Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Αυτοχθόνων Λαών (46 Άρθρα)
Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση με το Ψήφισμα 61/295 της 13ης Σεπτεμβρίου 2007
Διακήρυξη των ΗνωµένωνΕθνών για τα Δικαιώµατα
των Αυτοχθόνων Λαών
Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση µε το Ψήφισµα 61/295 της 13ης
Σεπτεµβρίου 2007
Η Γενική Συνέλευση
Καθοδηγούµενη από τους σκοπούς και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των
Ηνωµένων Εθνών και την καλή πίστη στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν
αναλάβει τα Κράτη σύµφωνα µε το Χάρτη,
Επιβεβαιώνοντας ότι οι αυτόχθονες λαοί είναι ίσοι µε όλους τους άλλους λαούς,
αναγνωρίζοντας το δικαίωµα όλων των λαών στη διαφορετικότητα και στο να
θεωρούν τους εαυτούς τους διαφορετικούς και να γίνονται σεβαστοί ως τέτοιοι,
Επιβεβαιώνοντας επίσης ότι όλοι οι λαοί συµβάλλουν στην πολυµορφία και τον
πλούτο των πολιτισµών που αποτελούν κοινή κληρονοµιά της ανθρωπότητας,
Επιβεβαιώνοντας επιπλέον ότι όλα τα δόγµατα, οι πολιτικές και οι πρακτικές που
βασίζονται ή υποστηρίζουν την ανωτερότητα των λαών ή των ατόµων µε βάση την
εθνική τους καταγωγή ή τις φυλετικές, θρησκευτικές, εθνικές και πολιτισµικές
διακρίσεις, είναι ρατσιστικές, επιστηµονικά ψευδείς, νοµικά άκυρες, ηθικά
καταδικαστέες και κοινωνικά άδικες,
Επαναβεβαιώνοντας ότι οι αυτόχθονες λαοί θα είναι ελεύθεροι, κατά την άσκηση των
δικαιωµάτων τους, από κάθε είδους διακρίσεις,
Εκφράζοντας την ανησυχία ότι οι αυτόχθονες λαοί έχουν υποφέρει από τιςιστορικές
αδικίες ως αποτέλεσµα, µεταξύ άλλων, του αποικισµού και της αποστέρησης της γης,
των εδαφών και των πηγών τους, µε αποτέλεσµα να µην µπορούν να ασκήσουν,
ιδιαίτερα το δικαίωµά τους στην ανάπτυξη, σύµφωνα µε τις ανάγκες και τα
ενδιαφέροντά τους ,
Αναγνωρίζοντας την επιτακτική ανάγκη για σεβασµό και προώθηση των έµφυτων
δικαιωµάτων των αυτοχθόνων λαών που απορρέουν από τις πολιτικές, οικονοµικές
και κοινωνικές δοµές και τον πολιτισµό τους, τις πνευµατικές παραδόσεις, την
ιστορία και τη φιλοσοφία, και ιδιαίτερα των δικαιωµάτων τους αναφορικά στη γη, τα
εδάφη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές,
Αναγνωρίζοντας, επίσης, την επιτακτική ανάγκη για σεβασµό και προώθηση των
δικαιωµάτων των αυτοχθόνων λαών που επιβεβαιώνονται στις συνθήκες, τις
συµφωνίες και τις άλλες εποικοδοµητικές διατάξεις µε τα Κράτη,
Καλωσορίζοντας το γεγονός ότι οι αυτόχθονες λαοί αυτο οργανώνονται για την
πολιτική, οικονοµική, κοινωνική και πολιτιστική τους χειραφέτηση, µε σκοπό να
θέσουν τέλος σε κάθε µορφή διάκρισης και καταπίεσης, όπου και αν συµβαίνουν,
Πεπεισµένη ότι ο έλεγχος των αυτοχθόνων στις εξελίξεις που επηρεάζουν τους ίδιους
και τη γη τους, τα εδάφη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους θα τους επιτρέψει να
διατηρήσουν και να ενισχύσουν τους θεσµούς, τους πολιτισµούς και τις παραδόσεις
τους, καθώς και να προωθήσουν την ανάπτυξή τους σύµφωνα µε τις προσδοκίες και
τις ανάγκες τους,
Αναγνωρίζοντας ότι ο σεβασµός στη γνώση, τον πολιτισµό και τις παραδοσιακές
πρακτικές των αυτοχθόνων, συµβάλλει στη βιώσιµη και δίκαιη ανάπτυξη και στην
ορθή διαχείριση του περιβάλλοντος,
Υπογραµµίζοντας τη συµβολή της αποστρατικοποίησης της γης και των εδαφών των
αυτοχθόνων λαών για την ειρήνη, την οικονοµική και κοινωνική πρόοδο, την
ανάπτυξη, την κατανόηση και τις φιλικές σχέσεις µεταξύ των εθνών και των λαών
του κόσµου,
Αναγνωρίζοντας ειδικότερα το δικαίωµα των αυτοχθόνων οικογενειών και
κοινοτήτων να είναι από κοινού υπεύθυνοι για την ανατροφή, την εκπαίδευση, τη
µόρφωση και ευηµερία των παιδιών τους, σύµφωνα µε τα δικαιώµατα του παιδιού,
Λαµβάνοντας υπόψη ότι τα δικαιώµατα που αναγνωρίζονται από τις συνθήκες, τις
συµφωνίες και άλλες εποικοδοµητικές διατάξεις µεταξύ των Κρατών και των
αυτοχθόνων λαών είναι, σε ορισµένες περιπτώσεις, ζητήµατα διεθνούς
ενδιαφέροντος, συµφέροντος, ευθύνης και φύσεως,
Λαµβάνοντας επίσης υπόψη ότι οι συνθήκες, οι συµφωνίες και άλλες εποικοδοµητικές
διατάξεις, και η σχέση µεταξύ τους, αποτελούν τη βάση για µια ενισχυµένη
συνεργασία µεταξύ των αυτοχθόνων λαών και των Κρατών,
Αναγνωρίζοντας ότι ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωµένων Εθνών, το Διεθνές
Σύµφωνο για τα Οικονοµικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώµατα (2), το Διεθνές
Σύµφωνο για τα Ατοµικά και Πολιτικά Δικαιώµατα, καθώς και η Διακήρυξη της
Βιέννης και το Πρόγραµµα Δράσης(3), επιβεβαιώνουν τη θεµελιώδη σηµασία του
δικαιώµατος της αυτοδιάθεσης των λαών, βάσει των οποίων καθορίζουν ελεύθερα το
πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την οικονοµική, κοινωνική και
πολιτιστική τους ανάπτυξη,
Έχοντας υπόψη ότι τίποτα σε αυτή τη Διακήρυξη δεν µπορεί να χρησιµοποιηθεί για
να απαγορεύσει σε οποιοδήποτε λαό το δικαίωµα της αυτοδιάθεσης που ασκείται
σύµφωνα µε το διεθνές δίκαιο,
Πεπεισµένη ότι η αναγνώριση των δικαιωµάτων των αυτοχθόνων λαών σε αυτή τη
Διακήρυξη, θα ενισχύσει τις σχέσεις αρµονίας και συνεργασίας µεταξύ των Κρατών
και των αυτοχθόνων λαών, µε βάση τις αρχές της δικαιοσύνης, της δηµοκρατίας, του
σεβασµού των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, των µη διακρίσεων και της καλής πίστης,
Ενθαρρύνοντας τα Κράτη να συµµορφωθούν αλλά και να εφαρµόσουν
αποτελεσµατικά όλες τις υποχρεώσεις τους όπως αυτέςισχύουν για τους αυτόχθονες
λαούς στο πλαίσιο των διεθνών οργάνων, ιδίως εκείνων που σχετίζονται µε τα
ανθρώπινα δικαιώµατα, έπειτα από διαβούλευση και συνεργασία µε τους
ενδιαφερόµενους λαούς, Υπογραµµίζοντας ότι τα Ηνωµένα Έθνη έχουν ένα σηµαντικό και συνεχή ρόλο να
διαδραµατίσουν για την προώθηση και την προστασία των δικαιωµάτων των
αυτοχθόνων λαών,
Πιστεύοντας ότι η Διακήρυξη αυτή αποτελεί ένα βήµα µπροστά για την αναγνώριση,
την προώθηση και την προστασία των δικαιωµάτων και ελευθεριών των αυτοχθόνων
λαών και για την ανάπτυξη των σχετικών δραστηριοτήτων του συστήµατος των
Ηνωµένων Εθνών στον τοµέα αυτό,
Αναγνωρίζοντας και επαναβεβαιώνοντας ότι κάθε αυτόχθονας έχει πρόσβαση, χωρίς
διακρίσεις, σε όλα τα ανθρώπινα δικαιώµατα που αναγνωρίζονται από το διεθνές
δίκαιο και ότι οι αυτόχθονες λαοί έχουν συλλογικά δικαιώµατα που είναι ουσιώδη για
την ύπαρξή, την ευηµερία και την πλήρη ανάπτυξή τους ως λαοί,
Αναγνωρίζοντας ότι η κατάσταση των αυτοχθόνων λαών ποικίλλει από περιοχή σε
περιοχή και από χώρα σε χώρα και ότι η σηµασία των εθνικών και περιφερειακών
ιδιαιτεροτήτων και του διαφορετικού ιστορικού και πολιτισµικού παρελθόντος πρέπει
να λαµβάνεται υπόψη,
Επισήµως διακηρύσσει την ακόλουθη Διακήρυξη των Ηνωµένων Εθνών για τα
Δικαιώµατα των Αυτοχθόνων Λαών ως ένα επίτευγµα που πρέπει να βρει µιµητές και
που θα εφαρµοστεί σε πνεύµα συνεργασίας και αµοιβαίου σεβασµού:
Άρθρο 1
Οι αυτόχθονες λαοί θα έχουν πρόσβαση στην πλήρη συλλογική ή ατοµική άσκηση
όλων των ανθρωπίνων δικαιωµάτων και θεµελιωδών ελευθεριών, όπως
αναγνωρίζονται στον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωµένων Εθνών, την Οικουµενική
Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώµατα (4) και το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων
δικαιωµάτων.
Άρθρο 2
Οι αυτόχθονες λαοί και τα αυτόχθονα άτοµα είναι ελεύθεροι και ίσοι µε όλους τους
άλλους λαούς και τα άλλα άτοµα και έχουν το δικαίωµα να είναι απαλλαγµένοι από
κάθε είδους διακρίσεις, κατά την άσκηση των δικαιωµάτων τους, και ειδικότερα
αυτών που βασίζονται στην αυτόχθονη καταγωγή ή τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά
τους.
Άρθρο 3
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα της αυτοδιάθεσης. Με βάση αυτό το
δικαίωµα, καθορίζουν το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την
οικονοµική, κοινωνική και πολιτισµική τους ανάπτυξη.
Άρθρο 4
Οι αυτόχθονες λαοί, ασκώντας το δικαίωµα της αυτοδιάθεσης, έχουν το δικαίωµα
στην αυτονοµία και την αυτοδιοίκηση σε θέµατα που σχετίζονται µε τις εσωτερικέςκαι τοπικές τους υποθέσεις, καθώς και σε τρόπους και µέσα για τη χρηµατοδότηση
των αυτόνοµων θεσµών τους.
Άρθρο 5
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να διατηρούν και να ενισχύουν τους
ξεχωριστούς πολιτικούς, νοµικούς, οικονοµικούς, κοινωνικούς και πολιτισµικούς
τους θεσµούς, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωµα της πλήρους συµµετοχής,
εφόσον το επιλέξουν, στην πολιτική, οικονοµική, κοινωνική και πολιτισµική ζωή του
Κράτους.
Άρθρο 6
Κάθε αυτόχθονας έχει το δικαίωµα στην ιθαγένεια.
Άρθρο 7
1. Κάθε αυτόχθονας έχει το δικαίωµα στη ζωή, στη σωµατική και ψυχική
ακεραιότητα, στην ελευθερία και την ατοµική ασφάλεια.
2. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το συλλογικό δικαίωµα να ζουν ελεύθερα, ειρηνικά και
µε ασφάλεια, ως ξεχωριστά άτοµα και δεν θα υποβάλλονται σε οποιαδήποτε πράξη
γενοκτονίας ή βίας, συµπεριλαµβανοµένης της βίαιης αποµάκρυνσης των παιδιών
από µία οµάδα σε άλλη.
Άρθρο 8
1. Οι αυτόχθονες λαοί και τα αυτόχθονα άτοµα έχουν το δικαίωµα να µην
αναγκάζονται σε αφοµοίωση ή καταστροφή του πολιτισµού τους.
2. Τα Κράτη θα διαθέτουν αποτελεσµατικούς µηχανισµούς για την πρόληψη και την
αποκατάσταση:
(α) Κάθε ενέργειας που έχει ως στόχο ή αποτέλεσµα το να τους στερήσει την
ακεραιότητά τους, ως διαφορετικά ανθρώπινα όντα, ή να τους στερήσει τις
πολιτιστικές τους αξίες και τα εθνικά τους χαρακτηριστικά.
(β) Κάθε ενέργειας που έχει ως στόχο ή αποτέλεσµα την αποστέρησή τους από τη γη,
τα εδάφη ή τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους.
(γ) Κάθε µορφής καταναγκαστικής µετακίνησης πληθυσµού που έχει στόχο ή
αποτέλεσµα την παραβίαση ή την υπονόµευση των δικαιωµάτων τους.
(δ) Κάθε µορφής αναγκαστικής αφοµοίωσης ή ενσωµάτωσης.
(ε) Κάθε µορφής προπαγάνδας που έχει σχεδιαστεί για την προώθηση ή την
υποκίνηση φυλετικών ή εθνικών διακρκονοµικούς, κοινωνικούς και πολιτισµικούς
τους θεσµούς, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωµα της πλήρους συµµετοχής,
εφόσον το επιλέξουν, στην πολιτική, οικονοµική, κοινωνική και πολιτισµική ζωή του
Κράτους.
Άρθρο 6
Κάθε αυτόχθονας έχει το δικαίωµα στην ιθαγένεια.
Άρθρο 7
1. Κάθε αυτόχθονας έχει το δικαίωµα στη ζωή, στη σωµατική και ψυχική
ακεραιότητα, στην ελευθερία και την ατοµική ασφάλεια.
2. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το συλλογικό δικαίωµα να ζουν ελεύθερα, ειρηνικά και
µε ασφάλεια, ως ξεχωριστά άτοµα και δεν θα υποβάλλονται σε οποιαδήποτε πράξη
γενοκτονίας ή βίας, συµπεριλαµβανοµένης της βίαιης αποµάκρυνσης των παιδιών
από µία οµάδα σε άλλη.
Άρθρο 8
1. Οι αυτόχθονες λαοί και τα αυτόχθονα άτοµα έχουν το δικαίωµα να µην
αναγκάζονται σε αφοµοίωση ή καταστροφή του πολιτισµού τους.
2. Τα Κράτη θα διαθέτουν αποτελεσµατικούς µηχανισµούς για την πρόληψη και την
αποκατάσταση:
(α) Κάθε ενέργειας που έχει ως στόχο ή αποτέλεσµα το να τους στερήσει την
ακεραιότητά τους, ως διαφορετικά ανθρώπινα όντα, ή να τους στερήσει τις
πολιτιστικές τους αξίες και τα εθνικά τους χαρακτηριστικά.
(β) Κάθε ενέργειας που έχει ως στόχο ή αποτέλεσµα την αποστέρησή τους από τη γη,
τα εδάφη ή τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους.
(γ) Κάθε µορφής καταναγκαστικής µετακίνησης πληθυσµού που έχει στόχο ή
αποτέλεσµα την παραβίαση ή την υπονόµευση των δικαιωµάτων τους.
(δ) Κάθε µορφής αναγκαστικής αφοµοίωσης ή ενσωµάτωσης.
(ε) Κάθε µορφής προπαγάνδας που έχει σχεδιαστεί για την προώθηση ή την
υποκίνηση φυλετικών ή εθνικών διακρίσεων που στρέφονται εναντίον τους.
Άρθρο 9
Οι αυτόχθονες λαοί και τα αυτόχθονα άτοµα έχουν το δικαίωµα να ανήκουν σε µία
αυτόχθονη κοινότητα ή έθνος, σύµφωνα µε τις παραδόσεις και τα έθιµα της εν λόγω
κοινότητας ή του εν λόγω έθνους. Κανενός είδους διάκριση δεν µπορεί να προκύψει
από την άσκηση ενός τέτοιου δικαιώµατος.
Άρθρο 10Οι αυτόχθονες λαοί δεν µπορούν να αποµακρυνθούν βίαια από τη γη ή τα εδάφη
τους. Καµία µετεγκατάσταση δεν θα πραγµατοποιείται χωρίς την ελεύθερη, εκ των
προτέρων και µετά από ενηµέρωση συναίνεση των αυτοχθόνων λαών και έπειτα από
συµφωνία για δίκαιη αποζηµίωση και, όπου είναι δυνατόν, µε τη δυνατότητα της
επιστροφής τους.
Άρθρο 11
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να διατηρούν και να ξαναζωντανεύουν τις
πολιτισµικές παραδόσεις και τα έθιµά τους. Αυτό περιλαµβάνει το δικαίωµα να
διατηρούν, να προστατεύουν και να αναπτύσσουν τις παλιές, τις σηµερινές και τις
µελλοντικές εκφάνσεις των πολιτισµών τους, όπωίσεων που στρέφονται εναντίον τους.
Άρθρο 9
Οι αυτόχθονες λαοί και τα αυτόχθονα άτοµα έχουν το δικαίωµα να ανήκουν σε µία
αυτόχθονη κοινότητα ή έθνος, σύµφωνα µε τις παραδόσεις και τα έθιµα της εν λόγω
κοινότητας ή του εν λόγω έθνους. Κανενός είδους διάκριση δεν µπορεί να προκύψει
από την άσκηση ενός τέτοιου δικαιώµατος.
Άρθρο 10Οι αυτόχθονες λαοί δεν µπορούν να αποµακρυνθούν βίαια από τη γη ή τα εδάφη
τους. Καµία µετεγκατάσταση δεν θα πραγµατοποιείται χωρίς την ελεύθερη, εκ των
προτέρων και µετά από ενηµέρωση συναίνεση των αυτοχθόνων λαών και έπειτα από
συµφωνία για δίκαιη αποζηµίωση και, όπου είναι δυνατόν, µε τη δυνατότητα της
επιστροφής τους.
Άρθρο 11
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να διατηρούν και να ξαναζωντανεύουν τις
πολιτισµικές παραδόσεις και τα έθιµά τους. Αυτό περιλαµβάνει το δικαίωµα να
διατηρούν, να προστατεύουν και να αναπτύσσουν τις παλιές, τις σηµερινές και τις
µελλοντικές εκφάνσεις των πολιτισµών τους, όπως οι αρχαιολογικοί και ιστορικοί
χώροι , τα έργα τέχνης, τα διακοσµητικά στοιχεία, οι τελετές, η τεχνολογία, οι
εικαστικές και παραστατικές τέχνες και η λογοτεχνία.
2. Τα Κράτη θα προσφέρουν αποζηµίωση µέσα από αποτελεσµατικούς
µηχανισµούς, η οποία µπορεί να περιλαµβάνει αποκατάσταση, οι οποίοι
αναπτύχθηκαν σε συνεργασία µε τους αυτόχθονες λαούς, µε σεβασµό προς την
πολιτισµική, διανοητική, θρησκευτική και πνευµατική τουςιδιοκτησία, η οποία τους
αφαιρέθηκε χωρίς την ελεύθερη, την εκ των προτέρων και µετά από την ενηµέρωση
συναίνεσή τους ή µετά από την καταστρατήγηση των νόµων, των παραδόσεων και
των εθίµων τους.
Άρθρο 12
1.Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να εκδηλώνουν, να ασκούν, να
αναπτύσσουν και να διδάσκουν τις πνευµατικές και θρησκευτικές τους παραδόσεις,
έθιµα και τελετές. Έχουν επίσης το δικαίωµα να διατηρούν, να προστατεύουν και να
έχουν πρόσβαση στην ιδιωτικότητα των θρησκευτικών και πνευµατικών χώρων τους.
Έχουν το δικαίωµα στη χρήση και τον έλεγχο των τελετουργικών τους αντικειµένων
και το δικαίωµα του επαναπατρισµού των ανθρωπίνων λειψάνων τους.
2. Τα Κράτη θα προσπαθήσουν να κάνουν δυνατή την πρόσβαση και / ή τον
επαναπατρισµό των τελετουργικών αντικειµένων και των ανθρωπίνων λειψάνων που
βρίσκονται στην κατοχή τους µέσω δίκαιων, διαφανών και αποτελεσµατικών
µηχανισµών που έχουν αναπτυχθεί σε συνεργασία µε τους αυτόχθονες λαούς.
Άρθρο 13
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να ξαναζωντανεύουν, να χρησιµοποιούν, να
αναπτύσσουν και να µεταδίδουν στις επόµενες γενιές τιςιστορίες, τις γλώσσες, τις
προφορικές παραδόσεις, τη φιλοσοφία, τη γραφή και τη λογοτεχνία τους, όπως και να
επιλέγουν και να διατηρούν τα δικά τους ονόµατα για τις κοινότητες, τους τόπους και
τα πρόσωπα.
2. Τα Κράτη θα λάβουν αποτελεσµατικά µέτρα για να διασφαλίσουν ότι το δικαίωµα
αυτό προστατεύεται, όπως επίσης και να διασφαλίσουν ότι οι αυτόχθονες λαοί
µπορούν να κατανοήσουν και να γίνονται κατανοητοίστις πολιτικές, νοµικές και
διοικητικές διαδικασίες, όπου κρίνεται αναγκαίο, µε την παροχή διερµηνείας ή
άλλων κατάλληλων µέσων.Άρθρο 14
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να δηµιουργούν και να έχουν τον έλεγχο
των εκπαιδευτικών τους συστηµάτων και θεσµών, παρέχοντας εκπαίδευση στη
γλώσσα τους µε ένα τρόπο κατάλληλο για τις πολιτιστικές τους µεθόδους
διδασκαλίας και εκµάθησης.
2. Οι αυτόχθονες, ιδίως τα παιδιά, έχουν δικαίωµα πρόσβασης σε όλα τα επίπεδα και
µορφές κρατικής εκπαίδευσης χωρίς καµία διάκριση.
3. Τα Κράτη, από κοινού µε τους αυτόχθονες λαούς, θα λάβουν αποτελεσµατικά
µέτρα ώστε οι αυτόχθονες, ιδίως τα παιδιά, και αυτοί που ζουν έξω από τις
κοινότητές τους, να έχουν πρόσβαση, όταν αυτό είναι δυνατόν, σε εκπαίδευση του
δικού τους πολιτισµού η οποία θα παρέχεται στη δική τους γλώσσα.
Άρθρο 15
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα στην αξιοπρέπεια και την πολυµορφία των
πολιτισµών, της κουλτούρας τους, των προφορικών τους παραδόσεων και των
προσδοκιών που θα αντικατοπτρίζονταικατάλληλα στην εκπαίδευση και την
ενηµέρωση του κοινού.
2. Τα Κράτη θα λάβουν αποτελεσµατικά µέτρα, έπειτα από διαβούλευση και
συνεργασία µε τους αυτόχθονες λαούς, για την καταπολέµηση των προκαταλήψεων,
την εξάλειψη των διακρίσεων και την προώθηση της ανοχής, της κατανόησης και των
καλών σχέσεων µεταξύ των αυτοχθόνων λαών και όλων των άλλων τµηµάτων της
κοινωνίας.
Άρθρο 16
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να ιδρύσουν τα δικά τους µέσα
ενηµέρωσης στη δική τους γλώσσα και να έχουν πρόσβαση χωρίς διακρίσεις σε όλες
τις µορφές των µη αυτοχθόνων µέσων ενηµέρωσης.
2. Τα Κράτη θα λάβουν αποτελεσµατικά µέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα κρατικά
µέσα ενηµέρωσης απηχούν δεόντως την πολιτιστική πολυµορφία των αυτοχθόνων.
Τα Κράτη, χωρίς προκαταλήψεις όσον αφορά την πλήρη ελευθερία της έκφρασης, θα
ενθαρρύνουν τα ιδιωτικά µέσα ενηµέρωσης ώστε να εκφράζουν ικανοποιητικά την
πολιτιστική πολυµορφία των αυτοχθόνων.
Άρθρο 17
1. Τα αυτόχθονα άτοµα και οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να απολαµβάνουν
πλήρως όλα τα δικαιώµατα που καθορίζονται βάσει του εφαρµοστέου διεθνούς και
εσωτερικού εργατικού δικαίου.
2. Τα Κράτη, έπειτα από διαβούλευση και συνεργασία µε τους αυτόχθονες λαούς θα
λαµβάνουν συγκεκριµένα µέτρα για την προστασία των αυτοχθόνων παιδιών από την
οικονοµική εκµετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που είναι
πολύ πιθανό να είναι επικίνδυνη, να παρεµποδίζει την εκπαίδευση του παιδιού, ή να
είναι επιβλαβής για την υγεία του, τη σωµατική, πνευµατική, ψυχική, ηθική ή
κοινωνική ανάπτυξή του, λαµβάνοντας υπόψη τον ιδιαίτερα ευάλωτο χαρακτήρα τους
και τη σηµασία της εκπαίδευσης γιατην ανάπτυξή τους. 3. Οι αυτόχθονες έχουν το δικαίωµα να µην υπόκεινται σε διακρίσεις στην εργασία
και, µεταξύ άλλων, στην απασχόληση ή το µισθό.
Άρθρο 18
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να συµµετέχουν στη λήψη αποφάσεων για
θέµατα που θα µπορούσαν να θίξουν τα δικαιώµατά τους, µέσω εκπροσώπων που οι
ίδιοι θα επιλέξουν σύµφωνα µε τις δικές τους διαδικασίες, ενώ επίσης έχουν το
δικαίωµα να διατηρούν και να αναπτύσσουν τους δικούς τους αυτόχθονους θεσµούς
λήψης αποφάσεων.
Άρθρο 19
Τα Κράτη θα διαβουλεύονται και θα συνεργάζονται καλόπιστα µε τους αυτόχθονες
λαούς µέσω των οργάνων εκπροσώπησής τους, προκειµένου να αποκτήσουν την
ελεύθερη, την εκ των προτέρων και µετά από ενηµέρωση συναίνεσή τους πριν από
την υιοθέτηση και την εφαρµογή νοµοθετικών ή διοικητικών µέτρων που µπορεί να
τους αφορούν.
Άρθρο 20
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα ναδιατηρούν και να αναπτύσσουν τα
πολιτικά, οικονοµικά και κοινωνικά τους συστήµατα ή θεσµούς, να εξασφαλίζουν την
άσκηση των δικών τους µέσων διαβίωσης και ανάπτυξης, καθώς και να συµµετέχουν
ελεύθερα σε όλες τις παραδοσιακές και άλλες οικονοµικές δραστηριότητες.
2. Οι αυτόχθονες λαοί που στερούνται τα µέσα διαβίωσης και ανάπτυξης δικαιούνται
µια ακριβοδίκαιη αποζηµίωση.
Άρθρο 21
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα, χωρίς διακρίσεις, στη βελτίωση των
οικονοµικών και κοινωνικών συνθηκών τους, συµπεριλαµβανοµένων, µεταξύ άλλων,
στους τοµείς της εκπαίδευσης, της απασχόλησης, της επαγγελµατικής κατάρτισης και
επανακατάρτισης, της στέγασης, των εγκαταστάσεων υγιεινής, της υγείας και της
κοινωνικής ασφάλισης.
2. Τα Κράτη θα λάβουν αποτελεσµατικά µέτρα και, όπου πρέπει, ειδικά µέτρα που
θα εξασφαλίσουν τη συνεχή βελτίωση της οικονοµικής και κοινωνικής τους
κατάστασης. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στα δικαιώµατα και τις ειδικές ανάγκες των
αυτοχθόνων ηλικιωµένων, των γυναικών, των νέων, των παιδιών και των ατόµων µε
αναπηρία.
Άρθρο 22
1. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στα δικαιώµατα και τις ειδικές ανάγκες των
αυτοχθόνων ηλικιωµένων, των γυναικών, των νέων, των παιδιών και των ατόµων µε
αναπηρία κατά την εφαρµογή αυτής της Διακήρυξης.
2. Τα Κράτη θα λάβουν µέτρα, από κοινού µε τους αυτόχθονες λαούς, για ναεξασφαλίσουν ότι οι αυτόχθονες γυναίκες και τα παδιά απολαµβάνουν την πλήρη
προστασία και τις εγγυήσεις ενάντια σε κάθε µορφή βίας και διακρίσεων.
Άρθρο 23
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να καθορίζουν και να θέτουν προτεραιότητες
και στρατηγικές προκειµένου να ασκούν το δικαίωµά τους στην ανάπτυξη.
Ειδικότερα, οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα ενεργούς συµµετοχής στην
ανάπτυξη και τον καθορισµό των προγραµµάτων υγείας, στέγασης και άλλων
οικονοµικών και κοινωνικών προγραµµάτων που τους αφορούν και, όσο το δυνατόν
περισσότερο το δικαίωµα να διαχειρίζονται αυτά τα προγράµµατα µέσω των θεσµών
τους.
Άρθρο 24
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν δικαίωµα στα παραδοσιακά τους φάρµακα και ιατρικές
πρακτικές, µεταξύ των οποίων η διατήρηση των ζωτικών φαρµακευτικών φυτών,
ζώων και ορυκτών. Οι αυτόχθονες έχουν επίσης το δικαίωµα πρόσβασης, χωρίς
καµία διάκριση, σε όλες τις κοινωνικές και υγειονοµικές υπηρεσίες.
2. Οι αυτόχθονες έχουν ίσα δικαιώµατα σε υψηλότερο, εφικτό, επίπεδο σωµατικής
και ψυχικής υγείας. Τα Κράτη θα λάβουν τα αναγκαία µέτρα προκειµένου να
επιτευχθεί σταδιακά η πλήρης προστασία του εν λόγω δικαιώµατος.
Άρθρο 25
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να διατηρούν και να ενισχύουν τη διακριτή
πνευµατική τους σχέση µε τη γη, τα εδάφη, τα νερά και τις παράκτιες θαλάσσιες
ζώνες και µε άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές που παραδοσιακά τους ανήκουν ή που
έχουν υπό την κατοχή τους και χρησιµοποιούν µε άλλο τρόπο και να εκπληρώνουν
τις σχετικές υποχρεώσεις τους προς τις µελλοντικές γενιές.
Άρθρο 26
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν δικαίωµα στη γη, τα εδάφη και στις πλουτοπαραγωγικές
πηγές που παραδοσιακά τους ανήκουν, που βρίσκονται στην κατοχή τους,
χρησιµοποιούνται ή έχουν αποκτηθεί µε άλλο τρόπο.
2. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να είναι κάτοχοι, να χρησιµοποιούν, να
αναπτύσσουν και να ασκούν έλεγχο στη γη, τα εδάφη και στις πλουτοπαραγωγικές
πηγές που κατέχουν, λόγω της παραδοσιακής κυριότητας ή άλλης παραδοσιακής
κατοχής ή χρήσης ή απόκτησης µε οποιοδήποτε άλλο τρόπο.
3. Τα Κράτη θα αναγνωρίσουν και θα προστατεύουν νοµικά τη γη, τα εδάφη και τις
πλουτοπαραγωγικές πηγές. Η αναγνώριση αυτή θα γίνεται µε τον δέοντα σεβασµό
προς τα έθιµα, τις παραδόσεις και τα συστήµατα κατοχής της γης των
ενδιαφεροµένων αυτόχθονων λαών.
Άρθρο 27
Τα Κράτη θα θεσµοθετήσουν και θα εφαρµόσουν, από κοινού µε τους
ενδιαφερόµενους αυτόχθονες λαούς, µια δίκαιη, ανεξάρτητη, αµερόληπτη, ανοικτή
και διαφανή διαδικασία, αναγνωρίζοντας δεόντως τους νόµους, τις παραδόσεις τωναυτοχθόνων λαών, τα έθιµα και τους τρόπους κατοχής της γης, ώστε να
αναγνωρίζουν και να αποφαίνονται επί των δικαιωµάτων των αυτοχθόνων λαών
σχετικά µε τη γη τους, τα εδάφη τους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους,
συµπεριλαµβανοµένων εκείνων που παραδοσιακά βρίσκονται υπό την κατοχή τους ή
που µε άλλο τρόπο έχουν κατακτηθεί ή χρησιµοποιηθεί από αυτούς. Οι αυτόχθονες
λαοί έχουν το δικαίωµα ενεργούςσυµµετοχής σε αυτή τη διαδικασία.
Άρθρο 28
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα προσφυγής, µε µέσα που µπορεί να
περιλαµβάνουν αποκατάσταση ή, όταν αυτό δεν είναι δυνατό, ακριβοδίκαιη
αποζηµίωση για τη γη, τα εδάφη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που παραδοσιακά
είχαν στην ιδιοκτησία ή µε άλλο τρόπο στην κατοχή τους ή τη χρήση τους και τα
οποία έχουν δηµευθεί, καταληφθεί, χρησιµοποιηθεί ή καταστραφεί χωρίς την
ελεύθερη, εκ των προτέρων και µετά από ενηµέρωση συναίνεσή τους.
2. Εκτός εάν οι λαοί έχουν αποφασίσει διαφορετικά και µε ελεύθερο τρόπο, η
αποζηµίωση θα λαµβάνει τη µορφή γης, εδαφών ή πλουτοπαραγωγικών πηγών
ισάξιων της ποιότητας, του µεγέθους και του νοµικού καθεστώτος ή τη µορφή
χρηµατικής αποζηµίωσης ή άλλης κατάλληλης αποζηµίωσης.
Άρθρο 29
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα στη διατήρηση και προστασία του
περιβάλλοντος και στην παραγωγικότητα της γης, των εδαφών τους και των
πλουτοπαραγωγικών τους πηγών. Τα Κράτη θα δηµιουργήσουν και θα εφαρµόσουν
προγράµµατα βοήθειας για τους αυτόχθονες λαούς µε στόχο τη διατήρηση και
προστασία του περιβάλλοντος χωρίς καµία διάκριση.
2. Τα Κράτη θα λαµβάνουν αποτελεσµατικά µέτρα για τη µη αποθήκευση ή
απόρριψη των επικίνδυνων υλικών στη γη ή τα εδάφη των αυτοχθόνων λαών χωρίς
την ελεύθερη, την εκ των προτέρων και ύστερα από ενηµέρωση συναίνεσή τους.
3. Τα Κράτη θα λάβουν επίσης αποτελεσµατικά µέτρα για να εξασφαλίσουν,
ανάλογα µε τις ανάγκες, ότι τα προγράµµατα για τον έλεγχο, τη φροντίδα και
αποκατάσταση της υγείας των αυτοχθόνων λαών, όπως αναπτύχθηκαν και
εφαρµόστηκαν από τους λαούς που πλήττονται από τέτοια υλικά, εφαρµόζονται
πλήρως.
Άρθρο 30
1. Δεν θα λαµβάνει χώρα καµία στρατιωτική δράση σε γη ή εδάφη των αυτοχθόνων
λαών εκτός εάν αυτό δικαιολογείται από το σχετικό δηµόσιο συµφέρον ή µε άλλο
τρόπο και ελεύθερα έχει συµφωνηθεί ή ζητηθεί από τους αυτόχθονες λαούς.
2. Τα Κράτη θα δεσµευτούν σε αποτελεσµατικές διαβουλεύσεις µε τους αυτόχθονες
λαούς, µέσω κατάλληλων διαδικασιών και, ειδικότερα µέσω των εκπροσώπων των
θεσµών τους, πριν χρησιµοποιήσουν τη γη ή τα εδάφη τους για στρατιωτικές
δραστηριότητες. Άρθρο 31
1. Oι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να διατηρούν, να ελέγχουν, να
προστατεύουν και να αναπτύσσουν την πολτισµική τους κληρονοµιά, την
παραδοσιακή γνώση και τις παραδοσιακές πολιτισµικές τους εκφράσεις καθώς και
την προώθηση των επιστηµών, της τεχνολογίας και του πολιτισµού τους,
συµπεριλαµβανοµένων των ανθρώπινων και των γενετικών πόρων, των
πλουτοπαραγωγικών πηγών, των φαρµάκων, της γνώσης των ιδιοτήτων της πανίδας
και χλωρίδας, της προφορικής παράδοσης, της λογοτεχνίας, της ζωγραφικής, του
αθλητισµού και των παραδοσιακών παιχνιδιών, των εικαστικών και παραστατικών
τεχνών. Έχουν επίσης το δικαίωµα να διατηρούν, να ελέγχουν, να προστατεύουν και
να αναπτύσσουν την πνευµατική ιδιοκτησία αυτής της πολιτιστικής κληρονοµιάς, της
παραδοσιακής γνώσης και της παραδοσιακής πολιτισµικής έκφρασης.
2. Τα Κράτη από κοινού µε τους αυτόχθονες λαούς, θα λάβουν αποτελεσµατικά
µέτρα για την αναγνώριση και την προστασία αυτών των δικαιωµάτων.
Άρθρο 32
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να καθορίζουν και να αναπτύσσουν τις
προτεραιότητες και στρατηγικές για την ανάπτυξη ή τη χρήση της γης, των εδαφών
τους και άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών.
2. Τα Κράτη θα διαβουλεύονται και θα συνεργάζονται καλόπιστα µε τους
αυτόχθονες λαούς µέσω των αντιπροσωπευτικών τους θεσµών, προκειµένου να έχουν
την ελεύθερη και µετά από ενηµέρωση συναίνεσή τους, πριν από την έγκριση κάθε
έργου που αφορά στη γη ή τα εδάφη τους και τις άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές,
ιδίως σε σχέση µε την ανάπτυξη, τη χρήση και εκµετάλλευση των ορυκτών, του
νερού ή άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών.
3. Τα Κράτη θα παρέχουν αποτελεσµατικούς µηχανισµούς για τη ακριβοδίκαιη
αποζηµίωση για κάθε τέτοιου είδους δραστηριότητα, ενώ κατάλληλα µέτρα θα
λαµβάνονται για τη µείωση των επιβλαβών περιβαλλοντικών, οικονοµικών,
κοινωνικών, πολιτιστικών και πνευµατικών συνεπειών.
Άρθρο 33
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα προσδιορισµού της ταυτότητάς τους ή του
που ανήκουν, σύµφωνα µε τα έθιµα και τις παραδόσεις τους. Αυτό δεν επηρεάζει το
δικαίωµα των αυτοχθόνων να αποκτούν την ιθαγένεια του Κράτους στο οποίο ζουν.
2. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να καθορίζουν τις δοµές και να επιλέγουν
τη σύνθεση των οργάνων τους, σύµφωνα µε τις δικές τους διαδικασίες.
Άρθρο 34
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να προωθούν, να αναπτύσσουν και να
διατηρούν τις θεσµικές δοµές και τα ξεχωριστά έθιµά τους, την πνευµατικότητα, τις
παραδόσεις, τις διαδικασίες, τις πρακτικές και, στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν, τα
νοµικά συστήµατα ή έθιµα, σύµφωνα µε τα διεθνή πρότυπα για τα ανθρώπινα
δικαιώµατα. Άρθρο 35
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα να καθορίζουν τις υποχρεώσεις κάθε ατόµου
στις κοινότητές τους.
Άρθρο 36
1. Οι αυτόχθονες λαοί, ιδίως εκείνοι που χωρίζονται από διεθνή σύνορα, έχουν το
δικαίωµα να διατηρούν και να αναπτύσσουν επαφές, σχέσεις και συνεργασία,
συµπεριλαµβανοµένων των δραστηριοτήτων για πνευµατικούς, πολιτιστικούς,
πολιτικούς, οικονοµικούς και κοινωνικούς σκοπούς, µε τα δικά τους µέλη καθώς και
µε λαούς στην άλλη πλευρά των συνόρων.
2. Τα Κράτη, κατόπιν διαβούλευσης και συνεργασίας µε τους αυτόχθονες λαούς, θα
λαµβάνουν αποτελεσµατικά µέτρα για τη διευκόλυνση της άσκησης και τη
διασφάλιση της εφαρµογής του εν λόγω δικαιώµατος.
Άρθρο 37
1. Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα στην αναγνώριση, την τήρηση και την
εφαρµογή των συνθηκών, των συµφωνιών και των άλλων εποικοδοµητικών
διατάξεων που συνάπτονται µε Κράτη ή µε τους διαδόχους τους και να υποχρεώνουν
τα Κράτη να τιµούν και να σέβονται αυτές τις συνθήκες, συµφωνίες και άλλες
εποικοδοµητικές διατάξεις.
2. Τίποτα σε αυτή τη Διακήρυξη δεν µπορεί να ερµηνευθεί ως υποτίµηση ή εξάλειψη
των δικαιωµάτων των αυτοχθόνων λαών που περιέχονται σε συνθήκες, συµφωνίες
και άλλες εποικοδοµητικές διατάξεις.
Άρθρο 38
Τα Κράτη, κατόπιν διαβούλευσης και συνεργασίας µε τους αυτόχθονες λαούς, θα
λαµβάνουν τα απαραίτητα µέτρα, συµπεριλαµβανοµένων των νοµοθετικών µέτρων,
προκειµένου να επιτευχθούν οι στόχοι αυτής της Διακήρυξης.
Άρθρο 39
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα πρόσβασης στην οικονοµική και τεχνική
βοήθεια από τα Κράτη µέσω της διεθνούς συνεργασίας, προκειµένου να
απολαµβάνουν τα δικαιώµατα που περιέχονται σε αυτή τη Διακήρυξη.
Άρθρο 40
Οι αυτόχθονες λαοί έχουν το δικαίωµα στην άµεση πρόσβαση σε αποφάσεις, που
λαµβάνονται µε έντιµες και δίκαιες διαδικασίες, για την επίλυση συγκρούσεων και
διαφορών µε τα Κράτη ή άλλα µέρη, όπως επίσης και την αποτελεσµατική
αποκατάσταση όλων των παραβιάσεων των ατοµικών και συλλογικών τους
δικαιωµάτων. Αυτού του είδους οι αποφάσεις πρέπει να λαµβάνουν υπόψη τα έθιµα,
τις παραδόσεις, τους κανόνες και το νοµικό σύστηµα των αυτοχθόνων λαών όπως και
τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώµατα. Άρθρο 41
Τα όργανα και οι εξειδικευµένες οργανώσεις του Οργανισµού των Ηνωµένων Εθνών
και άλλων διακυβερνητικών οργανισµών θα συµβάλουν στην πλήρη υλοποίηση των
διατάξεων αυτής της Διακήρυξης µέσω της κινητοποίησης, µεταξύ άλλων, της
οικονοµικής συνεργασίας και τεχνικής βοήθειας. Θα δηµιουργηθούν τα µέσα για την
διασφάλιση της συµµετοχής των αυτοχθόνων λαών σε θέµατα που τους αφορούν.
Άρθρο 42
Τα ΗνωµέναΈθνη, τα όργανά τους, συµπεριλαµβανοµένου του Μόνιµου Φόρουµ για
τα Ζητήµατα των Αυτοχθόνων, καθώς και εξειδικευµένες οργανώσεις σε τοπικό
επίπεδο, όπως και τα Κράτη, θα προάγουν το σεβασµό και την πλήρη εφαρµογή των
διατάξεων αυτής της Διακήρυξης και την παρακολούθησητης αποτελεσµατικότητάς
της .
Άρθρο 43
Τα δικαιώµατα που αναγνωρίζονται στην παρούσα Διακήρυξη συνιστούν τους
ελάχιστους κανόνες για την επιβίωση, αξιοπρέπεια και ευηµερία των αυτοχθόνων
λαών του κόσµου.
Άρθρο 44
Όλα τα δικαιώµατα και οι ελευθερίες που αναγνωρίζονται σε αυτή τη Διακήρυξη
καλύπτουν εξίσου τους αυτόχθονες άνδρες και γυναίκες.
Άρθρο 45
Τίποτα σε αυτή τη Διακήρυξη δεν µπορεί να ερµηνευθεί ως υποβιβασµός ή εξάλειψη
των σηµερινών ή µελλοντικών δικαιωµάτων των αυτοχθόνων λαών.
Άρθρο 46
1. Τίποτα σε αυτή τη Διακήρυξη δεν µπορεί να ερµηνευθεί ότι υποδηλώνει για
οποιοδήποτε κράτος, λαό, οµάδα ή άτοµο το οποιοδήποτε δικαίωµα να προβαίνει σε
οποιαδήποτε δραστηριότητα ή να ενεργεί σε αντίθεση µε τον Καταστατικό Χάρτη
των Ηνωµένων Εθνών ή να ερµηνεύεται ως έγκριση ή ενθάρρυνση πράξεων που θα
διαµελίζουν ή θα προκαλούσαν βλάβη συνολικά ή µερικά στην εδαφική ακεραιότητα
ή την πολιτική ενότητα των κυρίαρχων και ανεξάρτητων Κρατών.
2. Κατά την άσκηση των δικαιωµάτων που διατυπώνονται στην παρούσα Διακήρυξη,
τα ανθρώπινα δικαιώµατα και οι θεµελιώδεις ελευθερίες όλων θα γίνονται σεβαστές.
Η άσκηση των δικαιωµάτων που διατυπώνονται σε αυτή τη Διακήρυξη θα υπόκειται
µόνο στους περιορισµούς που καθορίζονται από το νόµο και που είναι σύµφωνοι µε
τις διεθνείς υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώµατα. Κάθε τέτοιου είδους
περιορισµοί δεν θα κάνουν διακρίσεις και θα είναι αυστηρά απαραίτητοι µόνο για την
αναγνώριση και το σεβασµό των δικαιωµάτων και ελευθεριών των άλλων και για την
ικανοποίηση των δίκαιων και πιο επιτακτικών αναγκών µιας δηµοκρατικής
κοινωνίας. 3. Οι προϋποθέσεις που διατυπώνονται στη Διακήρυξη θα ερµηνεύονται σύµφωνα µε
τις αρχές της δικαιοσύνης, της δηµοκρατίας, του σεβασµού των ανθρωπίνων
δικαιωµάτων, τηςισότητας, των µη διακρίσεων, της χρηστής διακυβέρνησης και της
καλής πίστης.
(2) Βλ. ψήφισµα 2200 A (XXI), παράρτηµα.
(3) A/CONF.157/24 (µέροςΙ), ΚΕΦ. III.
(4) το ψήφισµα 217 A (III).
http://www.un.org/esa/socdev/unpfii/documents/Declaration-Indigenous-Greek.pdf
https://www.facebook.com/unitednations
http://www.un.org/en/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου