Με την ευκαιρία της επετείου της 17ης Νοεμβρίου 1973
Καθ' όλη την διάρκεια των μηνών αυτών διακατεχόμαστε από μία περίοδο έντονης ανάνηψης της πολιτικής συνείδησης των Λαών από την πολυετή καταστολή η οποία καλλιεργήθηκε και πραγματοποιήθηκε από το 1960 και μετά τουλάχιστον σε διάφορες μορφές και με διάφορες μεθοδολογίες. Η πολιτικοποίηση ενός Λαού πηγάζει από την αίσθηση δύναμης και την δυνατότητα απόδοσης δικαιοσύνης άνευ φίμωσης ιδεών και ατόμων. Η αίσθηση της τρομοκρατίας σε οποιοδήποτε επίπεδο και ιδιαίτερα στο επίπεδο της κοινωνικής κατακραυγής ως αντίποινα για την ενεργή σκέψη και εκτίμηση πραγμάτων που μπορεί να μην είναι πλήρως εντός των αποδεκτών κοινωνικών ορίων προπαγάνδας είναι το βασικό και ύψιστο εργαλείο κατάπνιξης της πολιτικοποίησης των Πολιτών.
Ι. Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΓΕΡΙΤΣΙΔΗ
Α. ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Πάντα σε μία έρευνα για να ανακαλύψουμε ο,τιδήποτε συνέβη στο οποίο εμείς δεν ήμασταν παρόντες ή για το οποίο υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία και ενδείξεις / ισχυρισμοί πρέπει να ξεκινήσουμε από την επίσημη εκδοχή / αναφορά των συμβάντων και σταδιακά να ελέγξουμε με βάση την λογική και την αντικειμενικότητα την πραγματικότητα των ισχυρισμών της.
Ο καλύτερος τρόπος να συγκαλυφθεί ένα έγκλημα είναι να παρουσιασθεί ως ατύχημα / φυσική εξέλιξη γεγονότων ή παράπλευρη απώλεια ενός άλλου γεγονότος. Αυτό ισχύει για όλες τις συγκεκαλυμμένες δολοφονίες από τις απλές ( δηλαδή σχεδιασμένες από ιδιώτες ενάντια σε άλλον ιδιώτη ) έως τις πιο σύνθετες ( δηλαδή σχεδιασμένες από ομάδα φυσικών προσώπων / κρατικών παραγόντων / διαφόρων οργανώσεων ενάντια σε κάποιο ή κάποια φυσικά πρόσωπα ). Λίγες σχετικά είναι οι δολοφονίες οι οποίες δεν έχουν κάποιο βαθμό συγκάλυψης.
Η επικοινωνιακή πολιτική λοιπόν που χρησιμοποιείται όταν υπάρχει μία απώλεια που έχει προκληθεί με δόλο είναι να αποκρυφτεί αυτός ο δόλος και ει δυνατόν και η πρόκληση της απώλειας αυτής από οποιονδήποτε άλλο εκτός από συγκυρίες παντός είδους.
Β. ΒΑΣΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΚΑΘΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ Ή ΠΡΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ Ο ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ
Μία βασική αρχή για όλη την γκάμα ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι ότι για να προβεί κάποιος σε μία πράξη πρέπει να έχει κίνητρο να το κάνει. Αυτό το κίνητρο πρέπει να είναι αρκετά ισχυρό για να υπερνικήσει α) την αδράνεια που μπορεί και συνήθως διακατέχει έναν άνθρωπο και β) τυχόν κυρώσεις / προβλήματα / αναστάτωση προγράμματος / άλλα θέματα και υποχρεώσεις που μπορεί να διαταραχθούν ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος αυτός να προβεί στην συγκεκριμένη πράξη, καλή ή κακή. Επίσης, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι υπάρχουν αντικειμενικά κίνητρα και υποκειμενικά κίνητρα : αντικειμενικά είναι τα κίνητρα στα οποία το 90% του πληθυσμού θα ανταποκρινόταν με πράξεις. Υποκειμενικά είναι τα κίνητρα στα οποία δεν μπορούμε να ποσοστοποιήσουμε με ακρίβεια την ανταπόκριση με πράξεις από τον πληθυσμό. Τα υποκειμενικά
