01 Αυγούστου 2009
Δείτε ποιος διέφυγε από την αστυνομία...
Το πρωί της Κυριακής (26/07) το Αστυνομικό Τμήμα της Γιούτα έλαβε τηλεφωνήματα για έναν ιδιαίτερα απρόσεκτο οδηγό, που κινείτο παράξενα στους δρόμους της πόλης και ο οποίος, σύμφωνα μάλιστα με ένα από αυτά, παραβίασε ένα «στοπ».
Κατά του «απρόσεκτου» οδηγού εστάλησαν δύο αστυνομικοί, οι οποίοι άρχισαν να τον καταδιώκουν. Ο οδηγός ανέπτυξε όμως ταχύτητα και διέφυγε, μέχρι που λίγο αργότερα, σταμάτησε μπροστά από ένα σπίτι.
Περισσότερα
Μωρά ...για πέταμα!
Ένα πρωτότυπο και ριψοκίνδυνο θρησκευτικό φεστιβάλ λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στην Ινδία, το οποίο ονομάζεται Baby Dropping Festival.
Η παράδοση έχει ως εξής: Τα μωρά πετιούνται από αξιοσημείωτο ύψος, από ένα κτίριο σε μια κουβέρτα, την οποία κρατά το πλήθος που είναι συγκεντρωμένο από κάτω. Η εξήγηση αυτού του εθίμου, θέλει τα παιδιά αυτά να έχουν καλή τύχη στην υπόλοιπη ζωή τους.
Παρακολουθήστε τα βίντεο. Κάποιοι θα τα βρουν διασκεδαστικά, ενώ κάποιοι άλλοι όχι.
Πηγή
Η παράδοση έχει ως εξής: Τα μωρά πετιούνται από αξιοσημείωτο ύψος, από ένα κτίριο σε μια κουβέρτα, την οποία κρατά το πλήθος που είναι συγκεντρωμένο από κάτω. Η εξήγηση αυτού του εθίμου, θέλει τα παιδιά αυτά να έχουν καλή τύχη στην υπόλοιπη ζωή τους.
Παρακολουθήστε τα βίντεο. Κάποιοι θα τα βρουν διασκεδαστικά, ενώ κάποιοι άλλοι όχι.
Πηγή
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος μαζί με τον πρώτο Έλληνα αρχαιολόγο Κυριάκο Πιττάκη έσωσαν την Ακρόπολη
Ο Κυριάκος Πιττάκης (Ψυρή 1798-1863 Αθήνα) υπήρξε ο πρώτος Έλληνας αρχαιολόγος, από τους πρωτοπόρους στη διαμόρφωση της ελληνικής αρχαιολογίας. Γεννήθηκε στο Ψυρή της Αθήνας και η οικογένεια του ήταν από τις παλιότερες της περιοχής. Συμμετείχε ως αγωνιστής στην επανάσταση του 1821 και το 1824 πήγε στην Κέρκυρα για να σπου
δάσει στην Ιόνιο Ακαδημία,
το πρώτο Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Κατά τη διάρκεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, την Ακρόπολη πολιορκούσαν ή υπερασπίζονταν διαδοχικά οι Έλληνες και οι Τούρκοι, με αποτέλεσμα να υποστεί ορατές ακόμα και σήμερα ζημίες. Τότε διαδραματίστηκε ένα άγνωστο σχεδόν εκτός συνόρων επεισόδιο. Κατά τη χρονική περίοδο 1821-1822, τους Τούρκους που είχαν κλειστεί στα τείχη, πολιορκούσαν οι εξεγερμένοι Έλληνες με αρχηγό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο.
Στην πολιορκία της Ακρόπολης, λίγο πριν αρχίσει ο βομβαρδισμός (11 Μαρτίου 1822), η Ελληνική Κυβέρνηση συνιστούσε «προσοχή» στον επικεφαλής Γερμανών φιλελλήνων, Γάλλο συνταγματάρχη Ολιβιέ Βουτιέ: «...μη λησμονήτε», υπεδείκνυε, «ότι μέσα εις το Κάστρον περικλείονται αυτά τα πολύτιμα λείψανα της αρχαιότητος, οπού ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν ημπόρεσε να εξαφανίση· συνιστώμεν εις την αγάπην σας προς το ωραίον τα αριστουργήματα των προγόνων μας. Είθε η αιγίς της Αθηνάς να προφυλάξη τον ναόν της»... 
Η επιχείρηση τραβούσε σε μάκρος και η έκβασή της ήταν αμφίρροπη. Αναπόφευκτη συνέπεια ήταν να εξαντληθούν όχι μόνον οι προμήθειες, αλλά και τα πολεμοφόδια των υπερασπιστών της τελευταίας θέσης που διατηρούσαν οι οθωμανικές αρχές σε ολόκληρη την Αττική. Τότε ήταν που ο νέος αγωνιστής -και αργότερα πρώτος Έφορος Αρχαιοτήτων-, ο Κυριάκος Πιττάκης, διέκρινε τους Τούρκους στρατιώτες τη στιγμή που ήταν έτοιμοι να σπάσουν τις κολόνες του Παρθενώνα, προκειμένου να αφαιρέσουν το μολύβι που τους έλειπε, αλλά που υπήρχε σε ικανές ποσότητες στα σφραγίσματα, στο κέντρο των σφονδύλων των κιονόκρανων.
Κατεχόμενος από συγκίνηση, ανέφερε το γεγονός στο στρατόπεδό του και έπεισε τους Έλληνες πολιορκητές να προμηθεύσουν οι ίδιοι τα βόλια που προορίζονταν για τα τουρκικά όπλα που θα έβαλλαν εναντίον τους.
Τότε οι Έλληνες δεν τους βομβάρδισαν, αλλά τους έδωσαν βόλια και εξαγόρασαν με το αίμα τους τα πολύτιμα εκείνα μάρμαρα.(Είναι πασίγνωστη η φράση τους "Να τα βόλια, μην αγγίξετε τις κολώνες").
31 Ιουλίου 2009
"Ευριπίδου Σπαράγματα" στον Επικούριο.
http://apia-epikourios.blogspot.com/
"Ευριπίδου Σπαράγματα" στον Επικούριο
Βασισμένη σε αποσπάσματα, εκτεταμένα ή μη, από τις χαμένες τραγωδίες του Ευριπίδη είναι η παράσταση «Ευριπίδου Σπαράγματα ή Απλά Μαθήματα μιας Άγνωστης Μυθολογίας», συμπαραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου και του Ελληνικού Φεστιβάλ που θα παρουσιαστεί το Σάββατο 1 Αυγούστου στο ναό του Επικούριου Απόλλωνα.
Ως γνωστόν σώζονται ακέραια 19 δράματα του μεγάλου τραγικού. Υπάρχουν όμως και αρκετά σπαράγματα (αποσπάσματα) από πολλές τραγωδίες του, που δεν διασώθηκαν ολόκληρες. Αποφθέγματα, διδάγματα, μέρη διαλόγων, μονολόγων, χορικά, υλικό πλουσιότατο, άκρως ενδιαφέρον, ακριβώς γιατί προσφέρει ερεθίσματα, νύξεις, εξαιρετικά γοητευτικές στον μυστηριώδη και όχι ξεκάθαρο ειρμό τους.
Σώζονται εκτεταμένα μέρη από τα έργα: Υψιπύλη, Κρήτες, Ανδρομέδα, Φαέθων. Υπάρχουν όμως και ενδιαφέροντα μέρη από πολλές άλλες τραγωδίες όπως: Τήλεφος, Οιδίπους (με παραλλαγή του γνωστού μύθου), Βελλεροφόντης, Μελανίππη, κ.ά..
Από σκηνοθετική πλευρά, θα επιχειρηθεί μια σύνθεση των σπαραγμάτων, χωρίς «λογικό» σύνδεσμο μεταξύ τους, βασισμένη ακριβώς στον αποσπασματικό τους χαρακτήρα, τονίζοντας την έννοια των «χαμένων» έργων, των «χαμένων»κόσμων. Η μουσική θα συνδέει τις διάφορες ατμόσφαιρες, δημιουργώντας έναν καμβά, βασισμένο στον αποσπασματικό χαρακτήρα του όλου θέματος. Ο θεατής κάθε φορά θα εισδύει με κάποιο τρόπο στον κάθε μύθο, στον κόσμο του κάθε έργου, χωρίς ωστόσο να μπορεί να τον συμπληρώσει ή να τον ολοκληρώσει λογικά.
Η όλη σύνθεση έχει γίνει με την συνεργασία του φιλολόγου Γιάννη Λιγνάδη, που έχει ασχοληθεί ειδικά με τον Ευριπίδη κι έχει ήδη μεταφράσει όλα τα σπαράγματα από τα χαμένα δράματά του. Η δραματουργική επεξεργασία και οι στίχοι είναι της Αγαθής Δημητρούκα.
Τη σκηνοθεσία του εγχειρήματος υπογράφει ο Βασίλης Νικολαΐδης, την επιμέλεια του σκηνικού χώρου και τον σχεδιασμό των κοστουμιών ο Γιάννης Μετζικώφ, τη μουσική ο Πέτρος Ταμπούρης, τις χορογραφίες η Έρση Πήττα, τους φωτισμούς η Ελευθερία Ντεκώ, τη μουσική διδασκαλία και τα φωνητικά σχήματα η Αναστασία Κατσιναβάκη και ο Παναγιώτης Λάρκου, ενώ βοηθός χορογράφου είναι ο Παναγιώτης Λάρκου
Τους ρόλους ερμηνεύουν : Λουκία Πιστιόλα, Γιάννης Κρανάς, Άννα Κουτσαφτίκη, Θανάσης Κουρλαμπάς, Λευτέρης Ζαμπετάκης, Μαρία Παρασύρη, Αναστασία Κατσιναβάκη, Παναγιώτης Λάρκου, Βαγγέλης Ψωμάς, Ζαχαρούλα Κλειματσάκη, Βασιλική Κυπραίου.
Λύκαια 2009.10η ανά τετραετία αναβίωση.
http://apia-epikourios.blogspot.com/2009/07/2009.html
Από την 1η μέχρι την 9η Αυγούστου στο ιερό βουνό των Αρκάδων, το Λύκαιον όρος, θα πραγματοποιηθούν τα 10α Λύκαια με τη συμμετοχή των 7 δήμων της ευρύτερης περιοχής. Τα Λύκαια είναι αθλητικοί, πνευματικοί και μουσικοί αγώνες.
Στόχος των διοργανωτών είναι να φωτοβολήσουν τα ευγενικά ιδανικά που γέννησαν το πρώτο δάφνινο στεφάνι για τους νικητές των αγώνων.
Όπως σημειώνουν «Τα Λύκαια 2009 θέλουν να τιμήσουν τον Διαχρονικό Πολιτισμό της Ελλάδας, την Πελοπόννησο, την Αρκαδία, να προβάλλουν το Λύκαιον Όρος που θεωρείται ο Όλυμπος των Αρκάδων, τους περίφημους αρχαιολογικούς του χώρους με το μεγάλο Αρχαίο Στάδιο και το μοναδικό Ιπποδρόμιο, τον Επικούριο Απόλλωνα, την Πανάρχαια Λυκόσουρα, την πρώτη πόλη του κόσμου που ανέπτυξε τον πολιτισμό, την Αρχαία Μεγαλόπολη με το μεγαλύτερο θέατρο της αρχαιότητας και το μοναδικό Θερσίλειο Βουλευτήριο των Μυρίων, πρωτοποριακή δημοκρατική κατάκτηση, την Αρχαία Τραπεζούντα καθώς και όλους τους εξαίρετους χώρους της ευρύτερης περιοχής.Τα Λύκαια 2009 που περικλείουν τα αγνά ιδανικά που τόσο έχουμε σήμερα ανάγκη, είναι αγώνες Στεφανίτες και όχι Χρηματίτες, ανήκουν σε όλους τους Έλληνες, και πρέπει να τα υποστηρίζουμε και να τα προβάλλουμε με θέρμη και αγάπη».Τα Λύκαια 2009 αποτελούν την αφορμή για την αρχή ουσιαστικής συνεργασίας ανάμεσα στους επτά όμορους δήμους που αν και ανήκουν σε τρεις διαφορετικούς νομούς αποτελούν μια ενότητα με κοινά γεωγραφικά, ιστορικά, πολιτιστικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά.
Οι δήμοι Μεγαλόπολης, Γόρτυνας, Φαλαισίας(Αρκαδία), Ανδρίτσαινας, Νέας Φιγαλείας,(Ηλεία) Είρας και Ανδανίας(Μεσσηνία) με ένα ευρύ πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων σε όλους τους δήμους επιχειρούν την υλοποίηση ενός στόχου που ενέχει τις δυνατότητες της μετατροπής της ευρύτερης περιοχής σε τόπο εναλλακτικού τουρισμού, με βάση τον πολιτισμό.
Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος εντάσσεται η εκδήλωση της 1ης Αυγούστου στο ναό του Επικούριου Απόλλωνα με την παράσταση «Ευριπίδου Σπαράγματα» από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου.
Από την 1η μέχρι την 9η Αυγούστου στο ιερό βουνό των Αρκάδων, το Λύκαιον όρος, θα πραγματοποιηθούν τα 10α Λύκαια με τη συμμετοχή των 7 δήμων της ευρύτερης περιοχής. Τα Λύκαια είναι αθλητικοί, πνευματικοί και μουσικοί αγώνες.
Στόχος των διοργανωτών είναι να φωτοβολήσουν τα ευγενικά ιδανικά που γέννησαν το πρώτο δάφνινο στεφάνι για τους νικητές των αγώνων.
Όπως σημειώνουν «Τα Λύκαια 2009 θέλουν να τιμήσουν τον Διαχρονικό Πολιτισμό της Ελλάδας, την Πελοπόννησο, την Αρκαδία, να προβάλλουν το Λύκαιον Όρος που θεωρείται ο Όλυμπος των Αρκάδων, τους περίφημους αρχαιολογικούς του χώρους με το μεγάλο Αρχαίο Στάδιο και το μοναδικό Ιπποδρόμιο, τον Επικούριο Απόλλωνα, την Πανάρχαια Λυκόσουρα, την πρώτη πόλη του κόσμου που ανέπτυξε τον πολιτισμό, την Αρχαία Μεγαλόπολη με το μεγαλύτερο θέατρο της αρχαιότητας και το μοναδικό Θερσίλειο Βουλευτήριο των Μυρίων, πρωτοποριακή δημοκρατική κατάκτηση, την Αρχαία Τραπεζούντα καθώς και όλους τους εξαίρετους χώρους της ευρύτερης περιοχής.Τα Λύκαια 2009 που περικλείουν τα αγνά ιδανικά που τόσο έχουμε σήμερα ανάγκη, είναι αγώνες Στεφανίτες και όχι Χρηματίτες, ανήκουν σε όλους τους Έλληνες, και πρέπει να τα υποστηρίζουμε και να τα προβάλλουμε με θέρμη και αγάπη».Τα Λύκαια 2009 αποτελούν την αφορμή για την αρχή ουσιαστικής συνεργασίας ανάμεσα στους επτά όμορους δήμους που αν και ανήκουν σε τρεις διαφορετικούς νομούς αποτελούν μια ενότητα με κοινά γεωγραφικά, ιστορικά, πολιτιστικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά.
Οι δήμοι Μεγαλόπολης, Γόρτυνας, Φαλαισίας(Αρκαδία), Ανδρίτσαινας, Νέας Φιγαλείας,(Ηλεία) Είρας και Ανδανίας(Μεσσηνία) με ένα ευρύ πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων σε όλους τους δήμους επιχειρούν την υλοποίηση ενός στόχου που ενέχει τις δυνατότητες της μετατροπής της ευρύτερης περιοχής σε τόπο εναλλακτικού τουρισμού, με βάση τον πολιτισμό.
Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος εντάσσεται η εκδήλωση της 1ης Αυγούστου στο ναό του Επικούριου Απόλλωνα με την παράσταση «Ευριπίδου Σπαράγματα» από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου.
Μόνον για Έλληνες
To ότι δεν υπαρχει μονο ο Μεσσιας θα πρέπει να είναι λιγο-πολύ γνωστό! Θεοι και θρησκειες υπηρξαν πολλες πριν ακομη από τον Ιησού! Ποιες ηταν αυτες; Ας δουμε μερικες απο αυτες:
http://www.youtube.com/watch?v=DWp1iRjjmoA
http://www.youtube.com/watch?v=Gtm5_sF09L4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=faMYaDkuM44&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=HxyLBqkDK1o&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Wg0HrVmJavc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=l0s4tZC_x3o&feature=related
Πηγή http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=205&tx_ttnews[pointer]=1&tx_ttnews[tt_news]=932&tx_ttnews[backPid]=59&cHash=f30accc238
Έγκλημα κατά του ναού του Απόλλωνα στη Κάλυμνο!
Στη θέση του Ναού του Απόλλωνα ο ναός του "Χριστού της Ιερουσαλήμ" Κάλυμνος - Christ of Jerusalem, Kalymnos
Το έγκλημα παραμένει έγκλημα έστω και εάν έγινε πριν από αιώνες...
Για το έγκλημα που θα διαβάσατε κανείς δεν τιμωρήθηκε και κανείς δεν ζήτησε ούτε μια συγνώμη...
Η Κάλυμνος βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο Πέλαγος, ανάμεσα στην Κω, τη Λέρο και τη Μικρά Ασία. Αποτελεί το τέταρτο σε έκταση και το τρίτο σε πληθυσμό νησί του νομού Δωδεκανήσου.
Η αρχική ονομασία του νησιού ήταν Καλύδνα. Αρχικά το νησί αποικίσθηκε από Kάρες, όπως μαρτυρεί το παλαιότερο όνομα Kάλυνδα, και αργότερα από Δωριείς. Στη συνέχεια μετεξελίχθηκε σε Κάλυμνα και τελικά σε Κάλυμνος.
Πρώτη ιστορική αναφορά στο νησί γίνεται στην Ιλιάδα του Ομήρου στην Ιλιάδα του Ομήρου (ραψωδία Β, στ. 676 - 680) αναφέρεται, ότι η Κάλυμνος μαζί με την Κω, τη Νίσυρο, την Κάσο και την Κάρπαθο, συνεκστράτευσαν (στον κατάλογο των πλοίων που πήραν μέρος στον Τρωικό πόλεμο είναι «αι Καλύδναι νήσοι») εναντίον της Τροίας, με δύναμη 30 πλοίων και αρχηγούς τον Φείδιππο και τον Άντιφο, γιους του Θεσσαλού.
Οι αρχαιότερες μαρτυρίες της ανθρώπινης παρουσίας και δραστηριότητας στο νησί ανάγονται στη Νεολιθική Εποχή, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα.
Ο Απόλλωνας ήταν ο προστάτης θεός της Καλύμνου, ενώ το Ιερό του υπήρξε το πολιτικό και θρησκευτικό κέντρο της, καθ' όλη την αρχαιότητα, από τις αρχές της 1ης π. Χ. χιλιετίας έως και τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες
Στα χρόνια του Βυζαντίου στην Κάλυμνο κτίστηκαν χριστιανικοί ναοί, πάνω σε ερείπια αρχαίων ναών. Στη θέση του Ναού του Απόλλωνα και χρησιμοποιώντας τα ίδια μάρμαρα, κατασκευάστηκε ο ναός του "Χριστού της Ιερουσαλήμ". Σύμφωνα με τη τοπική παράδοση ο ναός κτίστηκε από την Αγία Ελένη, κατά την επιστροφή της από τα Ιεροσόλυμα μετά την εύρεση του Τιμίου Σταυρού.
Κατά τον 5ο και 6ομ.Χ. αιώνα η Χριστιανική θρησκεία καθιερώνεται ως επίσημη θρησκεία και στο νησί ανεγείρονται παλαιοχριστιανικοί ναοί. Χτίζονται στη θέση των αρχαίων ιερών για να "καθαγιασθούν" από την αρχαία "ειδωλολατρική" θρησκεία...
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Καλύμνου θα στεγάσει εκθέματα ανυπολόγιστης αξίας. Δεν πρόκειται μόνο για την «Κόρη της Καλύμνου» ούτε το τεράστιο άγαλμα του Ασκληπιού, τον σπάνιο Κούρο και τα υπόλοιπα μάρμαρα που βρέθηκαν στο αποθετήριο κοντά στο Ναό του Απόλλωνα, απέναντι από τον «Δάμο», του οποίου ο Ελληνιστικός Ρωμαϊκός οικισμός αποκαλύπτεται λίγο λίγο με κάθε ανασκαφή.
Φωτογραφίες στον παρακάτω σύνδεσμο.
img37.imageshack.us/gal.php?g=pict0186.jpg
Διαβάστε και την δημοσίευση Ναός του Απόλλωνα στην Κάλυμνο
Πηγή http://www.kalymnos-isl.gr/portal/gr/guide/history.php, http://www.holiday.gr/gr/page.php?page_id=148
https://www.ferries-greece.com/gr/greek_islands/dodecanese/kalymnos_ferries/kalymnos_archaeology.asp#Info
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=2&func=view&catid=70&id=13145
Μια άβολη αλήθεια για τον Παρθενώνα
« …Θα απευθύνω τον λόγο μόνο σε αυτούς που το αξίζουν, ας είναι κλειστές οι θύρες για τους βέβηλους. Δεχόμενος αυτή τη σοφή φράση του Θεολόγου (1) θ’αναφερθώ σε όσους υποδήλωσαν τον Θεό και τις θεϊκές Δυνάμεις με σύμφυτες προς τις ανθρώπινες αισθήσεις εικόνες, αποτυπώνοντας τα αόρατα σε ορατά δημιουργήματα, τα οποία, ωσάν να πρόκειται για ένα ανοικτό βιβλίο, επιτυγχάνουν να περιγράψουν τις βασικές μας γνώσεις για τους Θεούς αρκεί κάποιος να γνωρίζει να τις διαβάζει. Δεν πρέπει δε ν’ απορεί κανείς που οι αμαθέστατοι των ανθρώπων (2) θεωρούν τα αγάλματα ξύλα και πέτρες , αφού και τα γράμματα έτσι τα θεωρούν οι αναλφάβητοι, αντιμετωπίζοντας τις ενεπίγραφες στήλες σαν απλές πέτρες, τις πινακίδες σαν ξύλα και τα βιβλία σαν δεμένο πάπυρο»
(1) Του Ορφέως. (2) Οι χριστιανοί.-ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ: ΠΕΡΙ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ
«η δική μας δε πόλη, σύμφωνα μεν με τη θεία θέληση του Δία και με τη σκέψη των μακάριων, αθάνατων θεών, ποτέ δεν θα καταστραφεί επειδή η μεγαλόψυχη προστάτιδα, η κόρη κραταιού πατέρα, η Παλλάδα Αθηνά, έχει τα χέρια υπεράνω της» Σόλωνας
Για τον Παρθενώνα μαθαίνουμε ότι:
"Το κτίριο παρέμεινε άθικτο, στην τελειότητά του, για αιώνες. Κατά τα υστερορωμαϊκά χρόνια υπέστη σοβαρότατες ζημίες από πυρκαγιά. Επισκευάσθηκε τον 4ο αι. μ.Χ., πιθανόν κατά την περίοδο αυτοκρατορίας του Ιουλιανού. Λίγο αργότερα, ο ναός υπέστη μετασκευές προκειμένου να λειτουργήσει ως χριστιανική εκκλησία. Στους Βυζαντινούς χρόνους -αν και γλύτωσε ο Παρθενώνας την καταστροφή από τα διατάγματα του Θεοδόσιου Β'- έγινε η πρώτη μετατροπή του ναού σε χριστιανική εκκλησία της Αγίας Σοφίας, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν επί αυτοκρατορίας Ιουστινιανού. Στον πρόναο προστέθηκε η αψίδα του ιερού. . Το 1205 ο ναός αφιερώθηκε στην Παναγία (στο βίντεο στην απόσταση 50:58 μέχρι 51:02 φαίνεται η εκκλησία) οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί μελετητές γνωρίζουν καλά το περιστατικό της καταστροφής των μετοπών του Παρθενώνα κατά την εποχή που είχε μετατραπεί σε χριστιανική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία Αθηνιώτισσα. Ο λόγος ήταν ότι οι μορφές των Κενταύρων, κυρίως, που εικονίζονται ανάγλυφα σε αυτές δεν ταίριαζαν με έναν χριστιανικό ναό. Από την καταστροφή γλίτωσε μόνο η μία από τις τέσσερις πλευρές του ναού, καθώς σε αυτή μια μορφή θύμιζε σε κάποιους την Παναγία.
Στην περίοδο της Λατινοκρατίας αποδίδεται και το κλιμακοστάσιο που οικοδομήθηκε στο νότιο άκρο του οπισθονάου. Λίγες δεκαετίες μετά την κατάληψη των Αθηνών από τους Τούρκους το 1460, ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε τζαμί και το κλιμακοστάσιο σε μιναρέ.“
Ωστόσο ο Παρθενώνας -Τζαμί, δεν πληρούσε τις προδιαγραφές της ισλαμικής θρησκείας και για αυτό δεν έγινε ποτέ λατρευτικό τέμενος των Μωαμεθανών...
Η μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία του μνημείου προκλήθηκε το 1687, κατά τον επίσημον Τουρκοενετικόν πόλεμο, που άρχισε το έτος 1671 και διήρκεσε ως το 1718 με διακοπές και εναλλαγές αποτελεσμάτων των αντιπάλων. Ναύαρχος του Ενετικού στόλου του Αιγαίου, που κατέλαβε όλη σχεδόν την Πελοπόννησο και πολλές πόλεις της Στερεάς Ελλάδος, και μαζί και τάς Αθήνας ήτο ο περίφημος Μουροζίνης. Αυτός το 1687 βομβάρδισε και κατέστρεψε την Ακρόπολη των Αθηνών, τα Προπύλαια, τον Ναό της Απτέρου Νίκης, το Ερεχθείο και πολλά μνημεία αξιόλογα και ένα μεγάλο μέρος του Παρθενώνα
όταν βομβαρδίστηκε κατά την πολιορκία της Ακρόπολης από τους χριστιανούς. Η ανατίναξη της πυρίτιδας, που είχαν αποθηκεύσει οι Τούρκοι στο εσωτερικό του μνημείου, προκάλεσε κατάρρευση εκτενών τμημάτων του ναού και μετέτρεψε το κτίριο σε ερείπιο. Σημειωτέον ότι όχι οι Τούρκοι αλλά οι χριστιανοί βομβάρδισαν τον Παρθενώνα...Και ας μην ξεχνάμε ότι αργότερα κατά τον απελευθερωτικό αγώνα ο Οδυσσέας Ανδρούτσος πολιορκούσε την Ακρόπολη, όπου ήταν κλεισμένοι οι Τούρκοι. Τα παλικάρια του ένα πρωί πρόσεξαν ότι οι Τούρκοι ήταν ανεβασμένοι πάνω στον Παρθενώνα και αφαιρούσαν το μολύβι για να χύσουν βόλια. Τότε οι Έλληνες δεν τους βομβάρδισαν, αλλά τους έδωσαν βόλια και εξαγόρασαν με το αίμα τους τα πολύτιμα εκείνα μάρμαρα...
(1) Του Ορφέως. (2) Οι χριστιανοί.-ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ: ΠΕΡΙ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ
«η δική μας δε πόλη, σύμφωνα μεν με τη θεία θέληση του Δία και με τη σκέψη των μακάριων, αθάνατων θεών, ποτέ δεν θα καταστραφεί επειδή η μεγαλόψυχη προστάτιδα, η κόρη κραταιού πατέρα, η Παλλάδα Αθηνά, έχει τα χέρια υπεράνω της» Σόλωνας
Για τον Παρθενώνα μαθαίνουμε ότι:
"Το κτίριο παρέμεινε άθικτο, στην τελειότητά του, για αιώνες. Κατά τα υστερορωμαϊκά χρόνια υπέστη σοβαρότατες ζημίες από πυρκαγιά. Επισκευάσθηκε τον 4ο αι. μ.Χ., πιθανόν κατά την περίοδο αυτοκρατορίας του Ιουλιανού. Λίγο αργότερα, ο ναός υπέστη μετασκευές προκειμένου να λειτουργήσει ως χριστιανική εκκλησία. Στους Βυζαντινούς χρόνους -αν και γλύτωσε ο Παρθενώνας την καταστροφή από τα διατάγματα του Θεοδόσιου Β'- έγινε η πρώτη μετατροπή του ναού σε χριστιανική εκκλησία της Αγίας Σοφίας, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν επί αυτοκρατορίας Ιουστινιανού. Στον πρόναο προστέθηκε η αψίδα του ιερού. . Το 1205 ο ναός αφιερώθηκε στην Παναγία (στο βίντεο στην απόσταση 50:58 μέχρι 51:02 φαίνεται η εκκλησία) οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί μελετητές γνωρίζουν καλά το περιστατικό της καταστροφής των μετοπών του Παρθενώνα κατά την εποχή που είχε μετατραπεί σε χριστιανική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία Αθηνιώτισσα. Ο λόγος ήταν ότι οι μορφές των Κενταύρων, κυρίως, που εικονίζονται ανάγλυφα σε αυτές δεν ταίριαζαν με έναν χριστιανικό ναό. Από την καταστροφή γλίτωσε μόνο η μία από τις τέσσερις πλευρές του ναού, καθώς σε αυτή μια μορφή θύμιζε σε κάποιους την Παναγία.
Στην περίοδο της Λατινοκρατίας αποδίδεται και το κλιμακοστάσιο που οικοδομήθηκε στο νότιο άκρο του οπισθονάου. Λίγες δεκαετίες μετά την κατάληψη των Αθηνών από τους Τούρκους το 1460, ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε τζαμί και το κλιμακοστάσιο σε μιναρέ.“
Ωστόσο ο Παρθενώνας -Τζαμί, δεν πληρούσε τις προδιαγραφές της ισλαμικής θρησκείας και για αυτό δεν έγινε ποτέ λατρευτικό τέμενος των Μωαμεθανών...
Η μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία του μνημείου προκλήθηκε το 1687, κατά τον επίσημον Τουρκοενετικόν πόλεμο, που άρχισε το έτος 1671 και διήρκεσε ως το 1718 με διακοπές και εναλλαγές αποτελεσμάτων των αντιπάλων. Ναύαρχος του Ενετικού στόλου του Αιγαίου, που κατέλαβε όλη σχεδόν την Πελοπόννησο και πολλές πόλεις της Στερεάς Ελλάδος, και μαζί και τάς Αθήνας ήτο ο περίφημος Μουροζίνης. Αυτός το 1687 βομβάρδισε και κατέστρεψε την Ακρόπολη των Αθηνών, τα Προπύλαια, τον Ναό της Απτέρου Νίκης, το Ερεχθείο και πολλά μνημεία αξιόλογα και ένα μεγάλο μέρος του Παρθενώνα
όταν βομβαρδίστηκε κατά την πολιορκία της Ακρόπολης από τους χριστιανούς. Η ανατίναξη της πυρίτιδας, που είχαν αποθηκεύσει οι Τούρκοι στο εσωτερικό του μνημείου, προκάλεσε κατάρρευση εκτενών τμημάτων του ναού και μετέτρεψε το κτίριο σε ερείπιο. Σημειωτέον ότι όχι οι Τούρκοι αλλά οι χριστιανοί βομβάρδισαν τον Παρθενώνα...Και ας μην ξεχνάμε ότι αργότερα κατά τον απελευθερωτικό αγώνα ο Οδυσσέας Ανδρούτσος πολιορκούσε την Ακρόπολη, όπου ήταν κλεισμένοι οι Τούρκοι. Τα παλικάρια του ένα πρωί πρόσεξαν ότι οι Τούρκοι ήταν ανεβασμένοι πάνω στον Παρθενώνα και αφαιρούσαν το μολύβι για να χύσουν βόλια. Τότε οι Έλληνες δεν τους βομβάρδισαν, αλλά τους έδωσαν βόλια και εξαγόρασαν με το αίμα τους τα πολύτιμα εκείνα μάρμαρα...
Η έκρηξη στο Μπουργος και η βόμβα στη Μαγιόρκα
Τουλάχιστον δύο νεκροί πολιτοφύλακες από έκρηξη βόμβας σε παγιδευμένο αυτοκίνητο που σημειώθηκε την Πέμπτη (30/7) στη Μαγιόρκα της Ισπανίας.
Το όχημα βρισκόταν παρκαρισμένο κοντά έξω από το κτήριο της Αστυνομίας στην Παλμανόβα κοντά στο Παλάτι Marivent όπου διαμένει η βασιλική οικογένεια της χώρας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η βόμβα ήταν τοποθετημένη κάτω από ένα περιπολικό της αστυνομίας και ενεργοποιήθηκε όταν οι πολιτοφύλακες έβαλαν μπροστά τη μηχανή.
Η αστυνομία δείχνει ως ενόχους την Βασκική Αυτονομιστική Οργάνωση (ΕΤΑ), η οποία μπορεί και να προκάλεσε τις εκρήξεις της Τετάρτης (29/7) στην πόλη του Μπουργος που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό 46 ανθρώπων.
Πηγή:
http://cosmo.gr/News/Spain/246169.html
http://www.youtube.com/
30 Ιουλίου 2009
Η Σταύρωση του ΛΕΩΝΙΔΑ...Που ΔΕΝ διδάσκεται στα σχολεία...
Δείτε σε ποιά κατάσταση βρίσκεται ο τάφος του ΛΕΩΝΙΔΑ...
Και μάλιστα...κλειδωμένος!Ενώ απέναντι δεσπόζει η εκκλησία του...καταστροφέως και σφαγέως των Ελλήνων "αγίου" των χριστιανών...Νίκωνα!Του εξ Αρμενίας ορμωμένου!
Του Χριστού δεν του σπάσανε τα μέλη όπως των δυο άλλων εσταυρωμένων που ήταν δίπλα του, δεν αποκεφαλίστηκε, αλλά όταν τον κατέβασαν από τον σταυρό τον περιθάλψανε και μέχρι σήμερα καλώς τον θρηνούν και τον γιορτάζουν.
Και τον Λεωνίδα;
Όταν βρέθηκε το άψυχο κορμί του και το αναγνώρισε και ο Δημάρατος, διέταξε να
αποκεφαλιστεί το άψυχο κορμί του Λεωνίδα και το σώμα του να σταυρωθεί και να
καρφώσουν το κεφάλι του Λεωνίδα σε έναν πάσσαλο.
Ο Λεωνίδας σταυρώθηκε και αποκεφαλίστηκε για σένα, για μένα, για μας, για την ελευθερία της πατρίδος του, της πατρίδος μας, για τα ιδανικά της αρχαίας Ελλάδος τα οποία μέχρι σήμερα εμπλουτίζουν τον ελεύθερο κόσμο. Έδωσε την ζωή του όχι για κάποια αμφισβητούμενη σωτηρία, αλλά είναι Ασπίδα Σωτηρίας και παράδειγμα αυταπάρνησης στις γενιές που ακολουθούν.
Συγχαρητήρια στους χριστιανούς, συλλυπητήρια στους Έλληνες σε αυτούς που γνωρίζουν ότι σταυρώθηκε ο Ιησούς και δεν γνωρίζουν ότι και ο Λεωνίδας σταυρώθηκε και πράγματι πέθανε για μας και την ελευθερία του (τουλάχιστον) Ευρωπαϊκού κόσμου, και „καρφί δεν τους καίγεται“ για τον δικό του Τάφο, για την δική του σταύρωση.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
