Περί «ψαλμών» Παπανδρέου

Με όλο τον σεβασμό απέναντι στον κ. Πρωθυπουργό ΓΑΠ,

εκτός από αυτά που „αναμασάνε“ όλοι οι ευρωπαίοι πολιτικοί πηγαίνοντας στην Τουρκία, μήπως τόλμησε «να τους τα ψάλει» ο ΓΑΠ για την Λεϊλά Ζάνα (η πρώην βουλευτής) η οποία είχε τιμηθεί το 1995 με το βραβείο Ζαχάροφ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και υπήρξε υποψήφια για το βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης που έχει ήδη εκτίσει δέκα χρόνια κάθειρξης (1994-2004) και ξανακαταδικάσθηκε* για ομιλία που είχε εκφωνήσει το Μάρτιο του 2007 στη διάρκεια μιας κουρδικής γιορτής στο Ντιγάρμπακιρ;

Στην συγκεκριμένη περίπτωση πως η τουρκική Δικαιοσύνη ανταποκρίνεται στα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα;

Ας μη συνεχίσουμε... και μια και έγινε θέμα περί ψαλμών

«Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡ(υ)μῶν»...

*Η καταδίκη βασίστηκε στο ανώτατο όριο του άρθρου 314/2 του τουρκικού ποινικού κώδικα (8 έτη), δεδομένου ότι οι δηλώσεις της συντέλεσαν στο να θεωρηθεί η ίδια μέλος παράνομης οργάνωσης (όταν εκφέρεις γνώμη θεωρείσαι ο ίδιος τρομοκράτης). Η ποινή φυλάκισης μειώθηκε κατά το ήμισυ (4 έτη, θα τους πούμε τώρα ευχαριστώ;) σύμφωνα με τις διατάξεις του τουρκικού αντιτρομοκρατικού (λογοκρισίας) νόμου. Αυτοί είναι ...“οι φίλοι“ μας...