Που πάτε ρε ξυπόλητοι;Σας βάλαμε τα δύο πόδια σε...ένα παπούτσι!

Αφού ο Τριπτόλεμος παρέλαβε το πτερωτό άρμα των δρακόντων(ιπτάμενο όχημα),από τη ΔΗΜΗΤΡΑ,κι αφού πετώντας έσπειρε σε σημεία του πλανήτη,εκεί που δεν είχε πάει η Θεά,κατέληξε στη Μικρά Ασία μαζί με το γυιό του τον Γόρδυ(Γόρδιον,Γόρδιος δεσμός),μετέδωσε τον πολιτισμό στους γηγενείς κατοίκους.Γυιός του Γόρδυ ο Άρμενος(Αρμενία)...!!!

Η Αίγιλα του Ταινάρου...σταθμός στό ταξίδι από τόν άλλο κόσμο.

Η Αίγιλα, μια σχετικά άγνωστη και ανεξερεύνητη από την αρχαιολογία, πολίχνη του Ταινάρου είναι χτισμένη σε υψόμετρο πάνω στο όρος Σαγγιά. Στην περιοχή αναβλύζουν πηγές με νερό, που η ύπαρξη του όπως είναι φυσικό ήταν απαραίτητη για την ίδρυση μιας πόλεως. Βρισκόταν στην θέση Κιόνια κοντά στο μοναστήρι της Παναγίας του Κουρνού πάνω από το σημερινό χωριό Νύφι. Το μοναστήρι οφείλει την ονομασία του σε δύο πηγές που υπάρχουν, κουρνός είναι αναγραμματισμός της λέξεως κρουνός, και ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα. Η ονομασία του χωριού Νύφι, που προέρχεται από το Νυμφαίον, παραπέμπει σε εποχές που Νύμφες κατοικούσαν σε καποιες περιοχές και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στους ανθρώπους. Σε κοντινή απόσταση στην Τευθρώνη, τον σημερινό Κότρωνα η νύμφη Ναιάς δώρισε την ομώνυμη πηγή στους ανθρώπους. Για την Αίγιλα γίνεται αναφορά από τον Παυσανία στα Μεσσηνιακά (IV,17 1), και όχι στα Λακωνικά, το πιθανότερο επειδή από την Τευθρώνη μέχρι το Ταίναρο ταξίδεψε δια θαλάσσης. Έτσι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθεί την πόλη, αλλά του την ανέφεραν οι Μεσσήνιοι μέσα από μια παράδοση, που είχε...διαβάστε περισσότερα...

Η άλλη,η Μεγάλη Αρμενία...

Αχαϊα...Χαϊαστάν...Ο Τριπτόλεμος αφού παρέλαβε το ιπτάμενο άρμα από τη Δήμητρα,με τον γυιό του τον Γόρδυ(εξ ου η πόλις Γόρδιον στη Μικρά Ασία,και ο Γόρδιος δεσμός),μετέδωσαν τον πολιτισμό εκεί όπου δεν είχε πάει η Δήμητρα...Γυιός του Γόρδυ ο Άρμενος και από αυτόν το όνομα της Αρμενίας...Κρατούν όμως οι Αρμένιοι το αρχαιότατο όνομα της χώρας...Χαϊαστάν,γιατί είναι Αχαιοί...Αλλά και τον Ηρακλή λένε Χάϊκ...

http://www.youtube.com/watch?v=F64I-YwS310&feature=related

"κομισθῆναι δὲ ἐκ τῆς Ὑπερβορέων γῆς τὸν κότινόν φασιν ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους ἐς Ἕλληνας"

Ηλιακών Α

Παυσανίας

[[6] ταῦτα μὲν δὴ ἔχει τρόπον τὸν εἰρημένον: ἐς δὲ τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπικὸν λέγουσιν Ἠλείων οἱ τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντες Κρόνον τὴν ἐν οὐρανῷ σχεῖν βασιλείαν πρῶτον καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ ποιηθῆναι Κρόνῳ ναὸν ὑπὸ τῶν τότε ἀνθρώπων, οἳ ὠνομάζοντο χρυσοῦν γένος: Διὸς δὲ τεχθέντος ἐπιτρέψαι Ῥέαν τοῦ παιδὸς τὴν φρουρὰν τοῖς Ἰδαίοις Δακτύλοις, καλουμένοις δὲ τοῖς αὐτοῖς τούτοις καὶ Κούρησιν: ἀφικέσθαι δὲ αὐτοὺς ἐξ Ἴδης τῆς Κρητικῆς, [πρὸς] Ἡρακλέα καὶ Παιωναῖον καὶ Ἐπιμήδην καὶ Ἰάσιόν τε καὶ Ἴδαν: [7] τὸν δὲ Ἡρακλέα παίζοντα--εἶναι γὰρ δὴ αὐτὸν πρεσβύτατον ἡλικίᾳ--συμβαλεῖν τοὺς ἀδελφοὺς ἐς ἅμιλλαν δρόμου καὶ τὸν νικήσαντα ἐξ αὐτῶν κλάδῳ στεφανῶσαι κοτίνου: παρεῖναι δὲ αὐτοῖς πολὺν δή τι οὕτω τὸν κότινον ὡς τὰ χλωρὰ ἔτι τῶν φύλλων ὑπεστρῶσθαι σφᾶς καθεύδοντας. κομισθῆναι δὲ ἐκ τῆς Ὑπερβορέων γῆς τὸν κότινόν φασιν ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους ἐς Ἕλληνας, εἶναι δὲ ἀνθρώπους οἳ ὑπὲρ τὸν ἄνεμον οἰκοῦσι τὸν Βορέαν. [8] πρῶτος μὲν ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς Ἀχαιίαν ἐποίησεν Ὠλὴν Λύκιος ἀφικέσθαι τὴν Ἀχαιίαν ἐς Δῆλον ἐκ τῶν Ὑπερβορέων τούτων: ἔπειτα δὲ ᾠδὴν Μελάνωπος Κυμαῖος ἐς Ὦπιν καὶ Ἑκαέργην ᾖσεν, ὡς ἐκ τῶν Ὑπερβορέων καὶ αὗται πρότερον ἔτι τῆς Ἀχαιίας ἀφίκοντο [καὶ] ἐς Δῆλον: [9] Ἀριστέας [γὰρ] ὁ Προκοννήσιος--μνήμην ἐποιήσατο Ὑπερβορέων καὶ οὗτος--τάχα τι καὶ πλέον περὶ αὐτῶν πεπυσμένος εἴη παρὰ Ἰσσηδόνων, ἐς οὓς ἀφικέσθαι φησὶν ἐν τοῖς ἔπεσιν. Ἡρακλεῖ οὖν πρόσεστι τῷ Ἰδαίῳ δόξα τὸν τότε ἀγῶνα διαθεῖναι πρώτῳ καὶ Ὀλύμπια ὄνομα θέσθαι: διὰ πέμπτου οὖν ἔτους αὐτὸν κατεστήσατο ἄγεσθαι, ὅτι αὐτός τε καὶ οἱ ἀδελφοὶ πέντε ἦσαν ἀριθμόν. [10] Δία δὴ οἱ μὲν ἐνταῦθα παλαῖσαι καὶ αὐτῷ Κρόνῳ περὶ τῆς ἀρχῆς, οἱ δὲ ἐπὶ κατειργασμένῳ ἀγωνοθετῆσαί φασιν αὐτόν: νικῆσαι δὲ ἄλλοι τε λέγονται καὶ ὅτι Ἀπόλλων παραδράμοι μὲν ἐρίζοντα Ἑρμῆν, κρατήσαι δὲ Ἄρεως πυγμῇ. τούτου δὲ ἕνεκα καὶ τὸ αὔλημα τὸ Πυθικόν φασι τῷ πηδήματι ἐπεισαχθῆναι τῶν πεντάθλων, ὡς τὸ μὲν ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος τὸ αὔλημα ὄν, τὸν Ἀπόλλωνα δὲ ἀνῃρημένον Ὀλυμπικὰς νίκας.]

