Στίχοι:
Μουσική:
Εγώ δε θέλω στη ζωή να κυβερνήσω
θέλω να μείνω οπαδός φανατικός
αυτών που πάντοτε την τρώνε από πίσω
και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς
θέλω να μείνω οπαδός φανατικός
αυτών που πάντοτε την τρώνε από πίσω
και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι
Οὐκ ἐθέλω ἄρχειν ἀλλ” ἐμμένειν ἀκόλουθος πιστός, τῶνδ” ὑποζυγίων καὶ ἀπολωλότων ἐσαεὶ.
Χαῖρε οῦν Δεσποτεία κατ” ὄναρ ἔχω τήν Ἀλήθειαν, αἴρων κιθάραν ἐμήν κιθαρῳδῶ: ὑμᾶς φιλῶ αλλ” οὐγαμῶ!
Χαῖρε οῦν Δεσποτεία κατ” ὄναρ ἔχω τήν Ἀλήθειαν, αἴρων κιθάραν ἐμήν κιθαρῳδῶ: ὑμᾶς φιλῶ αλλ” οὐγαμῶ!
Εγώ δε θέλω να με κάνετε σατράπη
ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά
απ’ το ραδιόφωνο σας στέλνω με αγάπη
τα τραγουδάκια μου και δυο γλυκά φιλιά
ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά
απ’ το ραδιόφωνο σας στέλνω με αγάπη
τα τραγουδάκια μου και δυο γλυκά φιλιά
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι
Εγώ δε θέλω τον αρμόδιο να παίξω
να αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών
είμαι απ’ αυτούς που πάντα μένουνε απ’ έξω
γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιγιόν
να αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών
είμαι απ’ αυτούς που πάντα μένουνε απ’ έξω
γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιγιόν
Οὐκ ἐθέλω σατράπην ὀρισθῆναι, οὐδέ συμπαιγνίας συνένοχον εἶναι. Τηλόθεν μεθ” ἡδέων ἀσπασμῶν πέμπω ὑμῖν ἀσμάτια ἐμὰ (Χαῖρε οῦν…)
Oὐκ ἐθέλω εὐπατρίδην παραστῆσαι τῶν λάθρᾳ βουλευομένων. Εἰμί τῶν αποκλειομένων, ὠς μὴ φέρων λοφεῖον ἤ χλαμύδα πορφυράν (Χαῖρε οῦν…)
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι. Πηγή…
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι. Πηγή…
Εάν μου επιτρέπετε, θα σας συστηθώ. Είμαι ο Αρχίλοχος ο λυρικός ποιητής στην υπηρεσία του Άρη:
……
Τον Άρη εγώ ξέρω ρηγάρχη μου
σ” αυτόν δουλεύω, ωστόσο
με το γλυκό τους χάρισμα
με προίκισαν οι μούσες.
σ” αυτόν δουλεύω, ωστόσο
με το γλυκό τους χάρισμα
με προίκισαν οι μούσες.
(Μετάφραση: Ι. Θ. Kακριδής)
όπως σωστά καταλάβατε είμαι
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ
Είμαι στη δούλεψη εγώ του Ενυάλιου τ” αφέντη, μα ακόμα
και των Μουσών τ” ακριβό δώρο το ξέρω
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ
Είμαι στη δούλεψη εγώ του Ενυάλιου τ” αφέντη, μα ακόμα
και των Μουσών τ” ακριβό δώρο το ξέρω
(Μετάφραση: Θρ. Σταύρου)
Ο Αρχίλοχος γεννήθηκε στη Πάροκαι γνώρισε τη μεγαλύτερη του ακμή περίπου το 650 π.χ.χ. Ο πατέρας του ήταν ο Τελεσικλής και μητέρα του η Ενίπω και υπήρξε αρχηγός της αποικιστικής εκστρατείας στη Θάσο. (Ο μουσικός πολιτισμός των Θασίων αρχίζει περίπου τον 7ο π.χ.χ. αιώνα, όταν αποικιστικός χρησμός του μαντείου των Δελφών παρακινούσε τους Πάριους:
«Άγγειλον Πάριοις Τελεσικλέες ως σε κελεύω. Νήσω εν Ηερίη (Θάσο) κτίζει ευδείελον άστυ».
Όπως ήταν φυσικό η δελφική συμβουλή είχε αποδέκτη τον Τελεσικλή ο οποίος κατείχε ιερατικό αξίωμα. Ο Τελεσικλής μαζί με το γιο του, τον Αρχίλοχο, ηγήθηκαν της αποικιστικής αποστολής στη Θάσο.
«Άγγειλον Πάριοις Τελεσικλέες ως σε κελεύω. Νήσω εν Ηερίη (Θάσο) κτίζει ευδείελον άστυ».
Όπως ήταν φυσικό η δελφική συμβουλή είχε αποδέκτη τον Τελεσικλή ο οποίος κατείχε ιερατικό αξίωμα. Ο Τελεσικλής μαζί με το γιο του, τον Αρχίλοχο, ηγήθηκαν της αποικιστικής αποστολής στη Θάσο.
Αυτά αναφέρονται στα γραπτά του έγκυρου ιστορικού Θουκυδίδη)..
Μαζί με τον Όμηρο και τον Ησίοδο ο Αρχίλοχος είναι μια γιγαντιαία μορφή της «Αγίας Τριάδος» του Ελληνισμού. Αν και „πατρικός του άξονας“ είναι ο Όμηρος – η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Αρχίλοχος ήταν ιωνική διάλεκτος των Κυκλάδων με ομηρικές επιδράσεις και ονομάστηκε Αρχιλόχειο-ο Αρχίλοχος είναι ο πρώτος Ευρωπαίος ποιητής που έστρεψε την ποίηση στον εσωτερικό άνθρωπο, στο «εδώ και τώρα».
Στον τάφο του ένα επιτύμβιο επίγραμμα ανέφερε ότι οι Μούσες
τον άφησαν να βρει τον Ίαμβο επειδή υπήρχε φόβος να ξεπεράσει τον Όμηρο στο εξάμετρο.
Νίκος Σάμιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου