ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΙΣ
Υπάρχει μία σπίθα, η οποία καίει άσβηστη και βαθειά κρυμμένη μέσα στην διπλοκλειδωμένην της μνήμης κάμαρην.
Μία σπίθα, η οποία γίνεται ανάμνησις, κάθε φοράν κατά την οποίαν το βλέμμα αιχμαλωτίζει εικόνες εγκαταλείψεως μίας αλήθειας, της οποίας η ύπαρξις ανέστησε και εξανθρώπισε τον κόσμον.
Μία σπίθα, η οποία γίνεται ανάμνησις, κάθε φοράν κατά την οποίαν το βλέμμα αιχμαλωτίζει εικόνες εγκαταλείψεως μίας αλήθειας, της οποίας η ύπαρξις ανέστησε και εξανθρώπισε τον κόσμον.