ΠΑΝΕΛΛΗΝΕΣ ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΕΝΙΑΥΤΟΝ 2898 α.α.Ολυμπικών Αγώνων

ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ

Ο ΑΛΦΕΙΟΣ ΣΤΕΛΝΕΙ

ΣΤΟΝ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΕΙ E.N.D.,

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ 

ΕΓΚΑΡΔΙΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ 

ΕΙΘΕ Ο ΝΕΟΣ ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 

...........................................................

"Άριστον μέν ύδωρ, ο δέ
χρυσός αιθόμενον πύρ
άτε διαπρέπει
νυκτί μεγάνορος έξοχα πλούτου.
ει δ' άεθλα γαρύεν
έλδεαι, φίλον ήτορ,
μηκεθ' αλίου σκόπει
άλλο θαλπνότερον εν αμέ-
ρα φαεννόν άστρον ερή-
μας δι' αιθέρος,
μηδ' Ολυμπίας αγώνα
φέρτερον αυδάσομεν".  
(Νερό! τό πλέον ανεκτίμητο απ' όλα τά αγαθά! 
Ο χρυσός, ως φλόγα αναπηδά στό σκότος, αμαυρώνει όλους 
τού θησαυρούς τού υπερήφανου τού πλούτου. 
Θέλεις τούς αγώνες, ώ ψυχή μου, νανυμνήσεις 
μή ζητείς στόν έρημο τόν ουρανό, όταν η ημέρα λάμπει 
άστρο πλέον φανερό καί φωτοβόλο από τόν ήλιο. 
καί μήν ελπίζεις νά δοξάσεις ένα στίβο , πλέον ένδοξο 
από αυτόν τής Ολυμπίας).

Ο Πίνδαρος (522 - 443 π.Χ.), είναι ο μεγαλύτερος πιθανώς λυρικός ποιητής της Αρχαίας Ελλάδας. Γεννήθηκε στις Κυνός Κεφαλές, χωριό της Θήβας. Ήταν γιος του Δαίφαντου και της Κλεοδίκης. Οι παραδόσεις της οικογένειας του άφησαν το αποτύπωμά τους στην ποίησή του και φυσικά παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποτίμηση των σχέσεων του ποιητή με τους συγχρόνους του. Η φυλή των Αιγιδών βαθειά ριζωμένη γενεαλογικά στον μύθου του Αιγέα, ανήκε στο Κάδμειο στοιχείο της πόλης των Θηβών, δηλαδή στην πρεσβύτερη ευγενική τάξη της πόλης που αναζητούσε την προγονική της κληρονομιά στις ημέρες του ιδρυτή των Θηβών Κάδμου. 
Hδη στον Oμηρο οι ήρωες έχουν συνείδηση ότι θα απαθανατιστούν, αν γίνουν τραγούδι. Αυτή ακριβώς είναι η υπόσχεση που δίνει ο Πίνδαρος στους εγκωμιαζόμενους νικητές σε πανελλήνιους αγώνες. Ο πλούτος ενός νικητή είναι ατελέσφορος, αν δεν επενδυθεί σωστά, και συγκεκριμένα με την παραγγελία σύνθεσης ενός επινίκου, μιας επινίκιας εγκωμιαστικής ωδής, γιατί ο ποιητικός λόγος είναι δραστικότερος και μακροβιότερος ακόμη και από ένα μνημείο, καθώς με την ευελιξία που διαθέτει μπορεί εύκολα να ταξιδέψει από στόμα σε στόμα σε ολόκληρη την υφήλιο. 
Το κεντρικό τμήμα του ποιήματος κατέχει συνήθως μια μυθολογική αφήγηση, ενώ η ωδή ολοκληρώνεται με προσωπικές σκέψεις του ποιητή για την τέχνη του και ευχές για μια ανώτερη διάκριση του εξυμνούμενου αθλητή σε πανελλήνιους αγώνες ακόμη μεγαλύτερου κύρους. Ο πρώτος Ολυμπιόνικος, που αφιερώνεται στον τύραννο των Συρακουσών Ιέρωνα, νικητή σε ιπποδρομία. Η ωδή αρχίζει με μια εντυπωσιακή παραβολή των Oλυμπιακών Aγώνων με πολύτιμα στοιχεία: το νερό στη Φύση, το χρυσάφι στην κοινωνική ζωή, τον ζωοδότη ήλιο στο σύμπαν. 
Ο Πίνδαρος αφιερώνει στό ανυπέρβλητο μεγαλείο τών Ολυμπιακών Αγώνων τούς πρώτους στίχους τού Πρώτου Ολυμπιονίκου πρός τιμήν τού Συρακουσίου Ιέρωνος. 

Οι Oλυμπιακοί Aγώνες είναι στο είδος τους το σπουδαιότερο αθλητικό γεγονός, το ίδιο ξεχωριστό όπως τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν. Ακολουθεί ο έπαινος του νικητή με υπογράμμιση της φιλόξενης διάθεσής του και αναφορά στο άθλημα, το όνομα του νικηφόρου αλόγου και τον τόπο των αγώνων και χωρίς να ξεχάσει να κάνει μνεία της Ολυμπίας. 

Ν.Σάμιος

.........................................

*Από 13/7/2897 ο Αλφειός καταγράφει ως χρονολογία την από Ανανέωση των  Ολυμπιακών Αγώνων  από τον  Ίφιτο

Άλλωστε και οι Παλαιοί μας Πρόγονοι, μετά την Ανανέωση μετρούσαν... "από πρώτης Ολυμπιάδος"... εννοώντας βέβαια την υπό του Ιφίτου πρώτη! Ο θεσμός των Ολυμπιάδων χάνεται στα βάθη του χρόνου... Σεβόμενοι λοιπόν τον Δελφικό χρησμό που έδωσε ο Πύθιος Απόλλων, το πως δηλαδή, θα σταματήσουν οι Έλληνες τις εμφύλιες διαμάχες, το κατ' ελάχιστον θα χρησιμοποιούμε αυτήν την χρονολογία, τιμώντας τον και ελπίζοντας στην ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 

Κάτι που επιζητεί και επαναλαμβάνει συνεχώς και ο συνέλληνας Αρτέμης Σώρρας.

ΕΥΟΙ ΕΥΑΝ

.......................................

Από σχόλιο του Μ.Καλόπουλου

Όλοι γνωρίζουν ως έναρξη της πρώτης Ολυμπιάδας το έτος 776 π.Χ. στην Ολυμπία. Λίγοι γνωρίζουν όμως, ότι αυτή ήταν η 28η Ολυμπιάδα! Το ιδιαίτερο δε συμβάν που έθεσε την ολυμπιάδα αυτή στην αφετηρία της ολυμπιακής ιδέας, ήταν το γεγονός ότι απλώς από τους αγώνες αυτούς και εντεύθεν, οι Έλληνες κατέγραφαν επιμελώς τα ονόματα των ολυμπιονικών! Αυτό θεωρήθηκε τόσο σημαντικό, ώστε κατά την αρχαιότητα έγινε αφετηρία χρονολογήσεων...! Η έναρξη λοιπόν της Ολυμπιακής ιδέας φαίνεται πως ξεκίνησε πολλά χρόνια νωρίτερα στην εποχή του Λυκούργου. Αυτό δε, προκύπτει από έναν χάλκινο εγχάρακτο δίσκο «τον Ιφίτου δίσκον» όπως τον ονομάζει ο Παυσανίας (Ηλειακά 5.20.1) τον οποίο είδε ο ίδιος στην αρχαία Ολυμπία. Με βάση δε τα βασιλικά ονόματα (Ιφίτου και Λυκούργου) επί του δίσκου και των υπόλοιπων ιστορικών αναφορών περί ιερής ειρήνης: «ιερής εκεχειρίας», μεταξύ τους, φαίνεται πως ο ολυμπιακός αυτός δίσκος όριζε με σχετική ακρίβεια την αληθινή εναρκτήρια χρονολογία, μεταθέτοντας την έναρξη των Ιέρων ολυμπιακών αγόνων στον χώρο της Ολυμπιάς κατά 108 χρόνια ενωρίτερα! Φαίνεται λοιπόν πως η πραγματική εναρκτήρια χρονολογία των ολυμπιακών αγώνων στην Ολυμπία, βρίσκετε αν στην γνωστή μας χρονολογία 776 π.Χ. προσθέσουμε 108 χρόνια, δηλαδή 27 ακόμα ολυμπιάδες για τις οποίες δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα, αφού δεν ετηρήθησαν γι' αυτές γραπτά αρχεία, ή λόγω σωτηριακών εμπρησμών, δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια μας άλλες γραπτές αναφορές! Μόνο έτσι φτάνουμε στην έναρξη των ιερών αγώνων της ειρήνης, δηλαδή της αρχικής Ολυμπιάδος, στο έτους 884 π.Χ.!!! Βέβαια όλα αυτά τα πολύ εντυπωσιακά και άκρως ενδιαφέροντα, χρίζουν πράγματι περαιτέρω έρευνας και τεκμηρίωσης! Αλώστε η ολυμπιακή ιστορία ξεπερνά κατά πολύ ακόμα και τους χρόνους του Τρωικού πολέμου, αφού ο Πολυδεύκης ένας εκ των Διοσκούρων που συμμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία, ήταν Ολυμπιονίκης πυγμάχος: «ο πυκτεύων Πολυδεύκης» Παυσανίας «Ηλιακά».(5.8.4)