O Jaime Roldós Aguilera (Χάιμε Ρολντός Αγκιλέρα, 6/11/1940-24/5/1981) σκοτώθηκε πριν συμπληρώσει δυο χρόνια στην προεδρία του Εκουαδόρ και ένα εξάμηνο πριν γιορτάσει γενέθλια για τα 41 του χρόνια, σε ένα αμφιλεγόμενο αεροπορικό δυστύχημα. Αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια, πάτησε το σύνδεσμο (πάνω στο όνομά του) να διαβάσεις την ιστορία της σύντομης ζωής του ή, καλύτερα, βρες λίγο χρόνο να δεις προσεκτικά το ντοκυμαντέρ με την εξιστόρηση των γεγονότων που συνέβησαν στην πολύπαθη χώρα του, καθώς και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, που έτυχε να τραβήξουν τα πάνδεινα επειδή διέθεταν πλούτο απαραίτητο στους αδηφάγους δυνάστες της εποχής μας, την αυτοκρατορία των ΗΠΑ. Πόσο ακόμα θα συντηρηθεί αυτή η αυτοκρατορία; Εχει αρχίσει να πνέει τα λοίσθια ή αντέχει ακόμα; Πόσο άραγε αντέχει; Πόσο τρομερός θα είναι ο τελευταίος της βρυχηθμός;
Ποιο μπορεί να είναι το καινούργιο που θα αναδυθεί από τα συντρίμμια και πόσο καλύτερο θα είναι αυτό που θα προκύψει αν εξακολουθήσει να βασίζεται στον πόλεμο, στο μίσος και στη βία που γνωρίσαμε καλά σαν ειρήνη, δημοκρατία και ευημερία; Εμείς εδώ δεν έτυχε ευτυχώς να βρεθούμε στο μάτι του κυκλώνα στα πρόσφατα πενήντα χρόνια περίπου, εκτός απο το δυσάρεστο επταετές διάλλειμμα της δικτατορίας. Τώρα όμως που το επίκεντρο μας κυνηγά όπως ένας σεισμός που σκίζει το έδαφος ανοίγοντάς το για να μας ρουφήξει, τι κάνουμε; Μπορούμε να αποφύγουμε την καταστροφή και με ποιο τρόπο; Νομίζω ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε, ότι όσο περισσότερα γνωρίζουμε τόσο καλύτερα μπορούμε να προετοιμάσουμε το έδαφος και να μη πέσουμε σε παγίδες. Ας σκορπίσουμε τη γνώση, ας ενημερώνουμε όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε, είναι το πρώτο βήμα για τη λύση, για τη δημιουργία ενός κόσμου στα μέτρα του ανθρώπου.
Για την ώρα, οι πλατείες της Ελλάδας μίλησαν, τραγούδησαν, χόρεψαν, αντιτάχθηκαν με ειρήνη στη βία των κυβερνητών. Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουν ανοιχτά προς το λαό και οι κυβερνήτες; Μήπως η αλήθεια είναι προτιμώτερη από τα ψέμματα που συνεχίζουν τον εφιάλτη; Η διαστροφή των εννοιών με την ωραιοποίηση των λέξεων δεν εξαπατά πλέον κανέναν, είναι σαν να βαφτίζει το κρέας ψάρι όταν ονομάζει π.χ. μια ανάλγητη και εχθρική προς τον πολίτη Υπηρεσία σε «Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη». Σκεφτείτε λίγο κυριοι κυβερνήτες και κύριοι βουλευτές. Για να σκέφτεστε κατέχετε τις θέσεις που καταλαμβάνετε μετά την ψήφο μου και πληρώνεστε για το λόγο αυτό. Από μένα. Σε μένα, στον ελληνικό λαό, έχετε πρώτα πρώτα υποχρέωση να πείτε όλη την αλήθεια. Η υποτιθέμενη "διαύγεια" που επικαλείστε, είναι κι αυτή ψεύτικη. Την αλήθεια θέλω.
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ (του Σ.ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ) from babis tziolias on Vimeo.
Μεταφέρω παρακάτω μερικά αποσπάσματα από τα λεγόμενα στο εξαιρετικό ντοκυμαντέρ "ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ" (APOLOGY OF AN ECONOMICAL HITMAN) που γυρίστηκε με τη δημιουργική συνεργασία του Στέλιου Κούλογλου και πρωτοπαίχτηκε στα σινεμά το Νοέμβρη του 2008. Είχα μείνει άναυδη τότε, αλλά ο νους μου δεν πήγαινε στο μέλλον της χώρας μας, δεν μπορούσα να φανταστώ τότε ότι μπορούν να συμβούν παρόμοια -ή και χειρότερα- πράγματα εδώ, σε μας, στην άλλη άκρη του πλανήτη Γη. Με βάση τις αποκαλύψεις του Τζον Πέρκινς, μπορούμε άραγε να συνάγουμε συμπεράσματα για όσο συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα; Πόσο ακριβείς μπορεί να είναι οι πιθανές προβλέψεις;
Στο ντοκυμαντέρ, ο Τζον Πέρκινς, μετανιωμενος για τον εγκληματικό ρόλο που έπαιξε υπηρετώντας δήθεν την πατρίδα του αλλά, στην πραγματικότητα, βλάπτοντας τον κόσμο της Λατινικής Αμερικής, ταξιδεύει σε χώρες που έβλαψε και διηγείται την εμπειρία του ως "οικονομικός δολοφόνος" σε πλατειά ακροατήρια. Το κλικ! που ξανάφερε τον εγκέφαλο και την καρδιά του Πέρκινς στην ανθρώπινη πορεία τους, ήταν ο (πανομοιότυπος με του Ρολντός και δυο μόλις μήνες αργότερα) θάνατος του Ομάρ Τορίχος (Omar Torrijos), προέδρου του Παναμά, τον οποίο ο Πέρκινς θαύμαζε για τα προτερήματα και την ανυστεροβουλία του. Κατά τη διάρκεια της διήγησης, παρουσιάζονται και άλλοι ομιλητές, καθώς επίσης εικόνες και ντοκουμέντα από την ιστορία και την πραγματικότητα των τόπων αυτών. Πάμε λοιπόν:
Τζον Πέρκινς (οικονομικός δολοφόνος)
«Κάθε χώρα με μεγάλα αποθεματα πετρελαίου, υπέφερε. Το πετρέλαιο δεν ωφελεί τους λαούς αυτών των χωρών. Ωφελεί ελάχιστους στην κορυφή της οικονομικής ιεραρχίας.
Σύμφωνα με τη θεωρία της ανάπτυξης, δανείζεσαι από την παγκόσμια Τράπεζα, επενδύσεις σε έργα και μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη και θα βοηθήσουν στην εύκολη αποπληρωμή του δανείου. Φυσικά, τα αναπτυξιακά κεφάλαια δεν λειτουργούν έτσι.
Μπρους Ριτς (συγγραφέας "Υποθηκεύοντας τη Γη")
«Πολλά μέρη του κόσμου οδηγήθηκαν προς τα πίσω. Η υποσαχάρεια Αφρική και το μεγαλύτερο μέρος της Λατινικής Αμερικής. Χάσαμε δυο δεκαετίες. Το 50%-60% του πληθυσμού στις περισσότερες από αυτές τις χώρες είναι πιο φτωχοί από ποτέ».
Οι κάτοικοι του Καράκας είναι περήφανοι για τα στεγαστικά έργα. Τεράστια συγκροτήματα κατοικιών, δεν έχομε παρόμοια στην πατρίδα.
Τζον Πέρκινς (οικονομικός δολοφόνος)
«Σ' αυτές τις πόλεις θα βρεις ουρανοξύστες και πολλούς ανθρώπους που οδηγούν Μερσέντες. Αλλά, αν πας σε φτωχές περιοχές, θα δεις ότι η κατάσταση είναι χειρότερη για τους περισσότερους».
Καράκας, μερικές δεκαετίες αργότερα:
- το 85% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
- ένα από τα υψηλότερα ποσοστά εγκληματικότητας στον κόσμο.
Τζον Πέρκινς (οικονομικός δολοφόνος)
«Αυτό που δεν σου μαθαίνουν στο σχολείο και δεν σκέφτεσαι είναι ότι όταν βοηθάς την οικονομία μιας χώρας δεν βοηθάς αναγκαστικά και το λαό της. Βοηθάς τους λίγους στην κορυφή. Αυτό ισχύει για το μεγαλύτερο μέρος του Τρίτου Κόσμου.
Εντοπίζουμε χώρες πλούσιες σε αποθέματα που θέλουν οι εταιρείες μας. Το '70 ανακαλύψαμε ότι το Εκουαδόρ ήταν πλούσιο σε πετρέλαιο».
(ερωτηση απο ακροατή: Θέλω να ρωτήσω, μπορεί κάποιος σαν κι εσάς, ένας γκάνγκστερ, ένας δολοφόνο της CIA, να έχει συνείδηση; Και μπορεί να είναι αξιόπιστος για να μιλά για τη μεταμέλειά του;)
1979 - Ο Χάιμε Ρολντός εκλέγεται πρόεδρος του Εκουαδόρ
Λάρι Μπιρντς (Δ/ντης Ινστιτούτου Υποθέσεων Δυτικού Ημισφαιρίου)
«Ο Ρολντός ήθελε το Εκουαδόρ να βρει το δρόμο του. Δεν ήθελε να ζουν οι ιθαγενείς με τις αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου που έρχονταν και μόλυναν τις περιοχές τους. Ηταν φωτισμένος άνθρωπος, όχι ιδιαίτερα ριζοσπαστικός. Ηταν καλός άνθρωπος. Μας άρεσε. Ηταν ένας από τους καλύτερους προέδρους στη λατινική Αμερική».
Ντιέγκο Μπόρχα (πρώην υπ. οικονομικών)
«Στην εποχή του Ρολντός διπλασιάστηκε ο μισθός των εργατών. Ακόμη και σήμερα, οι εργάτες δεν έχουν την αγοραστική δύναμη που είχαν το '80».
Μάρτα Ρολντός (κόρη προέδρου)
«Οταν ρωτούσαν τον πατέρα μου αν ήθελε να τον θυμούνται ως ένα σπουδαίο πρόεδρο ή έναν εξαιρετικό άνθρωπο, απαντούσε πάντοτε "σαν ένα καλό άνθρωπο"».
Ο Χάιμε Ρολντός ήταν υπέρ της θέσπισης ενός "νόμου του υδρογονάνθρακα" που θα προστάτευε το πετρέλαιο του Εκουαδόρ και θα εξασφάλιζε μερίδιο από τα κέρδη για το λαό.
Χάιμε Ρολντός (από ομιλία)
«Ενας από τους σημαντικότερους πόρους μας είναι το πετρέλαιο. Το πετρέλαιο είναι το βασικό χρυσωρυχείο του Εκουαδόρ».
Τζον Πέρκινς (οικονομικός δολοφόνος)
«Μόλις εκλεγεί πρόεδρος, τον επισκέπτεται αμέσως ένας οικονομικός δολοφόνος. Κάποιος που μοιάζει με μένα, πάει στο γραφείο του και του λέει: "Ακούστε κύριε Πρόεδρε, είμαι εδώ για να σας συγχαρώ για την εκλογή σας. Σ' αυτή την τσέπη έχω μερικά εκατομμύρια δολάρια για σας και την οικογένειά σας, αν παίξετε το παιχνίδι μαζί μας και στην άλλη τσέπη έχω ένα όπλο με το οποίο θα σας πυροβολήσω αν εκπληρώσετε τις προεκλογικές σας υποσχέσεις. Η απόφαση είναι δική σας, αλλά θέλω να σας θυμίσω.. Θυμάστε το Σαλβαδόρ Αλλιέντε; Θυμάστε τον Αρμπενζ; Θυμάστε τον Πατρίς Λουμούμπα; Θυμάστε.. θυμάστε.. θυμάστε.." Υπάρχει ολόκληρη λίστα. Κι αυτοί οι πρόεδροι ξερουν. Ξέρουν τί συνέβη σε αυτούς τους ανθρώπους. Οποιος τα έβαλε με την εταιρειοκρατία, είτε πέθανε είτε διώχτηκε από την εξουσία. Τί θα έκανες σε μια τέτοια περίπτωση; Νομίζω ότι όλοι πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας. Τί θα έκανα εγώ; Είναι πάρα πολύ δύσκολο».
Μάρτα Ρολντός (κόρη προέδρου)
«Τους τελευταίους μήνες της θητείας του βρισκόταν υπό τρομερή πίεση. Δεχόταν συνεχώς απειλές, γράμματα που έσκιζε και τα πετούσε. Υπήρχαν πολλές απειλές εναντίον της ζωής του. Η μαμά μου ανησυχούσε».
Μάιος 1981, τελευταία ομιλία του προέδρου Ρολντός
«Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην παρέμβαση και να υπερασπιζόμαστε την ελεύθερη βούληση των λαών. Χαιρετίζουμε τη δημοκρατική πρόοδο που σημειώνουν οι λαοί του κόσμου. Επιδιώκουμε μια Λατινική Αμερική πιο ισχυρή και πιο ενωμένη».
Τζον Πέρκινς (οικονομικός δολοφόνος)
«Οταν αποτυγχάνουν οι οικονομικοί δολοφόνοι, το επόμενο βήμα είναι αυτό που λέμε "τα τσακάλια". Τα τσακάλια δρουν με τη συγκατάθεση της CIA και προσπαθούν να στήσουν ένα πραξικόπημα, μια επανάσταση. Αν δεν πετύχουν, τότε προχωρούν στις δολοφονίες.
Μάιος 1981, τελευταία ομιλία του προέδρου Ρολντός
«Ας αποδείξουμε την αγάπη για την πατρίδα, εκπληρώνοντας ο καθένας το καθήκον του. Το μεγάλο μας πάθος είναι και πρέπει να είναι το Εκουαδόρ. Το μεγάλο μας πάθος, ακούστε με, είναι και πρέπει να είναι το Εκουαδόρ. Ζήτω η πατρίδα!»
Ο πρόεδρος Ρολντός και η σύζυγός του σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα.
Τζον Πέρκινς (οικονομικός δολοφόνος)
«Μετά το δυστύχημα, η περιοχή αποκλείστηκε και δεν επιτρεπόταν η είσοδος ούτε στην αστυνομία. Οι μόνοι που πέρασαν ήταν αμερικανοί στρατιωτικοί και κάποιοι ανώτεροι αξιωματικοί του Εκουαδόρ. Σε αστυνομικούς της περιοχής δεν επετράπη η είσοδος. Κάποιοι που κατέθεσαν αργότερα ότι επρόκειτο για δολοφονία σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Ηταν πολίτες του Εκουαδόρ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου