Όποια πέτρα χριστιανικής εκκλησίας και να γκρεμίσεις,θα δεις ότι προέρχεται από ελληνικό ναό.Μπράβο στην Ξένη Αραπογιάννη που κατάφερε να πάει κόντρα στους παπάδες!Τα συγχαρητήρια όμως ανήκουν στους όποιους κατοίκους της περιοχής!Κάτι που δείχνει ότι δεν είναι όλοι...χριστιανοί!Αλφειός.
Στη μέση το Τετράζι
Tην περασμένη άνοιξη οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στη θέση Πετρούλα στην Άνω Μέλπεια έφεραν στην επιφάνεια τα λείψανα ενός αρχαίου ναού. Παρά το γεγονός ότι τα ευρήματα δεν είναι εντυπωσιακά, περιμένουμε τις επίσημες επιστημονικές δημοσιεύσεις για τη συνολική αξιολόγηση της ανασκαφής. Εκείνο που είναι δεδομένο και άξιο προσοχής, είναι η οπτική επαφή με το ναό του Επικούριου Απόλλωνα. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία 1 στο βάθος διακρίνεται η τέντα του Επικούριου. Στη φωτογραφία 2 αποτυπώνεται η εκπληκτική θέα του ναού, από την πλαγιά του όρους Τετράζι, προς τον μεσσηνιακό κάμπο.
Η ανασκαφή διενεργήθηκε από την ΛΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων με επικεφαλής την προϊσταμένη της Ξένη Αραπογιάννη. Σύμφωνα με τις πρώτες δημοσιεύσεις, πρόκειται για ένα αρχιτεκτόνημα που έχει υποστεί μια μεγάλη καταστροφή.
Μιλώντας το καλοκαίρι στην εφημερίδα «Ελευθερία» η Ξένη Αραπογιάννη, μεταξύ άλλων είπε:
«Είχαμε διαπιστώσει ότι υπήρχαν μεγάλοι σωροί από αρχιτεκτονικά μέλη που προέρχονταν από κάποιο κατεστραμμένο αρχαίο κτήριο. Η διαπίστωση είχε γίνει ήδη από το 2000 και από τότε θέλαμε να κάνουμε μια έρευνα στην περιοχή για να δούμε τι συμβαίνει. Πραγματικά διαπιστώσαμε όταν ξεκινήσαμε την ανασκαφική έρευνα ότι εκεί, το 1899 είχε χτιστεί ένα χριστιανικό εκκλησάκι με αρχιτεκτονικό υλικό από αρχαίο ναό.
Στη συνέχεια αυτό το εκκλησάκι γκρεμίστηκε και στη θέση του χτίστηκε άλλο το 1942 χρησιμοποιώντας πάλι το ίδιο αρχαίο υλικό και κατόπιν το 2000 γκρέμισαν το δεύτερο εκκλησάκι προκειμένου να χτίσουν ένα καινούργιο.
Τότε, ειδοποιηθήκαμε από κατοίκους της περιοχής ότι συμβαίνει αυτό και κάναμε αμέσως αυτοψία, κατά την οποία είδαμε ότι υπήρχαν τεράστιοι όγκοι αρχιτεκτονικού υλικού που προέρχονται από αρχαίο μνημείο, διακόψαμε τις εργασίες και φυσικά δεν επιτρέψαμε να κατασκευαστεί το εκκλησάκι.
Με την έρευνα που κάναμε τώρα, το πρώτο ήταν να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε το αρχαίο κτήριο και να βάλουμε σε μια τάξη όλο το αρχαίο αρχιτεκτονικό υλικό που ήταν σε δύο μεγάλους σωρούς. Πραγματικά μέσα σε ένα μήνα έγινε μια πολύ μεγάλη επιχείρηση και κατορθώσαμε να ξεχωρίσουμε και να τακτοποιήσουμε όλα τα αρχαία μέλη.
Στη συνέχεια αποκαλύψαμε την κάτοψη του αρχαίου ναού ο οποίος δυστυχώς σώζεται μόνο στο κάτω μέρος των θεμελίων του και όχι ολόκληρος - δηλαδή δεν έχουμε πλήρη κάτοψη του ναού. Η έρευνά μας δεν έχει ολοκληρωθεί, παρ΄ όλα αυτά ψάχνοντας εξονυχιστικά το χώρο είχαμε την τύχη να βρούμε αρκετά αρχιτεκτονικά ευρήματα που διασώθηκαν από την καταστροφή και την αρχαιοκαπηλία που προφανώς έχει γίνει.
Βρήκαμε σιδερένιο οπλισμό όπως δόρατα κ.λπ., που θεωρούμε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικά ως ευρήματα. Δεν έχει γίνει ακόμα η χρονολόγηση, αλλά οπωσδήποτε είναι κλασικής εποχής όπως και ο ναός που πρέπει να είναι ένας μεγάλος δωρικός ναός. Εκτιμούμε ότι πρόκειται για ένα πάρα πολύ μεγάλο ναό, αλλά όπως είπαμε δυστυχώς δεν έχουμε την πλήρη κάτοψη γιατί η καταστροφή είναι τεράστια. Όμως, επειδή θα συνεχίσουμε την ανασκαφή σε επόμενη ανασκαφική περίοδο που θα έχουμε και μεγαλύτερη δυνατότητα, πιστεύω ότι θα βγάλουμε και περισσότερα συμπεράσματα, μήπως μπορέσουμε και κάνουμε και κάποια ταύτιση να δούμε σε ποια θεότητα ήταν αφιερωμένος ο ναός. Πάντως μέχρι τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε καμία ταύτιση».
Στην ερώτηση αν είναι πιθανόν ο ναός που αποκαλύφθηκε στην Άνω Μέλπεια να ήταν ιερό του Απόλλωνα, η Ξένη Αραπογιάννη διευκρίνισε :
«Δεν νομίζω, αν και δεν μπορώ να είμαι κατηγορηματική σε τίποτα. Προσπαθούμε να βγάλουμε συμπεράσματα, αλλά η εκτεταμένη καταστροφή δεν μας βοηθάει. Οι δύο ναοί έχουν το ίδιο φυσικό και γεωγραφικό περιβάλλον και σίγουρα είχαν μια επικοινωνία μεταξύ τους. Φυσικά θα πρέπει να συνεχίσουμε την έρευνα και βέβαια αυτό που θα είναι πολύ σημαντικό και πρέπει να ακολουθήσει είναι η μελέτη του αρχιτεκτονικού υλικού γιατί έχουμε βρει πάρα πολλά τμήματα τρίγλυφων με μετώπες και πολλά τμήματα γείσων».
Οι φωτογραφίες είναι του Κώστα Κατσιώλη, από την Ανω Μέλπεια.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ : Ο Κώστας Ηλιάκης γεννήθηκε στα Χανιά στις 15 Αυγούστου 1970. Ήταν ο τέταρτος γιος του οδηγού φορτηγού αυτοκινήτου, Ιωάννη και της οικοκυράς Ειρήνης Ηλιάκη. Μαθήτευσε στα δημόσια σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων .Σεμνός, χαμηλών τόνων αλλά παράλληλα μεθοδικός και ψύχραιμος κάτω από οιασδήποτε συνθήκες, έχοντας από την νεαρή του ηλικία αγάπη για το αεροπλάνο, πετυχαίνει το 1989 την είσοδο του στην Σχολή Ικάρων την οποία είχε μόνη επιλογή στο Μηχανογραφικό για την συμμετοχή στις Πανελλήνιες εξετάσεις.
