...Τα λεφτά αυτά, ύψους τρισεκατομμυρίων και... βάλε ευρώ ή δολαρίων, ανέλαβαν να διαχειριστούν μερικές χιλιάδες «μάγοι» των επενδύσεων. Τα γνωστά «γκόλντεν μπόις» «επένδυαν» σε ομόλογα, παράγωγα, μετοχές και δεκάδες άλλα «εξωτικά» τραπεζικά και χρηματιστηριακά προϊόντα.
Τα οποία «φούσκωναν» σε αξία, κερδίζοντας ιλιγγιώδη ποσά καθημερινά.
Οι επενδυτές, μικροί και μεγάλοι, ήταν κατευχαριστημένο από τα κέρδη, τα οποία έμπαιναν στις τσέπες λίγων, αλλά γέμιζαν τις ελπίδες όλων.
Τα «γκόλντεν μπόις», πρόεδροι, μέλη διοικητικών συμβουλίων, διευθύνοντες κ.λπ., φρονίμως ποιούντες φρόντιζαν να αμοίβουν τους εαυτούς τους με εξίσου ιλιγγιώδη ποσά, για τον κόπο τους και την εξυπνάδα τους. Όποιος διαχειρίζεται τρισεκατομμύρια (των άλλων), δικαιούται να αμείβεται με... δισεκατομμύρια. Ώσπου μια μέρα το μπαλόνι, η «φούσκα» έσκασε. Οι επενδυτές, εφοπλιστές και... υπάλληλοι έμειναν με τα χαρτιά στα χέρια.Τράπεζες φαλίρισαν και ο πανικός ακολούθησε.
Και τότε, το «καταραμένο κράτος» ανέλαβε επιτέλους τις ευθύνες του! Από τον Μπους μέχρι τη Μέρκελ, τον Μπερλουσκόνι και τον Αλογοσκούφη, όλοι έσπευσαν να στηρίξουν το σύστημα. Με «ενέσεις» και «ορούς» και «εγγυήσεις» δισεκατομμυρίων ευρώ ή δολαρίων.
Από πού βρίσκονται αυτά τα «σωτήρια» λεφτά; Από τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Δηλαδή από τα λεφτά μας. Αυτά που θα πήγαιναν για υγεία, Παιδεία, πρόνοια, κοινωνική ασφάλεια κ.λπ. Δηλαδή από τα δικά μας λεφτά. Είτε του αμερικάνου είτε του γερμανού είτε του έλληνα υπηκόου.
Τα «γκόλτεν μπόις» γλέντησαν με τα λεφτά μας, τσέπωσαν την αμοιβή τους των δισεκατομμυρίων και, όταν το κόλπο «σχόλασε», μας άφησαν να πληρώνουμε τον λογαριασμό. Τόσο απλά. Δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει, αλλά ξέρουμε τι είμαστε: Και δαρμένοι και κερατάδες ή, όπως λέει και ο λαός, «εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι» ή, ακόμα χειρότερα, «άλλος γαμάει κι άλλος πληρώνει».
Πηγή: Εφημερίδα ΠΟΝΤΙΚΙ
