ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΣΚΑΦΗ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΑΝ ΤΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΑ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΒΕΣΗ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΣΤΙΣ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008
Η περιοχή του Πλακιά είναι μια πανέμορφη παραλία νότια του Ρέθυμνου της Κρήτης. Το χωριό Σελλιά, μεσαιωνικό κέντρο της περιοχής, είναι μερικές εκατοντάδες μέτρα ψηλότερα, στην βουνοπλαγιά, δυτικά του Πλακιά Το εξαιρετικά ιδιαίτερο είναι ότι εδώ και καιρό οι ντόπιοι, αλλά και οι επισκέπτες της περιοχής, έχουν παρατηρήσει ένα περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο να αιωρείται στον ουρανό της περιοχής.
Μετά την επίσκεψη στην αρχαία Λισσό, όπου είχαμε την εμπειρία της θέασης UFO, πάνω από την παραλία της αρχαίας Σύιας (Σούγια) με πολλούς άλλους αυτόπτες μάρτυρες στις 13 Απριλίου 2008, υποψιασμένοι πλέον αρκετά, επισκεφθήκαμε τα Σελλιά Ρεθύμνου. Εκεί συναντήσαμε τον κ. Θεόδωρο Κ. που το ίδιο βράδυ μας έδειχνε στον ξάστερο ουρανό ένα συγκεκριμένο φωτεινό σημείο, δυτικά του Πλακιά και των Σελλίων. Ήταν σαν ένα αστέρι με τη διαφορά όχι υπήρχε ένα μικρό κόκκινο φωτάκι που φαινόταν να τρεμοπαίζει ή να στριφογυρίζει στο κέντρο του λευκού φωτός του αστεριού. Ενώ το παρατηρούσαμε συζητώντας για το αν είναι αστέρι ή δορυφόρος κι ενώ το αντικείμενο ήταν μέχρι τότε ακίνητο, αμέσως άρχισε να κατεβαίνει, μέχρι που χάθηκε πίσω από την κορυφογραμμή των λόφων. Ρωτήσαμε ποιο σημείο είναι εκεί κι ο Θεόδωρος είπε: «κάθισε στον Φοίνικα!»
Στην ερώτηση μας, τι είναι ο Φοίνικας, απάντησε ότι είναι ένα αρχαίο χωριό, εγκαταλελειμμένο τώρα πια. Αργότερα όταν κοιτάξαμε το χάρτη της Κρήτης, είδαμε ότι ο μόνος Φοίνικας που βρίσκεται στην κατεύθυνση αυτή, είναι η αρχαία πόλις στο σημερινό Λουτρό Σφακίων. Το χωριό Φοίνικας για το οποίο μας μιλούσε ο Θεόδωρος δεν υπήρχε στο χάρτη, αν και όπως βρήκαμε μετά, αυτός ο αρχαίος παράλιος οικισμός αναφέρεται από τον Στράβωνα (X, 475) ως Φοίνιξ Λαμπαίων και από την Γκαρντούσι, ως Απολλωνία. Ο χαρακτηρισμός των Λαμπαίων έγινε προφανώς για διάκριση από τον Φοίνικα της Ανώπολης Σφακίων, γιατί ανήκε στους κατοίκους της αρχαίας Λάμπης, ή Λάππας που βρισκόταν στη θέση της σημερινής Αργυρούπολης.
Αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τον Φοίνικα τον Ιούνιο, στο θερινό ηλιοστάσιο, έχοντας υπόψη ότι οι περισσότερες θεάσεις ΑΤΙΑ, γίνονται σε σημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και κυρίως κατά τη διάρκεια των ηλιοστασίων και των ισημεριών.
Φτάσαμε δυο μέρες μετά το φεγγάρι του Ιούνη στα Σελλιά. Τη φορά αυτή, είχαμε μαζί μας στην παρέα, τον κ. Κώστα Κακουδάκη, φίλο και καλό γνωστό ξεναγό, που λόγω του επαγγέλματος του γνωρίζει καλά τις περιοχές αυτές, αλλά και δυο σχετικά ανυποψίαστους φίλους, ως ανεξάρτητους παρατηρητές.. Φτάσαμε στον Πλακιά, την Παρασκευή 20 Ιούνη, χωρίς να είμαστε σίγουροι για το που ακριβώς έπρεπε να πάμε. Επισκεφθήκαμε πάλι τον Θεόδωρο που μας περίμενε στο σπίτι του.
Όμως στον πρωινό καφέ κι ενώ ετοιμαζόμασταν να ξεκινήσουμε, συνέβη κάτι αναπάντεχο όσο και τραγικό: ακούσαμε τις καμπάνες να χτυπούν με γρήγορο ρυθμό. Ο Γιώργος, από την παρέα, πετάχτηκε πάνω: «Παιδιά, φτωχιά!» Ο Θεόδωρος κι άλλοι βγήκαν να δουν χι συμβαίνει. Άκουσα τον Θεόδωρο να μονολογεί εμβρόντητος: «Πω, πω, καίγεσαι ο Φοίνικας». Πυκνός καπνός είχε καλύψει την περιοχή που βρίσκονται τα ερείπια. Πήγε πιο πέρα για να δει καλύτερα κι όταν επέστρεψε μας είπε περίλυπος όχι είναι μεγάλη φωτιά και καίει εκατοντάδες ελιές, ανάμεσα σε αυτές και αρκετές δικές του, ηλικίας άνω των πεντακοσίων ετών!
Έτσι μείναμε να παρακολουθούμε την εξέλιξη της φωτιάς από τα Σελλιά.
Η περιοχή είχε ήδη περικυκλωθεί από πυροσβέστες επί το έργον. Σε λιγότερο από μια ώρα έφτασαν δυο πυροσβεστικά αεροσκάφη τύπου Καναντέρ κι ένα ελικόπτερο Σκόρπιον κι άρχισαν να ρίχνουν νερό από αέρος.
Παραχωρούσαμε τη φωτιά με κιάλια. Κινιόταν προς τη θάλασσα και προς το ξερό μέρος του βουνού. Αν ο αέρας είχε διαφορετική κατεύθυνση ίσως να κινδύνευε όλος ο Πλακιάς. Ο Γιώργος ως συνήθως, άρχισε να τραβά φωτογραφίες από μακριά με το ζουμ.
Η περιοχή είχε ήδη περικυκλωθεί από πυροσβέστες επί το έργον. Σε λιγότερο από μια ώρα έφτασαν δυο πυροσβεστικά αεροσκάφη τύπου Καναντέρ κι ένα ελικόπτερο Σκόρπιον κι άρχισαν να ρίχνουν νερό από αέρος.
Παραχωρούσαμε τη φωτιά με κιάλια. Κινιόταν προς τη θάλασσα και προς το ξερό μέρος του βουνού. Αν ο αέρας είχε διαφορετική κατεύθυνση ίσως να κινδύνευε όλος ο Πλακιάς. Ο Γιώργος ως συνήθως, άρχισε να τραβά φωτογραφίες από μακριά με το ζουμ.
Τα αεροσκάφη πηγαινοέρχονταν συνεχώς από πάνω μας. Μας εντυπωσίασε η ακρίβεια των κινήσεων του ελικοπτέρου και των αεροσκαφών, παρόλο που υπήρξαν αντίξοες καιρικές συνθήκες με θυελλώδεις ανέμους έντασης 9 με 10 Μποφώρ! Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες καθώς περνούσαν πάνω από τα κεφάλια μας. Η όλη επιχείρηση της πυρόσβεσης στέφθηκε με πλήρη επιτυχία λίγο πριν πέσει το σκοτάδι.
Τη νύχτα με ευχαρίστηση διαπιστώσαμε όχι δεν υπήρξε αναζωπύρωση της φωτιάς.
Το μεσημέρι της Κυριακής η φτωχιά φαινόταν να έχει σβηστεί οριστικά κι έτσι μπορέσαμε επιτέλους να επισκεφθούμε το χώρο. Την ώρα που φτάναμε εκεί, συναντήσαμε και τους τελευταίους πυροσβέστες που είχαν μείνει για να ελέγξουν πιθανές εστίες. Μας δήλωσαν κι αυτοί εντυπωσιασμένοι από την πρωτοφανή ακρίβεια της αεροπυρόσβεσης.
Το μεσημέρι της Κυριακής η φτωχιά φαινόταν να έχει σβηστεί οριστικά κι έτσι μπορέσαμε επιτέλους να επισκεφθούμε το χώρο. Την ώρα που φτάναμε εκεί, συναντήσαμε και τους τελευταίους πυροσβέστες που είχαν μείνει για να ελέγξουν πιθανές εστίες. Μας δήλωσαν κι αυτοί εντυπωσιασμένοι από την πρωτοφανή ακρίβεια της αεροπυρόσβεσης.
Στο χώρο του Φοίνικα Λαμπαίων λοιπόν, είδαμε όχι πρόκειται για τα ερείπια ενός παλιού οικισμού μεσαιωνικής προέλευσης και ότι στο κέντρο του υπάρχουν τα υπολείμματα ενός μοναστηριού φρουριακής μορφής που μάλλον είχε χτισθεί κατά την ενετοκρατία.
Περίλυποι λοιπόν για την ζημιά που είχε κάνει στις ελιές η φωτιά γυρίσαμε στο Ηράκλειο την Κυριακή το βράδυ. Ήμασταν τόσο απογοητευμένοι που δεν κοιτάξαμε καν, τις φωνογραφίες και τα βίντεο που είχαμε βγάλει. Ημέρα Τρίτη, ο κ. Γιώργος με πήρε τηλέφωνο και ζήτησε να δει τα βίντεο που είχα τραβήξει, γιατί στις δικές του φωνογραφίες υπήρχαν πολλά παράξενα ιπτάμενα αντικείμενα! Το ίδιο ζήτησε κι από τον Κώστα Κακουδάκη. Πράγματι κάτι περίεργο υπήρχε και στις δικές μας λήψεις.
Περίλυποι λοιπόν για την ζημιά που είχε κάνει στις ελιές η φωτιά γυρίσαμε στο Ηράκλειο την Κυριακή το βράδυ. Ήμασταν τόσο απογοητευμένοι που δεν κοιτάξαμε καν, τις φωνογραφίες και τα βίντεο που είχαμε βγάλει. Ημέρα Τρίτη, ο κ. Γιώργος με πήρε τηλέφωνο και ζήτησε να δει τα βίντεο που είχα τραβήξει, γιατί στις δικές του φωνογραφίες υπήρχαν πολλά παράξενα ιπτάμενα αντικείμενα! Το ίδιο ζήτησε κι από τον Κώστα Κακουδάκη. Πράγματι κάτι περίεργο υπήρχε και στις δικές μας λήψεις.
Επτά ακόμη φωτογραφίες που παρουσιάζουν τα αινιγματικά σκάφη που συνόδευαν τα σκάφη πυρόσβεσης. Παρατηρήστε στην εκάστου μεγάθυμη ότι το σχήμα τους είναι κυκλικό, δισκοειδές ή σχήμα καμπάνας. Αν η παρουσία τους συνδυαστεί με τις έντονες φήμες για την «μόνιμη» σχεδόν παρουσία άγνωστης πηγής φωτός στον ουρανό της περιοχής κάθε βραδύ, μπορούν να εξαχθούν ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Πάντως η γρήγορη και επιτυχής έκβαση της επιχείρησης πυρόσβεσης δείχνει ότι οι αινιγματικοί επισκέπτες -; όποιοι κι αν είναι -; είχαν φιλικές διαθέσεις.
Αυτό το οποίο μπορούσαμε να διακρίνομε καθαρά στις φωτογραφίες του κ. Γιώργου, ήταν κάποια αρκετά μικρότερα σε σύγκριση με το ελικόπτερο, ιπτάμενα δισκοειδή αντικείμενα μεταλλικής υφής, τα οποία βρισκόταν στο χώρο γύρω από τα Καναντέρ και το Σκόρπιον καθ” όλη τη διάρκεια της πυρόσβεσης. Φυσικά, εμείς δεν είχαμε αντιληφθεί τίποτε όσο βρισκόμασταν στο Φοίνικα. Στις φωνογραφίες εμφανίζονται καθαρά τα αντικείμενα να δημιουργούν σχηματισμούς σε σχέση με τις εναέριες δυνάμεις πυρόσβεσης.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ενώ σε κάποιες φωτογραφίες φαίνονται πιο καθαρά, σε άλλες – που έχουν παρθεί με διαφορά δευτερόλεπτου η μια από την άλλη- εξαφανίζονταν κι εμφανίζονται σε επόμενες κατά ένα «μαγικό» τρόπο.
Η μεγέθυνση μας έδειξε πεντακάθαρα το σχήμα των αντικειμένων αυτών. Κι όπως λένε κι οι Κινέζοι: Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις.. Όταν συνειδητοποιήσαμε τι ακριβώς ήταν αυτό που είχαμε βιώσει, μείναμε κατάπληκτοι. Προσπαθήσαμε να έρθουμε σε επαφή με κάποιον από το ρωσικό οχταμελές πλήρωμα του Σκόρπιον, για να διασταυρώσουμε τα στοιχεία και να ρωτήσουμε αν αυτοί αναλήφθηκαν τους αινιγματικούς συνόδους τους, αλλά μάθαμε μόνο όχι φιλοξενούνται στην 115 Σμηναρχία της Αεροπορίας Χανίων. Καταφέραμε να βρούμε στο τηλέφωνο μόνο τον” Έλληνα πιλότο του ενός Καναντέρ, ο οποίος μας δήλωσε ευγενικά ότι δεν μπορεί να μας μιλήσει, χωρίς την έγκριση της Υπηρεσίας του.
Έτσι αποφασίσαμε απλά να δημοσιεύσουμε τις φωνογραφίες και το γεγονός για να ενημερωθεί ο κόσμος και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Μετά από πολύωρη συζήτηση καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι τα αντικείμενα αυτά, αφ” ενός είναι πιθανόν να συνδέονται με το αντικείμενο που λέγεται ότι εντοπίζεται στον ουρανό της περιοχής και αφ” έτερου ότι δεν βρέθηκαν εκεί τυχαία για να παρακολουθήσουν τα γεγονότα, αλλά πιθανόν να είχαν και βοηθητικό ρόλο στην κατάσβεση της φωτιάς. Δεν νομίζουμε ότι ήταν εχθρικά αν κρίνουμε από την επιτυχή έκβαση της πυρόσβεσης.
Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για μια… «έξωθεν παρέμβαση» ή αν είναι κάποια προηγμένη τεχνολογία που μόλις αρχίζει να χρησιμοποιείται, αλλά οι φωνογραφίες παραμένουν αδιάψευστοι μάρτυρες της παρουσίας τους.
Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους. Το ειδικό ελικόπτερο «Σκόρπιον» με το οκταμελές ρωσικό πλήρωμα αδειάζει το νερό πάνω στις εστίες της πυρκαγιάς. Ωστόσο, μπορεί κάνεις να διακρίνει καθαρά τα μικρότερα σκάφη, άγνωστης προέλευσης που βρίσκονται πολύ κοντά στο ελικόπτερο. (Σημειώνουμε με βέλη και σε μεγάθυμη μέσα στο τετράγωνο.)
(Φάκελος Ελλάδα – Μάκης Ποδότας)
Σωκράτης Αικατερινίδης
Τρίτο Μάτι
Σωκράτης Αικατερινίδης
Τρίτο Μάτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου