Μέτων ο Αθηναίος
Στην αρχαία πόλη των Αθηνών δέσποζαν επτά σημαντικοί λόφοι, ο Ιερός Βράχος, όπου και η Ακρόπολη των Αθηνών, ο λόφος του Αρείου Πάγου, ο λόφος των Μουσών, ο λόφος της Πνύκας, ο λόφος των Νυμφών, ο λόφος του Λυκαβηττού και ο λόφος του Αρδηττού. Αυτούς τους λόφους, ορισμένοι από τους οποίους ονομάζονταν και «πάγοι» (βλ. Άρειος Πάγος), η αθηναϊκή κοινωνία τούς χρησιμοποίησε για λατρευτικές και λειτουργικές εκδηλώσεις. Εκεί πραγματοποιούνταν δημόσιες δραστηριότητες, δίκες, σπουδαίες τελετές, αλλά και ενημέρωση του κοινού για αστρομετεωρολογικά γεγονότα. Πριν από τον Αριστοτέλη τα μετεωρολογικά φαινόμενα συνδέονταν με τους αστερισμούς και με άλλα φαινόμενα του Διαστήματος. Η ενημέρωσή τους γινόταν στην Πνύκα, όπου ήταν εγκατεστημένο το Ηλιοτρόπιο του Μέτωνος, και στην οποία πιθανότατα υπήρχαν χαραγμένες κλιματικές πληροφορίες στα παραπήγματα, αντίγραφα των οποίων έχουν βρεθεί στη Μίλητο και βρίσκονται στο Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο. Τα παραπήγματα ήταν λαξευμένες πέτρες στις οποίες είχαν χαραχτεί οι αστρομετεωρολογικές πληροφορίες. Τη θέση της Πνύκας πιθανότατα επέλεξε ο Μέτων τον 50 αιώνα π.χ.χ. διότι βρίσκεται στο σημείο τομής δύο ευθειών. Η μία ευθεία είναι σε προσέγγιση η προέκταση του μεγάλου άξονα της ελλείψεως που διαμορφώνει η κάτοψη του Ιερού Βράχου, η οποία προεκτεινόμενη περνάει πάνω από την Πνύκα και καταλήγει στο σημείο που δύει ο Ήλιος την εαρινή ισημερία. Η άλλη ευθεία ορίζεται από την Πνύκα και την κορυφή του Λυκαβηττού (όπου λατρευόταν οΛύκειος Απόλλων), η οποία προεκτεινόμενη συναντά το σημείο στο οποίο ανατέλλει ο Ήλιος πάνω από τον Λυκαβηττό στο θερινό ηλιοστάσιο . Οι δύο αυτές ημερομηνίες ήταν χαρακτηριστικές, διότι με καθαρά αστρονομικά δεδομένα προσδιόριζαν δύο χαρακτηριστικές ημέρες του έτους, γνώση που ήταν απαραίτητη και για τις λατρευτικές τελετές.Πηγή..
Ο Μέτωνας ήταν Έλληνας μαθηματικός, αστρονόμος, γεωμέτρης και μηχανικός, ο οποίος έζησε στην Αθήνα τον 5ο π.Χ. αιώνα. Είναι περισσότερο γνωστός για τους υπολογισμούς που αφορούν τον επώνυμο Μετωνικό κύκλο, τον οποίο εισήγαγε το 432 π.Χ. στο σεληνιακό Αττικό ημερολόγιο.
Το ημερολόγιο του Μέτωνα υποθέτει ότι 19 ηλιακά έτη είναι ίσα με 235 σεληνιακούς μήνες, που ισούνται με 6940 ημέρες. Το σύστημα αυτό προέκυψε από υπολογισμούς που έκανε ο Μέτων με βάση δικές του και παλιότερες αστρονομικές παρατηρήσεις και επιβεβαίωσε ο Αρίσταρχος 152 χρόνια αργότερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου