Ήταν το ιερό φυτό της θεάς Δήμητρας. Ανάμεσα στα ανοιξιάτικα σπαρτά, η παπαρούνα συμβόλιζε την θεά, αλλά ήταν απαραίτητη και στα Ελευσίνια Μυστήρια, μιάς και τα άνθη της στόλιζαν αγάλματα της θεάς. Η χριστιανική βέβαια παράδοση θέλει την παπαρούνα να φυτρώνει κάτω από τον σταυρό στον Γολγοθά, όπου δέχεται τις σταγόνες από το αίμα του Χριστού. Ήταν λένε τούτες οι σταγόνες αίματος που χάρισαν το βαθυκόκκινο χρώμα στα πέταλα της παπαρούνας [1].
Ευχαριστώ σε Ηλία Σταμπολιάδη, Καθηγητή, Πολυτεχνείον Κρήτης, καθόσον το άρθρο σου με τίτλο «Πρύτανις ή Πατριάρχης;» [2], μου έφερε στον νου εκείνο το παιγνίδι που έπαιζαν τα παιδιά της γειτονίας μου με τα μπουμπούκια της παπαρούνας. «Τούρκος, Ρωμιός ή Φράγκος;» ήταν το στοίχημα που πρώτα ρωτούσανε τα παιδιά, και μετά ανοίγανε να δουν το μπουμπούκι.
Ο ελληνικός μας κόσμος φαίνεται πως γνώριζε καλά τις υπνωτικές και ναρκωτικές ιδιότητες της παπαρούνας. Οι υιοί του Άδη, ο οποίος χρησιμοποιείται και ως ένας κλασικιστικός ευφημισμός γιά την χριστιανική κόλαση, ο Ύπνος και ο Θάνατος, συχνά κρατούν παπαρούνες στα χέρια τους. «Είναι προφανής ο συμβολισμός της χρήσης του φυτού καθώς από τον ύπνο που μπορεί να προκαλέσει η κοινή παπαρούνα (Μήκων η Ροιάς Papaver Rhoeas) φθάνουμε στον θάνατο που μπορεί να προκαλέσει η οπιούχος παπαρούνα (Μήκων η υπνοφόρος Papaver somniferum)» [1].
Πόσον αθώον φαίνεται το παιδικό τούτο στοίχημα «Τούρκος, Ρωμιός ή Φράγκος;». Μπορεί να απασχολεί τα μικρά παιδιά στον ελλαδικό μας χώρο, αλλά δεν παύει να αποτελεί μία αφαιρετική προπαγάνδα εναντίον του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού.
Το αφαιρούμενον είναι ο Έλλην. Δεν υφίσταται καν, δεν είναι πλέον, δεν υπάρχει ο Έλλην μέσα στο φαινομενικά αθώο τούτο στοίχημα «Τούρκος, Ρωμιός ή Φράγκος;».
Αυτή ακριβώς είναι και η προπαγάνδα γιά την οποία ομιλεί ο συνάδελφός μου καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Ηλίας Σταμπολιάδης:
«Δυστυχώς, σε έναν εκμαυλισμένο αλλά φιλελεύθερο λαό, προσπαθούν να ενσπείρουν το φόβο και τον αυταρχισμό που ναι μεν έχει περάσει στη Δύση κάτω από την επιρροή του ιστορικά δεσποτικού φεουδαλισμού, ξένου προς τη δική μας παράδοση. Αντί να βοηθήσουν το λαό να αποβάλει την επίκτητη ηθική υποβάθμιση στην οποία τον οδήγησε η επικρατούσα φαυλοκρατία τον φοβερίζουν υποσχόμενοι ότι τα μέτρα που παίρνουν είναι για το καλό του αφού εφαρμόζονται από άλλους λαούς, τεχνολογικά προοδευμένους, που πρέπει να τους έχει για πρότυπο αφήνοντας την ελευθερία του υπέρ μίας ασφαλούς υποταγής.
Δυστυχώς οδηγούμαστε σε έναν πνευματικό μεσαίωνα, που δεν οδηγεί πουθενά, ενώ αυτοί πιστεύουν ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Εδώ ισχύει αυτό που είπε κάποιος και στην περίπτωσή μας ισχύει απόλυτα: “Εάν δεν ξέρεις που πας δεν χάνεσαι ποτέ”» [2].
Αξίζει να σταθείς λιγάκι στα σοφά λόγια του Ηλία Σταμπολιάδη, την ιδίαν ακριβώς στιγμή που επίσης προκαλούν αίσθηση το Κήρυγμα «φωτιά» του ιερέα των Ανωγείων κατά του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε. [3], όπως επίσης και η πρόσφατη συνέντευξη του Έλληνος πολιτικού Ιφικράτους Αμυρά, σε έναν ομογενειακό ραδιοφωνικό σταθμό, με τον κ. Χρήστο Γεωργαρά [4]. Διότι δεν έχει τίποτα να κάνει με τον ελληνικό μας κόσμο και πολιτισμό το οπιούχο πρότυπο του φεουδαλισμού, που απαιτεί να θυσιάζουμε «την ελευθερία υπέρ μίας ασφαλούς υποταγής» [2].
Πολύ σωστά το θέτει ο Χρήστος Γεωργαράς: «πρέπει όλοι να ενωθούμε διότι η Ελλάδα μας αιμοραγεί»! Έλληνες αληθινούς, όπως τον ιερέα των Ανωγείων που κυριολεκτικά «σήκωσε το... λάβαρο», όπως και τον πολιτικό Ιφικράτη Αμυρά, πρέπει να τους έχουμε καθημερινά στα ελληνόφωνα ΜΜΕ, ώστε ίσως έτσι αρχίσουν να ενεργοποιούνται οι συνάψεις και μονοπάτια νευρώνων της ελληνικής μας νοόσφαιρας και εδώ στις ΗΠΑ [5].
Αυτά που λαλείν σου ο αληθινός Έλλην ιερεύς των Ανωγείων [3], όπως και ο αληθινός Έλλην πολιτικός Ιφικράτης Αμυράς [4], δεν σχετίζονται με την νοόσφαιρα των Ρωμαίων-Χαζάρων (http://el.wikipedia.org/wiki/
Η πολιτική αιχμή του Ιφικράτους Αμυρά, σχετικά με τον συνέκδημο ελληνικό μας κόσμο, απόλυτα συνάδει με την πρόταση Κοντογιώργη-Σταθάκου [6]. Το Σχήμα 1 εκεί δείχνει ξακάθαρα πως μπορεί να οργανωθεί το διαβούλιο της ελληνικής μας κοσμοπολιτείας που προτείνει ο Ιφικράτης Αμυράς, ως ένας αντιπροσωπευτικός θεσμός, όπως περίπου ήταν εκείνα των ελληνικών συμπολιτειών.
Είναι επιτακτική η ανάγκη τώρα να ψάξεις να βρεις ελληνοφώνους γύρω σου, που όμως να έχουν με μία αληθινά ελληνική ψυχή: αληθινές Ελληνίδες και αληθινούς Έλληνες. Ζητούνται επειγόντως αληθινές Ελληνίδες και αληθινοί Έλληνες, που βάζουν την πατρίδα επάνω από κάθε τι άλλο: επάνω από κάθε δόγμα, επάνω από κάθε κόμμα και επάνω από κάθε χρώμα, αληθινές Ελληνίδες και αληθινοί Έλληνες επάνω από όλα!
Ζητούνται άνθρωποι με μία αλληθινά ελληνική ψυχή, ακριβώς σαν τον παπά-Ανδρέας και τον Ιφικράτη Αμυρά, διότι τους έχουμε ανάγκη ο ελληνικός μας κόσμος στην Ελλάδα και στην Κύπρο, και στις δύο δηλαδή χώρες του ελληνικού μας έθους και έθνους. Εσύ πόσες και πόσους ελληνοφώνους γνωρίζεις, που βάζουν την πατρίδα επάνω από το κόμμα της κομματοκρατίας τους, η οποία κυριολεκτικά τώρα πλέον αφανίζει τον ελληνικό μας κόσμο και πολιτισμό;
Ψάξε και βρες τους. Προώθησέ τους όπου και όπως μπορείς, γιά να ξυπνήσουν επιτέλους και οι υπόλοιποι ελληνόφωνοι γύρω μας.
Διότι τελικά «καταλαβαίνουμε γιατὶ τὰ λεφτὰ ἔχουν σημασία ἀλλὰ τελικὰ δὲν ἔχουν σημασία;» Καταλαβαίνεις τελικά «Τί εἶναι τὰ 600 Δὶς τοῦ Ἀρτέμη Σῶρρα» [7];
Νυν υπέρ πάντων ο της ελευθέρας πατρίδος αγών!
Νίκος Γεωργαντζάς
Aντιπρόεδρος
Επιτροπή Διαχείρισης και Ελέγχου Ε.N.D. (End National Debt: http://ei-end.org/)
[1] Παπαρούνα (Παπάβερ η Ροϊάς - Papaver rhoeas)
[2] Ηλίας Σταμπολιάδης: Πρύτανις ή Πατριάρχης;
[3] Σήκωσε το... λάβαρο ο παπά-Ανδρέας!
Το Κήρυγμα «φωτιά» του ιερέα των Ανωγείων κατά του ΔΝΤ και της Ε.Ε που προκάλεσε αίσθηση.
[4] Ιφ. Αμυράς - ομογενειακό ραδιόφωνο ΜΑΝΑ ΕΛΛΑΔΑ, 12-3-2013
Συνέντευξη του Ιφικράτους Αμυρά σε ομογενειακό ραδιοφωνικό σταθμό, με τον κ. Χρήστο Γεωργαρά. Αναφορά στα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν τον ελληνικό μας κόσμο στην Ελλάδα, στην Κύπρο και σε όλον τον συνέκδημο ελληνικό μας κόσμο.
[5] Ενεργοποιώντας συνάψεις και μονοπάτια νευρώνων στην ελληνική μας νοόσφαιρα
[6] Ελλήνων κοσμοπολιτεία: ανθρωποκεντρική αυτοθέσμιση διασποράς
[7] Τάσος Πατεράκης: Τί εἶναι τὰ 600 Δὶς τοῦ Ἀρτέμη Σῶρρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου