Ενας διαφορετικός Νότης Σφακιανάκης

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο τεύχος 11 του περιοδικού “Φαινόμενα” του Ελεύθερου Τύπου (4/12/2010). Επίσης, οι φωτογραφίες είναι του Ιωάννη Βελισσαρίδη.
Ο Μηνάς Παπαγεωργίου (meta-journalist) συζητά με έναν διαφορετικό Νότη Σφακιανάκη!

Με υποδέχεται με ένα χαμόγελο στο καμαρίνι του στην «Ιερά Θέα», όπου και τραγουδά φέτος. Ζητά ευγενικά να του απευθύνω τον λόγο στον ενικό, «όπως έκαναν και οι Έλληνες κατά το παρελθόν, πριν τους επηρεάσει ο ευρωπαϊκός –τάχα μου- καθωσπρεπισμός».
Λίγο αργότερα συνέντευξη ξεκινά. Παρατηρώντας τις κινήσεις των χεριών του, κοιτάζοντάς τον στα μάτια, διακρίνω έναν άνθρωπο ευθύ, αληθινό και αυθεντικό. Ο γνωστός καλλιτέχνης θα μιλήσει για την οικουμενική ελληνικότητα και τα αυθεντικά της μηνύματα. Θα κατακεραυνώσει τους υπαίτιους της παγκόσμιας κρίσης αλλά και αυτούς που οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής, ζητώντας παράλληλα τη δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε αυτή τη δύσκολη για τη χώρα περίοδο. Επίσης θα υιοθετήσει την θεωρία των αρχαίων αστροναυτών για την καταγωγή του ανθρώπου από εξωγήινες φυλές, ενώ θα ενστερνιστεί την άποψη που θέλει την ανθρώπινη ψυχή να αποτελεί έναν ταξιδιώτη στο χώρο και στο χρόνο.
Ο Μηνάς Παπαγεωργίου (meta-journalist) συζητά με έναν διαφορετικό Νότη Σφακιανάκη!

Δέχεσαι κατά καιρούς επιθέσεις από εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας με αφορμή δηλώσεις που έχεις κάνει. Αληθεύει ότι έχεις απορρίψει τον χριστιανισμό κι αν ναι, για ποιό λόγο;

Έχω απορρίψει τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι είναι απεσταλμένοι του θεού στην γη, έχοντας εμπράκτως αποδείξει ότι είναι απεσταλμένοι του διαβόλου. Διότι με τις πράξεις μας κρινόμαστε, δεν κρινόμαστε από τα λεγόμενά μας. Όλοι λοιπόν διαβάζουν τα Ευαγγέλια στις εκκλησίες, μιλούν περί αγάπης και όταν έρθει η στιγμή να αποδείξουν εμπράκτως ότι τα εννοούν, κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Και φθάνουμε στο σήμερα όπου κάποια στιγμή σκάει και το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. ‘Οταν τους ζητήθηκε να εξηγήσουν πως είναι δικό τους αυτό το κομμάτι γης, μίλησαν για κάτι χρυσόβουλα σουλτάνων. Διότι ο σουλτάνος –ο κατακτητής ο Τούρκος δηλαδή-, είχε βρει έναν πάρα πολύ έξυπνο τρόπο για να κρατήσει σε υποδούλωση τους Έλληνες. Μέσω της θρησκείας, μέσω των παπάδων, μέσω της Εκκλησίας. Υποδούλωσαν τους Έλληνες, τους έκαναν πιστούς, τους έκαναν δούλους. Στην Ελλάδα δεν υπήρχαν άνθρωποι-δούλοι. Στην Ελλάδα υπήρχαν περήφανοι άνθρωποι και αγαπούσαν το κάλλος και την ομορφιά. Εξ’ ου και η λέξη «καλοσύνη». Γι αυτό και έφτιαχναν αγάλματα τα οποία ήταν και είναι πανέμορφα. Τα βλέπεις και αναρωτιέσαι με τι είδους τεχνική τα κατασκεύαζαν.

Τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει με αυτά τα χρυσόβουλα;

Να τους τα πάρουμε, να τα καταργήσουμε, να μην υπάρχουν. Δε χρειαζόμαστε εκκλησίες, δε χρειαζόμαστε τόπους προσευχής. Εμείς οι ίδιοι είμαστε ναός. Και γιατί να κάνουμε εκκλήσεις; Σε ποιόν να τις κάνουμε; Γιατί χρειάζεται εκκλησία για να κάνεις έκκληση; Έκκληση τι σημαίνει; Ζητιανιά.

Μου έδωσες πάσα για την επόμενη ερώτηση: Θεωρείς ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, το κράτος πρέπει να ζητήσει περαιτέρω οικονομική βοήθεια από την εκκλησία; Ρωτώ διότι επανέρχεται στην επικαιρότητα το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Να βοηθήσει; Από τον κλέφτη να ζητήσουμε βοήθεια; Εγώ λέω δήμευση. Είναι υπάλληλοι; Πληρώνονται απ’ το κράτος (από εμάς δηλαδή); Πληρώνονται.. Περιουσία η εκκλησία γιατί να’ χει, από πού κι ως που; Και που τη βρήκες κύριε; Η περιουσία φτιάχνεται. Εργάζεσαι, αποκτάς οικονομική επιφάνεια και πας και αγοράζεις ένα κτήμα. Εσείς από πού το βρήκατε το κτήμα; Ποιος σας το έδωσε; Ο σουλτάνος. Ο κατακτητής. Γιατί; Γιατί προδώσατε. Στο καλό, γεια!

Στο παρελθόν έχεις τοποθετηθεί υπέρ του δικαιώματος των Ελλήνων να θρησκεύονται ελεύθερα. Πιστεύεις ότι στη χώρα μας σήμερα υπάρχει πραγματική ανεξιθρησκία;

Σε πολύ μικρό βαθμό υπάρχει ανεξιθρησκία. Όποιος θέλει πιστεύει ότι θέλει. Εγώ δεν πιστεύω σε καμία θρησκεία. Άλλωστε ούτε μεταξύ τους δεν τα βρίσκουν. Πάρε τους χριστιανούς τους Καθολικούς με τους Ορθόδοξους, τους Προτεστάντες με τους Ευαγγελιστές κτλ. Οι άλλοι οι μουσουλμάνοι, Σιίτες και Σουνίτες μαλώνουν όλοι μεταξύ τους. Δηλαδή, άνθρωποι που ανήκουν στις ίδιες θρησκείες βρίσκονται συνεχώς σε σύγκρουση. Φαντάσου τι μίσος έχουν για τους υπόλοιπους.

Θεωρείς ότι ο θεός, το Θείον, εκφράζεται με πολλά πρόσωπα στον κόσμο μας; Επίσης, θεωρείς ότι υπάρχει παρεμβατικός ρόλος του;

Οι θρησκείες μας λένε ότι υπάρχουν διαφορετικοί θεοί, ότι υπάρχει διαφορετικού τρόπου παρεμβατικότητα μέσα στη ζωή των ανθρώπων και γενικότερα της φύσεως. Εάν το πάρουμε έτσι, τότε, δεν είναι ένας ο θεός, είναι πολλοί και μαλώνουν μεταξύ τους. Δεν τα βρίσκουν και γι’ αυτό βάζουν και τα δημιουργήματά τους να είναι συνέχεια στην αντιπαράθεση και στους πολέμους.
Σχετικά με την παρεμβατικότητα… Εάν εγώ «επιτρέπεται» να έρθω να σου ρίξω μια βόμβα στη χώρα σου και να σε ισοπεδώσω και να σκοτώσω τα παιδιά σου, τη μάνα σου, τότε για ποιο θείο μιλάμε; Εγώ δεν ξέρω τι είναι ο θεός. Δεν ξέρω που κατοικοεδρεύει, δεν ξέρω πως είναι.

Αυτά που λες αντανακλούν τις θέσεις ενός αγνωστικιστή.

Μα είναι. Αφού είναι το άγνωστο. Και ποιος είναι αυτός ο οποίος ήρθε και μας είπε ότι συναντήθηκε με τον θεό; Ποιος ήταν ο άνθρωπος ο οποίος μπόρεσε και έφθασε το θείον παίρνοντας από αυτό εντολές; Ο θεός δεν χρειάζεται να στείλει κανέναν. Αν υπήρχε, έτσι όπως τον έχουμε στο μυαλό μας, θα είχε δημιουργήσει τα δημιουργήματά του «απόλυτα» και «τέλεια», όχι ατελή.

Οι συνεχώς μεταβαλλόμενες εξελίξεις στο διεθνές σκηνικό επηρεάζουν αναμφίβολα και τη χώρα μας. Που βλέπεις να οδηγούμαστε;

Προς την ολοκλήρωση της σκοπιμότητας. Η σκοπιμότητα είναι αυτό που χαρακτηρίζεται αόριστα ως παγκοσμιοποίηση. Τι είναι η παγκοσμιοποίηση; Αν ρωτήσεις τον οποιονδήποτε άνθρωπο σε αυτόν τον πλανήτη τι ακριβώς σημαίνει, μπορείς να λάβεις εντελώς διαφορετικές απαντήσεις. Η παγκοσμιοποίηση είναι ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο πράγμα. Μια πολυεθνική. Μια πολυεθνική από φυλές ανθρώπων.
Στο μέλλον δεν θα υπάρχουν λαοί όπως τους γνωρίσαμε στο παρελθόν. Θα είμαστε μια πανσπερμία φυλών σε όλο τον πλανήτη, όπως ακριβώς συμβαίνει στις Η.Π.Α, όπου και κατοικεί κάθε καρυδιάς καρύδι. Άλλωστε οι πολίτες που έχουν γίνει πελάτες-καταναλωτές είναι πολύ ευκολότεροι αντίπαλοι για τα καθεστώτα, σε σχέση με τους συνειδητοποιημένους πολίτες οι οποίοι και αντιστέκονται.
Σε αυτήν λοιπόν την πολυεθνική παγκοσμιοποίηση, οι λαοί και οι άνθρωποι δεν θα έχουν μεγάλη αξία και θα είναι χειραγωγημένοι από την ηγεσία. Η ηγεσία δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια μεγάλη πολυεθνική, η οποία θα έχει μόνο συμφέροντα. Δεν θα υπάρχουν σύνορα, θα χαθούν οι ελευθερίες σε μεγάλο βαθμό, θα περάσουμε σε μια κατάσταση όπου η παγκόσμια ηγεσία θα έχει απεριόριστη δύναμη για να κάνει οτιδήποτε θέλει. Επίσης θα μας περάσουν ένα μικροτσίπ σε κάποιο σημείο του σώματός μας.
Με αυτό θα μπορούμε να κάνουμε οποιαδήποτε συνδιαλλαγή, να ψωνίσουμε, να φάμε σε ένα εστιατόριο, να πάμε ένα ταξίδι. Χρήματα δεν θα υπάρχουν, μιας και μέσα στο τσιπάκι θα είναι καταγεγραμμένες όλες οι καταθέσεις μας τις οποίες ποτέ δεν θα πιάνουμε στα χέρια μας.
Όλα αυτά δεν αποτελούν καταστάσεις που τις βγάζω από το μυαλό μου. Αντιθέτως ήδη παρατηρούνται σε ολόκληρο τον κόσμο και εγώ επιχειρώ να μαντέψω την κατάληξή τους. Πέραν αυτού, οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας δείχνουν ότι κατευθυνόμαστε προς τα εκεί.
Και όταν κάποια στιγμή οι άνθρωποι σταματήσουν να είναι πρόβατα, αποφασίζοντας να αντισταθούν στο καθεστώς, θα διαγράφουν τους αριθμούς τους από τα μητρώα. Και αυτοί οι άνθρωποι ουσιαστικά δεν θα υπάρχουν.

Θα μπορούσες να μας απαριθμήσεις τους λόγους για τους οποίους πιστεύεις ότι η χώρα μας οδηγήθηκε σε αυτήν την οικονομική κατάσταση;

Ο λόγος είναι ξεκάθαρος. Η χώρα μας κυβερνάται εδώ και πάρα πολλά χρόνια από απάτριδες. Άνθρωποι οι οποίοι είναι υπάλληλοι και υπηρετούν ξένα συμφέροντα. Διεκπεραιώνουν κάποια εργασία και χρεώνουν την πατρίδα μας. Ψωνίζουν δάνεια με υψηλά επιτόκια, τα οποία και δεν έχουν αργότερα τη δυνατότητα να ξεπληρώσουν, μιας και δεν έχουμε ικανοποιητική παραγωγή. Με τα χρήματα που δανείζονται δεν κάνουν τις απαραίτητες επενδύσεις για να αναπτυχθεί η χώρα. Έτσι δεν έχουμε ως χώρα κέρδος αλλά χασούρα. Παράλληλα αγοράζουμε κάθε τόσο και όπλα για να προστατευτούμε από έναν άγνωστο εχθρό. Μας υπερχρέωσαν σκοπίμως. Και όταν παίρνεις συνεχώς χρήματα για να διατηρήσεις το σπίτι σου και να μην το χάσεις, κάποια στιγμή σου το παίρνουν.

Σε ενοχλεί όταν ακούς επικριτικά σχόλια για την χώρα μας από το εξωτερικό;

Όταν ακούω επικριτικά σχόλια για την πατρίδα μου δεν σκέφτομαι από πού αυτά προέρχονται. Εάν αυτός που τα λέει έχει δίκιο, τότε θα συμφωνήσω μαζί του. Όταν έχει άδικο, θυμώνω πάρα πολύ.

Στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές νικητής ήταν η αποχή. Ποιο είναι το σχόλιό σου για τη στάση αυτή των συμπατριωτών μας;
Εάν η αποχή των πολιτών είναι συνειδητή είναι ευχής έργον. Γιατί κάποια στιγμή, μέσω της αποχής, τιμωρούν αυτούς τους οποίους δεν θα έπρεπε να έχουν ως ηγέτες τους. Βέβαια ίσως να μην ήταν η κατάλληλη στιγμή για κάτι τέτοιο.
Όταν διενεργούνται βουλευτικές εκλογές και ψηφίζονται κόμματα, εκεί πιστεύω ότι πρέπει να απέχει ο κόσμος από το παιχνίδι. Εκεί ουσιαστικά δίνεται δύναμη σε λίγους ανθρώπους να ηγηθούν της πατρίδας μας και να κατευθύνουν τις ζωές μας. Κατά το παρελθόν μας έχουν αποδείξει ότι δεν μπορούν να το κάνουν, είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί δεν είναι ικανοί. Ως εκ τούτου δεν είναι καλοί διαχειριστές. Άρα αυτούς θα πρέπει να τους αποβάλλουμε από το παιχνίδι. Τους λέμε «είμαστε απέναντί σας, είμαστε κριτές και επικριτές σας γιατί είμαστε οι εργοδότες σας».
Στην περίπτωση των περιφερειακών εκλογών, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους των οποίων το ποιόν δεν είναι και τόσο αόριστο. Οι εκλογές δεν πρέπει να αφορούν τα κόμματα, αλλά την τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε τη δυνατότητα –και πρέπει- να γνωρίζουμε ποιοι είναι εντάξει και ποιοι όχι. Άρα θα πρέπει να εκλέξουμε κάποιους ανθρώπους που θα συμμετέχουν στον Δήμο.

Βέβαια και αυτοί έχουν την στήριξη των κομμάτων…

Ακριβώς. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Σε αυτές τις εκλογές οι πολίτες απείχαν- ενώ δεν θα έπρεπε- διότι τελικά επρόκειτο και πάλι για κομματικές εκλογές. Ο κόσμος δείχνει πια την απέχθειά του προς όλο αυτό το παιχνίδι, γιατί τώρα που τα πράγματα έγιναν ζόρικα και άρχισε να μπαίνει το μαχαίρι στο κόκαλο, κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να υποστηρίζουν μια κατάσταση που στρέφεται εις βάρος τους.

Η ακόλουθη δήλωση ανήκει στον Κλούντιο Κατς ο οποίος είναι οικονομολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου του Μπουένος Άϊρες στην Αργεντινή: «Είστε Έλληνες. Εμείς στην Αργεντινή έχουμε μόνο δύο αιώνες ιστορίας. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμη της ιστορίας της». Πως πιστεύεις ότι θα μπορούσαμε να καταφέρουμε κάτι τέτοιο τη δεδομένη χρονική στιγμή;

Έκανα ένα βίντεοκλιπ για τον τελευταίο δίσκο της τριλογίας «Ματωμένο Δάκρυ» που θα παρουσιαστεί σύντομα. Το τραγούδι που οπτικοποιήθηκε ονομάζεται «Έλληνας». Κατά τη διάρκεια του κλιπ εμφανίζονται στην οθόνη διάφορα ονόματα. Ονόματα τα οποία όποτε έχουμε ανάγκη γυρνάμε πίσω και τα θυμόμαστε νιώθοντας υπερήφανοι και λέγοντας ότι είμαστε απόγονοί τους. Πυθαγόρας, Περικλής, Αχιλλέας, Οδυσσέας, Ικτίνος, Καλλικράτης, Όμηρος, Ηρόδοτος κτλ. Όλους τους επιφανείς Έλληνες του παρελθόντος.
Στη συνέχεια ακολουθεί ένα τεράστιο κενό με την επιβολή του Χριστιανισμού στην Ελλάδα, όπου μοναδική φωτεινή εξαίρεση μέχρι το 1821 είναι η εμφάνιση του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, του Ελ Γκρέκο. Το βίντεο συνεχίζει κάνοντας αναφορά για όλους αυτούς οι οποίοι μας έδωσαν την ελευθερία μας το 21’. Στη συνέχεια έχουμε το αλβανικό έπος, το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο με την Κρήτη να αντιστέκεται περισσότερο από ότι ολόκληρη η Γαλλία, τα νεώτερα παιδιά της χώρας όπως ο Ωνάσης, ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις, η Βέμπω, ο Παπαθανασίου, οι Ολυμπιονίκες μας…
Αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να έχουμε σαν πρότυπο. Αλλά εμείς έχουμε σαν παράδειγμα ληστές, απατεώνες, υποχθόνιους, ύπουλους, εκείνους που βγάζουν εύκολο κέρδος ξεγελώντας τους υπολοίπους. Μας έχουν περάσει, δηλαδή, περισσότερο τη λογική του λαμογιού. Να γίνουμε όλοι λαμόγια για να κερδίσουμε γρήγορα. Γρήγορα θα κερδίσεις, αλλά και γρήγορα θα τα χάσεις.

Προηγουμένως αναφέρθηκες στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Στην ταινία The Matrix, ο κεντρικός ήρωας Νyo βγαίνει από τον ψεύτικο κόσμο μέσα στον οποίο ζει και βλέπει τη πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι, ίσως σε μία αντιπαραβολή του μύθου του πλατωνικού σπηλαίου. Θα μπορούσες να δώσεις έναν ορισμό του συστήματος;
Φασισμός. Αυτό είναι το σύστημα σήμερα. Είναι μία φασιστική κατάσταση η οποία πλασάρεται συνήθως με άλλη ονομασία. Τον φασισμό σήμερα μας τον παρουσιάζουν ως δημοκρατία ή ως φιλελευθερισμό. Είναι όμως απλά φασισμός. «Αποφασίζομεν και διατάσομεν».

Εννοείς δηλαδή ότι το σύστημα θα μπορούσε να είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο διαμορφώνονται οι πολιτικές αποφάσεις.

Σαφέστατα, από εκεί ξεκινάει το πράγμα. Είμαστε πρωτίστως πολιτικά όντα και όλη μας η ζωή γυρνάει γύρω από την πολιτική. Άρα οι πολιτικοί κατευθύνουν την πολιτική που με τη σειρά της κατευθύνει τις ζωές μας. Αυτό είναι το σύστημα. Ένα διπολικό σύστημα που έχει εξαπλωθεί παντού θυμίζοντας ένα αγγλοσαξωνικό τρόπο διακυβέρνησης στημένο όμως απο εκπροσώπους ενός λαού, που προέρχεται από τη Μέση Ανατολή, που μέχρι το 1948 ήταν απάτριδες και ο νοών νοήτο. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν βάλει στόχο τους -τι ανάγκη τους εξυπηρετεί κανείς δεν μπορεί να καταλάβει- να γίνουν οι αμέσως κατώτεροι από τον Θεό. Να κατακτήσουν δηλαδή τον πλανήτη. Με κάθε τρόπο. Και ο τρόπος για να κατακτήσεις τον πλανήτη είναι ο οικονομικός. Και το έχουν καταφέρει. Διανύουμε τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο!

Πιστεύεις ότι ο κόσμος του πνεύματος και της τέχνης έχει επιλέξει τις τελευταίες δεκαετίες να είναι στο περιθώριο;

Ναι και το έχουν κάνει από δειλία.

Τι ακριβώς φοβούνται; Ποιητές, τραγουδιστές αξιόλογοι καλλιτέχνες, συγγραφείς… Που είναι όλοι αυτοί;

Βολεύτηκαν. Και φοβούνται μην χάσουν τα κεκτημένα. Σαν τον δημόσιο υπάλληλο που δεν θέλει να τον διώξουν. Μη ξεχνάς ότι αρκετοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν πάρει επιχορηγήσεις από το υπουργείο Πολιτισμού για διάφορες εκδηλώσεις τους. Άρα, είναι “διαπλεκόμενο” το κόλπο. Πώς να βγω να μιλήσω για αυτόν, ο οποίος μου έχει δώσει χρήματα;

Ποιος κατά τη γνώμη σου είναι ο ορισμός του Έλληνα;

Τι είναι ο Έλληνας… Ο Έλληνας δεν είναι άλλος από τον Ηρακλή.

Ο οποίος και χαρακτηριζόταν από;

Από τον τρόπο σκέψης που τον έβαζε σε ένα δίλλημα από μικρό παιδί. Η μυθολογία μας το αναφέρει. Όφειλε να διαλέξει ανάμεσα στο δρόμο της αρετής και της κακίας. Ο δρόμος της κακίας ήταν εύκολος, σπαρμένος με διάφορες ηδονές. Και ο άλλος της αρετής, ήταν γεμάτος με δυσκολίες. Αναφερόμαστε λοιπόν στον Ηρακλή διότι επέλεξε διαδρομή μέσα από τη διαδικασία των άθλων του. Αυτός ήταν ο δρόμος της αρετής. Αυτός ήταν και είναι ο Έλληνας. Αυτός που επιλέγει τον δύσβατο δρόμο, αλλά όμως τον βγάζει στο τέλος στον παράδεισο.

Ποιά είναι τα διαχρονικά στοιχεία και μηνύματα που πιστεύεις ότι θα μπορούσε να μεταδώσει ο Ελληνισμός σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο;

Ο μόνος τρόπος για να μεταβιβάσει ο σημερινός Ελληνισμός προς άλλες κατευθύνσεις την αντίληψη και τη γενικότερη κοσμοθεωρία του είναι να στραφεί στο παρελθόν του. Στον πραγματικό Ελληνισμό. Άρα, αν κάποιος θέλει να ξεφύγει από το δίποδο και να φθάσει στον άνθρωπο (άνω θρώσκω, να βλέπει δηλαδή ψηλά -γιατί από εκεί προέρχονται όλα, από εκεί ήρθαν προς τα εδώ), θα πρέπει να κοιτάξει πίσω στους πραγματικούς Έλληνες. Θα πρέπει να κοιτάξει την ανδρεία των Ελλήνων, σκεπτόμενος τον Λεωνίδα. Την σοφία των Ελλήνων φέρνοντας στο νου του τον Σωκράτη. Την παγκόσμια κοινότητα του Μεγάλου Αλέξανδρου, ο οποίος δεν ήταν ο πολεμοχαρής κατακτητής.

Ανέφερες το «άνω θρώσκω, να βλέπει δηλαδή ψηλά -γιατί από εκεί προέρχονται όλα, από εκεί ήρθαν προς τα εδώ». Τι ακριβώς εννοείς;

Στον πλανήτη μας υπάρχουν κάποιες φυλές. Οι λευκοί, οι μαύροι, οι ερυθρόδερμοι και οι κίτρινοι. Οι εξηγήσεις που έχουν δωθεί λόγο κλιματολογικών συνθηκών οι λευκοί είναι λευκοί, ίσως γιατί ζουν σε ψυχρότερα κλίματα δίνεται η εξηγηση ότι οι μαύροι λόγω του ότι έπρεπε να προστατευθούν από τον ήλιο έγιναν μαύροι, έχοντας περισσότερη μελανίνη. Να το δικαιολογήσουμε και αυτό. Οι ερυθρόδερμοι ψάχνουν να βρουν την αιτία που τους έκανε κόκκινους. Και πάμε στους κίτρινους. Κίτρινοι και με σχιστά τα μάτια γιατί; Τι ακριβώς εξυπηρετούσε όλο αυτό; Έβλεπαν τον ήλιο και τους έμεινε;
Αρα δεν είμαστε από εδώ. Από μικρός τα σκέφτομαι όλα αυτά και αναρωτιέμαι: Μήπως προερχόμαστε από άλλους πλανήτες; Μήπως είμαστε η Αυστραλία του γαλαξία μας; Τι ακριβώς εννοώ… Η Αυστραλία τι ήταν; Ο τόπος όπου έστελναν οι Εγγλέζοι τους εγκληματίες τους. Τα αποβράσματα της κοινωνίας. Μήπως είμαστε τα αποβράσματα της κοινωνίας ενός γαλαξιακού συστήματος που έχει πάρα πολλούς πλανήτες και ενδεχομένως διάφορες φυλές;
Και, δεν είναι πάρα πολύ εγωιστικό να νιώθουμε ότι είμαστε μοναδικοί σε όλο αυτό το σύμπαν; Ο γαλαξίας μας έχει εκατομμύρια πλανήτες και αστέρια. Σαν τον γαλαξία μας, που έχει αυτό το τεράστιο μέγεθος, υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες. Άπειροι. Αυτό το «άπειρον», είναι δυνατόν να είναι ακατοίκητο από διάφορα άλλα πλάσματα; Δεν γίνεται…

Επιστρέφοντας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, θεωρείς ότι έγιναν στρατηγικής σημασίας λάθη κατά το παρελθόν και αν ναι, ποια ήταν αυτά;

Σαφώς κι έγιναν λάθη. Το πρώτο λάθος είναι το ότι οι Έλληνες, ακόμη και στην εποχή εκείνη που διέπρεπαν και δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για να είμαστε εμείς σήμερα υπερήφανοι, βρίσκονταν συνεχώς σε πολέμους μεταξύ τους λόγω του οτι η κάθε πόλη ήταν ένα κράτος. Αναφέρω ενδεικτικά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, τις διαμάχες των Μακεδόνων με τους υπόλοιπους Έλληνες, τους Θηβαίους, τους Αθηναίους κτλ.
Στην νεότερη Ελλάδα -γιατί εδώ ίσως μας ενδιαφέρει περισσότερο- το μέγιστο λάθος έγινε επί Ελευθερίου Βενιζέλου και Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ(και οι δυο Εβραικής καταγωγής, ο ένας γεννημένος στα Χανιά και ο άλλος στην Θεσσαλονίκη, την μεγαλυτερη Εβραική κοινοτητα μέχρι τον δευτερο παγκόσμιο πόλεμο) και σχετίζεται με την παραχώρηση της Μικράς Ασίας…τυχαίο; δε νομίζω…! Της πατρίδας της γιαγιάς μου, που δεν την έχουμε σήμερα λόγω των στρατηγικών σκοπιμοτήτων. Ακολούθησε η Κύπρος που πάλι, με τον ίδιο τρόπο περίπου, χάσαμε κι εκείνο το τμήμα της πατρίδας μας. Και έπεται συνέχεια απ’ ότι βλέπω.

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι έπεται συνέχεια;

Μας λένε ότι πρέπει να συνυπάρχουμε στο Αιγαίο. Εμείς έχουμε δώδεκα μίλια τα οποία ποτέ δεν έχουμε εκμεταλλευθεί (δεν μας δίνουν το δικαίωμα οι Τούρκοι, ούτε η παγκόσμια κοινότητα), η Κύπρος είναι κλεμμένη κατά το ήμισυ από τους Τούρκους δια της βίας και δε νοιάζεται κανένας. Δεν αλλάζει τίποτα, μπαίνουν οι γείτονες Τούρκοι καθημερινά στον εναέριο χώρο της Ελλάδος κι εμείς κάνουμε κουμπαριές. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος είναι κουμπάρος με τον Ερντογάν και ο σημερινός πρωθυπουργός χόρευε ζεϊμπέκικα με τον Τζεμ πριν από κάποια χρόνια ως υπουργός Εξωτερικών. Γίνονται και διάφορα εκεί πάνω στην Θράκη. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι λένε ότι είναι Τούρκοι ενώ είναι Έλληνες υπήκοοι και έχουν υπηρετήσει στον Ελληνικό στρατό. Από τη μεριά μας δεν κάνουμε τίποτα και βάζουμε στο κοινοβούλιό μας ανθρώπους οι οποίοι δηλώνουν Τούρκοι. Εμείς δεν έχουμε Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη –που αποτελούσε ανέκαθεν ελληνική πόλη.
Όλα αυτά είναι παιχνίδια που γίνονται εις βάρος της πατρίδας μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Αποτελούν ουσιαστικά προδοσία.

Μιας και αναφερθήκαμε προηγουμένως σε ζητήματα σχετικά με τον Ελληνισμό, θα ήθελα να ακούσω την άποψή σου για τη θεωρία της λεγόμενης «Ομάδας Έψιλον» και των Ελλήνων που υποτίθεται μάχονται για τα συμφέροντα της χώρας…

Είναι σαν το παραμύθι του θεού και αυτό.

Τι διαισθάνεσαι ότι συμβαίνει μετά το θάνατο;

Θεωρώ ότι υπάρχουν διάφορα στάδια και η τωρινή διαδρομή μας σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι ένα στάδιο για να πάμε σ’ ένα πιο πάνω σκαλοπάτι ή, να μείνουμε στο ίδιο ή ακόμα και να πέσουμε. Ενδεχομένως να πρόκειται και για μιαν αέναον κίνησις.

Ποιο είναι για σένα το μεγαλύτερο μυστήριο του κόσμου;
Εαν κόσμο εννοείς τον πλανήτη μας, ο άνθρωπος.

Ποιοι είναι οι πιο μυστηριακοί τόποι που έχεις επισκεφθεί; Εκεί που ένοιωσες κάτι διαφορετικό;

Αυτό το συναίσθημα το ένοιωσα στο Ασκληπειό της Κω, όπου απο μικρός έπαιζα και στην Επίδαυρο και στην Κνωσό και στον ναό του Ποσειδώνος, στο Σούνιο. Στην Ακρόπολη μια φορά που αποφάσισα να ανέβω ήταν κλειστά. Δεν ξαναπήγα έκτοτε και δεν το έχω μετανιώσει διότι βλέποντας το μνημείο από απόσταση, το βλέπεις στην πραγματική του υπόσταση. Κι αν τα καταφέρεις να ανέβεις και δεις τι γίνεται από κάτω πληγώνεσαι ακόμα περισσότερο. Κι αν είσαι κι ευσυνείδητος και φιλότιμος και ευαίσθητος, τη ρίχνεις τη βουτιά.

Είχες ποτέ κάποια εμπειρία που δεν μπόρεσες να εξηγήσεις εν τέλει;

Ναι. Μ’ έναν άνθρωπο. Μ’ έναν άνθρωπο «ανεξήγητο». Έζησα μια εμπειρία μ’ έναν άνθρωπο που ποτέ δεν κατάλαβα ποιος ήταν και γιατί ήταν όπως ήταν.

Ποια είναι η δύναμη της Τέχνης και πως επιδρά στον ανθρώπινο ψυχισμό;

Η τέχνη και ο πολιτισμός είναι συνυφασμένα και είναι μια απίστευτα ισχυρή κινητήριος δύναμις για να γίνει ο άνθρωπος καλύτερος. Τη δύναμη της Τέχνης την αντιλαμβανόμαστε όλοι. Για παράδειγμα, ο Παρθενώνας, αν δεν ήταν όπως είναι θα είχε τη δυναμική που έχει; Η τέχνη του Ικτίνου, του Καλλικράτη και του Φειδία δεν τον έχει κάνει το μέγιστο των μνημείων;

Είσαι ένας από τους καλλιτέχνες που έχουν επιλέξει να περνούν ουσιαστικά μηνύματα μέσα από τα τραγούδια τους. Θεωρείς ότι υπάρχει μια μερίδα του κόσμου που τα κάνει κτήμα της και τα υιοθετεί;

Βεβαίως. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι –νέοι οι περισσότεροι- που συμπορεύονται στη διαδρομή μου.

Με ποιον τρόπο αντιλαμβάνεσαι κάτι τέτοιο;

Βλέπω ότι κατανοούν τα μηνύματα τον τραγουδιών και τους αντιπροσωπεύουν περισσότερο εκείνα με κοινωνικό περιεχόμενο. ‘Όταν έχεις διάθεση να ψυχαγωγήσεις τους συνανθρώπους σου συνεπάγεται ότι έχεις εμβαθύνει. Αισθάνομαι υποχρέωση απέναντι στους ανθρώπους που με παρακολουθούν. Αντιλαμβάνομαι την όλη κατάσταση ως λειτούργημα και όχι σαν μια υποχρέωση για να βγάζω χρήματα και να ζω καλά. Θα ήθελα να κλείσω την κουβέντα μας με μια ευχή εαν η αγάπη και η αλήθεια γίνουν οδηγός μας να είσαστε σίγουροι οτι όλα θα γίνουν καλύτερα!

Πηγή...