22 Σεπτεμβρίου 2009

"ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ".

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
(Κείμενο της ομάδας Ελλήνων στο θρήσκευμα «Αρκαδία»)

(Να επισημάνουμε για την σωστή ανάγνωση των κειμένων, ότι η αρχαία Ελληνική λέξη: « φιλία » σημαίνει πρωτίστως αγάπη και δευτερευόντως έχει την σημερινή έννοια της λέξεως, καθώς, φιλώ = αγαπώ. (η λέξη: φιλία είναι το ουσιαστικό του ρήματος: φιλώ)).

«Αγάπησις απόδεξις παντελής.»
Η Αγάπη είναι η παντελής αποδοχή.
- Πλάτων (Ορισμοί)
«Όλους αγάπα.»
- Φωκυλίδης
«Ο ανώτερος άνθρωπος, περισσότερο από κάθε τι, αφιερώνεται στη Σοφία και την Αγάπη. Το πρώτο είναι θνητό αγαθό ενώ το δεύτερο είναι αθάνατο.»
- Επίκουρος (Επικ. Προσφ. 78)
«Φιλοφρόνει πάσιν.» Να αγαπάς τους πάντες (όλους τους ανθρώπους) και τα πάντα.(φιλοφρονώ = φρονώ φίλα = σκέφτομαι με Αγάπη για κάποιον/κάτι. Το: πάσιν, είναι δοτική πληθυντικού των: οι πάντες, τα πάντα. Περιέχει και τις δύο λέξεις, έννοιες). - Δελφικό Παράγγελμα.
«Αφετηρία των αρετών είναι η ευσέβεια, και κορυφαίο όριό τους η Αγάπη.»
- Πυθαγόρας ο Σάμιος
«Η Αγάπη προς τους ανθρώπους είναι καθήκον, αφού είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου θεού.»
- Επίκτητος
«Φιλότητα αντί διαφοράς εθέλειν.»
Να θέλετε Αγάπη αντί της έχθρας.
- Ανδοκίδης
«Αγαπάσθαι και οικείν ευδαιμόνως.»
Να αγαπιέσθε και να κατοικείτε με ευδαιμονία (μεταξύ σας).
- Πλάτων (Πολιτεία)
«Ν ανταποδίδης την Αγάπη με Αγάπη.»
- Ησίοδος (Έργ. Και.Ημ.)
«Φιλία Αγάπα.»
Να αγαπάς.(Τους ανθρώπους, τους θεούς, κλπ.)
(Δελφικό Παράγγελμα)
-«Αγάπα τον πλησίον μικρά ελαττούμενος». Να αγαπάς τον πλησίον σου λίγο περισσότερο από ότι αγαπάς τον εαυτό σου. - Θαλής ο Μιλήσιος
«Χρω φιλανθρώπως και δικαίως τοις εντυγχάνουσι.»
Να αγαπάς τους ανθρώπους και να τους συμπεριφέρεσαι με δικαιοσύνη, όσους τυχαίνει να έχεις σχέσεις.
- Πλούταρχος (Ηθ, 88c)
«Εχούσης γάρ τι της ψυχής αγαπητικόν εν εαυτή, και πεφυκυίας, ώσπερ αισθάνεσθαι και διανοείσθαι και μνημονεύειν, ούτω και φιλείν.»
Η ψυχή κλείνει μέσα της δύναμη Αγάπης καθώς επλάστηκε για να αισθάνεται, να σκέπτεται και να θυμάται, έτσι επλάστηκε και για ν'αγαπά.
- Πλούταρχος (Σόλων,7,3,1-4)
(Ο Πλούταρχος ήταν Ιερέας των Δελφών.)
«Η Αγάπη προς τον άνθρωπο μας προστάζει να βοηθάμε τους ξένους.»
- Επίκουρος
«Φιλοφρονήσασθαι αλλήλους»
Να αγαπάτε αλλήλους (ο ένας τον άλλον).
- Πλάτων (Νομ. 738 D) (Επίσης, Ξενοφών (Κυρ. Αναβ.4.5,34).)
«Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν.»
Γεννήθηκα για ν' αγαπώ, όχι για να μισώ.
- Σοφοκλής (Αντιγόνη)
«Φιλίαν φύλαττε»
Να διαφυλάττεις την Αγάπη.
(Δελφικό παράγγελμα)

«Να αγαπάτε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη φυλή η την θρησκεία στην οποία ανήκουν.»
- Επίκτητος
...
Όλο το κείμενο εδώ: agapi-to-periexomeno-tis-ellinikis-thriskeias-1.pdf 946.78 Kb 31/08/2009, 13:40

Σχόλιο Αλφειού: Αυτό το τελευταίο,του Επίκτητου,αλλά και κάποια άλλα,προτρέπουν περιέργως σε μια δουλική αντιμετώπιση των αντιπάλων.Διότι,ναι μεν,πρέπει ο άνθρωπος να αγαπά και όχι να μισεί,αλλά τι γίνεται όταν ο άλλος σε μισεί και εσύ εθελοτυφλείς; Η ιστορία μας διδάσκει,βάσει των καταγραφέντων σφαγιασμών,δηώσεων και ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΩΝ κατά των προγόνων,ότι αυτά τα παραγγέλματα ήταν η Αχίλλειος πτέρνα,την οποία εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο οι εχθροί των Ελλήνων και του Ελληνικού Πολιτισμού!
Κι αν οι χριστιανοί...καυχώνται για τους "μάρτυρές τους",ότι "μαρτύρησαν" για την αγάπη του Χριστού τους,τότε οι Έλληνες σφαγιάστηκαν από τους χριστιανούς για την αγάπη προς τους..."ανθρώπους"!
Διότι ένα από τα παραπάνω,για παράδειγμα του Ησίοδου,που λέει:
«Ν ανταποδίδης την Αγάπη με Αγάπη.»
- Ησίοδος (Έργ. Και.Ημ.),πρέπει να συμπληρωθεί με τα παρακάτω του ιδίου,ο οποίος προέτρεπε διαφορετικά τους Έλληνες:
"...τον φιλέοντ' επί δαίτα καλείν,τον δ' εχθρόν εάσαι'..."
"...Σ' εκείνον που σε αγαπάει να κάνεις το τραπέζι,και αυτόν που σε εχθρεύεται να τον αφήνεις..."

"...τον φιλέοντα φιλείν,και τωι προσιόντι προσείναι.
και δόμεν,ός κεν δωι,και μη δόμεν,ός κεν μη δωι..."
"...Αυτόν που σε αγαπάει να τον αγαπάς,και να συντρέχεις όποιον σε συντρέχει.
Να προσφέρεις σε όποιον σου προσφέρει,και να μην προσφέρεις σε όποιον δε σου προσφέρει..."

"...πήμα κακός γείτων,όσσον τ' αγαθός μέγ' όνειαρ.
έμμορέ τοι τιμής,ός τ' έμμορε γείτονος εσθλού.
ουδ' άν βους απόλοιτ',ει μη γείτων κακός είη..."
"...Ο κακός γείτονας αποτελεί τόσο μεγάλο κακό,
όσο μεγάλη ευεργεσία είναι ο καλός.
Είναι πραγματικά τυχερός εκείνος που του έτυχε καλός γείτονας,
κι ούτε το βόδι του θα χάσει,εφόσον ο γείτονας του δεν είναι φαύλος..."
(Ησίοδος,Έργα και Ημέρες)

Στο διάβα της ιστορίας,λοιπόν,παρατηρούμε βάσει των αποτελεσμάτων ότι,όλοι οι γείτονες μόνο αγάπη και φιλία δεν έδειξαν προς το Έθνος των Ελλήνων και τον Πολιτισμό του!
Δούρειος Ίππος,λοιπόν,η "αγάπη" όπως την μετέδιδαν ως ιδέα οι φιλόσοφοι!
Διότι παλαιά οι Σοφοί άλλα εννοούσαν όταν μιλούσαν για τη "φιλία" και την "αγάπη" και άλλως προέτρεπαν τους Έλληνες!
Τότε διαμορφώθηκαν ελεύθερα πνεύματα και ΗΡΩΕΣ όπως ο Αχιλλεύς,ο Πάτροκλος,ο Οδυσσεύς,ο Ιδομενεύς και άλλοι!Όπως ο Λεωνίδας!Όπως αργότερα ο Αλέξανδρος!

Λέει για παράδειγμα ο Σόλων:
«γλυκός στους φίλους μου, πικρός για τους εχθρούς μου»
Ο Πίνδαρος (Πυθ.2.83-85) το έθεσε καλύτερα ή οδυσσιακότερα όλων: «Φίλον ειη φιλείν… ατ' εχθρόν έων λύκοιο δίκαν υποθεύσομαι, αλλ' άλλοτε πατέων οδοίς σκολιαίς» Δηλαδή: στον φίλο θα φερθώ φιλικά, αλλά στον εχθρό μου όμως, σαν λύκος θα ορμήσω μπροστά του, από κάθε λογής δρόμο και μονοπάτια σκοτεινά»

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της οργανωτικής αναξιοσύνης μας, ακριβώς λόγω της εμμονής των Ελλήνων στην επί παντός αγάπη και στην θεωρητική προσέγγιση και όχι στην πρακτική εφαρμογή της καταπληκτικής επιστημοσύνης τους, είναι ο μεγαλύτερος γεωμέτρης και μηχανικός όλων των εποχών, ο Αρχιμήδης, που «αρνήθηκε να κατασκευάσει (εγκαίρως) πολεμικές μηχανές γιατί τις θεωρούσε ανάξιες σπουδής. Ασχολούμενος με την θεωρητική γεωμετρία, όλα τα άλλα (πρακτικά έργα) έγιναν πάρεργα (περιθωριοποιήθηκαν) και μόνο η επιμονή του (Τυράννου των Συρακουσών) Ιέρωνα, κατάφερε να τον στρέψει στις πρακτικές εφαρμογές» μα ήταν ήδη πολύ αργά.
Πλούταρχος Βίοι Παράλληλοι Μάρκελλος 14.6.

Με τη διαστρέβλωση,λοιπόν, του όρου και της έννοιας της φιλίας και της αγάπης,απώλεσαν την ικανότητα της οδυσσιακής εξυπνάδας και αν θέλετε και πονηριάς και κατήντησαν οι Έλληνες δουλοπρεπείς!Περιέργως η διαστρέβλωση άρχισε με την εισβολή ξένων και δη ασιατικών σοφιστικών ιδεολογημάτων,όταν συναντήθηκαν στην Ασία,ο Ελληνικός Πολιτισμός από τη μιά και ο ξενόφερτος θεοκρατικός Δόλος από την άλλη!Αργά αλλά σταθερά,όπως το σαράκι που τρώει το ξύλο,αποσαθρώθηκαν οι σταθερές βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχθηκε και μεγαλούργησε αυτό το παγκοσμίως αναγνωρισμένο επίτευγμα των Ελλήνων!
Η νέα αυτή διασκευή του ελληνισμού,ο οποίος προηγουμένως ήδη είχε ουσιωδώς τροπολογηθεί με τη διάδοσή του στην Ασία,τροπολογήθηκε περαιτέρω δια της επιμιξίας με τη γνωστή..."αγάπη" του χριστιανισμού!
Αυτή την αποσάθρωση πλήρωσαν οι Έλληνες,χάνοντας τα ξεκάθαρα ελληνικά πνευματικά στηρίγματά τους με συνέπεια ολοκληρωτική υποδούλωσή τους.
Ποιός ήταν ο Επίκτητος για παράδειγμα;
[Ο Επίκτητος αναφέρεται ως παιδί δούλων και φέρεται ότι γεννήθηκε στην Ιεράπολη της Φρυγίας, εξ ου ενίοτε και το προσωνύμιο Ιεραπολίτης. Φθάνοντας στην Ρώμη και ο ίδιος υπήρξε δούλος δημοσίου τινός υπαλλήλου Επαφροδίτου. Σε αυτή την περίοδο φαίνεται πως παρακολούθησε τα μαθήματα φιλοσοφίας του Μουσόνιου Ρούφου. Όταν στη συνέχεια έγινε απελεύθερος, άρχισε να διδάσκει τη στωική φιλοσοφία. Εξαιτίας σχετικού διατάγματος του Δομιτιανού αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρώμη και να μεταβεί στη Νικόπολη της Ηπείρου, όπου ίδρυσε φιλοσοφική σχολή. Μεταξύ των μαθητών του συγκαταλέγεται ο ιστορικός Φλάβιος Αρριανός, ο πραγματικός καταγραφέας των φιλοσοφικών του απόψεων, καθώς ο ίδιος δεν άφησε κανένα σύγγραμμα.
Βικιπαίδεια...Βίος]

Δείτε κι
αυτό:Επίκτητος
Για να δούμε και ποιός ήταν ο...Επαφρόδιτος,στην παλαιά ανάρτησή μας!
...
Ποιος δολοφόνησε τον Νέρωνα;


Αν όμως οι Έλληνες δεν δέχονταν "εισβολές" και ήλεγχαν αυστηρά τις ιδέες περί "αγάπης",τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Διότι αν και οι Φαίακες διακρίνονταν για την φιλοξενία τους, δεν παρέλειψαν να ελέγξουν τον Οδυσσέα για την αληθινή του ταυτότητα, και μόνο μετά την πειστική και συγκλονιστική αφήγησή του, γνωρίζοντας πλέον σίγουρα ότι έχουν μπροστά τους έναν απ' τους μεγαλύτερους ήρωες του τρωικού πόλεμου, αποφάσισαν να ανταμείψουν τον Οδυσσέα μεταφέροντάς τον στην Ιθάκη.
Ο βασιλιάς τους εμφανίζεται να κυβερνά ως πρόεδρος ενός συμβουλίου αποτελούμενου από 12 άλλους άρχοντες, ως ίσος προς εκείνους και όχι ως μέλος μιας ανώτερης τάξεως. Οι Φαίακες ήταν ειρηνικός λαός που αποστρεφόταν τον πόλεμο, εργατικοί και εύθυμοι, αγαπούσαν το καλό φαγητό, τα λουτρά, τον έρωτα, τα τραγούδια και τον χορό. Παρ' όλα αυτά παρέμεναν ετοιμοπόλεμοι με τον δικό τους τρόπο!
Και εμείς με τα μέσα που διαθέτουμε, με τα μπλόκ μας,παραμένουμε ετοιμοπόλεμοι αν και με αγάπη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου