Πατέρας Γεώργιος Μεταλληνός και ο…περίεργος τρόπος που «αγαπά» – Το είναι και το φαίνεσθαι του ελληνοχριστιανικού «ήθους»

Ο πατέρας Γεώργιος Μεταλληνός είναι γνωστός στους περισσότερους, κυρίως μέσω των τηλεοπτικών του εμφανίσεων. Συμπαθέστατος και ευγενέστατος θα πουν πολλοί και μάλλον όχι άδικα. Αυτή είναι η εικόνα που προβάλλει ο συγκεκριμένος ιερέας στο «γυαλί». Πίσω απ’ το «γυαλί» βέβαια, είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Σ’ αυτόν τον χώρο, ο παπα-Μεταλληνός, σαν άνθρωπος που είναι, κάποιες φορές ξεχνά να φορέσει τον καθωσπρεπισμό και το χριστιανικό του ήθος που φορά στις τηλεοπτικές του εμφανίσεις κι αφού αφήνει κατά μέρος την γλώσσα του σαλονιού δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει και την γλώσσα του λιμανιού.

Στον κόσμο του διαδικτύου, είναι γνωστές οι σχέσεις του παπα-Μεταλληνού με την απολογητική ιστοσελίδα ΟΟΔΕ, η οποία υπό τις ευλογίες του έχει επιδοθεί σε έναν μαραθώνιο θρησκευτικής προπαγάνδας (με έντονη πολεμική εναντίον του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και πνεύματος) με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους (πληροφορίες εδώ), κάτω από τον μανδύα της…δογματικής έρευνας (πόσο «αρμονικά» δένουν αυτές οι δυο λέξεις…).

Γνωστός από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, είναι κι ένας άλλος άνθρωπος της θρησκείας, ο θεολόγος Γιώργος Μουστάκης. Το ίδιο συμπαθής και ευγενής θα έλεγε κανείς. Βέβαια υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτούς τους δυο: Ο Μουστάκης, παρ’ ότι είναι υπηρέτης της θρησκείας, εν τούτοις θα πρέπει να του αναγνωρίσει κανείς πως δεν διστάζει να διακρίνει τον ανθελληνισμό του Χριστιανισμού και να τον στηλιτεύσει. Όπως και έκανε με μια επιστολή του, πριν μερικά χρόνια στο γνωστό περιοδικό «Δαυλός». Μόνο που, ανάμεσα στα όσα έγραψε, έκανε το «λάθος» να αναφερθεί και στις αντιλήψεις του παπα-Μεταλληνού -κι όχι μόνο αυτού:

«…Οι θέσεις των γραικύλων της «Νεορθοδοξίας» με αιχμή του δόρατος τον θλιβερό παπα-Καντιώτη, τον αντικανονικό τυραννικό δεσπότη της Φλώρινας (που ποτέ δεν εκλέχτηκε κανονικά από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά διορίσθηκε από επταμελή παρασυναγωγή που παρίστανε την Ιερά Σύνοδο, τον Μάιο του 1967, διορισμένη κι αυτή με Αναγκαστικό Νόμο της απριλιανής δικτατορίας του 1967 -ενέργειες και πράξεις καταλυτικές των Ιερών Κανόνων), καλλιέργησαν συμφέροντα και υπέθαλψαν φιλοδοξίες με αποτέλεσμα δύο τραγικά επακόλουθα: Τον εκκλησιαστικό διχασμό του ελληνορθόδοξου ποιμνίου στις νευραλγικές Μητροπόλεις Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, Λαρίσης και Τυρνάβου, Τρίκκης και Σταγών, Αττικής και Περιχώρων, καθώς και την ανιστόρητη και ύποπτη καντιωτική εκστρατεία μεταφοράς του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την προαιώνια εστία του στην Πόλη «δίκην νομάδος» σε κάποια γωνιά του κρατιδίου μας… Αφήνουμε ότι ο Καντιωτισμός επαίρεται ότι καταστρέφει αρχαιολογικούς θησαυρούς κι επάνω τους την σήμερον ημέραν κτίζει κακότεχνα και κακόγουστα εκκλησιαστικά ντουβάρια (ίδε: «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας»). [...]

Αλλά και για τον άλλο Ηρακλέα τής βυζαντιvογενούς ναφθαλίνης παπα-Γιώργη Μεταλληνό, καθηγητή της δοκησισοφίας, τί να πει κανείς; Δεν πρέπει, λέει, να λεγόμαστε Έλληνες, αλλά Γραικοί. Οι Έλληνες ήταν κακά παιδιά, δηλαδή περίπου ερίφια της ειδωλολατρείας, ενώ καλοί είναι οι Γραικοί (όπως ειρωνικά και περιφρονητικά παρατσούκλιασαν οι Ρωμαίοι τους δοξασμένους Έλληνες και Γραικία την πανέμορφη γη τους). Προτιμά το ύποπτο ντουέτο παπά-Γιώργη Μεταλληνού και Δ. Κιτσίκη τον όρο Γραικία για την Ελλάδα γιατί ίσως κάνει παρήχηση με to Γραικυλία -είναι πιο κοντά τα δύο αυτά! Για τον φθοροποιό ρόλο του ντουέτου αυτού ας ερωτηθεί ο διακεκριμένος καθηγητής Νεοκλής Σαρρής τής Παντείου και ο πρώην πρόεδρος των Κωνσταντινουπολιτών κ. Ν. Ατζέμογλου».

Ο παπα-Μεταλληνός προφανώς δεν ενστερνίζεται την θεία επιταγή που λέει πως αν δεχτείς ράπισμα στο ένα μάγουλο να γυρίσεις και το άλλο κι αποφασίζει να απαντήσει «φιλικά» στον Γιώργο Μουστάκη. Έτσι, αφού εμμέσως πλην σαφώς, αποκαλεί τον «αδελφό» του Γιώργο Μουστάκη μαλάκα(!), κωλόπανο(!), γυναικούλα, ανέντιμο, και ψεύτη, στον τέλος δεν παραλείπει να του υπενθυμίσει και πόσο τον…«αγαπά»! Όπως λέμε δηλαδή «να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι».

Θαυμάστε …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

Πηγή...