« ...Ελπίζω ότι όσοι εξ΄ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ΄ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ΄ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της ... εφ΄ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν»
Ι. Καποδίστριας
Αν και ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν οι βουλευτές της Ελλάδος συνεχίζουν να βάζουν χέρι μέχρι και του τελευταίου οβολού στα δημόσια χρήματα, θεσπίζοντας ένα ελεεινό κίνητρο επίτευξης στόχων στήριξης του κοινοβουλευτικού έργου! Μήπως όμως θα έπρεπε να πληρώσουν πίσω τους 14 (!) παχουλούς μισθούς τους τους οποίους συνεχίζουν να παίρνουν, εάν αποτύχουν να πράξουν το αυτονόητο;
Αδιάντροπα προβάλουν ότι