Μνημονεύουν οι Ηλείοι τα αρχαιότατα...ότι οι τότε άνθρωποι(το χρυσούν γένος),έχτισαν πρώτον Ναό στον Κρόνο!
Κι όταν γεννήθηκε ο Δίας,επέτρεψε η Ρέα τη φρούρηση του Παιδός στους Ιδαίους Δάκτυλους που γι'αυτό το λόγο ονομάστηκαν Κούρητες! 
Κι ο Ηρακλής ο μεγαλύτερος για να παίξουν οργάνωσε αγώνα δρόμου και τον νικητή είπε θα στεφανώσει με κότινον!
Τον κότινον τον οποίον έφερε ο Ηρακλής από τους...Υπερβόρειους στους Έλληνες!!!
Λέγονται έτσι οι άνθρωποι που κατοικούν πάνω από τον άνεμο Βορέα!!!
Και ο Ωλήν και ο Μελάνωπος και ο Αριστέας τους Υπερβόρειους μνημονεύουν!!!Στον Αριστέα μάλιστα το βεβαίωναν και οι Ισσηδόνες,στους οποίους είχε πάει!!!

Ο Ηρακλής,λοιπόν,ο Ιδαίος,πρώτος  αυτός διοργάνωσε τον τότε αγώνα και ΟΛΥΜΠΙΑ τον ονόμασε!!!
Κι ο αγώνας γινόταν κάθε ΠΕΜΠΤΟΝ χρόνο,γιατί πέντε ήταν τα αδέλφια!!!Το ΠΕΝΤΑΘΛΟΝ!!!

Εκεί,στον κάλλιστο τόπο της Ελλάδος αγωνίστηκε ο Δίας με τον Κρόνο για την αρχηγία!!!
Εκεί και ο Απόλλων νίκησε τον Άρη και τον Ερμή!!!

Δηλαδή;...
Που είναι τα παλλικάρια μας οι ιστορικοί;Οι..."ινδοευρωπαίοι";
Καταρρίπτεται πλέον το παραμύθι τους!Και αδιάψευστος μάρτυς...ο κότινος!Ή μήπως και η ελιά ανήκει στη..."μυθολογία";
Και που είναι οι...απόγονοι του...Αδάμ;Χα!
Τώρα,εμείς είμαστε το πέμπτο γένος,το χωμάτινο!Πριν ήταν το σιδηρούν,πιο πριν το χαλκούν,ακόμα πιο πριν το αργυρούν και ακόμα πιο πριν το χρυσούν...!!!
Πόσα χρόνια λέτε να...βάλουμε μέχρι τους Ιδαίους Δάκτυλους και τη Γέννηση του Διός;;;

Πριν 1.000.000 χρόνια κάποιοι κατασκεύασαν τη μεγαλύτερη γέφυρα στον πλανήτη!

ΜΙΑ ΓΕΦΥΡΑ 1 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ ΕΤΩΝ

Σημείωση Ελεύθερης Επιστήμης: Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθιστορία έχουν υπάρξει 3 κατακλυσμοί.Κάθε κατακλυσμός κατέστρεφε μια ολόκληρη ανθρωπότητα.Θυμηθείτε τα γένη του Ησιόδου - Χρυσό κτλ.Μην παραξενεύεστε με αυτήν την απίθανη είδηση.
Προτιμήσαμε την φωτογραφία της ΝΑΣΑ παρά αυτές του Google Earth διότι οι φωτογραφίες που βλέπετε στο Google Earth έχουν υποστεί επεξεργασία και έχουν εξαφανιστεί ή παραποιηθεί "επικίνδυνα" αποδεικτικά στοιχεία.
Προσέξτε ακόμη οτι η χρονολόγηση προέρχεται απο την έδρα αρχαιολογίας της Σρί Λάνκα.

Μία από τις πλέον εντυπωσιακές όσο και αινιγματικές αρχαίες κατασκευές είναι και η βυθισμένη σήμερα «γέφυρα του Αδάμ», η οποία συνδέει το νησί της Σρι Λάνκα με την Ινδία(!), και ανακαλύφθηκε πρόσφατα από τη μελέτη δορυφορικών φωτογραφιών της περιοχής από τη NASA. Έχοντας συνολικό μήκος 18,5 μιλίων1-2 εκατομμυρίων ετών και ηλικία, σύμφωνα με την έδρα αρχαιολογίας της Σρι Λάνκα, , η εντυπωσιακή αυτή κατασκευή δημιουργήθηκε, αν πιστέψουμε τον θρύλο του Ramayama, από έναν μεγάλο αριθμό πιθηκοειδών όντων υπό την επίβλεψη του θεού Rama, προκειμένου να σώσει τη γυναίκα του από τον βασιλιά των δαιμόνων Rayana.

Πηγή...

ΛΥΚΑΙΑ 2009.Αύριο 9/8/2009 η κορυφαία ημέρα στο Στάδιο των Λυκαίων Αγώνων.

Κυριακή 9/8/2009

ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΛΥΚΑΙΩΝ

Στην Ιερή Κορυφή του Λυκαίου Όρους - Ώρα 7.00 το πρωί

· Τελετουργικό αφής της φλόγας των Λυκαίων στο Αρχαίο Τέμενος του Λύκαιου Δία.

Στο Στάδιο των Λυκαίων Αγώνων - Ώρα 8.00 το πρωί

· Τελετουργικό άφιξης της φλόγας, τελετή έναρξης των Λυκαίων του 2009.

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ

· Διεξαγωγή των 26 αθλητικών αγωνισμάτων.

· Απονομές επάθλων στους Λυκαιονίκες και τιμητικών διπλωμάτων σε όλους τους αθλητές.

· Τελετή λήξεως των Λυκαίων 2009



Ε Κ Τ Ο Σ Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α Τ Ο Σ Ε Κ Δ Η Λ Ω Σ Ε Ι Σ

Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Ε Ν Ε Σ Σ Τ Α Λ Υ Κ Α Ι Α 2 0 0 9

Στον Δήμο Γόρτυνος, στην Κεντρική Πλατεία Καρύταινας

την Κυριακή 9 Αυγούστου, ώρα 8.30 μ.μ.

· Θεατρική Παράσταση ΄΄ Η Δίκη του Κολοκοτρώνη΄΄ αφιερωμένη στα Λύκαια 2009.

Στον Δήμο Ανδρίτσαινας

την Τετάρτη 12 Αυγούστου, από 10.00 π.μ.

Πηγή...

Μετά τους "σημίτες" Μινωίτες-Κρήτες,τώρα κι άλλο κρούσμα με τους Θράκες!

Μετά την αρχαιολόγο-υπάλληλο του ΥΠ.ΠΟ και τον καθηγητή...σερβιτόρων,που προσπάθησαν να..."σημαδέψουν" τους Μινωίτες Κρήτες,τώρα εμφανίστηκαν κι άλλοι δούρειοι ίπποι!Τελικά τι ρόλο παίζουν οι..."αρχαιολόγοι";Με τι κριτήρια εισάγονται στις σχολές για σπουδές;Και το κυριότερο:ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ;

ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ Ή ΟΧΙ ΤΟΝ ΘΡΑΚΑ ΟΡΦΕΑ;
Από που κι ως που,αποφαίνονται ως ιστορικοί και μάλιστα με το..."αλάθητο του πάπα";
Ή μήπως που μάλλον είναι "αλλογενείς";

Οι Θράκες δεν ήσαν… Έλληνες!

Μετά τους Σκοπιανούς με τη «Μακεδονία» τους, υπάρχει κίνδυνος να έχουμε κάποιους άλλους με τη «Θράκη» τους, καθώς η ελληνική αρχαιολογική σκαπάνη ανακάλυψε ότι οι αρχαίοι Θράκες δεν ήσαν… Έλληνες, αλλά εξελληνίστηκαν!

Συγκεκριμένα, όπως πληροφορούμαστε από δελτίο Τύπου του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, το Ι.Μ.Ε. στο πλαίσιο των οραμάτων του για διάσωση και διάδοση του ελληνικού πολιτισμού, πραγματοποίησε ανασκαφικές έρευνες στη θέση Χάλκα Μπουνάρ (Ηalka Bunar) στην Κεντρική Βουλγαρία (excavations.ime.gr).

Η ανασκαφή πραγματοποιήθηκε κατόπιν σύναψης πενταετούς συμφωνίας με την Ακαδημία Επιστημών της Σόφιας και ειδικότερα με το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της (ΝΑΙΜ-BAS) και είχε στόχο τη μελέτη της περιοχής στην οποία κατά την αρχαιότητα εξαπλώνονταν οι Οδρύσαι Θράκες.

Στην ανακοίνωση, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι «οι έρευνες και οι ανασκαφικές εργασίες πραγματοποιήθηκαν από αποστολή του Ι.Μ.Ε. με επικεφαλής τον προϊστάμενο του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας δρ. Αθανάσιο Σίδερη και διήρκησαν από τις 15 Ιουνίου έως τις 30 Ιουλίου» και σημειώνεται:

«Τα πορίσματα των ερευνών φώτισαν μια ακόμα πλευρά των σχέσεων των αρχαίων Ελλήνων και των Οδρυσών Θρακών, τον πλέον εξελληνισμένο από τους γειτονικούς λαούς των Ελλήνων, πέρα από τις ήδη γνωστές αποικίες στα παράλια του Εύξεινου Πόντου».

Δηλαδή, για να έχουν σχέσεις οι Οδρύσαι Θράκες με τους αρχαίους Έλληνες, άρα δεν ήσαν Έλληνες! Πόσο μάλλον αν θεωρούνται και εξελληνισμένο φύλο…

Άξιο το έργο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού και μεγάλη η προσφορά του στο Έθνος, αλλά αυτό το περί Θράκης, σε μία εποχή που έχουμε τα περί Μακεδονίας, ίσως δημιουργήσει κάποιες κακοήθεις και ανιστόρητες αμφισβητήσεις…

ΠΗΓΗ

ΕΛΛΑΣ

Φωτορεπορτάζ από τις αντιδράσεις των Μασσαλιωτών.

Φωτορεπορτάζ από την παρέμβαση στη Μασσαλία

olympias

Texte en français : cliquez ici
Κείμενο στα γαλλικά κάνετε κλικ εδώ,
photo Krikor Amirzayan
Για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες
κάνετε κλικ εδώ,
Ψυχρή η υποδοχή και παγωμένη η ατμόσφαιρα, κατά την είσοδο του τουρκικού πλοίου στο λιμάνι της Μασσαλίας και η ουσιαστική απαγόρευσή του να ελλιμενισθεί στην κυρία προβλήτα. Οδηγήθηκε «σε μια άκρη». Δεν θα έλεγε κανείς πως η εμφάνισή του απασχόλησε ή ικανοποίησε τις γαλλικές Αρχές.

Η τοπική εφημερίδα της Μασσαλίας, δημοσίευσε πως με καθυστέρηση ενός μηνός, το τουρκικό πλοίο θα μπει στο παλιό λιμάνι της Μασσαλίας, στις 30 Ιουλίου, ώρα 5 το απόγευμα. Αντί ώρα 5 το απόγευμα μπήκε ώρα 11 το πρωί. Αυτό έγινε για να παραπλανηθούν όσοι κάτοικοι της Μασσαλίας και της Γαλλίας γενικότερα, είχαν διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι οι γαλλικές Αρχές είχαν επιτρέψει την είσοδο του πλοίου στο λιμάνι και θα εξεδήλωναν την αντίθεσή τους με μαζικές συγκεντρώσεις τους κατά την ώρα αφίξεώς του. Ενός πλοίου μιας χώρας που εξακολουθεί παράνομα να κατέχει κυπριακό έδαφος, στην ουσία ευρωπαϊκό έδαφος. Μια χώρα με κατακτητικές προθέσεις σε γειτονικές όπως αποδεικνύει τώρα επί 35 χρόνια. Και η οποία δεν γίνεται δεκτή στο ευρωπαϊκό πολιτικό, πνευματικό, πολιτιστικό και εθνικό γίγνεσθαι, εάν ο λαός της και οι κυβερνήσεις της δεν αλλάξουν τακτική και νοοτροπία απέναντι στον πολιτισμένο Κόσμο.Πρέπει όμως να σημειωθεί, ότι η προσπάθεια παραπλάνησης είχε αποτύχει. Και θα είχαν γίνει ακόμη και επεισόδια κατά τη είσοδο του πλοίου, εάν Κύπριοι, Ελλαδίτες Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Η ορεινή Ολυμπία,ο Καλυδώνιος κάπρος και η αποκατάσταση της ιστορίας.

Μαρμάρινη ρωμαϊκή σαρκοφάγος από το Βικοβάρο με αναπαράσταση του κυνηγιού του Καλυδωνίου Κάπρου (Palazzo dei Conservatori, Ρώμη)

Το κυνήγι του Καλυδωνίου Κάπρου σε μελανόμορφο αγγείο από τη Λακωνία, έργο του «Ζωγράφου του Ναύκρατη», περ. 555 π.Χ. (Μουσείο του Λούβρου)

"Τα σουληνάρια"!Πηγή στο αναψυκτήριον του χωριού Κωστομέρα,εδώ που πρωτοπίνουν νερό οι αετοί!

Ορεινή Ολυμπία,Πλαγιές όρους Μίνθη,χωριό Κωστομέρα!Το αναψυκτήριον και ο γέρο-πλάτανος υποβασταζόμενος!


Άφωνοι!Μην ενοχλήσουμε τον Καλυδώνιο κάπρο!Είδαμε τα χνάρια του στο δρόμο και γνωρίζαμε ότι μας παρακολουθεί!
Ζώο της μυθολογίας που κατέστρεφε τα πάντα στην περιοχή της Καλυδώνας. Ο βασιλιάς της Καλυδώνας Οινέας σε κάποια προσφορά θυσίας στους θεούς ξέχασε την Άρτεμη, που θύμωσε και έστειλε ένα φοβερό κάπρο να προξενεί καταστροφές στην Καλυδώνα. Ο Μελέαγρος τότε κάλεσε όλους τους ήρωες της Ελλάδας να τον σκοτώσουν, με βραβείο το δέρμα και το κεφάλι του κάπρου.
Στο κάλεσμα αποκρίθηκαν πολλοί, και ανάμεσα τους ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης από τη Σπάρτη, ο Ίδας και ο Λυγκεύς από τη Μεσσήνη, ο Θησεύς από την Αθήνα, ο Πείριθους από τη Λάρισα, ο Ιάσων από την Ιωλκό, ο Άδμητος από τις Φερές, ο Νέστωρ από την Πύλο, ο Πηλεύς και ο Ευρυτίων από τη ΦθΙα, ο Ιφικλής από τη Θήβα, ο Αμφιάραος από το Αργος, ο Τελαμών από τη Σαλαμίνα, ο Καινεύς από τη Μαγνησία και τέλος ο Αγκαίος και ο Κηφεύς από την Αρκαδία, συνοδευόμενοι από τη συμπατριώτισσα τους, την αγνή γοργοπόδαρη Αταλάντη, μοναχο­κόρη του Ίασου και της Κλυμενης. Ο Ίασος ήθελε αρσενικό κληρονόμο, και η γέννηση της Αταλάντης τον απογοήτευσε τόσο βαθιά ώστε την πέταξε στο όρος Παρθένιο κοντά στην Καλυδώνα, όπου τη θήλασε αρκούδα πού την έστειλε η 'Άρτεμις σε βοήθεια της . Η Αταλάντη μεγάλωσε και έγινε γυναίκα ανάμεσα στο σοι των κυνηγών που τη βρήκαν και την ανάθρεψαν, άλλά έμεινε παρθένα και πάντοτε κουβαλούσε απάνω της όπλα. Κάποια φορά έφτασε σκασμένη στη δίψα στα Κύφαντα, και εκεί, επικαλούμενη την Άρτεμη και χτυπώντας έναν βράχο με την αιχμή από το δόρυ της, έκανε να αναβλύσει πηγή. Αλλά ακόμη δεν είχε συμφιλιωθεί με τον πατέρα της.
(σ.σ.Επειδή το όρος Παρθένιον βρίσκεται στην Αρκαδία της Πελοποννήσου,άρα η Καλυδώνα ήταν στην περιοχή που και σήμερα βρίσκεται το χωριό Καλυδώνα,στην πλαγιά του όρους Μίνθη της Ορεινής Ολυμπίας.
Ο Παυσανίας στα Ηλειακα αναφέρει:[3] τοὺς Ἠλείους ἴσμεν ἐκ Καλυδῶνος διαβεβηκότας καὶ Αἰτωλίας τῆς ἄλλης: τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα ἐς αὐτοὺς τοιάδε εὕρισκον. βασιλεῦσαι πρῶτον ἐν τῇ γῇ ταύτῃ λέγουσιν Ἀέθλιον, παῖδα δὲ αὐτὸν Διός τε εἶναι καὶ Πρωτογενείας τῆς Δευκαλίωνος, Ἀεθλίου δὲ Ἐνδυμίωνα γενέσθαι: [4] τούτου τοῦ Ἐνδυμίωνος Σελήνην φασὶν ἐρασθῆναι, καὶ ὡς θυγατέρες αὐτῷ γένοιντο ἐκ τῆς θεοῦ πεντήκοντα. οἱ δὲ δὴ μᾶλλόν τι εἰκότα λέγοντες Ἐνδυμίωνι λαβόντι Ἀστεροδίαν γυναῖκα--οἱ δὲ τὴν Ἰτώνου τοῦ Ἀμφικτύονος Χρομίαν, ἄλλοι δὲ Ὑπερίππην τὴν Ἀρκάδος--, γενέσθαι δ' οὖν φασιν αὐτῷ Παίονα καὶ Ἐπειόν τε καὶ Αἰτωλὸν καὶ θυγατέρα ἐπ' αὐτοῖς Εὐρυκύδαν. ἔθηκε δὲ καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ δρόμου τοῖς παισὶν ἀγῶνα Ἐνδυμίων ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, καὶ ἐνίκησε καὶ ἔσχε τὴν βασιλείαν Ἐπειός: καὶ Ἐπειοὶ πρῶτον τότε ὧν ἦρχεν ὠνομάσθησαν...[8] Αἰτωλῷ δὲ μετὰ Ἐπειὸν βασιλεύσαντι συνέπεσεν ἐκ Πελοποννήσου φυγεῖν, ὅτι αὐτὸν οἱ Ἄπιδος παῖδες ἐφ' αἵματι ἀκουσίῳ δίκην εἷλον: Ἆπιν γὰρ τὸν Ἰάσονος ἐκ Παλλαντίου τοῦ Ἀρκάδων ἀπέκτεινεν Αἰτωλὸς ἐπελάσας τὸ ἅρμα τεθέντων ἐπὶ Ἀζᾶνι ἄθλων. ἀπὸ μὲν Αἰτωλοῦ τοῦ Ἐνδυμίωνος οἱ περὶ τὸν Ἀχελῷον οἰκοῦντες ἐκλήθησαν φυγόντος ἐς ταύτην τὴν ἤπειρον, τὴν δὲ Ἐπειῶν ἔσχεν ἀρχὴν Ἠλεῖος, Εὐρυκύδας τε τῆς Ἐνδυμίωνος καὶ--ὅτῳ πιστὰ--πατρὸς ὢν Ποσειδῶνος: καὶ τὸ ὄνομα οἱ ἄνθρωποι τὸ νῦν ἀντὶ Ἐπειῶν ἀπὸ τοῦ Ἠλείου μεταβεβλήκασιν.
Άρα,όταν ο Αιτωλός και οι συν αυτώ,έφυγαν από την Πελοπόννησο και πήγαν στην περί τον Αχελώον χώρα,πήραν μαζί τους και τη μυθιστορία τους.)

Μεγαλείο οργιαστικό!Ένα απομεινάρι της φύσης που δεν κάηκε το 2007.Ψηλά,πάνω από το χωριό Κωστομέρα,εδώ που ακόμα κυκλοφορεί ο Καλυδώνιος κάπρος και περιμένει κάποια σύγχρονη Αταλάντη να τον θηρεύσει!Στο βάθος το όρος Λαπίθας με τη μυτερή κορφή του τη Σμέρνα!

Οι αναβαθμίδες,η πηγή,οι ποτίστρες...Τότε που ο τόπος έσφιζε από ζωή!Στην πλαγιά της Μίνθης,πάνω από το χωριό Κωστομέρα!

Επιγραφή στην πέτρινη πλάκα της πηγής!Πόσοι να έχουν ξεδιψάσει εδώ!Κι εγώ!

Αν είχε μιλιά,θα μας έλεγε πολύ παλιές ιστορίες!Η Δρυς.

Αρχαίο πέτρινο αλώνι.Εδώ που ο μόχθος γινόταν σοδειά.

Πλαγιά στο όρος Μίνθη της Ορεινής Ολυμπίας.

Χαλάσματα.Η γκρεμισμένη εστία(τζάκι),με φόντο την οργιαστική φύση.

Γη της Ορεινής Ολυμπίας.Στο βάθος το Ιόνιον Πέλαγος.

Πηγές θεμάτων:
http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%85%CE%B4%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82
http://www.toxolyros.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=22973&Itemid=725
http://www.hunter.gr/foreis/20060412a.htm
http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%85%CE%B4%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%97%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD/%CE%91
Φωτογραφίες:Πλάτων Πισατίδης

Ο Ποσειδώνας και ο Αλφειός!

http://pyrron.blogspot.com/2009/04/blog-post_6298.html
Νερό, αρχαιότητα και Πολιτισµός

Οι περισσότεροι πολιτισµοί γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν γύρω από το νερό. Ειδικότερα, στις ακτές της Μεσογείου εµφανίστηκαν οι σηµαντικότεροι από αυτούς (Μίνωες, Αρχαίοι Έλληνες, Φοίνικες, Αιγύπτιοι, Άραβες, Ρωµαίοι). Σε αυτούς τους πολιτισµούς από την αρχαιότητα µέχρι σήµερα το νερό κατέχει ιδιαίτερα µεγάλη σηµασία. Δίνει ζωή, επιτρέπει την καλλιέργεια τροφής, τη µεταφορά αγαθών και το εµπόριο και µαζί µε όλα αυτά την ανταλλαγή πολιτιστικών στοιχείων. Αποτυπώνεται στη µυθολογία, στη φιλοσο-φία, στη θρησκεία, στα ήθη και έθιµα των λαών, άλλοτε εξυµνείται ως θεότητα και άλλοτε θεωρείται πηγή ζωής και ενέργειας, που χαρίζει δύναµη και καλή υγεία. Άλλες φορές το νερό προστατεύεται από θεότητες. Οι δρόμοι του νερού αποτέλεσαν για πολλά χρόνια τα φυσικά σύνορα της αρχαιότητας και πηγή ευημερίας.

Νερό και Μυθολογία

Τη σηµασία του ζωογόνου ρόλου των νερών τη βρίσκουµε στους µύθους πολλών λαών. Κάνοντας ένα ταξίδι µέσα στο χρόνο και φτάνοντας ως την προϊστορική εποχή, διαπιστώνουµε ότι οι προγονικοί λαοί της ανθρωπότητας είχαν πλήρη επίγνωση της ζωογόνου σηµασίας, αλλά και της φοβερής δύναµης των νερών. Για το λόγο αυτό τιµούσαν τα νερά ως θεότητες, τις οποίες παράλληλα, ζητούσαν να εξευµενίσουν.

Στους µύθους όλων των λαών, το νερό αποτέλεσε στοιχείο έµπνευσης και δοξασίας.Μένοντας στον πιο κοντινό µας χώρο, την ελληνική µυθολογία, θα ήταν λάθος να παραγνωρίσουµε ότι η ίδια η µυθολογία, σε κάποιες χαµένες στο χρόνο εποχές, «ποτίστηκε στα ιερά νάµατα των Ινδιών και της Περσίας», όπως λάθος θα ήταν να παραλείψουµε και την «µετανάστευση» της µυθοπλαστικής ελληνικής παράδοσης, «στις ιπποτικές παραδόσεις του Μεσαίωνα, που φτάνουν ως τη δηµιουργία των θεών του Βορρά». Με άλλα λόγια, εύκολα ανακαλύπτει κανείς ότι οι θεοί των Ινδιών, της Περσίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της βόρειας Ευρώπης, παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά καιύφος συγγένειας, που δεν µπορεί να είναι τυχαία, αλλά παραπέµπουν σε κοινή αφετηρία.Οι αρχαίοι Έλληνες, που τιµούσαν τα νερά σανθεότητες, φαντάζονταν τον Ωκεανό σαν έναν τεράστιο ποταµό, που ρέει γύρω από τη Γη, δεν είχεπηγές, ούτε εκβολές και ήταν πατέρας όλων των ποτάµιων θεών. Τρεις χιλιάδες Νύµφες και τρεις χιλιάδες ποταµοί ήταν τα παιδιά του Ωκεανού και της Τύθηος. Πολλές από τις Νύµφες, όπως οι Ναϊάδες, προστάτιδες των νερών, κατοικούσαν στα γλυκά νερά και διέθεταν δυνάµεις µαγικές και αναζωογονητικές.Πολλοί πολιτισµοί αναγνωρίζουν, εξάλλου, το γεγονός ότι η ζωή ξεκίνησε µέσα από το νερό και αυτό αποτυπώνεται στους µύθους, π.χ. η Αφροδίτη, θεά του έρωτα, της αναπαραγωγής και της ζωής, αναδύεται µέσα από το νερό.

Θεοί της θάλασσας

Κάποτε, οι αρχέγονοι λαοί και µετέπειτα κάτοικοι του ευρωπαϊκού χώρου, εγκατέλειψαν την κεντρική Ελλάδα, για να βαδίσουν προς τη Ανατολή. Στο δρόµο τους και όταν έφτασαν στις ακτές της Μικράς Ασίας και του Εύξεινου Πόντου, ήρθαν αντιµέτωποι µε τη θάλασσα και τα θαύµατά της, που τους δηµιούργησε πλήθος από εικόνες και µύθους, συνυφασµένους µε τα θρησκευτικά συναισθήµατα, που προκαλούσαν οι δυνάµεις της φύσης. Επίσης, οι θαλασσοπόροι Έλληνες επιστρέφοντας στον ελλαδικό χώρο, ένιωθαν την ακαταµάχητη γοητεία της θάλασσας και ήταν φυσικό να δηµιουργήσουν σηµαντικούς µύθους για τη θάλασσα, που εµπλουτίστηκαν από τη µεταφορά παραδόσεων. Ένας από αυτούς τους µύθους ήταν ο µύθος του Νηρέα. Ο «άλιος γέρων» Νηρέας, ζούσε σε ένα λαµπερό ανάκτορο, που βρισκόταν στο βάθοςτων υδάτων, και αντιπροσώπευε την «αγαθή θάλασσα που δεν εξαπατά και δεν φοβίζει τον άνθρωπο». Άλλη θαλάσσια θεότητα, ο Πρωτεύς, εκπροσωπεί την αστάθεια της θάλασσας, αλλά επειδή γνωρίζει την µαντική τέχνη, καθοδηγεί τους ναυτικούς. Η θεότητα Ίρις παρουσιάζεται µετά τη θύελλα, για να καθησυχάζει τους ανθρώπους. Σηµαντικός θεός και ο Γλαύκος (από το γλαυκό χρώµα της θάλασσας), ο οποίος εκπροσωπεί την θαλάσσια ζωή και η παράδοση λέει πως πρώτα ήταν ένας φτωχός ψαράς.Ωστόσο, η σηµαντικότερη θεότητα των νερών, ήταν ο Ποσειδώνας (Ποσίδης ή Ποσιδάων, λέξη ταυτόσηµη µε την σανσκριτική Ιδάσπατι που σηµαίνει «άρχων των νερών»), ο θεός του υγρού στοιχείου µε όλες τις µορφές του. Για τις ηπειρωτικές περιοχές ήταν ο θεός των ποταµών, που ποτίζουν και γονιµοποιούν τη γη και ο θεός των πηγών, που είχε στην κυριαρχία του και τις λίµνες. Σύµφωνα µε το θρύλο είχε την κατοικία του στον Αλφειό ποταµό. Ο αγαθός θαλάσσιος θεός, που ανακάλυψαν οι Αργοναύτες στις ακτές της Λιβύης, ήταν ο Τρίτων, που βοηθά τους Αργοναύτες να βρούνε το δρόµο τους και να µη χαθούν. Αλλά, ύστερα από τη «µετανάστευσή» του στην Ελλάδα, ο Τρίτων αποκτά και ένα νέο πρόσωπο, που εκφράζει τη θυµωµένη και την άγρια θάλασσα. Τέλος, να µην ξεχνάµε τις θαλασσινές Σειρήνες που κατοικούν στον πορθµό της Σικελίας και εκφράζονται από δύο άγριες οντότητες, τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Στην Ισλανδική – Νορβηγική Μυθολογία ο Νγιορρ είναι ο θεός της θάλασσας, ενώ ο γιος του ο Φρέυρ είναι ο θεός της φύσης και της νεραϊδοχώρας Αλφχάιµ. Οι Εσκιµώοι µιλούν για τη Σέντνα, θεά της θάλασσας. Η Σέντνα ήταν ένα κορίτσι που αρνήθηκε τους µνηστήρες της και αποφάσισε να παντρευτεί ένα πουλί. Ο πατέρας θύµωσε, σκότωσε τον άντρα της και την έβαλε σε µια βάρκα, για να τη γυρίσει πίσω στο σπίτι.Στην επιστροφή, όµως, σηκώθηκε τρικυµία και ο πατέρας έριξε το κορίτσι στη θάλασσα, παρά τηναπελπισµένη της προσπάθεια να γαντζωθεί στη βάρκα. Έτσι, εκείνη έφτασε στο βυθό και από εκεί προσέχει όλα τα πλάσµατα της θάλασσας. Κάθε φθινόπωρο γίνονται µεγάλες γιορτές προς τιµήν της.

Οι Ινδιάνοι Κούνια του Παναµά πιστεύουν ότι ο Ωκεανός σχηµατίστηκε, όταν ένας ηµίθεος, ο Ιµπέλελους, κατόρθωσε να κόψει µετά από πολλές προσπάθειες το δέντρο από αλάτι, που το στήριζαν τα ίδια τα σύννεφα.

Θεοί ποτάµιοι

Στα οµηρικά έπη, ο Ωκεανός παρουσιάζεται ως στοιχείο αρχέγονο του κόσµου, ως η αρχή του ρευστού στοιχείου µε τις διάφορες µορφές του, που η φαντασία των ανθρώπων τον έβλεπε «ως έναν απέραντο ποταµό, που περιβάλλει τη γη και καθόλου δεν ταυτίζεται µε τη θάλασσα». Στον Ηράκλειτο είναι «η πρώτη αρχή, το πλαστουργό των πάντων στοιχείο». Για να δηµιουργηθεί αυτός ο ποτάµιος θεός, έφτανε να παρακολουθήσει κανείς τη φύση στις παραποτάµιες περιοχές, µε τα δέντρα και τα φυτά πάντα σε θαλερή κατάσταση, µε τις γενιές των ανθρώπων και των ζώων, που ποτίζονται από τα νερά, να έρχονται και να παρέρχονται, ενώ ο ποταµός να παραµένει ζωντανός και ανεξάντλητος. Στον ελλαδικό χώρο, όλοι σχεδόν οι ποταµοί θεοποιήθηκαν από τους ανθρώπους. Ο Ίναχος, ο Ασωπός, ο Κηφισός, ο Πηνειός, ο Αλφειός, ο Ιλισός, ενώ ο µεγαλύτερος ποτάµιος θεός ήταν ο Αχελώος. Το ίδιο συνέβαινε και στην Ασία µε τους θεϊκούς ποταµούς, τον Κάικο, τον Έρµο, τον Κάυστρο, τον Μαίανδρο, τον Σαγγάριο. Τιµές θεών απέδιδαν και οι Έλληνες στους ξένους ποταµούς Νείλο, Φάσι, Ίστρο, Ηριδανό. Σηµαντική θέση στη µυθολογία έχουν και «οι κόρες της καταιγίδας» οι Νύµφες. Στην Αρκαδίαέχουν καταγραφεί τελετές µε σκοπό να εξευµενίσουν τις Νύµφες σε εποχές ξηρασίας, ενώ ανάλο-γες τελετές καταγράφονται στο Ριγ-Βέδα (συλλογήιερών ύµνων των Αρίων), στις αρχές του 19ου αιώνα ακόµα, στη Βρετανία και την Ουαλία.Ο Ποσειδώνας λατρευόταν στη Βοιωτία, µια περιοχή πλούσια σε νερά, στην οποία βρισκόταν και η λίµνη της Κωπαΐδας. Η ένωση των νερών και της γης, από την οποία γεννιούνται οι καρποί, που τρέφουν το ανθρώπινο είδος, εκφράζονται στη µυθολογική γλώσσα µε την ερωτική σχέση του Ποσειδώνα και των Νυµφών. Στην Τροιζηνία υπήρχε ο µύθος ότι ο πρώτος κάτοικος της χώρας, ο Ώρος είχε µια κόρη, τη Ληίδα. Η Ληίς (η καλλιεργηµένη γη) γονιµοποιήθηκε από τον Απόλλωνα και έφερε στον κόσµο τον Άλθηπο, δηλαδή τον θρεπτικό καρπό. Αλλά ο θεός των νερών έχει και την άλλη όψη, την άγρια, που πρέπει να εξευµενιστεί. Οι Τρώες για να τιµήσουν τον δικό τους θεό-ποταµό τον Σκάµανδρο, έριχναν ζωντανούς ίππους στα κύµατα. Τη Νύµφη Αρέθουσα ερωτεύτηκε ο ποταµός Αλφειός, όταν κάποτε εκείνη λούστηκε µέσα στα νερά του επιστρέφοντας από κυνήγι. Όταν της φανέρωσε τον έρωτα του, εκείνη το έβαλε στο πόδια και ο Αλφειός την κυνήγησε, για να τη σταµατήσει. Η θεά Άρτεµη επενέβη, για να τη βοηθήσει και µεταφέροντάς την µε ένα σύννεφο, τη µετέτρεψε σε πηγή, σε ένα νησί κοντά στις Συρακούσες. Ο Αλφειός τότε χύθηκε στη θάλασσα, για να τη φτάσει, προσέχοντας, ωστόσο, να µην ανακατέψει τα νερά του µε εκείνα του πελάγους, για να µπορέσει να ενωθεί µε τα καθαρά νερά της Αρεθούσας.

Στην Αιγυπτιακή Μυθολογία, ο Κνεπ, ο αιώνιος κρυµµένος θεός παριστάνεται µε ένα φίδι που βγάζει το κεφάλι του έξω από το νερό. Ο ποταµός Νείλος, που έδινε ζωή στην περιοχή και επέτρεπε τις καλλιέργειες και τη µεταφορά των αγαθών θεωρούνταν θεός. Οι Αιγύπτιοι πρόσεξαν ότι η στάθµη του Νείλου ανέβαινε πολύ και πληµµύριζε τις γύρω εκτάσεις κάθε περίπου 365 µέρες. Σύµφωνα µε αυτό δηµιούργησαν το ηµερολογιακό έτος. Επίσης, για να µπορούν να υπολογίζουν και να ξαναχωρίζουν τα χωράφια τους µετά τις πληµµύρες ανάπτυξαν πρώτοι τη γεωµετρία.Στα θέλγητρα των νερών αναφέρεται µια ασιατική τελετή, όπου οι κάτοικοι της Προύσας, τιµούσαν τον σύντροφο του Ηρακλή, τον Ύλα, που έπεσε θύµα της γοητείας τους και χάθηκε.

Στην Κίνα, τη νοτιοανατολική και κεντρική Ασία, ο δράκοντας ποταµός διασπείρει στη γη την τάξη και τη γονιµότητα.

Στους Ισλανδικούς – Νορβηγικούς µύθους, σύµφωνα µε τις συλλογές ποιηµάτων (Eddas), το πρώτο ον, ο γίγαντας Ύµιρ, γεννιέται από το νερό της τήξης των πάγων από τους δώδεκα ποταµούς, που πηγάζουν από την πηγή Βάργκελµιρ. Από τον πάγο που έλιωνε, δηµιουργήθηκε και µια αγελάδα, η Αουντούµλα, µε το γάλα της οποίας τρεφόταν ο γίγαντας Ύµιρ. Μέσα από τον πάγο γεννιούνται και οι άλλοι γίγαντες και οι θεοί. Από τον τόπο των Θεών, την Άσγκαρ, υψώνεται το δέντρο Ύγκντρασιλλ, ο άξονας του κόσµου. Οι ρίζες απλώνονταν σε τρεις τόπους, την Νέφλχαϊµ µε την πηγή Βάργκελµιρ, την Γιότουνσχάιµ µε την πηγή της Σοφίας, καθώς και την Μίντγκαρ, όπου µαζεύονταν οι µέλισσες που έφτιαχναν το καλύτερο µέλι στον κόσµο. Νερό, Έθιµα και Λαϊκές Δοξασίες

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν έθιµα, που κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι θα τους εξασφαλίσουν υγεία και ευτυχία. Το πρωί της Πρωτοχρονιάς οι άνθρωποι συνήθιζαν να πηγαίνουν στις δηµόσιες βρύσες τους, για να γεµίσουν τις στάµνες τους µε το καινούριο αγιοβασιλιάτικο νερό. Για να καλοπιάσουν τη νεράιδα ή το ξωτικό που θεωρούσαν ότι κατοικούσε στις πηγές, τους πρόσφεραν σπόρους και γλυκίσµατα (µειλίγµατα), για να γλυκάνουν τα νερά τους. Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η νοικοκυρά σηκωνόταν και πήγαινε στη βρύση, να πάρει το «αµίλητο νερό». Λέγεται έτσι, γιατί δε µιλούσε σε κανέναν ούτε όταν πήγαινε, ούτε ερχόταν. Στη βρύση έριχνε σιτάρι ή τυρί και έλεγε: «Όπως τρέχει το νερό, να τρέχει το µπερκέτι στο σπίτι σας». Μετά, γύριζε στο σπίτι της µε το νερό, χωρίς να βγάζει τσιµουδιά και µόλις έµπαινε στο σπίτι έλεγε: «Χρόνια πολλά» στους δικούς της. Το αµίλητο νερό το έχυνε στις τέσσερις γωνιές του σπιτιού, «για να τρέχουν όλη τη χρονιά τα καλούδια σαν το νερό». Μετά πραγµατοποιούσαν και διάφορες µαντικές τελετουργίες.

Πηγή :http://209.85.129.132/search?q=cache:GvdaZ-5aEWYJ:www.watersave.gr/site/images/stories/PDFs/05ekp.pdf+%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%AF+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%85%CE%B3%CF%81%CF%8C+%

Αναρτήθηκε από Υπερνεφέλιος

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ-ΛΥΚΑΙΟΝ ΟΡΟΣ.ΕΔΩ "ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ" Ο ΖΕΥΣ!!!!!

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ...ΧΡΟΝΟΥ.
---------------------------------------------------------------------------------
http://olympia.gr/

Κάποτε στην Αρκαδία γεννιόταν ο Δίας

Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Φεβρουαρίου 14, 2009

…τώρα γεννιέται Τατούλης, Λαλιώτης, Ρέππας, Γιαννόπουλος κλπ κλπ

.
Ομάδα Αμερικανών και Ελλήνων αρχαιολόγων που διενεργεί ανασκαφές στο όρος Λύκαιο της Αρκαδίας υποστηρίζει ότι η μυθική γενέτειρα του Δία δε βρίσκεται στην Κρήτη, αλλά στην Αρκαδία. Ο επικεφαλής της ομάδας Ντέιβιντ Ρομάνο του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια στην Αριζόνα δήλωσε ότι τα ευρήματα δεν αφήνουν αμφιβολία για τον γενέθλιο τόπο: «Είναι το Λύκαιο». Γιατί «τα ευρήματα αυτά είναι τόσο παλιά όσο η ίδια η ιδέα του Δία» σημειώνει σε πρόσφατη ανακοίνωσή του. «Τα στοιχεία μάς υποδεικνύουν δυναμικά ότι στην κορυφή του όρους ελάμβαναν χώρα τελετουργικά συμπόσια κατά τη Μυκηναϊκή εποχή,περίπου 3.300 ή 3.400 χρόνια από σήμερα». Πράγματι, στην ανασκαφή ανακαλύφθηκαν…
περισσότερα από 50 αγγεία πόσης, θραύσματα ειδωλίων καθώς και ίχνη θυσιασμένων ζώων και οστά αιγών. Επίσης βρέθηκαν ασημένια νομίσματα (πολύ μεταγενέστερα βεβαίως) καθώς και ένα μπρούντζινο χέρι που κρατάει έναν κεραυνό, όλα αφιερώματα στον Δία. Οι μυκηναϊκοί βωμοί στην κορυφή βουνών θεωρούνται πολύ σπάνιοι, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους. Η περίοδος επίσης συμπίπτει με τις πρώτες ιστορικές αναφορές του θεού Δία στα ελληνικά κείμενα, πράγμα που σημαίνει ότι οι τελετουργίες στο όρος Λύκαιο είχαν σκοπό να τιμήσουν τον θεό.

tolimeri.blogspot.com

Δημοσιεύθηκε στο ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | Με ετικέτα: ΑΡΚΑΔΙΑ, ΛΥΚΑΙΟΝ ΟΡΟΣ

"..τιμάσαις πόρον Αλφεού μετά δώδεκ' Ανάκτων θεών'..."

Ο Αλφειός ο ιερός,που τιμήθηκε μαζί με τους Δώδεκα Ύψιστους Θεούς,από τον Ηρακλή τον ανίκητο γιο του Δία!!!!! Ότι κι αν κάνουν η Μνημοσύνη επαναφέρει τα Πάτρια!!! Έτσι θα γίνει!!!

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΝ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ

____________________________________________________________

http://ermionh.blogspot.com/

ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟΣΟ ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ;

Εδώ και χρόνια παρακολουθούμε τους απολογητές να προσπαθουν να μας πείσουν πως δεν υπήρχε ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ στην Αρχαία Ελλάδα.

Ο ζήλος τους είναι τόσος που όπως αποδεικύει η παρακάτω ανάρτηση έχουν προχωρήσει σε απροκάλυπτες πλαστογραφίες.

Ενώ λοιπόν το αρχαίο κείμενο τους αναφέρει ρητά: "Μετά δώδεκα ανάκτων θεών" στην μετάφραση παραλείπεται το δώδεκα.

Γιατί το κάνουν αυτό;

Αναρτήθηκε από ENDYMION στις 4:55 AM 0 σχόλια