Θέλεις νά χεις πιστή την εικόνα του νεοέλληνα;

Άλλο πράγμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι

Άγαλμα του Πλούταρχου στο  Μουσείο των Δελφών. Ήταν πρεσβύτερος των ιερέων του Απόλλωνα....

«Θέλεις νά χεις πιστή την εικόνα του νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τι ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι του Μακαρίου Β΄ της Κύπρου. Και τα γένια τα καλογερικά που κρύβουν το πρόσωπο, όπως οι άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της τούρκισσας, και έχεις τον νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο. Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου Έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά. Φέρε την εικόνα των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές… Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες τον κυανό κεφαλόδεσμο και τον ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι ελληνίδες του Άργους και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες… Όλοι και όλες στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη,  σ’ ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια λευκή κρήνη της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαυμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι και θεοί, και αγάλματα ένα. Όλα ετούτα για να συγκρίνεις την παλιά και την νέα Ελλάδα…άλλο πράγμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι» (Λιαντίνης «Γκέμμα» σελ.107).