22 Αυγούστου 2014

ЈП ЖИВОТНИ Скопјани знаат кои беше и SKOPIOS божури? ΡΕ ΖΩΑ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΙΟΣ;

ЈП ЖИВОТНИ Скопјани знаат кои беше и SKOPIOS божури? ΡΕ ΖΩΑ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΙΟΣ;

ΑΦΟΡΜΗΣ ΔΟΘΕΙΣΗΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΩΝ ΓΥΦΤΟΣΚΟΠΙΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ…
(…γενέσθαι δ” οὖν φασιν αὐτῷ Παίονα καὶ Ἐπειόν τε καὶ Αἰτωλὸν καὶ θυγατέρα ἐπ” αὐτοῖς Εὐρυκύδαν.)
(…Παίονα δὲ ἀχθόμενον τῇ ἥσσῃ φυγεῖν ὡς ποῤῥωτάτω, καὶ τὴν ὑπὲρ Ἀξιοῦ ποταμοῦ χώραν ἀπ” αὐτοῦ Παιονίαν ὀνομασθῆναι.)
(…τὸν ἀδελφὸν εἶναι τοῦ Ὀξύλου Θέρμιον, οἱ δὲ Ἀλκιδόκον τὸν Σκοπίου.)

The Pella Katadesmos
ПРОЧИТАЈТЕ АКО ЈП pikey … (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΡΕ ΓΥΦΤΟΙ)…

 

Για να δούμε τι μας λέει ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ για την καταγωγή των ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.
Στο βιβλίο του «Κλειώ», όπου ιστορεί τα σχετικά με τον Κροίσο, αναφέρει για τους Αθηναίους, τους Λακεδαιμόνιους, τα εξής:
«Μόλις ο Κροίσος πήρε αυτό το χρησμό, χάρηκε πολύ, βέβαιος ότι δεν θα ήταν ποτέ δυνατό αντί άνθρωπος να γίνει βασιλιάς των Μήδων ένα μουλάρι και άρα ούτε ο ίδιος ούτε οι απόγονοί του θα έπαυαν να κυβερνούν.
Ύστερα φρόντισε να μάθει ποιοί απ΄τους Έλληνες ήταν οι ισχυρότεροι, με σκοπό να συμμαχήσει μαζί τους. Πληροφορήθηκε από την έρευνά του ότι διακρίνονταν από τους Δωριείς οι Λακεδαιμόνιοι και από τους Ίωνες οι Αθηναίοι. Και οι δύο υπερείχαν από τους άλλους (Έλληνες): οι Αθηναίοι κατάγονταν από τους Πελασγούς και οι Λακεδαιμόνιοι από τους Έλληνες. Οι πρώτοι δεν μετακινήθηκαν ποτέ από τον τόπο τους, ενώ οι δεύτεροι είχαν περιπλανηθεί αρκετά. Όταν βασίλευε ο Δευκαλίων, κατοικούσαν στη Φθιώτιδα και όταν βασίλευε ο Δώρος, γιος του Έλληνα, είχαν κατοικήσει τη χώρα γύρω από την Όσσα και τον Όλυμπο, η οποία ονομάζεται Ιστιαιώτιδα. Αφού οι Κάδμειοι τους έδιωξαν από εκεί, εγκαταστάθηκαν στην Πίνδο, όπου ονομάστηκαν ΜΑΚΕΔΝΟΙ. Από εκεί πάλι πήγαν στη Δρυοπίδα, όταν ήρθαν στην Πελοπόννησο, ονομάστηκανΔωριείς.
ΗΡΟΔΟΤΟΣ,»Κλειώ»,κεφ.56.
…………………………………………………………………………..
 
Εδώ ο ίδιος ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, σε απαντητική επιστολή που έστειλε στο Δαρείο μετά τη μάχη της Ισσού, κατά την οποία οι Πέρσες ηττήθηκαν ολοσχερώς και ως λάφυρα ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ κρατούσε την οικογένεια του Δαρείου, του έγραψε τα εξής περίπου:
» Οι δικοί σας πρόγονοι έφτασαν και στη Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, και κακοπάθαμε από αυτούς, παρόλο που δεν είχε προηγηθεί καμιά πρόκληση.
Εγώ, τώρα που έγινα βασιλιάς των Ελλήνων, έφτασα στην Ασία για να πάρω εκδίκηση για τα αδικαιολόγητα δεινά που μας προκαλέσατε.
Πέρα από αυτό όμως, εσείς συνδράματε τους Περίνθιους, οι οποίοι έβλαπταν τον πατέρα μου”  ο Ώχος έστειλε στρατό στη Θράκη που ήταν υπό τη δική μας κυριαρχία. Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε ύστερα από δική σας επιβουλή, πράγμα για το οποίο κομπάσατε με επιστολές που στείλατε παντού.
Επιπλέον, εσύ ο ίδιος, με τη βοήθεια του Βαγώα, σκότωσες τον Αρσή”  έτσι πέρασε η εξουσία στα δικά σου χέρια, παράτυπα, ενάντια στην περσική εθιμοτυπία και αδικώντας τους Πέρσες. Και έστειλες στους Έλληνες επιστολές στις οποίες εκτόξευες κατηγορίες για μένα, με σκοπό να τους κάνεις να στραφούν εναντίον μου.
Δωροδόκησες, μάλιστα, τους Λακεδαιμόνιους και κάποιους άλλους από τους Έλληνες - αν και οι μόνοι που πήραν τελικά τα χρήματα ήταν οι Λακεδαιμόνιοι – και οι άνθρωποί σου προκάλεσαν κακό στους φίλους μου, στην προσπάθειά τους να αποσταθεροποιήσουν την ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΥ ΚΑΘΙΕΡΩΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Ήρθα λοιπόν να σε πολεμήσω αφού πρώτα εσύ ξεκίνησες την έχθρα. Και αφού κέρδισα τις μάχες πρώτα απέναντι στους στρατηγούς και τους σατράπες σου και έπειτα απέναντι σε σένα τον ίδιο, και αφού οι ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΘΕΟΙ μου παραχώρησαν αυτές τις περιοχές, όσοι δικοί σου κατάφεραν να ξεφύγουν ήρθαν σε μένα”  αυτοί απολαμβάνουν τις φροντίδες μου, στέκονται στο πλάι μου εκούσια, και εκούσια πολεμούν με το μέρος μου.
Οφείλεις λοιπόν να με θεωρείς απόλυτο κύριο ολόκληρης της Ασίας. Και αν φοβάσαι πως στην περίπτωση που έρθεις να με βρεις θα κακοπάθεις από μένα, τότε στείλε κάποιους δικούς σου να μεταφέρουν την υποταγή σου. Αφού έρθεις λοιπόν σε μένα, ζήτησέ μου τη μητέρα, τη σύζυγο και τα παιδιά σου, αλλά και ό,τι άλλο μπορεί να επιθυμείς”  αν είσαι πειστικός, θα πάρεις ό,τι ζητήσεις.
Και στο εξής, όταν θα αλληλογραφείς μαζί μου, θα μου απευθύνεσαι με το χαρακτηρισμό «Βασιλιάς της Ασίας». Δεν στέλνεις γράμμα σε κάποιον ίσο σου, αλλά παρακαλείς να σου δοθεί ό,τι θέλεις από αυτόν που ορίζει την περιουσία σου.
Αν δεν συμμορφωθείς σε αυτές τις υποδείξεις, η συμπεριφορά σου θα θεωρηθεί προκλητική. Αν όμως έχεις ενστάσεις για το ποιός είναι τελικά ο βασιλιάς, μείνε και αγωνίσου”  μη φύγεις γιατί, όπου κα να πας, θα έρθω στο κατόπι σου».
______________ ___________ _____________
«Οι δικοί σας πρόγονοι έφτασαν ΚΑΙ στη Μακεδονία ΚΑΙ στην ΥΠΟΛΟΙΠΗ Ελλάδα, και ΚΑΚΟΠΑΘΑΜΕ από αυτούς» !!!!
Ποιοί κακοπάθαμε; Οι ΕΛΛΗΝΕΣ φυσικά!!!
_______________
«Εγώ, τώρα που ΕΓΙΝΑ βασιλιάς των ΕΛΛΗΝΩΝ» !!!
Τότε οι Έλληνες, μόνο ΕΛΛΗΝΑ βασιλιά δέχονταν για ΑΡΧΗΓΟ τους!!
_______________
«έφτασα στην Ασία για να πάρω εκδίκηση για τα δεινά που ΜΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΤΕ»
Μας προκαλέσατε δεινά. Σε εμάς τους ΕΛΛΗΝΕΣ φυσικότατα!!!
_______________
«έστειλες στους Έλληνες επιστολές….., με σκοπό να τους κάνεις να στραφούν εναντίον μου»
Ποιοί να στραφούν εναντίον του ΑΡΧΗΓΟΥ τους; οι ΕΛΛΗΝΕΣ οπωσδήποτε!!
_______________
«Δωροδόκησες, μάλιστα, τους Λακεδαιμόνιους και κάποιους άλλους από τους Έλληνες»
Ξεχωρίζει κάποιους ΕΛΛΗΝΕΣ, από τους υπόλοιπους ΕΛΛΗΝΕΣ!!!
_______________
«οι άνθρωποί σου προκάλεσαν κακό στους φίλους μου,στην προσπάθειά τους να αποσταθεροποιήσουν την ειρήνη που καθιέρωσα στην Ελλάδα»
Που καθιέρωσε την ΕΙΡΗΝΗ (αφού μέχρι τότε οι πόλεις-κράτη αλληλοσφάζονταν);;;
Στην ΕΛΛΑΔΑ, την πατρίδα του!!!
_______________
«θα μου απευθύνεσαι με το χαρακτηρισμό «ΒΑΣΙΛΙΑΣ της ΑΣΙΑΣ»
Εδώ πολύ απλά του λέει «θα με χαρακτηρίζεις βασιλιά της Ασίας», επειδή ακριβώς δεν ήταν Ασιάτης. Ενώ πριν του λέει «τώρα που έγινα βασιλιάς των Ελλήνων», εννοώντας φυσικά ότι οι Έλληνες τον εξέλεξαν, επειδή ήταν ΕΛΛΗΝΑΣ, αρχηγό τους.!!!
…………………………………………………
 
«…..Μόλις (ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ) επέστρεψε στην Ταρσό, έστειλε το ιππικό με επικεφαλής τον Φιλώτα, να διασχίσουν την πεδιάδα του Αλήνιου, μέχρι τον Πύραμο ποταμό. Αυτός,μαζί με το πεζικό και τη βασιλική ίλη κατευθύνθηκε στη Μάγαρσο και τέλεσε θυσία προς τιμήν της Αθηνάς, η οποία ήταν η προστάτιδα της πόλης. Έπειτα από εκεί έφτασε στον Μαλλό, όπου απένειμε τιμές ήρωα στο νεκρό Αμφίλοχο. Και καθώς είχε ξεσπάσει εξέγερση στην πόλη, εκείνος την κατέστειλε. Αξίωσε να λαμβάνει τους φόρους που η πόλη κατέβαλλε στο βασιλιά Δαρείο, γιατί οι πρώτοι κάτοικοι του Μαλλού ήταν άποικοι από το Άργος, και αυτός (ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ) θεωρούσε τον εαυτό του ΑΠΟΓΟΝΟ των ΗΡΑΚΛΕΙΔΩΝ που ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ από το ΑΡΓΟΣ.»
………………………………………………..
Ο ΑΡΡΙΑΝΟΣ γεννήθηκε στη Νικομήδεια της Βιθυνίας γύρω στο 95 μ.χ. Σε νεαρή ηλικία πήγε στη Νικόπολη της Ηπείρου και μαθήτευσε κοντά στο Στωικό φιλόσοφο Επίκτητο.
Αργότερα, γύρω στο 120 μ.χ. επισκέφτηκε την Αθήνα, όπου παρακολούθησε μαθήματα ρητορικής και φιλοσοφίας. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός εκτιμώντας τις αρετές του τον προσκάλεσε στη Ρώμη. Του έδωσε τα δικαιώματα του Ρωμαίου πολίτη και τον ονόμασε Φλάβιο, προσωνυμία της αυτοκρατορικής οικογένειας στην οποία ανήκε ο ίδιος.
Γύρω στο 130 μ.χ. στάλθηκε στην επαρχία (Ρωμαική πλέον) της Καππαδοκίας με το αξίωμα του διοικητή. Το αξίωμά του του έδινε την ευκαιρία να ταξιδεύει συχνά και να συλλέγει πληροφορίες για τη συγγραφή διαφόρων έργων του. Μετά από μακρόχρονη παραμονή στην Καππαδοκία, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ανακηρύχθηκε Αθηναίος πολίτης και τιμήθηκε με το αξίωμα του επώνυμου άρχοντα. Σε μεγάλη πια ηλικία επέστρεψε στη γενέτειρά του, τη Νικομήδεια, όπου αφοσιώθηκε στη συγγραφή των έργων του και πέθανε περίπου το 180 μ.χ.
Ο μεγάλος θαυμασμός που έτρεφε ο ΑΡΡΙΑΝΟΣ για τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και ιδιαίτερα για τους Αρχαίους Ιστορικούς, εξαιτίας της παιδείας και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ, υπήρξε η αιτία που τον οδήγησε στην απόφαση να εξιστορήσει την εκστρατεία του ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.  Άλλωστε, ο ΑΡΡΙΑΝΟΣ είχε την πεποίθηση πως οι προηγούμενοι συγγραφείς, αν και πολυάριθμοι, είχαν «κρύψει» τον πραγματικό ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ πίσω από άκριτες ανεκδοτολογικές και φανταστικές διηγήσεις._
(Ο βίος του ΑΡΡΙΑΝΟΥ, αλλά και τα αποσπάσματα που ακολουθούν, είναι από τη σειρά της DeAGOSTINI,  «ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΛΑΣΙΚΟΙ»,  ΑΡΡΙΑΝΟΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ, σε μετάφραση Μαρίας Παναγιώτου).
Να τι γράφει ο ίδιος στο κεφάλαιο 12 του Α” τόμου, για τον εαυτό του και τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ:
«…Ο Αλέξανδρος, εξάλλου, δεν πήρε ποτέ μέρος σε κοινή εκστρατεία μαζί με κάποιους άλλους, ούτε και βρέθηκε αντιμέτωπος με το βασιλιά των Περσών. Αυτός το μόνο που έκανε ήταν να αντικρούει όποιον τον εμπόδιζε να φτάσει στη θάλασσα. Κανείς δεν είχε επαναλάβει κατορθώματα τόσο πολλά και λαμπρά, ούτε από τους Έλληνες ούτε από τους βαρβάρους. Αυτός ήταν κατ” αρχάς ο λόγος που με οδήγησε να ξεκινήσω τη συγγραφή αυτού του έργου, επειδή θεωρώ τον εαυτό μου επαρκή για να αναλάβει ένα τέτοιο εγχείρημα. Και ό,τι έχει να κάνει με μένα νομίζω πως δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία, και ούτε υπάρχει κάποιος λόγος να πω ποιός είμαι, αυτό είναι ούτως ή άλλως γνωστό, όπως γνωστά είναι ο τόπος καταγωγής μου, η οικογένειά μου και τα αξιώματα που κάποτε κατείχα. Στην αφήγηση αυτή πάντως θα αναφερθούν και η οικογένειά μου και η πατρίδα και τα αξιώματα που κατείχα από τα νεανικά μου χρόνια. Γι’αυτό και πιστεύω πως είμαι από τους ικανούς (στο λόγο) ανάμεσα στους Έλληνες, όπως πιστεύω πως και ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ υπήρξε ο ικανότερος από τους πολεμιστές….»
____________ ____________ __________
Για να δούμε τώρα τι μας λέει ο ΑΡΡΙΑΝΟΣ, ξεκινώντας την εξιστόρηση των κατορθωμάτων του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ:
Τόμος Α’.κεφ.1.
«Λέγεται ότι ο Φίλιππος πέθανε την εποχή που επώνυμος άρχοντας στην Αθήνα ήταν ο Πυθόδηλος. Όταν,λοιπόν, ο Αλέξανδρος παρέλαβε τη βασιλεία, μια και ήταν γιος του Φιλίππου, πήγε στην Πελοπόννησο”  εκείνη την εποχή ο Αλέξανδρος ήταν πάνω κάτω είκοσι χρόνων. Αφού μάζεψε τους κατοίκους της Πελοποννήσου, αξίωσε να του αναθέσουν την ηγεσία της εκστρατείας ενάντια στους Πέρσες, αφού, έτσι κι αλλιώς, την είχαν παραχωρήσει στον Φίλιππο. Και η αξίωση έγινε δεκτή απ” όλους εκτός από τους Λακεδαιμόνιους. Γιατί αυτοί αντέταξαν πωςδεν είναι συνηθισμένοι να ακολουθούν άλλους, μα να ηγούνται οι ίδιοι…..»
Τόμος Α’.κεφ.11.
«Όταν λοιπόν ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ κανόνισε τα πράγματα (στη Νότια Ελλάδα), επέστρεψε στη Μακεδονία, όπου θυσίασε στον ΔΙΑ, ακολουθώντας το τυπικό που είχε θεσμοθετήσει ο Αρχέλαος, και προσευχήθηκε στα Ολύμπια των Αιγών. Κάποιοι ισχυρίζονται πως διοργάνωσε και αγώνες για να τιμήσει τις Μούσες. Και μάλιστα λένε πως τότε άρχισε να ιδρώνει το άγαλμα του Θρακιώτη μουσικού Ορφέα, του γιου του Οιάγρου, και κάθε μάντης έδινε τη δική του εξήγηση γι’αυτό το περίεργο συμβάν. Ο Αρίστανδρος, ένας μάντης από την Τελμισσό, ήταν ο μόνος που ορμήνεψε τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ να είναι θαρραλέος, γιατί αυτό ήταν σημάδι πως οι ποιητές και οι συνθέτες θα κουράζονταν πολύ για να καταφέρουν να εγκωμιάσουν και αυτόν και τα έργα του…..
…..Και όταν βρέθηκε στον Ελαιούντα, προσέφερε θυσίες πάνω στον τάφο του Πρωτεσίλαου, θέλοντας να τιμήσει με αυτό τον τρόπο τον πρώτο Έλληνα, από αυτούς που εκστράτευσαν με τον Αγαμέμνονα στην Τροία, που βρέθηκε στην Ασία. Σκοπός της θυσίας ήταν να έχει και η δική του αποστολή την αίσια έκβαση που είχε και η απόβαση του Πρωτεσίλαου……
…..Ο ίδιος ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, πέρασε από τον Ελαιούντα στο λιμάνι των Αχαιών κυβερνώντας το πιο λαμπρό από τα πολεμικά πλοία του στόλου. Λένε ακόμη πως έκανε στάση στο μέσον του Ελλήσποντου, θυσίασε έναν ταύρο στον Ποσειδώνα και προσέφερε σπονδές στις Νηρηίδες από χρυσή κανάτα. Και σύμφωνα με αυτά τα λεγόμενα, ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ήταν ο πρώτος που κατέβηκε και πάτησε με τα όπλα του το Ασιατικό χώμα, ενώ έστησε βωμούς και στο σημείο της Ευρώπης από το οποίο αναχώρησε και στο πρώτο μέρος της Ασίας όπου έφτασε, για να τιμήσει τον Αποβατήριο ΔΙΑ, την Αθηνά και τον Ηρακλή. Μόλις έφτασε στην Τροία, αμέσως τέλεσε θυσία προς τιμήν της Τρωαδίτισσας Αθηνάς και άφησε ως ανάθημα τα όπλα του. Στη θέση τους πήρε τα ΙΕΡΑ ΟΠΛΑ που βρίσκονταν εκεί από την εποχή του Τρωικού Πολέμου. Και, όπως λέγεται, τα όπλα αυτά οι συνοδοί του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ τα κουβαλούσαν πάντα κοντά του όταν πολεμούσε. Τέλος,φημολογείται πως τέλεσε θυσία στο βωμό του Ερκείου ΔΙΑ, για να κατευνάσει την οργή του Πριάμου που καταδίωκε από γενιά σε γενιά την οικογένεια του Νεοπτόλεμου, στην οποία ανήκε και αυτός.»
Τόμος Α’,κεφ.12:
«Μετά την άφιξή του στην Τροία, δέχτηκε χρυσό στεφάνι από τον κυβερνήτη Μενοίτιο, ενώ ταυτόχρονα ήρθε από το Σιγείο ο Αθηναίος Χάρης και άλλοι Έλληνες αλλά και επιχώριοι…
Αυτή είναι η μία άποψη, ενώ μια άλλη υποστηρίζει πως αυτός προσέφερε στεφάνι στον τάφο του Αχιλλέα και ο Ηφαιστίωνας στον τάφο του Πάτροκλου. Και λένε ακόμη πως ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ εγκωμίασε τον Αχιλλέα για την ευτυχία που του έλαχε, να τον αναφέρει ο Όμηρος……»
__________ ___________ ________________ _______
«Γι’αυτό και πιστεύω πως είμαι από τους ικανούς (στο λόγο) ανάμεσα στους Έλληνες, όπως πιστεύω πως και ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ υπήρξε ο ικανότερος από τους πολεμιστές….» 
«Από γενιά σε γενιά την οικογένεια του Νεοπτόλεμου, στην ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΚΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ (Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ)!!
«Προσέφερε θυσίες πάνω στον τάφο του Πρωτεσίλαου, θέλοντας να τιμήσει με αυτό τον τρόπο τον πρώτο Έλληνα, από αυτούς που εκστράτευσαν με τον Αγαμέμνονα στην Τροία, που βρέθηκε στην Ασία.»!!
«Πήρε τα ΙΕΡΑ ΟΠΛΑ που βρίσκονταν εκεί από την εποχή του Τρωικού Πολέμου.»
ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΑΝ ΗΘΕΛΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ «ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ» ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΥΒΡΙΖΟΥΝ.
ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΜΩΣ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΟΤΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΘΑ ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΣΩΠΗΤΗ…….
ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ.
Πλάτων Πισατίδης
………………………………………………………….
(…γενέσθαι δ” οὖν φασιν αὐτῷ Παίονα καὶ Ἐπειόν τε καὶ Αἰτωλὸν καὶ θυγατέρα ἐπ” αὐτοῖς Εὐρυκύδαν.)
(…Παίονα δὲ ἀχθόμενον τῇ ἥσσῃ φυγεῖν ὡς ποῤῥωτάτω, καὶ τὴν ὑπὲρ Ἀξιοῦ ποταμοῦ χώραν ἀπ” αὐτοῦ Παιονίαν ὀνομασθῆναι.)
(…τὸν ἀδελφὸν εἶναι τοῦ Ὀξύλου Θέρμιον, οἱ δὲ Ἀλκιδόκον τὸν Σκοπίου.)
——————————–
Από σοβαρές πηγές πληροφορηθήκαμε ότι, οι Σκοπιανοί, με όπλο τους την αδιάψευστη ιστορία, ετοιμάζονται για… κάθοδο ως άλλοι Δωριείς, στην Αιτωλία και την Ηλεία, κρατώντας στα χέρια τους ως απόδειξιν την ιστορία βάσει της οποίας είναι Παίονες, απόγονοι του Παίονος αδελφού του Επειού, του Αιτωλού και της Ευρυκύδας!! Προς επίρρωσιν μάλιστα του πράγματος, ζητούν επιμόνως την αναγνώρισή τους ως Ελλήνων και τη συμμετοχή τους στους Ελληνικούς Ολυμπικούς Αγώνες!!!
Τους αναμένωμεν με ανοικτάς αγκάλας!!!
———————

([3] τοὺς Ἠλείους ἴσμεν ἐκ Καλυδῶνος διαβεβηκότας καὶ Αἰτωλίας τῆς ἄλλης: τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα ἐς αὐτοὺς τοιάδε εὕρισκον.βασιλεῦσαι πρῶτον ἐν τῇ γῇ ταύτῃ λέγουσιν Ἀέθλιον, παῖδα δὲ αὐτὸν Διός τε εἶναι καὶ Πρωτογενείας τῆς Δευκαλίωνος, Ἀεθλίου δὲ Ἐνδυμίωνα γενέσθαι: [4] τούτου τοῦ Ἐνδυμίωνος Σελήνην φασὶν ἐρασθῆναι, καὶ ὡς θυγατέρες αὐτῷ γένοιντο ἐκ τῆς θεοῦ πεντήκοντα. οἱ δὲ δὴ μᾶλλόν τι εἰκότα λέγοντες Ἐνδυμίωνι λαβόντι Ἀστεροδίαν γυναῖκα–οἱ δὲ τὴν Ἰτώνου τοῦ Ἀμφικτύονος Χρομίαν, ἄλλοι δὲ Ὑπερίππην τὴν Ἀρκάδος–, γενέσθαι δ” οὖν φασιν αὐτῷ Παίονα καὶ Ἐπειόν τε καὶ Αἰτωλὸν καὶ θυγατέρα ἐπ” αὐτοῖςΕὐρυκύδαν. ἔθηκε δὲ καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ δρόμου τοῖς παισὶν ἀγῶνα Ἐνδυμίων ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, καὶ ἐνίκησε καὶ ἔσχε τὴν βασιλείαν Ἐπειός: καὶ Ἐπειοὶ πρῶτον τότε ὧν ἦρχεν ὠνομάσθησαν. [5] τῶν δὲ ἀδελφῶν οἱ τὸν μὲν καταμεῖναί φασιν αὐτοῦ, Παίονα δὲ ἀχθόμενον τῇ ἥσσῃ φυγεῖν ὡς ποῤῥωτάτω, καὶ τὴν ὑπὲρ Ἀξιοῦ ποταμοῦ χώραν ἀπ” αὐτοῦ Παιονίαν ὀνομασθῆναι. τὰ δὲ ἐς τὴν Ἐνδυμίωνος τελευτὴν οὐ κατὰ τὰ αὐτὰ Ἡρακλεῶταί τε οἱ πρὸς Μιλήτῳ καὶ Ἠλεῖοι λέγουσιν, ἀλλὰ Ἠλεῖοι μὲν ἀποφαίνουσιν Ἐνδυμίωνος μνῆμα, Ἡρακλεῶται δὲ ἐς Λάτμον τὸ ὄρος ἀποχωρῆσαί φασιν αὐτὸν μουσι, καὶ ἄδυτον Ἐνδυμίωνός ἐστιν ἐν τῷ Λάτμῳ. [6] Ἐπειῷ δὲ γήμαντι Ἀναξιρόην τὴν Κορώνου θυγάτηρ μὲν Ὑρμίνα, ἄρσεν δὲ οὐκ ἐγένετο αὐτῷ γένος: καὶ τάδε ἄλλα συνέβη κατ” Ἐπειὸν βασιλεύοντα. Οἰνόμαος ὁ Ἀλξίωνος, Ἄρεως δὲ καθὰ ποιηταί τε ἐπεφήμισαν καὶ τῶν πολλῶν ἐστιν ἐς αὐτὸν λόγος, οὗτος δυναστεύων περὶ τὴν Πισαίαν καλουμένην ὁ Οἰνόμαος ἐπαύθη τῆς ἀρχῆς διαβάντος Πέλοπος τοῦ Λυδοῦ ἐκ τῆς Ἀσίας. [7] Πέλοψ δὲ ἀποθανόντος Οἰνομάου τήν τε Πισαίαν ἔσχε καὶ Ὀλυμπίαν, ἀποτεμόμενος τῆς Ἐπειοῦ χώρας ὅμορον οὖσαν τῇ Πισαίᾳ: Ἑρμοῦ τε ἐν Πελοποννήσῳ ναὸν ἱδρύσασθαι καὶ θῦσαι τῷ θεῷ Πέλοπα ἔλεγον οἱ Ἠλεῖοι πρῶτον, ἀποτρεπόμενον τὸ ἐπὶ τῷ Μυρτίλου θανάτῳ μήνιμα ἐκ τοῦ θεοῦ.
[8] Αἰτωλῷ δὲ μετὰ Ἐπειὸν βασιλεύσαντι συνέπεσεν ἐκ Πελοποννήσου φυγεῖν, ὅτι αὐτὸν οἱ Ἄπιδος παῖδες ἐφ” αἵματι ἀκουσίῳ δίκην εἷλον: Ἆπιν γὰρ τὸν Ἰάσονος ἐκ Παλλαντίου τοῦ Ἀρκάδων ἀπέκτεινεν Αἰτωλὸς ἐπελάσας τὸ ἅρμα τεθέντων ἐπὶ Ἀζᾶνι ἄθλων. ἀπὸ μὲν Αἰτωλοῦ τοῦ Ἐνδυμίωνος οἱ περὶ τὸν Ἀχελῷον οἰκοῦντες ἐκλήθησαν φυγόντος ἐς ταύτην τὴν ἤπειρον, τὴν δὲ Ἐπειῶν ἔσχεν ἀρχὴνἨλεῖος, Εὐρυκύδας τε τῆς Ἐνδυμίωνος καὶ–ὅτῳ πιστὰ–πατρὸς ὢν Ποσειδῶνος: καὶ τὸ ὄνομα οἱ ἄνθρωποι τὸ νῦν ἀντὶ Ἐπειῶν ἀπὸ τοῦ Ἠλείου μεταβεβλήκασιν.
….
[3] Φυλέως δέ, ὡς τὰ ἐν τῇ Ἤλιδι κατεστήσατο, αὖθις ἐς Δουλίχιον ἀποχωρήσαντος, Αὐγέαν μὲν τὸ χρεὼν ἐπέλαβε προήκοντα ἐς γῆρας, βασιλείαν δὲ τὴν Ἠλείων Ἀγασθένης ἔσχεν ὁ Αὐγέου καὶ Ἀμφίμαχός τε καὶ Θάλπιος: Ἄκτορος γὰρ τοῖς παισὶν ἀδελφὰς ἐσαγαγομένοις διδύμας ἐς τὸν οἶκον, Δεξαμενοῦ θυγατέρας ἐν Ὠλένῳ βασιλεύοντος, τῷ μὲν ἐκ Θηρονίκης Ἀμφίμαχος, Εὐρύτῳ δὲ ἐκΘηραιφόνης ἐγεγόνει Θάλπιος. [4] οὐ μὴν οὐδὲ Ἀμαρυγκεὺς οὔτε αὐτὸς διέμεινεν ἰδιωτεύων οὔτε Διώρης ὁ Ἀμαρυγκέως. ἃ δὴ καὶὍμηρος παρεδήλωσεν ἐν καταλόγῳ τῶν Ἠλείων, τὸν μὲν σύμπαντα αὐτῶν στόλον ποιήσας τεσσαράκοντα εἶναι νεῶν, τούτων δὲ τὰς ἡμισείας ὑπὸ Ἀμφιμάχῳ τετάχθαι καὶ Θαλπίῳ, τῶν λοιπῶν δὲ εἴκοσι δέκα μὲν ναυσὶ Διώρην τὸν Ἀμαρυγκέως ἡγεῖσθαι, τοσαύταις δὲ ἑτέραις Πολύξενον τὸν Ἀγασθένους. Πολυξένῳ δὲ ἀνασωθέντι ἐκ Τροίας ἐγένετο υἱὸς Ἀμφίμαχος–τὸ δὲ ὄνομα τῷ παιδὶ ἔθετο ὁ Πολύξενος κατὰ φιλίαν ἐμοὶ δοκεῖν πρὸς Ἀμφίμαχον τὸν Κτεάτου τελευτήσαντα ἐν Ἰλίῳ–, Ἀμφιμάχου δὲ Ἠλεῖος: [5] καὶ ἐπὶ Ἠλείου βασιλεύοντος ἐν Ἤλιδι, τηνικαῦτα ὁ Δωριέων στόλος σὺν τοῖς Ἀριστομάχου παισὶν ἠθροίζετο ἐπὶ καθόδῳ τῇ ἐς Πελοπόννησον. γίνεται δὲ τοῖς βασιλεῦσιν αὐτῶν λόγιον τόδε, ἡγεμόνα τῆς καθόδου ποιεῖσθαι τὸν τριόφθαλμον. ἀποροῦσι δέ σφισιν ὅ τι ὁ χρησμὸς ἐθέλοι συνέτυχεν ἐλαύνων ἀνὴρ ἡμίονον, ὁ δὲ ἕτερος διέφθαρτο τῷ ἡμιόνῳ τῶν ὀφθαλμῶν: [6] Κρεσφόντου δὲ συμφρονήσαντος ὡς ἐς τοῦτον τὸν ἄνδρα ἔχοι τὸ μάντευμα, οὕτως ᾠκειώσαντο αὐτὸν οἱ Δωριεῖς. ὁ δὲ σφᾶς ναυσὶν ἐκέλευεν ἐς Πελοπόννησον κατιέναι μηδὲ στρατῷ πεζῷ διὰ τοῦ ἰσθμοῦ πειρᾶσθαι. ταῦτά τε δὴ παρῄνεσε καὶ ἅμα τὸν ἐς Μολύκριον ἐκ Ναυπάκτου πλοῦν καθηγήσατο αὐτοῖς: οἱ δὲ ἀντὶ τούτου δεηθέντι τὴν Ἠλείαν γῆν συνέθεντο αὐτῷ δώσειν. ὁ δὲ ἀνὴρ ἦν Ὄξυλος Αἵμονος τοῦ Θόαντος: Θόας δὲ ἦν οὗτος ὃς καὶ τοῖς Ἀτρέως παισὶν ἀρχὴν συγκαθεῖλε τὴν Πριάμου, γενεαὶ δὲ ἀπὸ Θόαντος ἀνήκουσιν ἓξ ἐς Αἰτωλὸν τὸν Ἐνδυμίωνος. [7] ἦσαν δὲ οἱ Ἡρακλεῖδαι συγγενεῖς καὶ ἄλλως τοῖς ἐν Αἰτωλίᾳ βασιλεῦσι, καὶ ἀδελφαὶ Θόαντι τῷ Ἀνδραίμονος καὶ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέους ἦσαν αἱ μητέρες. συνεπεπτώκει δὲ τῷ Ὀξύλῳ φυγάδι ἐξ Αἰτωλίας εἶναι: δισκεύοντα γάρ φασιν ἁμαρτεῖν αὐτὸν καὶ ἐξεργάσασθαι φόνον ἀκούσιον, τὸν δὲ ἀποθανόντα ὑπὸ τοῦ δίσκου τὸν ἀδελφὸν εἶναι τοῦ Ὀξύλου Θέρμιον, οἱ δὲ Ἀλκιδόκον τὸν Σκοπίου.
(Παυσανίας ΗΛΙΑΚΑ)
…………………………………………………………………………..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου