Ήταν οι Παλαιολόγοι Έλληνες;

Αποσπάσματα της ΙΣΤΟΡΙΑΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ,του Κ.Παπαρρηγόπουλου,στα οποία ο χριστιανός ιστορικός αναφέρει τα παρακάτω,που αν και θολά περί της πραγματικής φυλετικής καταγωγής πολλών προσώπων(λόγω της ιδιοφυούς εμπνεύσεώς τους να κρύβουν την πραγματική,αλλάζοντας τα ονόματά τους),γράφει σε ένα σημείο ότι,ο Μιχαήλ Ράλλης καταγόταν από τον οίκο των Ράλληδων,που κατ'αρχάς ονομάζονταν...Ραούλ!Όπως και ότι ένας Ιωάννης Ράλλης Παλαιολόγος,πήγε στη Ρωσία ακολουθώντας την Σοφία,κόρη του Θωμά Παλαιολόγου,που παντρεύτηκε τον μέγα Δούκα της Ρωσίας Ιωάννην Ι' Βασιλειάδην!...Καλό...διάβασμα.

http://www.scribd.com/doc/6477225/-E-B

Παρατηρούμε πιο πάνω στο έγγραφο,την χρονολογία που καταγράφει ο Παπαρρηγόπουλος!Το 6970 μετράει από "κτίσεως κόσμου",διότι και αλλού ο ίδιος καταγράφει άλλον αριθμό ετών(πάντα από κτίσεως κόσμου και μάλιστα το αναφέρει αυτολεξεί)!Αν εδώ αφαιρέσουμε το 1462 μ.χ.=5508 έτος...κτίσεως κόσμου από τον...Γιαχβέ!Διαβάζουμε τα άκρως κατατοπιστικά στη Βικιπαίδεια,περί χρονολόγησης επί Βυζαντίου,που είναι ένα ακόμα αποδεικτικό στοιχείο,ότι ο χριστιανισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αίρεση του ιουδαϊσμού!

[Ως Έτος Κόσμου ή έτος κτίσης κόσμου, προσδιορίζεται το έτος που έγινε αποδεκτό ως η αφετηρία του χρονολογικού συστήματος τουΒυζαντίου^[1], το οποίο υιοθέτησε και διατήρησε και η Ορθόδοξη Εκκλησία από το 691 μ.Χ. μέχρι το 1728. Ονομάζεται και "χρονολογικό σύστημα Κωνσταντινουπόλεως" σε αντιδιαστολή με το "Αλεξανδρινό σύστημα" του 412 μ.Χ.^[2].

Ιστορικό

Γνωρίζουμε ότι "με την εξάπλωση του Χριστιανισμού διαδόθηκε η χρονολόγηση 'από κτίσεως κόσμου' (anno mundi)"^[3] και το Βυζάντιο αντίθετα από τη Δύση, υιοθέτησε το ημερολόγιο της χρονολογίας αυτής^[4]. Επρόκειτο για "μια συμβατική χρονολογία"^[5] αλλά όχι ίδια "παρά πάσι τοις χρονολόγοις και θεολόγοις, αλλά ποικίλη και παντοδαπή"^[6], καθώς "οι μελετητές της Παλαιάς Διαθήκης προσπάθησαν να υπολογίσουν αυτή την 'αρχή του κόσμου' προτείνοντας διάφορες χρονολογίες, όπως το 5508 π.Χ και το 5493 π.Χ."^[7].

Ήταν διαπιστωμένο ότι "περί την χρονολογίαν...η εβραϊκή Γραφή διαφωνεί προς την ερμηνείαν των Ο'...προς δε ταύτας πάλιν εκατέρας τας Γραφάς διαφωνεί και το αρχαίον Σαμαρειτανόν, ιδίαν έχον χρονολογίαν."^[8]. Έτσι, με βάση υπολογισμού την Παλαιά Διαθήκη που η Ορθόδοξη Εκκλησία αποδεχόταν, δηλ. τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, η χρονολογία δημιουργίας του κόσμου που προσδιοριζόταν με την κατά γράμμα ερμηνεία των γενεαλογιών της Γενέσεως^[9] τοποθετήθηκε στο 5.509/5.508 π.Χ.^[10]. Έτσι, η "διαφόρως μεν κατ' αρχάς υπό των χριστιανών χρονολόγων οριζομένη" χρονολογία^[11] μετά την εμφάνισή της στον γ' κανόνα της εν Τρούλλω Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδουπου κανονίζει τα περί γάμου των κληρικών, έγινε ευρύτερα αποδεκτή και το γεγονός αυτό, έμμεσα επικύρωνε και την αξία της "Μεταφράσεως των Ο'" η οποία τελικά "εξήλεγξε της εβραϊκής χρονολογίας τας ατοπίας"^[12]. Εν τούτοις, η αλεξανδρινή χρονολόγηση που τοποθετούσε την κτίση του κόσμου το 5.492/3 δεν σταμάτησε να χρησιμοποιείται στο Βυζάντιο ακόμη και από μοναχούς, όπως βλέπουμε σε ιστορικά και λογοτεχνικά έργα του 8ου και 9ου αιώνα^[13].]