25 Μαρτίου 2009

ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821.ΓΙΑΤΙ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Περί του ονόματος ΕΛΛΗΝ,πριν από την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821.

Από το βιβλίο "ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ-ΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ",του Στυλιανού Μιχόπουλου,έκδοσης ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ.

[Είναι παράδοξον η μανία,ήτις εκυρίευσεν εις τους Έλληνας,του να δίδωσιν εις εαυτούς και εις τα παιδιά των τα ονόματα των προπατόρων μας.Εις τον Πύργον ο Λυκούργος Κρεστενίτης,διδάσκων τα γράμματα προ της επαναστάσεως,αφού έδωκεν εις τον εαυτόν του το όνομα του αθανάτου νομοθέτου των Σπαρτιατών,έδωκε και εις τους μαθητάς του όλα τα ονόματα των μεγάλων ανδρών,όσα είναι το καύχημα των αιώνων.Και ευρίσκει τις σήμερον τους Σωκράτας,τους Πλάτωνας,τους Αριστείδας,τους Σόλωνας κ.λ.π.Και μέχρι τινός έκαστος ωνομάζετο όπως τον εδόκει.]

Αυτά συνέβαιναν πριν την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821!!!!!!!!
Εκτός από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ,παρατηρούμε και το γεγονός ότι υπήρχαν ΣΧΟΛΕΙΑ επί τουρκοκρατίας!!!!!!!!!!!!!
Τα περί "κρυφού σχολειού",είναι παραμύθια των ρασοφόρων!!!!!

[Υπέρτατο χρέος η Θυσία για την Πατρίδα και η υπεράσπιση της Ελευθερίας.Η θεοκρατία και η ολιγαρχία εκμεταλλεύονται την αμάθεια,διαφθείρουν τα ήθη,χαλκεύουν δεσμά.Συνεχής κατάπτωση ωδήγησε στο 1453.]
(Ελληνική Νομαρχία,Ανωνύμου του Έλληνος,Ιταλία 1806)!!!!!






ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821.ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ.

---------------------------------------------------------------------------
http://apollonios.pblogs.gr/

ΦΥΛΑΚΙΣΑΝ "ΙΕΡΕΑ" ΔΑΣΚΑΛΟ ΓΙΑΤΙ ΔΙΔΑΣΚΕ ΤΗΝ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΟΥ!!

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ !!
Ο ιερέας -δάσκαλος Μεθόδιος Ανθρακίτης, που καταδικάστηκε από το Πατριαρχείο και φυλακίστηκε στις 30-11-1723, γιατί δίδασκε, σε επιστολή του προς τους προκρίτους των Ιωαννίνων, που έγραψε μετά τη δίκη του (30-11-1723), αναφέρει:

" «Γενομένης συνόδου παρεστάθηκα έμπροσθέν τους. Πόσοι ήσαν δεν δύναμαι να μετρήσω. Μου παρουσίασαν τα τετράδια διδασκαλίας μου με γνώμες από αρχαίους φιλοσόφους και την Γεωμετρίαν του Ευκλείδου. "Είναι δικά σου;"... "Δεν είναι δικές μου γνώμες, είναι γνώμες των φιλοσόφων." Τα κατεδίκασαν και τα έκαυσαν. Την άλλην Κυριακήν άναψαν φωτιά εις τρία μέρη της αυλής των Πατριαρχείων. Ολόγυρα, δια να ευχαριστηθούν το σωτήριον θέαμα, ευρίσκοντο κληρικοί και λαός άπειρος, γεμιτζήδες, παπουτσήδες, ραφτάδες. Συναθροίζουν Λογικές, Φυσικές, Ευκλείδην και έτερα Μαθηματικά και τα ρίπτουν στις πυρές. Οι φλόγες αντιφέγγισαν στα πρόσωπά τους, όχι όμως το φως μα τα σκοτάδια... Μου ζήτησαν να ομολογήσω, ότι παρεκινήθην από σατανικήν συνεργίαν, εθελοκακίαν και φρενοβλάβειαν και να τα αναθεματίσω ως δυσσεβή και γέμοντα πάσης βλασφημίας και ότι ουδέποτε πλέον θα διδάξω, ειδάλλως θα είμαι υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι.» (Δ. Φωτιάδης, «Η Επανάσταση του '21», τ. Α , σελ. 160.) Το επίσημο κείμενο της καθαίρεσης του Μεθοδίου του Ανθρακίτου (Ιερεμίου Γ , «Καθαίρεσις διεξοδική του κακοΜεθοδίου, του όντος από την επαρχίαν Αχρίδος, δια τα μιαρά και ασεβείας γέμοντα συγγράμματα αυτού», εκδ. 1720 μ.Χ., τ. 3, σελ. 868-873.)

" «Πλην τινα διόρθωσιν δέξαιντο αυτά, διόλου διεφθαρμένα και αναμίξ ταις βλασφημίαις συμπεφυρμένα, ουχ ήττον της Αναξαγόρου πανσπερμίας τα πάντα εν πάσι τιθέμενα, μηδέποτε διακριθησόμενα, ων το καλόν απιστία, και ύβρις παν ο πιστεύεται...» (σελ. 872).

-----------------------------------------------------------------

24 Μαρτίου 2009

Συμμετείχε ενεργά ή παθητικά σε θυσίες ο Χριστός μέχρι το τέλος ;

Μάρκος:
12 Και τη πρώτη ημέρα των αζύμων, ότε εθυσίαζον το πάσχα, λέγουσι προς αυτόν οι μαθηταί αυτού· Που θέλεις να υπάγωμεν και να ετοιμάσωμεν διά να φάγης το πάσχα; 13 Και αποστέλλει δύο των μαθητών αυτού και λέγει προς αυτούς· Υπάγετε εις την πόλιν, και θέλει σας απαντήσει άνθρωπος βαστάζων σταμνίον ύδατος· ακολουθήσατε αυτόν, 14 και όπου εισέλθη, είπατε προς τον οικοδεσπότην ότι ο Διδάσκαλος λέγει· Που είναι το κατάλυμα, όπου θέλω φάγει το πάσχα μετά των μαθητών μου; 15 Και αυτός θέλει σας δείξει ανώγεον μέγα εστρωμένον έτοιμον· εκεί ετοιμάσατε εις ημάς. 16 Και εξήλθον οι μαθηταί αυτού και ήλθον εις την πόλιν, και εύρον καθώς είπε προς αυτούς, και ητοίμασαν το πάσχα.
Λουκάς
7 Ήλθε δε ημέρα των αζύμων, καθ' ην έπρεπε να θυσιάσωσι το πάσχα, 8 και απέστειλε τον Πέτρον και Ιωάννην, ειπών· Υπάγετε και ετοιμάσατε εις ημάς το πάσχα, διά να φάγωμεν.

Ελληνικη γλώσσα & τεχνολογία

H/Y Ίβυκος και το πρόγραμμα TLG


Το Πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνια κυκλοφόρησε νέο CD-ROM με άπαντα τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Ο ψηφιακός δίσκος είχε εξαγγελθεί πριν από τρία χρόνια ως νέα αναβαθμισμένη και συμπληρωμένη έκδοση του προηγούμενου δίσκου (TLG #D).

Στο νέο δίσκο TLG #Ε περιέχονται 76 εκατομμύρια τύποι λέξεων της αρχαίας, ελληνιστικής και μεσαιωνικής ελληνικής γλώσσας σε κείμενα από τον Ομηρο (8ος αιώνας π.Χ.) μέχρι το Γεώργιο Σφραντζή (16ος αιώνας μ.Χ.).

Το έργο της καταγραφής της ελληνικής γλώσσας για την προαναφερθείσα περίοδο (8ος-16ος) έχει αναλάβει το "Thesaurus Linguae Graecae" (Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας) το οποίο ιδρύθηκε το 1972 από την τελειόφοιτη τότε, νυν καθηγήτρια της Κλασικής Φιλολογίας,
κ. Μαριάννα ΜακΝτόναλντ (Marianne McDonald).

'Ολα ξεκίνησαν τον καιρό που η κ. Μ. ΜακΝτόναλντ εκπονούσε την πτυχιακή της εργασία με θέμα τους όρους που εκφράζουν την ευτυχία στον Ευριπίδη. Τότε συνειδητοποίησε πόσο χρήσιμη θα ήταν μια υπολογιστική τράπεζα δεδομένων ολόκληρης της ελληνικής λογοτεχνίας. Η σύλληψή της ήταν πρωτότυπη ακόμη και για τα αμερικανικά δεδομένα, διότι μέχρι τότε κανείς δεν είχε σκεφτεί μια ένωση της κλασικής φιλολογίας με τη σύγχρονη τεχνολογία.

Το "TLG Project" ξεκίνησε υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Θεόδωρου Φ. Μπρούνερ (Theodore F. Brunner), ο οποίος διηύθυνε το "TLG" από το 1972 μέχρι το 1998, όταν συνταξιοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine.

Η καινοτόμος για τον καιρό της προσπάθεια κατέστη εφικτή με τη συμπαράσταση του Ντέιβιντ Γ. Πάκαρντ (David W. Packard). Ο ίδιος και η ομάδα του κατασκεύασαν την αναγκαία τεχνολογική υποδομή (το σύστημα Ιβυκος) για το "Thesaurus Linguae Graecae", ώστε να προχωρήσουν η καταγραφή, η διόρθωση, η ανεύρεση και η επεξεργασία των αρχαίων ελληνικών κειμένων.

Η προσπάθεια του "Τhesaurus Linguae Graecae" ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, κυρίως στο τμήμα που αφορούσε στην εξεύρεση των κειμένων. Γι' αυτόν το λόγο ξεκίνησε μια γιγαντιαία προσπάθεια εξεύρεσης των σπάνιων ελληνικών κειμένων που φυλάσσονταν σε μουσεία και βιβλιοθήκες, ώστε να συμπεριληφθούν στη βάση του "TLG".

Κώδικες, πάπυροι και περγαμηνές από ολόκληρη τη Γη φωτογραφήθηκαν και στάλθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine, για να ενταχθούν στο σώμα υλικού (corpus) της τράπεζας δεδομένων που η ομάδα του "Θησαυρού" ήθελε να δημιουργήσει στη δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι δυσκολίες όμως της πραγματοποίησης του έργου δεν περιορίστηκαν στην εξεύρεση των κειμένων.

Τα έργα των Ελλήνων συγγραφέων έπρεπε να δακτυλογραφηθούν λέξη λέξη, καθώς η χρήση σαρωτή (scanner) δεν ήταν τόσο φθηνή ούτε τόσο διαδεδομένη όσο είναι σήμερα. 'Ετσι, ένα μεγάλο μέρος της δακτυλογράφησης των ελληνικών κειμένων έγινε στην Κορέα όπου λόγω του χαμηλού ωρομίσθιου το κόστος περιοριζόταν στο ελάχιστο.

'Επειτα από 28 συναπτά έτη ασταμάτητης εργασίας (1972-2000) το TLG παράγει το δίσκο #Ε των 11.000 έργων και των 3.000 συγγραφέων που συγκροτούν μια βάση δεδομένων 76.000.000 ξεχωριστών τύπων λέξεων.

'Ετσι δημιουργήθηκε μία από τις μεγαλύτερες και αναλυτικότερες ψηφιακές τράπεζες κειμενικών δεδομένων που υπάρχουν στον κόσμο, η οποία περιέχει τα μείζονος σημασίας έργα για την ανάπτυξη της δυτικής σκέψης. Σήμερα, τη διευθύνει μια Ελληνίδα, η καθηγήτρια κ. Μαρία Παντελιά, ως διάδοχος του καθηγητή Θ. Φ. Μπρούνερ.

Αυτή είναι ως συνελόντι ειπείν η ιστορία του TLG. Μια ακόμη περιπέτεια του ανθρώπινου πνεύματος. Ενα παραμύθι οράματος, δημιουργικότητας, καινοτομίας και -πάνω από όλα- αποφασιστικότητας. Καρπός της προσπάθειας: το να κάθεται κανείς νωχελικά μπροστά στον υπολογιστή του και, τοποθετώντας στον οδηγό CD ένα δίσκο 614 ΜΒ, να μπορεί να διαβάζει όλα τα κείμενα των αρχαίων, ελληνιστικών, μεσαιωνικών και βυζαντινών συγγραφέων από το πρωτότυπο. Μοναδική προϋπόθεση, να ξέρει κανείς ελληνικά...


---------------------------------

Αν επιθυμείτε να αποκτήσετε το CD-ROM TLG #E, θα πρέπει να επικοινωνήσετε απευθείας με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine, μέσω ηλεκτρονικού ή συμβατικού ταχυδρομείου. Το κόστος "δανεισμού" του δίσκου, για πέντε χρόνια, είναι 300 δολάρια ΗΠΑ.
Επικοινωνία
Αλλες πληροφορίες
Thesaurus Linguae Graecae
University of California, Irvine
3450 Berkeley Place,
Irvine, CA 92697-5550
USA
e-mail: tlg@uci.edu
web: http://www.tlg.uci.edu/~tlg
1. Ο κατάλογος των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων που περιέχονται στο CD-ROM D και στο CD-ROM Ε.
2. Τα νέα κείμενα που περιλαμβάνονται στο CD-ROM Ε.

Πηγή...

Η Θεσσαλονίκη και ο ιππόδρομος

Θεσσαλονίκη, 1958, μια χειμωνιάτικη μέρα
Στο ετοιμόρροπο σπιτάκι της πλατείας Ιπποδρομίου, το συνεργείο των τοπογράφων έπαιρνε τα μέτρα, ενω ένας πολιτικός μηχανικός χαμογελούσε, και έλεγε στον εργολάβο:
- Τεφαρίκι καρντάση, θα κονομίσουμε πολλά!
Ο εργολάβος έξυσε την κούτρα του, χουχούλιασε από το κρύο, και απάντησε:
- Είσαι σίγουρος ότι θα δεχτεί;;
- Απόλυτα, δεν υπάρχει γιαγιά να μου αντισταθεί, σίγουρο σε λέω! Α νάτη έρχεται από την λαική
Η ηλικιωμένη κυρία, απολειφάδι μιας παλιάς εποχής, με το γαντάκι και την πανάρχαια τσαντούλα, κουβαλουσε το καροτσάκι με τα ζαρζαβατικά της, όταν την πλησίασε ο ψηλός Μηχανικός με την ρεπούμπλικα και το γυαλιστερό χαμόγελο, σαν Αμερικανός ηθοποιός ένα πράγμα
- Ασαντέ μαντάμ, να σας βοηθήσω, και να τα πούμε και λιγάκι
Η κυρία τον κοίταξε απορημένη. Από τα νιάτα της είχαν απομείνει τα μάτια της, ενα ανοιχτό γαλάζιο σαν λιμνοθάλασσας, σημάδι ότι στην εποχή της έκαιγε καρδιές. Αυτή τη στιγμή το γαλάζιο βλέμμα έγινε βιολετί από τον θυμό.
- Σας είπα δεν πουλάω το σπίτι!
- Μαντάμ, εγώ για το καλό σας..
- Δεσποινίς παρακαλώ! Και επιτέλους γιατί επιμένετε;; Αφου σας είπα δεν πουλάω
- Ξανασκεφτήτε το μα..μαντεμουαζελ! Δεν θέλετε ποιότητα ζωής σε ένα νέο και άνετο διαμέρισμα, με το ηλεκτρικό του, το ζεστό νερό του, από το να μένετε σε αυτό το αχούρι;;
- Δεν έχω πολύ ζωη μέσα μου, και έπειτα...αφήστε δεν θα καταλάβετε!
- Τι εννοείτε
Η κυρία χαμογέλασε, και τα γαλάζια της μάτια έλαμψαν ζωηρά.
- Αν αντέχετε, περάστε το απόγευμα να σας πώ...
Ο Μηχανικός πράγματι πέρασε το απόγευμα. Μπήκε στο σκοτεινό, αλλά περιποιημένο χαμόσπιτο, που μύριζε μούχλα και κυρία. Σε μια παλιά ξεφτισμένη πολυθρόνα, ανάμεσα στις γάτες της καθόταν η κυρία..
- Περάστε, βλέπω ήρθατε, θέλετε ένα λικεράκι
- Όχι ευχαριστώ! Θέλατε να μου πείτε..
- Βιάζεστε βλέπω, αλλά είστε νέος, για αυτό. Καθίστε
Με την βραχνιασμένη φωνή της, η κυρία άρχισε να ξετυλίγει την ιστορία..
Κατοικήσαμε το σπίτι αυτό πού για χρόνια ήταν κλειστό," είπε η γηραιά κυρία «χωρίς να γνωρίζουμε την μοίρα των προηγούμενων ιδιοκτητών του. Ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια και οι γονείς μου είχαν άλλα τρία παιδιά. Οι γείτονες πού γνώριζαν την ιστορία του, μας έβλεπαν με δυσπιστία και άλλες φορές με τρόμο. Οι γονείς μου όμως δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ήθελαν να πούν τα τρομαγμένα τους βλέμματα.
Και η κυρία ξετίλυξε την ιστορία της Κατάρας..
Και ο Μηχανικός έμαθε για την σφαγή των 18000 Θεσσαλονικέων στον Ιππόδρομο
Για τον Αιμορραγούντα Λίθο, την ποτισμένη με το αίμα στήλη με τα 18000 ονόματα, που υπήρχε στα θεμέλια του σπιτιού αυτού.
Που κάθε χρόνο ανάβλυζε αίμα, την μέρα της σφαγής, και μόνο αν οι ψαλμοι των πιστών του Αχέροντα, σε μια γλώσσα αρχαία, μιας πίστης σκοτεινής, πριν από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους, την σταματούσαν..
Για τα όστρακα στα θεμέλια...
Για τα οράματα που είχαν κάθε βράδυ στο σπίτι...
Για τα χλιμιντρίσματα, τις κραυγές, και τα ουρλιαχτά των Γότθων σφαγέων που ακούγαν
Για τους τοίχους που έσταζαν αίμα..
"Ο πατέρας μου όμως εκείνη την χρονιά αρρώστησε σοβαρά και σε λίγους μήνες πέθανε. Η μητέρα μου δεν άντεξε τον τρόμο και κλείστηκε σε ψυχιατρείο. Ο μεγάλος μου αδελφός δολοφονήθηκε σε μια συμπλοκή, ενώ τα άλλα δύο αδέλφια μου, άγνωστο πως, πνίγηκαν στην θάλασσα."
Ο Μηχανικός, άσπρος από τον τρόμο, έμαθε για την δράκα των πιστών του Αχέροντα που μαζεύτηκαν ένα βράδυ για να την γλυτώσουν, ψέλνοντας την Αρχαία Επίκληση, και κατευνάζοντας τις ψυχές των σφαγμένων...
"Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν από δυνάμεις πού εμείς πιά γνωρίζουμε καλά. Εάν πεθάνω και εγώ τότε κανείς δεν θα μπορεί να προστατεύσει τον τόπο. Μην κτίσεις στο σημείο αυτό γιατί είναι καταραμένο. Αν όμως κτίσεις δίδαξε στους κατοίκους να τιμούν τους νεκρούς προγόνους μας"
Τρεκλίζοντας ο Μηχανικός βγήκε..
Δεν ήξερε τι να πιστέψει...
Στον Αη Γιώργη της Ροτόντας, άναψε ένα κεράκι και έκανε τον σταυρό του. Έταξε ένα διαμέρισμα στο μετόχι της Μονής Βατοπεδίου άμα την γλιτώσει..
Ήσυχος έφυγε
Ιούνιος 1978, Πλατεία Ιπποδρομίου
Τα σωστικά συνεργεία έβγαζαν ακόμα νεκρούς από τα ερείπια της πολυκατοικίας, ενώ οι κατάρες προς τον Μηχανικό που έχτισε την πολυκατοικία δεν σταματούσαν
Στο γραφείο του, ήταν σιωπηλός
Δεν τον ένοιαζε η δίκη, ήξερε σε ποια χώρα ζούσε, μπορεί και να την γλίτωνε
Πιο πολύ τον ένοιαζε άλλο
Τα όνειρα με τα χλιμιντρίσματα, τα ουρλιαχτά και τα αίματα από την μέρα του σεισμού..
Έπρεπε να την ακούσω την γριά…
http://voice.pblogs.gr/2009/01/zornalist-h-katara.html

…και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας.

-------------------------------------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11123&catid=93#11123


Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς, εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου.

Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και απέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς Πελοποννησίους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς.
Εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δίκαιά μας, με μίαν γνώμην ομοφώνως απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. Πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίθφησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας.

Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας.

Οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. Η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ.

Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας.

Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας.

Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας.

1821: Μαρτίου 23 : Εν Καλαμάτα.
Εκ του Σπαρτιατικού Στρατοπέδου.
Πέτρος Μαυρομηχάλης, αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού.







Ψηφίστε ποια αφίσα επιλέγετε για τη σφαγή των Θεσσαλονικέων υπό του Θεοδοσίου.

…………………………………………………………………….

small003_afissa-03webΠοια αφίσα επιλέγετε για τη σφαγή των Θεσσαλονικέων υπό του Θεοδοσίου;

Πατήστε εδώ και ψηφίστε!

………………………………………….

Εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους χιλιάδες σφαγιασθέντες

υπό του αυτοκράτορος Θεοδοσίου Θεσσαλονικείς πολίτες

θα γίνει την Κρονία ημέρα («Σάββατο») 4 Απριλίου 2009

Για περισσότερα:
Θέσπις
------------

23 Μαρτίου 2009

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ


Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε ιερός χορός. Τόσο οι αρχαίοι Ελληνες όπως και οι Ινδοί χαίρονταν και τιμούσαν το χορό με παραπλήσιους τρόπους. Και για τους δύο ο χορός ήταν πνευματικής, θεϊκής ουσίας, ένα δώρο των αθανάτων προς τους ανθρώπους και ένα μέσον επικοινωνίας με το Αόρατο, συνδέοντας τα μυστήρια και τις τελετουργίες τους με το χορό. Κοντά σε όλα τα αρχαία Ελληνικά θέατρα υπήρχαν ναοί και θεραπευτήρια πιστεύοντας ότι η θεραπεία και η υγεία συνδέονται άμεσα με τον τρόπο κίνησης του ανθρωπίνου σώματος, με την καλλιέργεια της ψυχής και την πνευματική ενατένιση. «...όλη η γη χόρευε τον κοσμικό χορό της δημιουργίας», μας λέει ο Ευριπίδης. Πρώτη η θεά Ρέα τον αποκάλυψε στους Κουρήτες (τους γυιούς της) και τους Κορυβάντες. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο χορός μπορεί να εξελίχθηκε από τη μίμηση των λέξεων μέσω των χειρονομιών και πηγάζει από την επιθυμία των νεαρών πλασμάτων να κινήσουν το σώμα τους για να εκφράσουν συγκίνηση και ιδίως χορό (συσχετίζοντας τις λέξεις χαρά και χορός). Η μουσική, η ποίηση και ο χορός - μελική, λυρική και χορική ποίηση - ήταν όψεις της ίδιας τέχνης, της μουσικής, της τέχνης των μουσών. Η ορχηστική ήταν από τις δυσκολότερες τέχνες. Απαιτούσε εκπαίδευση όχι μόνο στη μουσική, τη ρυθμική και τη μετρική, αλλά και στη φιλοσοφία, τη φυσική και την ηθική. «Ο χορευτής είναι φιλόσοφος», λεει ο Λουκιανός, «γνωρίζει τα ήθη των ανθρώπων και είναι διερμηνέας όλων των γλωσσών και των θεμάτων». Η τέχνη του απαιτούσε πλήθος ικανοτήτων: την απαγγελία του ηθοποιού, τη φωνή του τραγουδιστή και το ρυθμό του μουσικού. Έπρεπε να αποδίδει με τελειότητα κάθε χορευτική κίνηση, «φορά», «στάση», «σχήμα». Ο στόχος της ορχηστικής τέχνης ήταν να γυμνάσει το σώμα, να αναζωογονήσει την ψυχή και να ανυψώσει το πνεύμα, ενώ το μεγαλύτερο ρόλο έπαιζαν οι χειρονομίες, η σοφία των χεριών. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν χορό τις μιμητικές κινήσεις που συνόδευαν ένα τραγούδι. Η «εμμέλεια» περιελάμβανε χορό με τραγούδι και χορό συνοδευτικό των λόγων, δηλαδή έναν κώδικα συμβολικών χειρονομιών. Η Μούσα Ερατώ, λέει ένας ποιητής της αρχαιότητας, χορεύει με το πόδι, με τραγούδι και με την όψη. Και η Μούσα Πολύμνια, εκφράζει τα πάντα με το χέρι της και μιλάει με τη χειρονομία (μια πολύπλοκη δακτυλική αλφάβητο που μοιάζει με τα χάστας, ή μούντρας του ινδικού χορού).
Περικλείοντας στα εκφραστικά μέσα της ορχηστικής τέχνης έναν κώδικα δακτυλικής αλφαβήτου, τις «χειρονομίες», οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν αυτή τη μη λεκτική γλώσσα πηγή σοφίας και θεραπείας., έτρεφαν δε μεγάλο σεβασμό για τους καλλιτέχνες τους οποίους ετιμούσαν ως «χειροσοφούς», αυτούς που κατείχαν τη σοφία των χεριών. Οι αρχαίοι συγγραφείς περιέγραφαν ζωηρά τις κινήσεις των δακτύλων, πιστεύοντας οτι ο χορευτής «μιλάει» με τις σιωπηλές κινήσεις των χεριών του: «...δάκτυλα φωνήν έχω... πολύτροπα δάκτυλα πάλλων...σκιρτήματι χειρών...» Ο Λεσβώναξ ο Μυτιληναίος ονόμαζε τους χορευτές «χειρόσοφους», αυτούς που κατείχαν τη σοφία και την έδειχναν με τα χέρια. «Ακούω, άνθρωπε, ά ποιείς, οχ ορώ μόνον, αλλά μοι δοκείς ταις χερσίν αυταίς λαλείν» (Ακούω ανθρωπε όσα κάνεις, όχι μόνο σε βλέπω, αλλά μου φαίνεται πως μιλάς με τα ίδια σου τα χέρια) Πίστευαν οτι έχει τόση δύναμη η σοφία των χεριών, ώστε να γίνεται καλύτερος κάποιος μετά από παρακολούθηση ενός χορού. Ο κύριος σκοπός της όρχησης ήταν η μίμηση, και ήταν επιστήμη παραστατική, που φανέρωνε τα μη φαινόμενα. Ο Πλούταρχος έλεγε οτι η «δείξις» (χειρονομία) δεν έπρεπε να είναιμιμητική αλλά δηλωτική: «δηλωτική αληθώς των υποκειμένων». Ο χορευτής υποκρίνεται και παριστάνει χαρακτήρες και πάθη: έρωτα, οργή, παραφροσύνη, θλίψη, στις διάφορες εντάσεις και βαθμούς τους. Ο θεατής αναγνωρίζει στον ορχηστή δικά του συναισθήματα, συμπάσχει και ταυτίζεται. Έτσι, ο στόχος της τέχνης, μέσα από αυτή την εσωτερική διεργασία των θεατών, γίνεται η αναζήτηση του αγαθού, του γνώθι σεαυτόν. Η παράδοση των περισσοτέρων αρχαίων μορφών μη εικαστικής τέχνης δυστυχώς έχει χαθεί: μόνον από παραστάσεις σε αγγεία και περαστικές αναφορές σε λογοτεχνικά ή θεωρητικά κείμενα γνωρίζουμε κάποια ψίχουλα για την αρχαία ελληνική μουσική και ορχηστική τέχνη. Το 527 μ.Χ. όταν η εταίρα και χορεύτρια Θεοδώρα έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, συμβολικά τουλάχιστον η ιστορία του Ελληνικού χορού είχε τελειώσει. Η ανερχόμενη τότε χριστιανική θρησκεία, συνδέοντας τη θρησκευτική αναζήτηση με τον ασκητισμό και τον υποβιβασμό του σώματος, σιγά-σιγά απαγόρευσε τις χορευτικές παραστάσεις και απέκλεισε κάθε πρακτική που θα χρησιμοποιούσε το σώμα ως μέσο για ευχαρίστηση και πνευματική εμπειρία. Στην Ευρώπη εξακολούθησε να υπάρχει «ιερή μουσική» αλλά όχι και «ιερός χορός». http://www.shantala.gr/hellas.html


Ο Αρχίλοχος που βρίσκεται;

Απόσπασμα που βρίσκεται σήμερα στην συλλογή παπύρων στην Κολωνία της Γερμανίας. (P. Köln II 58)
Είμαι στη δούλεψη εγώ του Ενυάλιου τ' αφέντη, μα ακόμα και των Μουσών τ' ακριβό δώρο το ξέρω καλά.(Μετάφραση: Θρ. Σταύρου)
.................................................
Τον Άρη εγώ ξέρω ρηγάρχη μου σ' αυτόν δουλεύω, ωστόσο με το γλυκό τους χάρισμα με προίκισαν οι μούσες. (Μετάφραση: Ι. Θ. Κακρίδης)
Με αυτoύς τους στοίχους μας αυτοπαρουσιάζεται ο Αρχίλοχος, δηλώνοντας ότι έχει δύο επαγγέλματα, αυτό του μισθοφόρου πολεμιστή, αλλά και αυτό του ποιητή.
Μία έκλιψη ηλίου στις 6 Απριλίου του έτους 648 π.Χ. την οποία αναφέρει ο Αρχίλοχος σε ένα σύγγραμμα (74D) του μας βοηθάει να προσδιορίσουμε το πότε έζησε(π. 680 π.Χ. - 630 π.Χ.) .
Γεννήθηκε στη Πάρο και γνώρισε τη μεγαλύτερη του ακμή περίπου το 650 π.Χ. Ο πατέρας του, Τελεσικλής, καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και υπήρξε αρχηγός της αποικιστικής εκστρατείας στη Θάσο. Μητέρα του ήταν η δούλα Ενιπώ, η οποία τον προίκισε με τη γνώση της λαϊκής γλώσσας και την ευαισθησία της ταπεινής της καταγωγής.
Πριν την γέννηση του ο πατέρας του επισκέφτηκε το μαντείο των Δελφών όπου και πήρε από τον Απόλλωνα τον εξής χρησμό: «Ένας αθάνατος υιός θα σου γεννηθεί».
Σε ηλικία 15 χρονών, ο Αρχίλοχος εστάλθει από τον πατέρα του στην αγορά με μια αγελάδα για να την πουλήσει. Στον δρόμο συνάντησε ΕΝΝΕΑ γυναίκες οι οποίες προθυμοποιήθηκαν να αγοράσουν την αγελάδα σε καλή τιμή. Όταν ο Αρχίλοχος συμφώνησε αυτές και η αγελάδα εξαφανίστηκαν και του άφησαν μία λύρα. Κατά αυτόν τον τρόπο τον επέλεξαν οι Μούσες, πιστοποιώντας τον χρησμό του Απόλλωνος.
Ποίηση:
Δεν θέλω εγώ το στρατηγό ψηλό κορδάτο με μπούκλες μυρωμένες, καλοξυρισμένο κοντός ας είναι με στραβά κανιά, μονάχα , καρδιά γεμάτος.(
Μετάφραση: Ι. Θ. Κακρίδης)
Σε αυτό το στιχάκι ο Αρχίλοχος απαρνείται τα εξωτερικά χαρακτηριστικά (δεν θέλω εγώ, ου φιλέω) και έρχεται κατά κάποιο τρόπο σε ρήξη με τα Ομηρικά πρότυπα Ηρώων.
Απο τους Σάιους χαίρεται κάποιος με την ασπίδαπου άρμα αψεγάδιαστο σιμά σ' ένα δεντρί άθελά μου την άφησα. Εγώ ξέφυγα τη μοίρα του θανάτου.Η ασπίδα ας πάει στ' ανάθεμα. Πάλι θε ν' αποχτήσω όχι χειρότερή της.(Μετάφραση: Ηλ. Βουτιερίδης)
Απίστευτη ειλικρίνεια, ομολογία σε πλήρη αντίθεση με τα δεδομένα της εποχής του(Ριψασπίς)! : Η ζωή του πολεμιστή έχει αξία και όχι ο ηρωϊκός θάνατος. Ο πολεμιστής που θα επιζήσει θα καταφέρει να βλάψει αργότερα περισσότερο τον εχθρό από ότι ένας νεκρός ήρωας....
O Αρχίλοχος βρίσκεται δίπλα στον Όμηρο, παρέα με την Σαπφώ.
Νίκος Σάμιος
.
Σχετικό links http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&Itemid=32&catid=27&id=11089#11089

Οι επτά Μακκαβαίοι,οι ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ...ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ,στους οποίους σταυροκοπιούνται οι Έλληνες!

---------------------------------------------------------------------------
http://apollonios.pblogs.gr/

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ .. ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

Ο ύπουλος δολοφόνος του μεγάλου Ιουλιανού Μερκούριος που τον μαχαίρωσε πισώπλατα την ώρα που αυτός έδινε την μεγάλη μάχη με τους Πέρσες!!Γι' αυτήν την άνανδρη δολοφονία του Ιουλιανού οι ιουδαιοχριστιανοι έκαναν τον Μερκούριο ....άγιο!!!! Είναι η γιορτή των ΑΓΙΩΝ ΕΠΤΑ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ, ΑΒΕΙΜ, ΑΝΤΩΝΙΟ,ΓΟΥΡΙΑΣ, ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ, ΕΥΣΕΒΩΝΑΣ, ΑΧΕΙΜ, ΣΑΜΩΝΑΣ, η μητέρα τους ΣΟΛΟΜΟΝΗ και ό διδάσκαλος τους ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ.

Οι άγιοι Μακκαβαίοι εκτελέστηκαν από τον Έλληνα Βασιλιά Αντίοχο τον Δ' τον Επιφανή κατά την καταστολή της εξέγερσης των Ιουδαίων το 168 π.Χ.
Ο ατσάλινος Βασιλιάς Αντίοχος προσπάθησε να εξελληνίσει τους εβραίους με το ζόρι, και ενώ η άρχουσα τάξη είχε σχεδόν εξελληνιστεί τα κατώτερα, αμόρφωτα στρώματα ήταν προσκολλημένα στο μονοθεισμό. Από αυτά τα κατώτερα στρώματα προέρχονταν ο ιερέας Ασαμωναίος/Μακκαβαίος ο οποίος προκάλεσε εξέγερση κατά του Βασιλιά Αντίοχου και με σκληρό αντάρτικό προσπάθησε και πέτυχε να αποτινάξει τους Έλληνες και να γίνει αρχηγός κράτους και ιδρυτής δυναστείας. Το ότι σήμερα η εκκλησία των ελοχίμ γιορτάζει αυτήν την γιορτή για έναν πόλεμο που έγινε πριν καν εμφανιστεί ο Τζόσουα ή ο Σαούλ είναι δείγμα του πόσο τελειωμένου ηθικά είναι αυτό το τερατούργημα της εβραιοχριστιανικής θρησκείας και πόσο δουλικά αντιμετωπίζει αυτούς που το υποδούλωσαν και το λοβοτόμησαν πολιτισμικά και πνευματικά.

http://erosorthodoxias.googlepages.com/1%CE%B7%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85
http://www.eortologio.gr/data/bios.php/?id=1977
http://www.synaxarion.gr/




[Αρχικά ήταν μια οικογένεια (2ος αι. π.Χ.). Αργότερα, απ' το όνομα του αρχηγού της, έτσι ονομάστηκαν όλοι οι Ιουδαίοι που έπαιρναν μέρος στον αγώνα ενάντια στην κατοχή της χώρας τους απ' τους Σελευκίδες. Ο πρώτος αρχηγός των Μακκαβαίων, ο Ματταθίας, είχε επαναστατήσει ενάντια στους Σελευκίδες της Συρίας και συγκεκριμένα στον Αντίοχο τον Δ' το 168 π.Χ. Μετά το θάνατο του Ματταθία, τον αγώνα ανάλαβε ο γιος του Μακκαβαίος (απ' τον οποίο πήρε και τ' όνομά του το κίνημα αυτό), που κατάφερε να πάρει την Ιερουσαλήμ και ν' αποκαταστήσει τη μονοθεϊστική λατρεία. Τον διαδέχτηκε ο Σίμωνας, που κατόρθωσε ν' αποσπάσει απ' το Δημήτριο το Β' την αναγνώριση της αρχιερατικής δυναστείας των Μακκαβαίων.]Μακκαβαίοι - Live-Pedia.gr


Εικόνα:Lp-stamp-line.gifΌταν εμφανίστηκαν οι Ρωμαίοι, ο συνεργάτης της Ρώμης Ηρώδης ο Μέγας πήρε τελικά τον θρόνο από τους Μακκαβαίους και όταν οι διάδοχοι του Ηρώδη αποδείχθηκαν ανίκανοι, η Ιουδαία υπήχθη απευθείας στον Καίσαρα. Τότε το πνεύμα των Μακκαβαίων που κυριαρχούσε στις τάξεις του εβραικού Ιερατείου δημιούργησε ένα υλικόπνευματικό αντάρτικο κατά της Ρώμης, άμεσος καρπός του οποίου ήταν ο χριστιανισμός τον οποίο έφτιαξε ο έμπιστος πράκτορας του Ιερατείου Σαούλ, με αντικειμενικό σκοπό την υλικοπνευματική υποδούλωση του ακμαίου ελληνορωμαικού κόσμου. Δρώντας σε πολλά επίπεδα, και σε αγαστή συνεργασία με την ρωμαική αντιπολίτευση που εκπροσωπούσε ο (στωικός) Σενέκας, πέτυχαν αρχικά να κάψουν την Ρώμη έτος 64, να αποπειραθούν το 65 να ρίξουν με συνωμοσία τον Αυτοκράτορα Νέρωνα και σε δεύτερο χρόνο να λειτουργήσουν ως 5η φάλαγγα στα μετόπισθεν ενόψει του Ιουδαικού Πολέμου το έτος 66. Τελικά το αριστοκρατικό ιερατείο έχασε τον έλεγχο από τους ζηλωτες και η νίκη της Ρώμης εξαφάνισε το εβραικό κράτος για μερικές χιλιετερίδες.
Πρόλαβαν όμως να σπείρουν σαν χολέρα το τερατούργημα του χριστιανισμού στον ελληνορωμαικό κόσμο, να τον αδυνατίσουν ηθικοπνευματικά μέχρι την τελική ήττα της Ρώμης μερικούς αιώνες μετά!!!