Λαγοί και βάτραχοι

Οι λαγοί μιά φορά κάνανε συμβούλιο και συζητούσαν πόσο άθλια είναι η ζωή τους: «μας κυνηγάνε οι άνθρωποι, τα σκυλιά, οι λύκοι, οι αετοί…

και ποιός δέν μας κυνηγάει, και ποιός δέν μας τρώει! Είμαστε συνέχεια μές τον φόβο και κυριολεκτικά τρέμουνε, με το φόβο κοιτάζοντας συνεχώς ολόγυρα τρώμε, από φόβο κατοικούμε όχι πάνω στη γή, άλλα κρυμμένοι στα λαγούμια μας! Τέτοια ζωή που ζούμε, πιο καλά να πεθάνουμε!». Τότε όλοι ομόφωνα συμφώνησαν σε αυτό, και αποφάσισαν να πάνε να πνιγούν στη λίμνη για να σωθούν από τα βάσανά τους, και τότε έβλεπες ένα απέραντο κοπάδι από λαγούς να τρέχουν για να πάνε στη λίμνη.

Στις άκρες της λίμνης, εν τω μεταξύ, κάθονταν οι βάτραχοι, που σάν άκουσαν το ποδοβολητό των λαγών, τρόμαξαν και βούτηξαν όλοι μες τη λίμνη. Τότε ένας λαγός που ήταν μπροστά από τους άλλους, έβαλε μια φωνή: σταθείτε! Σταμάτησαν οι λαγοί το τρέξιμο, και ο λαγός, που τον είχαν οι άλλοι σε εκτίμηση, είπε: «φίλοι μου και συμπατριώτες μου, είδατε τους βατράχους πώς βούτηξαν στη λίμνη μόνο που άκουσαν το ποδοβολητό μας; Σίγουρα αυτοί είναι πιο δειλοί από εμάς, και αυτούς άλλωστε τους τρώνε φίδια, πελαργοί, και χίλια δυο άλλα ζώα! Ας μήν πάμε να πνιγούμε λοιπόν, ας μήν κάνουμε κακό στον εαυτόμας! Αφού υπάρχουν πολλά άλλα πλάσματα που φοβούνται περισσότερο παρά εμείς!».

Οι λαγοί άκουσαν αυτήν την παραίνεση, και δέν πήγαν να πνιγούν.
Αισώπου Μύθοι/Λαγωοί και βάτραχοι
Πηγή…

http://alfeiospotamos.gr/?p=12017