ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ

http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=7262&catid=10#7262 ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ Ο Τάκιτος Ο Ρωμαίος ιστορικός Πόπλιος Κορνήλιος Τάκιτος (Publius Cornelius Tacitus), γεννήθηκε το 56 μ.Χ. Σε ένα από τα έργα του με τον τίτλο «Annales», ο Τάκιτος γράφει στα 115 μ.Χ. περίπου, την ιστορία της Ρώμης από το 14 μ.Χ. (θάνατος του Αυγούστου) μέχρι το 68 μ.Χ. (θάνατος του Νέρωνα). Φτάνοντας στο 64 μ.Χ., αναφέρει τη μεγάλη πυρκαγιά/πυρπόληση της Ρώμης που έγινε επί Νέρωνα. Στο σημείο εκείνο ο Τάκιτος γράφει: «ergo abolendo rumori Nero subdidit reos et quaesitissimis poenis adfecit, quos per flagitia invisos vulgus Chrestianos appellabat. auctor nominis eius Christus Tibero imperitante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio adfectus erat; repressaque in praesens exitiablilis superstitio rursum erumpebat, non modo per Iudaeam, originem eius mali, sed per urbem etiam, quo cuncta undique atrocia aut pudenda confluunt celebranturque.» (Annales, XV, 44) που σημαίνει: «Ο Νέρων υπέδειξε άλλους ως ενόχους και υπέβαλεν εις ιδιαιτέρας τιμωρίας εκείνους τους οποίους ο λαός μισώντας τους για τις ανομίες τους ωνόμαζε χριστιανούς. Εκείνος από τον οποίον προήλθε το όνομα είναι ο Χριστός, ο οποίος εθανατώθη επί της βασιλείας του Τιβέριου, όταν Επίτροπος ήτο ο Πόντιος Πιλάτος. Η προς καιρόν κατασταλείσα ολέθρια δεισιδαιμονία ανεφάνη πάλιν όχι μόνον εις την Ιουδαίαν, την εστίαν αυτού του κακού, αλλά και εις την Πόλιν (Ρώμην), όπου από παντού μαζεύονται και ακούονται όλα τα κακά και τα αισχρά». Ο Σουητώνιος Ο Ρωμαίος ιστορικός, Γάιος Σουητώνιος Τρανκίλλιος, (Gaius Suetonius Tranquillus, 70-160 μ.Χ.) επί Τραϊανού έλαβε το δημαρχιακό αξίωμα και επί Αδριανού έγινε ο εξ απορρήτων γραμματεύς του. Το κυριότερο ιστορικό έργο του (120 μ.Χ.), και πλήρες σωζόμενο, αναφέρεται στη ζωή των δώδεκα πρώτων αυτοκρατόρων της Ρώμης, από τον Ιούλιο Καίσαρα έως τον Δομιτιανό, και επιγράφεται: «Βίοι των 12 Καισάρων» (Vitae XII Caesarum). Στον «Βίο του Κλαυδίου» (XXV, 4) αναφέρεται στο διάταγμα του αυτοκράτορα (49 ή 53 μ.Χ.) με το οποίο οι Ιουδαίοι της Ρώμης -χωρίς διάκριση χριστιανών και μη χριστιανών- εξορίζονταν απ' αυτήν: «Iudaeos impulsore Chresto assidue tumultuants Roma expulit». Δηλαδή: «Τους Ιουδαίους οι οποίοι τη υποκινήσει του Χριστού εδημιούργουν θόρυβον εις την Ρώμη τους εξόρισε». Πράγματι το διάταγμα αυτό του αυτοκράτορα Κλαυδίου διασταυρώνεται ως ιστορικό γεγονός με τις «Πράξεις των Αποστόλων», αφού όταν ο Απόστολος Παύλος πήγε στην Κόρινθο βρήκε εκεί τους Ιουδαίους Ακύλα και Πρίσκιλλα που είχαν εξοριστεί από τη Ρώμη: «Μετά δε ταύτα χωρισθείς ό Παύλος εκ των 'Αθηνών ήλθεν εις Κόρινθον καί εύρων τίνα Ίουδαίον ονόματι Άκυλαν, Ποντικόν τω γένει, προσφάτως εληλυθότα από τής Ιταλίας, και Πρίσκιλλαν, γυναίκα αυτού, δια το διατεταχέναι Κλαύδιον χωρίζεσθαι πάντας τους Ιουδαίους από τής Ρώμης» (Πράξ. ιη', 1-2). Συμπέρασμα:από αυτά τα ιστορικά στοιχεία διαπιστώνουμε κάτι κοινό:ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ.! ___________________________________________________________________ Παπαρρηγόπουλος,βιβλίον όγδοον,σελ.117. "...Οπωσδήποτε αναχωρήσας εξ Αθηνών ήλθεν εις Κόρινθον και κατέλυσεν εκεί παρά τινι Ιουδαίω,όστις ονομαζόμενος Ακύλας,είχεν έλθει προσφάτως εξ Ιταλίας,διότι ο αυτοκράτωρ Κλαύδιος είχεν εξώσει ήδη εκ της Ρώμης όλους τους Ιουδαίους..." Στη σελίδα 49 του ίδιου βιβλίου γράφει και για το θάνατο του Νέρωνα. "..Μετ΄ου πολύ ο Νέρων,επανελθών εις Ρώμην εφονεύθη'..." __________ ____________ _________ Καλόπουλος έγραψε: [που σημαίνει: «Ο Νέρων υπέδειξε άλλους ως ενόχους και υπέβαλεν εις ιδιαιτέρας τιμωρίας εκείνους τους οποίους ο λαός μισώντας τους για τις ανομίες τους ωνόμαζε χριστιανούς. Εκείνος από τον οποίον προήλθε το όνομα είναι ο Χριστός, ο οποίος εθανατώθη επί της βασιλείας του Τιβέριου, όταν Επίτροπος ήτο ο Πόντιος Πιλάτος. Η προς καιρόν κατασταλείσα ολέθρια δεισιδαιμονία ανεφάνη πάλιν όχι μόνον εις την Ιουδαίαν, την εστίαν αυτού του κακού, αλλά και εις την Πόλιν (Ρώμην), όπου από παντού μαζεύονται και ακούονται όλα τα κακά και τα αισχρά».] Τι μας λέει εδώ ο Τάκιτος; Ότι επί Τιβέριου και Πόντιου Πιλάτου ο Χριστός ΕΘΑΝΑΤΩΘΗ!!!!Και ότι η για λίγο καιρό κατασταλείσα δεισιδαιμονία εμφανίστηκε πάλι όχι μόνο στην ΕΣΤΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΤΗΝ ΙΟΥΔΑΙΑ,αλλά και στη Ρώμη,την εποχή του Νέρωνα!!!! Ένα τόσο συνταρακτικό γεγονός(η υποτιθέμενη ανάσταση),αν είχε συμβεί,δεν θα είχε καταγραφεί από τον Τάκιτο;;; Ο ιστορικός αυτός γεννήθηκε τρεις δεκαετίες περίπου μετά τη θανάτωση του Χριστού.Είναι δυνατόν να μην είχε ακούσει για το..."μεγαλύτερο θαύμα",αν συνέβαινε κάτι τέτοιο;;; Και ως ιστορικός δεν θα το κατέγραφε;;;;; Καταγράφει όμως ξεκάθαρα τη ΘΑΝΑΤΩΣΗ του Χριστού ως υποκινητή δεισιδαμονίας(μία από τις πολλές που ξεφύτρωναν στην εστία του κακού που είναι η ΙΟΥΔΑΙΑ)!!!!!!!