Συμμετέχουν όλοι στο Συνέδριο!!!
16ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
«Γιορτή» αγώνα και ευθύνης
Κάθε προσδοκία ξεπέρασε η συμμετοχή στις εργασίες, που ολοκληρώνονται την Κυριακή
Ξεκίνησαν χτες με τη διεθνιστική συγκέντρωση στο γήπεδο του Τάε Κβο Ντο οι εργασίες του 16ου Συνεδρίου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, οι οποίες θα διαρκέσουν μέχρι την Κυριακή 10 Απρίλη. Γεγονός με μεγάλη σημασία για την πορεία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος που μέσα σε συνθήκες ολομέτωπης και πρωτόγνωρης αντεργατικής επίθεσης βρίσκεται μπροστά σε νέες προκλήσεις.
Η κρισιμότητα του Συνεδρίου αποτυπώνεται και στην αυξημένη συμμετοχή. «Αγκαλιάστηκε» από εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις και στις πέντε ηπείρους ξεπερνώντας κάθε προσδοκία σε συμμετοχή. Είναι ενδεικτικό ότι στο προηγούμενο συνέδριο, πριν πέντε χρόνια στην Αβάνα, συμμετείχαν 503 αντιπρόσωποι από 64 χώρες. Για φέτος υπολογίζονταν πως θα συμμετείχαν περίπου 600 αντιπρόσωποι. Ωστόσο, όσο περνούσαν οι μήνες, τόσο αυξάνονταν οι συμμετοχές, φτάνοντας έτσι σήμερα τους 828 αντιπροσώπους από 104 χώρες. Από αυτούς το 22% είναι γυναίκες συνδικαλίστριες, ενώ στην ΠΣΟ έφτασαν 2.000 σελίδες με προτάσεις εκατοντάδων οργανώσεων για το συνέδριο. Στο πλαίσιο των εργασιών του συνεδρίου, θα γίνουν συνελεύσεις των Περιφερειακών Γραφείων της ΠΣΟ, αλλά και διάφορες δραστηριότητες όπως επισκέψεις των συνέδρων και καταθέσεις στεφανιών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, στο άγαλμα του Σιμόν Μπολίβαρ.
Την ίδια στιγμή το Συνέδριο αποτελεί γεγονός με ειδικό βάρος και για την εργατική τάξη της χώρας μας, καθώς πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και σε μία περίοδο που μεγαλώνουν οι ευθύνες και για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας. Μ' αυτή την περηφάνια και το ανάλογο μεράκι ολοκληρώθηκαν και οι προετοιμασίες για την υποδοχή των εκατοντάδων συνέδρων, ώστε να «ντυθεί» ο χώρος με τα συνθήματα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργατών και των εργατριών όλου του κόσμου.
Η κρισιμότητα του Συνεδρίου αποτυπώνεται και στην αυξημένη συμμετοχή. «Αγκαλιάστηκε» από εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις και στις πέντε ηπείρους ξεπερνώντας κάθε προσδοκία σε συμμετοχή. Είναι ενδεικτικό ότι στο προηγούμενο συνέδριο, πριν πέντε χρόνια στην Αβάνα, συμμετείχαν 503 αντιπρόσωποι από 64 χώρες. Για φέτος υπολογίζονταν πως θα συμμετείχαν περίπου 600 αντιπρόσωποι. Ωστόσο, όσο περνούσαν οι μήνες, τόσο αυξάνονταν οι συμμετοχές, φτάνοντας έτσι σήμερα τους 828 αντιπροσώπους από 104 χώρες. Από αυτούς το 22% είναι γυναίκες συνδικαλίστριες, ενώ στην ΠΣΟ έφτασαν 2.000 σελίδες με προτάσεις εκατοντάδων οργανώσεων για το συνέδριο. Στο πλαίσιο των εργασιών του συνεδρίου, θα γίνουν συνελεύσεις των Περιφερειακών Γραφείων της ΠΣΟ, αλλά και διάφορες δραστηριότητες όπως επισκέψεις των συνέδρων και καταθέσεις στεφανιών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, στο άγαλμα του Σιμόν Μπολίβαρ.
Την ίδια στιγμή το Συνέδριο αποτελεί γεγονός με ειδικό βάρος και για την εργατική τάξη της χώρας μας, καθώς πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και σε μία περίοδο που μεγαλώνουν οι ευθύνες και για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας. Μ' αυτή την περηφάνια και το ανάλογο μεράκι ολοκληρώθηκαν και οι προετοιμασίες για την υποδοχή των εκατοντάδων συνέδρων, ώστε να «ντυθεί» ο χώρος με τα συνθήματα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργατών και των εργατριών όλου του κόσμου.
Χαιρετισμός του Ραούλ Κάστρο στο 16ο Συνέδριο της ΠΣΟ
Τους πιο θερμούς του χαιρετισμούς απευθύνει ο Πρόεδρος της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, εκ μέρους των Κουβανών επαναστατών με επιστολή του που απευθύνει προς τον ΓΓ της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας και τους συνέδρους του 16ου Συνεδρίου της ΠΣΟ, που ξεκίνησαν οι εργασίες του στην Αθήνα.
Ο χαιρετισμός του έχει ως εξής:
«Σύντροφε Γιώργο Μαυρίκο, Γενικέ Γραμματέα στης Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας
Σεβαστοί αντιπρόσωποι του 16ου Συνεδρίου:
Σας ευχαριστούμε για την ευγενική χειρονομία να μας καλέσετε σε αυτό το παγκόσμιο ραντεβού των εργαζομένων, οι συζητήσεις και ανταλλαγή εμπειρίας του οποίου έχουν τεράστια αξία στη συγκυρία που διανύουμε με δεδομένο ότι είσαστε οι πρωταγωνιστές της Ιστορίας ως η επαναστατική πρωτοπορία των λαών.
Θεωρούμε ότι το πρόγραμμα δράσης που θα καταληχθεί στο Συνέδριο θα συμβάλει να ενισχυθεί η πάλη για την κοινωνική δικαιοσύνη και την ειρήνη.
Οι επαναστάτες της Κούβας αυτή την περίοδο είμαστε αφοσιωμένοι στο καθήκον της επικαιροποίησης του δικού μας οικονομικού μοντέλου και προχωράμε μια βαθιά διαδικασία για την ισχυροποίηση των βάσεων του δικού μας σοσιαλιστικού συστήματος, που έχει ως βασική επιδίωξη την ευημερία του λαού μας.
Στο όνομα όλου του κουβανικού λαού και ειδικότερα των Κουβανών εργαζομένων που έχουν "μπει στα γεμάτα" σε αυτή την αποφασιστική μάχη, σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του 16ου Συνεδρίου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.
Θερμούς χαιρετισμούς σε όλους, Ραούλ Κάστρο Ρους».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Ο χαιρετισμός του έχει ως εξής:
«Σύντροφε Γιώργο Μαυρίκο, Γενικέ Γραμματέα στης Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας
Σεβαστοί αντιπρόσωποι του 16ου Συνεδρίου:
Σας ευχαριστούμε για την ευγενική χειρονομία να μας καλέσετε σε αυτό το παγκόσμιο ραντεβού των εργαζομένων, οι συζητήσεις και ανταλλαγή εμπειρίας του οποίου έχουν τεράστια αξία στη συγκυρία που διανύουμε με δεδομένο ότι είσαστε οι πρωταγωνιστές της Ιστορίας ως η επαναστατική πρωτοπορία των λαών.
Θεωρούμε ότι το πρόγραμμα δράσης που θα καταληχθεί στο Συνέδριο θα συμβάλει να ενισχυθεί η πάλη για την κοινωνική δικαιοσύνη και την ειρήνη.
Οι επαναστάτες της Κούβας αυτή την περίοδο είμαστε αφοσιωμένοι στο καθήκον της επικαιροποίησης του δικού μας οικονομικού μοντέλου και προχωράμε μια βαθιά διαδικασία για την ισχυροποίηση των βάσεων του δικού μας σοσιαλιστικού συστήματος, που έχει ως βασική επιδίωξη την ευημερία του λαού μας.
Στο όνομα όλου του κουβανικού λαού και ειδικότερα των Κουβανών εργαζομένων που έχουν "μπει στα γεμάτα" σε αυτή την αποφασιστική μάχη, σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του 16ου Συνεδρίου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.
Θερμούς χαιρετισμούς σε όλους, Ραούλ Κάστρο Ρους».
16ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
Ξεκίνησε το 16ο Συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Είναι ιδιαίτερα μεγάλη τιμή για το ΠΑΜΕ η επιλογή της Αθήνας για τη διεξαγωγή του Συνεδρίου.Και βέβαια η επιλογή έχει να κάνει για την αγωνιστική παρουσία του ΠΑΜΕ που τα τελευταία χρόνια κυριολεκτικά αναπτύσσεται με άλματα. Είναι γεγονός ότι οι κινητοποιήσεις του έχουν ξεπεράσει τα όρια της Ελλάδας.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ : Από τις 6 έως 10 Απρίλη το 16ο Συνέδριό της στην Αθήνα
Το ιδρυτικό Συνέδριο της ΠΣΟ έγινε στο Παρίσι από τις 25 μέχρι τις 9 Οκτώβρη 1945.
Η οργάνωση και ανάπτυξη του κινήματος της εργατικής τάξης, μέσα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου, πέρασε μέσα από φωτιά και σίδερο, απαιτούσε μεγάλη αυτοθυσία από τους πρωτοπόρους εργάτες και βαρύ φόρο προλεταριακού αίματος.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, που δρούσαν σε συνθήκες σκληρής παρανομίας, οργάνωσαν πολλές απεργίες και σαμποτάζ εναντίον των ναζιστικών δυνάμεων κατοχής, υπερνικώντας τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπιζαν.
Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα, όπως της Ιταλίας, που ήταν σύμμαχη χώρα με τους ναζί, όπου, παρά τα αλλεπάλληλα χτυπήματα από τη φασιστική δικτατορία του Μουσολίνι, αλλά και από το στρατό της Wehrmacht (Βέρμαχτ), τα ταξικά ιταλικά συνδικάτα, σε στενή συνεργασία με το Κομμουνιστικό Κόμμα, πραγματοποίησαν μεγάλες απεργίες που κορυφώθηκαν με την ένοπλη εξέγερση το 1944 – 1945.
Αξιοσημείωτο είναι και το παράδειγμα της Ιαπωνίας, που επίσης ανήκε στις δυνάμεις του άξονα.
Ηρωική δράση αναπτύχθηκε από πρωτοπόρους εργάτες και στα κατεχόμενα εδάφη της ΕΣΣΔ από τους Γερμανούς εκείνη την εποχή, καθώς και σε άλλες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Μέσα, λοιπόν, από την αύξηση του αριθμού της εργατικής τάξης και την ανάπτυξη του κινήματός της, γεννήθηκε η ανάγκη του παγκόσμιου συντονισμού της συνδικαλιστικής δράσης των πρωτοπόρων ταξικών δυνάμεων. Εναν τέτοιο ρόλο διαδραμάτισε ο σχηματισμός της ΠΣΟ.
Δυο λόγια για τη διαδρομή της ΠΣΟ μεταπολεμικά
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1940, στην ΠΣΟ συμμετείχαν ταξικά Συνδικάτα από όλες τις χώρες του κόσμου. Μετά την έναρξη της όξυνσης της αντιπαράθεσης σοσιαλισμού – καπιταλισμού και κάτω από την παρέμβαση της μεγαλύτερης αμερικανικής Ομοσπονδίας ALF- CIO αποχώρησαν ορισμένες Ομοσπονδίες και ίδρυσαν στις αρχές του 1950 την ΔΣΕΣ.Η ΔΣΕΣ (σημερινή ΣΕΣ), την οποία στηρίζει και είναι ενταγμένη και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, εξέφραζε και εκφράζει τη γραμμή της ταξικής συναίνεσης και υποταγής της εργατικής τάξης στους στόχους και τις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας.
Η ΔΣΕΣ επιδίωκε τη χειραγώγηση του διεθνούς εργατικού κινήματος από την αστική ιδεολογία. Λειτουργούσε σαν πολιορκητικός κριός για λογαριασμό του κεφαλαίου, σε βάρος της ριζοσπαστικοποίησης των εργατικών, λαϊκών συνειδήσεων. Ωστόσο, ποτέ δεν μπόρεσε να αποκτήσει ερείσματα μέσα στην εργατική τάξη, ποτέ η γραμμή της δε συνάντησε τη μαζική λαϊκή απήχηση. Η κρίση που γεννούσαν οι αδυναμίες τους οδήγησε στη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή (ΠΣΕ) διαχείρισης της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνη κατεύθυνση για το καπιταλιστικό σύστημα.
Από το 1945 και μέχρι το τέλος περίπου της δεκαετίας του 1980 η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) κυριαρχούσε στα μαζικά κινήματα της εργατικής τάξης, με το κύρος, τη μαχητικότητα, τον προσανατολισμό και τη μαζικότητά της.
Στα 45 χρόνια της παρουσίας της (1945-1990) η ΠΣΟ είχε επιβάλει στα πλαίσια του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας του ΟΗΕ την ψήφιση και επικύρωση Διεθνών Συμβάσεων, όπως για την Κοινωνική Ασφάλιση, τα δικαιώματα των γυναικών, την παιδική εργασία, το ωράριο απασχόλησης, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, την εκπαίδευση των εργαζομένων, τις συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες και εκατοντάδες ακόμα αποφάσεις που αποτυπώνουν τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης στον 20ό αιώνα.
Η κατάσταση αυτή αμέσως μετά το 1990 άλλαξε ριζικά. Η προσωρινή κυριαρχία των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού ανέτρεψε τα δεδομένα στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα. Οι νεοπαγείς αστικές τάξεις των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, από την επομένη της κυριαρχίας τους, φρόντισαν να θωρακίσουν την εξουσία τους, τσακίζοντας ποικιλόμορφα τα παραρτήματα της ΠΣΟ.
Δυσμενείς ήταν οι επιπτώσεις και σε όλες τις άλλες ηπείρους, με συνέπεια το μεγάλο κεφάλαιο από καλύτερες θέσεις να μπορεί να αφαιμάσσει την εργατική τάξη.
Το 1994 πραγματοποιήθηκε το 13ο Συνέδριο, με πρωτοβουλία συνδικάτων από χώρες όπως η Κούβα, η Παλαιστίνη, η Ινδία η χώρα μας κ.ά. Συνδικαλιστικές οργανώσεις με δεκάδες εκατομμύρια εργαζομένων εντάχθηκαν στις γραμμές της ΠΣΟ. Εχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα, μέχρι σήμερα ισχυροποίησης και βελτίωσης του προσανατολισμού της ΠΣΟ. Καταβλήθηκαν τιτάνιες προσπάθειες που καθοριστικής σημασίας συμβολή είχαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
Η συμβολή του ΠΑΜΕ στην ΠΣΟ
Η συμβολή του ΠΑΜΕ συνδέεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με το ότι κατάφερε, με τη δημιουργία του αυτή καθαυτή, να δημιουργήσει έναν ορίζοντα κατεύθυνσης για το προσπέρασμα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.Ανοιξε ορίζοντες και σε διεθνές επίπεδο για τον οργανωτικό και πολιτικό απεγκλωβισμό δυνάμεων της εργατικής τάξης από το ασφυκτικό πλαίσιο της μονομερούς οικονομικής πάλης.
Ανέδειξε το ζήτημα, προκαλώντας θετικές συζητήσεις και διεργασίες σε διεθνές επίπεδο για την ανάγκη πολιτικοποίησης της δράσης των Συνδικάτων, στη βάση της αμφισβήτησης των δομών της εξουσίας του κεφαλαίου με την προοπτική της ανατροπής του ως θεμελιώδη προϋπόθεση για την οριστική επίλυση των προβλημάτων της εργατικής και λαϊκής οικογένειας.
Το ΠΑΜΕ φώτισε με αρκετή σαφήνεια, επηρεάζοντας θετικά κι άλλες δυνάμεις – ορισμένες σημαντικά – το ζήτημα της ενότητας της εργατικής τάξης, δηλαδή ότι, στο όνομα της ενότητας, δεν πρέπει επ’ ουδενί να υπάρξουν συμβιβασμοί σε ό,τι αφορά π.χ. τη γραμμή των ανειρήνευτων ταξικών αντιθέσεων, της συνυπευθυνότητας της εργατικής τάξης για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.
Φώτισε μέσα από τις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, το αναπόφευκτο των οικονομικών κρίσεων του καπιταλισμού.
Αποφασιστικής σημασίας θέμα που το ΠΑΜΕ προώθησε ως συζήτηση στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα διεθνώς είναι η στάση και η γραμμή που επιβάλλεται να χαράξουν τα ταξικά συνδικάτα σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης κάτι που θα «βαρύνει» ιδιαίτερα τη συζήτηση στο συνέδριο.
Το ΠΑΜΕ με την πλούσια δράση που ανέπτυξε όλα τα χρόνια από την ίδρυσή του, το 1999, έχει εμπνεύσει πολλά ταξικά συνδικάτα στον κόσμο. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι σειρά αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στρατηγικής σημασίας για το μεγάλο κεφάλαιο καθυστέρησε στην Ελλάδα και εξαιτίας της δράσης του ΠΑΜΕ, πράγμα που είχε θετική επίδραση στη γραμμή πολλών συνδικάτων ανά τον κόσμο.
Πλούσια πείρα, που βοήθησε στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων σε διεθνές επίπεδο, ήταν οι αγώνες που διεξήχθησαν στη χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια σε συνθήκες πρωτόγνωρης επιδρομής του κεφαλαίου στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, που, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που είχαν, μπόρεσαν σε σημαντικό βαθμό να βάλουν εμπόδια στις προσπάθειες ταξικής συναίνεσης και κοινωνικής ειρήνης και το κυριότερο να μη γίνουν από μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού αντεργατικά μέτρα «για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας» αντιληπτά «ως αναγκαίο κακό».
Χωρίς φυσικά να παραβλέπουμε και να υποτιμάμε τις αδυναμίες του ΠΑΜΕ, έχουν καταγραφεί πολύ σημαντικά βήματα που εκτιμώνται από πληθώρα συνδικαλιστών της ΠΣΟ και όχι μόνο ότι έχουν συμβάλει καθοριστικά. Θα έχει, κατά συνέπεια, τεράστια σημασία η ανάλυση και η εξειδίκευση της πείρας αυτών των αγώνων μέσα στις εργασίες του 16ου Συνεδρίου της ΠΣΟ.
Κεφαλαιώδους σημασίας θα είναι και η μεταφορά πείρας από όλες τις χώρες του κόσμου, μιας και το συνέδριο πραγματοποιείται σε συνθήκες παγκόσμιας και βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.
Ιδιαίτερη αξία θα έχουν οι εκτιμήσεις και τοποθετήσεις συνέδρων από χώρες που υπήρχε λαϊκός ξεσηκωμός π.χ. Αίγυπτος.
Κλείνοντας, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι την Τετάρτη 6 Απρίλη στις 6.30 μ.μ. θα γίνει μεγάλη διεθνιστική συγκέντρωση στο γήπεδο ΤΑΕ – ΚΒΟ – ΝΤΟ στο Φαληρικό Ορμο, με αφορμή το άνοιγμα του 16ου Παγκόσμιου Συνδικαλιστικού Συνεδρίου της ΠΣΟ.
Στο συνέδριο αυτό θα πάρουν μέρος 800 αντιπρόσωποι από 100 χώρες του κόσμου. Από όλα τα αγωνιστικά και ταξικά συνδικάτα σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Μαχητικά και μαζικά πρέπει να υποδεχτούμε τις διεθνείς συνδικαλιστικές αντιπροσωπείες και τους ξένους προσκαλεσμένους.
Η επιλογή της Αθήνας για τη διεξαγωγή αυτού του μεγάλου συνεδρίου είναι τιμή και ευθύνη για το ΠΑΜΕ και την εργατική τάξη της πατρίδας μας.
Η μαζική παρουσία ανθρώπων του μόχθου θα στείλει ένα ηχηρό μήνυμα αισιοδοξίας όχι μόνο στους συνέδρους της ΠΣΟ αλλά και στην παγκόσμια εργατική τάξη.
Κανένας δεν πρέπει να λείψει από αυτό το προσκλητήριο.
Του Κώστα ΖΙΩΓΑ*
* Ο Κώστας Ζιώγας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος για την Εργατική Συνδικαλιστική Δουλειά
Φωτογραφίες και κείμενα: redwildwind.blogspot.com και edupame.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου