«Ιδού ας ερωτήσωμεν τούτον τον πολυγένην
Μητροπολίτης φαίνεται, κάμνει τον Δημοσθένην.
Σ’ αυτόν θέλει γνωρίσωμεν τον ζήλον της Γραικίας
αν είναι φιλελεύθερος ή φίλος τυραννίας.
Χαίρε πανιερώτατε καί γένος της Γραικίας,
πώς υποφέρεις τον ζυγόν της Τούρκου τυραννίας;
Γιατί εκαταντήσατε την φωτεινήν Ελλάδα
άθλιαν, κακορρίζικην. και ως σβυστήν λαμπάδα;
Ο Μητροπολίτης
Να έχετε τέκνα την ευχήν μου
κι ακούσατε την απόκρισίν μου.
Εγώ τον ζυγόν δεν τον γνωρίζω
ούτε ξεύρω να τον νομίζω. (τι ζυγό να γνωρίζει ο κατακτητής!)
Τρώγω, πίνω, ψάλλω με ευθυμίαν
δεν υποφέρω ποτέ τυραννίαν.
Τότε υποφέρω αδημονίαν
όστις με βλάψει στην επαρχίαν. (τρέμει μη χάσει το...μαγαζί ο τραγογένης!)
Αυτή του Τούρκου η τυραννία,
σ’ εμέ είναι ζωή μακαρία.
Αφού το ράσον τούτο εφόρεσα,
πλέον τινά ζυγόν δεν εγνώρισα,
δύο ποθώ, και μα τας εικόνας
άσπρα πολλά και καλάς κοκκώνας. (τα "άσπρα" είναι τα λεφτά!Τις κοκκώνες τις ξέρετε!!)
δεν με μέλλει κι ας τυραννιέται.
Μ’ αν βαστάζει χωρίς να στενάζει
όλας τας αμαρτίας ευγάζει.
(….)
Πίστιν να έχουν στον Βασιλέα
και σέβας στον Αρχιερέα.
Στον Τούρκο τ’ άσπρα να μη λυπούνται
τότε γαρ την ψυχήν ωφελούνται.
Και Αρχιερέων παρρησίας,
και παπάδων πολλάς λειτουργίας.
Ο πνευματικός τούς διορίζει
πώς πρέπει κανείς να δεφτερίζει.
Αυτοί άρχισαν να παρακούσι
και όλοι ελευθερίαν φρονούσι.
Διά τούτο και ημείς συμφωνούμεν
Ομού με τους Τούρκους να τους βαρούμεν. (φτου σου κερατά τράγε,λέω τώρα Πλ.Πισ.)
(….)
ευκολύνουν γαρ το κάθε πράγμα.
Φθάνει γουν η τόση απολογία
ιδού γυνή φέρει παρρησία.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου