Για τους ανθρώπους που το ταξίδι δεν σημαίνει απλώς «ξενοδοχείο-επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους-εστιατόριο» σε κλασικούς προορισμούς αλλά εξερεύνηση παρθένων δασών, εντυπωσιακές εικόνες από ανεμοδαρμένες παραλίες και επικίνδυνες διαδρομές, 7 νησιά προωθούν το φυσικό κάλλος σε μια προσπάθεια να διαφοροποιηθούν από τον ανταγωνισμό. Για ατρόμητους και μη συμβατικούς ταξιδιώτες αλλά και για όσους επιζητούν μια διαφορετική εμπειρία στο ταξίδια σε προορισμούς που είναι εντελώς ανέγγιχτοι από τον πολιτισμό, η λίστα που ακολουθεί είναι μόνο η αρχή…
7 νησιά για… ατρόμητους ταξιδιώτες!
1. Βόρνεο
Το Βόρνεο είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στη Γη και ένα από τα πιο «άγρια» μέρη στο Ανατολικό Ημισφαίριο. Αιτία το βουνό Kinabalu, ένα από τα πιο διάσημα της Νοτιοανατολικής Ασίας, που είναι περιτριγυρισμένο από ένα τεράστιο εθνικό πάρκο, το οποίο φιλοξενεί εκατοντάδες είδη θηλαστικών, φυτών, πτηνών και εντόμων. Επιπλέον, τεράστιες εκτάσεις παρθένας ζούγκλας, φυσικά μονοπάτια αλλά και παραδοσιακά χωριά όπου κατοικούν, είναι μερικά μόνο από τα βασικά χαρακτηριστικά που κάνουν το Βόρνεο το καλύτερο μέρος στον κόσμο για μια τροπική… ταξιδιωτική εκστρατεία.
2. Σάο Τομέ & Πρίνσιπε
Πρόκειται για ένα μικρό αρχιπέλαγος δύο νησιών στα ανοικτά των ακτών της Γκαμπόν οι 200.000 κάτοικοι του οποίου ασχολούνται κατά βάση με το κακάο. Ωστόσο, ο τουρισμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της χώρας, αν και οι υποδομές εξακολουθούν να είναι αρκετά μικρές. Τα καταπράσινα τοπία και η άγρια ομορφιά της φύσης κάνουν τη χώρα αυτή έναν ελκυστικό προορισμό για όσους επιζητούν την περιπέτεια. Ένας μικρός παράδεισος για τα πουλιά, σπάνια χλωρίδα, εντυπωσιακά τοπία στην ενδοχώρα αλλά και ειδυλλιακές αμμώδεις παραλίες με φοίνικες που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα συνθέτουν ένα ιδανικό σκηνικό για μη συμβατικούς ταξιδιώτες.
3. Iriomote, Ιαπωνία
Πρόκειται για ένα αραιοκατοικημένο νησί, με περίπου 2.000 μόνιμους κατοίκους, αν και οι τουρίστες που το επισκέπτονται κάθε χρόνο ξεπερνούν κατά πολύ τους 100.000. Εδώ βρίσκουν έναν φυσικό παράδεισο, καθώς το 90% του συνόλου του νησιού αποτελεί ένα προστατευμένο Εθνικό Πάρκο. Τα μεγαλύτερα τμήματα της ακτογραμμής στερούνται δρόμων, ενώ στα περισσότερα παράκτια ψαροχώρια η επικοινωνία γίνεται μόνο με βάρκες. Στα ποτάμια και στα δάση της περιοχής ζουν σπάνια ζώα, πουλιά, ερπετά και αμφίβια, πολλά από τα οποία είναι προστατευόμενα είδη.
4. Γροιλανδία
Αυτό το μεγάλο νησί βρίσκεται ως επί το πλείστον εντός του Αρκτικού Κύκλου και δεν είναι τίποτα άλλο από μια «σκληρή» γη παγετώνων. Με λίγους δρόμους και μια μικρή υποδομή, η φύση εξακολουθεί να κυβερνά τα πάντα γύρω από τη Γροιλανδία, η οποία μπορεί να αποτελεί ένα δύσκολο μέρος για να ταξιδέψει κανείς , αλλά είναι και μια εξαιρετική επιλογή για όσους αναζητούν εντελώς παρθένα φύση.
5. Μαδαγασκάρη
Η Μαδαγασκάρη είναι ένας προορισμός για όσους επιθυμούν να δουν ζώα και φυτά που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στη Γη. Πλήθος εθνικών πάρκων και πολλές προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης συνθέτουν μια σχεδόν ατελείωτη λίστα… επικίνδυνων διαδρομών, ενώ μοναδικά φυσικά τοπία δημιουργούν μια σχεδόν απόκοσμη αίσθηση στους επισκέπτες. Το καγιάκ και η πεζοπορία είναι στην ημερήσια διάταξη για τους τολμηρούς τουρίστες που θέλουν να δουν εκ των έσω αυτό το είδος της άγριας ζωής.
6. Τασμανία
Η Τασμανία βρίσκεται ακριβώς στα νότια της αυστραλιανής ηπειρωτικής χώρας. Αν και τους χωρίζει μόνο από μια μικρή λωρίδα νερού, που ονομάζεται Bass Strait, η Τασμανία έχει αναπτυχθεί ανεξάρτητα από το υπόλοιπο της Αυστραλίας και έχει τη δική της φυσική ιστορία. Λόγω της σχετικής απομόνωσης, η άγρια φύση της Τασμανίας είναι αρκετά ασυνήθιστη. Ορισμένα είδη φυτών και ζώων συναντώνται μόνο εδώ, ενώ τεράστιες δασικές εκτάσεις, απάτητες κορυφές βουνών αλλά και πολλά εθνικά πάρκα είναι ιδανικά για τους ανθρώπους που αναζητούν μια ξεχωριστή περιπέτεια. Γραφικές και απόκρημνες ακτές είναι δημοφιλείς για διάφορες θαλάσσιες δραστηριότητες, με τις καταδύσεις να κερδίζουν στα σημεία.
7. Molokai, Χαβάη
Το Molokai είναι ένα από τα λιγότερο επισκέψιμα νησιά της Χαβάης, το οποίο αποτελεί χωρίς υπερβολή έναν φυσικό παράδεισο που οι κάτοικοι έχουν προσπαθήσει να τον διατηρήσουν ανέπαφο από το σύγχρονο είδος της τουριστικής ανάπτυξης. Είναι τόπος με πολλές απομονωμένες παραλίες, γραφικά μονοπάτια στο βουνό και τροπικά οπωροφόρα δέντρα. Οι προσπάθειες για τη δημιουργία ενός βιώσιμου περιβάλλοντος τουρισμού βασίζονται πρωτίστως στη διατήρηση του παραδοσιακού πολιτισμού και του τρόπου ζωής των κατοίκων αλλά και στην προστασία των σπάνιων ειδών που ενδημούν στην ευρύτερη περιοχή.
Τασμανία: Ένα εξωτικό νησί
Η Τασμανία είναι ένα νησάκι της Αυστραλίας, μεγάλο και ονειρικό, στην άκρη του κόσμου. Ένα κομμάτι γης καταμεσής μιας θάλασσας εξωτικής. Με πολλά προς εξαφάνιση είδη ζώων, έρημες παραλίες, βρόχινα δάση, ποτάμια, καταρράκτες και βραχώδη γλυπτά.
Μια καταπράσινη περιοχή κατοικημένη εκατομμύρια χρόνια από ιθαγενείς και, αργότερα, από τους απογόνους των πρώτων αποίκων που εξαφάνισαν τους ιθαγενείς!
Τα πιο ψηλά βουνά της Τασμανίας έχουν Ελληνικά ονόματα. Όσσα, Όλυμπος, Κίσαβος, Παρνασσός κ.ά. Τα έδωσε ένας Άγγλος περιηγητής, λάτρης της αρχαίας Ελλάδας, όταν επισκέφτηκε, πριν δυο και πλέον αιώνες, το νησί και έμειναν.
Χωρίς αμφιβολία, η Τασμανία είναι ένας από τους τελευταίους παραδείσους που υπάρχουν στη γη. Μια ζωντανή όαση στα νότια της αυστραλιανής γης. Με τεράστια προστατευόμενα πάρκα (κάποιες περιοχές είναι πλέον κομμάτια της παγκόσμιας κληρονομιάς), πυκνά δάση και λευκές παραλίες. Με τεράστια παραγωγή μήλων και άλλων φρούτων. Με εκπληκτικά κρασιά και απίθανα θαλασσινά!
Πάνω από το μισό νησί είναι εθνικοί δρυμοί και υπάρχουν εκεί δέντρα ηλικίας εκατομμυρίων χρόνων… Τι έχουν δει τα μάτια τους! Τους παίρνει, βέβαια, 20 χρόνια να μεγαλώσουν 20 πόντους, αλλά αξίζει! Τα δένδρα είναι τόσο πυκνά και ψηλά, ώστε δεν αφήνουν το φως του ήλιου να περάσει απ’ τα κλαδιά τους.
Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, παρά τα κυβερνητικά μέτρα, έστω και “νόμιμα”, υλοτόμοι καταστρέφουν ανενόχλητοι, μερικά από τα σημαντικότερα αρχέγονα δάση της Τασμανίας, προκειμένου να τα πουλήσουν ως ροκανίδια στις χαρτοβιομηχανίες του εξωτερικού, αφού οι εκάστοτε αυστραλιανές κυβερνήσεις, η σχετική νομοθεσία και η παγκόσμια κατακραυγή, δεν τους έχει σταματήσει.
Χρειάστηκαν εκατοντάδες, χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, για να φτάσουν σήμερα τα δέντρα σε ύψος τα 80 μέτρα και ο κορμός τους στη βάση του να ξεπερνάει σε διάμετρο τα πέντε! Οι εκατοντάδες βασιλικοί ευκάλυπτοι της Τασμανίας στέκουν αγέρωχοι επί αιώνες, ανεκτίμητη φυσική κληρονομιά για ολόκληρο τον πλανήτη. Παίρνει μόλις λίγα λεπτά για να εξαφανιστούν.
Είναι μοναδική εμπειρία να βρίσκεσαι μέσα σ’ αυτά τα δάση. Στην Τασμανία βρίσκεται το ψηλότερο δέντρο του κόσμου και μερικά από τα αρχαιότερα. Υπάρχουν δέντρα η ηλικία των οποίων φτάνει τις 10.000 χρόνια.
Οι βασιλικοί ευκάλυπτοι της Τασμανίας είναι τα ψηλότερα δέντρα σκληρού ξύλου στον κόσμο μετά τις αμερικανικές σεκόγιες της Καλιφόρνιας. Πιστεύεται, μάλιστα, ότι ακόμα ψηλότερα δέντρα υπήρχαν στη Βικτώρια της Αυστραλίας, αλλά υλοτομήθηκαν πριν καν προλάβουν να μετρηθούν και καταγραφούν. Στην Τασμανία υπάρχει και το μεγαλύτερο τροπικό δάσος της Αυστραλίας, το Τάρκιν, ενώ ακόμα και στην Κοιλάδα Styx, οι ευκάλυπτοι-γίγαντες συνυπάρχουν αρμονικά με φυτικά είδη τροπικών δασών.
Μόνο το 25% των αρχέγονων δασών της Τασμανίας επιβιώνουν ακόμα και η καταστροφή συνεχίζεται. Παρά το γεγονός ότι το 1997 η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλίας υπέγραψε τη Συμφωνία για τα Δάση και ενώ και τα δύο μεγάλα κόμματα την υποστήριξαν, πολύ λίγα από τα ελλιπή μέτρα που προέβλεπε λήφθηκαν και ελάχιστοι από τους διόλου φιλόδοξους στόχους εκπληρώθηκαν. Τα αυστραλιανά… διαπλεκόμενα δεν το επέτρεψαν. Η βιομηχανία υλοτομίας και παραγωγής θρυμματισμένου ξύλου που πωλούνται στη χαρτοβιομηχανία έχει μεγάλη δύναμη. Η Τασμανία παράγει ποσότητες-ρεκόρ σε ξυλεία και τα παράγωγά της.
Χρειάστηκαν 400 χρόνια για να φτάσουν σήμερα πολλά δέντρα να ξεπερνούν σε ύψος τα 80 μέτρα και ο κορμός τους στη βάση του να ξεπερνάει σε διάμετρο τα πέντε! Οι εκατοντάδες βασιλικοί ευκάλυπτοι της Τασμανίας στέκουν αγέρωχοι τέσσερις αιώνες, ανεκτίμητη φυσική κληρονομιά για ολόκληρο τον πλανήτη. Για πόσο όμως;
Στα βρόχινα δάση τους που δεν… υλοτομούνται, έχουν διαμορφώσει λειτουργικά τα πάντα, έτσι ώστε να έχεις πρόσβαση και στα πιο δύσβατα μέρη, με το ανάλογο αντίτιμο. Είναι μακριά, κοστίζει, αλλά αξίζει!
Αποσπάσματα από κείμενο της Μαρίας – Στέλλας Παπαγεωργίου με φωτογραφίες από εδώ
Πηγή: ΑΝΑ-ΜΠΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου