ΜΙΑ "ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ" ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.

ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ(1893-1909)...

Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Χαρίλαο Τρικούπη, το όραμα για ένα σύγχρονο κράτος, το οποίο θα ήταν οικονομικά ανεπτυγμένο και ισχυρό στη διεθνή σκηνή, δεν πραγματοποιήθηκε, παρά τη φορολογική επιβάρυνση των πολιτών, το κράτος οδηγήθηκε σε πτώχευση. Αστοί και διανοούμενοι απογοητεύονταν όλο και περισσότερο από τη γενικότερη κατάσταση και την αναποτελεσματικότητα του κράτους, το οποίο χαρακτηριζόταν από μια βραδυκίνητη γραφειοκρατία. Δεν έβλεπαν την επιθυμητή οικονομική ανάπτυξη, ενώ διαπίστωναν ότι μεγάλωνε η απόσταση από τα ευρωπαϊκά κράτη. Ανάλογη δυσαρέσκεια επικρατούσε και σε μεγάλο μέρος των μικροκαλλιεργητών. Οι αξιωματικοί του στρατού ήταν επίσης δυσαρεστημένοι, καθώς εκτιμούσαν ότι λόγω οικονομικής αδυναμίας ο στρατός θα ήταν αναποτελεσματικός σε περίπτωση πολέμου. Όλα αυτά οδήγησαν σε κρίση της εμπιστοσύνης προς τα κόμματα συλλήβδην, οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι θεσμοί και τα κόμματα δεν ήταν ικανά να υλοποιήσουν τις επιθυμίες τους.
Στο διάστημα από την πτώχευση του 1893 έως τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 τα δύο μεγάλα κόμματα προσπάθησαν να υλοποιήσουν το πολιτικό τους πρόγραμμα, χωρίς όμως επιτυχία, γεγονός που δημιούργησε την εντύπωση ενός γενικού αδιεξόδου. Ούτε το δηλιγιαννικό κόμμα μπόρεσε, ελλείψη χρημάτων, να τηρήσει την υπόσχεσή του για λιγότερους φόρους, ούτε το τρικουπικό να συνεχίσει το εκσυγχρονιστικό του πρόγραμμα.
Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, που τελείωσε με ολοκληρωτική ήττα της Ελλάδας, επέτεινε το πολιτικό αδιέξοδο. Η δυσπιστία προς τα κόμματα κορυφώθηκε και έδωσε στο Γεώργιο την ευκαιρία να επιβληθεί στο Κοινοβούλιο και να ασκεί προσωπική πολιτική. Όσες μεταρρυθμίσεις έγιναν μέχρι το 1909, κατα κύριο λόγο από κυβερνήσεις του τρικουπικού κόμματος υπό την ηγεσία του Γεωργίου Θεοτόκη, ήταν διοικητικού χαρακτήρα (π.χ αποκέντρωση).
Το 1909 συντελείται μια τομή στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας γενικότερα, και των πολιτικών κομμάτων ειδικότερα. Στις 15 Αυγούστου 1909 εκδηλώθηκε κίνημα στο Γουδί, το οποίο έγινε από τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο, μια μυστική ένωση στρατιωτικών, με αιτήματα που αφορούσαν μεταρρυθμίσεις στο στρατό, τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη, την εκπαίδευση και τη δημοσιονομική πολιτική. Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος δεν εγκαθίδρυσε δικτατορία, αλλά προώθησε τα αιτήματά του μέσω της βουλής. Με αφορμή το κίνημα, έγινε στις 14 Σεπτεμβρίου 1909 μεγάλη διαδήλωση των επαγγελματικών σωματίων της πρωτεύουσας. Οι διαδηλωτές υποστήριξαν το διάβημα του Στρατιωτικού Συνδέσμου και υπέβαλαν ψήφισμα στο παλάτι με το οποίο ζητούσαν την επίλυση σειράς οικονομικών αιτημάτων. Υπό την πίεση του Συνδέσμου η Βουλή ψήφισε, χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία και συζήτηση, μεγάλο αριθμό νόμων , που επέφεραν ριζικές αλλαγές. Το φεβρουάριο του 1910 η βουλή αποφάσισε την αναθεώρηση ορισμένων άρθρων του συντάγματος. Έτσι προκηρύχθηκαν εκλογές, από τις οποίες προήλθε αναθεωρητική βουλή. Στις 15 Μαρτίου 1910 ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος διαλύθηκε έχοντας επιτύχει τις επιδιώξεις του.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ. ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ. ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ. ΜΗΠΩΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΛΥΣΗ; ΒΕΒΑΙΩΣ. Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΗΡΙΤΗ ΑΝΑΓΚΗ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ... ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ. ΕΞΩ ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΣΚΕΤΟ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΑΚΟΥΣ ΦΕΡΟΜΕΝΕ ΩΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ ΠΑΠΑΕΒΡΑΙΟΥ. ΟΥΤΕ ΜΙΣΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, ΟΥΤΕ ΜΙΣΟΕΒΡΑΙΟΙ... ΤΑ Ο.Υ.Κ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΤΡΕΠΕ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ. ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΟ ΔΡΟΜΟ...
  ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΝΑΣΗ.
ΠΗΓΗ...