Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΙΑΚΕΣ
Την ταυτοποίησιν της χώρας των Φαιάκων με την Κέρκυρα, μόνον όσοι εξακολουθούν να θεωρούν τον Όμηρο και τον ήρωά του, πολυμήχανον Οδυσσέα, αφελείς και ανόητους, μπορούν ακόμη να υποστηρίζουν. Και δυστυχώς, αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει με πολλούς Έλληνες «επίσημους» αρχαιολόγους και ιστορικούς !!
Πέραν των οιωνδήποτε εξεζητημένων γνώσεων, διά της απλής και μόνον λογικής, όποιος έχει ελάχιστες γνώσεις της ακριβολογίας του Ομήρου και της ναυτοσύνης και θαλασσοκρατίας των Μινωϊτών και Μυκηναίων, δεν είναι δύσκολον να αντιληφθεί, ότι οι Φαίακες δεν έζων στην νήσον της Κέρκυρας, αλλά σε μίαν χώραν, η οποία τουλάχιστον ευρίσκετο πέραν της Ιταλικής χερσονήσου ή καλύτερον, εκτός της λεκάνης της Μεσογείου. Προς τούτο αρκεί να παρατεθούν τα ακόλουθα δύο επιχειρήματα:
Α) Εάν η νήσος των Φαιάκων ήτο η Κέρκυρα, τότε και ο Όμηρος, αλλά προπάντων ο Οδυσσεύς, δεν έπρεπε να είχαν καλήν σχέσιν με την θάλασσαν και την γεωγραφίαν, αφού δεν ανεγνώριζαν μίαν νήσον όμορον στο βασίλειον της Ιθάκης, ενώ ανεγνώριζαν την απέναντι από εκείνη, χώραν των Μολοσσών!! Μπορεί κανείς να φαντασθεί τον πολύπλαγχθο και πολυπράγμονα Οδυσσέα, τον γνωρίζοντα «πολλών ανθρώπων άστεα», να μην αναγνωρίζει ένα Ελληνικόν βασίλειον ευρισκόμενον πλησίον του βασιλείου του; Αλλά τούτο, ούτε ως ανέκδοτον δεν δύναται κανείς να το ισχυρισθεί !!
Β) Εάν το βασίλειον των Φαιάκων ήτο η Κέρκυρα, τότε έπρεπεν οι Φαίακες, να ακολουθήσουν τον πρώτο τη τάξει βασιλέα, τον κατέχοντα το σκήπτρον του Διός, Αγαμέμνονα, στην εκστρατείαν κατά της Τροίας, όπως έπραξαν όλοι οι Έλληνες βασιλείς του στρατοπέδου των Αχαιών, ακόμη και ο βασιλεύς της Κρήτης Ιδομενεύς. Όμως οι Φαίακες φέρονται να μην έχουν άμεσον, αλλά έμμεσον και ατελή γνώσιν του Τρωϊκού πολέμου και μάλιστα μίαν δεκαετίαν μετά την λήξιν του, όταν ο Οδυσσεύς ναυαγεί στην νήσον τους.
Δικαίως λοιπόν, εάν η χώρα των Φαιάκων τοποθετείται στην γήϊνην σφαίραν, πρέπει να αναζητηθεί πολύ πέραν της Ιταλικής χερσονήσου και μάλιστα σε κάποια νήσον των ακτών της Σχερίας (της Αμερικανικής Ηπείρου), όπου από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχαν αποικίες Ελληνικές, οι οποίες πιστοποιούνται τόσον από τα αρχαιολογικά και ανθρωπολογικά ευρήματα, όσον και από γραπτές μαρτυρίες, από τις οποίες πολύ σημαντικήν θεωρώ την μαρτυρίαν του Πλουτάρχου, στο έργον του «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης», στο οποίον αναφέρονται εποικισμοί των ακτών της Βορείου Αμερικής από Έλληνες και μάλιστα σε εποχές πολύ πρίν την μετάβασιν στην Σχερίαν του Ηρακλέους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου