...

2 σχόλια:

  1. Χαίρε! Αδούλωτοι και απροσκύνητοι όσοι θέλουν να μοιάζουν ή να είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή