MI-6 και CIA : Απίστευτη υποκρισία στην Λιβύη!

Σύμφωνα με την "New York Times" αλλά και το  "Wall Street Journal" οι μυστικές υπηρεσίες MI-6 und CIA είχαν μέχρι τελευταίως στενή συνεργασία με τον Καντάφι και τις μυστικές υπηρεσίες του στην Λιβύη στο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας,...

Για του λόγου το αληθές, η σημερινή έκθεση από την οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων:

CIA and MI6 helped Gaddafi on dissidents: Human Rights

Πηγή: ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΑΒΑΣΙΣ

 

Ενας ύμνος εις την Ελευθερία ....χωρίς τη φωνή του Μωυσή.

Η Μασσαλιώτιδα

Πολεμικό επαναστατικό άσμα, που υιοθετήθηκε προοδευτικά ως Εθνικός Ύμνος της Γαλλίας. Γράφτηκε στις 24 Απριλίου 1792 από τον λοχαγό του Μηχανικού Κλοντ Ζοζέφ Ρουζέ ντε Λιλ, τη νύκτα της κήρυξης του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας, προς τιμή του στρατάρχη Νίκολας Λούκνερ, ενός Βαυαρού που έγινε Γάλλος και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Γαλλική Επανάσταση. Ο πρωτότυπος τίτλος του εμβατηρίου είναι «Πολεμικό Άσμα για τη Στρατιά του Ρήνου».
«Μασσαλιώτιδα» ονομάστηκε, επειδή τραγουδήθηκε από τους στρατιώτες της Μασσαλίας που έφτασαν στο Παρίσι και συμμετείχαν στην εξέγερση της 10ης Αυγούστου 1792, η οποία οδήγησε στην κατάργηση της Μοναρχίας, μεσούσης της Γαλλικής Επανάστασης. Η «Μασσαλιώτιδα» έγινε για πρώτη φορά Εθνικός Ύμνος της Γαλλίας στις 14 Ιουλίου 1795, ανήμερα της έκτης επετείου από την Πτώση της Βαστίλης.
Απαγορευμένη κατά τη διάρκεια της Αυτοκρατορίας και της Παλινόρθωσης, επειδή θεωρήθηκε επαναστατικό τραγούδι, η Μασσαλιώτιδα ξαναβρήκε την αίγλη της στην Επανάσταση του 1830, όταν ο Εκτόρ Μπερλιόζ την ενορχήστρωσε και την αφιέρωσε στον Ρουζέ Ντε Λιλ. Απαγορεύθηκε εκ νέου από το φιλοναζιστικό καθεστώς του Βισί, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το Σεπτέμβριο του 1944, με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, η Μασσαλιώτιδα παίζεται στα σχολεία

Ελληνες;

Αδελφούλες...Kardashian

Μόλις μια μέρα μετά την γιορτή της σφαγής των Ελλήνων...

Μόλις μια μέρα μετά την γιορτή της σφαγής των Ελλήνων, η τουρκική αστυνομία χωρίς κανένα ενδοιασμό έκανε υπέρμετρη χρήση βίας κατά των Κούρδων και μάλιστα  όταν αυτοί ξεκίνησαν ειρηνικά την πορεία τους με αφορμή την Διεθνή Ημέρας Ειρήνης που γιορτάζεται την 1η Σεπτεμβρίου στην Τουρκία.

Αλήθεια, παρακολουθείτε τα προπαγανδιστικά σήριαλ των Νεότουρκων στα ελληνικά κανάλια;

Δείτε επίσης: Να ποιοι είναι οι "δημοκράτες" της Τουρκίας!

Αλφειός Ποταμός: Κιζμέτ μιας Οδύσσειας χωρίς Ιθάκη

Ασημένια φεγγάρια ή μήπως γνωρίζετε το Τζιτζερναγκαπέρτ;

1922

ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΑΒΑΣΙΣ

Η κατάρα της Ασίας

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των ΑΡΜΕΝΙΩΝ.Μια δίκη που δεν έγινε ποτέ.

MPL AIR SHOW RADOM 2011 - Hellenic (Greek) Air Force "Zeus" Demo Team HD

Άφωνοι έμειναν στην Πολωνία από τα ακροβατικά F-16 της Π.Α. (βίντεο)

Άφωνους άφησε ο πιλότος του ελληνικού F-16 της Ελληνικής Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 "Ζεύς" τους παρευρισκόμενους θεατές σε αεροπορική επίδειξη στην Πολωνία. Μάλιστα όπως μεταδίδεται Γερμανός αξιωματικός της Αεροπορίας σχολίασε την επίδειξή του λέγοντας "Αυτά τα κάνουν μόνο οι Ρώσοι με μαχητικά κατευθυνόμενης ώσης"!
Από 27 έως 28 Αυγούστου 2011 η Ελληνικής Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 "Ζεύς" συμμετείχε στην διεθνή αεροπορική έκθεση Sierpnia Radom 2011 στην Πολωνία.
Το ελληνικό F-16 εκτέλεσε δύο αεροπορικές επιδείξεις και καθ'όλη την διάρκεια της επίδειξης ακούγονταν επιφωνήματα θαυμασμού για τις επιδόσεις του πιλότου που αρκετές φορές έφερε το μαχητικό στα όριά του.
Η αποστολή αυτή ήταν η πρώτη συμμετοχή της Ομάδας σε αεροπορική επίδειξη στο εξωτερικό και η πρώτη μεμονωμένου αεροσκάφους αεροπορικών επιδείξεων της Πολεμικής Αεροπορίας στην πολύχρονη ιστορία της.
Πηγή

1922

Ταινία που αναφέρετε στην πυρπόληση και καταστροφή της Σμύρνης της Μικράς Ασίας και την γενοκτονία των Ελλήνων κατοίκων της, στις 14 Σεπτεμβρίου 1922, από τους νεότουρκους του κεμάλ, με σκοπό την ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Η ταινία βασίστηκε σε αυθεντικές μαρτυρίες από το μυθιστόρημα «Το νούμερο 31328» του Ηλία Βενέζη και στην οποία απαγόρευσαν την προβολή της στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μια ταινία που όχι μόνο κατέγραψε τη βαρβαρότητα των Νεοτούρκων, αλλά ανέδειξε και την Ελλαδική νοοτροπία των Νεοελλήνων να συγκαλύπτουν...

Να ποιοι είναι οι "δημοκράτες" της Τουρκίας!

Χθες γιορτάστηκαν μαζί στην Τουρκία η πρώτη μέρα του μπαϊραμιού του Ραμαζανιού και η Γιορτή του Θριάμβου (σημ. Αλφειού: της σφαγής των Ελλήνων) της 30ης Αυγούστου. Όπως πάντα έτσι και φέτος οι εορτασμοί για την 30η Αυγούστου Γιορτή του Θριάμβου ξεκίνησαν με την καθιερωμένη επίσκεψη στο Anıtkabir, όπου αναπαύεται ο τρανός ηγέτης και ιδρυτής της σύγχρονης Δημοκρατίας της Τουρκίας, Mustafa Kemal Atatürk. Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων και οι αρχηγοί των τριών όπλων και της Στρατοχωροφυλακής διανύοντας το δρόμο με τα λιοντάρια απέτισαν φόρο τιμής στη μνήμη του Atatürk.Ο Αρχηγός ΓΕΕΔ, στρατηγός-XHMIKΟΣ Necdet Özel κατέθεσε στεφάνι στο μαυσωλείο του Atatürk (ο διεστραμμένος σφαγέας τιμάται απο όμοιο του) και ύστερα υπέγραψε το ειδικό βιβλίο του Anıtkabir. Ο στρατηγός έγραψε τα εξής στο ειδικό βιβλίο: «Είμαστε πάντα πανέτοιμοι για την προστασία της αδιαίρετης ενότητας της χώρας.»Έπειτα η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων πέρασε στο Αρχηγείο του Γενικού Επιτελείου, όπου για πρώτη φόρα στην ιστορία τα συγχαρητήρια δέχτηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την ιδιότητα του Στρατάρχη. Ο Πρόεδρος της Βουλής, Cemil Çiçek, ο Πρωθυπουργός, Recep Tayyip Erdoğan, ο Αρχηγός του ΓΕΕΔ, στρατηγός Necdet Özel και τα υπόλοιπα ονόματα του πρωτοκόλλου ήρθαν με τη σειρά τους στην Αίθουσα Τιμής και συνεχάρησαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 

Πηγή...

Κισμέτ μιας Οδύσσειας χωρίς Ιθάκη

Οδύσσεια χωρίς Ιθάκη: Μισάκ Απελιάν - Κανανιάν

Της Κουήν Μινασιάν

Συνεχίζοντας την έρευνα της ιστορίας της οικογένειάς μας στο μάθημα Ιστορίας του σχολείου, φτάσαμε στην οικογένεια Απελιάν -Κανανιάν. Η μαθήτρια
Μαριάμ Απελιάν παρουσίασε μια τόσο ενδιαφέρουσα έρευνα, που μας παρακίνησε να γνωρίσουμε από κοντά τον παππού της και αφηγητή μας, τον κύριο Μισάκ Απελιάν. Ένας άνθρωπος, που παρά τις τόσες δυσκολίες παραμένει πράος και χαμογελαστός. Ο δίχως παράσημα άγνωστος στρατιώτης, ο χωρίς επαίνους ανώνυμος ήρωας μπορεί να είναι ο διπλανός μας άνθρωπος.

Με λένε Μισάκ Απελιάν, γεννήθηκα το 1938 στην πόλη Μαλαγέρ (ή Μαρακέγ) της Περσίας. Θα σας διηγηθώ την ιστορία της οικογένειάς μου, ιδιαίτερα δε του πατέρα μου.

Στο χωριό Ουζουνλού, της περιοχής Γιοζγκάτ, ζούσαν ο παππούς μου Οβαννές Απελιάν - Κανανιάν και η γιαγιά μου Μάρτα. Το Ουζουνλού ήταν 60 χλμ. από την Άγκυρα στο δρόμο προς Κιλικία. Ο Οβαννές είχε 4 γιους και 2 κόρες: ο Μισάκ, ο Γεζεκέλ, ο Μεσρόπ, ο Ρουπέν και η Αλτούν. Την άλλη κόρη, μικρότερη απ’ όλους, δεν θυμάμαι πως την έλεγαν. Πατέρας μου ο Μεσρόπ. Θυμάμαι όσα μας έλεγε, τα θυμάμαι καλά, γιατί μας τα διηγιόταν συχνά και πολύ παραστατικά.

Ο τουρκικός στρατός και η χωροφυλακή εισέβαλαν, που λέτε, απρόσμενα το 1915 στο Ουζουνλού. Σφαγές και αρπαγές γίνονταν και σε άλλα μέρη, μα άρχισαν τόσο ξαφνικά και πήραν μεγάλη έκταση τόσο γρήγορα, που κανείς δεν προλά-βαινε να αντιδράσει ή έστω να τρέξει να ειδοποιήσει άλλες περιοχές. Οι δυο μεγαλύτεροι, Μισάκ και Γεζεκέλ είχαν ήδη κληθεί και υπηρετούσαν τη θητεία τους στο τουρκικό στρατό, κάπου μακριά.

Ο ιμάμης της περιοχής διάβασε τη διαταγή σφαγής και κατέληξε: «Ω, καταραμένοι! Ο μεγάλος Αλλάχ έφερε τη μέρα που όποιος είναι μουσουλμάνος, πρέπει να σφάζει τους Αρμένιους». Έδεσαν τους άντρες 17 ως 60 χρονών ανά δεκάδες, πολλές δεκάδες, για να τους πάνε για σφαγή. Η επιλογή των αντρών έγινε με μια ματιά στο λαιμό, δηλαδή σ’ όποιον προεξείχε το “μήλο του Αδάμ”. Δεν σώθηκε κανένας τους, …ούτε κι ο παππούς Οβαννές. Πολλοί Τούρκοι άρπαζαν γεροδεμένους νέους κι εφήβους, που δεν είχαν “ώριμο μήλο του Αδάμ”, για να τους κάνουν δούλους στα χωράφια τους. Ο Μεσρόπ και ο Ρουπέν που ήταν έφηβοι, τους πήραν και γλίτωσαν. Στο μεταξύ πιο κει βλέπουν με τα μάτια τους, τους τούρκους στρατιώτες να πυροβολούν ή με τσεκούρια να σφάζουν όλο το λαό του χωριού. Συγγενείς, φίλοι, γείτονες.... Τα όμορφα νεαρά κορίτσια τα άρπαζαν για τις ορέξεις τους. Έτσι άρπαξαν και την Αλτούν, την μεγάλη αδερφή τους. Ήταν, λένε, τόσο όμορφη, όσο κι έξυπνη!

Μερικοί Αρμένιοι κατάφεραν και κρύφτηκαν την περίοδο αυτή. Λίγο καιρό μετά τις πρώτες σφαγές ήρθε νέα διαταγή, σύμφωνα με την οποία σταματάει ο διωγμός των Αρμενίων και να νιώσουν ελεύθεροι κι ασφαλείς για να εμφανιστούν. Δυστυχώς πολλοί το πίστεψαν, βγήκαν από τις κρυψώνες τους και ...πάει, θυσιάστηκαν κι αυτοί.

Παιδαρέλι ακόμη, λοιπόν, πήραν τον πατέρα μου

Το παράδειγμα της Αρμενίας στο σκάκι.

Ποιος ξέρει για τις ικανότητες της Αρμενίας; Κι όμως θέλουμε δεν θέλουμε ένα από τα μικρότερα κράτη του κόσμου κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα σε ομαδικό σκάκι. Οι ειδικοί γνωρίζουν εδώ και χρόνια τον παγκόσμιο πρωταθλητή Tigran Vartanovich Petrosian (1929 -1984) από το 1963 έως το 1969, αλλά και πιο πρόσφατα τον Levon Grigor Aronian (1982 - ), ο οποίος είναι ήδη ανάμεσα στους 6 παίκτες, οι οποίοι έχουν ELO από 2800 και πάνω. Μόνο που ο πρώτος ανήκει στη Σοβιετική περίοδο της Αρμενίας κι ο δεύτερος έχει ακόμα μέλλον, κι έτσι αντιμετωπίζονται ως εξαιρέσεις.
Τώρα όμως που πρόκειται για ομαδικό σκάκι, κανείς πια δεν μπορεί να βρει οποιαδήποτε δικαιολογία. Αυτός ο μικρός λαός, ο οποίος επέζησε από μία γενοκτονία εκ μέρους του κεμαλικού καθεστώτος της Τουρκίας, εκατό χρόνια μετά είναι ακόμα εδώ μαζί μας για να μας διδάξει τι μπορεί να κάνει μία χούφτα ανθρώπων, όταν είναι μία ομάδα. Με αυτόν τον τρόπο αντιπροσωπεύει στον σκακιστικό τομέα ό,τι καλύτερο έχει η ανθρωπότητα, ενώ αν είχε πετύχει η γενοκτονία, η οποία δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα από την Τουρκία, δεν θα υπήρχε κανένας Αρμένιος μεταξύ των υπηρετών της ανθρωπότητας. Γι' αυτό το λόγο, η ύπαρξή τους είναι διπλά συμβολική. Δεν πέθαναν και δεν είναι μίζεροι. Η ύπαρξή τους είναι και αντίσταση και δώρο, αλήθεια και ομορφιά. Για να συνειδητοποιήσουμε την συμβολική αξία αυτής της παγκόσμιας νίκης, αρκεί να προσέξουμε τη δήλωση του Προέδρου της Αρμενίας, ο οποίος ανακοίνωσε ότι το σκάκι θα εισαχθεί σε κάθε σχολείο της Αρμενίας. Με άλλα λόγια, αυτή η χούφτα ανθρώπων κατάφερε να υλοποιήσει μια αλλαγή φάσης για ένα έθνος. Το σκάκι δεν είναι μόνο πρωταθλητισμός. Είναι ένας τρόπος για να αναπτυχθεί η δομή της σκέψης, μελετώντας μη αναστρέψιμες κινήσεις που καθορίζουν το μέλλον. Συνδυάζεται με τη μαθηματική, αλλά και τη μουσική σκέψη. Έτσι ενισχύει στρατηγικά τις αποφάσεις των νέων, πράγμα που δεν γίνεται με την απλοϊκή προσέγγιση που έχουν παίγνια, τα οποία ενσωματώνουν στοιχεία του τυχαίου. Επιπλέον, στο σκάκι όλα τα δεδομένα είναι εμφανή ακόμα κι αν η στρατηγική παραμένει αόρατη. Κατά συνέπεια, τα παιδιά μαθαίνουν να είναι υπεύθυνα και να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά προβλήματα ακόμα κι αν είναι σε φάση κρίσης. Μέσω του σκάκι στην αρχή και γενικότερα της θεωρίας παιγνίων, ο νέος εισάγεται σιγά σιγά στη στρατηγική διαχείριση των κρίσεων. Με αυτόν τον τρόπο μεγαλώνει αναγκαστικά η απόδοσή του στο νοητικό τομέα, αλλά και στις πρακτικές εφαρμογές. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι δεν είναι οι μεταρρυθμίσεις που παράγουν το έργο, αλλά οι αλλαγές φάσης που δημιουργούν οι άνθρωποι, ακόμα κι αν είναι μια χούφτα.

  Ν. Λυγερός :

ΜΑΚΕΔΩΝ