έως σήμερα ο Βυζαντινός Μεσαίωνας
και χάθηκε η ευκαιρία της πολιτιστικής μας επαναφοράς
Η κατάλυση της Bυζαντινής «αυτοκρατορίας» από τους Οθωμανούς δεν έγινε ξαφνικά με μια επιδρομή, που οδήγησε στην εκπόρθηση της πρωτεύουσάς της. Σχεδόν έναν αιώνα πριν την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1453, οι δύο κυρίαρχες εξουσιαστικές ομάδες τής, συρρικνωμένης σε κάποια ελλαδικά εδάφη, πρώην αυτοκρατορίας, δηλαδή οι μεγάλοι γαιοκτήμονες (φεουδάρχες) και ο κλήρος (Πατριαρχείο και μοναστήρια), είχαν αρχίσει να βολιδοσκοπούν τους Τούρκους και να παζαρεύουν προληπτικά τούς όρους παράδοσης τής επικράτειάς τους, στους διαφαινόμενους κατακτητές.
Όπως θα δούμε παρακάτω, ήδη σχεδόν έναν αιώνα πριν την τελική κατάληψη της Κωνσταντινούπολης έχουμε το πρώτο καλωσόρισμα των Οθωμανών από τα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Αλλά και οι τσιφλικάδες της ελλαδικής ενδοχώρας είχαν ήδη προχωρήσει ενωρίτατα σε συμφεροντολογικές συνεννοήσεις με τους επερχόμενους Οθωμανούς.
H Βυζαντινή Αυτοκρατορία ούτε Βυζαντινή ήταν, ούτε αυτοκρατορία, όταν καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς. Οι όροι «Βυζάντιο» και «Βυζαντινή Αυτοκρατορία» επινοήθηκαν τον ιη΄ αιώνα, προκειμένου να εμπεδώσουν τον δήθεν Ελληνικό χαρακτήρα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στα ιστορικά κείμενα του Μεσαίωνα η συγκεκριμένη αυτοκρατορία ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε Βυζαντινή ή Ελληνική (βλ. «Ούτε ένας Έλληνας Βυζαντινός αυτοκράτορας» και «Η αληθινή Ιστορία των Ελλήνων στο Βυζάντιο».)
Στο χάρτη φαίνεται, ότι η κατ' ευφημισμό της Ρωμιοσύνης, Βυζαντινή Αυτοκρατορία, το πρώτο μισό του ιε΄ αιώνα είχε περιορισθεί στην Κωνσταντινούπολη, σε μερικές τριγύρω πόλεις, σε ένα τμήμα της Πελοποννήσου και σε ορισμένα νησιά του Αιγίου, που δεν φαίνονται ευκρινώς στην κλίμακα του χάρτη. (Η Θεσσαλονίκη είχε ήδη καταληφθεί από το 1.430, ύστερα από προδοσία των καλόγερων της μονής Βλατάδων.)
Οι λόγοι προσέγγισης Βυζαντινής Εξουσίας και Οθωμανών
Οι λόγοι για τους οποίους οι δύο κυρίαρχες εξουσιαστικές ομάδες της αυτοκρατορίας επιδίωξαν πολύ νωρίς διαπραγματεύσεις με τους μελλοντικούς κατακτητές ήσαν δύο.
συνέχεια...στην πηγή...
Ενα γιγάντιο άγαλμα του θεού Απόλλωνα έφερε στο φως η σκαπάνη Ιταλών αρχαιολόγων, οι οποίοι εδώ και καιρό κάνουν ανασκαφή στο χώρο της αρχαίας Ιεράπολης, στην Τουρκία. Σύμφωνα με υπολογισμούς, το μαρμάρινο άγαλμα ξεπερνάει τα οκτώ μέτρα. Μέχρι τώρα όμως έχουν βρεθεί μόνο δύο μεγάλα κομμάτια, που ανήκουν στον κορμό και τα κάτω μέρη, ύψους τεσσάρων μέτρων. Η αρχαιολογική αποστολή, τα μέλη της οποίας προέρχονται από το Εθνικό Συμβούλιο Ερευνών (ΕΣΕ) και το Πανεπιστήμιο του Σαλέντο, θεωρεί ότι ο Απόλλωνας κάθεται σε θρόνο.
Οπως εξήγησε ο Φραντσέσκο Ντ' Αντρία, διευθυντής του Ινστιτούτου Αρχαιολογικών Μνημείων του ΕΣΕ στο Λέτσε, η παρουσία ενός μαρμάρινου αγάλματος μεγάλων διαστάσεων είχε εντοπιστεί από το ξεκίνημα της ανασκαφής, στις αρχές του 2009, αλλά μόλις τώρα ήρθαν στο φως τα δύο μεγάλα κομμάτια. Το άγαλμα δείχνει έναν άνδρα που φοράει πολύπτυχο χιτώνα, από τον οποίο φαίνεται ένα μέρος του μυώδους του θώρακα. Κατά τον Φραντσέσκο Ντ' Αντρία, το γεγονός ότι ο Απόλλωνας κρατάει στο αριστερό του χέρι μια άρπα μπορεί να συσχετιστεί με τη λατρεία του θεού στο γειτονικό ναό που είχε χτιστεί προς τιμήν του, την εποχή που στη Ρώμη αυτοκράτορας ήταν ο Τιβέριος.
