Καρκίνος και θεραπεία
ΓΙΝΕ ΕΣΥ Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
Όσοι παρακολουθούν την σελίδα μας θα είναι ενήμεροι για την σημασία της εναλλακτικής ενημέρωσης, της αλκαλοποίησης του αίματος μέσω της διατροφής καθώς και τον πολύ σημαντικό ρόλο που παίζει ο ψυχισμός για την αποτροπή των ασθενειών. Στο άρθρο που ακολουθεί θα βρείτε πλήθος στοιχείων για το πώς οι φαρμακευτικές εταιρείες (όπως και το ιατρικό κατεστημένο που αυτές συντηρούν) εμποδίζουν την εξέλιξη στην ίαση του καρκίνου μέσω απλών φυσιολογικών μέσων αποφεύγοντας ταυτόχρονα την έκθεση σε αμφίβολης αποτελεσματικότητας μεθόδους όπως οι χημειοθεραπείες.
Την αλλαγή στην ιατρική σκέψη και πρακτική οφείλουμε να την φέρουμε μόνοι μας εμείς οι απλοί πολίτες. Υπάρχει άφθονη – αλλά κρυμμένη – γνώση πάνω στο θέμα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ας μην ολιγωρούμε να την φέρουμε στο φως.
Χ.Τ.
———–
Καρκίνος (από την Εναλλακτική Δράση)
«….Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη.»
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από τον όρκο που Ιπποκράτη ο οποίος παραβιάζεται ασυστόλως εν ονόματι του κέρδους. Διότι, πως να το κάνουμε, καλοί οι όρκοι αλλά και το χρήμα έχει τη χάρη του…. Αυτό φυσικά, το ξέρουν πολύ καλά οι φαρμακευτικές και το χρησιμοποιούν για να πουλήσουν δηλητήρια με τη βοήθεια των «υπηρετών του Ιπποκράτη», που συνήθως ξεχνάνε ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής τους και ζούνε τις ζωές τους μέσα από τον θάνατο άλλων ανθρώπων.
Πρόκειται για ένα «ειδύλλιο» που ξεκινά από πολύ νωρίς, όταν οι γιατροί είναι ακόμη φοιτητές και συνεχίζεται μέχρι το τέλος της καριέρας τους. Απ’ τα 11 δις δολάρια που ξοδεύονται κάθε χρόνο για την προώθηση των προϊόντων τους τα 5,5 δις δίδονται ως παροχές στους γιατρούς μέσω των ιατρικών επισκεπτών. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο ένα ποσό της τάξεως των 8.000 με 13.000 ευρώ ξοδεύεται ετησίως για κάθε γιατρό σε κάθε χώρα του κόσμου! Μιλάμε δηλαδή, για μία παράνομη μισθοδοσία που γίνεται απ’ τις Φαρμακοβιομηχανίες και δικαιολογείται ως απλή δωρεά. Φυσικά και οι απαιτήσεις των Φαρμακοβιομηχανιών ζητούν δικαίωση απ’ τις πωλήσεις σε χημικά φάρμακα και άλλα συναφή.
Τα ετήσια κέρδη των φαρμακευτικών ανέρχονται σε πολλά τρισεκατομμύρια δολλάρια.
Είναι ότι πιο κερδοφόρο υπάρχει στον κλάδο του εμπορίου με τη διαφορά – σε σύγκριση με άλλα είδη – οτι, είναι νόμιμα και απολύτως απαραίτητα για τη δημόσια υγεία, έχοντας φυσικά τις ευχές των αναρμόδιων «αρμοδίων» που τους παρέχουν άδεια κυκλοφορίας των «αγαθών» που παρασκευάζουν.
Και στην τελική, δεν έγινε και τίποτε αν το όλο σύστημα βασίζεται στο:
«ο θάνατός σου, η ζωή μου»
Είναι προφανές οτι για να επιβιώσουν οι φαρμακευτικές καθώς και οι παρατρεχάμενοι αυτών (βλ. Γιατροί), πρέπει συνεχώς να υπάρχουν άρρωστοι άνθρωποι. Έτσι λοιπόν, μέσα από ένα καλά στημένο σύστημα, έχουν καταφέρει να κρατάνε ομήρους, δισεκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι στηρίζουν όλες τις ελπίδες επιβίωσής τους στους «μεσσίες» που θα τους δώσουν το σωστό γιατρικό.
Ο Θάνατός σου, η Ζωή Μου..
Είναι γνωστό πως, όλα μα όλα τα φάρμακα έχουν παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από παρενέργειες φαρμάκων τα οποία οι γιατροί τους συνταγογραφούν για να αντιμετωπίσουν κάποια πάθηση που έχουν. Το πιο τραγικό στατιστικό στοιχείο όμως, είναι η παγκόσμια θνησιμότητα από τις χημειοθεραπείες που χορηγούνται σε καρκινοπαθείς. Εδώ, το νούμερο είναι σοκαριστικό: την τελευταία εικοσαετία σε όλο τον κόσμο, 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν οδηγηθεί στο θάνατο από τη χημειοθεραπεία… Σύμφωνα με τον Δρ Χάμερ, ο οποίος φυλακίστηκε επειδή πήγε κόντρα στο ιατρικό κατεστημένο με την ανακάλυψη της θεραπείας κατά του καρκίνου:
Η χημειοθεραπεία είναι μια απάτη, είναι απλά μια δηλητηρίαση με σκοπό την εξόντωση των ασθενών. Κανένας γιατρός δεν την παίρνει για τον εαυτό του ή την οικογένεια του. Η θνησιμότητα της χημειοθεραπείας, σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας Καρκίνου της Χαϊδελβέργης, ανέρχεται στο 98%!!!
Φυσικά, οι φαρμακοβιομηχανίες σε συνεργασία πάντα με τους γιατρούς, έχουν φροντίσει να δώσουν στη δημοσιότητα διαφορετικά στοιχεία ως προς την «επιτυχία» της χημειοθεραπείας, συμπεριλαμβάνοντας στα δεδομένα τους, την πενταετή επιβίωση των ασθενών μετά τη χορήγηση χημειοθεραπείας.
Το τι συμβαίνει μετά από πέντε χρόνια δεν το συζητούν καν…
Η ανακοίνωση επιμένει να δηλώνει με υπερηφάνια την επιτυχία της χημειοθεραπείας.
Η Άλλη Όψη
«Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα…»
Ευτυχώς για την ανθρωπότητα, υπάρχει και η μερίδα γιατρών που τιμούν τον όρκο τους.
Εννοείται φυσικά πως η ζωή τους δεν είναι εύκολη διότι είναι υποχρεωμένοι να παλεύουν καθημερινά με το κατεστημένο ιατρικό σύστημα, το οποίο προκειμένου να απαλλαγεί από την παρουσία τους, η οποία απειλεί να γκρεμίσει τους «ναούς της ακολασίας» τους οποίους έχουν χτίσει με θεμέλια τα εκατομμύρια πτώματα των ανθρώπων που σκότωσαν, είτε τους γελοιοποιούν, είτε τους χαρακτηρίζουν τρελούς, είτε τους εξαφανίζουν…
Η FDA δεν αφήνει τις εταιρείες να πωλούν προϊόντα με ιατρικές ιδιότητες, εκτός εάν έχουν πρώτα δοκιμαστεί με πολύ μεγάλο κόστος ώστε να εγκριθούν ως φάρμακα. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα..
Διττανθρακική Σόδα
Σε ένα φυλλάδιο του 1924 που δημοσιεύθηκε από την Arm & Hammer Soda Company, η εταιρία ξεκινά λέγοντας: «Η αποδεδειγμένη αξία της Arm & Hammer Διττανθρακικής Σόδας ως θεραπευτικού παράγοντα φαίνεται από τα ακόλουθα στοιχεία μιας εξέχουσας προσωπικότητας της ιατρικής που ονομάζεται Δρ Volney S . Cheney, σε επιστολή του προς την Εταιρία Church & Dwight:
«Το 1918 και 1919, ενώ καταπολεμούσα την γρίπη με τις Αμερικανικές Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, περιήλθε σε γνώση μου ότι σπανίως κάποιος που είχε αλκαλοποιηθεί με ανθρακικό νάτριο κολλούσε την νόσο, καθώς και ότι όσοι κολλούσαν αλλά έκαναν γρήγορα αλκαλοποίηση είχαν ήπια συμπτώματα.»
Το 1925 οι συνιστώμενες δόσεις από την Εταιρεία Arm and Hammer για τα κρυολογήματα και την γρίπη ήταν:
Κατά την διάρκεια της πρώτης ημέρας έξι φορές από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό, κάθε περίπου δύο ώρες.
Κατά την διάρκεια της δεύτερης ημέρας τέσσερις φορές από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό, με την ίδια συχνότητα
Κατά την τρίτη ημέρα από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό πρωί και βράδυ.
Στην συνέχεια μισό κουταλάκι σόδα με ένα ποτήρι δροσερό νερό κάθε πρωί μέχρι την αποθεραπεία.
Η μαγειρική σόδα προέρχεται από ένα φυσικό ορυκτό και είναι ένα από τα ασφαλέστερα και πιο χρήσιμα προϊόντα.
Ο δρ Tullio Simonici και ο Mark Sircus συμβουλεύουν την χρήση μαγειρικής σόδας, ακόμη και για την πιο σοβαρή από τις ασθένειες του: τον καρκίνο!
Δυστυχώς, παρ’ όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η μαγειρική σόδα πράγματι έχει τεράστιες δυνατότητες, όπως η αποτελεσματική και μη τοξική θεραπεία του καρκίνου, η συμβατική ιατρική αρνείται να το δεχθεί, αφού η μαγειρική σόδα δεν θα δώσει ποτέ τεράστια κέρδη για τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Ακόμη χειρότερα, προσπαθούν να δυσφημίσουν ή να καταστρέψουν εντελώς εκείνους που τολμούν να προβάλλουν φθηνές επιλογές θεραπείας όπως η μαγειρική σόδα.
Μην έχετε καμιά αμφιβολία για αυτό: η θεραπεία του καρκίνου είναι το «μπιφτέκι», και για όλες τις περιπτώσεις φαρμάκων θεραπείας φαίνεται να υπάρχει κάπου ένας άγραφος νόμος ότι το φάρμακο θα μελετηθεί και να γίνει δεκτό εφόσον υπάρχει πιθανότητα για μεγάλα κέρδη.
