Η αναγεννημένη Μάκιστος με τα χρήματα του Βαρδινογιάννη!

Προκειμένου να δοθούν κάποια στιγμή κάποιοι φόροι σε αυτό το μαφιόζικο κράτος,με άγνωστη τσέπη ως υποδοχέα,ήταν πράγματι μια κίνηση ματ που αφαίρεσε από τα κρατικά λαμόγια τη...μάσα!Τρανό παράδειγμα η κλοπή...Η Μαφία κατάργησε το Ταμείο Πυρόπληκτων!Κοινοί κλέφτες των δωρεών υπέρ των καμμένων!

Μακάρι σε κάθε απευκτέα καταστροφή να έρχονται αρωγοί οι ζάμπλουτοι Έλληνες...!

Παράδοση-Ολοκλήρωση Μακίστου από τον Όμιλο Βαρδινογιάννη

Αύριο Δευτέρα 27.09.10 θα τελεστεί γιορτή στην πλατεία της Μακίστου η οποία οργανώνει η Πρέσβυς καλής θελήσεως της Unesco Μαριάννα Βαρδινογιάννη και ο δήμος Ζαχάρως.
Κάπως έτσι σε γενικές γραμμές είναι η πρόσκληση η οποία ενημερώνει τους καλεσμένους για την αυριανή τελετή παράδοσης-ολοκλήρωσης του χωριού απο τον Όμιλο Βαρδινογιάννη.
Μετά από αρκετό καιρό και μετά από πολύ κόπο, γίνεται η παράδοση.
Πολιτικοί τοπικοί και εθνικοί θα παρευρεθούν, ντόπιοι και φυσικά τα ΜΜΕ.
Περισσότερο φωτογραφικό υλικό καθώς και ενημέρωση με το ποιοί περευρέθηκαν και μίλησαν θα έχετε αύριο.

Εις αύριον τα νεότερα λοιπόν.
Σας χαιρετώ απο την αποκαταστημένη Μάκιστο!

Μάκιστος

Έλληνας γιατρός "εξατμίζει" καρκινικούς όγκους στους πνεύμονες!

Το «λέιζερ των πνευμόνων»

Ο Γιώργος Λαδάς (φωτό), θωρακοχειρουργός του Βασιλικού Νοσοκομείου Μπρόμπτον του Τσέλσι στο κεντρικό Λονδίνο, χρησιμοποιεί με μεγάλη επιτυχία μια συσκευή λέιζερ που... εξατμίζει τους καρκινικούς όγκους των πνευμόνων.
Το λεγόμενο «λέιζερ των πνευμόνων» είναι μια καινοτόμος συσκευή που μπορεί να καταστρέψει μεγάλους όγκους σε μέγεθος έως κι ενός γραμματόσημου, χρησιμοποιώντας ακτίνες φωτός που έχουν δύναμη ίση με 70 φούρνους μικροκυμάτων!
 Ο ιατρός Γιώργος Λαδάς, μετά την εκπαίδευσή του στην Ελλάδα, εντάχθηκε στο ιατρικό προσωπικό του βρετανικού νοσοκομείου το 1994 κι από το 1997 έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες χειρουργικές επεμβάσεις.
Όσον αφορά τη συσκευή του λέιζερ, εκπέμπει ενέργεια 70.000 Watt ανά τετραγωνικό εκατοστό, παράγοντας θερμοκρασία μέχρι 7.000 βαθμούς Κελσίου (όσο 70 φούρνοι μικροκυμάτων μαζί), με αποτέλεσμα ο όγκος να εξατμίζεται τελικά και να εξαφανίζεται τελείως. Στη διάρκεια της επέμβασης, όλοι πρέπει να φορούν ειδικά προστατευτικά γυαλιά για να αποφύγουν τυχόν βλάβη στα μάτια τους από το λέιζερ.
Το λέιζερ επίσης μπορεί να «σφραγίσει» αμέσως τον περιβάλλοντα ιστό γύρω από τον όγκο, με συνέπεια να αποφεύγεται η αιμορραγία που συμβαίνει με τη συμβατική μέθοδο. Έτσι, μειώνεται στο μισό περίπου κι ο χρόνος που ο ασθενής παραμένει σε γενική αναισθησία (σε δύο ή τρεις ώρες κατά μέσο όρο).
Μέχρι τώρα ο κ. Λαδάς έχει κάνει πάνω από 45 αφαιρέσεις όγκων των πνευμόνων με λέιζερ, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ο Έλληνας γιατρός εκπαιδεύτηκε στη Γερμανία και στην Αυστρία στη νέα τεχνική, ενώ, πριν προχωρήσει στην εφαρμογή της μεθόδου, πήρε σχετική άδεια από την αρμόδια επιτροπή του βρετανικού νοσοκομείου, η οποία διασφαλίζει την ασφάλεια των ασθενών.

Πηγή...

ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΩΝΤΑΣ.

Σήκω από τον κάτω κόσμο δολοφονημένε Καποδίστρια, φυλακισμένε Κολοκοτρώνη, να επιβάλεις την πολιτική τάξη. Ανδρούτσο, που σε γκρέμισαν στα βράχια της Ακρόπολης. Ανώνυμε Ελληνα που χάθηκες για μια διαφορετική πατρίδα. Πόσα σκαλιστά μάρμαρα, ένδοξα έργα και υπολογισμοί χρειάζονται, πόσοι αιώνες πρέπει να συληθούν, πόσες ψυχές πρέπει να προστεθούν για ν' αποκτήσει, επιτέλους, η ζωή τη μορφή τής υπέρτατης φρόνησης και του θριάμβου των ανθρώπων;

Λίγος χρόνος έφτανε να χάσει η Ελλάδα τις αισθήσεις της. Αισθήσεις που για να αποκτηθούν χρειάστηκαν αιώνες ένδοξων έργων και εθνικών συμφορών. Που αποτελούν το συσσωρευμένο έργο σοφών, αγίων και ηρώων πρώτης επιλογής. Το αποτέλεσμα μιας καταπληκτικής γεωγραφικής, φυλετικής και ιστορικής συγκυρίας. Ομως η τελευταία δόνηση ήταν τόσο ισχυρή που οι πιο καλοστημένες αξίες έφυγαν από τη θέση τους. Το ελληνικό πνεύμα, σχηματισμένο από μύριες διαφορετικές σκέψεις, λαμπάδιασε. Η πνευματική Αθήνα δεν είναι λιγότερο πυρπολημένη από τη στρατιωτική Σπάρτη. Ολα δεν χάθηκαν ακόμη. Ομως όλα μυρίζουν σαπίλα και μπαρούτι. Οι ιστορίες που θέλουν τις Ερινύες αγκαλιά με τις Νύμφες δεν είναι πια γραμμένες στα βιβλία της μυθολογίας. Βρίσκονται στα δελτία ειδήσεων.

 

Στην πορεία μας ως λαός αντιληφθήκαμε κραταιές αυτοκρατορίες να βυθίζονται αύτανδρες. Στα βάθη της Ιστορίας διακρίνονται ακόμη τέτοια ναυάγια φορτωμένα γνώση και πλούτο. Ναυάγια που κάποτε δεν γυρίζαμε καν να κοιτάξουμε. Τόση ήταν η ορμή μας. Τώρα η δική μας τριήρης βάζει νερά. Τα ίδια τα γεγονότα μάς δίδαξαν ότι κινδυνεύουμε μονίμως, η ύπαρξή μας είναι εύθραυστη όπως η ζωή. Οτι πολύ εύκολα μπορεί να περιγελαστούν τα πιο ωραία έργα, τα πιο παλιά, τα πιο ένδοξα. Επιπλέον, είδαμε έκπληκτοι ότι καλούνται να λύσουν το πρόβλημα αυτοί που δεν το δημιούργησαν. Οι θύτες εμφανίζονται ως κριτές, τιμητές και σωτήρες των θυμάτων τους. Αμαρτωλοί νομοθετούν νόμους που ξεπλένουν τις αμαρτίες τους. Παράσιτα άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου και μετά διερωτώνται πού βρέθηκε τόσος αέρας.

- Αμοιρε Ορφέα, άδικα τραγουδάς λυπητερά. Η λύρα σου δεν έχει πια τη δύναμη να επαναφέρει στην επιφάνεια της γης την ηθική τάξη των πραγμάτων. Να προσφέρει τη ζωή στην αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Μια ζωή χωρίς τον δόλο, την επαιτεία, τη διαπλοκή, την εξάρτηση. Σε μια κοινωνία που δεν θα ξεχωρίζει τους ανθρώπους σε δυνατούς και αδύνατους, φτωχούς και πλούσιους, τυχερούς και άτυχους. Ανιστορήσου κι εσύ πονεμένε λαέ. Μαρμαρωμένος κοιτάζεις τον καινούργιο ετούτο επιτάφιο. Που η περιφορά του θα κρατήσει χρόνια. Σε διέσυραν και ταπείνωσαν οι ανίκανοι πολιτικοί, οι μισθωτοί τεμπέληδες, οι παρανομούντες δικαστές, οι αδούλευτοι αριστοκράτες, οι αυλικοί της εξουσίας. Εξαργύρωσαν την ψυχή σου με spreads. Κατάντησαν αυτή τη χώρα να έχει πόλεις χωρίς πύλες, λιμάνια χωρίς προκυμαίες, παιδιά χωρίς σχολεία, δικαιώματα χωρίς νόμους, την αυγή χωρίς το ξημέρωμα.

Σήμερα η ανατροπή της ηθικής τάξης των πραγμάτων είναι προφανής, τα γεγονότα αμείλικτα. Η γνώση είναι αδύναμη, οι αξίες ατιμασμένες, οι ιδεολογίες συνταράσσονται, τα πιο καθαρά μυαλά βρίσκονται σε αμηχανία. Ο δικομματισμός καταπονείται από αμαρτίες και λάθη. Η Αριστερά, δέσμια της εσωστρέφειας και θύμα της φαντασίας της, ενώ διακηρύσσει την αλληλεγγύη, η ίδια διασπάται. Οι συντεχνίες, ο ναρκισσισμός, τα μικροσυμφέροντα μας πέρασαν από την πάλη των τάξεων στην πάλη όλων εναντίον όλων. Τώρα πρέπει να πετύχουμε εκεί που απέτυχαν οι Μαρξ, Φρόιντ, Νίτσε...

Σε μια τέτοια αταξία ρωτήστε οποιοδήποτε μαντείο τι προβλέπει για το μέλλον. Θα σας πει «τίποτα». Ομως πρόκειται για ένα αόρατο τίποτα, όπως οι ακτινοβολίες της φύσης. Ο χώρος είναι γεμάτος από μια καταπληκτική ενέργεια που καταλήγει στο απέραντο, την αρμονική ισοκατανομή. Ετούτες τις χαμηλόφωνες ώρες, η Ελλάδα, στο κάλεσμα της επιθανάτιας αγωνίας της, σαν μια ανέλπιδη άμυνα του είναι και του έχω, υπακούει στην αναζωογόνηση των αναρίθμητων αξιών της. Η λαϊκή οργή, το αίσθημα της τιμωρίας επαυξάνονται.Ο ξεπλυμένος πολιτικός τρελαίνεται όπως το ποντίκι στη φάκα. Οι προπατορικές αξίες, οι μεγάλοι άνδρες, τα παλιά έργα ξαναβρίσκουν τη θέση τους. Το φάσμα της αλληλεγγύης, του δικαίου, της ηθικής απλώνει δειλά τα ποικίλα χρώματά του φωτίζοντας μ' ένα αμυδρό φέγγος το αποπνέον ελληνικό πνεύμα.

Τελικά ο Ελληνας είναι σκληρός όπως η πέτρα. Σπάει, αλλά δεν λυγίζει. Ολα καταστρέφονται, ξαναρχίζει. Ολα χαλάνε, τα ξαναχτίζει. Αχ, αυτή τη φορά χαθήκαμε, δεν υπάρχει ελπίδα. Οχι! Η τωρινή Ελλάδα είναι αυτό που είναι, δηλαδή λίγα πράγματα. Ομως εάν εμφανίζουμε τόσα αποθέματα όταν δεν έχουμε τίποτα, μέχρι πού φτάνουν άραγες οι δυνατότητές μας σήμερα που διαθέτουμε ήδη κάτι; Οταν το κακό μάς πολιορκεί όλους μαζί, ας μην υποκύπτει χωριστά ο καθένας στα μουρμουρητά της μοιρολατρίας. Η συλλογικότητα να αυξηθεί. Εγώ, ο καθένας, ας αρνηθώ να διασχίσω σπαρμένα πτώματα μ' ένα τριαντάφυλλο στο χέρι. Εδώ και τώρα, αυτή τη στιγμή, σ' αυτή τη χώρα, σ' αυτή τη ζωή.

του καθηγητή πανεπιστημίου στο Παρίσι

                                                                                                            ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ, Ελευθεροτυπία, 19/7/2010

 Πηγή...

Ο πρώτος Νεοέλληνας («Graecus»): Μιχαήλ Μάρουλλος (1453-1500).

[«Μακράν σταθήτε βέβηλοι, να ο Θεός εφάνη!
να οι ναοί εσείσθηκαν εις ταις κρυφαίς σπηληαίς μας,
και το βουνό του Παρνασσού συθέμελον βρυχάται.
Πάλιν εκαταδέχθηκε ο Απόλλων να γυρίση
εις τα παληά λιμέρια του, να ζωντανεύση πάλιν
το σπήλαιον που τώβοσκεν αιώνια σαπίλλα,
πάλιν εμπνέει τας ψυχάς των σοβαρών ανθρώπων
και φωλιαστός 'ς τα σωθικά στρέφει, γεννά τον οίστρον,
οπού ποτίζει την καρδιάν με βακχικήν μανίαν
και την ψυχήν μας συγκινεί, πιέζει και συντρίβει...

Ελάτε ν' αγκαλιάσωμεν τους πατρικούς Θεούς μας,
και πρώτον τον μονογενή που μ' άσβεστον λαμπάδα
τον κόσμον όλον κυβερνά, τον Ήλιον πατέρα...]

απόσπασμα ποιήματός του...

Ενας ποιητής με νεοελληνική συνείδηση. Παρότι δεν είναι ο πρώτος Νεοέλληνας ποιητής (αφού δεν έγραφε στη νεοελληνική), ο Μάρουλλος είναι ο πρώτος ποιητής (ο πρώτος πραγματικός ποιητής) που αυτοπροσδιορίζεται ως (Νεο)έλληνας («Graecus») μέσα στους ίδιους του τους στίχους. Παρά το γεγονός ότι στον 20ό αιώνα υπήρξε μια αναζωογόνηση του ενδιαφέροντος για τον Μάρουλλο, η απήχησή της στους Ελληνες δεν ήταν εκείνη που θα περίμενε κανείς. Με την εξαίρεση μιας νεανικής, όμως σημαντικής, εργασίας του Δ. Ζακυθηνού (1928, 1978), οι μόνες ουσιώδεις, παρότι σύντομες, αναφορές στον Μάρουλλο είναι εκείνες του Παλαμά (1897, 1907, 1924), οι στηριζόμενες στις έρευνες για τον Μάρουλλο του Σάθα.

Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1453 από γονείς καταγόμενους από την Πελοπόννησο και μεγαλωμένος στη Ραγούζα της Δαλματίας και έπειτα στην Ιταλία, ο Μάρουλλος μοίρασε τη ζωή του ανάμεσα στα γράμματα και στο επάγγελμα του «στρατιώτη» (stratioto), το οποίο τον οδήγησε σε μισθοφορικές περιπλανήσεις σε αρκετές χώρες. H πνευματική του διαμόρφωση ήταν εκείνη ενός ανθρώπου της ιταλικής Αναγέννησης (σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στην Πάντοβα και στη Βενετία). Εζησε κατά καιρούς στα σημαντικότερα κέντρα του Ουμανισμού (Φλωρεντία, Ρώμη, Νάπολι) συνάπτοντας φιλίες με εξέχοντες εκπροσώπους του. Ο θάνατός του, το 1500 (πνίγηκε προσπαθώντας να περάσει έφιππος ένα ποτάμι της Τοσκάνης) τον βρήκε στην πλήρη ωριμότητα.


Ο Μάρουλλος ήταν και αξιόλογος

Η ευδαιμονία του να είσαι Πελασγός.

Είναι φανερό, ότι δεν έχουμε ακόμη αντιληφθεί τι συμβαίνει στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες. Ούτε και ο Ελληνικός κόσμος της διασποράς, που συνήθως βλέπει καθαρότερα, διότι βλέπει από μακριά. Ναι, λύσεις υπάρχουν... αλλά είναι ενάντια στο σχέδιο κατοχής της χώρας μας

Nicholas C. Georgantzas

του Νίκου Κ. Γεωργαντζά

...φασὶ δὲ Ἀρκάδες ὡς Πελασγὸς γένοιτο ἐν τῇ γῇ ταύτῃ πρῶτος (Παυσανία Αρκαδικά).

Δεν γνωρίζω ακριβώς γιατί, αλλά η ανάλυση του Νίκου Λυγερού «Το περσικό σύμπλεγμα της Τουρκίας» (http://www.lygeros.org/5815-gr.html), μου θυμίζει εκείνο το πικρό κείμενο αυτογνωσίας του Νίκου Δήμου (1975, Αθήνα, Ελλάς: Ίκαρος): «Η δυστυχία του να είσαι Έλλην» (http://users.uoa.gr/~nektar/arts/prose/nikos_dimou_misfortune.htm). Ακολουθώντας το «The Will to Power» του Friedrich Wilhelm Nietzsche (German: "Der Wille zur Macht") , ο Νίκος Δήμου μας αφορίζει όλους μας με Ελληνική καταγωγή ως αυτομάτως δυστυχείς, εκτός αν καταφέρνουμε να λησμονούμε τους προγόνους μας ή αν καταφέρνουμε να τους ξεπερνάμε.

Μετά την εκτέλεση του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, είμαστε Ελληνίδες ή Έλληνες, Γραικοί ή Πελασγοί, ποιά η διαφορά? Μήπως νοιάζονται οι Γερμανοί αν τους πούμε Goths ή Huns? Άλλο αν τούτο μας βοηθά να γνωρίζουμε με ποιούς έχουμε να κάνουμε στην ΕΕ.

Κατά την αγόρευση του αρχιεπίσκοπου Θεσσαλονίκης Ευσταθίου προς τον Μανουήλ Α' Κομνηνό, όπως την παρουσιάζει ο Peter Wirth (1979, “Die Bevölkerungspolitik der Komnenen- und Laskaridenkaiser”, Byzantinische Forschungen 7: 203-212), η ρητορική οπτική των μαχών στην Μικρά Ασία μεταξύ Βυζαντινών και Τούρκων είχε ήδη την περιβολή των πολέμων μεταξύ Ελλήνων και Περσών στην αρχαιοελληνική μας ιστορία. Κατά τον Ευστάθιο της Θεσσαλονίκης, οι Έλληνες είμαστε οι ‘ευγενείς’ (noble) και οι βέρβαροι είναι οι ‘δυσγενείς’ (ignoble).

Γίνεται λοιπόν έτσι η Ελλάδα μας για την Ευρώπη ό,τι ήταν οι Θερμοπύλες γιά την Αθήνα. Και στην συνέχεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλαδή του Νεοθωμανισμού, καταλήγει ο Νίκος Λυγερός, το πρόβλημα του περσικού συμπλέγματος δεν είναι η ύπαρξή του αλλά οι επιπτώσεις του.

Όπως επίσης και επιπτώσεις των αποφάσεων του κοινοβουλίου της Ελλάδος. Όπως στο τέλος του 1204 ή στην αρχή του 1205, ο Μιχαήλ Χωνιάτης ή Ακομινάτος έπρεπε να παραδώσει την Αθήνα στον Bonifatius, μαρκήσιο του Montferrat, και να πάει στην εξορία, κατά τον Αντώνιο Ε. Καλδέλλη (2007, Hellenism in Byzantium, Cambridge University Press, σ. 334), έτσι ακριβώς και το κοινοβούλιο της Ελλάδος ξαναπαρέδωσε την Αθήνα του 2010 στην ΕΚΤ, στο ΔΝΤ και, γιατί όχι, στον Ταγίπ Ερντογάν, αλλά χωρίς να πάει κανένας από τους 300 εξορία τούτη την φορά.

Αυτά ας τα καταγράψουν οι ιστορικοί όσο πιό ψύχραιμα γίνεται. Από οικονομικής όμως και διοικητικής σκοπιάς, γίνονται τεράστια λάθη στην Ελλάδα και την Αθήνα του 2010, και γιά τους λάθος λόγους. Το μέγιστο των λαθών τούτων είναι τα αυστηρά μέτρα λιτότητος, που αποσκοπούν στην οικονομική αποδοτικότητα (efficiency) ή επάρκεια της Ελληνικής οικονομίας.

Ως στόχος, καλή είναι η οικονομική αποδοτικότητα ή επάρκεια κάθε οικονομίας ή οργανισμού, όπως σωστή ως στόχος είναι επίσης και παραγωγικότητά τους (productivity). Αποδεκτοί και σωστοί λοιπόν οι στόχοι των 300 του κοινοβουλίου της Ελλάδος, αλλά τεράστιο λάθος ο τρόπος τους.

Ας δούμε μερικά απτά παραδείγματα γιά να καταλάβουμε τις δυναμικές επιπτώσεις της στρατηγικής που αποβλέπει στην αποδοτικότητα και στην παραγωγικότητα μέσω αυστηρών μέτρων λιτότητος (cost cutting). Πρώτο είναι το πάθημα της Toyota. H στρατηγική αποδοτικότητας και παραγωγικότητας της Toyota μέσω αυστηρών μέτρων λιτότητος (cost cutting), οδήγησαν στο περίφημο Toyota Recall.

Ένα δεύτερο απτό παράδειγμα στρατηγικής που αποβλέπει στην αποδοτικότητα και στην παραγωγικότητα μέσω αυστηρών μέτρων λιτότητος είναι το επίσης περίφημο Oil Spill της BP. Επιτρέπεται στο όνομα της αποδοτικότητας και παραγωγικότητας σε μία εταιρεία όπως η BP να αναθέτει σε εξωτερικό συνεργάτη (outsource) την γεώτρηση πετρελαίου? Τότε τι κάνει η BP? Κολλάει μπρίκια ή σπάει κριτσίνια?

Δεν υπάρχει οικονομικός γκουρού ή γκουρού διοικητικής πάνω στον πλανήτη που να δασκαλεύει στρατηγική αποδοτικότητας και παραγωγικότητας μέσω αυστηρών μέτρων λιτότητος. Από τον Σωκράτη και τον Αριστοτέλη μέχρι τον Peter Ferdinand Drucker και τον William Edwards Deming, όλοι μας διδάσκουν στρατηγική αποδοτικότητας και παραγωγικότητας μέσω επένδυσης στην ποιότητα αγαθών και υπηρεσιών ή και μέσω επένδυσης στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων· ποτέ μέσω αυστηρών μέτρων λιτότητος, ποτέ! Γιατί?

Διότι τα αυστηρά μέτρα λιτότητος θέτουν την βραχυπρόθεσμη αποδοτικότητα της χρηματιστικής (finance) πάνω από την μεσο- και μακρο-πρόθεσμη αποδοτικότητα της οικονομίας. Αυτό είναι κάτι γιά το οποίο ο Αριστοτέλης μας προειδοποιεί, να μην το κάνουμε ποτέ, στα έργα του: «Ηθικά Ευδήμεια», «Ηθικά Νικομάχεια», «Περί ζώων μορίων» και «Πολιτικά».

Να και το «IMF Report: Greek Stability Program “Broadly on Track”». Είναι? Είναι φανερό ότι ο ελλαδικός λαός δεν έχει ακόμη αντιληφθεί τι συμβαίνει στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες. Αλλά μοιάζει να μην το έχει αντιληφθεί ούτε ο Ελληνικός κόσμος της διασποράς, που συνήθως βλέπει καθαρότερα, διότι βλέπει από μακριά. Ναι, λύσεις υπάρχουν... αλλά είναι ενάντια στο σχέδιο κατοχής της χώρας μας.

Ναι, χρειαζόμαστε αταραξία, νηφαλιότητα, ψυχραιμία και στοχασμό. Αλλά γιά όσους πιστεύουν πως όλα θα πάνε καλά και ότι τα δύσκολα πέρασαν με την στρατηγική αποδοτικότητας και παραγωγικότητας μέσω αυστηρών μέτρων λιτότητος, ας ρίξουν μια ματιά στο τι συμβαίνει στην Ουγγαρία: «Για όσους τρέφουν αυταπάτες, ας δουν τι γίνεται στην Ουγγαρία»: (http://www.antinews.gr/?p=54368).

Nicholas C. GEORGANTZAS
FORDHAM UNIVERSITY BUSINESS SCHOOLS
New York, NY, U.S.A. 

georgantzas@fordham.edu

Πηγή...

Η ονομασθείσα "Μυρτίς" έτσι όπως θα έπρεπε να είναι * "Myrtis" reconstructed.

Σχετικά με την ανάπλαση τού προσώπου τής ονομασθείσας -από τους αρχαιολόγους- "Μυρτίδος", η Προμηθέα μάς απέστειλε την παρακάτω επιστολή, συνοδευόμενη από μια ζωγραφική ανάπλαση τής "Μυρτίδος" -έτσι όπως θα έπρεπε να είναι- την οποία έκανε η μητέρα της Καλλίστη, η οποία -σημειωτέον- είναι μια εξαίρετη ζωγράφος, με γνώση και αγάπη για την Αρχαία Ελλάδα.

Dearest friend and teacher, Ialyssos.
This is Promethea.
Hello!
I wish you well!A few days ago my mother and I came across the article on the young Athenian girl, Myrtis, which I prefer to call Myrto. It is a recent archaeological find, which places the young girl in the era of the Peloponnese-an war. I doubt it is supported that the young girl died from the plague that killed so many Athenians, at that time. The dead of the plague were burned to safeguard the health of the living.
My mother, was disturbed by the poor rendering of the girl.
Young girls, she observes correctly, are still carrying their baby fat at the age of 11, and past that, clearly to the age of 18.
The rendering stripped off the succulent muscles of the young girl, as well as the fat, both of which give to all the young faces the muscular elasticity, pliability and flexibility, so noted to youth.
These rich muscles give to young children a well rounded face, concealing amply the bone structure beneath, which in later years stretches and widens to give, to girls, the feminine beauty.
So, our little Myrtis, was skeletal in her facial appearance, with negroid, or even monkey jaw bones.
So my mother, reconstructed the young Athenian, to look more like a young Greek girls, and less like a light skinned African mommy!
I am sending you MYRTIS-MYRTO as she should be.
Please pass it on to other webs, that the Greeks may be PROUD of their genetic ancestry!
With my deepest respect, and love

Promethea

Πηγή...

ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΘΕΜΗΣ:"ετοιμαστείτε να τραβήξετε κουπί."

Το παρακάτω άρθρο του Θέμη Λαζαρίδη δημοσιεύθηκε (10 Οκτ. 2007) στο GREEK UNIVERSITY REFORM FORUM (φόρουμ για τη μεταρρύθμιση στα Ελληνικά Πανεπιστήμια) και απευθύνεται στους πρωτοετείς φοιτητές.

Ο Θέμης Λαζαρίδης  είναι καθηγητής  χημείας στο  City College  της Νέας Υόρκης.

Με την ευκαιρία έναρξης προχθές του νέου ακαδημαϊκού έτους ένας φοιτητής που συχνάζει στο μπλογκ μου ζήτησε να γράψω ένα κείμενο για διανομή στους πρωτοετείς φοιτητές της σχολής του. Έγραψα το εξής:

Αγαπητοί πρωτοετείς φοιτητές,

είμαι σίγουρος ότι νιώθετε μεγάλη χαρά και ανακούφιση για την είσοδό σας στο πανεπιστήμιο. Δουλέψατε σκληρά, κριθήκατε δίκαια και αντικειμενικά, και τα καταφέρατε. Συγχαρητήρια.

Θα ήθελα πολύ να σας απευθύνω ένα αισιόδοξο μήνυμα αλλά δεν μπορώ. Παρά τη σχετική ευημερία, η χώρα μας διέρχεται μια βαθιά κρίση, πολιτική, ιδεολογική, και οικονομική. Πάνω από όλα, μια κρίση αξιών. Πριν από 25 χρόνια η Ελλάδα ήταν ουραγός στους 10 της ΕΟΚ. Πριν από 10 χρόνια ήταν ουραγός στους 15 της ΕΕ. Σήμερα είναι ουραγός στους 25 της ΕΕ. Τα ελληνόπουλα καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις των διεθνών εκπαιδευτικών διαγωνισμών. Η Ελλάδα βαθμολογείται κάτω από τη βάση από τη Διεθνή Διαφάνεια και κατατάσσεται δίπλα σε αφρικανικές χώρες όσον αφορά τη διαφθορά. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα ακόμα μιλάμε για ρουσφέτια, φακελάκια, και μίζες.

Οι πηγές της κακοδαιμονίας μας είναι πολλές. Θα σας αναφέρω μερικές:

* Άκρατη ιδιοτέλεια. Η Ελλάδα είναι ένα άθροισμα ιδιωτικών συμφερόντων. Ο Έλληνας βάζει πάνω από όλα το ατομικό του βόλεμα. Δεν υπάρχει κοινωνική συνείδηση, η έγνοια για το δημόσιο συμφέρον. Δεν υπάρχει η θέληση για συλλογική δράση με στόχο το κοινό καλό. Αντίθετα, υπάρχει έντονη συλλογική δράση για την υπεράσπιση συντεχνιακών συμφερόντων. Στο τέλος όλοι βγαίνουμε χαμένοι. Δεν μπορεί να οικοδομηθεί πολιτισμένη κοινωνία χωρίς κάποιο ελάχιστο ποσοστό ιδεαλιστών που ενδιαφέρονται και εργάζονται για το κοινό καλό.

* Κομματικός φανατισμός. Πολλοί δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά μεταξύ πολιτικής και ποδοσφαίρου. Η μέθη του να ανήκεις κάπου αντικαθιστά τη νηφάλια σκέψη. Η σκοπιμότητα αντικαθιστά την ειλικρίνεια. Βέβαια, ο φανατισμός αυτός είναι συχνά κίβδηλος· πίσω του κρύβεται και πάλι η ιδιοτέλεια, η επιδίωξη να αποκτήσει κανείς αθέμιτα πλεονεκτήματα χρησιμοποιώντας τους κομματικούς πελατειακούς μηχανισμούς. Πολλοί ακόμα ψηφίζουν ένα κόμμα με την προοπτική διορισμού στο δημόσιο. Θα τα δείτε όλα αυτά στη συμπεριφορά των κομματικών παρατάξεων του φοιτητικού συνδικαλισμού και στις περίφημες «γενικές συνελεύσεις».

* Άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας. Ο στίχος του Διονύση Σαββόπουλου (μετάφραση ενός του Bob Dylan) «αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μη μας πει κανένα» ταιριάζει απόλυτα στη σύγχρονη Ελλάδα. Είμαστε έθνος στρουθοκαμήλων. Στηρίζουμε αυτούς που μας χαϊδεύουν τα αυτιά, που ικανοποιούν τις ψευδαισθήσεις μας, που κολακεύουν την ατομική ή εθνική υπερηφάνεια. Όσοι λένε δυσάρεστες αλήθειες αποπέμπονται. Οι λαοί τριγύρω μας τρέχουν, κι εμείς ζούμε στον κόσμο μας αλληλοβαυκαλιζόμενοι.

* Ανορθολογισμός. Στην Ελλάδα συνήθως τα ζητήματα αντιμετωπίζονται με συναισθηματικό τρόπο. Επειδή μια σημερινή κατάσταση Α παραπέμπει σε μία παρελθοντική κατάσταση Β, κρίνουμε την Α με βάση την Β αγνοώντας τις μεγάλες αλλαγές που μπορεί να έχουν στο μεταξύ επέλθει. Πολλά πράγματα γίνονται αυτόματα αποδεκτά χωρίς σκέψη και προβληματισμό. Προβλήματα καταγγέλλονται χωρίς να αναζητείται η πηγή τους και η λύση τους. Λέξεις χρησιμοποιούνται χωρίς κατανόηση της σημασίας τους. Ακόμη χειρότερα, το νόημα κάποιων λέξεων έχει διαστρεβλωθεί εντελώς, σε σημείο που η χώρα θυμίζει την κοινωνία του Όργουελ.

* Η επιδίωξη της ήσσονος προσπάθειας (κοινώς τεμπελιά) επικρατεί παντού. Το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί εξαίρεση. Μεγάλη μερίδα των Ελλήνων φοιτητών επιδιώκει να πάρει πτυχίο με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Μεγάλη μερίδα των Ελλήνων καθηγητών επιδιώκει να αμείβεται και να προάγεται με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών επιδιώκουν να επανεκλεγούν με το λιγότερο δυνατό έργο. Το αποτέλεσμα είναι μία Ελλάδα ουραγός.

* Περιφρόνηση του νόμου και έλλειψη δημοκρατικής παιδείας. Για τον Έλληνα η παραβίαση του νόμου είναι «μαγκιά». Ενίοτε βαφτίζεται και «λαϊκός αγώνας». Η ελευθερία συγχέεται με την ασυδοσία. Η τήρηση του νόμου και της τάξης με την καταστολή. Η δημοκρατία με την υπερίσχυση της πλειοψηφίας, ακόμα και όταν αναφαίρετα δικαιώματα της μειοψηφίας καταπατούνται. Η πολιτεία ψηφίζει νόμους τους οποίους αδιαφορεί να εφαρμόσει. Πολλές φορές η πολιτική ηγεσία παραβιάζει τους νόμους που η ίδια ψηφίζει. Η Ελλάδα απέχει πολύ από το να είναι μία ευνομούμενη χώρα και ένα κράτος δικαίου. Μέχρι και η αμεροληψία της δικαιοσύνης έχει φτάσει να αμφισβητείται με τα διάφορα παραδικαστικά κυκλώματα.

* Έλλειψη κουλτούρας διαλόγου, τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, από το καφενείο της γειτονιάς μέχρι τη Βουλή. Τις περισσότερες φορές ο διάλογος δεν είναι ανταλλαγή σκέψεων με σκοπό την εύρεση της αλήθειας ή της καλύτερης λύσης σε ένα πρόβλημα αλλά μία στείρα προσπάθεια να σκοράρουμε πόντους κατά του αντιπάλου ή να δείξουμε ότι είμαστε εξυπνότεροι.

* Υπερβολική προσήλωση στον καταναλωτισμό και υποτίμηση της αξίας της δημιουργικότητας. Η αξία του σύγχρονου Έλληνα καθορίζεται από τα ρούχα που φοράει και το αυτοκίνητο που οδηγεί. Σκοπός της ζωής είναι η μέγιστη δυνατή κατανάλωση. Η δημιουργία δεν αναγνωρίζεται ως πηγή ευτυχίας. Η φιλοδοξία εξοβελίζεται ως ελάττωμα του χαρακτήρα. Η επιχειρηματικότητα, μία καθαρή εκδήλωση δημιουργικότητας, θεωρείται από πολλούς επιλήψιμη δραστηριότητα.

* Απαξίωση της ακεραιότητας και των άλλων ηθικών αξιών. Η στάση του σύγχρονου Έλληνα σε ηθικά ζητήματα συνοψίζεται στη φράση «έλα μωρέ». Για την κατεστημένη ιντελλιγκέντσια του τόπου η ηθική είναι μία έννοια ξεπερασμένη και η επίκληση ηθικών αξιών απορρίπτεται ως «ηθικολογία». Ως αποτέλεσμα, «σωστό» είναι αυτό που μας συμφέρει. Αν μπορείς να κλέψεις χωρίς να σε πιάσουν, κλέβεις. Αν μπορείς να αντιγράψεις στις εξετάσεις, αντιγράφεις. Αν μπορείς να λάβεις φακελάκι, το λαμβάνεις. Όμως, ακόμα κι αν η λαμογιά βραχυπρόθεσμα επιβραβεύεται, μακροπρόθεσμα και σε συλλογικό επίπεδο είναι καταστροφική για τον τόπο.

Αυτή είναι η Ελλάδα που κληρονομείτε.

Το ερώτημα είναι τι θα κάνετε εσείς. Θα συμβιβαστείτε με το «σύστημα» ή θα παλέψετε να το αλλάξετε;

Θα κοιτάξετε να βολευτείτε όπως – ‘όπως ή θα προσπαθήσετε να δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για πρόοδο ολόκληρης της κοινωνίας; Θα ακολουθήσετε την πεπατημένη ή θα προσπαθήσετε να ανοίξετε καινούριους δρόμους;

Αν επιθυμείτε το δεύτερο, ετοιμαστείτε να τραβήξετε κουπί. Ο κόσμος σήμερα είναι πολύπλοκος και δεν υπάρχει (κατά τη γνώμη μου) κάποιος φορέας, κάποιο κόμμα, κάποια οργάνωση που να εκφράζει αυτή τη στιγμή απόλυτα την προοδευτική κατεύθυνση για τη χώρα.

Υπάρχουν άτομα, ανοργάνωτα, κουρασμένα, απογοητευμένα. Τους νέους συλλογικούς φορείς θα πρέπει να τους διαμορφώσετε εσείς οι ίδιοι. Με ανοιχτό μυαλό, με κριτική διάθεση, με ορθολογισμό, και με ήθος.

Μακάρι να επιλέξετε αυτό το δρόμο. Σας εύχομαι καλή επιτυχία.

28 Νοεμβρίου: Ο Τρύφων Ολύμπιος στην Θεσσαλονίκη.

απόΠολιτιστικός Σύλλογος ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλούμε στη διάλεξη του Τρύφωνα Ολύμπιου

στη Θεσσαλονίκη

Ημέρα Κρονία (“Σάββατο”) 28/11/09

Θέμα: “Ιδέες και Προτάσεις για Ελληνική Αναγέννηση”.

Ομιλητής: Τρύφων Ολύμπιος

Αίθουσα Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

Τσιμισκή 103, Διαγώνιος, ώρα 5 μ.μ.

Διοργάνωση: Πολιτιστικός Σύλλογος “Προμηθεύς Πυρφόρος”

Μετά την ομιλία θα ακολουθήσει συζήτηση.

Πατήστε εδώ: http://pyrrphoros.wordpress.com/2009/11/22/olympios/ για να πληροφορηθείτε αναλυτικά περί του θέματος της ομιλίας, σύντομου βιογραφικού του Τρύφωνα Ολύμπιου και της βιβλιογραφίας του.

Το "φαινόμενο" Έλληνες. Οι φονείς των αυτοκρατοριών.

[...Δεν πέρασαν μερικά χρόνια από την οριστική "κονσερβοποίηση" του ελληνισμού και η Ευρώπη ξαναπαίρνει φωτιά. Νέοι φιλόδοξοι "αυτοκράτορες" θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο. Ο δρόμος όμως για την κατάκτηση "περνάει" και πάλι μέσα από την Ελλάδα. Ο "άξονας" πρέπει να περάσει από την Ελλάδα, για να φτάσει στα πετρέλαια. Πρέπει, με βάση την ελληνική λογική, να τους νικήσει και άρα να τους "ταπεινώσει". Πώς θα δεχθούν όμως την "ταπείνωση" αυτοί οι οποίοι κοιμούνται με τον Αχιλλέα και τον Μέγα Αλέξανδρο στο μυαλό τους; Πώς θα νικηθούν αυτοί οι οποίοι ντρέπονται για τη φτώχεια τους και γνωρίζουν ότι το μόνο που τους απομένει, για ν' "αποδείξουν" κάτι σημαντικό στην παγκόσμια κοινωνία, είναι ο ηρωισμός τους και η συγγένεια αίματος με τους διάσημους αρχαίους προγόνους τους;

Ο "άξονας" επιτίθεται και το "φαινόμενο" ενεργοποιείται. Μετά από αιώνες αλλάζει ο εχθρός του. Η "φωτιά" κολλάει στο "ξύλινο" σύστημα του φασισμού. Ο "άξονας" γίνεται εχθρός του ελληνικού λαού και όχι απλά εχθρός του υπό αγγλικό έλεγχο ελληνικού κράτους. Ο "άξονας" αποκτά εχθρό το "φαινόμενο" και όχι τη βαλκανική "Μπανανία" με το όνομα "Ελλάδα". Ο "άξονας" μπορεί να νικήσει εύκολα τον στρατό της "Μπανανίας", αλλά πλέον θα πρέπει να νικήσει και τον ελληνικό λαό. Αυτό είναι το πρόβλημα και είναι μεγάλο.

Ο ελληνικός λαός είπε "ΟΧΙ" και αυτό δεν άλλαζε. Είναι αιώνιο "ΟΧΙ". Συμφέρει δεν συμφέρει, δεν τους νοιάζει. Σωστό ή λάθος, δεν τους απασχολεί. Το είπαν και από εκεί και πέρα είναι θέμα υπερηφάνειας. Θα το υπερασπιστούν όσο και να τους κοστίσει. Θα "εκτεθούν" στα μάτια της παγκόσμιας κοινωνίας; Τι θα πουν οι ξένοι; Ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι "μπάσταρδοι", που δεν έχουν σχέση με τους αρχαίους ήρωες προγόνους τους; Το "φαινόμενο" αρχίζει πλέον κι ανεβάζει "θερμοκρασία". Τα μάτια "λάμπουν" και ένας λαός ολόκληρος βλέπει τον πόλεμο σαν "ευκαιρία" ανάδειξης και επανασύνδεσης με το "λαμπρό" παρελθόν.

Ο ελληνικός λαός είναι ο ΜΟΝΟΣ ΛΑΟΣ στον κόσμο που μέσα σε διάρκεια πέντε χρόνων ΝΙΚΗΣΕ με τον πιο απόλυτο τρόπο δύο "αυτοκρατορίες" και έγινε η αιτία της απόλυτης καταστροφής μιας τρίτης ακόμα μεγαλύτερης. Την ίδια στιγμή το αγγλοκρατούμενο ελληνικό κράτος των χαφιέδων έχασε καί τους δύο αυτούς πολέμους. Τι σημαίνει αυτό το φαινομενικά αντιφατικό; Πώς είναι δυνατόν ένας λαός να κερδίσει δύο πολέμους τη στιγμή που το κράτος του έχασε καί στους δύο;

Τον πόλεμο με τους Ιταλούς τον κέρδισε ο ελληνικός λαός μόνος του. Αυτός στήριξε τις λίγες μονάδες του τακτικού στρατού, που βρίσκονταν στα σύνορα. Ο λαός ήταν αυτός ο οποίος ανέλαβε τη διοικητική του μέριμνα. Έπλεκε, επιδιόρθωνε, μαγείρευε και κουβαλούσε ό,τι χρειαζόταν, για να πολεμάνε οι στρατιώτες. Ο λαός ανέλαβε τον εφοδιασμό του. Ο λαός ανέλαβε την περίθαλψή του. Ανήλικοι και γυναίκες κουβαλούσαν όπλα και πυρομαχικά εκεί όπου υπήρχε ανάγκη. Δεν σταμάτησε όμως μόνον σ' αυτά. Ο λαός μπήκε και στην ίδια τη μάχη. Αυτός ανέλαβε τις ειδικές "δυνάμεις" του. Υλοτόμοι έγιναν οι ιχνηλάτες του στρατού. Τσομπάνηδες έγιναν οι ‘καταδρομείς" του.

Ο λαός νίκησε τους Ιταλούς. Αυτός τους απώθησε από την Ελλάδα. Το ελληνικό κράτος εκείνον τον πόλεμο τον είχε χαμένο. Αυτό είναι κάτι το πρωτοφανές για τη σύγχρονη στρατιωτική ιστορία. Ηττήθηκε ένας πανίσχυρος στρατός από μεμονωμένες στρατιωτικές μονάδες και από έναν λαό. Δεν υπήρχε καν κεντρική διοίκηση. Δεν υπήρχε κεντρικό στρατηγείο. Οι αγγλόδουλοι της Αθήνας θεωρούσαν τον πόλεμο τόσο χαμένο, που δεν είχαν μπει στον κόπο οι στρατηγοί να πάνε στο μέτωπο για να ρίξουν έναν πυροβολισμό ή να δώσουν μια εντολή επίθεσης.

Το αρχιτρωκτικό, που παρίστανε...συνέχεια και ολόκληρο το άρθρο εδώ...

Βραβείο της NASA σε 17χρονο Έλληνα μαθητή λυκείου.

Αϊνστάιν αποκαλεί τον 17χρονο μαθητή της Γ’ τάξης του Λυκείου Καρέα, η διεθνής επιστημονική κοινότητα «Cogito», που απαρτίζεται από πανεπιστημιακούς απ’ όλο τον κόσμο, όλων των γνωστικών αντικειμένων (φιλοσοφία, μαθηματικά, αστροφυσική, πληροφορική κ.λπ.). Ο μαθητής Μανώλης Βλατάκης βραβεύτηκε από τη NASA για τον «Σχεδιασμό του Υπερηχητικού Αεροσκάφους του 2020»
Η εργασία του χαρισματικού 17χρονου Μανώλη προσπάθησε να απαντήσει στο αίτημα εκπομπής μηδενικών ρύπων με το υδρογόνο ως αποκλειστικό καύσιμο και παράλληλη οριστική επίλυση των περιορισμών που παρουσιάζει η χρήση του.
Το προσωνύμιο, που απονέμεται μάλιστα από ειδική επιτροπή της «Cogito», το είχε αποκτήσει πριν από την πρόσφατη βράβευσή του από τη NASA στον διαγωνισμό «Σχεδιασμός του Υπερηχητικού Αεροσκάφους του 2020». Όπως και πολύ πριν η Ελλάδα ανακαλύψει, μέσω Γιώργου Παπανδρέου, τον γκουρού της οικονομίας Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο Μανώλης Γκαραγκούνης-Βλατάκης αντάλλασσε e-mails με τον νομπελίστα καθηγητή.
Ο 17χρονος εδώ και καιρό είναι ο πρώτος Έλληνας που έγινε δεκτός στη «νεανική ομάδα» του «Cogito».
Πριν από λίγους μήνες απέσπασε το 3ο βραβείο της NASA στον παραπάνω διαγωνισμό. Η πρώτη διάκριση πήγε στο βασιλικό κολέγιο της Ινδίας, η δεύτερη στο ρουμανικό παράρτημα του MIT και η τρίτη στο... Γενικό Λύκειο Καρέα. Σημειώνεται ότι οι χαρακτηρισμοί της NASA για το επίπεδο του διαγωνισμού περιλαμβάνουν τις λέξεις «Υψηλού Επιπέδου» και «Ακαδημαϊκός».
Άλλοι κεντρικοί άξονες της εργασίας ήταν ο ριζικός περιορισμός του θορύβου χάρη στην εξέλιξη μιας τεχνικής που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα στα διαστημόπλοια, το σχετικά περιορισμένο κόστος της όλης κατασκευής και ο επαναστατικός νέος κινητήρας. Βοηθός και συνεργάτης του ήταν ο Δημήτρης Τσούνης.
Ο Μανώλης είναι παλαιός γνώριμος του αμερικανικού αεροναυπηγικού γίγνεσθαι. Πριν από δύο χρόνια η εργασία του, ως μαθητή της Α’ λυκείου τότε, «Σχεδιασμός Καινοτομιών στον Αεροδυναμικό Τομέα με ορίζοντα το 2052», απέσπασε εύφημο μνεία.
«Μέσα από βιβλία και πολύ διάβασμα κατάφερα να αποκτήσω μια εικόνα του τι αναμένεται να συμβεί στον χώρο μέχρι το 2030. Προσπάθησα να φανταστώ πού θα πάει το πράγμα 20 χρόνια αργότερα», εξηγεί στο «Έθνος της Κυριακής» ο Μανώλης.
«Όλα ξεκίνησαν από το μάθημα πληροφορικής της Γ’ γυμνασίου, όταν η καθηγήτρια διέγνωσε την κλίση μου στα μαθηματικά. Με έφερε αμέσως σε επαφή με σημαντική συνάδελφό της του αμερικανικού πανεπιστημίου John Hopkins. Στη συνέχεια εξετάστηκα μέσω Ιντερνέτ σε μαθηματικά, φυσική και χημεία. Λίγο αργότερα έγινα δεκτός στη «νεανική ομάδα» της κοινότητας «Cogito». Με αυτόν τον τρόπο δίνεται στα παιδιά η δυνατότητα να ανακαλύψουν τον πιθανό μαικήνα και τελικά τον δρόμο τους», υπογραμμίζει ο εκκολαπτόμενος... καθηγητής.

Πηγή...

Αντιβαρύτητα: Eλληνική εφεύρεση με εφαρμογή στο Διάστημα

Το πάθος για την τεχνολογία και οι ατέλειωτες ώρες εντατικής παρατήρησης και δουλειάς ενός μηχανουργού - εφευρέτη παντρεύτηκαν με την επιστημονική έρευνα ενός καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και γέννησαν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, «καθ' όλα ελληνική». Εναν μηχανισμό αντιβαρύτητας και μία νέα κινηματική θεωρία της Φυσικής. Το πόσο ιδιοφυής, σημαντική και αξιοποιήσιμη είναι ή μπορεί να αποδειχθεί μια τέτοια ανακάλυψη θα το δείξει ο χρόνος. Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης από την Κέρκυρα, ο οποίος έχει βραβευθεί στο παρελθόν (1982) για την εφεύρεση του «διαφορικού χωρίς γρανάζια», μία ελληνική πατέντα που έλαβε ανώτατες διακρίσεις, κέρδισε το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Ο καθηγητής της Σχολής Μηχανολόγων-Μηχανικών του ΕΜΠ Χριστόφορος Προβατίδης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά του κ. Τσιριγγάκη και έπειτα από 26 χρόνια έρευνας, συνεχούς κατασκευής δοκιμίων και στενής συνεργασίας κατέληξαν στη δημιουργία του μηχανισμού αντιβαρύτητας.
Η αξία ενός τέτοιου μηχανισμού, σύμφωνα με τους κ. Τσιριγγάκη και Προβατίδη, που επισημαίνουν ότι είναι κτήμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και επομένως του ελληνικού Δημοσίου, έγκειται στο γεγονός ότι υπόσχεται έναν νέο πρωτοποριακό τρόπο λειτουργίας των προωθητικών συστημάτων (μέσα μεταφοράς, μεταφορικά και ανυψωτικά συστήματα) με εφαρμογές στη διαστημική τεχνολογία, την αεροναυπηγική αλλά και άλλους τομείς.
Οι έως σήμερα επιστημονικά γνωστοί τρόποι μετάδοσης κίνησης για τη λειτουργία συστημάτων προώθησης είναι η τριβή μεταξύ τροχών και επιφάνειας κίνησης, η προώθηση αέρα ή νερού σε αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή της κίνησης (πλοία, αεροπλάνα) και η εκδίωξη του καυσίμου (π.χ. πύραυλοι). Με αυτές τις μεθόδους, όμως προκαλείται δύναμη αντίδρασης, η οποία καταναλώνει σημαντικό έργο, ενώ με τον μηχανισμό αντιβαρύτητας μειώνεται η αντίδραση, άρα και οι απώλειες προς το περιβάλλον.
Οι δύο εκτιμούν ότι πρόκειται για μία σημαντική ανακάλυψη, για την οποία μάλιστα δέχθηκαν συγχαρητήρια επιστολή του πρύτανη του ΕΜΠ κ. Ν. Μουντζούρη. Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης, ο οποίος αφιερώνει όλο του το έργο στη γυναίκα του Κατερίνα, που απεβίωσε πριν από μερικούς μήνες, εξηγεί στην «Κ» ότι πρώτη του έμπνευση ήταν ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (σχετικά παρακάτω στήλες).
Το 1967 ο κ. Τσιριγγάκης άρχισε να μελετά τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και 13 χρόνια μετά έφτιαξε το διαφορικό χωρίς γρανάζια. Κατά τη διάρκεια κατασκευής του παρατήρησε ορισμένα παράξενα φαινόμενα ταλάντωσης. Αυτή η παρατήρηση ήταν η αφετηρία για τη σημερινη εφεύρεση, η πατέντα της οποίας έχει υποβληθεί στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ. Στόχος του εφευρέτη ήταν το έντεχνο «σπάσιμο» του κύκλου, στο οποίο τον βοήθησε ο γιος του, Βασίλης Τσιριγγάκης, μηχανικός υπολογιστών και συστημάτων.

Αρχή λειτουργίας
Πιο συγκεκριμένα, η αρχή λειτουργίας του καινοτόμου μηχανισμού συνίσταται σε δύο κινητήρες, οι οποίοι παράγουν δύο περιστροφές. Η πρώτη περιστροφή δημιουργεί μια τροχιά που μοιάζει με το σύμβολο του απείρου και πάνω της κινούνται απρόσκοπτα μία, δύο ή και περισσότερες μάζες. Η δεύτερη περιστροφή είναι καθοριστική για να επιτευχθεί η πρόωση. «Οταν οι στροφές των κινητήρων συνδυαστούν κατάλληλα, τότε συντονίζεται με τέτοιον τρόπο η φυγόκεντρος δύναμη, ώστε το αντικείμενο επί του οποίου προσαρτάται ο μηχανισμός μπορεί και προωθείται αντιβαρυτικά», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Χριστόφορος Προβατίδης, καθηγητής του ΕΜΠ.
Κατά τη διάρκεια λειτουργίας του μηχανισμού παρατηρήθηκε απώλεια βάρους σε ηλεκτρονική πλάστιγγα ακριβείας, δηλαδή οι κινούμενες μάζες ήταν σημαντικά ελαφρύτερες.
Οπως λέει ο κ. Προβατίδης αυτός ο προωθητικός μηχανισμός αξιοποιεί παρατηρήσεις αντιβαρυτικών φαινομένων της Φύσης (όπως ο τρόπος κίνησης των φτερών του πτηνού κολιμπρί) δεν «παραβιάζει» κανένα νόμο της φυσικής ούτε αξίωμα της Θερμοδυναμικής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προωθητικός μηχανισμός ιπτάμενων αντικειμένων και οχημάτων, τα οποία στο μακρινό μέλλον θα κινούνται αυτόνομα χωρίς συγκρούσεις, όπως για παράδειγμα κινείται η σκόνη μέσα σε μια ηλιακή ακτίνα.
Πιο αναλυτικά, μία αρχική εφαρμογή θα μπορούσε να αφορά την άνετη και πλήρως αυτόνομη μετάβαση προς το Διάστημα. «Αν μία αποστολή στο Διάστημα εμφανίσει πρόβλημα θα μπορεί ανά πάσα ώρα να ανακληθεί και να επιστρέψει στη γη», υποστηρίζει ο εφευρέτης κ. Θ. Τσιριγγάκης.
Εκτός από τη διαστημική τεχνολογία, ο μηχανισμός αντιβαρύτητας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στα ελικόπτερα αλλά και στα αεροπλάνα. Ειδικότερα, με την προσθήκη ενός αντιβαρυτικού μηχανισμού, το ελικόπτερο θα μπορούσε να αναπτύσσει μεγαλύτερες ταχύτητες, να καταναλώνει λιγότερη ενέργεια και να μην είναι ευάλωτο στις κακές καιρικές συνθήκες.
Οσο για τα αεροπλάνα, η χρησιμότητα ενός τέτοιου μηχανισμού αφορά κυρίως την ασφάλεια των πτήσεων.

Παρέμβαση πρύτανη ΕΜΠ για την έρευνα
Ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Κωνσταντίνος Ι. Μουτζούρης, ενημερώθηκε για την έρευνα στον μηχανισμό αντιβαρύτητας, και δήλωσε στην «Κ» ότι «το κορυφαίο τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας, το 170 ετών Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, τις τελευταίες τύπου υλικοτεχνικές υποδομές, βρίσκεται στο μέτωπο των επιστημονικών εξελίξεων σε πολλά θέματα. Η Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών με τα στελέχη της, καθηγητές, φοιτητές και εργαζόμενους, είναι μία από τις πιο υποδειγματικές σχολές μας.
Νιώθουμε υπερήφανοι που ο καθηγητής κ. Προβατίδης και οι συνεργάτες του είναι μέλη του Ιδρύματός μας. Καλούμε την πολιτεία, η οποία μέχρι σήμερα έχει δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για την επιστημονική έρευνα στη χώρας μας, να μεταβάλει στάση και να αγκαλιάσει την έρευνα, η οποία είναι η μόνη οδός προς μια κοινωνία γνώσεως και προόδου».

Tο πρώτο πείραμα
Το 1982 ο ταλαντούχος Ελληνας μηχανουργός δημιούργησε μία τεχνολογική καινοτομία, ένα διαφορικό χωρίς γρανάζια, μία πατέντα που σάρωσε τα βραβεία του διαγωνισμού «ΕΥΡΗΚΑ» του Βελγίου και του χάρισε εκτός από φήμη πολλές προσκλήσεις και συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις και διαγωνισμούς.
Το πρωτότυπο διαφορικό, στο οποίο η κίνηση μεταδίδεται μέσω μικρών σφαιρών, οι οποίες κινούνται σε καμπύλες και μιμούνται την κίνηση των πλανητών, είχε δοκιμαστεί επιτυχώς σε αυτοκίνητο της εταιρείας ΠΥΡΚΑΛ επί 15.000 χλμ. σε όλες τις συνθήκες δρόμου με αρκετά αξιόλογες επιδόσεις. Από την ερευνητική εργασία και τα αποτελέσματα των δοκιμών που ακολούθησαν η ΠΥΡΚΑΛ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «πρόκειται για καινοτομία στον τρόπο μετάδοσης της κίνησης, η οποία έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των γνωστών διαφορικών μηχανισμών που χρησιμοποιούνται.
Πρώτον, μεταδίδει την κίνηση με πλήρη κύλιση με αποτέλεσμα μεγάλη διάρκεια ζωής και υψηλό συντελεστή απόδοσης.
Δεύτερον, εξασφαλίζει μεγαλύτερη πρόσφυση τροχών στο δρόμο, κάτι που συνεπάγεται σημαντικά μεγαλύτερη ασφάλεια κατά την οδήγηση, καθώς το όχημα δεν ακινητοποιείται σε δυσμενείς συνθήκες δρόμου και εμφανίζει μεγαλύτερη ευστάθεια στις στροφές». Αρκετές χώρες ενδιαφέρθηκαν να αγοράσουν την πατέντα (ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.), όμως ο κ. Τσιριγγάκης αρνήθηκε να την πουλήσει, καθώς επιθυμούσε να παραμείνει και να αξιοποιηθεί η εφεύρεση στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι θα έβρισκε υποστήριξη από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια, το διαφορικό χωρίς γρανάζια το στήριξε η ΠΥΡΚΑΛ, αργότερα όμως η βοήθεια αποσύρθηκε και τη νομική και οικονομική υποστήριξη της πατέντας ανέλαβε για 20 χρόνια ο δικηγόρος του κ. Τσιριγγάκη, κ. Γ. Μπουρνούς. Τελικά, παρήλθε ο χρόνος προστασίας της πατέντας και σύμφωνα με πληροφορίες το διαφορικό χωρίς γρανάζια βρήκε εφαρμογή στο εξωτερικό.

Καθημερινή

Είδαμε σήμερα στην εκπομπή της Τσαπανίδου τη μηχανή αντιβαρύτητας!
Εν μέσω άλλων τα οποία είπε ο κ.Τσιριγγάκης,δήλωσε ότι κάποια στιγμή που ασχολούνταν στον τόρνο,του..."ήρθε" όλο το εικονόγραμμα της αντιβαρυτικής μηχανής!

ΕΛΛΑΔΑ - ΧΙΛΗ: ΒΑΘΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ * GRECIA Y CHILE: PROFUNDAS RELACIONES HISTORICAS...

Στη Χιλή, ο φιλελληνισμός παραμένει ζωντανός και ακμαίος.

Aς παραδεχθούμε ότι οι πιθανότητες να βρεθεί ένας Ελληνας στο Σαντιάγο της Χιλής δεν είναι πολλές. Σκεφθείτε όμως την έκπληξη των λίγων αλλά πολύ τυχερών συμπατριωτών μας που χρησιμοποιούν το μετρό της χιλιανής πρωτεύουσας (είναι το πιο εκτεταμένο δίκτυο μητροπολιτικού σιδηροδρόμου σε ολόκληρη τη Νότια Αμεrική με πέντε γραμμές) όταν πέσουν στον σταθμό «Grecia» (Ελλάδα στα ισπανικά) της Γραμμής 4 και ακόμα περισσότερο στην πρόσφατη διαμόρφωση του εσωτερικού του: μια δωρεά των 16 εκμαγείων της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα, καθώς και της μακέτας της Ακρόπολης κοσμεί εδώ και λίγους μήνες τον πιο φιλελληνικό σταθμό μετρό στον κόσμο.
Η δωρεά (σε συνέχεια ήδη δωρηθέντος εκμαγείου πλάκας που κοσμούσε τον σταθμό από το 2005) αναμένεται να προσελκύσει επισκέψεις πολλών σχολείων και εντάσσεται στους εορτασμούς και στις εκδηλώσεις για την επέτειο των 200 ετών της ανεξαρτησίας της Χιλής οι οποίες θα κορυφωθούν το 2010. Η επέτειος έχει κινητοποιήσει τις πρεσβείες ξένων χωρών στο Σαντιάγο. Η χώρα μας εκτός από τη δωρεά συμμετείχε και με την αποκάλυψη αναμνηστικής πλάκας στο Ναυτικό Μουσείο του Βαλπαραΐσο (στο πλαίσιο ειδικής τελετής παρουσία του αρχηγού του Χιλιανού Πολεμικού Ναυτικού, καθώς και της πρέσβειρας της Ελλάδας στη Χιλή κ. Καρυκοπούλου-Βλαβιανού), με τα ονόματα πέντε ελληνικής καταγωγής ναυτικών του Χιλιανού Πολεμικού Ναυτικού που συμμετείχαν στην, ιστορική για τη Χιλή, ναυμαχία του Iquique το 1879. Επίσης, προγραμματίζεται για τον Νοέμβριο ρεσιτάλ πιάνου στο Σαντιάγο, καθώς και σε δύο ακόμα πόλεις της Χιλής.
Οσο για τη γενναιοδωρία των Χιλιανών, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Στη Χιλή επικρατεί έντονος φιλελληνισμός και αγάπη για την Αρχαία Ελλάδα, μια αγάπη που καλλιεργείται στα χρόνια του σχολείου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Σαντιάγο υπάρχουν 600 περίπου δρόμοι με ελληνικά και ελληνόφωνα ονόματα, ενώ μια βασική λεωφόρος της χιλιανής πρωτεύουσας έχει την ονομασία Grecia. O ομώνυμος σταθμός είναι αρκετά κεντρικός και με μεγάλη κίνηση, καθώς χρησιμοποιείται σε καθημερινή βάση από 22.000 επιβάτες. Μπράβο Σαντιάγο!
Δημήτρης Pηγόπουλος
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μια «Ελλάδα» στη Χιλή

Μια Ελλάδα αιωνίως γοητευτική, ικανή να εμπνεύσει και να συναρπάσει, επιβιώνει στον σταθμό «Grecia» του μετρό του Σαντιάγο της Χιλής. Μια δωρεά 16 εκμαγείων της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα, καθώς και της μακέτας της Ακρόπολης κοσμούν εδώ και λίγους μήνες τον πιο φιλελληνικό σταθμό μετρό στον κόσμο. Η δωρεά αναμένεται να προσελκύσει επισκέψεις πολλών σχολείων και εντάσσεται στους εορτασμούς και στις εκδηλώσεις για την επέτειο των 200 ετών της ανεξαρτησίας της Χιλής οι οποίες θα κορυφωθούν το 2010.

ΔΕΙΤΕ:

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΟ ΣΑΝΤΙΑΓΟ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΡΑΟΥΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ

Πηγή...

Από που προέρχονται οι μυστικές αδελφότητες και ποιοι Έλληνες είναι σε αυτές…

Σχετικό θέμα: Οι Αμερικάνοι καταστρέφουν την Αρχαία Βαβυλώνα!Και όχι μόνο!Γιατί;...