Δημοσιεύθηκε από 12thespis στο Δεκέμβριος 4, 2008
Στην νέα αυγή που οραματιζόμαστε γι αυτόν τον τόπο, στην αυγή της μνημοσύνης, της επαναποδοχής και επανένταξης των αρχαίων ελληνικών αρετών και αξιών στην καθημερινή ζωή μας και στα συλλογικά ιδεώδη μας, δεν θέλουμε κι ούτε έχουμε ανάγκη από «μάρτυρες» και «μαρτυρολόγια». «Μάρτυρες» και «μαρτυρολόγια» εφηύραν και παρήγαγαν εκείνοι οι οποίοι επεχείρησαν (και το κατάφεραν) να εκθεμελιώσουν τον ελληνικό πολιτισμό. Στον αγώνα που δίνεται για την επανελλήνιση, ένας αγώνας ειρηνικός και πολιτιστικός, δεν θέλουμε να υπάρξουν μάρτυρες. Θέλουμε την ανάδειξη των ελληνικών ιδεωδών και αξιών, όχι να θρηνούμε θύματα. Θέλουμε να γνωρίσει ο νεοέλληνας τον πλούτο της πολιτισμικής του κληρονομιάς ώστε να συνειδητοποιήσει τις αξίες των προγόνων του, το ψυχικό μεγαλείο που φέρει μέσα του και τις ανεξάντλητες δημιουργικές δυνάμεις που διαθέτει. Κι αυτό θέλουμε να επιτευχθεί με τη δύναμη του λόγου και των πράξεων, με την ελληνική γραμματεία και με την επαφή του με το προγονικό πνεύμα, όχι με την θυματοποίηση μαχόμενων συνελλήνων και με την δημιουργία νέου μαρτυρολογίου.
Καταγγέλλουμε τα κρούσματα βίας που πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα εις βάρος του εν γένει ελληνοπρεπούς ρεύματος και των εκπροσώπων του. Μετά τον αναίτιο βανδαλισμό που δέχθηκε ο εκδοτικός οίκος του συνέλληνα Γιάννη Σχοινά και μάλιστα κατά τις ημέρες τέλεσης των Προμηθείων καθώς και την καταστροφή (εμπρησμό) τεσσάρων βιβλιοπωλείων μέσα σε ένα μόνο μήνα (5 Ιουνίου έως 4 ιουλίου), είχαμε την γρονθοκόπηση και τον σοβαρό τραυματισμό της καθηγήτριας Μαρίας Τζάνη από ομάδα «κουκουλοφόρων» στις 27 Νοεμβρίου, και μάλιστα στο χώρο των πανεπιστημίων. Τελευταίο κρούσμα, ο σοβαρός τραυματισμός του Μανώλη Τσάμη και της Έφης Καραμπάτσου.
Τον Μανώλη Τσάμη – Εύμολπο τον γνωρίζετε πολλοί. Τον σεμνό συνέλληνα και συγγραφέα που χωρίς ποτέ να προβάλλεται, είναι παρών σε κάθε σχεδόν εκδήλωση του ελληνοπρεπούς ρεύματος. Γνωρίζετε και την Έφη, την σύντροφό του. Οι δυο τους έχουν προσφέρει και συνεχίζουν να προσφέρουν, σιωπηρά και χωρίς τυμπανοκρουσίες, πολύ σημαντικό έργο στον ελληνισμό. Είτε μέσω του συγγραφικού τους έργου, είτε μέσω των εκδόσεων (εκδόσεις Σεμέλη) και του βιβλιοπωλείου τους στα Εξάρχεια, είτε μέσω των πολυποίκιλων δραστηριοτήτων τους με την Πολιτιστική Φιλοσοφική Εταιρεία ΕΥΜΟΛΠΙΔΕΣ. Δικό τους έργο είναι η καθιέρωση της Ιεράς Πομπής προς τιμήν των Ελευσινίων Μυστηρίων που τελείται κάθε χρόνο με διαδρομή απ’ τον Κεραμεικό μέχρι τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.
Το ότι θα βλέπαμε τον Εύμολπο και την Έφη στην κατάσταση αυτή, ειλικρινά δεν το φανταζόμασταν ποτέ. Η επίθεση που δέχθηκαν μέσα στο βιβλιοπωλείο τους την περασμένη βδομάδα (μια μόλις εβδομάδα πριν την προγραμματισμένη συνεδρίαση της Αμφικτυονίας της οποίας ψυχή αποτελεί ο Εύμολπος και την σύσταση της οποίας είχε προαναγγείλει στις εορτές των Προμηθείων) ήταν βίαιη. Δεν θέλουμε να κάνουμε συνειρμούς σ’ αυτή την χρονική φάση για την πιθανή συνάφεια όλων αυτών των βιαιοπραγιών εις βάρος δικών μας ανθρώπων, απλώς τις καταγράφουμε. Για να χτυπήσουμε ένα καμπανάκι κινδύνου, να λάβουμε σοβαρά το ότι στην κατάσταση που βρέθηκαν ο Εύμολπος, η Έφη, η Μαρία Τζάνη, ενδέχεται αύριο να βρεθεί ο καθένας από εμάς. Ότι παρανάλωμα του πυρός όπως οι εκδόσεις «Πελασγός», το βιβλιοπωλείο του Γιάννη Γιαννάκενα, του Γιάννη Σχοινά κλπ, μπορεί να γίνει μεθαύριο και ο χώρος των δικών μας συνευρέσεων, η λέσχη ή η έδρα του σωματείου μας. Ας το έχουμε υπόψιν ώστε να τα προλάβουμε πριν βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στον Μανώλη Τσάμη, στην Έφη και στην Μαρία Τζάνη. Να είναι βέβαιοι ότι δεν είναι μόνοι τους, όλοι οι φίλοι τους αλλά και όλοι οι συνέλληνες, οπουδήποτε στην Ελλάδα, είμαστε κοντά τους και τους συμπαραστεκόμαστε.
Κάντε κλικ εδώ για να δείτε το βίντεο με την συνέντευξη που πήρε από την Έφη και τον Εύμολπο ο Αριστόβουλος Θεοδόσης Χίντζογλου, όπως και τις φωτογραφίες του ξυλοδαρμού τους.
Κάντε κλικ εδώ, εδώ κι εδώ (σταχυολόγηση εκ του προχείρου) για να διαβάσετε ρεπορτάζ για τον ξυλοδαρμό της κ. Μαρίας Τζάνη.
Κάντε κλικ εδώ για ν’ ακούσετε επιτόπιο ραδιοφωνικό ρεπορτάζ του SKY από τον ξυλοδαρμό της κ. Μαρίας Τζάνη.
Κάντε κλικ εδώ για να δείτε την καταγγελία του εκδότη κ. Γιάννη Γιαννάκαινα για τους εμπρησμούς των βιβλιοπωλείων. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε φωτογραφίες απο την ολοσχερή καταστροφή των βιβλιοπωλείων.
του κοινού Θρησκεύματος βουλευσόμενον καθήκειν οι ομοιόδοξοι κοινή επί πάσιν και μη του ιδία εαυτώ μα τον Δία'δι'ού δε νομίζω εφεδρίας της εκ των λόγων περιγεγενημένης αυτώ και χάριν έχειν εν αισθήματι αυτού παρά του πειρασμώ χρήσθαι τω μη εάσοντι το μέγεθος της δωρεάς μη ουχί ούτως διατεθήσεσθαι,ώστε και έχειν το του πνεύματος τήρημα του τόπου εκείνου,ός περιέχειται και την γνώμην δε την υπέρ της καθ'ηγεμονίας του σωτήρος της (πόλεως;....κύπου καθεστάμενος της σαχθ. σόντων κατ'εκε(ίνην; χρώ κατά τα άλλα δι'...αγαθού κατά την υπέρ θατέρου δυν)αμένου ετέρων περιγ)ενέσθαι........"Oι Έλληνες πολιτκοί γνωρίζουν πως η εξουσία τους συνδέεται με την επιβίωση του νεοελληνικού κράτους και συνειδητά προσφέρουν θυσία στον αχόρταγο κι απαιτητικό βωμό του ένα - ένα τα κομμάτια του Ελληνισμού.
Κι αν θελήσουμε να είμαστε επιεικείς, αν θεωρήσουμε πως στέκουν κάποιες σκοπιμότητες, που έντεχνα προβάλλονται κάθε φορά που ένα τμήμα του Ελληνισμού αφανίζεται κι ακόμα δεχθούμε πως η αδιαφορία για τον Ελληνισμό της Β. Ηπείρου, της Κωνσταντινούπολης της Κύπρου κ.λ.π., οφείλεται σε άγνοια και φυσική ανικανότητα, τότε ποιά σκοπιμότητα, πόση άγνοια και πόση ανικανότητα μπορούμε να δεχθούμε σαν αρκετή δικαιολογία, για την περιφρόνηση και την αδιαφορία, που επιδεικνύει το Ελληνικό κράτος σ’ ένα κομμάτι της Ελληνικής φυλής, που κατοικεί εντός των συνόρων του;
Στον ορεινό όγκο της Ροδόπης κατοικεί ένα από τα αρχαιότερα Ελληνικά φύλλα γνωστό σήμερα με την ονομασία ΠΟΜΑΚΟΙ. Υπολογίζεται ότι αριθμούν περισσότερους από 300.000 στο τμήμα που βρίσκεται σήμερα υπό Βουλγαρική κατοχή αν και οι Βούλγαροι προκειμένου να τους αφομοιώσουν έχουν μεταφέρει ένα τμήμα τους σε άλλες περιοχές της Βουλγαρίας. Εντός των Ελληνικών συνόρων πρέπει να βρίσκονται γύρω στις 35.000 ίσως και περισσότεροι Πομάκοι. Το γεγονός ότι υπήρξαν πάντοτε και παραμένουν ως σήμερα ορεσίβιος πληθυσμός, λειτούργησε θετικά για την διατήρηση της καθαρότητάς τους. Σήμερα όμως η ιδιότητά τους αυτή της απομόνωσης με την αμορφωσιά που συνεπάγεται, τείνει να τους εξαφανίσει μιας και τα ιστορικά γεγονότα των τελευταίων πέντε αιώνων οδήγησαν στην απώλεια της Εθνικής τους συνείδησης. Δύσκολη λεία για τις αρπακτικές διαθέσεις των εκάστοτε επιδρομέων και “φίλων” γειτόνων, που όμως χάνει σιγά - σιγά την αντοχή της με την βοήθεια της “αψόγου στάσεως” και την ανυπαρξία Εθνικής πολιτικής.
Περήφανοι και γενναίοι διατηρούν και σήμερα, όλα τα χαρακτηριστικά των αρχαίων προγόνων τους ΑΓΡΙΑΝΩΝ. Παρά το γεγονός πως οι ίδιοι δεν νοιώθουν ούτε Βούλγαροι, ούτε Τούρκοι, δύο επίκτητα στοιχεία τους διευκολύνουν το έργο της Βουλγαρικής και της Τουρκικής προπαγάνδας σε δυνδυασμό με την αποχή και την ανοχή των εκάστοτε Ελληνικών κυβερνήσεων :
1ον) Η γλώσσα τους: Κράμα Βουλγαρικών, Ελληνικών και Τουρκικών λέξεων. Μια γλώσσα χωρίς γραπτά μνημεία και ιστορική εξέλιξη, αφού δεν είναι παρά αποτέλεσμα των πολλών επιδρομών και
2ον) Η θρησκεία τους: Μουσουλμάνοι.
Το 1204 που κατελήφθη η Κωνσταντινούπολη από τους Φράγκους, η Βούλγαροι εκμεταλλεύτηκαν το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε και κατέλαβαν την περιοχή της Ροδόπης και για έναν περίπου αιώνα αλώνιζαν ανενόχλητοι στην περιοχή. Οι βιαιότητες κι η σκληρότητα που χρησιμοποίησαν οι Βούλγαροι την περίοδο εκείνη προκειμένου να εκβουλγαρίσουν τους Ροδοπαίους, είχε σαν αποτέλεσμα το σημερινό γλωσσικό ιδίωμα των ΠΟΜΑΚΩΝ.
Όμως η γλώσσα, σαν επίκτητο στοιχείο δεν αποτελεί απόδειξη για την καταγωγή ενός λαού. Τα γλωσσικά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνον σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ανθρωπολογικά, ιστορικά, αρχαιολογικά, λαογραφικά κ.α. στοιχεία. Παρ’ όλα αυτά το μικτό γλωσσικό ιδίωμα των Πομάκων περιέχει ένα ισχυρότατο τεκμήριο της Ελληνικότητάς τους.
Οι Βουλγαρικές λέξεις αποτελούν περίπου το 50% της ιδιόμορφης αυτής λαλιάς, το 10-15% οι Τουρκικές κι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό αποτελούν οι Ελληνικές. Το αξιοσημείωτο είναι, ότι ενώ οι Βουλγαρικές και Τουρκικές λέξεις στην πλειοψηφία τους είναι ουσιαστικά που δηλώνουν αντικείμενα, το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελληνικών λέξεων είναι ρήματα, πολλά δε εξ’ αυτών αρχαία Ελληνικά ρήματα, γεγονός που δείχνει πως δεν μπορεί να προσετέθησαν στην γλώσσα τους τους νεώτερους χρόνους.
Παράδειγμα ρημάτων:
Αρέσβαμ - αρέσκομαι
Αφορίσβαμ - αφορίζω
Ζαπεικασούβαμ - απεικάζω
Παταξάμ - Πατάσσω
Πραξούβαμ - πράττω
Παράδειγμα ουσιαστικών:
Παίπελ - παιπάλη
πεντεψία - παίδευση
πέλκα - πέλεκυς
έντρο - αδρός
Πέρα από αυτό μια συστηματικώτερη μελέτη της Πομακικής γλώσσας, έδειξε πως οι Ελληνικές λέξεις αποτελούν τον κορμό, την σπονδυλική της στήλη, τα ρήματα προέρχονται από τον αόριστο της υποτακτικής με προσθήκη της κατάληξης (-αμ) π.χ. δέχομαι - εδεξάμην - ντέξαμ κ.λ.π., γεγονός που αποκλείει να είναι δάνεια ενσωματωμένα στην Βουλγαρική. Αντίθετα είναι υπολείματα της διαλέκτου που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες της Θράκης.
Ωστόσο οι Βούλγαροι δεν παρέλειψαν να δημιουργήσουν μια τεχνητή γραπτή γλώσσα για τους ΠΟΜΑΚΟΥΣ τυπόνωντας και σχετικά εγχειρίδια στα Σκόπια, όπου κατά την γνωστή και πολυσυζητημένη άποψή τους βρίσκεται η έδρα του “Μακεδονικού κράτους”.
Σε ότι αφορά την Βουλγαρία και για να μην ταράξουμε τους φίλους γείτονές μας, το Ελληνικό κράτος προτίμησε την σιωπή. Σε ότι αφορά τους ΠΟΜΑΚΟΥΣ το Ελληνικό κράτος φρόντισε να παραμείνουν αμόρφωτοι επί σειρά ετώ, ενώ στην συνέχεια τους στέλνει σε κοινά μειονοτικά σχολεία με τους Τουρκογενείς της Ροδόπης. Στην πλειοψηφία τους οι Πομάκοι διδάσκονται σε ιδιωτικά σχολεία την Τουρκική, μένοντας έξω από το Ελληνικό σύστημα παιδείας που θα τους επέτρεπε την βαθμιαία προσαρμογή στις συνθήκες της Ελληνικής κοινωνίας. Διοχετεύονται κατ’ αυτόν τον τρόπο στην Τουρκία, απ’ όπου επιστρέφουν ανθελληνικά διαμορφωμένοι. Το 1955κατόπιν συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος - Τουρκίας το Ελληνικό κράτος έδωσε εντολή στον επιθεωρητή των Μουσουλμανικών σχολείων Δυτικής Θράκης, να προχωρήσει στην δημιουργία τοπικών συνεδρίων ΠΟΜΑΚΩΝ διδασκάλων με στόχο την υιοθέτηση της Λατινικής γραφής. Ο σχεδιασμός ολοκληρώθηκε το 1973 μετά την επίσκεψη του Τούρκου πρέσβυ Κ. Gurum στην Δυτική Θράκη. Η επιβολή της Λατινικής γλώσσας διευκολύνει σήμερα αφάνταστα την Τουρκική προπαγάνδα και τον εκτουρκισμό των ΠΟΜΑΚΩΝ.
Ποια άγνοια, ποιά ηλιθιότητα και ποιά σκοπιμότητα μπορεί να δικαιολογήσει σήμερα τον αφελληνισμό των αρχαιοτέρων κατοίκων της Θράκης;
| Παρακολουθείστε τη κριτική ενός καλογυρισμένου "έργου"!!!!! _____________________________________________________________ http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&Itemid=32&func=view&catid=5&id=7913#7913 ________________________________________________________________ | |
| Η λέξη απόστολος είναι λέξη που έχει τη ρίζα της στην αρχαία Ελλάδα. Τότε όμως η λέξη απόστολος σήμαινε το στόλο που είναι έτοιμος να αποπλεύσει. Αργότερα η ίδια λέξη πήρε τη σημασία του απεσταλμένου. Μετά τη σταύρωση του Χριστού και όταν το βάρος της εξάπλωσης της διδασκαλίας του έπεσε στους μαθητές του, η λέξη χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει το νέο θεσμό του αποστολικού αξιώματος. Σύμφωνα με τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, το όνομα Απόστολος το πήραν για πρώτη φορά οι 12 διαλεκτοί μαθητές του Χριστού. Και από τότε ο αριθμός 12 πήρε τόσο μεγάλη σημασία, ώστε να είναι ταυτόσημος με τη λέξη "απόστολος". Οι Δώδεκα απόστολοί είναι: Ανδρέας, Σίμων, Ιάκωβος και Ιωάννης οι υιοί του Ζεβεδαίου, Φίλιππος και Βαρθολομαίος, Θωμάς, Ματθαίος, Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου, Θαδδαίος, Σίμων ο Κανανίτης και Ιούδας ο Ισκαριώτης "ο και παραδούς αυτόν". Ο Χριστός, προτού τους εκλέξει, τους κάλεσε με διαφορετική σειρά, τους προπαρασκεύασε, τους δοκίμασε και, τελικά, τους ανάθεσε το δύσκολο ρόλο να διδάξουν το Λόγο Του σε ολόκληρη τη Γη. Το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή των Αποστόλων, μετά τη συνάντησή τους με το Χριστό βέβαια, είναι η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Οι Απόστολοι ήταν κρυμμένοι στο υπερώο ενός σπιτιού, γιατί είχαν μεγάλο φόβο για την οργή των Φαρισαίων, που είχε αρχίσει ήδη να εκδηλώνεται καθαρά. Και απορούσαν πραγματικά πώς θα ήταν δυνατό αυτοί οι απλοί άνθρωποι, αυτοί οι αμόρφωτοι ψαράδες να δώσουν στον κόσμο να καταλάβει τη Χριστιανική αλήθεια. Και τότε το Άγιο Πνεύμα, με μορφή πύρινων γλωσσών, ήρθε και κάθησε πάνω από τα κεφάλια τους. Και τότε όχι μόνο οι απλοί και αμόρφωτοι μεταμορφώθηκαν σε δυναμικούς και σοφούς, όχι μόνο μπόρεσαν να μιλήσουν σ' όλες τις γλώσσες, αλλά και απόκτησαν πλήρη συνείδηση της θείας αποστολής τους. Όταν ο Ιούδας κρεμάστηκε, έπρεπε να βρεθεί άλλος για να τον αντικαταστήσει. Αυτός ήταν ο Ματθίας, από τους ανθρώπους που είχαν πλήρη συνείδηση του έργου τους. Ο θεσμός των 12 άρχισε να καταρρέει όταν οι Απόστολοι μεταβίβασαν στους 7 διακόνους ορισμένες δικές τους αρμοδιότητες. Αλλά στην εξαφάνιση αυτού του θεσμού συντέλεσε πολύ η προβολή του Παύλου σαν του δυναμικότερου από τους Αποστόλους. Ο Παύλος, εκτός από τους 12, θεώρησε σαν απόστολους το Βαρνάβα, τον αδελφόθεο Ιάκωβο και ορισμένους συνεργάτες του. Έτσι ο θεσμός των 12 καταρρέει ιδίως όταν αρχίζουν να δίνονται και σε άλλους υπεύθυνες αρμοδιότητες για την εξάπλωση του Χριστιανισμού. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει τις παραγγελίες που ο ίδιος ο Ιησούς τους έδωσε, όταν τους έπεισε να κηρύξουν τη χριστιανική αλήθεια σ' όλο τον κόσμο. Το έργο των Δώδεκα Αποστόλων, μετά την Ανάληψη του Χριστού, μας το διηγείται το πέμπτο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, που γι' αυτό έχει πάρει την ονομασία "οι Πράξεις των Αποστόλων". Το έγραψε ο ευαγγελιστής Λουκάς και αναφέρεται στις πράξεις που έκαναν οι Απόστολοι και ιδιαίτερα ο Πέτρος, ο Παύλος, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος, για να διαδοθεί η διδασκαλία του Χριστού. Υπάρχουν εκτός από τους δώδεκα Αποστόλους και τον Παύλο, 3 ακόμη κατηγορίες ανθρώπων που χαρακτηρίστηκαν σαν απόστολοι: • α) Οι 70 απόστολοι που διάλεξε ο Χριστός μετά τους 12 σε αντιστοιχία με τους 70 πρεσβύτερους του Μωυσή και τους έστειλε ανά 2 σε διάφορες πόλεις να κηρύξουν το Λόγο του Θεού. • β) Από τις "Πράξεις των Αποστόλων", απόστολοι επίσης ονομάζονται από τους συνεργάτες του Παύλου ο Βαρνάβας, ο Σιλουανός, ο Ανδρόνικος και ο Ιουνιάς και • γ) Απόστολοι ονομάζονται εκείνοι οι προικισμένοι άνθρωποι της Εκκλησίας που έργο τους είχαν τη διάδοση του Χριστιανισμού σε νέες κοινότητες όπως οι ιεραπόστολοι. Η Σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων γιορτάζεται την 30ή Ιουνίου. Ιδιαίτερη επίσης θέση στην Ορθόδοξη Εκκλησία έχει η απεικόνιση των Αποστόλων με την αγιογραφία. Πηγή:http//www.live-pedia.gr/index.php/Απόστολοι Ένας από τους 70 ήταν και ο Επαφρόδιτος, εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου… | |
Το ποδόσφαιρο γεννήθηκε στην Αγγλία;(1) Παίξτε μπάλα!
 Οι νεκροί δεν λένε ποτέ ψέματα Ένα κοριτσάκι που διαβάζει Μιλάει η νεκρική σιωπή από το μαρμάρινο ανάγλυφο, καθώς βλέπουμε το κοριτσάκι στο ταξίδι του για τον άλλο κόσμο να διαβάζει ένα βιβλίο! ( Μπορείτε να το δείτε στο Βρετανικό Μουσείο) Αλήθειες και ψευτιές για την ΕΛΛΗΝΙΔΑ των αρχαίων χρόνων Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ. Σωστή ή λανθασμένη; Κατόπιν μίας έρευνας ή καλύτερα δημοσκόπησης θα λέγαμε, σχεδόν όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας μας είπαν ότι η αρχαία Ελληνίδα ήταν πολύ περιορισμένη, δεν είχε δικαιώματα, και διάφορα άλλα επιχειρήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Το δυσάρεστο είναι ότι σε αυτό το πλαίσιο βρίσκονται και οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, φιλόλογοι κ.λ.π., δηλαδή αυτοί στους οποίους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας... Και προχωράμε στα χειρότερα: Ο Έλλην Ιστορικός- Δημοσιογράφος Μ. Δ. Καλαποθάκης αναφέρει στο σύγγραμμα του „Η Ελληνική Κοινωνία κατά την Αρχαιότητα“ ....(οι Ελληνίδες) ήσαν αληθή ανδράποδα, αγράμματοι και εξηυτελισμέναι! Μη χειρότερα! Αχ, να και τα χειρότερα: Ο παγκοσμίου φήμης, εξαίρετος W. Durant στο έργο του, στην βαρυσήμαντη και σε όλη την υφήλιο αποδεχτή „Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού“ Β´ τόμος, σελ. 317-319 πληροφορεί: „Η σύζυγος εάν πεπλοφορεί και συνοδεύεται καταλλήλως, μπορεί να επισκεφτεί και τους οικείους της...“ Καλά ρε μάγκα Durant, δηλαδή πήγαινε μόνο με συνοδεία στους συγγενείς και φίλους; Με μπούρκα ή μήπως με φερετζέ; Και συνεχίζει. „...Πρέπει να παραμένει εις την οικίαν της και να μην εμφανίζεται στα παράθυρα.“ Μάλιστα. Την είχανε και φυλακισμένη. Βέβαια είχε και παράθυρα αλλά δεν έκανε να τα χρησιμοποιεί... Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ Έτσι θα ήταν σκέφτεστε; Ε, λοιπόν, ο ίδιος ο Durant στη ίδια παράγραφο αναφέρει: „ημπορεί ακόμη να λάβει μέρος εις τας θρησκευτικάς τελετάς και να παραστεί εις τα διδασκόμενα θεατρικά έργα.“ Αγαπητοί φίλες και φίλοι, αυτές οι θρησκευτικές τελετές κάλυπταν το1/6 του Αττικού έτους, οι δε διδασκαλίες διαρκούσαν περισσότερο από δέκα μέρες. Πόσες γυναίκες πάνε σήμερα περισσότερο από δέκα φορές τον χρόνο θέατρο; Και πόσες λαμβάνουν το 1/6 της χρονιάς μέρος σε θρησκευτικές τελετές; Βέβαια εδώ στα θρησκευτικά δρώμενα υπάρχει σήμερα κάποια σύγχυση. Κρατηθείτε: Στο βιβλίο Θρησκευτικών της Α´ Γυμνασίου, σελίδα 55 διαβάζουμε ... Προτάσεις για εργασία και δραστηριότητες: Επιλέγω και πραγματοποιώ 2. Οργανώστε μία επίσκεψη στην Συναγωγή της πόλης σας (αν υπάρχει) και συζητήστε μαζί με τον ραβίνο για τα έθιμα της γιορτής του Πάσχα. (!!!) Αυτό είναι από βιβλίο του Ελληνικού (!) Υπουργείου Παιδείας. Σίγουρα εδώ σε καμία περίπτωση δεν αποκτά το παιδί ούτε ελληνική αλλά ούτε χριστιανική ορθόδοξη παιδεία. Υπενθυμίζουμε ότι κατά την χριστιανική ορθόδοξη άποψη η εορτή του Πάσχα συμβολίζει την έξοδο μέσω του Σωτήρος από τον θάνατο προς την ζωή. Φίλοι εκπαιδευτικοί, εσάς που κάποτε σας έλεγαν διαφωτιστές του Έθνους, κάνετε τόσες διαμαρτυρίες, απεργίες και δεν βρέθηκε ούτε ένας Έλληνας ανάμεσα σας για να εναντιωθεί σε αυτό; Καταλαβαίνετε ότι στα δεσμά της μισθοδοσία σας και των αναγκών σας πνίγετε ασφυκτικά την αξιοπρέπεια σας; Συνεπώς κάποιος σοβαρός λόγος υπάρχει και στη σημερινή εποχή δεν παίρνουν μέρος συχνά σε θρησκευτικές τελετές οι γυναίκες. Αλλά και στο θέατρο; Πώς όμως βγάζει η κοινή γνώμη και μάλιστα η ελληνική τόσο επιπόλαια συμπεράσματα; Με λίγα λόγια απαντάει ο Θουκυδίδης: χωρίς μεγάλη ταλαιπωρία κάνουν την αναζήτηση της αλήθειας και με τα έτοιμα τρέφονται. Η αλήθεια είναι διαφορετική και συχνά τη βρίσκουμε μέσα από την αμφισβήτηση και την ακούμε με τα μάτια μας:... ....ΟΤΑΝ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΙΛΟΥΝ Οι νεκροί δεν λένε ποτέ ψέματα. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο μία αρκετά αξιόπιστη πηγή είναι οι επιτύμβιες στήλες, οι „ταφόπετρες των νεκρών μας“. Αν θέλετε διαβάστε με την απαραίτητη ευλάβεια τι γράφτηκε για ένα κορίτσι που πέθανε μόλις είκοσι χρονών: „...όλος ο κόσμος της Αθήνας για μένα έκλαψε, για τα νιάτα και την σωφροσύνη, και το πιο πολύ ΓΙΑΤΙ ΦΡΟΝΤΙΖΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΜΟΡΦΩΣΗ ΜΟΥ και την σοφία. Τα δάκρυα δεν σταματάνε από τού πατέρα μου τα μάτια, που χάσανε της ζωής του την χαρά και τα χέρια που θα τον γεροκομούσαν. Τα χρόνια της ζωής μου είκοσι“. ΑΘΗΝΑ•Ι•Σ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΕΚΡΟΠΟΣ Έτσι είναι οι αγράμματες γυναίκες; Μάλλον οι αρχαίες Ελληνίδες όχι μόνο ήξεραν να ζουν αξιοπρεπώς αλλά και τον θάνατο να αντιμετωπίζουν με σωφροσύνη, αξιοπρέπεια. Επί του θέματος ζωής και θανάτου αξιοσημείωτο είναι ότι το γνωστό „Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ“ δεν το έλεγε ο άντρας, ο πατέρας του στρατιώτη, αλλά γυναίκα, η ίδια η μητέρα του! ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΜΒΙΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΣΤΟ ΦΕΤΙΒΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ Η δημοτική και η λαϊκή Μούσα συνεχίζοντας τον προγονικό Μύθο μετονόμασε τον „Ποταμό της Λήθης“ σε „ποταμό της Αρνης (Άρνησης)“. Στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης 2006 πήρε το 10 βραβείο το παραδοσιακό τραγούδι «Της Αρνης το νερό» με ερμηνευτή τον νεαρό Σταύρο Σιόλα Στην ποίηση οι λόγιοι αναφέρουν το νερό της λησμονιάς όπως ο Κ. Παλαμάς στο ποίημα ο Τάφος, όπως ο Λορέντζος Μαβίλης στη ΛΗΘΗ, και πολλοί άλλοι. ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ Στοιχειώδη εκπαίδευση: Γραφή, ανάγνωση, λυρική και επιλεγμένη επική ποίηση, χορός. Περίπου μέχρι δώδεκα χρονών. Μέση και ανωτέρα εκπαίδευση: Μέχρι περίπου τα είκοσι της χρόνια εκπαιδεύεται συνήθως από την μητέρα της στην οικονομία και διαχείριση του νοικοκυριού, υφαντική, χειροτεχνία, διακοσμητική. Επίσης υπήρχαν για τις κόρες πλουσιοτέρων Αθηναίων ιδιωτικά οικοδιδασκαλεία στα οποία σπούδαζαν μουσική, κιθαρωδία, όρχηση κ.λ.π. Ανωτάτη εκπαίδευση: Πλήθος ανωτάτων σχολών δεχόταν ευχαρίστως γυναίκες! Επειδή η ιστορία ασχολείται κυρίως με πολέμους οι οποίοι με εξαίρεση των Αμαζόνων και ολιγοστών εξαιρέσεων άλλων γυναικών είναι ανδροκρατική, δεν έχουμε όλα τα ονόματα των γυναικών επιστημόνων. Παρ όλα αυτά υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες που διέπρεψαν στον χώρο της επιστήμης. Στην Ανωτάτη Φιλοσοφική και Μαθηματική Σχολή του κορυφαίου Διδασκάλου Πυθαγόρα διέπρεψαν: Οι Θεανώ, Θεόκλεια, Ασκληπιγένεια, Περικτιόνη, Φιλτύς, Μελίσσσα,, Τιμύχα, Μιλλία, Χειλωνίς, Κρατησόκλεια, Βοιώ, Θεάδουσα και πολλές άλλες. Και ξέρετε ποιος ήταν ο Διδάσκαλος των « Ηθικών αρχών» του Πυθαγόρα; Η Θεμιστόκλεια, η Ιέρεια των Δελφών! Η Σχολή του Επίκουρου: Οι Άνθεια, Λεόντιον, Ερώτιον. Η Πλατωνική Ακαδημία: Το Πανεπιστήμιο της Αρχαίας Ελλάδας, διήρκεσε σχεδόν 1000 χρόνια μέχρι που ο Ιουστινιανός για να σώσει τον κόσμο από ...την ιερόσυλο τρέλα των Ελλήνων (Ιουστινιανός Κώδιξ) το έκλεισε. Διεσώθησαν τα ονόματα της Λασθένειας, και της Αξιοθέας. Ανώτατες Σχολές Ιατρικής: Κνίδος, Κως, Αλεξάνδρεια. Διέπρεψαν οι: Αγνοδίκη, Δεινομάχη, Ερμιόνη, Ευτυχία, Φιλονίλα, Κλεοπάτρα μάλιστα βοηθός και συνεργάτρια του μεγάλου ιατρού Γαληνού, Ολυμπιάς, Σάλπη και πολλές άλλες. Γνωρίζετε ότι η Ελληνίδα Φαραώ της Αιγύπτου Κλεοπάτρα δεν έφτιαχνε μόνο δηλητήρια αλλά και φάρμακα και ότι έγραψε ένα βιβλίο περί φαρμάκων; Φυσικά αυτό στα Χολιγουντιανά σκουπιδόεργα δεν αναφέρεται. Αυτά εν ολίγοις για την ανώτατη εκπαίδευση στην αρχαία Ελλάδα. Αλλά σκεφτήκατε από πότε συμμετέχουν οι γυναίκες στην ανώτατη εκπαίδευση στον μοντέρνο κόσμο; Το 1890 μ.Χ. διέγραψαν όλες τις γυναίκες που θέλησαν να λάβουν μέρος στην ανώτατη εκπαίδευση. Αυτό δεν έγινε ούτε στην Αφρική ούτε στην Ασία, αλλά στην πεπολιτισμένη Μ Βρετανία! Στην Ελλάδα παρά τις επελάσεις της έφιππης αστυνομίας στο πανεπιστήμιο τόλμησε να σπουδάσει μόλις το 1896 μ.Χ. η Ελληνίδα Αγγελική Παναγιωτάκη. ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ! Η εντύπωση ότι στο όρος Άθως ζούσαν μόνο άντρες είναι λάθος. Μάλλον θα πρέπει οι αρθρογράφοι να μας εξηγήσουν για ποίο λόγο δεν το αναφέρουν. Είναι ύποπτο να ξεκινάς την Ιστορία της Ελλάδος από τους μοναχούς.... Από την μυθολογία μαθαίνουμε ότι το όρος είχε παραχωρηθεί από τον Δία στην „χρυσόθρονον αγνήν Αρτέμιδα“. Σε πολλούς είναι επίσης γνωστό ότι λέγεται και ο „κήπος της Παναγίας“, και πρωτύτερα ονομαζόταν „ο κήπος της Αρτέμιδος“. Μάλιστα ο αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιορείτης ο οποίος έζησε μία δεκαετία σε Σκήτη αναφέρει ότι βρέθηκε εκεί νόμισμα με απεικόνιση της θεάς Αρτέμιδος. Επίσης ο Παυσανίας (Αρκαδικά 31,8) αναφέρει ότι σε ιερά αφιερωμένα σε θεές επιτρεπόταν η είσοδος σε γυναίκες αλλά σε άνδρες μόνο μία φορά τον χρόνο. ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ Τα ιερατικά αξιώματα των γυναικών ήταν: Ιέρεια, Πρωθιερέα, Μυσταγωγός, Υδρανός (για βάφτιση), Παναγείς (πάναγνες), Ιεροφάντιδες, Ιεραπόλοι, Αρχιέρεια, Προμάντις. ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΟΡΤΕΣ Ανθεσφόρια (Ηροσάνθεια), Γυναικοθύνθια (Αλεαία), Εκδύσια (Αποδύσια), Ενδυμάτια, Ηρώα, Ηραία Θύεια: Οι γυναικείοι Ολυμπιακοί αγώνες, Θυίεια, Μύσια, Τιτθηνίδια,Μύσια, Καρυάτεια. Στα Καρυάτεια, στην πόλη Καρυές της Αρκαδίας όμορφες γυναίκες έδειχναν τα κάλλη τους σε άνδρες και επιλέγανε έναν για σύζυγο. Από αυτές τις Καρυάτιδες έξι στον αριθμό, είχε την έμπνευση του ο Φειδίας και τις ανέβασε στην αθανασία με τα υπέροχα αγάλματα στην Ακρόπολη. Μέχρι που ο αδίστακτος Ελγίνος κατάφερε την: ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ „Κλέφτες και βάρβαροι πήραν την αδελφούλα σας, μείνατε πέντε• τα ολόρθα κορμιά σας, από τον θάνατο ασκέβρωτα, ο πόνος βαθύτερα κι απο τον θάνατο σκέβρωσε• βόγγος και κλάμα η φευγάτη κι αντιβογγήξατε εσείς και γινήκατε βρύσες του θρήνου....“ Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ Καρυάτιδες (Ασάλευτη ζωή) Διερωτηθήκατε αλήθεια, γιατί ο Ελγίνος πήρε μόνο μία από τις Καρυάτιδες; Στις „Παραδόσεις“ του ο Νικόλαος Πολίτης αναφέρει (και ο Μακρυγιάννης) „εκεί που πήγαιναν να τις βγάλουν, τις ακούν να σκούζουν λυπητερά και να φωνάζουν την αδελφή τους. Οι Τούρκοι τρόμαξαν κι έφυγαν και με κανένα λόγο δεν ήθελαν να δοκιμάσουν να τις βγάλουν. Πολλοί ήταν κάτω από το κάστρο που άκουγαν όλη νύχτα τις μαρμαρένιες κόρες να κλαίνε....“. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι επί χρόνια ολόκληρα τις άκουγαν. Φαίνεται η ρήση „δια αυτά πολεμήσαμε“ του στρατηγού της Επαναστάσεως του 1821 Μακρυγιάννη αποτρέποντας έτσι Έλληνες στρατιώτες που ήθελαν να πουλήσουν σε ξένους Ελληνικά αγάλματα , είναι σοφότατη. MINI -ΚΩΜΟΤΕΙΡΙΑ -ΚΑΛΊΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΙΓΙΑΖ Μίνι: Οι πλέον αισθησιακές (sexy) γυναίκες ήταν οι Σπαρτιάτισσες, οι οποίες φορούσαν κοντό χιτώνα και μάλιστα στο δεξί μέρος σχιστό. Για αυτό και ο όρος φαινομηρίδες (Φαίνονταν ο μηρός). Επίσης φορούσαν περίδεσμο και στρόφιον, μία ζώνη κάτω από τους μαστούς για καλύτερη υποστήριξη τους. Κομμωτήρια: Ειδικές κομμώτριες με ειδικά κομμωτικά όργανα, τους βοστρυχωτήρες(πιστολάκια) τα οποία θέρμαναν στην φωτιά επετύγχαναν υπέροχες κομμώσεις. Καλλιστεία: Αγώνες κάλλους διεξάγονταν στην Λέσβο προς τιμήν της θεάς Ήρας καλούμενοι «Καλλιστεία», Τένεδο, Έφεσο καθώς και σε διάφορες άλλες πόλεις. Μακιγιάζ: Η ψιμμυθίστρια (κοσμητικός) είχε μια ειδική κόκκινη σκόνη (πούδρα) με την οποία προσέδινε στις πελάτισσες της ροδόχροη εμφάνιση στα μάγουλα. Επίσης υπήρχε και η τριχοβάπτρια η οποία χρησιμοποιούσε εκχείλιμα φυσικών αλοιφών και ορυκτών για την χρωμάτωση των μαλλιών αλλά και του προσώπου. Για τα βλέφαρα υπήρχε ειδικό παρασκεύασμα το καλλιβρέφαρον και για την σκίαση χρησιμοποιούσαν τον «στίμμιν» ένα σκεύασμα από αντιμόνιο και θείο. Για τον τονισμό και καθαρισμό των βλεφαρίδων υπήρχε ειδικό εργαλείο, το βλεφαρόξυστον (τσιμπιδάκι φρυδιών). ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Αναμφισβήτητο είναι το δικαίωμα συμμετοχής γυναικών στην κοινωνική και λατρευτική ζωής της πόλεως, είχαν δηλαδή κοινωνικά και αστικά δικαιώματα, πολλά δια νόμου και πολλά εκ τριτενεργείας, ως συνδεομένων με τον πολίτη. Πολιτικά δικαιώματα δεν είχαν. Ούτε στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ούτε στο Βυζάντιο. Ούτε στην Γαλλική Επανάσταση. Σκεφτείτε λοιπόν πριν από πόσα χρόνια οι γυναίκες απέκτησαν πολιτικά δικαιώματα. Και όχι σε όλο τον κόσμο. Για διευκόλυνση σας, ο αριθμός είναι μόνο διψήφιος.... Εάν λοιπόν συναντήσετε κάποια στιγμή κανέναν από τους ελεεινολογούντες περί αρχαίας Ελλάδος και Ελληνίδων μπορείτε να του πείτε την γνωστή ρήση της Υπουργού Παιδείας: ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ.- Αρθρογραφία: Επιλεκτικά από το βιβλίο „Η αποκάλυψη της αρχαίας Ελληνίδας / Η Κατάρριψη των Μύθων“ Δρ. Παναγιώτης Κυριακόπουλος , Εκδόσεις Εύανδρος. | |
Ειδήσεις περιβάλλον:
Στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής τάχθηκε ένα νεκροταφείο στην Ισπανία σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press.
Πιο συγκεκριμένα, η δημοτική αρχή της Σάντα Κολόμα ντε Γκραμενέτ, που βρίσκεται λίγο πιο έξω από τη Βαρκελώνη, τοποθέτησε φωτοβολταϊκά συστήματα πάνω από ένα τοπικό νεκροταφείο, μεταμορφώνοντάς το σε ηλιακό
πάρκο.
Το γεγονός ότι ελάχιστα σημεία στην Σάντα Κολόμα ήταν κατάλληλα για να φιλοξενήσουν ένα πάρκο με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, έκανε τη λύση του νεκροταφείου να μοιάζει ιδανική.
Η ενέργεια που παράγουν τα 462 φωτοβολταϊκά συστήματα που εγκαταστάθηκαν στο νεκροταφείο, μπορεί να τροφοδοτήσει τουλάχιστον 60 σπίτια. Τα φωτοβολταϊκά στοιχεία λειτουργούν συνδεδεμένα με το δίκτυο
ηλεκτροδότησης.
«Ο μεγαλύτερος φόρος τιμής για τους προγόνους μας, ανεξάρτητα θρησκείας, είναι η παραγωγή καθαρής ενέργειας για τις επόμενες γενιές», δήλωσε ο Στηβ Σερέτ, διευθυντής της ισπανικής εταιρείας που διευθύνει το
νεκροταφείο και παράλληλα ασχολείται με την ανανεώσιμη ενέργεια.
Παρέχοντας ενέργεια στα νοικοκυριά, το νεκροταφείο περιορίζει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 62 τόνους το χρόνο. Τα φωτοβολταϊκά συστήματα, συνολικού κόστους 720.000 χιλιάδων ευρώ, τοποθετήθηκαν
πάνω στα μνήματα με τέτοιον τρόπο ώστε να μην αλλοιώνουν την εικόνα του χώρου.
Πηγή:
http://m.apnews.com/ap/db_7772/contentdetail.htm?contentguid=zY6kPKD7
