03 Ιουλίου 2015

Γιατί βιάζονται τόσο; Τι τους πιέζει τόσο πολύ;;;;


image
Nikos Salonitis Φίλοι μου, καταθέτω την προσωπική μου άποψη την οποία και τεκμηριώνω:
Το παιχνίδι της τελευταίας εβδομάδας είναι στημένο και από πριν συμφωνημένο. Με λίγα λόγια:

Έχοντας μέσα στην χώρα όλο το σύστημα δικό τους (πολιτικοί, ΜΜΕ, επιστήμονες, οικονομολόγοι κτλ, ανεξαιρέτως όμως), και επειδή ο θάνατος της χώρας (του λαού δλδ) πάει καλά αλλά λίγο αργά (αφού παρά τα απανωτά μέτρα ακόμη δείχνουμε ζωντανοί και ζωηροί..), στήνουν ένα εβδομαδιαίο σκηνικό για να επιταχύνουν τον θάνατό μας: Μία δήθεν σοβαρή ρήξη, εξαγγελία δημοψηφίσματος για να πάρει ο λαός πάνω του την ρετσινιά αλλά και να διχαστεί για τα καλά, μία εβδομάδα (ή όσο χρειαστεί) με κλειστές τράπεζες και παράλληλα βομβαρδισμό από τα ΜΜΕ για να μην διατρέχει κίνδυνο το δημοψήφισμα να βγάλει ΟΧΙ.
Το σχέδιο λοιπόν είναι να πάμε σε ένα φαινομενικό ηχηρό ΝΑΙ από τον ίδιο τον λαό, ώστε να έρθει μια τρισχειρότερη συμφωνία από αυτή που δήθεν δεν ήθελε η κυβέρνηση, και ο λαός να την πιεί χωρίς να μπορεί να πει και τίποτε (επιπλέον στην πορεία ο διχασμός θα γίνει ακόμη πιο ισχυρός και μόνιμος). Έτσι ο θάνατος γίνεται πιο γρήγορος και μάλιστα με την «δική μας» αποδοχή. Παράλληλα, προβάλλουν ένα πατριωτικό προφίλ του Τσίπρα, ώστε ακόμη κι αν χρειαστεί να τσουρουφλιστεί τώρα, θα μπορεί να ξαναπαίξει ρόλο στο μέλλον και να είναι καλοδεχούμενος.
Τώρα… αν παρά το σχέδιο, υπάρχει πιθανότητα το δημοψήφισμα να δώσει ΟΧΙ (παρά την νοθεία που θα γίνει, αφού η εταιρεία είναι δική τους κι αυτή) τότε θα το ακυρώσουν την τελευταία στιγμή. Θα στήσουν μια δήθεν συμφωνία της τελευταίας στιγμής, λίγο λιγότερο επώδυνη για εμάς, σώζοντας και το όνομα του Τσίπρα που θα συνεχίσει την αποστολή, γιατί είναι ακόμη κάμποσα να γίνουν.
Το ερώτημα είναι: γιατί θα τους δημιουργούσε πρόβλημα το ΟΧΙ αν έβγαινε; Μία απάντηση είναι ότι δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να ανεβάσουν το ηθικό του κόσμου, και παράλληλα των Ευρωπαίων που περιμένουν το αποτέλεσμα με αγωνία. Είναι επικίνδυνο, τους φεύγει ο έλεγχος. Ήδη ο μισός πληθυσμός έχει καταλάβει μέρος του σχεδίου γενικά, μισεί τα ΜΜΕ και έχει καταλάβει τον ρόλο τους. Επίσης, μετά από ένα ΟΧΙ θα ήταν πιο δύσκολο να δικαιολογήσουν τα μέτρα που θα έπρεπε να έρθουν έτσι κι αλλιώς ώστε ο θάνατος να συνεχίσει να είναι «αργός». ΔΕΝ ΘΑ ΡΙΣΚΑΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΕ ΓΡΗΓΟΡΟ ΘΑΝΑΤΟ και οι λόγοι είναι πολλοί. Δεν θα τολμήσουν να κάνουν αίτηση πτώχευσης, γιατί τότε θα κινητοποιηθούν μηχανισμοί και θα αποκαλυφθούν σε όλους ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ που μένουν κρυφοί με τα νύχια και τα δόντια που, όχι μόνο δίνουν άμεση λύση στο Ελληνικό «πρόβλημα» αλλά βάζουν βόμβα στα θεμέλια ολόκληρου του σχεδίου της ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι τους οποίους δεν χρειάζεται να αναλύσω εδώ.
Με άλλα λόγια, το ΟΧΙ και το ΝΑΙ θα οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα, θα αλλάξουν μόνο οι διαδικασίες και οι ταχύτητες. Ο μόνος λόγος που αξίζει κάποιος να ψηφίσει ΟΧΙ είναι ο ηθικός, για τον λαό μας και για τους Ευρωπαίους. Κατά τα’ άλλα όμως θα είναι ένα πρόβλημα, αφού θα μας ταλαιπωρήσουν ακόμη περισσότερο (με την συμμετοχή και του πρωθυπουργού μας βέβαια) για να δικαιολογήσουν τα όσα κάνουν για να φέρουν την κατάσταση υπό έλεγχο. Εγώ πολύ απλά θα έλεγα: ΟΧΙ με τα μπούνια… αλλά με ποιον ηγέτη; Με αυτόν που θα ανοίξει τις πύλες στον εχθρό;
Για όσους θεωρούν ακόμη ότι ο Τσίπρας είναι πατριώτης και είναι με το μέρος του λαού, θα πρέπει να απαντήσουν στα εξής:
- Πώς είναι δυνατό ένας Πρωθυπουργός να έρχεται σε ρήξη χωρίς να ξέρει τι θα κάνει την επόμενη μέρα; Από λεκτικές αιχμές φάνηκε ότι έχει κάποιο σχέδιο, αλλά τελικά τον βλέπουμε να ζητάει άμεση χρηματοδότηση από τους ίδιους που ήρθε σε ρήξη, φέρνοντας άμεσα το πρώτο πρόβλημα στην χώρα το οποίο και ζούμε.
- Αυτές τις μέρες που τα άθλια ΜΜΕ έπεσαν με τα μούτρα στην δουλειά, ο Τσίπρας και οι άνθρωποί του δεν μας μιλάνε συγκεκριμένα ώστε να ενισχύσουν την γνώμη των ανθρώπων που τον πιστεύουν. Αντίθετα, οι πλευρά του ΝΑΙ βγαίνει με πολλά καλοστημένα επιχειρήματα, έστω κι αν τα περισσότερα είναι ψεύτικα. 
- Γιατί ο Τσίπρας δεν μιλάει (έστω) για τους Ελληνικούς λογαριασμούς που προκύπτουν από το Bretton Woods και που ανέρχονται σε πολλά τρισεκατομμύρια σήμερα, τα οποία μπορεί άμεσα να αξιοποιήσει, ενώ έχει γίνει αναφορά στο Bretton Woods από τον Βαρουφάκη 2 φορές ήδη; Σε ζωντανή εκπομπή που αιφνιδιάστηκε (ο Τσίπρας) απάντησε στην αμηχανία του ότι είναι παλιό το ΦΕΚ του Bretton Woods και κατάπιε την γλώσσα του. Έτσι θα έκανε ένας πατριώτης ηγέτης που ετοιμάζεται να κάνει ρήξη;
- Γιατί ο Τσίπρας δεν προχωράει σε Εθνικοποίηση μιας ιδιωτικής τράπεζας, όπως του δίνει δικαίωμα ο νόμος, ή τουλάχιστον δεν το χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό εργαλείο; 
- Πώς είναι δυνατόν ένας πατριώτης πρωθυπουργός να ψήφισε αυτό το απίστευτο και πρωτοφανές νομοσχέδιο Ιθαγένειας που ισοδυναμεί με τάχιστη εθνοκτονία;
- Είναι πασιφανές ότι λέει ακριβώς τα ίδια με τον ΓΑΠ, μιλάει και κινείται ακριβώς σαν τους Παπανδρέου (και δη σαν τον Ανδρέα του οποίου προσπαθεί να κάνει και την φωνή του να μοιάσει). Είναι σαφές ότι έχει δεχθεί τα ίδια σεμινάρια από τους ίδιους ανθρώπους.
- Ένας πατριώτης Πρωθυπουργός δεν θα έμπαινε ποτέ στην διαδικασία να συζητάει πάνω στο εντελώς ψεύτικο πλαίσιο που έχει στήσει η «συμμορία», ενώ θα μπορούσε απλά να τους κάψει στα μάτια του κόσμου με την ανακοίνωση της αλήθειας και μόνο. Τι είναι το χρήμα, πώς χρησιμοποιείται και από ποιους, με ποιο τρόπο, πόσο παράνομο είναι το όλο στήσιμο του τραπεζικού συστήματος και τόσα άλλα που θέλω πολλές σελίδες να γεμίσω…
Εδώ θα πρέπει να επισημάνω ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ τώρα δομείται. Έχει μέσα του πολύ αγνό κόσμο που πιστεύει στην ελευθερία της Ελλάδας και πιστεύει στον αρχηγό του, όπως συμβαίνει και σε άλλα κόμματα βέβαια. Η πλεκτάνη είναι γνωστή στον ίδιο τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη και λιγοστούς κοντινούς τους συνεργάτες. Οι υπόλοιποι όλοι δεν γνωρίζουν καν ποιος είναι ο αρχηγός τους και τι συμφωνίες έχει κάνει. Γι” αυτό και υπάρχουν πολλές αντίθετες φωνές μέσα στο κόμμα. Με τον καιρό όμως θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα γίνουν συμμέτοχοι σε πράγματα που θεωρούν λάθη, ώστε σιγά σιγά να βαφτίζονται στην βρώμικη πολιτική και να «σκελετώνονται». Αυτή είναι η πάγια διαδικασία δημιουργίας όλων των χρόνιων κομμάτων της μεταπολίτευσης.
Το ερώτημα που έχω προσωπικά μετά από τα παραπάνω είναι άλλο: Γιατί βιάζονται τόσο; Γιατί έπρεπε να στήσουν αυτό που γίνεται σήμερα ώστε να επιταχύνουν τις διαδικασίες του θανάτου μας; Αφού το πράγμα δεν τους πάει τόσο άσχημα… τα μνημόνια μπήκαν, έστω και παράνομα, το νομοσχέδιο Ιθαγένειας πέρασε χωρίς να ανοίξει ρουθούνι…
Τι τους πιέζει τόσο πολύ;;;;
………………………………………………………………
………………………………………………………………

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου