Πόσο πιθανή είναι η δημιουργία ενός νέου «άξονα», αυτή τη φορά αποτελούμενο από Γερμανία – Ρωσία – Ιράν;
Σε παλαιότερο άρθρο μου, είχα επισημάνει, την διαφαινόμενη υπόγεια συνεργασία: Γερμανίας – Ρωσίας – Ιράν. Υπάρχουν πολλοί γεωστρατηγικοί λόγοι, που κάνουν τα συμφέροντα των τριών αυτών κορυφαίων δυνάμεων να συναντώνται. Τον κεντρικό ρόλο, πράγμα το οποίο είμαι βέβαιος ότι σύντομα θα αποκαλυφτεί, τον κρατάει η Γερμανία, αν και προς το παρών μόνο σε επίπεδο οικονομικό, αλλά όμως, και έμμεσα ιδεολογικό. Ο συνασπισμός αυτός προκύπτει μεταξύ άλλων και ως εξασφάλιση ισορροπίας δυνάμεων, έναντι της αγγλοαμερικανικής ηγεμονίας αλλά και του ελέγχου της διόγκωσης του κόκκινου δράκου (Κίνα).
Μόνο αν λάβει κάποιος υπόψη του αυτό το ενδεχόμενο θα μπορέσει, πιστεύω, να ερμηνεύσει τα όσα συμβαίνουν στη διεθνή γεωπολιτική σκηνή. Όταν είμαστε πεισματικά επικεντρωμένοι σε όσα διαδραματίζονται μόνο στον δικό μας γεωγραφικό χώρο, τότε είναι σαν να περιγράφουμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, παρατηρώντας μόνο τα όσα συμβαίνουν στις κερκίδες.
Αναμφίβολα, οι παράγοντες που...συνέχεια...Στο άρθρο έχουν προστεθεί υποστηρικτικά στοιχεία.
Ακολουθεί σχόλιο:
Η δημιουργία ενός τέτοιου στρατηγικού συνασπισμού, με «ιθύνοντα νου» τους γερμανούς, αφορά άμεσα την Ελλάδα, διότι δείχνει να βρίσκεται στο στόχαστρο, κυρίως λόγω της σημαντικής γεωστρατηγικής της θέσης. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επαναφέρω στη μνήμη το σκάνδαλο SIEMENS και την εμπλοκή του ονόματος «Κόκκαλη». Θυμίζω, πως ο βασικός πρωταγωνιστής της διαπλοκής Σωκράτης Κόκκαλης –μαζί με τον Κώστα Σημίτη (άλλο όργανο του γερμανικού «παρακράτους»)- είναι παλιός γνώριμος των Γερμανών (ιδικά των ανατολικών) και άτομο που ξεκίνησε την «καριέρα» του ως «εργαλείο» της περιβόητης Stasi (αναλυτική παρουσίαση στοιχείων και ντοκουμέντα σχετικά με το θέμα αυτό θα βρείτε εδώ).
Όλοι έχουν πλέον αντιληφτεί, και στο εσωτερικό αλλά εσχάτως και στο εξωτερικό, πως το πρόβλημα της Ελλάδας είναι η αναξιοπιστία των πολιτικών της. Αν κάποιος θέλει να έχει τώρα μια σφαιρική εικόνα γύρω από το πραγματικό παρασκήνιο, θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των γερμανών και τον ενεργό ρόλο τους πίσω από την πολιτική αστάθεια που επικρατεί στη χώρα μας.
Άτομα όπως ο Κόκκαλης, ο Σημίτης, ο Χριστοφοράκος κ.λ.π. δεν αποτελούν, παρά τους «βραχίονες» που εκτελούν απλά τα σχέδια του «ιθύνοντος νου».
Τα άκρως δυσάρεστο είναι, πως υπάρχουν πολλοί στη χώρα μας, οι οποίοι έχουν δεθεί στο «άρμα» των γερμανικών συμφερόντων -είτε εν γνώσει τους είτε όχι- ακολουθώντας κατώτερα ένστικτα, όπως: απληστία, φιλοδοξία, συμπλέγματα, προκαταλήψεις, απωθημένα.
Η γνώμη η δική μου είναι, πως δεν υπάρχει πια «εθνική πολιτική» και πως η χώρα είναι διχασμένη, καθώς έχει γίνει «μπάλα του τένις», ανάμεσα στα αντίπαλα γεωπολιτικά συμφέροντα, τα οποία ελέγχουν τις εκάστοτε πολιτικές «μαριονέτες» του τόπου και σέρνουν αντίστοιχα από την μύτη τους άπληστους εγχώριους κεφαλαιοκράτες.
Τι μέλλει τότε γενέσθαι; Θα ρωτήσει κάποιος. Τι να απαντήσει όμως κανείς σ’ αυτό; Πως μπορούν να υπάρξουν προβλέψεις όταν επικρατεί το χάος;
Ο Αναξαγόρας (500 περίπου π.Χ.), φιλόσοφος από τις Κλαζομενές, δέχεται ότι “όλα τα στοιχεία στην αρχή ήταν ανακατεμένα και συγκεχυμένα. Τα πάντα ήταν μέσα στα πάντα. Όλα όσα σήμερα είναι ξεχωρισμένα, αποτελούσαν μια μάζα αξεχώριστη και ηρεμούσα. Το μίγμα αυτό δεν θα έβγαινε από την ηρεμία του αν ο νους δεν έδινε σ’ αυτό την κίνηση και δεν το διαχώριζε”. Έτσι, ασχολείται με τα ασταθή, τυχαία, ανακατεμένα και συγκεχυμένα στοιχεία της πρωταρχικής άπειρης ύλης.
Ως φαίνεται λοιπόν, η ελληνική κοινωνία έχει επανέλθει σήμερα στην πρωταρχική κατάσταση –σύμφωνα με τον Αναξαγόρα- που επικρατούσε πριν την ανάπτυξη του πολιτισμού. Ο ίδιος υποστηρίζει πως “μετά έρχεται η ισορροπία, η αρμονία και η ζωή. Αλλά η ανθρώπινη ζωή βιώνεται μέσα σε ένα χαοτικό κόσμο, την πολυπλοκότητα, τις αντιθέσεις και την αντίφαση που κυριαρχούν σε όλους τους τομείς της σκέψης και της ζωής. Από τις αντιθέσεις δε προκύπτει η τέλεια σύνθεση, όπου τυχαία και συγκεχυμένα στοιχεία της υπάρχουσας άπειρης ύλης, μορφοποιούνται σε συντεταγμένες καταστάσεις.”
Να όμως που δεν φαίνεται να υπάρχουν οι ¨συντεταγμένες καταστάσεις” στην ελληνική κοινωνία, που προϋποθέτουν την …ύπαρξη του νου. Πως μπορεί λοιπόν να κάνει κάποιος οποιαδήποτε πρόβλεψη;
Μήπως βιώνουμε τότε αυτό που ονομάζεται στην φυσική «εντροπία», και που βρίσκεται στον αντίποδα της ανάπτυξης - δηλαδή ένα είδος κοινωνικοπολιτικής παρακμής;
Μπορεί να ακουστεί πεσιμιστικό αλλά μάλλον αυτή δείχνει να είναι η πραγματικότητα!
Ανάρτηση: Σε εξέλιξη η δημιουργία του νέου «Άξονα»