Ο Dawkins για πίστη, επιστήμη, σεβασμό και κριτική

Χριστιανικό Βυζάντιο και Ελληνισμός

Δύο Έλληνες στον τελικό του "Βρετανία έχεις ταλέντο"

Το ελληνικό δίδυμο πατέρα-γιού με το όνομα Stavros Flatley έχει κερδίσει τις εντυπώσεις του βρετανικού κοινού, αφού πέρασε στον τελικό του ριάλιτι «Βρετανία έχεις ταλέντο», χορεύοντας τον «Ζορμπά».
Ο Ελληνοκύπριος, Δημήτριος Δημητρίου, μαζί με τον γιο του ήρθαν πρώτοι στον τρίτο ημιτελικό, νικώντας ισχυρά φαβορί και παίρνοντας το εισιτήριο για τον τελικό του show.
Στον τελικό πέρασε και ο δωδεκάχρονος Shaheen Jafargholi, ο οποίος ξέσπασε σε δάκρυα όταν η κριτική επιτροπή του ανακοίνωσε πως πέρασε στην τελευταία φάση του Britain’s Got Talent (Βρετανία έχεις Ταλέντο).
Ο "σκληρός" της κριτικής επιτροπής, Simon Cowell, είπε στους Stavros Flatley: «Είναι σκουπίδι αλλά λαμπερό. Είναι απίστευτα μεταδοτικό. Ο τελικός θα ήταν σε χειρότερη μοίρα χωρίς εσάς». Από την πλευρά της η Amanda Holden δήλωσε ενθουσιαμένη: «Το λατρεύω. Το σόου σας τα έχει όλα».
Μέχρι την τελική βραδιά, υπάρχουν άλλοι δύο ημιτελικοί ώστε να επιλεχτούν τα τελευταία τέσσερα άτομα που θα μπουν στην δεκάδα του Σαββάτου 30/5. Οι υπόλοιποι έξι συμμετοχές που θα εμφανιστούν στο τελικό και θα διεκδικήσουν το ποσό των 100,000 λιρών όπως και μια εμφάνιση στο γκαλά Royal Variety Performance όπου παραβρίσκονται «γαλαζοαίματοι», είναι οι: Flawless, Stavros Flatley και Diversity (χορευτικά γκρουπ) και Shaun Smith, Susan Boyle και Shaheen Jafargholi (τραγουδιστές).


Πηγή http://www.cosmo.gr/Media/England/240354.html

Κάθε πέτρα κι Έλληνας!Οι Έλληνες της Αρμενίας.

Η Ποντιακή Διάλεκτος στην Αρμενία Συντάχθηκε απο τον/την Katherine Hodgson
Τρίτη, 19 Μάιος 2009 14:06

Σε αυτή την εργασία εξετάζονται τα ποντιακά ιδιώματα που μιλιούνται στα χωριά Ματάν (Madan) και Ανκαβάν (Hankavan) της σημερινής Δημοκρατίας της Αρμενίας. Τα χωριά χωρίζονται από αρκετά μεγάλη απόσταση αλλά γίνονταν γάμοι και άλλες επαφές μεταξύ των κατοίκων τους. Τα φωνητικά συστήματα των δύο ιδιωμάτων είναι ίδια και στο μορφολογικό επίπεδο οι διαφορές είναι λίγες (βλ. παρακάτω). Και τα δυο χωριά είχαν μέχρι πρόσφατα σχεδόν αποκλειστικά ελληνικό πληθυσμό, με πολύ μικρό αριθμό Αρμενίων και τουρκόφωνων κατοίκων, οι οποίοι μιλούσαν και αυτοί την ελληνική διάλεκτο. Οι κάτοικοι του Ματάν είχαν κατά κανόνα περισσότερες επαφές με ξενόγλωσσους πληθυσμούς από αυτούς του Ανκαβάν εφόσον το χωριό βρίσκεται κοντά στην κωμόπολη Αλαβερτί όπου υπήρχε μεγάλο εργοστάσιο στο οποίο εργάζονταν οι περισσότεροι άντρες του χωριού μαζί με Αρμένιους, τουρκόφωνους και ρωσόφωνους.
Το Ανκαβάν είναι πιο απομονωμένο και οι περισσότεροι κάτοικοι, ειδικά οι γυναίκες, εργάζονταν στο κρατικό αγρόκτημα που υπήρχε εκεί τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης. Πολλοί άντρες και από τα δυο χωριά ήταν οικοδόμοι και ταξίδευαν για αρκετά μεγάλα διαστήματα σε άλλες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης εκτελώντας δημόσια έργα. Κάποιοι από τους νεότερους και μεσήλικες ομιλητές που συμμετείχαν στην έρευνα, άντρες και γυναίκες, είχαν σπουδάσει σε πανεπιστήμια της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Ωστόσο όλες αυτές οι μετακινήσεις ήταν προσωρινές και τα συγκεκριμένα άτομα διατηρούσαν επαφές με το χωριό τους, όπου στη συνέχεια επέστρεφαν.

Όλοι οι ομιλητές που συμμετείχαν στην έρευνα έχουν τελειώσει ρωσόφωνο δημοτικό σχολείο, είναι εγγράμματοι και έχουν άριστη γνώση της ρωσικής γλώσσας, καθώς και της αρμενικής. Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία ξέρουν και την τοπική τουρκική διάλεκτο. Και τα δυο χωριά μέχρι πρόσφατα διέθεταν δημοτικά σχολεία (6 τάξεις), στα οποία τις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα (μέχρι το 1938) διδασκόταν η ελληνική γλώσσα (κοινή δημοτική). Δυο από τους μεγαλύτερους σε ηλικία ομιλητές (γεννημένοι τη δεκαετία του 20) είχαν κάποιες γνώσεις της ΚΝΕ από το σχολείο. Υπήρχε και κάποια γραπτή παράδοση στο ιδίωμα, τουλάχιστον στο Ανκαβάν, όπου οι κάτοικοι μετέφραζαν τουρκικά θεατρικά έργα στην ποντιακή. Πιθανόν να χρησιμοποιούσαν το κυριλλικό αλφάβητο. Οι περισσότεροι από τους ομιλητές, εκτός από τους πιο μεγάλους που πρόλαβαν το ελληνικό σχολείο, δεν είχαν καθόλου γνώσεις της γραπτής ελληνικής όταν ήρθαν στην Ελλάδα.

Ενώ οι ελληνικές κοινότητες των δυο χωριών προτιμούσαν την ενδογαμία (αυτός ήταν ένας λόγος επαφών μεταξύ των ελληνικών χωριών), γίνονταν και μεικτοί γάμοι με άτομα άλλων εθνικοτήτων, ειδικά στο Ματάν. Τρεις από τους ομιλητές από το Ματάν είχαν μητέρες Γεωργιανές, αλλά δεν μιλούσαν γεωργιανά στο σπίτι και δεν έχουν καλή γνώση αυτής της γλώσσας. Μια ομιλήτρια από το Ματάν έχει μητέρα Αρμένισσα και μεγάλωσε μιλώντας την ελληνική διάλεκτο με τον πατέρα και τη γιαγιά και αρμένικα με τη μητέρα. Ένας από τους ομιλητές από το Ανκαβάν είχε πατέρα Αρμένιο αλλά μεγάλωσε με την οικογένεια της μητέρας του, που ήταν Ελληνίδα. Ωστόσο οι γλώσσες που άσκησαν τη μεγαλύτερη επίδραση στα ιδιώματα των χωριών, τουλάχιστον στο λεξιλογικό επίπεδο, είναι η τουρκική και η ρωσική. Η τουρκική επίδραση ενδέχεται να χωρίζεται σε δυο φάσεις, μια παλιότερη από τα τουρκικά ιδιώματα του Πόντου, και μια πιο πρόσφατη από τις διαλέκτους που μιλιούνται στην Αρμενία (αζερική). Η ρωσική επίδραση στα ιδιώματα που μιλιούνταν στον Πόντο ήταν πολύ μικρή. Στα ιδιώματα που εξετάζονται εδώ ενδέχεται να είναι σχετικά πρόσφατο φαινόμενο που ξεκίνησε με τη μετανάστευση από τον Πόντο στις χώρες του Καύκασου. Πρόκειται κυρίως για δανεισμό λεξιλογικών στοιχείων που αφορούν έννοιες και αντικείμενα του σύγχρονου πολιτισμού. Στα επίπεδα της φωνολογίας, της μορφολογίας και της σύνταξης, η ρωσική επίδραση φαίνεται ουσιαστικά ανύπαρκτη.

Περισσότερα...

Η ΤΑΙΝΙΑ AGORA ΚΑΙ Η ΥΠΑΤΙΑ
To trailer της νέας ταινίας AGORA που προβλήθηκε στις Κάννες:

Την Αλεξανδρινή φιλόσοφο της σχολής του Πλωτίνου (μαθηματικές και εμπειρικές σπουδές) Υπατία έκαναν γνωστή η Ρέητσελ Γουάιζ και ο Αλεχάνδρο Αμεναμπάρ στο κινηματογραφόφιλο κοινό την Κυριακή στο φεστιβάλ των Καννών.
Την Ελληνίδα λόγια (αστρονόμο/ μαθηματικό), που έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ και της οποίας ο θάνατος στα χέρια ενός χριστιανικού όχλου (διαμελίστηκε με όστρακα και στη συνέχεια κάηκε ζωντανή) θεωρείται από κάποιους πως σηματοδότησε το οριστικό τέλος της ελληνιστικής περιόδου (και του τρόπου σκέψης που αυτή πρέσβευε), ενσαρκώνει η βρετανίδα ηθοποιός Ρέητσελ Γουάιζ ( «Ο επίμονος κηπουρός», «The Fountain» ) στην ταινία «Αγορά» (Agora).
Ενώ η πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας βρίσκεται προ των πυλών, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου η Υπατία προσπαθεί να διατηρήσει την επιστημονική γνώση της αρχαιότητας απέναντι στους όχλους των χριστιανών ζηλωτών - οι οποίοι, βλέποντας τους αριθμούς τους να αυξάνονται και το χριστιανισμό να κερδίζει συνέχεια έδαφος στην αυτοκρατορία, στρέφονται εναντίον των ειδωλολατρών και των Εβραίων. Ένα από τα θύματά τους είναι και η Αλεξανδρινή φιλόσοφος, η οποία χαρακτηρίζεται ως μάγισσα από τους ηγέτες των χριστιανών και οδηγείται σε ένα βίαιο θάνατο.
Κατά τη Γουάιζ, η ιστορία της Υπατίας είναι επίκαιρη ακόμα και σήμερα: «ουσιαστικά τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Έχουμε τεχνολογική και ιατρική πρόοδο, αλλά όσον αφορά τα φονικά στο όνομα ενός θεού, ο φονταμενταλισμός εξακολουθεί να βασιλεύει…ενώ δεν είναι λίγες οι κοινωνίες όπου οι γυναίκες θεωρούνται ακόμα πολίτες δεύτερης κατηγορίας και τους αρνείται το δικαίωμα στη μόρφωση».
Ο Αμεναμπάρ (που έχει επίσης σκηνοθετήσει το διάσημο θρίλερ «Οι Άλλοι», όπου πρωταγωνιστούσε η Νικόλ Κίντμαν) ανέφερε πως η ιδέα για την «Αγορά» του ήρθε αμέσως μετά την περάτωση του δράματος «Η Θάλασσα μέσα μου» (Mar adentro), το 2004, το οποίο και είχε τιμηθεί με βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Κατά τα λεγόμενα του Χιλιανού σκηνοθέτη, ήθελε κάποιον αστρονόμο, αλλά όχι μια διάσημη φιγούρα όπως για παράδειγμα ο Γαλιλαίος - οπότε και οι έρευνές του τον οδήγησαν στην Υπατία.
«Διαπιστώσαμε πως εκείνη η περίοδος της αρχαιότητας είχε πολλά κοινά με το σήμερα. Τότε τα πράγματα έγιναν πολύ ενδιαφέροντα, καθώς καταλάβαμε πως είχαμε τη δυνατότητα να γυρίσουμε μια ταινία για το παρελθόν, ενώ στην πραγματικότητα γυρίζαμε μια ταινία για το παρόν» δήλωσε σχετικά.
Μιλώντας για το ιδιότυπο ερωτικό τρίγωνο που εμφανίζεται στην ταινία (ανάμεσα στην Υπατία, έναν αφοσιωμένο σκλάβο και έναν από τους μαθητές της- το οποίο δεν ευδοκιμεί, καθώς η φιλόσοφος αφιερώνεται στην επιστήμη), η Γουάιζ ανέφερε πως βρήκε έμπνευση στην ίδια την οικογένειά της, μέσω της 85χρονης θείας της- ερευνήτριας πάνω στον καρκίνο.
«Όταν τη ρώτησα γιατί δεν παντρεύτηκε ή δεν έκανε παιδιά, μου απάντησε πως 'ποτέ δεν πίστεψα πως θα υπήρχε άνδρας που θα μου επέτρεπε να εργαστώ όσο σκληρά επιθυμούσα... με το πέρασμα των χρόνων συνειδητοποίησα πως αγαπούσα τη δουλειά μου πιο πολύ από το καθετί, και δεν ήθελα κανέναν να μπει ανάμεσα σε εμένα και αυτήν».
Κατά τον Αμεναμπάρ, αν η Υπατία είναι ουσιαστικά μια ενσάρκωση της σύγχρονης γυναίκας, η ρωμαϊκή αυτοκρατορία εκείνης της περιόδου αποτελεί την ενσάρκωση μιας υπερδύναμης σε κομβικό σημείο: «πιστεύω πως αυτή τη στιγμή οι ΗΠΑ βρίσκονται στην ίδια θέση με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, καθώς τώρα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, βρισκόμαστε εν μέσω μιας κρίσης, κοινωνικής και οικονομικής. Είναι ώρα για αλλαγή... ξέρουμε πως κινούμαστε προς κάποια διαφορετική κατεύθυνση, αλλά δεν ξέρουμε προς τα πού μας οδηγεί αυτή. Και καθώς είμαι αισιόδοξος εκ φύσεως, θέλω να πιστεύω πως δεν θα μπούμε πάλι σε μία περίοδο αντίστοιχη του Μεσαίωνα».
Η ΥΠΑΤΙΑ
Η Υπατία γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.χ και πέθανε στην ίδια πόλη το 415. Ηταν η πρώτη γυναίκα που είχε μιά ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη των μαθηματικών. Η Υπατία ήταν κόρη του μαθηματικού και φιλοσόφου Θέωνα της Αλεξάνδρειας και είναι αρκετά σίγουρο ότι μελέτησε τα μαθηματικά κάτω από τη καθοδήγηση και την εκπαίδευση του πατέρα της. Η Υπατία είχε διδάξει τις φιλοσοφικές επιστήμες και τα μαθηματικά σε πολλούς νέους που ήθελαν να μορφωθούν και να γίνουν επιστήμονες της εποχής, δίδασκε σε ανθρώπους κάθε θρησκείας και μετά τον πατέρα της ανέλαβε μια Έδρα Φιλοσοφίας στην πόλη. Είχε πολύ μεγάλη απήχηση στο κοινό της εποχής και κάθε βράδυ στο σπίτι της μαζεύονταν από πολλά μέρη του κόσμου απλά για να την ακούσουν και να μαθητεύσουν πλάι της. Ήταν από τα μεγαλύτερα μυαλά της εποχής… Δυστυχώς όμως ήταν και άτυχη!
Ένα βράδυ λοιπόν, λίγο έξω από το σπίτι της έκανε τον συνηθισμένο του περίπατο ο Κύριλλος ο τότε Επίσκοπος της Αλεξάνδρειας. Άκουσε λοιπόν φασαρίες και φωνές να έρχονται από ένα σπίτι εκεί κοντά έτσι πήγε προς τα εκεί γεμάτος περιέργεια. Στο δρόμο βρήκε κάποιον που έφευγε και τον ρώτησε απορημένος, τι γινόταν. Του είπαν ότι εδώ είναι το σπίτι της μεγάλης φιλοσόφου και μαθηματικού Υπατίας που είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο! Αυτό ήταν, η ΖΗΛΕΙΑ και ο ΦΘΟΝΟΣ τον είχαν αγκαλιάσει… Σκέφτηκε αμέσως ότι κάτι έπρεπε να κάνει, έπρεπε ο κόσμος να σταματήσει να ασχολείται μαζί της, έτσι λοιπόν προσπάθησε να τη λειδωρίσει. Αλλά και πάλι δεν κατάφερε τίποτα. Ήταν η εποχή που ο Κύριλλος είχε ξεκινήσει μαζική θρησκευτική κάθαρση εκδιώχνοντας τους Κόπτες τους Εβραίους και κάθε άλλη αίρεση ή θρησκεία της εποχής. Στη συνέχεια κυνήγησε μέχρι θανάτου τους νεοπλατωνιστές φιλοσόφους. Πρώτο του θύμα, ήταν η Υπατία που την κατηγόρησαν για τι άλλο, μα φυσικά για μαύρη μαγεία…Έτσι λοιπόν η Υπατία δολοφονήθηκε άγρια από τους μοναχούς Nitrian ένα φανατικό τμήμα των Χριστιανών που ήταν υποστηρικτές τσιράκια του Κύριλλου.
Περισσότερα για τον μαρτυρικό θάνατο αυτής της καταπληκτικής γυναίκας μας λέει ο χριστιανός ιστορικός του 5ου αιώνα, Σωκράτης ο Σχολαστικός:
“Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν.”
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Φιλοστόργιου, την ίδια την φιλόσοφο την έσυραν δια μέσου των οδών, αφού αφήρεσαν τα ενδύματά της, και στη συνέχεια την κατέκοψαν με όστρακα, την διαμέλισαν και μετέφεραν τα μέλη της σε μια τοποθεσία, τον Κυναρίωνα, όπου τα παρέδωσαν στο πυρ.

Ο Ορέστης που ήταν ο Ρωμαίος Κυβερνήτης της περιοχής ανέφερε αμέσως τον φόνο της Υπατίας και ξεκίνησε έρευνες οι οποίες κάθε φορά, μυστηριωδώς σταματούσαν λόγω έλλειψης στοιχείων. Αργότερα ο Ορέστης παραιτήθηκε και έφυγε από την Αλεξάνδρεια Τελικά ο Κύριλλος υσχηρίστηκε ότι η Υπατία ήταν ζωντανή και ζούσε μάλιστα στην Αθήνα…
Τα περισσότερα από τα γραπτά της Υπατίας ξεκίνησαν σαν σημειώσεις για τους μαθητές της. Κανένα δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο, αν και είναι πιθανό τμήματα του έργου της να έχουν ενσωματωθεί στις εκτενείς πραγματείες του Θέωνα. Μερικές πληροφορίες για τα επιτεύγματά της προέρχονται από δασωμένα γράμματα του μαθητή και φίλου της Συνέσιου του Κυρηναίου, που αργότερα έγινε ο πλούσιος και ισχυρός Επίσκοπος της Πτολεμαϊδας. Κάποτε ο Συνέσιος, Επίσκοπος και γνωστός για τη μόρφωσή του, της έγραψε ζητώντας τη βοήθειά της στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδροσκοπίου, αναγνωρίζοντας τη μοναδική υπεροχή του νου της.
Το σημαντικότερο έργο της Υπατίας ήταν στην άλγεβρα. Έγραψε σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου σε 13 βιβλία. Ο Διόφαντος έζησε και εργάσθηκε στην Αλεξάνδρεια τον τρίτο αιώνα και έχει ονομασθεί ‘πατέρας της άλγεβρας’. Ανέπτυξε τις απροσδιόριστες (ή Διοφαντικές) εξισώσεις, δηλαδή εξισώσεις με πολλαπλές λύσεις. (Ένα συνηθισμένο παράδειγμα προβλημάτων αυτού του τύπου είναι το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε ένα κατοστάρικο σε νομίσματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά νομίσματα, 50άρικα, 20άρικα κλπ.). Εργάσθηκε επίσης με δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τα σχόλια της Υπατίας περιελάμβαναν εναλλακτικές λύσεις και πολλά νέα προβλήματα που προέκυπταν σαν συνέπεια στα χειρόγραφα του Διόφαντου.
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της θηριωδίας που διαβάσατε παραπάνω είναι ότι, το 1998 ονομάστηκε Έτος Κυρίλλου Αλεξάνδρειας και φυσικά η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία ονόμασε αυτό το ΛΑΜΟΓΙΟ, ΑΓΙΟ!
Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στην Ελληνική Μαθηματική Πύλη, Telemath
Πηγές:
http://www.kathimerini.gr/ με πληροφορίες από AP, http://masterchrisblog.wordpress.com/, http://whitewomenfront.blogspot.com/2007_07_01_archive.html,

Ελλάδα: Νεκρός ο 37χρονος δύτης του National Geographic

Την τελευταία του πνοή άφησε στο Ναυτικό Νοσοκομείο, όπου είχε μεταφερθεί αργά το μεσημέρι με συμπτώματα της «νόσου των δυτών» μέλος του καταδυτικού συνεργείου του National Geographic που ερευνά το ναυάγιο του «Βρετανικού» στο Αιγαίο.
Ο 37χρονος Βρετανός, Τσάρλς Σπένσερ είχε μεταφερθεί το μεσημέρι της Κυριακής αναίσθητος στο Ναυτικό Νοσοκομείο. Ήταν μέλος του καταδυτικού συνεργείου του National Geographic, που πραγματοποιεί καταδύσεις στο στενό της Κέας, βιντεοσκοπώντας το ναυάγιο του ατμόπλοιου «Βρετανικός» που βυθίστηκε στις 21.11.1916 κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, στο Αιγαίο.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ο 37χρονος, που επέβαινε μαζί με άλλους συναδέλφους του στο με σημαία Παναμά ερευνητικό σκάφος C.D.T FOR CAULT, παρουσίασε μετά την κατάδυση της Κυριακής, συμπτώματα της νόσου των δυτών.
Ο πλοίαρχος του ερευνητικού σκάφους, το οποίο από 19 Μαΐου μέχρι και 31 Μαΐου 2009 είχε άδεια για βιντεοσκοπήσεις στο ναυάγιο, ειδοποίησε ΥΕΝ. Τον Σπένσερ παρέλαβε ελικόπτερο σούπερ πούμα.
24/05/2009
Πηγή:http://www.cosmo.gr/News/Hellas/240066.html

Ένα καρτούν για τη Γάζα.Από έναν Εβραίο!

"Κλειστή Ζώνη": Το καρτούν που εξοργίζει το Ισραήλ

Ένα φιλμ κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους που δημοσιεύτηκε μέσω 'Ιντερνετ και φέρει τη σφραγίδα του βραβευμένου Εβραίου σκηνοθέτη Γιόνι Γκούντμαν (Βαλς με τον Μπασίρ), προκάλεσε αντιδράσεις στο Ισραήλ. Ο λόγος είναι ότι το 90 δευτερολέπτων φιλμάκι ευελπιστεί να περιγράψει την περιορισμένη ζωή των κατοίκων της Γάζας.

Το φιλμ, που ονομάζεται «Κλειστή Ζώνη» περιγράφει την προσπάθεια ενός παιδιού που ζει στη Λωρίδα της Γάζας, να κυνηγήσει ένα πουλί η οποία είναι μάταιη καθώς ο δρόμος κλείνει συνεχώς μπροστά του.

Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι σκοπός του φιλμ ήταν να αλλάξει τις παγιωμένες πεποιθήσεις περί καλού και κακού που κυριαρχούν στην πατρίδα του. «Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούν ότι οι Παλαιστίνιοι είναι πραγματικοί άνθρωποι. Προτιμούν να τους θεωρούν κάτι κακό. Ότι όλοι είναι όπως τα μέλη της Χαμάς. Είναι εύκολο να λες "ας τους τιμωρήσουμε, ας τους σκοτώσουμε όλους" και πιο δύσκολο να τους αντιμετωπίσεις σαν καθημερινούς ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν ειρηνικά» δήλωσε ο Γκούντμαν στην Jerusalem Post.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το φιλμ προωθεί τους σκοπούς της ισραηλινής οργάνωσης Gisha που στα εβραϊκά σημαίνει «Πρόσβαση». Η οργάνωση με ανακοίνωσή της υποστηρίζει ότι η ταινία, έχει ως στόχο να κινήσει την συμπάθεια των Ισραηλινών για «τα ανθρώπινα πλάσματα, τα οποία δεν μπορούν καν να προσπαθήσουν να πραγματώσουν τις επιδιώξεις και τα όνειρά τους, λόγω της απαγόρευσης να μετακινηθούν». Ο Σαρί Μπασί, διευθυντής της οργάνωσης αναφέρει στην εφημερίδα ότι ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας, αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος της ελεύθερης μετακίνησης και ότι αυτή η παραβίαση με τη σειρά της εμποδίζει τους ανθρώπους να εξασκήσουν μία σειρά άλλων βασικών δικαιωμάτων (παιδεία, τροφή, ιατρική περίθαλψη, ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, ελευθερία της έκφρασης κ.α.) «Είναι παράνομος, βάσει του διεθνούς δικαίου» δηλώνει.

Η ταινία έρχεται να δώσει φωνή στους σκοπούς της οργάνωσης Gisha, η οποία έρχεται να ενωθεί με τις φωνές πολλών άλλων διεθνών οργανώσεων, οι οποίες αντιτίθενται στον αποκλεισμό που υφίστανται 1,5 εκατ. άνθρωποι από τον Ιούλιο του 2007.

Ο Γκούντμαν ξεκίνησε την δημιουργία του φιλμ πριν την ισραηλινή επέμβαση στη Λωρίδα της Γάζας κατά την οποία 1.300 Παλαιστίνιοι - 400 παιδιά μεταξύ αυτών - έχασαν τη ζωή τους, όμως μετά την επέμβαση η σύντομη ταινία αποκτά άλλο βάρος, καθώς τα πνεύματα είναι ιδιαίτερα οξυμμένα.

Ο ισραηλινός καθηγητής Επικοινωνίας και ΜΜΕ Μπεν Ελιέζερ για παράδειγμα χαρακτήρισε το φιλμάκι «αηδιαστικό».

«Πρόκειται για ένα άσχημο, αηδιαστικό έργο.. Σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί σαν όπλο κατά του Ισραήλ. (...) Πρέπει να δείχνουμε ανάλογη ευαισθησία και για τα παιδιά που ζουν στο νότιο Ισραήλ και τα οποία βομβαρδίζονται από τη Χαμάς κάθε μέρα. Θεωρώ ότι (ο Γκούντμαν) πρέπει να βραβευθεί από τον Αχμαντινετζάντ για το έργο του» δήλωσε στην Jerusalem Post.

Πηγή: Cosmo.gr

Πηγή δική μας:
http://www.schizas.com/site3/

Είναι καιρός ή όχι ακόμα;

Αναζητάται επαναστατικός Έλλην

Όταν η κοινωνία μας αποσυντίθεται και οδεύει σε αυτοδιάλυση, όταν η ύπαρξη των ανθρώπων ευτελίζεται, όταν ο διεφθαρμένος θεωρείται ήρωας, όταν το έγκλημα γίνεται καθημερινότητα και ο εγκληματίας δεν τιμωρείται, όταν ο πολίτης είναι ή αδιάφορος, ή ωθείται να μισεί την κοινωνία του, όταν οι ταγοί είναι κίβδηλοι και απατεώνες,

τότε, μήπως είναι καιρός

για επανάσταση;

Όταν ο δημόσιος πλούτος υφαρπάζεται ξεδιάντροπα και ουδείς τιμωρείται, όταν η αρετή έχει γίνει βαρβαρότης, όταν η εκβαρβαρισμένη πολιτεία λεηλατεί ηθικά, κοινωνικά και οικονομικά τον Έλληνα, όταν η τεχνολογική εξάρτηση από άλλους φέρνει την μελλοντική μας δουλεία,

τότε, μήπως δίδεται

το ηθικό δικαίωμα της επαναστάσεως;

Όταν ακρωτηριάζεται η δημιουργικότητα των νέων, όταν η αεργία και ανεργία έχουν καταστεί ηθικές αρχές, όταν η πολιτεία αποκόπτει τον δρόμο της προόδου, όταν οι νέοι κοροϊδεύονται και αγνοούνται, όταν η Ελλάδα, που κάποτε γέννησε την επιστήμη, σήμερα γελιοποιεί τον επιστήμονα και αποβάλλει τον ειδικευμένο νέο, όταν οι νέοι περιθωριοποιούνται και χάνουν την αξιοπρέπεια τους και τον προσανατολισμό τους, όταν οι πνευματικοί ταγοί είναι καιροσκόποι,

τότε, μήπως καθίσταται

ιερό καθήκον η επανάσταση;

Όταν το Kοινοβούλιο γίνεται άντρο κλοπής, υποκρισίας και λεηλασίας, πηγή αμαρτίας και αρχή καταδυναστεύσεως και απαξιώσεως των πολιτών, όταν οι κυβερνήσεις έχουν καταστεί νόμιμες συμμορίες διαφθοράς και ιδιοτέλειας, όταν το πολιτειακό σύστημα είναι ανίκανο, όταν η δημοκρατία μετατρέπεται σε θεατροκρατία, όταν η εξουσία καθίσταται μια τετραετής δικτατορία της πλειοψηφίας και των πολιτικών, όταν ο πολίτης γίνεται άβουλος θεατής ανομιών,

τότε, μήπως επιβάλλεται

η εθνάρεστη και θεάρεστη υποχρέωση της επαναστάσεως;

Η Ελλάς χρειάζεται μια βαθειά και ειρηνική κοινωνική και συνειδησιακή επανάσταση! Συνεπώς, αναζητάται ο επαναστατικός Έλλην, ο δημιουργός.

Τρύφων Ολύμπιος

Πηγή:
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ

1821.Ο ήρωας της Ηλείας Βιλαέτης και ο προδότης Νενέκος!

Απρίλιος-Μάϊος του 1827.Η Επανάσταση πνέει τα λοίσθια.Ο Ιμπραήμ με τους αράπηδες έχει διαλύσει τους πάντες και τα πάντα.Όμως όχι μόνος του.Η ηλιθιότης των περισσοτέρων από τους οπλαρχηγούς που νόμιζαν τον εαυτό τους ως τον αδιαφιλονίκητο τάχα αρχηγό της Ελλάδας,είχε προκαλέσει τον εμφύλιο σπαραγμό.
Μόνος ο Κολοκοτρώνης στην Πελοπόννησο,προσπαθούσε να κρατήσει τα προσχήματα και την Επανάσταση στη ζωή!
Αφού τον προηγούμενο χρόνο ο Ιμπραήμ είχε δηώσει και κατακάψει σχεδόν όλη την Πελοπόννησο,την άνοιξη του 1827...Ας αφήσουμε όμως τον Παπαρρηγόπουλο να μας πει τη συνέχεια:
[...Και επελθόντος του έαρος,1827,εξώρμησε πάλιν,κατά Απρίλιον,επί την δυτικήν Πελοπόννησον.Αλλά τότε μετέβαλεν επί τινα χρόνον σύστημα.Αντί να εκδηοί ανηλεώς την χώραν,ήρχισε να περιποιήται οπωσούν τους κατοίκους,να φείδηται των σπαρτών,να πληρώνη όσα προς χρήσιν του στρατού ελάμβανεν.Εάν αναλογισθώμεν,ότι πεσόντος τότε του Καραϊσκάκη,εφάνη εκλιπούσα πάσα ελπίς,και ότι τρίτον ήδη έτος οι άνθρωποι αυτοί έπασχον όσα η κάλαμος δεν δύναται να περιγράψη,δεν θέλομεν απορήσει,ότι ουκ ολίγοι εν τη απογνώσει αυτών ήρχισαν να υποτάσσωνται,δελεαζόμενοι υπό των επιεικών του δορικτήτορος τρόπων.Η στιγμή υπήρξε κρίσιμος,διότι το μόλυσμα διαδιδόμενον από των δυτικών εις τας ανατολικάς επαρχίας,ηδύνατο να καταφέρη πληγήν καιρίαν εις την και άλλως πνέουσαν τα λοίσθια επανάστασιν.Τότε ο Κολοκοτρώνης προσήνεγκε τελευταίαν και μεγάλην εις την Ελλάδα εκδούλευσιν.Αδυσώπητος εξεγερθείς κατά της προδοσίας,διέταξε να δράξωσι τα όπλα πάντες από 15 μέχρις 60 ετών,ηπείλησε δια πυρός και σιδήρου τους υποτασσομένους και βαρύν κατήνεγκε τον πέλεκυν της εθνικής δικαιοσύνης κατά του επισημοτέρου εξ αυτών,του Ηλείου Νενέκου.Δεν ήτο εν τούτοις αιμοβόρος ο ανήρ' και όταν είς των γενναίων αυτού υπασπιστών,ο καπετάν Βασίλης ο Αλωνιστιώτης,τον παρετήρησεν ότι ο Νενέκος δεν ήτο μόνος,αλλά και άλλοι ήσαν άξιοι της αυτής τιμωρίας,ο Κολοκοτρώνης απεκρίθη,ότι δεν υπήρχον περί τούτων αποχρώσαι αποδείξεις.Επιμένοντος δε του υπασπιστού,"καϋμένε Βασίλη,τον είπε,Τούρκος είσαι," και έκτοτε διετέλεσεν επιλεγόμενος Τουρκοβασίλης ο Αλωνιστιώτης εκείνος μαχητής.]
Παπαρρηγόπουλος,ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ,βιβλίον δέκατον πέμπτον,σελ.242,εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.

Ομολογώ ότι,μέχρι τώρα ενώ άκουγα να λένε τους προδότες "Νενέκους",δεν είχα υπόψιν μου το παραπάνω ιστορικό γεγονός!
Ομολογώ,πάλι,ότι ντρέπομαι ως Ηλείος για τους προδότες που παρήγαγε ο τόπος που γεννήθηκα.Καυχιόμουν μέχρι τώρα για την πρώτη αιματηρή μάχη,έστω και χαμένη,που έγινε στις 10 Μαίου του 1821 στα αμπέλια της κοιλάδας του ποταμού Ενιππέα,κοντά στο χωριό Λαντζόϊ,μεταξύ των Τουρκαλβανών του Λάλα από τη μία και 100 περίπου παλλικαριών από τον Πύργο και τα περίχωρα με αρχηγό τον Βιλαέτη,τον Πυργιώτη που με τον ενθουσιασμό του,αλλά χωρίς καμία εμπειρία πολεμική,προκάλεσε τους τρομοκράτες Τουρκαλβανούς που διαφέντευαν όλη τη δυτική Πελοπόννησο,αυτά τα αιμοσταγή τέρατα που έσφαζαν μέχρι και τις γάτες,σε μάχη.Δεν υπήρχε πιο εύκολος αντίπαλος για τα λυσσασμένα τσακάλια τους Τουρκαλβανούς,που θεώρησαν προσβολή το σήκωμα του κεφαλιού από τους Έλληνες.Περικύκλωσαν τα παλλικάρια μας μέσα στα κλήματα και τα κατέσφαξαν μέχρις ενός!Τιμή και δόξα στους δεύτερους αυτούς "300" της Ελλάδας!
Ήταν αυτή η θυσία των 100 του Βιλαέτη του Πυργιώτη,που έδωσε πνοή και πίστη στους Έλληνες ότι μπορούν και πρέπει να ξεσηκωθούν!Ήταν το αίμα που χύθηκε με τιμή για της Πατρίδος την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,που έκανε κάθε νέο και γέρο σε όλη την Πελοπόννησο να ξαναθυμηθεί τους 300 του Λεωνίδα και να αγριέψει!Να φέρει στη μνήμη τους όσα μεγάλα τους σιγοψιθύριζαν στα όνειρά τους,ο Λεωνίδας,ο Κυναίγειρος,ο Αισχύλος,ο Μιλτιάδης,ο Θεμιστοκλής,ο Αλέξανδρος...
Και ήταν νωπά μάλιστα όλα αυτά,ειδικά στην Ηλεία,που ένας δάσκαλος,ο Κρεστενίτης,μάθαινε στα παιδιά μερικά χρόνια πριν ξεσπάσει η Επανάσταση,την ΙΣΤΟΡΙΑ προ Βυζαντινής εποχής,δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα αλλάζοντας το όνομά του σε Λυκούργος!

Διαβάζουμε από το βιβλίο του Στυλ. Μιχόπουλου,"ΒΥΖΑΝΤΙΟ,ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ",εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ:
[...Ο Ν.Σπηλιάδης περιγράφει όσα είχαν συμβή,λίγα χρόνια πριν από την εθνεγερσία του 1821,σχετικώς με τα αρχαιοελληνικά ονόματα.
"Είναι παράδοξον η μανία,ήτις εκυρίευσεν εις τους Έλληνας,του να δίδωσιν εις εαυτούς και εις τα παιδιά των τα ονόματα των προπατόρων μας.Εις τον Πύργον ο Λυκούργος Κρεστενίτης,διδάσκων τα γράμματα προ της επαναστάσεως,αφού έδωκεν εις τον εαυτόν του το όνομα του αθανάτου νομοθέτου των Σπαρτιατών,έδωκε και εις τους μαθητάς του όλα τα ονόματα των μεγάλων ανδρών,όσα είναι το καύχημα των αιώνων.Και ευρίσκει τις σήμερον τους Σωκράτας,τους Πλάτωνας,τους Αριστείδας,τους Σόλωνας κ.λπ.Και μέχρι τινός έκαστος ωνομάζετο όπως τον εδόκει.Αλλά μετά ταύτα και οι ιερείς μας,αντί να βαφτίζωσιν τα παιδιά των Ελλήνων και να δίδωσιν ονόματα των αγίων μας,δίδουσι και αυτοί ελληνικά ονόματα.Ακούει τις λοιπόν και τους αχθοφόρους Σωκράτας καλουμένους".
Ο Αλή Πασάς κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει,γιατί είπε:
"Εσείς οι Έλληνες μπρε κάτι μεγάλο έχετε στο κεφάλι σας.Δεν βαφτίζετε πια τα παιδιά σας Γιάννη,Πέτρο,Κώστα,παρά Λεωνίδα,Θεμιστοκλή,Αριστείδη.Σίγουρα κάτι μαγειρεύετε".]

Διαβάζουμε για τον Βιλαέτη στη Βικιπαίδεια:"Ο Χαράλαμπος Βιλαέτης καταγόταν απο σπουδαία οικογένεια του Πύργου η οποία ήταν απο τις πρώτες που κατοίκησαν την περιοχή του Πύργου. Γεννήθηκε το 1781 και υπηρέτησε το 1806 στη Ζάκυνθο με τον βαθμό του λοχαγού δίπλα στο Κολοκοτρώνη. Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Το 1821 αναγνωρίστηκε αρχηγός των Ελλήνων στην Ηλεία. Ήταν αυτός ο οποίος σήκωσε τη Ελληνική Σημαία και κήρυξε την επανάσταση στον Πύργο.Ο Χαράλαμπος Βιλαέτης επινόησε πρώτος την ιδέα για αποκλεισμό των Τούρκων του Λάλα. Οχυρώθηκε στην θέση Στρέφι με 100 συντρόφους του. Στη μάχη τραυματίστηκε, αλλά παρ'ολα αυτα δεν διστασε να ορμήξει σε έναν Μπέη και να τον σκοτώσει. Όμως ένας υπηρέτης του Μπέη τον πυροβόλησε πισώπλατα και τον σκότωσε. Οι Τούρκοι πήραν το κεφάλι του ως λάφυρο. Όταν πέθανε ήταν 40 χρονών."

Διαβάζουμε και από τη σελίδα της Ν.Α.Ηλείας:"Η Φιλική Εταιρεία ήταν μία από τις πολλές μυστικές επαναστατικές οργανώσεις που παρουσιάστηκαν σε ολόκληρη τη νότια και ανατολική Ευρώπη κατά το πρώτο τέταρτο του 19 ου αι. Στόχος της : η απελευθέρωση της πατρίδας.Η φήμη του ξεσηκωμού διαρρέει και ο Χουρσίτ Καϊμακάμης διατάσσει από την Τρίπολη να μαζευτούν εκεί όλοι οι πρόκριτοι με το πρόσχημα της σύσκεψης, με απώτερο σκοπό την ομηρία τους. Όσοι πήγαν εντέλει φυλακίστηκαν.Το γεγονός αυτό επισπεύδει την έναρξη της επανάστασης. Η επαναστατική σημαία υψώνεται από τον Σισίνη στη Γαστούνη και τον Βιλαέτη στον Πύργο.Οι Τούρκοι κλείνονται στο Χλεμούτσι κι εκεί σπεύδουν σε βοήθειά τους οι φοβεροί Τουρκαλβανοί από το Λάλα. Στη θέα τους οι άπειροι τότε αγωνιστές σκορπούν και οι Λαλαίοι Τούρκοι λεηλατούν την περιοχή του κάμπου και τον Πύργο.Ο ίδιος ο Χαράλαμπος Βιλαέτης προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τους θηριώδεις Λαλαίους Τούρκους στον τόπο τους, πέφτει ηρωικά στο χωριό Σμίλα, τον Μάιο του 1821."

Και ένα απόσπασμα από ανάρτηση του μπλογκ http://latzoi.blogspot.com/2009/05/blog-post_11.html

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΛΑΤΖΟΙΟΥ

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 10 Μαιου 2009, η εκδήλωση προς τιμήν του Ηλείου ήρωα Χαράλαμπου Βιλαέτη και των παλικαριών του οι οποίοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στις 10 Μαΐου του 1821. Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο Λαογραφικός και Χορευτικός Όμιλος «Ηλείων Παράδοσις», ο Σύνδεσμος Οπλιτών Ηλείας και η Φιλαρμονική Εταιρία Πύργου «Απόλλων».Κεντρικός ομιλητής ήταν ο καθηγητής φιλολογίας Γεώργιος Κουρκούτας ο οποίος αναφέρθηκε στη ζωή του μεγάλου ήρωα και στις τελευταίες στιγμές του με τα παλικάρια του. Συγκεκριμένα τόνισε πως ο Χαράλαμπος Βιλαέτης καταγόταν από σπουδαία οικογένεια του Πύργου η οποία ήταν από τις πρώτες που κατοίκησαν την περιοχή. Υπηρέτησε το 1806 τον Αγγλικό στρατό στη Ζάκυνθο με το βαθμό του λοχαγού δίπλα στον Κολοκοτρώνη και ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Το 1821 αναγνωρίστηκε αρχηγός των Ελλήνων στην Ηλεία ενώ ήταν αυτός ο οποίος σήκωσε τη Ελληνική Σημαία και κήρυξε την επανάσταση στον Πύργο. Ο Χαράλαμπος Βιλαέτης επινόησε πρώτος την ιδέα για αποκλεισμό των Τούρκων του Λάλα. Οχυρώθηκε στη θέση Λαντζοΐου με 100 συντρόφους του. Στη μάχη τραυματίστηκε,αλλά παρ’ όλα αυτά δεν δίστασε να ορμήσει σε έναν Μπέη και να τον σκοτώσει. Όμως ένας υπηρέτης του Μπέη τον πυροβόλησε πισώπλατα και τον σκότωσε. Οι Τούρκοι πήραν το κεφάλι του ως λάφυρο. Έπειτα από την εξιστόρηση πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο πεσόντων των ηρώων και στην συνέχεια η Σοφία Σινοπούλου απήγγειλε το ποίημα προς τιμήν του ήρωα Χαράλαμπου Βιλαέτη γραμμένο από τον Σ. Γεωργακόπουλο και το οποίο μελοποιήθηκε πρόσφατα και το χόρεψε ο λαογραφικός χορευτικός όμιλος...

Τρέξτε για την «κουτάλα»...

Ο Παυσανίας, o Σπαρτιάτης στρατηγός που νίκησε τους Πέρσες στις Πλαταιές, την επόµενη της νίκης, κάλεσε τους Πέρσες µαγείρους και τον Σπαρτιάτη και τους ζήτησε να του φτιάξουν φαγητό για το µεσηµέρι. Το µεσηµέρι παρέταξε τους στρατιώτες σε γραµµή και έβαλε µερικά τραπέζια µπρος για να φέρουν τα φαγητά. Οι Πέρσες έφεραν φασιανούς, κοτόπουλα, λαγούς και άλλους , εκλεκτούς µεζέδες. Και ο Σπαρτιάτης έφερε τον µέλανα ζωµό!Ενα µόνο είπε στους στρατιώτες του:

Κοιτάτε τι είχαν και κοιτάτε τι ήρθαν να πάρουν!

Σήμερα από ποιο τραπέζι τρώνε;