Σαφώς το Ισραήλ ξεπέρασε πρόσφατα κάθε όριο απανθρωπιάς, αλλά…για να μη μιλήσουμε για την γενοκτονία των Αρμενίων, την καταδίωξη Κούρδων, την Κύπρο, την Τένεδο, την Ιμβρο και πολλά άλλα, ας θυμηθούμε ότι υπάρχει και …
Η τουρκο-ισραηλινή στρατιωτική συμμαχία
Η σημαντική στροφή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής συντελέσθηκε με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, το οποίο συνέβαλε στον επανακαθορισμό των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων. Η τουρκο-ισραηλινή στρατιωτική συμμαχία εγκαινιάστηκε επί πρωθυπουργίας Τανσού Τσιλέρ και επισφραγίστηκε με τη «Συμφωνία Ασφάλειας και Συνεργασίας» (SSA), το 1994. Η στρατηγική αυτή σύμπραξη Τουρκίας-Ισραήλ αποτελούσε μέρος των μεταψυχροπολεμικών επιδιώξεων της Ουάσινγκτον στη Μέση Ανατολή, που υποστηρίχθηκαν και από μυστικές κατασκοπευτικές επιχειρήσεις. Μάλιστα, το 1997, η κ. Τσιλέρ κατηγορήθηκε ότι είχε στρατολογηθεί από τη CIA και ότι «δέχτηκε χρήματα ξένων κυβερνήσεων (των ΗΠΑ) για να εργασθεί κατά των τουρκικών εθνικών συμφερόντων». (Φωνή της Αμερικής, 17 Ιουλίου 1997).
Η «Συμφωνία Ασφάλειας και Συνεργασίας» (SSA) του 1994 μιμήθηκε μια παλαιότερη μυστική συμφωνία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, που είχε συνταχθεί στα τέλη της δεκαετίας του ’50, μεσούντος του ψυχρού πολέμου, με την ονομασία «Περιφερειακό Σύμφωνο».
«Το 1958, ωστόσο, υπήρξε μια συναρπαστική μυστική συμφωνία μεταξύ των δύο εθνών ονομαζόμενη κάποιες φορές “Περιφερειακό Σύμφωνο”».[ ]
Αυτή η διμερής συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας του 1958 είχε μικρή διάρκεια ζωής. Κατά τη δεκαετία του ’60, η Τουρκία επεδίωξε την αποκατάσταση των σχέσεών της με τη Σοβιετική Ένωση και τις αραβικές χώρες. (Ibid)
Το πρωτόκολλο αμυντικής συνεργασίας, που συντάχθηκε το 1992 από την κυβέρνηση του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, ακολούθησε αργότερα η υπογραφή της Συμφωνίας Ασφάλειας και Συνεργασίας (SSA).
Το 1997, ο Νεχμεντίν Ερμπακάν διαδέχτηκε στην πρωθυπουργία την Τανσού Τσιλέρ, ηγούμενος ενός «κεντροδεξιού ισλαμικού συνασπισμού» με το Κόμμα της Αλήθειας (της Τσιλέρ). Την ίδια όμως χρονιά, κατόπιν πιέσεων της στρατιωτικής ηγεσίας που περιγράφηκαν τότε σαν «μεταμοντέρνο πραξικόπημα», η κυβέρνηση Ερμπακάν εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση.
Η «Συμφωνία Ασφάλειας και Συνεργασίας» (SSA), που επεδίωξαν οι ΗΠΑ και υλοποίησε η κυβέρνηση Τσιλέρ, καθιέρωσε μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ μια στενή συνεργασία τόσο σε στρατιωτικό επίπεδο αλλά και όσον αφορά τις πληροφορίες, τη στρατιωτική εκπαίδευση, τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις καθώς και τη συμπαραγωγή όπλων.[ ]
Από τις αρχές του 1992, η ισραηλο-τουρκική στρατιωτική συμμαχία βρίσκεται σε μόνιμη αντιπαλότητα με τη Συρία. «Το Μνημόνιο Αλληλοκατανόησης» του 1993 οδήγησε στη δημιουργία κοινών (ισραηλινο-τουρκικών) επιτροπών, οι οποίες είχαν ως στόχο τη διαχείριση των αποκαλούμενων «τοπικών απειλών». Σύμφωνα με τους όρους του Μνημονίου, η Τουρκία και το Ισραήλ συμφώνησαν «να συνεργασθούν στη συλλογή πληροφοριών για τη Συρία, το Ιράν και το Ιράκ και να έχουν τακτικές επαφές με στόχο την εκτίμηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων των χωρών αυτών, καθώς και την τρομοκρατία».
«Η Τουρκία συμφώνησε να επιτρέψει στον ισραηλινό στρατό, IDF (Israeli Defense Forces), και στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες να ασκήσουν ηλεκτρονική κατασκοπεία κατά της Συρίας και του Ιράν από την επικράτειά της. Σε αντάλλαγμα, το Ισραήλ βοήθησε στην εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας στη μάχη τους εναντίον της τρομοκρατίας κατά μήκος των συνόρων της Τουρκίας με τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν». (Ibid)
Το 1997, Ισραήλ και Τουρκία ξεκίνησαν ένα «Στρατηγικό Διάλογο» που προέβλεπε υψηλού επιπέδου συνομιλίες μεταξύ των υπαρχηγών των γενικών επιτελείων στρατού, δύο φορές τον χρόνο (Μιλιέτ, 14 Ιουλίου 2006).
Την SSA του 1994 ακολούθησε μια «Συμφωνία Στρατιωτικής Εκπαίδευσης και Συνεργασίας» (MTCA), το 1996. Την ίδια χρονιά, η συνομολογία «Στρατιωτικής και Βιομηχανικής Συνεργασίας» μεταξύ των δύο χωρών οδήγησε στην υπογραφή μιας «μυστικής συμφωνίας» της Τουρκίας με την ισραηλινή στρατιωτική βιομηχανία, με σκοπό να εκσυγχρονίσει τα τεθωρακισμένα, τον στόλο των ελικοπτέρων και τα μαχητικά της αεροπλάνα F-4 και F-5 (Ibid). Ως αποκορύφωμα, οι δύο χώρες άρχισαν διαπραγματεύσεις προς επικύρωση μιας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου (Free Trade Agreement) που τέθηκε τελικά σε εφαρμογή το 2000.
Στην επίσημη ημερήσια διάταξη των ισραηλινο-τουρκικών συνομιλιών συμπεριλαμβάνονται κοινά προγράμματα, όπως η συμπαραγωγή των πυραυλικών συστημάτων Arrow II και Popeye II – το δεύτερο απ’ αυτά, γνωστό και σαν Have Lite, αποτελεί ένα σύγχρονο και εξελιγμένο αντιαεροπορικό σύστημα μικρών πυραύλων. Πηγή….