Ο δρ Simoncini, ο οποίος είναι ογκολόγος (ειδικός στον καρκίνο), απομακρύνθηκε από την ιατρική κοινότητα, όταν αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει συμβατικές μεθόδους θεραπείας του καρκίνου και αντί του όξινου ανθρακικού νατρίου.
Αυτό, παρά το γεγονός ότι είναι σε θέση να αποδείξει ότι το 99% του καρκίνου του μαστού και της ουροδόχου κύστης μπορεί να θεραπευθεί σε μόλις έξι ημέρες, χωρίς την χρήση χειρουργικής επέμβασης, χημειοθεραπείας ή ακτινοβολίας, χρησιμοποιώντας απλά μια τοπική συσκευή διείσδυσης (όπως καθετήρα) για να βάλει το διττανθρακικό νάτριο άμεσα με την μολυσμένη περιοχή στον ιστό του μαστού ή στην ουροδόχο κύστη σας!
Υπεροξείδιο του Υδρογόνου
Στο βιβλίο του «Κερδίζοντας τον πόλεμο με τον Καρκίνο», ο δρ Sircus γράφει:
«Το όξινο ανθρακικό νάτριο είναι η γρηγορότερη μέθοδος για να την επιστροφή της αλκαλικότητας του σώματος σε κανονικά επίπεδα. Το όξινο ανθρακικό είναι ανόργανο, πολύ αλκαλικό και όπως και άλλες ορυκτές ουσίες, στηρίζει έναν μεγάλο αριθμό βιολογικών λειτουργιών.
Το όξινο ανθρακικό νάτριο συμβαίνει να είναι ένα από τα πιο χρήσιμα φάρμακά μας επειδή η αλκαλική φυσιολογία είναι θεμελιώδους σημασίας για την ζωή και την υγεία».
Πολλές χημειοθεραπείες πράγματι περιλαμβάνουν σόδα για την προστασία των νεφρών του ασθενούς, την καρδιά και του νευρικού συστήματος. Έχει ειπωθεί ότι η χημειοθεραπεία χωρίς την ταυτόχρονη χορήγηση σόδας θα μπορούσε ενδεχομένως να σας σκοτώσει επί τόπου.
Θα μπορούσε, λόγω της ανάμειξης δηλητηρίων με μαγειρική σόδα, οι βελτιώσεις που παρατηρήθηκαν να είναι αποτέλεσμα της μαγειρικής σόδας και όχι των τοξικών δηλητηρίων; Ο δρ Sircus πιστεύει ότι θα μπορούσε.
«Δεν υπάρχουν μελέτες που να χωρίζουν τις επιπτώσεις της σόδας από τα τοξικά φάρμακα της χημειοθεραπείας και ούτε θα υπάρξουν ποτέ», λέει.
Υπεροξείδιο του Υδρογόνου (H2O2) – Η απαγορευμένη πανάκεια
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κατά 70%-80% από νερό, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου (89%) είναι οξυγόνο. Σχεδόν όλη η βιολογική ενέργεια του ανθρώπου πηγάζει από αυτό το δομικό στοιχείο, χάρη στο οποίο ο οργανισμός παραμένει ζωντανός και σε καλή κατάσταση. Και απόδειξη είναι το ότι ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει εβδομάδες χωρίς φαγητό, αρκετές μέρες χωρίς νερό, αλλά μόνο λίγα λεπτά χωρίς οξυγόνο.
Ο θεμελιώδης ρόλος του για τη διατήρηση της ζωής οδήγησε πολλούς επιστήμονες να μελετήσουν το ίδιο το οξυγόνο, καθώς και τη σχέση που μπορεί να έχει η έλλειψη του με την εμφάνιση ασθενειών, αλλά και την πιθανή αξιοποίηση του για την ανάκτηση της υγείας.
Το γενικότερο συμπέρασμα που προκύπτει από το σύνολο των μελετών είναι ότι η πρωταρχική αιτία των περισσότερων ασθενειών συνδέεται -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- με την ανεπαρκή παρουσία του, κυρίως σε κυτταρικό επίπεδο, και ότι η ενίσχυση του οργανισμού με επιπλέον οξυγόνο δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την πρόληψη ή καταπολέμηση της παθογένειας (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
Μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις για τη δύναμη του οξυγόνου στη θεραπευτική διαδικασία πραγματοποιήθηκε το 1931.
Ο δρ. Otto Warburg κέρδισε το βραβείο Νόμπελ στη Φυσιολογία και Ιατρική, όταν απέδειξε ότι, οι ιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν σε περιβάλλοντα πλούσια σε οξυγόνο, επειδή είναι αναεροβικοί.
Επιπλέον, ο Warburg μέσω των πειραμάτων του διαπίστωσε ότι η αφαίρεση οξυγόνου από το κύτταρο κατά 35%, το μετατρέπει σε καρκινικό.
Υποστήριξε ότι, η βασική αιτία του καρκίνου είναι η ανεπαρκής οξυγόνωση των κυττάρων και ότι, αν αντιστρέψουμε αυτό το δεδομένο, ο καρκίνος θα μπορούσε να νικηθεί (Otto Warburg, The prime cause and prevention of cancer, 30/6/1966).
Μετέπειτα μελέτες του ίδιου του Warburg και άλλων επιστημόνων συμπέραναν ότι, σχεδόν όλες οι τοξίνες και τα βακτήρια εξουδετερώνονται σε περιβάλλοντα πλούσια σε οξυγόνο (Otto Warburg, The prime cause and prevention of cancer).. Κάποιες από τις θεραπείες που αναπτύχθηκαν με κεντρικό γνώμονα την παραπάνω διαπίστωση ονομάστηκαν «οξειδωτικές» γιατί, από τη μια, προκαλούν οξείδωση των προσβεβλημένων από βλαβερούς μικροοργανισμούς κυττάρων και, από την άλλη, θωρακίζουν τα υγιή κύτταρα οξυγονώνοντας τα.
Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2O2) συγκαταλέγεται σε αυτές και, μαζί με το όζον (Ο2), συνιστούν τις βιο-οξειδωτικές θεραπείες. Ο μηχανισμός δράσης τους είναι παρόμοιος: όταν διαλύονται μέσα στο σώμα, απελευθερώνουν το επιπλέον άτομο οξυγόνου που εμπεριέχεται στη μοριακή τους σύνθεση, δημιουργώντας ένα καλά οξυγονωμένο περιβάλλον που έχει διπλή αποστολή: την πρόληψη και τη θεραπεία.
Ωστόσο, η ιατρική και φαρμακευτική βιομηχανία επιμένουν να μην εκμεταλλεύονται αυτές τις θεραπευτικές λύσεις – προφανώς επειδή δεν τους δίνεται κανένα οικονομικό κίνητρο. Τόσο το όζον όσο και το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι ουσίες που δεν μπορούν να πατενταριστούν και το κόστος παρασκευής τους είναι εξαιρετικά χαμηλό.
Επιπλέον, αν η θεραπευτική δράση τους αφορά όντως στο σύνολο των ασθενειών, τις μετατρέπει σε απειλή για την καθιερωμένη βιομηχανία ακριβών συμπτωματικών φαρμάκων και πολυδάπανων ιατρικών πρακτικών. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που το σύστημα δεν χρηματοδοτεί και επίσημες έρευνες που θα αποδείκνυαν την αξία τους (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
Πρωτοπόρος στην εκμετάλλευση αυτής της θεραπείας, της οποίας θεωρείται και πατέρας, υπήρξε ο δρ. Richard Willhelm. Κατά τη δεκαετία του 1940, ίδρυσε, τον οργανισμό Επιμορφωτικού Ενδιαφέροντος για το Υπεροξείδιο του Υδρογόνου (ECHO) θέλοντας να διαδώσει τα θεραπευτικά οφέλη του. Ο ίδιος το χρησιμοποίησε σε ασθενείς, βλέποντας πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε δερματικά προβλήματα, πολιομυελίτιδα και διανοητικές ανωμαλίες που προκύπτουν από βακτηριακές μολύνσεις.
Προτού το ανακαλύψει ο Willhelm, ο βρετανός γιατρός Τ. Η. Oliver το είχε χορηγήσει πρώτος με ενδοφλέβιες ενέσεις σε 25 ασθενείς που έπασχαν από πνευμονία. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: το ποσοστό θνησιμότητας από την ασθένεια έπεσε από το 80% στο 48% και η ενδοφλέβια έγχυση υπεροξειδίου του υδρογόνου έγινε το μυστικό όπλο αντιμετώπισης της επιδημίας πνευμονίας που ξέσπασε λίγο μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το 1950, ο δρ. Reginald Holman διεξήγαγε πειράματα, στα οποία χορηγούσε υπεροξείδιο του υδρογόνου 0,45%, διαλυμένο στο νερό, το οποίο στη συνέχεια έπιναν ποντίκια με καρκινικούς όγκους. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του, οι όγκοι εξαφανίστηκαν τελείως εντός ενός διαστήματος μεταξύ 15 και 60 ημερών (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
Πρόκειται για ελάχιστες περιπτώσεις της άγνωστης ιστορίας της θεραπευτικής δύναμης της ουσίας, οι οποίες αναφέρονται στο βιβλίο της Madison Cavanaugh The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases (Η θεραπεία του ενός λεπτού: το μυστικό για να γιατρέψεις σχεδόν όλες τις ασθένειες). Στο ίδιο βιβλίο έχουν συγκεντρωθεί και οι γνώμες ειδικών επιστημόνων που υποστηρίζουν τις εκπληκτικές ιδιότητες του υπεροξειδίου του υδρογόνου και γενικότερα των βιο-οξειδωτικών θεραπειών σε όλο το φάομα των ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης, και της τριπλής μάστιγας: AIDS, καρκίνος και καρδιακά προβλήματα.
Το 1993, ο Αμερικανός ερευνητής δρ. Charles H. Farr προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ στην Ιατρική, για την εργασία του σχετικά με την ευεργετική δράση του Υπεροξειδίου του Υδρογόνου στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Συμφωνά με την έρευνα του, τα κοκκιοκύτταρα (είδος λευκών αιμοσφαιρίων) παράγουν την ουσία που αμύνεται εναντίον βακτηρίων, παρασίτων και ζυμομυκήτων που προσβάλουν τον οργανισμό, ρυθμίζει τις ορμόνες και το σάκχαρο του αίματος, και αποτελεί απολυμαντικό, αντισηπτικό και οξειδωτικό παράγοντα (C. Η. Farr, The therapeutic use of H2O2, Townsend letter for Doctors, 1987).
Ο δρ. David G. Williams, ένας από τους κορυφαίους επι στήμονες φυσικών θεραπειών, αναφέρει: « Ο αρχικός σκεπτικισμός μου για τη θεραπευτική λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου με οδήγησε σε ενδελεχή έρευνα, κλινική εργασία και πειραματισμό. Καταλαβαίνω ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων πιθανότατα δεν θα πειστεί ποτέ, ωστόσο εγώ είμαι πεπεισμένος ότι το H2O2 είναι ασφαλές, διαθέσιμο και με εξωφρενικά μικρό κόστος. Αλλά το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι λειτουργεί!»
(David G. Williams, The many benefits of hydrogen peroxide, 17/7/2003)
Ο παθολόγος William C. Douglas προσθέτει ότι η ουσία «μπορεί να χορηγηθεί σχεδόν σε κάθε παθολογική περίπτωση, συχνά με εξαιρετικά αποτελέσματα» (William C. Douglas, MD, Hydrogen Peroxide: Medical Miracle, Second opinion publishing, 1996).
Σχόλιο Εναλλακτικής Δράσης: Πολύ σύντομα θα δημοσιεύσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
Κάνναβις
Ομάδα Αμερικανών ειδικών σε άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Molecular Cancer Therapeutics υποστηρίζει οτι, συστατικό της Ινδικής Κάνναβης μπορεί να εμποδίσει τον καρκίνο του μαστού να δώσει μεταστάσεις σε άλλα σημεία του σώματος. Ερευνητική ομάδα από το Ιατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτου της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον δρ Σον Μακ Aλιστερ, ευελπιστούν ότι η κανναβιδιόλη (cannabidiol ή CBD), μπορεί να είναι μια μη τοξική εναλλακτική λύση στη χημειοθεραπεία.
Σε αντίθεση με την ινδική κάνναβη, η κανναβιδιόλη δεν έχει ψυχο-ενεργές ιδιότητες, επομένως η χρήση της δεν παραβαίνει τους νόμους. Σπεύδουν, πάντως, να διευκρινίσουν ότι σε καμιά περίπτωση δεν συστήνουν τη χρήση ινδικής κάνναβης σε άτομα που πάσχουν από καρκίνο του μαστού. Προσθέτουν, επίσης, ότι είναι απίθανο οι αποτελεσματικές συγκεντρώσεις της κανναβιδιόλης στον οργανισμό να επιτυγχάνονται διά του καπνίσματος ινδικής κάνναβης. Η κανναβιδιόλη δρα μπλοκάροντας τη δραστηριότητα του γονιδίου Id-1, το οποίο πιστεύεται ότι ευθύνεται για την επιθετική εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων μακριά από το αρχικό σημείο του όγκου. Προηγούμενη μελέτη για την κανναβιδιόλη είχε δείξει ότι μπορεί να μπλοκάρει τους επιθετικούς καρκίνους του εγκεφάλου. Η παρούσα μελέτη δείχνει ότι έχει παρόμοια επίδραση και στα καρκινικά κύτταρα του μαστού, σε εργαστηριακό περιβάλλον.
Η κανναβιδιόλη, λοιπόν, προσφέρει ελπίδα μη τοξικής θεραπείας που θα μπορεί να επιτύχει τα ίδια αποτελέσματα, αλλά χωρίς τις επώδυνες παρενέργειες. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ήδη αρκετά αντικαρκινικά φάρμακα με φυτικά συστατικά είναι διαθέσιμα, όπως η χημική ουσία vincristine που εξάγεται από ένα είδος λουλουδιού που ονομάζεται Μυρτιά της Μαδαγασκάρης και χορηγείται στην αντιμετώπιση των καρκίνων του μαστού και των πνευμόνων.
Σε ολόκληρο τον κόσμο περισσότερες από 400.000 γυναίκες πεθαίνουν από καρκίνο του μαστού το χρόνο, ενώ εκτιμάται ότι ποσοστό 8% με 9% των γυναικών θα αναπτύξουν καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Αν ο καρκίνος διαγνωσθεί αρκετά γρήγορα, πριν επεκταθεί πέραν του μαστού, το πενταετές ποσοστό επιβίωσης των γυναικών με καρκίνο του μαστού ξεπερνά το 95%. Παρ’ όλες όμως τις προόδους στη διάγνωση και τη θεραπεία, ο καρκίνος του μαστού αποτελεί την κύρια αιτία θανάτων σχετιζόμενων με τον καρκίνο στις γυναίκες, και την υπ’ αριθμό τρία αιτία θανάτου συνολικά στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μετά την αρχική θεραπεία, περίπου 50% των ασθενών αναπτύσσουν μεταστατικό (προχωρημένο) καρκίνο του μαστού (MBC). Μετά την αρχική διάγνωση μεταστατικού καρκίνου του μαστού, ο διάμεσος χρόνος επιβίωσης αυτών των ασθενών είναι 18 έως 30 μήνες….
Δείτε το βίντεο με τη μαρτυρία ασθενούς που έπασχε από καρκίνο του δέρματος και θεραπεύτηκε με κανναβιδιόλη.
Φύλλα Ελιάς
Η αντιμετώπιση του καρκίνου με εκχύλισμα από φύλλα ελιάς δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Έχει προϊστορία!
Ο ιατρός Δημήτρης Λαμπρόπουλος από την Πάτρα, ήδη από το 1960, είχε πειραματιστεί και είχε πολλές επιτυχίες, με καρκινοπαθείς που είχαν εξαντλήσει κάθε ελπίδα, με τις συμβατικές θεραπευτικές μεθόδους.
Ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά θεραπευμένων είχε όταν οι ασθενείς έπιναν τον χυμό από φύλλα ελιάς ενώ βρίσκονταν σε κάποιο από τα αρχικά στάδια της νόσου!
Γνωστοποίησε τα συμπεράσματά του στις αρμόδιες ελληνικές αρχές, από έρευνες που ο ίδιος είχε κάνει σε πειραματόζωα, Τα στοιχεία των πειραμάτων του τα είχε στείλει και στο αντικαρκινικό ινστιτούτο τού Μέριλαντ ΗΠΑ. Από το τελευταίο πήρε την απάντηση ότι πράγματι η μέθοδος με τα φύλλα της ελιάς ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, και συντελεί στην θεραπεία της λευχαιμίας!
Όμως ποτέ δεν επιχορηγήθηκε μια μεγαλύτερη και πληρέστερη έρευνα, ώστε να γίνει επαλήθευση ή μή των συμπερασμάτων του με επανάληψη των πειραμάτων του. (γιατί άραγε)
Η αναλογία που πρότεινε και ο κ. Λαμπρόπουλος, ήταν 1 «πατημένο» ποτήρι με φύλλα ελιάς και 2 ποτήρια νερό σε μπλέντερ-με λεπίδια που κόβουν-. Αρχίζει το άλεσμα με λίγο νερό πρώτα, επι 3 λεπτά, και σταδιακά προσθέτουμε το υπόλοιπο νερό και ξανάλεθουμε. Σύμφωνα με την πρακτική του κ Λαμπρόπουλου, πρέπει να λαμβάνεται 1 μικρό ποτήρι (κρασίου) εκχυλίσματος από φύλλα ελιάς που παρασκευάσατε, 3 φορές την μέρα (πρωί-μεσημέρι-βράδυ), καθημερινά και χωρίς διακοπή, πριν ή μετά το φαγητό για τέσσερις μήνες το λιγότερο.
Το παρασκεύασμα είναι πικρό, και γι’αυτό αν δεν μπορείτε να το πίνετε σκέτο, τότε ανακατέψτε το με χυμό από άλλα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, όπως είναι το πορτοκάλι, ακτινίδιο, μάνγκο, ακόμα και μπανάνα, καρότο, ροδάκινα, μήλα, λαχανικά, και φυτό κρόκο Κοζάνης (αλλά όχι απαραίτητα) για να είναι πιο εύγεστο και ευεργετικό το ρόφημα.
Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που πρέπει να συνδυάζεται με αυτή όπως και με όλες τις θεραπείες κατά του καρκίνου, είναι η σωστή διατροφή η οποία πρέπει να περιέχει, πολλά λαχανικά και φρούτα και καθόλου κρέας και ζάχαρη.
Διαβάστε για την ελιά:
Διαβάστε για την ελιά:
Βιταμίνη C
Τα επίσημα στοιχεία της ιατρικής κοινότητας, κινούνται ακόμη σε πειραματικό επίπεδο αν και πριν από 30 χρόνια, το ενδιαφέρον για τις αντικαρκινικές ιδιότητες της βιταμίνης c, ήταν στο αποκορύφωμά του.
Ωστόσο κάποιες «καλά σχεδιασμένες» έρευνες το 1985 έδειξαν οτι οι ασθενείς με καρκίνο που λάμβαναν δόσεις βιταμίνης c, δεν είχαν κανένα όφελος… ( τυχαίο?δε νομίζω…).
Ευτυχώς, επιστήμονες «εκτός συστήματος» συνέχισαν τις έρευνες οι οποίες απέδειξαν οτι, οι υψηλές δόσεις βιταμίνης c έχουν σημαντικές δράσεις καταστολής και καταστροφής των καρκινικών κυττάρων,ενώ ταυτόχρονα αφήνουν ανεπηρέαστα τα κανονικά κύτταρα.
Οι γιατροί ισχυρίζονται οτι, χορήγηση πολύ υψηλών δόσεων βιταμίνης c ενδοφλεβίως, θεραπεύουν τον καρκίνο άμεσα με μοναδικές παρενέργειες κατά τη διάρκεια της θεραπείας, την δίψα και ελαφρυά ζάλη.
Για τις θεραπείες κατά του καρκίνου, των γιατρών Ryke Geerd Hamer και Wilhelm Reich, έχουμε ήδη αναφέρει στο miastala οπότε προχωράμε με κάποιες άλλες.
Βερίκοκο ή αλλιώς Β17
Υπάρχει ένας λαός, ο μακροβιότερος στον κόσμο, όπου ο καρκίνος είναι εντελώς άγνωστος.
Πρόκειται για την φυλή των Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και ισχυρίζεται οτι είναι… σπορά.. των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το φαινόμενο αυτό της μακροβιότητος δεν άφησε αδιάφορους τους επιστήμονες όλου του κόσμου, αλλά κυρίως των αμερικανών.
Κλιμάκιο από το Μεμόριαλ πήγε στην περιοχή και μελέτησε τη διατροφή των Χούνζα.
Με έκπληξη οι ερευνητές, διεπίστωσαν, ότι οι Χούνζα έτρωγαν πολύ απλά φαγητά, αλλά και πολλά βερίκοκα, μαζί με τα κουκούτσια τους.. ( εννοείται την ψίχα απ το κουκούτσι..)
Μάλιστα όσο περισσότερα βερίκοκα παράγει και καταναλώνει ένας Χούνζα, τόσο περισσότερο ανεβασμένη είναι η κοινωνική του θέση.
Όταν ένας δυτικός γιατρός επισκέφθηκε τους Χούνζα, του προσέφεραν βερίκοκα και αυτός έφτυνε τα κουκούτσια. Έτσι του είχανε μάθει.
Οι Χούνζα έκαναν όλοι έναν μορφασμό αηδίας, και του είπανε οτι: Πέταγε το καλύτερο.
Ο βιοχημικός Ernst Krebs ανεκάλυψε μέσα στα βερίκοκα, μιαν ουσία που ονομάστηκε Λεατρίλη ή βιταμίνη Β17.
Ο Διευθυντής ερευνών του Μεμόριαλ (που είναι η Μέκκα του καρκίνου) ο περίφημος επιστήμονας Κανεμάτσου Σιγκουίρα, πειραματίσθηκε με ποντικούς, χρησιμοποιώντας λεατρίλη..
Ο Σιγκουίρα έμεινε έκπληκτος. Ήταν η δυνατότερη αντικαρκινική ουσία του κόσμου που είχε δοκιμάσει ποτέ, όπως δήλωσε.
Πήγε λοιπόν στους ανωτέρους του και τους είπε τα ευχάριστα νέα.
Η πιο δυνατή αντικαρκινική ουσία της γης: Β17 η οποία βρίσκεται στα κουκούτσια από βερίκοκα.
Τι θα κέρδιζαν αυτοί με την αντικαρκινική αυτή ουσία προσβάσιμη στον καθένα;
Απλά τίποτα, ίσως λίγη δόξα…
Άλλωστε τα μέλη του Δ.Σ. του Μεμόριαλ ήταν όλοι στο..μισθολόγιο ..φαρμακευτικών εταιρειών..
Του είπαν λοιπόν να συνεχίσει τα πειράματα και…. να αποδείξει πως.. ήταν λάθος.
Οι διαδικασίες τροποποιήθηκαν και σχεδιάστηκαν με σκοπό να αποτύχουν και τελικά απέτυχαν. Αντικατέστησαν τον Σιγκουίρα με έναν κτηνίατρο, ο οποίος χορήγησε στα πειραματόζωα διαφορετική δόση από αυτή που χορηγούσε ο Ιάπωνας επιστήμονας και τα πειραματόζωα πέθαναν.
Τα αποτελέσματα αυτού του ψευδοπειράματος δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν τα παπαγαλάκια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Φυσικά από το 1980 που συνέβη οι αποδείξεις ακόμη αναμένονται. Δεν αποδείχθηκε! Ήταν απάτη η Β17, έλεγαν οι γιατροί που δεν γνώριζαν τις λεπτομέρειες.
Κανένας δεν θα μάθαινε την πραγματικότητα αν δεν επαναστατούσε η συνείδηση ενός θαρραλέου δημοσιογράφου που ως υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Μεμόριαλ γνώριζε την απάτη.
Διαβάστε επίσης: Καταπολέμηση του καρκίνου με πικραμύγδαλα και κουκούτσι από βερίκοκο
Χυμός Λεμονιού
Η πηγή αυτής της πληροφορίας είναι εντυπωσιακή: προέρχεται από μία εκ των μεγαλύτερων φαρμακευτικών εταιρειών στον κόσμο που διαβεβαιώνει ότι μετά από 20 χρόνια εργαστηριακών μελετών, που πραγματοποιήθηκαν από το 1970 και μετά:
Ο Χυμός του Λεμονιού είναι 10.000 φορές ισχυρότερος από τη Χημειοθεραπεία και σκοτώνει 12 ειδών Καρκινογόνα Κύτταρα.
Τα εξαχθέντα συμπεράσματα ήταν: καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα 12 τύπων καρκίνων, συμπεριλαμβανομένων, του εντέρου κόλον, του στήθους, του προστάτη, των πνευμόνων και του παγκρέατος. τα χημικά συστατικά του δένδρου κατέδειξαν ότι δρα 10.000 καλύτερα στην επιβράδυνση ανάπτυξης των καρκινογόνων κυττάρων από το φαρμακευτικό προϊόν adriamycin, ένα χημειοθεραπευτικό φαρμακευτικό προϊόν, που χρησιμοποιείται συνήθως στον κόσμο όλο.
Το πλέον εντυπωσιακό της θεραπείας είναι ότι με τον εξαγόμενο χυμό λεμονιού καταστρέφονται μόνον τα καρκινογόνα κύτταρα και δεν επιδρά στα υγιή. Το κείμενο κυκλοφόρησε από το Ινστιτούτο των Επιστήμων Υγείας, llc 819n, Charles Street, Βαλτιμόρη, MD 1201.
Διαβάστε περισσότερα για το λεμόνι:
Σελήνιο
Σελήνιο
Ο καθηγητής παθολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Σ. Καραγιαννόπουλος βασιζόμενος σε πλήθος μελετών, αναφέρει πως το σελήνιο – είναι ένα ιχνοστοιχείο όπως ο σίδηρος – είναι αντικαρκινικό.
Έχετε μήπως δει κανένα γιατρό να το χορηγεί στους ασθενείς του; Πείτε το μου για να σας πω μπράβο.
Η Κίνα πραγματοποίησε μελέτη σε 300.000 άτομα μαζί με το Πανεπιστήμιο Cornel των ΗΠΑ σχετικά με το σελήνιο επί 10 έτη. Είδατε τη μελέτη δημοσιευμένη πουθενά; Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
Το σελήνιο προλαβαίνει τον καρκίνο και βοηθάει τη θεραπεία του στο αρχικό στάδιο μαζί με βιταμίνη Ε.
Η μελέτη του καθηγητή Μιχελάκη που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Cancer Cell θα ανοίξει το δρόμο προς χρησιμοποίησή του ή θα θαφτεί και αυτό προς δόξα της χημειοθεραπείας…
Ένας καρκινοπαθής μπορεί να ζήσει περισσότερο και καλύτερα, αν δεν κάνει θεραπεία.
Αυτό είναι το συμπέρασμα του καθηγητή της ιατρικής Χάρτιν Τζόουνς και άλλες τρεις μελέτες ερευνητών υποστηρίζουν αυτή τη θέση η οποία δεν έχει αντικρουσθεί ΠΟΤΕ. Ο Τζόουνς δήλωσε σε συνέδριο της Αμερικανικής αντικαρκινικής εταιρείας ότι οι ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε καμιά αγωγή δεν πεθαίνουν νωρίτερα από τους ασθενείς στους οποίους εφαρμόζεται η ορθόδοξη αγωγή. Άλλωστε και στο τεύχος του Lancet της 13ης Απριλίου του 1991 ο Α. Μπρέιβμαν κάνει έκκληση για ένα περιορισμό του όλου χημειοθεραπευτικού τομέα.
Είναι άραγε κομπογιαννίτης ο Watson νομπελίστας -ναι αυτός που ανακάλυψε το DNA – όταν δήλωνε πως η χημειοθεραπεία και οι ακτινοβολίες είναι ένας σωρός σκατά?
Γιατί αποκρύπτεται αυτή η δήλωση του Watson; Μήπως είναι τσαρλατάνος ο L. Pauling με 2 βραβεία Νόμπελ όταν δήλωνε:
“θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι πως ο πόλεμος κατά του καρκίνου είναι σε μεγάλο βαθμό απάτη”.
Πηγές
terrapapers.com
miastaa.com
thisisvolos.gr
Και εάν ακόμα έχετε επιφυλάξεις, τότε διαβάστε κι αυτό
Η γιατροί απορρίπτουν την χημειοθεραπεία για τον εαυτό τους
Η γιατροί απορρίπτουν την χημειοθεραπεία για τον εαυτό τους
Σημείωση Εναλλακτικής Δράσης: Είναι φανερό ότι υπάρχουν εναλλακτικές αποτελεσματικές θεραπείες για τον καρκίνο όπως προκύπτουν και από τα παραπάνω αλλά και από άλλα άρθρα που θα συνεχίσουμε να δημοσιεύουμε στο μέλλον. Ωστίσο, επειδή η εποχή των φανατισμών έχει παρέλθει, σαφώς και δεν είναι κάθε εναλλακτική θεραπεία αποτελεσματική στη θεραπεία του καρκίνου και από την άλλη σίγουρα δεν αποβιώνουν όλοι όσοι υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο λόγος που δεν έχουμε αδιάσειστα στοιχεία για τις θεραπευτικές ιδιότητες των εναλλακτικών αυτών μορφών θεραπείας είναι διότι δεν γίνονται έρευνες γιατί απλούστατα δεν υπάρχει κανένα όφελος για τις φαρμακοβιομηχανίες. Ωστόσο μέχρι να γίνει αυτό, απλά θα υποθέτουμε χωρίς να μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι για τίποτα.
Τέλος, πιστεύουμε ότι η βάση της θεραπείας του καρκίνου (όπως και κάθε άλλης ασθένειας) βρίσκεται κατά κύριο λόγο στη θεωρία του Χάμερ
dr. Burzynski ο οποίος θεραπεύει το καρκίνο μακριά από τις παραδοσιακές μεθόδους – http://www.burzynskiclinic.com/
Υπάρχει και σχετικό τεκμηριογράφημα με ελληνικούς υποτίτλους, αναφορικά με το πόλεμο που του έκανε το FDA – http://www.youtube.com/watch?v=_vNbbfRW_Ak
Υπάρχει και σχετικό τεκμηριογράφημα με ελληνικούς υποτίτλους, αναφορικά με το πόλεμο που του έκανε το FDA – http://www.youtube.com/watch?v=_vNbbfRW_Ak
Όπως επίσης και το Dr. Royal Raymond Rife ο οποιός στις αρχές του 19ου αιώνα με το μικροσκόπιο του βρήκε λύσεις για όλες τις γνωστές ασθένεις –http://www.youtube.com/watch?v=AysfKyl8O9k
Η εξόντωση του Dr Royal Raymond Rife
μεγάλοι άνθρωποι! αλλά..., τεχνολογία
12 Σχόλια
Η σοβαρότερη συγκάλυψη της θεραπείας του καρκίνου από το 1930. Το μεγαλύτερο έγκλημα της σύγχρονης ιατρικής, η εξόντωση του Dr Royal Raymond Rife και η εξαφάνιση από τα ιατρικά συγγράμματα του όρου“Cryptocides primordiales” δηλαδή του κρυπτοιού του καρκίνου. Tο πραγματικά ενδιαφέρον μέρος στην ζωή του Rife ήταν η ανακάλυψη του κρυπτοιού του καρκίνου και η ανακάλυψη της θεραπείας !
Υπάρχουν πολλές αιτίες της δημιουργίας του καρκίνου. Από καρκινογόνα, βακτήρια, ιούς, παράσιτα μέχρι ακτινοβολίες που δεν είναι ορατές στο γυμνό μάτι. Για να αποδειχτεί ότι κάτι είναι η αιτία μιας αρρώστιας πρέπει να ακολουθηθούν κάποιοι κανόνες που καθιερώθηκαν με το θεώρημα του Koch. Π.χ. Σήμερα με αυτούς τους κανόνες δεν έχει αποδειχθεί ότι ο HIV είναι η αιτία του Aids.
O Rife απέδειξε χρησιμοποιώντας το θεώρημα του Koch ότι ο ιός που βρήκε προκαλούσε τον καρκίνο και βρήκε την θεραπεία. Ονόμασε τον ιό Cryptocides primordiales (αρχέγονο κρυφό δολοφόνο), αντέχει στους +400 βαθμούς Κελσίου μέχρι σχεδόν το απόλυτο μηδέν. Οπότε πάει περίπατο η αποστείρωση.
Εμβολίασε 400 εργαστηριακά ζώα με τον ιό και προκάλεσε 400 καρκίνους. Κατόπιν χρησιμοποίησε τις συσκευές που βλέπετε στις φωτογραφίες τις οποίες κατασκεύασε με πάρα πολύ κόπο. Εξέθεσε τα ζώα σε μια μορφή ενέργειας που ήταν μοναδική για τον Cryptocides primordiales και κατέστρεψε όλους τους όγκους. Μπορείτε να διαβάσετε για όλα αυτά στο βιβλίο του The Cancer Cure That Worked.Όταν ο Rife βγήκε δημόσια το πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας χρηματοδότησε μια ειδική ιατρική μονάδα να μελετήσει την νέα θεραπεία σε άρρωστους από καρκίνο οι οποίοι θα πέθαιναν οπωσδήποτε. Μετά από 130 ημέρες όλοι είχαν θεραπευθεί χωρίς καμία παρενέργεια από την θεραπεία.O επικεφαλής της ΑΜΑ πήγε με το τραίνο να επισκεφτεί τον Rife στο San Diego. Βγήκαν φωτογραφίες, η ιστορία μπήκε στην εφημερίδα San Diego Evening Tribune. Ο Rife είχε πάρει τον δρόμο για το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής.Σήμερα όσο και να ψάξετε να βρείτε αναφορές για τον Rife σε ιστορικά βιβλία θα δυσκολευτείτε πολύ. Επικοινωνήστε με εφημερίδα για συγκεκριμένες ημερομηνίες η για την ιστορία του και πιθανότατα θα σας πουν ότι λείπει από τα αρχεία τους. Είναι σαν ο Rife και η δουλειά του να έχουν εξαφανιστεί από τα χρονικά της ιστορίας. Το μικροσκόπιο του δεν υπήρξε ποτέ. Τα μηχανήματα του δεν υπήρξαν ποτέ. Ο ίδιος δεν υπήρξε ποτέ.
Η AMA ήθελε να τον κόψει. Οι φαρμακοβιομηχανίες ζητούσαν περισσότερες αποδείξεις πριν επιτρέψουν την χρήση των μηχανημάτων του. Όταν μια ιατρική συσκευή χρειάζεται έγκριση από το FDA κάθε χρήση της πρέπει να εκτιμηθεί (με κόστος εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια). Λάβετε υπόψιν ότι ο Rife είχε κατασκευάσει το μικροσκόπιο του και τα άλλα μηχανήματα και κατέστρεφε μικρόβια για δεκαετίες πριν το 1930. Από το 1934 έως το 1939 γιατροί σε όλη την Αμερική χρησιμοποιούσαν τα μηχανήματα του για να θεραπεύουν τον καρκίνο, ενώ ταυτόχρονα πιέζονταν να σταματήσουν. Τα ιατρεία τους διαρήχθηκαν και τα μηχανήματα κατασχέθηκαν.
Ένας μηχανικός που δούλευε μαζί του με την υποστήριξη της ΑΜΑ κατέθεσε μήνυση κατά του Rife. Αυτό ήταν η αρχή του τέλους. Οι ατελείωτες δίκες τον έφθειραν, έπαθε κατάθλιψη και έπινε πολύ. Και το τρομακτικό τέλος , του κλέψανε το μικροσκόπιο και βάλανε φωτιά στο εργαστήριο του, τα πάντα χαθήκανε. Το εργαστήριο Burnett Lab στην New Jersey που διακρίβωνε ανεξάρτητα την δουλειά του κάηκε τελείως. Ο Dr Milbank Johnson υποστηρικτής του και διακριβωτής της εργασίας του δηλητηριάστηκε.
Ο Dr Nemes που ντουμπλάριζε την δουλειά του Rife στο εργαστηριό του 40 μίλια μακρυά σκοτώθηκε στην μυστηριώδη φωτιά που έπιασε και καήκανε όλα τα αρχεία του. Ο πλησιέστερος συνεργάτης του πήρε δωρεά 200.000 δολαρίων και εξαφανίστηκε. Οι άνθρωποι που δουλεύανε μαζί του ξαφνικά αρνιόνταν ότι τον ξέρανε. Ο Rife βυθίστηκε περισσότερο στην κατάθλιψη και στον αλκοολισμό. Το 1940 η δουλειά του είχε εξαφανιστεί τελείως. Κάθε φορά που προσπαθούσε να ανασυστήσει την έρευνα του κυνηγιόταν, μέχρι που πέθανε σε ένα νοσοκομείο από υπερβολική δόση φαρμάκου που ο ίδιος δεν είχε εγκρίνει. Η δουλειά του Rife βασίζεται εν μέρει στην τεχνολογία Τεσλα, αυτή που με τόσο κόπο και δολιότητα εξαφάνισαν, προωθώντας και επιβάλλοντας σαν «μεγαλοφυΐα» έναν παν- ηλίθιο σαν τον Αινστάιν, -κάποιοι γελάνε εις βάρος μας πολύ- μπορείτε να μάθετε γιατί στον πιο κάτω σύνδεσμο.
Κανένας δεν κατάφερε να ξαναφτιάξει το μικροσκόπιο του Rife (που έδειχνε ζωντανούς τους ιούς μέσα στον άρρωστο). Αρκετοί από τους συνεργάτες του τις τελευταίες δύο δεκαετίες ξαναφτιάξανε τα μηχανήματα που δημιουργούν τις φωτεινές ακτινοβολίες που χρησιμοποιούσε. Χωρίς βέβαια το πανίσχυρο μικροσκόπιο του Rife και τα σκόπιμα προβλήματα από τις φαρμακοβιομηχανίες και το FDA, θα πάρει πολλά χρόνια πριν τα καταφέρουν.
Είναι λυπηρό που όλη αυτή η έρευνα διεξάγεται υπόγεια. Δεν υπάρχει εγγύηση για την ιατρική ελευθερία. Οι άνθρωποι που παίρνουν η θα πάρουν “τα φάρμακα του συνταξιούχου”, που χρειάζονται νοσοκομεία, γιατί τρώνε ζωικά και κάνουν όξινο τον οργανισμό τους, είναι ήδη νεκροί …απλά δεν το ξέρουν ακόμη. Προσπαθείστε να βρείτε το βιβλίο του Rife «The Cancer Cure that Worked» και φυσικά διαβάστε να μάθετε γιατί οι άνθρωποι εξακολουθούν να πληρώνουν πανάκριβα το ηλεκτρικό !!!!!! που θα ‘πρεπε να είναι δωρεάν ή σε ευτελή τιμή.
Το E = MC2 είναι η πιο διάσημη εξίσωση όλων των εποχών. Πρόκειται για ενα απολύτως εκπληκτικό επίτευγμα για το πόσο απολύτως λάθος είναι. Η εξίσωση αυτή δημιουργεί μια ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια και στη συνέχεια τα δεσμεύει όλα σε ένα όριο ταχύτητας. Γνωρίζουμε από την εργασία του καθενός από τον Faraday έως τον Τέσλα και τον Steinmetz ότι δεν υπάρχει καμία ισοδυναμία της ενέργειας με την μάζα.
Ο Oliver Heaviside καθιστά σαφές ότι η μάζα δεν έχει θέση σε Ηλεκτρικές Μονάδες. Αυτό συν η επίμονη έμφαση στην αδυναμία της να υπερβαίνει την ταχύτητα του φωτός στα κύρια χαρακτηριστικά της, δημιούργησαν ένα επιστημονικό meme του μυαλού γνωστό ως E = MC2. Ο Charles Wheatstone, ήδη από το 1868, απέδειξε ότι η ηλεκτρική ενέργεια κινείται o 288,00 μίλια το δευτερόλεπτο, σχεδόν 1,5 φορές ταχύτερα από ότι το φως με 186.000 μίλια ανά δευτερόλεπτο. Μόλις τώρα μπορούμε να δούμε πώς αυτή η meme εξίσωση φιλοτεχνήθηκε ειδικά για να δηλητηριάσει τα μυαλά όλων των μελλοντικών επιστημόνων και να απαγορεύει σε οποιονδήποτε να δει τις δυνατότητες της ηλεκτρικής ενέργειας.
Αυτός είναι ο λόγος που ξοδεύουν δισεκατομμύρια να ψάχνουν για κάποιο περιπλανώμενο «σωματίδιο του Θεού», το οποίο φυσικά και ποτέ δεν θα βρεθεί. Για το λόγο αυτό οι μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις ανακοινώνονται στα ψιλά και δεν ακούγονται ποτέ ξανά, ούτε φυσικά τίθενται σε εφαρμογή. Η σύγχρονη φυσική βασίζεται σε ψέματα και παίζουν με τις λέξεις για να μας κρατήσουν μακρυά απ’ την εξέταση των «μη φυσικών φαινόμενων» που ελέγχουν όλα τα φυσικά φαινόμενα, όπως και την ηλεκτρική ενέργεια.
This video covers just a short part of the amazing story of Dr. Royal Raymond Rife. His life and his CURE for cancer using his frequency instruments. Please Google all the information in this video and learn about this suppressed cure. This is a crime.
Please like or dislike, share, subscribe, comment & Learn about Life!...
3D Medical Animation - What is Cancer?
http://www.youtube.com/watch?v=LEpTTo...
This Lady Was Curing Cancer So The Government Raided Her Home
http://www.youtube.com/watch?v=LPJfCJ...
Universal Cancer Cure : Dr. Royal Raymond Rife Proof of Concept : Donar Viral Immunity Concepts
http://www.youtube.com/watch?v=SJUbqA...
The Greater Good Movie Trailer HD
http://www.youtube.com/watch?v=aH7Ddn...
THE GREATER GOOD looks behind the fear, hype and politics that have polarized the vaccine debate in America today. The film re-frames the emotionally charged issue and offers, for the first time, the opportunity for a rational and scientific discussion on how to create a safer and more effective vaccine program.
Please like or dislike, share, subscribe, comment & Learn about Life!...
3D Medical Animation - What is Cancer?
http://www.youtube.com/watch?v=LEpTTo...
This Lady Was Curing Cancer So The Government Raided Her Home
http://www.youtube.com/watch?v=LPJfCJ...
Universal Cancer Cure : Dr. Royal Raymond Rife Proof of Concept : Donar Viral Immunity Concepts
http://www.youtube.com/watch?v=SJUbqA...
The Greater Good Movie Trailer HD
http://www.youtube.com/watch?v=aH7Ddn...
THE GREATER GOOD looks behind the fear, hype and politics that have polarized the vaccine debate in America today. The film re-frames the emotionally charged issue and offers, for the first time, the opportunity for a rational and scientific discussion on how to create a safer and more effective vaccine program.
By Jeff Rense
BACTERIA AND VIRUSES
THE AMERICAN MEDICAL ASSOCIATION
THE MAN WHO FOUND THE CURE FOR CANCER
THE EARLY 1930s
"BX"—THE VIRUS OF CANCER
THE AMERICAN MEDICAL ASSOCIATION
THE MAN WHO FOUND THE CURE FOR CANCER
THE EARLY 1930s
"BX"—THE VIRUS OF CANCER
In the summer of 1934 in California, under the auspices of the University of Southern California, a group of leading American bacteriologists and doctors conducted the first .successful cancer clinic. The results showed that:
a) cancer was caused by a micro-organism;
b) the micro-organism could be painlessly destroyed in terminally ill cancer patients; and
c) the effects of the disease could be reversed.
b) the micro-organism could be painlessly destroyed in terminally ill cancer patients; and
c) the effects of the disease could be reversed.
The technical discovery leading to the cancer cure had been described in Science magazine in 1931. In the decade following the 1934 clinical success, the technology and the subsequent, successful treatment of cancer patients was discussed at medical conferences, disseminated in a medical journal, cautiously but professionally reported in a major newspaper, and technically explained in an annual report published by the Smithsonian Institution.
However, the cancer cure threatened a number of scientists, physicians, and financial interests. A cover-up was initiated. Physicians using the new technology were coerced into abandoning it. The author of the Smithsonian article was followed and then was shot at while driving his car. He never wrote about the subject again. All reports describing the cure were censored by the head of the AMA (American Medical Association) from the major medical journals. Objective scientific evaluation by government laboratories was prevented. And renowned researchers who supported the technology and its new scientific principles in bacteriology were scorned, ridiculed, and called liars to their face. Eventually, a long, dark silence lasting decades fell over the cancer cure. In time, the cure was labelled a 'myth'—it never happened. However, documents now available prove that the cure did exist, was tested successfully in clinical trials, and in fact was used secretly for years afterwards—continuing to cure cancer as well as other diseases.
In 19th century France, two giants of science collided. One of them is now world-renowned—Louis Pasteur. The other, from whom Pasteur stole many of his best ideas, is now essentially forgotten—Pierre Bechamp.
One of the many areas in which Pasteur and Bechamp argued concerned what is today known as pleomorphism—the occurrence of more than one distinct form of an organism in a single life cycle. Bechamp contended that bacteria could change forms. A rod-shaped bacterium could become a spheroid, etc. Pasteur disagreed. In 1914, Madame Victor Henri of the Pasteur Institute confirmed that Bechamp was correct and Pasteur wrong.
But Bechamp went much further in his argument for pleomorphism. He contended that bacteria could 'devolve' into smaller, unseen forms—what he called microzyma. In other words, Bechamp developed—on the basis of a lifetime of research—a theory that microorganisms could change their essential size as well as their shape, depending on the state of health of the organism in which the micro-organism lived. This directly contradicted what orthodox medical authorities have believed for most of the 20th century. Laboratory research in recent years has provided confirmation for Bechamp's notion.
This seemingly esoteric scientific squabble had ramifications far beyond academic institutions. The denial of pleomorphism was one of the cornerstones of 20th century medical research and cancer treatment An early 20th century acceptance of pleomorphism might have prevented millions of Americans from suffering and dying of cancer.
In a paper presented to the New York Academy of Sciences in 1969, Dr Virginia Livingston and Dr Eleanor Alexander-Jackson declared that a single cancer micro-organism exists. They said that the reason the army of cancer researchers couldn't find it was because it changed form. Livingston and Alexander-Jackson asserted:
"The organism has remained an unclassified mystery, due in part to its remarkable pleomorphism and its stimulation of other micro-organisms. Its various phases may resemble viruses, micrococci, diptheroids, bacilli, and fungi."
THE AMERICAN MEDICAL ASSOCIATION
The American Medical Association was formed in 1846 but it wasn't until 1901 that a reorganisation enabled it to gain power over how medicine was practised throughout America. By becoming a confederation of state medical associations and forcing doctors who wanted to belong to their county medical society to join the state association, the AMA soon increased its membership to include a majority of physicians. Then, by accrediting medical schools, it began determining the standards and practices of doctors. Those who refused to conform lost their licence to practise medicine.
Morris Fishbein was the virtual dictator of the AMA from the mid-1920s until he was ousted on June 6,1949 at the AMA convention in Atlantic City. But even after he was forced from his position of power because of a revolt from several state delegations of doctors, the policies he had set in motion continued on for many years. He died in the early 1970s.
A few years after the successful cancer clinic of 1934, Dr R. T. Hamer, who did not participate in the clinic, began to use the procedure in Southern California. According to Benjamin Cullen, who observed the entire development of the cancer cure from idea to implementation, Fishbein found out and tried to "buy in". When he was turned down, Fishbein unleashed the AMA to destroy the cancer cure. Cullen recalled:
"Dr Hamer ran an average of forty cases a day through his place. He had to hire two operators. He trained them and watched them very closely. The case histories were mounting up very fast. Among them was this old man from Chicago. He had a malignancy all around his face and neck. It was a gory mass. Just terrible, just a red gory mass. It had taken over all around his face. It had taken on one eyelid at the bottom of the eye. It had taken off the bottom of the lower lobe of the ear and had also gone into the cheek area, nose and chin. He was a sight to behold."
"But in six months all that was left was a little black spot on the side of his face and the condition of that was such that it was about to fall off. Now that man was 82 years of age. I never saw anything like it. The delight of having a lovely clean skin again, just like a baby's skin."
"Well he went back to Chicago. Naturally he couldn't keep still and Fishbein heard about it. Fishbein called him in and the old man was kind of reticent about telling him. So Fishbein wined and dined him and finally learned about his cancer treatment by Dr Hamer in the San Diego clinic."
"Well soon a man from Los Angeles came down. He had several meetings with us. Finally he took us out to dinner and broached the subject about buying it. Well we wouldn't do it. The renown was spreading and we weren't even advertising. But of course what did it was the case histories of Dr Hamer. He said that this was the most marvellous development of the age. His case histories were absolutely wonderful"
"Fishbein bribed a partner in the company. With the result we were kicked into court—operating without a license. I was broke after a year."
In 1939, under pressure from the local medical society, Dr R. T. Hamer abandoned the cure. He is not one of the heroes of this story.
Thus, within the few, short years from 1934 to 1939, the cure for cancer was clinically demonstrated and expanded into curing other diseases on a daily basis by other doctors, and then terminated when Morris Fishbein of the AMA was not allowed to "buy in". It was a practice he had developed into a cold art, but never again would such a single mercenary deed doom millions of Americans to premature, ugly deaths. It was the AMA's most shameful hour.
Another major institution which 'staked its claim' in the virgin territory of cancer research in the 1930-1950 period was Memorial Sloan-Kettering Cancer Center in New York. Established in 1884 as the first cancer hospital in America, Memorial Sloan-Kettering from 1940 to the mid-1950s was the centre of drug testing for the largest pharmaceutical companies. Cornelius P. Rhoads, who had spent the 1930s at the Rockefeller Institute, became the director at Memorial Sloan-Kettering in 1939. He remained in that position until his death in 1959. Rhoads was the head of the chemical warfare service from 1943-1945, and afterwards became the nation's premier advocate of chemotherapy.
It was Dr Rhoads who prevented Dr Irene Diller from announcing the discovery of the cancer micro-organism to the New York Academy of Sciences m 1950. It also was Dr Rhoads who arranged for the funds for Dr Caspe's New Jersey laboratory to be cancelled after she announced the same discovery in Rome in 1953. An IRS investigation, instigated by an unidentified, powerful New York cancer authority, added to her misery, and the laboratory was closed.
Thus the major players on the cancer field are the doctors, the private research institutions, the pharmaceutical companies, the American Cancer Society, and also the US government through the National Cancer Institute (organising research) and the Food and Drug Administration (the dreaded FDA which keeps the outsiders on the defensive through raids, legal harassment, and expensive testing procedures).
THE MAN WHO FOUND THE CURE FOR CANCER
In 1913, a man with a love for machines and a scientific curiosity, arrived in San Diego after driving across the country from New York. He had been born in Elkhorn, Nebraska, was 25 years old, and very happily married. He was about to start a new life and open the way to a science of health which will be honoured far into the future. His name was Royal Raymond Rife. Close friends, who loved his gentleness and humility while being awed by his genius, called him Roy.
Royal R. Rife was fascinated by bacteriology, microscopes and electronics. For the next seven years (including a mysterious period in the Navy during World War I in which he travelled to Europe to investigate foreign laboratories for the US government), he thought about and experimented in a variety of fields as well as mastered the mechanical skills necessary to build instruments such as the world had never imagined.
By the late 1920s, the first phase of his work was completed. He had built his first microscope, one that broke the existing principles, and he had constructed instruments which enabled him to electronically destroy specific pathological micro-organisms.
Rife believed that the minuteness of the viruses made it impossible to stain them with the existing acid or aniline dye stains. He'd have to find another way. Somewhere along the way, he made an intuitive leap often associated with the greatest scientific discoveries. He conceived first the idea and then the method of staining the virus with light He began building a microscope which would enable a frequency of light to coordinate with the chemical constituents of the particle or micro-organism under observation.
Rife's second microscope was finished in 1929. In an article which appeared in the Los Angeles Tunes Magazine on December 27, 1931, the existence of the light-staining method was reported to the public:
"Bacilli may thus be studied by their light, exactly as astronomers study moons, suns, and stars by the light wnich comes from them through telescopes. The bacilli studied are living ones, not corpses killed by stains."
Throughout most of this period. Rife also had been seeking a way to identify and then destroy the micro-organism which caused cancer. His cancer research began in 1922. It would take him until 1932 to isolate the responsible micro-organism which he later named simply the "BX virus".
THE EARLY 1930s
In 1931, the two men who provided the greatest professional support to Royal R. Rife came into his life. Dr Arthur I. Kendall, Director of Medical Research at Northwestern University Medical School in Illinois, and Dr Milbank Johnson, a member of the board of directors at Pasadena Hospital in California and an influential power in Los Angeles medical circles.
Dr Kendall had invented a protein culture medium (called "K Medium" after its inventor) which enabled the 'filtrable virus' portions of a bacteria to be isolated and to continue reproducing. This claim directly contradicted the Rockefeller Institute's Dr Thomas Rivers who in 1926 had authoritatively stated that a virus needed a living tissue for reproduction. Rife, Kendall and others were to prove within a year that it was possible to cultivate viruses artificially. Rivers, in his ignorance and obstinacy, was responsible for suppressing one of the greatest advances ever made in medical knowledge.
Kendall arrived in California in mid-November 1931 and Johnson introduced him to Rife. Kendall brought his "K Medium" to Rife and Rife brought his microscope to Kendall.
A typhoid germ was put in the "K Medium", triple-filtered through the finest filter available, and the results examined under Rife's microscope. Tiny, distinct bodies stained in a turquoise-blue light were visible. The virus cultures grew in die "K Medium" and were visible. The viruses could be 'light'-stained and then classified according to their own colours under Rife's unique microscope.
A later report which appeared in the Smithsonian's annual publication gives a hint of the totally original microscopic technology which enabled man to see a deadly virus-size micro-organism in its live state for the first time (the electron microscope of later years kills its specimens):
"Then they were examined under the Rife microscope where the filterable virus form of typhoid bacillus, emitting a blue spectrum colour, caused the plane of polarization to be deviated 4.8 degrees plus. When the opposite angle of refraction was obtained by means of adjusting the polarizing prisms to minus 4.8 degrees and the cultures of viruses were illuminated by the monochromatic beams coordinated with the chemical constituents of the typhoid bacillus, small, oval, actively motile, bright turquoise-blue bodies were observed at 5,000X magnification, in high contrast to the colorless and motionless debris of the medium. These tests were repeated 18 times to verify the results."
Following the success, Dr Milbank Johnson quickly arranged a dinner in honour of the two men in order that the discovery could be announced and discussed. More man 30 of the most prominent medical doctors, pathologists, and bacteriologists in Los Angeles attended this historic event on November 20,1931. Among those in attendance were Dr Alvin G. Foord, who 20 years later would indicate he knew little about Rife's discoveries, and Dr George Dock who would serve on the University of Southern California's Special Research Committee overseeing the clinical work until he, too, would 'go over' to the opposition.
On November 22, 1931, the Los Angeles Times reported this important medical gathering and its scientific significance:
"Scientific discoveries of the greatest magnitude, including a discussion of the world's most powerful microscope recently perfected after 14 years' effort by Dr Royal R. Rife of San Diego, were described Friday evening to members of the medical profession, bacteriologists and pathologists at a dinner given by Dr Milbank Johnson in honour of Dr Rife and Dr A. I. Kendall."Before the gathering of distinguished men, Dr Kendall told of his researches in cultivating the typhoid bacillus on his new "K Medium". The typhoid bacillus is nonfilterable and is large enough to be seen easily with microscopes in general use. Through the use of "Medium K", Dr Kendall said, the organism is so altered that it cannot be seen with ordinary microscopes and it becomes small enough to be ultra-microscopic or filterable. It then can be changed back to the microscopic or non-filterable form."Through the use of Dr Rife's powerful microscope, said to have a visual power of magnification to 17,000 times, compared with 2,000 times of which the ordinary microscope is capable, Dr Kendall said he could see the typhoid bacilli in the filterable or formerly invisible stage. It is probably the first time the minute filterable (virus) organisms ever have been seen."The strongest microscope now in use can magnify between 2,000 and 2,500 times. Dr Rife, by an ingenious arrangement of lenses applying an entirely new optical principle and by introducing double quartz prisms and powerful illuminating lights, has devised a microscope with a lowest magnification of 5,000 times and a maximum working magnification of 17,000 times."The new microscope, scientists predict, also will prove a development of the first magnitude. Frankly dubious about the perfection of a microscope which appears to transcend the limits set by optic science, Dr Johnson's guests expressed themselves as delighted with the visual demonstration and heartily accorded both Dr Rife and Dr Kendall a foremost place in the world's rank of scientists."
Five days later, the Los Angeles Times published a photo of Rife and Kendall with the microscope. It was the first time a picture of the super microscope had appeared in public. The headline read, "The World's Most Powerful Microscope".
Meanwhile, Rife and Kendall had prepared an article for the December 1931 issue of California and Western Medicine. "Observations on Bacillus Typhosus in its Filtrable State" described what Rife and Kendall had done and seen. The journal was the official publication of the state medical associations of California, Nevada and Utah.
The prestigious Science magazine then carried an article which alerted the scientific community of the entire nation. The December 11, 1931 Science News supplement included a section titled, "Filtrable Bodies Seen With The Rife Microscope". The article described Kendall's filtrable medium culture, the turquoise-blue bodies which were the filtered form of the typhoid bacillus, and Rife's microscope. It included the following description:
"The light used with Dr Rife's microscope is polarized, that is, it is passing through crystals that stop all rays except those vibrating in one particular plane. By means of a double reflecting prism built into the instrument, it is possible to turn this plane of vibration in any desired direction, controlling the illumination of the minute objects in the field very exactly."
On December 27, 1931, the Los Angeles Times reported that Rife had demonstrated the microscope at a meeting of 250 scientists. The article explained:
"This is a new kind of magnifier, and the laws governing microscopes may not apply to it... Or Rife has developed an instrument that may revolutionize laboratory methods and enable bacteriologists like Or Kendall, to identify the germs that produce about 50 diseases whose causes are unknown..."
Soon Kendall was invited to speak before the Association of American Physicians. The presentation occurred May 3 and 4, 1932 at Johns Hopkins University in Baltimore. And there Dr Thomas Rivers and Hans Zinsser stopped the scientific process. Their opposition meant that the development of Rife's discoveries would be slowed. Professional microbiologists would be cautious in even conceding the possibility that Rife and Kendall might have broken new ground. The depression was at its worst. The Rockefeller Institute was not only a source of funding but powerful in the corridors of professional recognition. A great crime resulted because of the uninformed, cruel and unscientific actions of Rivers and Zinsser.
The momentum was slowed at the moment when Rife's discoveries could have 'broken out' and triggered a chain reaction of research, clinical treatment and the beginnings of an entirely new health system. By the end of 1932, Rife could destroy the typhus bacteria, the polio virus, the herpes virus, the cancer virus and other viruses in a culture and in experimental animals. Human treatment was only a step away.
The opposition of Rivers and Zinsser in 1932 had a devastating impact on the history of 20th century medicine. (Zinsser's Bacteriology, in an updated version, is still a standard textbook.) Unfortunately, there were few esteemed bacteriologists who were not frightened or awed by Rivers.
But there were two exceptions to this generally unheroic crowd. Christopher Bird's article, "What Has Become Of The Rife Microscope?", which appeared in the March 1976 New Age Journal, reports:
"In the midst of the venom and acerbity the only colleague to come to Kendall's aid was the grand old man of bacteriology, and first teacher of the subject in the United States, Dr William H. 'Popsy' Welch, who evidently looked upon Kendall's work with some regard."
Welch was the foremost pathologist in America at one time. The medical library at Johns Hopkins University is named after him. He rose and said, "Kendall's observation marks a distinct advance in medicine." It did little good. By then Rivers and Zinsser were the powers in the field.
Kendall's other supporter was Dr Edward C. Rosenow of the Mayo Clinic's Division of Experimental Bacteriology. (The Mayo Clinic was then and is today one of the outstanding research and treatment clinics in the world. The Washington Post of January 6, 1987 wrote, "To many in the medical community, the Mayo Clinic is 'the standard' against which other medical centres are judged.") On July 5-7,1932, just two months after Kendall's public humiliation, the Mayo Clinic's Rosenow met with Kendall and Rife at Kendall's Laboratory at Northwestern University Medical School in Chicago.
"The oval, motile, turquoise-blue virus were demonstrated and shown unmistakably," Rosenow declared in the "Proceedings of the Staff Meetings of the Mayo Clinic, July 13,1932, Rochester, Minnesota". The virus for herpes was also seen. On August 26,1932, Science magazine published Rosenow's report, "Observations with the Rife Microscope of Filter Passing Forms of Micro-organisms".
In the article, Rosenow stated:
"There can be no question of the filterable turquoise-blue bodies described by Kendall. They are not visible by the ordinary methods of illumination and magnification... Examination under the Rife microscope of specimens, containing objects visible with the ordinary microscope, leaves no doubt of the accurate visualization of objects or particulate matter by direct observation at the extremely high magnification (calculated to be 8,000 diameters) obtained with this instrument"
Three days after departing from Rife in Chicago, Rosenow wrote to Rife from the Mayo Clinic:
"After seeing what your wonderful microscope will do, and after pondering over the significance of what you revealed with its use during those three strenuous and memorable days spent in Dr Kendall's laboratory, I hope you will take the necessary time to describe how you obtain what physicists consider the impossible.... As I visualise the matter, your ingenious method of illumination with the intense monochromatic beam of light is of even greater importance than the enormously high magnification..."
Rosenow was right. The unique 'colour frequency' staining method was the great breakthrough. Years later, after the arrival of television, an associate of the then deceased Rife would explain, "The viruses were stained with the frequency of light just like colours are tuned in on television sets." It was the best nontechnical description ever conceived.
"BX"—THE VIRUS OF CANCER
Rife began using Kendall's "K Medium" in 1931 in his search for the cancer virus. In 1932, he obtained an unulcerated breast mass that was checked for malignancy from the Paradise Valley Sanitarium of National City, California. But the initial cancer cultures failed to produce the virus he was seeking.
Then a fortuitous accident occurred. The May 11., 1938 Evening Tribune of San Diego later described what happened:
"But neither the medium nor the microscope were sufficient alone to reveal the filter-passing organism Rife found in cancers, he recounted. It was an added treatment which he found virtually by chance that finally made this possible, he related. He happened to test a tube of cancer culture within the circle of a tubular ring filled with argon gas activated by an electrical current, which he had been using in experimenting with electronic bombardment of organisms of disease. His cancer culture happened to rest there about 24 hours (with the current on the argon gas-filled tube), and then he noticed (under the microscope) that its appearance seemed to have changed. He studied and tested this phenomenon repeatedly, and thus discovered (cancer virus) filter-passing, red-purple granules in the cultures."
The BX cancer virus was a distinct purplish-red colour. Rife had succeeded in isolating the filterable virus of carcinoma.
Rife's laboratory notes for November 20,1932, contain the first written description of the cancer virus characteristics. Among them are two, unique to his method of classification using the Rife microscope: angle of refraction—12-3/10 degrees; colour by chemical refraction—purple-red.
The size of the cancer virus was indeed small. The length was 1/15 of a micron. The breadth was 1/20 of a micron. No ordinary light microscope, even in the 1980s, would be able to make the cancer virus visible.
Rife and his laboratory assistant E. S. Free proceeded to confirm his discovery. They repeated the method 104 consecutive times with identical results.
In time, Rife was able to prove that the cancer micro-organism had four forms:
1) BX (carcinoma);
2) BY (sarcoma—larger than BX);
3) Monococcoid form in the monocytes of the blood of over 90% of cancer patients.
When properly stained, this form can be readily seen with a standard research microscope;
4) Crytomyces pleomorphia fungi—identical morphologically to that of the orchid and of the mushroom.
2) BY (sarcoma—larger than BX);
3) Monococcoid form in the monocytes of the blood of over 90% of cancer patients.
When properly stained, this form can be readily seen with a standard research microscope;
4) Crytomyces pleomorphia fungi—identical morphologically to that of the orchid and of the mushroom.
Rife wrote in his 1953 book: "Any of these forms can be changed back to "BX" within a period of 36 hours and will produce in the experimental animal a typical tumour with all the pathology of true neoplastic tissue, from which we can again recover the "BX" micro-organism. This complete process has been duplicated over 300 times with identical and positive results.
Rife had proved pleomorphism. He had shown how the cancer virus changes form, depending on its environment. He had confirmed the work of Bechamp, of Kendall, of Rosenow, of Welch, and an army of pleomorphist bacteriologists who would come after him and have to battle the erroneous orthodox laws of Rivers and his legions of followers.
Rife said, "In reality, it is not the bacteria themselves that produce the disease, but the chemical constituents of these micro-organisms enacting upon the unbalanced cell metabolism of the human body that in actuality produce the disease. We also believe if the metabolism of the human body is perfectly balanced or poised, it is susceptible to no disease."
But Rife did not have time to argue theory. He would leave that for others. After isolating the cancer virus, his next step was to destroy it. He did this with his frequency instruments—over and over again. And then he did it with experimental animals, inoculating them, watching the tumours grow, and then killing the virus in their bodies with the same frequency instruments tuned to the same "BX" frequency.
Rife declared in 1953:
"These successful tests were conducted over 400 times with experimental animals before any attempt was made to use this frequency on human cases of carcinoma and sarcoma."
In the summer of 1934,16 terminally ill people with cancer and other diseases were brought to the Scripps 'ranch'. There, as Rife and the doctors worked on human beings for the first time, they learned much. In 1953 when Rife copyrighted his book, he made the real report of what happened in 1934. He wrote:
"With the frequency instrument treatment, no tissue is destroyed, no pain is felt, no noise is audible, and no sensation is noticed. A tube lights up and 3 minutes later the treatment is completed. The virus or bacteria is destroyed and the body then recovers itself naturally from the toxic effect of the virus or bacteria. Several diseases may be treated simultaneously."The first clinical work on cancer was completed under the supervision of Milbank Johnson, MD, which was set up under a Special Medial Research Committee of the University of Southern California. 16 cases were treated at the clinic for many types of malignancy. After 3 months, 14 of these so called hopeless cases were signed off as clinically cured by the start of five medical doctors and Dr Alvin G. Foord, MD, pathologist for the group. The treatments consisted of 3 minutes duration using the frequency instrument which was set on the mortal oscillatory rate for "BX" or cancer (at 3-day intervals). It was found that the elapsed time between treatments attains better results than the cases treated daily. This gives the lymphatic system an opportunity to absorb and cast off the toxic condition which is produced by the devitalised dead particles of the "BX" virus. No rise of body temperature was perceptible in any of these cases above normal during or after the frequency instrument treatment. No special diets were used in any of this clinical work, but we sincerely believe that a proper diet compiled for the individual would be of benefit" Date: December 1,1953.
Other members of the clinic were Whalen Morrison, Chief Surgeon of the Santa Fe Railway; George C. Dock, MD, internationally famous; George C Fischer, MD, Children's Hospital in New York; Arthur I. Kendall; Dr Zite, MD, Professor of Pathology at Chicago University, Rufus B. Von Klein Schmidt, President of the University of Southern California.
Dr Couche and Dr Carl Meyer, PhD, head of the Department of Bacteriological Research at the Hooper Foundation in San Francisco, were also present Dr Kopps of the Metabolic Clinic in La Jolla signed all 14 reports and knew of all the tests from his personal observation.
In 1956, Dr James Couche made the following declaration:
"I would like to make this historical record of the amazing scientific wonders regarding the efficacy of the frequencies of the Royal R. Rife Frequency Instrument..
"When I was told about Dr Rife and his frequency instrument at the Ellen Scripps home near the Scripps Institute Annex some twenty-two years ago, I went out to see about it and became very interested in the cases which he had there. And the thing that brought me into it more quickly than anything was a man who had a cancer of the stomach. Rife was associated at that time with Dr Milbank Johnson, MD, who was then president of the Medical Association of Los Angeles, a very wealthy man and a very big man in the medical world—the biggest in Los Angeles and he had hired this annex for this demonstration over a summer of time.
"In that period of time I saw many things and the one that impressed me the most was a man who staggered onto a table, just on the last end of cancer; he was a bag of bones. As he lay on the table, Dr Rife and Dr Johnson said, 'Just feel that man's stomach.' So I put my hand on the cavity where his stomach was underneath and it was just a cavity almost, because he was so thin; his backbone and his belly were just about touching each other."I put my hand on his stomach which was just one solid mass, just about what I could cover with my hand, somewhat like the shape of a heart. It was absolutely solid. And I thought to myself, well, nothing can be done for that. However, they gave him a treatment with the Rife frequencies and in the course of time over a period of six weeks to two months, to my astonishment, he completely recovered. He got so well that he asked permission to go to El Centro as he had a farm there and he wanted to see about his stock. Dr Rife said, 'Now you haven't the strength to drive to El Centro.'"Oh, yes,' said he. 'I have, but I'll have a man to drive me there.' As a matter of fact, the patient drove his own car there and when he got down to El Centro he had a sick cow and he stayed up all night with it. The next day he drove back without any rest whatsoever—so you can imagine how he had recovered."I saw other cases that were very interesting. Then I wanted a copy of the frequency instalment. I finally bought one of these frequency instruments and established it in my office."I saw some very remarkable things resulting from it in the course of over twenty years."
Footnote:
Biophysicists have now shown that there exists a crucial natural interaction between living matter and photons. This process is measurable at the cellular (bacterium) level. Other research has demonstrated that living systems arc extraordinarily sensitive to extremely low-energy electromagnetic waves. This is to say, each kind of cell or micro-organism has a specific frequency of interaction with the electromagnetic spectrum. By various means, Rife's system allowed adjusting the frequency of light impingeing on the specimen. By some insight he learned that the light frequency could be 'tuned' into the natural frequency of the micro-organism being examined to cause a resonance or feedback loop. In effect, under this condition, it can be said the micro-organism illuminated itself.
Rife extrapolated from his lighting technique, which we may be certain he undestood, that specific electromagnetic frequencies would have a negative effect on specific bacterial forms. There can remain no doubt that Rife demonstrated the correctness of his hypothesis to himself and those few who had the courage to look and the perceptual acuity to see! The same new discoveries in biophysics not only explain Rife's principle of illumination; they also explain his process for selective destruction of bacteria. The latter phenomenon is similar to ultrasonic cleaning, differing in delicate selectivity of wave form and frequency. Recently, researchers whose findings have been suppressed, have caused and cured cancer in the same group of mice by subjecting them to certain electromagnetic fields. Rife's work was far more sophisticated. He selected specific microscopic targets, and actually saw the targets explode.
A body of recognised scientific evidence now overwhelmingly supports the original cancer theories articulated and demonstrated by Rife fifty years ago. This includes modern AIDS research.
 |
| Dr. Royal Raymond Rife PhD |
This page contains many photos of Dr. Rife and those who were associated with him through the many years including the Bridges home and his laboratory. It will eventually include photos of his microscopes.
Many more photos to come
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου