H oικογένεια Παπούλια από το 1963 πολίτες της Γερμανίας με έδρα την Κολωνία
Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΛΕΙΨΑΝΔΡΙΑ ΤΗΣ ΕΓΧΩΡΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
Που να φανταστεί ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, ιδέα του οποίου ήταν ο Κάρολος Παπούλιας, ότι θα έφθανε η στιγμή να μπούμε στο Μνημόνιο και η Τρόικα να βρει την χώρα με πρωθυπουργούς στον έλεος των Γερμανών και την οικογένεια του Προέδρου της Ελληνικής μπανανο-Δημοκρατίας κατοίκους Γερμανίας.
Η οικογένεια του Κάρολου Παπούλια ζει πάνω από μισό αιώνα (από το 1963) στην Γερμανία. Οι κόρες του μεγάλωσαν εδώ-μάλιστα η Άννα γεννήθηκε στην Κολωνία. Για την οικογένεια Παπούλια η Γερμανία είναι η επίσημη πατρίδα τους. Οσο για τον ίδιο έχει περάσει σχεδόν την μισή του ζωή στην Γερμανία-ειδικά από τότε που έφυγε από την ζωή ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Σίγουρα ο Παπούλιας δεν είναι ο πλέον κατάλληλος να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις ή να απαιτήσει από την Siemens να τηρήσει την συμφωνία που υπέγραψε με το ελληνικό κράτος (αυτό δεν είναι και δικό του θέμα) και να πληρώσει τα 90 εκατομμύρια της συμφωνίας.
Οσο για τους Γερμανούς, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι κάτι πολύ οικείο όχι μόνο στις μνήμες τους αλλά και στην σύγχρονη Γερμανική Δικαιοσύνη.
Με ποιά έννοια ο όρος οικείο; Θα σας πούμε ένα παράδειγμα: Oι συγγενείς-απόγονοι του Γκέμπελς για παράδειγμα, όταν διαπιστώνουν ότι ένας εκδότης βιβλίου ή κάποιος άλλος φορέας χρησιμοποιήσει αποσπάσματα από τις θεωρίες του ναζί προγόνου τους, χωρίς την εκχώρηση των δικαιωμάτων από τους ίδιους, προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη και συνήθως δικαιώνονται. Ο Β΄ Παγκόσμιος βρίσκεται στο DNA του γερμανικού κράτους. Πως είναι δυνατόν να ξεχνάνε ειδικά τις ελληνικές αποζημιώσεις;
Αυτό έχει να κάνει με την διαχρονική λειψανδρία της εγχώριας πολιτικής ηγεσίας. Και δεν μιλάμε για ψευδο-τσαμπουκάδες και κραυγές. Αλλά για μια συνεπή και με ισχυρό νομικό οπλοστάσιο διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων. Θα μπορούσε να γίνει και μια διεθνής επικοινωνιακή εκστρατεία μ΄αυτό το θέμα. Αλλά ποια πολιτική ηγεσία θα το τολμήσει;
Ακολουθεί το επίσημη βιογραφικό της συζύγου του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως το δίνει η Προεδρία>
Η Μαίη Πάνου Παπούλια γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα. Η καταγωγή της μητέρας της ήταν από τη Λήμνο, του πατέρα της από την ΄Ηπειρο. Ο πατέρας της, ναυπηγός, ήταν αξιωματικός του ναυτικού, δίδαξε στη Σχολή Δοκίμων και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του ναυάρχου. Σαν εθελόντρια αδελφή του Ερυθρού Σταυρού, είχε η μητέρα της έντονη δραστηριότητα στον κοινωνικό τομέα.
Μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστό, αλλά η κόρη του Κάρολου Παπούλια, την τελευταία δεκαετία έχει αφιερώσει την ζωή της στο αγαπημένο της χόμπυ, την φωτογραφία, ταξιδεύοντας σε ολόκληρο τον κόσμο, ακόμα και σε εμπόλεμες περιοχές της υφηλίου, αποτυπώνοντας πρόσωπα και και καταστάσεις με την δική της ματιά.
Σοβιετική Ενωση, Μογγολία, Κίνα, Ιράκ είναι μερικές μόνο από τις χώρες που έχει επισκεφθεί η θυγατέρα του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία κατορθώνει μέσα από τις φωτογραφίες της να γεμίζει με συγκίνηση το κοινό.
Ωστόσο, η ιδιαίτερη αγάπη της για τα Γιάννενα, την πατρίδα του πατέρας της, Κάρολου Παπούλια, την «οδηγεί» κάθε χρόνο στην Ήπειρο, όπου συμμετέχει σε μεγάλες εκθέσεις φωτογραφίας, στις οποίες όπως είναι φυσικό δίνει το παρόν και ο υψηλός ένοικος της Ηρώδου Αττικού με την σύζυγο του Μαίη Πάνου, οι οποίοι με κάθε ευκαιρία εκδηλώνoυν την συγκίνησή τους για το ταλέντο της κόρης του, όπως αναφέρουν τα Παραπολιτικά.
Φέτος συμμετείχει στη νέα έκθεση του Ριζάρειου Κέντρου με τίτλο «Ιωάννινα 1913-2013, ένας ιστορικός περίπατος στην πόλη», που θα διαρκέσει μέχρι τον Ιούλιο του 2014 και η οποία πραγματοποιείται με αφορμή την συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων, προβάλλοντας τα ήθη και τα έθιμα, τα πρόσωπα και τις ενδυμασίες της περιοχής, σκιαγραφώντας το προφίλ της πόλης την τελευταία εκατονταετία.
Όπως η ίδια έχει εκμυστηρευθεί σε δικούς της ανθρώπους, η μαγευτική τοποθεσία του νησιού των Ιωαννίνων είναι το αγαπημένο της μέρος για να εκθέτει τη δουλειά της. Εκεί, το 2003 και το 2005 είχε ξεδιπλώσει το ταλέντο της εκθέτονας κομμάτια από την τεράστια συλλογή από φωτογραφίες που έχει τραβήξει από διάφορες περιοχές του κόσμου. Η θεματολογία της κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν.
Η Άννα Παπούλια γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κολωνία. Πριν από περίπου είκοσι χρόνια όταν ακόμα σπούδαζε Νομικά στο Βερολίνο είδε μια έκθεση της μεγάλης Γερμανίδας ζωγράφου Κέτε Κόλβιτς. Τα σχέδια των παιδιών, η πείνα, η εξαθλίωση, η θέση της γυναίκας, η πολιτική διάσταση της ζωγραφικής της Κόλβιτς, την επηρέασαν βαθύτατα και την προέτρεψαν να αλλάξει κατεύθυνση.
Σπούδασε φωτογραφία στην Ακαδημία Λέτε στο Βερολίνο. Μια σχολή με ιδιαίτερο βάρος όμως στη μόδα και στη διαφήμιση. Αργότερα δούλεψε και η ίδια για εφτά χρόνια στο Παρίσι, στη φωτογραφία μόδας αλλά και πάλι δεν ήταν αυτό που ήθελε. Την κέρδισε η καλλιτεχνική φωτογραφία και ξεκίνησε ο δύσκολος δρόμος που συνήθως ξεκινάει για τους καλλιτέχνες.
Η Άννα όμως φέρει ένα βαρύ όνομα που θα φανταζόταν κανείς πως πολύ εύκολα ανοίγει δρόμους. Είναι όντως έτσι; «Κλείνανε στην αρχή δρόμοι. Τώρα όμως που έχω κάνει την πορεία μου, διότι δουλεύω εδώ και δέκα χρόνια στην καλλιτεχνική φωτογραφία, τώρα που το βιογραφικό μου δείχνει πως έχω ένα επίπεδο στη δουλειά μου, τώρα πια το όνομα Άννα Παπούλια, συνδέεται και με τη δική μου τη δουλειά. Τώρα ανοίγονται δρόμοι. Από τότε που ο πατέρας δεν είναι πια πολιτικός αλλά Πρόεδρος είναι πιο χαλαρά τα πράγματα» λέει στην ελληνική υπηρεσία της DW.
Η Άννα Παπούλια έχει κάνει μια σειρά εκθέσεων στη Γερμανία, την Ελλάδα αλλά το Βέλγιο, τη Γαλλία και τη Σουηδία. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κολωνία με την μητέρα και τις δυο αδελφές της. Ο πατέρας μετά τη χούντα επέστρεψε στην Ελλάδα και έκανε τη σημαντική πολιτική καριέρα που όλοι γνωρίζουμε φθάνοντας σήμερα να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πώς ήταν αλήθεια τα παιδικά χρόνια και ποια ήταν η σχέση της με την Ελλάδα: «Στην Κολωνία είχα μια υπέροχη παιδική ηλικία. Ζούσαμε κοντά στο δάσος και ήμασταν μια μεγάλη παρέα από δέκα παιδιά και ήμασταν συνέχεια έξω. Είχα μια ελευθερία απίστευτη. Ένας από τους γονείς ήταν στην Ελλάδα, αλλά τότε δεν το σκεφτόμουνα πολύ, το έπαιρνα έτσι όπως ήταν. Ήταν η δουλειά του αυτή. Αλλά η Ελλάδα του πατέρα ήταν μακριά. Πιο κοντά ήταν η Ελλάδα των διακοπών που έκανα κάθε καλοκαίρι στην Κεφαλονιά με τα ξαδέλφια μου. Εκεί ένιωθα σπίτι μου.»
«Παρακολουθώ την πολιτική που γίνεται στον κόσμο αλλά έχω και μια απόσταση. Δεν πολυσυζητάω για πολιτικά και προσπαθώ πια να πάρει στη ζωή μου μια κανονική θέση να μην έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από άλλα πράγματα που είναι σημαντικά για τη δική μου τη ζωή.»
Η Αννα Παπούλια έχει κάνει κέντρο της ζωής της την καλλιτεχνική φωτογραφία και κυρίως τα παιδιά και το περιβάλλον τους. Παιδιά τα οποία τα φωτογραφίζει αλλά τους δίνει τη δυνατότητα να φωτογραφίσουν και τα ίδια και με τον τρόπο αυτό να μιλήσουν και να εκφραστούν. Παιδιά στη Βαγδάτη, στα Γιάννενα, στη Λευκωσία και πρόσφατα και στις πυρόπληκτες περιοχές της Πελοποννήσου.
Όπως η ίδια έχει εκμυστηρευθεί σε δικούς της ανθρώπους, η μαγευτική τοποθεσία του νησιού των Ιωαννίνων είναι το αγαπημένο της μέρος για να εκθέτει τη δουλειά της. Εκεί, το 2003 και το 2005 είχε ξεδιπλώσει το ταλέντο της εκθέτονας κομμάτια από την τεράστια συλλογή από φωτογραφίες που έχει τραβήξει από διάφορες περιοχές του κόσμου. Η θεματολογία της κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν.
Η Άννα Παπούλια γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κολωνία. Πριν από περίπου είκοσι χρόνια όταν ακόμα σπούδαζε Νομικά στο Βερολίνο είδε μια έκθεση της μεγάλης Γερμανίδας ζωγράφου Κέτε Κόλβιτς. Τα σχέδια των παιδιών, η πείνα, η εξαθλίωση, η θέση της γυναίκας, η πολιτική διάσταση της ζωγραφικής της Κόλβιτς, την επηρέασαν βαθύτατα και την προέτρεψαν να αλλάξει κατεύθυνση.
Σπούδασε φωτογραφία στην Ακαδημία Λέτε στο Βερολίνο. Μια σχολή με ιδιαίτερο βάρος όμως στη μόδα και στη διαφήμιση. Αργότερα δούλεψε και η ίδια για εφτά χρόνια στο Παρίσι, στη φωτογραφία μόδας αλλά και πάλι δεν ήταν αυτό που ήθελε. Την κέρδισε η καλλιτεχνική φωτογραφία και ξεκίνησε ο δύσκολος δρόμος που συνήθως ξεκινάει για τους καλλιτέχνες.
Η Άννα όμως φέρει ένα βαρύ όνομα που θα φανταζόταν κανείς πως πολύ εύκολα ανοίγει δρόμους. Είναι όντως έτσι; «Κλείνανε στην αρχή δρόμοι. Τώρα όμως που έχω κάνει την πορεία μου, διότι δουλεύω εδώ και δέκα χρόνια στην καλλιτεχνική φωτογραφία, τώρα που το βιογραφικό μου δείχνει πως έχω ένα επίπεδο στη δουλειά μου, τώρα πια το όνομα Άννα Παπούλια, συνδέεται και με τη δική μου τη δουλειά. Τώρα ανοίγονται δρόμοι. Από τότε που ο πατέρας δεν είναι πια πολιτικός αλλά Πρόεδρος είναι πιο χαλαρά τα πράγματα» λέει στην ελληνική υπηρεσία της DW.
Η Άννα Παπούλια έχει κάνει μια σειρά εκθέσεων στη Γερμανία, την Ελλάδα αλλά το Βέλγιο, τη Γαλλία και τη Σουηδία. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κολωνία με την μητέρα και τις δυο αδελφές της. Ο πατέρας μετά τη χούντα επέστρεψε στην Ελλάδα και έκανε τη σημαντική πολιτική καριέρα που όλοι γνωρίζουμε φθάνοντας σήμερα να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πώς ήταν αλήθεια τα παιδικά χρόνια και ποια ήταν η σχέση της με την Ελλάδα: «Στην Κολωνία είχα μια υπέροχη παιδική ηλικία. Ζούσαμε κοντά στο δάσος και ήμασταν μια μεγάλη παρέα από δέκα παιδιά και ήμασταν συνέχεια έξω. Είχα μια ελευθερία απίστευτη. Ένας από τους γονείς ήταν στην Ελλάδα, αλλά τότε δεν το σκεφτόμουνα πολύ, το έπαιρνα έτσι όπως ήταν. Ήταν η δουλειά του αυτή. Αλλά η Ελλάδα του πατέρα ήταν μακριά. Πιο κοντά ήταν η Ελλάδα των διακοπών που έκανα κάθε καλοκαίρι στην Κεφαλονιά με τα ξαδέλφια μου. Εκεί ένιωθα σπίτι μου.»
«Παρακολουθώ την πολιτική που γίνεται στον κόσμο αλλά έχω και μια απόσταση. Δεν πολυσυζητάω για πολιτικά και προσπαθώ πια να πάρει στη ζωή μου μια κανονική θέση να μην έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από άλλα πράγματα που είναι σημαντικά για τη δική μου τη ζωή.»
Η Αννα Παπούλια έχει κάνει κέντρο της ζωής της την καλλιτεχνική φωτογραφία και κυρίως τα παιδιά και το περιβάλλον τους. Παιδιά τα οποία τα φωτογραφίζει αλλά τους δίνει τη δυνατότητα να φωτογραφίσουν και τα ίδια και με τον τρόπο αυτό να μιλήσουν και να εκφραστούν. Παιδιά στη Βαγδάτη, στα Γιάννενα, στη Λευκωσία και πρόσφατα και στις πυρόπληκτες περιοχές της Πελοποννήσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου